ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΤΗΣ ΧΑΡΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ

Ἡ σημερινή ἀποστολική περικοπή μᾶς βοηθᾶ νά ἐννοήσουμε ὅτι ἀπό τήν σταυρική Θυσία καί τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου ἐκπηγάζουν ἡ χαρά, ἡ εἰρήνη καί ἡ εὐχαριστία πρός τόν Θεό.

Ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἀναφέρεται στήν ἐν Κυρίῳ χαρά, ὡς καρπό τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ, καί στό εὐχαριστιακό ἦθος τοῦ ἀνθρώπου ἔναντι τοῦ Θεοῦ, τό ὁποῖο γεμίζει τήν ὕπαρξή του μέ τήν εἰρήνη τοῦ Θεοῦ «τήν ὑπερέχουσαν πάντα νοῦν» (Φιλ. 4,7). Ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ ξεπερνάει κάθε σκέψη, δηλαδή εἶναι ἀσύλληπτη στήν ἀνθρώπινη διάνοια. Διότι δέν πρόκειται μόνο γιά τό αἴτημα ἁρμονικῆς συνυπάρξεως μεταξύ τῶν λαῶν ἤ γιά τό εἰρηνικό πλαίσιο κοινωνικῆς διαβιώσεως τῶν ἀνθρώπων˙ οὔτε γιά κάτι πού στηρίζεται σέ τυπικά σχήματα ἤ ἐγκόσμια καθεστῶτα.

Ἡ εἰρήνη, περί τῆς ὁποίας ὁμιλεῖ ὁ Ἀπόστολος, εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Κύριος Ἰησοῦς, ὅπως ἐπανειλημμένως ὑπογραμμίζεται στήν Ἁγία Γραφή. «Ὁ δέ Θεός τῆς εἰρήνης μετά πάντων ὑμῶν» (Ρωμ. 15,33), εὔχεται ὁ Παῦλος στούς Ρωμαίους, ἐνῶ στούς Ἐφεσίους γράφει ὅτι «Αὐτός (ὁ Χριστός) γάρ ἐστιν ἡ εἰρήνη ἡμῶν» (Ἐφεσ. 2,14). 

Μάλιστα ὁ Κύριος λίγο πρό τοῦ ἑκουσίου Πάθους Του λέγει στούς Μαθητές του˙ «Εἰρήνην ἀφίημι ὑμῖν, εἰρήνην τήν ἐμήν δίδωμι ὑμῖν˙ οὐ καθώς ὁ κόσμος δίδωσιν, ἐγώ δίδωμι ὑμῖν» (Ἰωάν. 14,27). Ἑπομένως στό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος εἶναι τέλειος Θεός καί τέλειος ἄνθρωπος, βρίσκει ὁ ἄνθρωπος τήν ἐσωτερική εἰρήνη μέ τόν Θεό καί τόν ἑαυτό του καί, ὡς ἐκ τούτου, εἰρηνεύει μέ ὁλόκληρο τόν κόσμο. «Εἰρήνευσον ἐν σεαυτῷ καί εἰρηνεύσει σοι ὁ οὐρανός καί ἡ γῆ», λέγει ὁ ὅσιος Ἰσαάκ ὁ Σύρος. Ἡ λέξη «εἰρήνη» ἐτυμολογικά προέρχεται ἀπό τό ρῆμα «εἴρω», πού σημαίνει συναρμόζω, καθότι ἡ εἰρήνη συνδέει, ἑνώνει τά πολλά σέ ἕνα, ἐνῶ μέ τήν ἀπουσία της διαιρεῖται καί τό ἕνα σέ πολλά. Ἡ εἰρήνη τοῦ Χριστοῦ δέν εἶναι ἠθική ἀλλά πνευματική κατάσταση, δηλαδή ἡ παρουσία Του στήν ζωή μας. Εἶναι ἡ μόνη ἐλπίδα ἀπαλλαγῆς ἀπό τήν συμβατικότητα καί τίς διαρκεῖς διαψεύσεις τῆς κοσμικῆς εἰρήνης.

Ἡ εἰρήνη προέρχεται ἀπό τήν σπουδή γιά συμμόρφωση μέ τόν τρόπο ζωῆς τοῦ Χριστοῦ, ἀπό τόν ἀγώνα γιά καταπολέμηση τῶν παθῶν μας πού ἐπιφέρουν διαίρεση καί ταραχή, ἀπό τήν προσπάθεια νά ἐφαρμόσουμε τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ. «Εἰρήνη πολλή τοῖς ἀγαπῶσι τόν νόμον σου Κύριε» (Ψαλμ. 118,165).

Ἡ ἐσχατολογική προοπτική

Βεβαίως, ἡ εἰρήνη καί ἡ χαρά δέν κερδίζονται ἐφάπαξ, ἀλλά κατορθώνονται διαρκῶς. Ὡς ἀδιάπτωτες καταστάσεις ὑπάρχουν μόνον στήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Ὅπως ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ἔτσι καί αὐτές θά φανερωθοῦν στήν πληρότητά τους κατά τόν μέλλοντα αἰώνα˙ καί καθώς ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἀρχίζει ἀπό τόν παρόντα αἰώνα, ἔτσι καί αὐτές ἀρχίζουν ἀπό τήν παροῦσα ζωή. Γι’ αὐτό ὁ Ἀπόστολος συνιστᾶ νά χαίρονται οἱ πιστοί ἐν Κυρίῳ πάντοτε, ἀκόμη καί στίς δοκιμασίες καί τίς θλίψεις πού ἀναπόφευκτα ἀντιμετωπίζουν στόν παρόντα κόσμο, δεδομένου ὅτι εἶναι κοινωνοί τῆς ζωῆς τοῦ Χριστοῦ, στό Σῶμα τοῦ ὁποίου, ὡς μέλη τῆς Ἐκκλησίας, ἔχουν ἐνταχθεῖ. Ἡ νίκη τοῦ Χριστοῦ ἐπί τοῦ θανάτου καί τῆς ἁμαρτίας ἀποτελεῖ τό ἔρεισμα τῆς ἀναστάσιμης χαρᾶς καί τῆς ἐσχατολογικῆς προσδοκίας τῶν χριστιανῶν. Τοιουτοτρόπως, ἡ εἰρήνη καί ἡ χαρά ἐμφανίζονται ταυτοχρόνως ὡς δεδομένα καί ὡς ζητούμενα˙ ὡς παρόντα καί ὡς προσδοκώμενα.

Ὁ Κύριος ἐγγύς - ἔρχεται σύντομα

Ἡ ἐμπειρία τῶν ἁγίων Ἀποστόλων καί πάντων τῶν Ἁγίων εἶναι φανέρωση τῆς ἐν Χριστῷ χαρᾶς καί εἰρήνης, ἀπό τίς ὁποῖες ἦταν πεπληρωμένη ἡ καρδιά τους. Ζοῦσαν τήν ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι παρουσία τοῦ Κυρίου πού καλούμεθα καί ἐμεῖς νά ζήσουμε μέ τίς κατανυκτικές ἀκολουθίες τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος.

Τά γεγονότα τῆς ζωῆς τοῦ Χριστοῦ, τά ἄχραντα Πάθη, ὁ Σταυρός καί ἡ Ἀνάσταση, μᾶς βοηθοῦν νά βιώσουμε ὅτι «ὁ Κύριος ἐγγύς», εἶναι κοντά μας, μέσα μας μέ τήν ἐσταυρωμένη Ἀγάπη του, τήν ὁποία ὀφείλουμε νά προσφέρουμε στούς συνανθρώπους μας. Γι’ αὐτό ὑποδεχόμενοι ἐν ἀγάπῃ Ἐκεῖνον πού πρῶτος μᾶς ἀγάπησε, ἄς τόν δοξολογήσουμε κραυγάζοντας˙ «Ὡσαννά, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου». Ἀμήν!

Ἀρχιμ. Ν. Κ.

ΠΗΓΗ