Πριν από μερικές Κυριακές η Εκκλησία μας
θύμισε το κήρυγμα του Ιησού για τη μετάνοια. Σήμερα και εν όψει του
γεγονότος ότι πλησιάζει η περίοδος του Τριωδίου, μας προβάλλει ένα
παράδειγμα έμπρακτης μετάνοιας θέλοντας να υπογραμμίσει ότι η σωστή
πίστη μας, η ορθοδοξία, τότε μόνο είναι πειστική και αληθινή όταν
συνοδεύεται και από τη σωστή πράξη.
Συγκεκριμένα πρόκειται για το παράδειγμα του πλουσίου αρχιτελώνη Ζακχαίου.
Στη συνείδηση των κατοίκων της Παλαιστίνης οι τελώνες ήταν άδικοι,
άρπαγες και σκληροί. Αν και αμαρτωλός και κακός κατά την κρίση των
πολλών λοιπόν, άρχισε ξαφνικά να αρνείται τον προηγούμενό του ευατό, να
μετανοεί και να αρχίζει μια καινή ζωή. Μέσα του συντελέσθηκε μια βαθειά
τομή, μια αδιόρατη αλλαγή, μια πάλη που τον οδήγησε τελικά στην
υπερνίκηση του κακού εαυτού του. Άλλωστε τα εσώτερα βάθη της ψυχής τα
γνωρίζει μόνο ο Θεός.
Το μέτρο της αληθινής μετάνοιας φαίνεται
από το πόσο είμαστε πρόθυμοι να αποχωριστούμε από αυτά που μας κρατούν
σφικτά στη γη, είτε αυτά είναι χρήματα, είτε δύναμη και εξουσία. Μόνο
όποιος συνειδητοποιήσει τη σχετικότητά τους και τα αποχωριστεί μπορεί
πραγματικά με τη χάρη του Θεού να αλλάξει. Ο Ζακχαίος βρήκε το Χριστό
και δέχθηκε τη σωτηρία που εκείνος προσφέρει. Και όχι μόνο με λόγια,
αλλά με έμπρακτη μετάνοια: Ιδού, τη μισή περιουσία μου, Κύριε, τη
μοιράζω στους πτωχούς και εάν αδίκησα κανέναν, του επιστρέφω το
τετραπλάσιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου