ΚΥΡΙΑΚΗ Β' ΛΟΥΚΑ (05-10-2025)

 ΓΡΑΠΤΟΝ ΘΕΙΟΝ ΚΗΡΥΓΜΑ

Στήν μεγαλούπολη τῆς Κορίνθου, σ’ ἐκείνη τήν πόλη τοῦ ἐμπορίου, τοῦ πλούτου, ἀλλά καί τῆς διαφθορᾶς καί τοῦ συγκρητισμοῦ, δηλ. τῆς ἀνάμειξης λατρείας πολλῶν θεοτήτων, σ’ ἐκείνη τήν πόλη πού δέν διέφερε σέ σήψη ἀπό πολλές σημερινές πόλεις, παρέμεινε ὁ Ἀπ. Παῦλος, κατηχώντας, ἐπί ἑνάμιση ἔτος. Πληροφορούμενος ὅτι ἐκείνη ἡ πόλη παρουσίαζε πολλά προβλήματα, καί στενοχωρούμενος γι’ αὐτό, ἀποφάσισε νά τούς ἐπιπλήξει, διαβεβαιώνοντάς τους πρῶτα γιά τήν ἀγάπη του πρός ἐκείνους.

Ἀφοῦ τούς λέγει ὅτι ἡ δική τους καρδιά εἶναι στενή καί δέν τόν ἀγαπάει ὅσο ἐκεῖνος, προσθέτει: «Μὴ γίνεσθε ἑτεροζυγοῦντες ἀπίστοις» (Β΄ Κορ. 6, 14). Τί δηλώνει αὐτό; Ὄχι νά μήν συνυπάρχουν μέ τούς ἀπίστους· ἄλλωστε εἶναι ἀδύνατον ὁ ἄνθρωπος νά ζεῖ σέ μιά κοινωνία, ὅπου δέν ὑπάρχουν ἄπιστοι, στόν δρόμο, στήν ἐργασία, στό σχολεῖο κ.α. Ἀλλά σημαίνει νά μήν κλίνουν πρός τήν ἄλλη πλευρά, δηλ. νά μήν προσπαθοῦν νά πᾶνε πρός τήν πλευρά τῶν ἀπίστων. Διότι, ποιά σχέση μπορεῖ νά ὑπάρχει μεταξύ δικαιοσύνης καί ἀνομίας, φωτός καί σκότους, Χριστοῦ καί Διαβόλου, Ναοῦ Θεοῦ καί ναοῦ τῶν εἰδώλων; ρωτάει ὁ Ἀπόστολος (Β΄ Κορ. 6, 11-15).

Καί ἐδῶ ἔρχεται ἡ σύνδεση μέ τήν σημερινή Ἀποστολική περικοπή. Ἀφοῦ εἶπε ὅτι δέν μποροῦν νά συνυπάρχουν ὁ Ναός τοῦ Θεοῦ καί τά εἴδωλα, συνεχίζει μέ τό «ἀδελφοί, ὑμεῖς ναὸς Θεοῦ ἐστε ζῶντος». Ἄρα ποιά σχέση μπορεῖτε νά ἔχετε μέ τούς ναούς τῶν εἰδώλων; Καί ἐπισφραγίζει μέ τήν μαρτυρία τοῦ Ἠσαΐα «ὅπως εἶπε ὁ Θεός: θά κατοικήσω καί θά περιπατῶ μέσα τους· θά εἶμαι ὁ Θεός τους καί αὐτοί θά εἶναι ὁ λαός μου» (Ἠσ. 52, 11). «Διὸ ἐξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν καὶ ἀφορίσθητε». Ἐπειδή εἶστε ναός Θεοῦ ζῶντος, βγῆτε ἀπό ἀνάμεσά τους, φύγετε μακριά ἀπ’ ἐκείνους, χωρισθεῖτε. Μέ τά ἔργα τοῦ σκότους ὁ Χριστιανός δέν μπορεῖ νά ἔχει σχέση. Καί ρωτάει ὁ σημερινός Χριστιανός: γιατί νά μήν ἔχω σχέσεις καί φιλίες καί γεύματα μ’ ἕναν Μουσουλμάνο ἤ μ’ ἕναν Βουδιστή ἤ μ’ ἕναν Παπικό ἤ μ’ ἕναν Προτεστάντη; Καί ἀπαντάει ὁ Ἀπ. Παῦλος: Διότι ὁ Θεός κατοικεῖ μέσα σας, σ’ ἐσᾶς μόνο τούς Ὀρθοδόξους κατοικεῖ τό Ἅγιο Πνεῦμα, καί ὡς συνέπεια αὐτοῦ δέν μπορεῖτε νά ἔχετε σχέσεις μαζί τους.

«Ἐξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν καὶ ἀφορίσθητε καὶ ἀκαθάρτου μὴ ἅπτεσθε» (Ἠσ. 51, 11. Β’ Κορ. 6, 17), λέγει ὁ Ἀπόστολος, ἐπαναλαμβάνοντας λόγια τοῦ Ἠσαΐα. Ἀκάθαρτο εἶναι ἡ ἁμαρτία καί ἡ ἀσέβεια, καί δέν μπορεῖ ὁ Χριστιανός νά συμβαδίζει μ’ ἐκείνην: «μὴ συγκοινωνεῖτε τοῖς ἔργοις τοῖς ἀκάρποις τοῦ σκότους, μᾶλλον δὲ καὶ ἐλέγχετε» (Ἐφεσ. 5, 11). Ὁ Ἀπ. Παῦλος θέλει οἱ Χριστιανοί ὄχι μόνο νά μήν πράττουν ἀκάθαρτα, ἀλλά θέλει καί μέ ζῆλο νά ἀπομακρύνονται ἀπό ἐκεῖνα καί ἀπό κάθε τί μολυσμένο ἀπό τήν ἁμαρτία. Ὁ λόγος εἶναι: «ὅτι οὐ προσάγεται τῷ Δεσπότῃ τῷ σῷ», δέν σέ ὁδηγοῦν στόν Κύριο, καί μάλιστα καταντροπιάζεις τήν εὐγένειά σου πού σοῦ προσφέρθηκε ὡς τέκνο Θεοῦ (Ἰω. Χρυσοστόμου, PG 61, 201).

Τότε, ὅταν ξεχωρίσουμε ἀπό τό ἀκάθαρτο, συγκρητιστικό, οἰκουμενιστικό, πολυπολιτισμικό περιβάλλον, πού πάνε νά μᾶς τό ἐπιβάλουν, θά μᾶς δώσει ὁ Θεός τά ἔπαθλα, τά βραβεῖα, ὅπως σημειώνει ὁ ἱ. Χρυσόστομος: «Εἶδες τὸ ἔπαθλον; Τὸ ἀπαλλαγῆναι τῶν πονηρῶν, τὸ ἑνωθῆναι Θεῷ», δηλ. θά ἀπαλλαγεῖς ἀπό τούς πονηρούς καί θά ἑνωθεῖς μέ τόν Θεό, «καί ἔσομαι αὐτῶν Θεός, καὶ ὑμεῖς ἔσεσθέ μοι εἰς υἱοὺς καὶ θυγατέρας, λέγει Κύριος». Σύσταση καί ἐπιδίωξη εὐκταία καί ποθητή. Ἀμήν.

Ἱεροδιάκονος Ἱερόθεος Κρητικός

ΠΗΓΗ