ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΜΥΡΟΒΛΗΤΟΥ

26-10-2025

«ἐπί δέ χείλους συνετοῦ εὑρεθήσεται χάρις» (Σοφία Σειράχ 21,16)

Στήν Παλαιά Διαθήκη, ἀγαπητοί ἀδελφοί, ὁ σοφός Σειράχ ἀναφωνεῖ: «Στά χείλη τοῦ συνετοῦ ἀνθρώπου ὑπάρχει πάντοτε χάρις». «Μέ ὅλη σου τήν θέληση ἄκουε θεία διδασκαλία» (6,35).

Ὁ Δαβίδ ὁ μελῳδός μέλπει στούς Ψαλμούς του: «Θά δοξολογήσω τόν Κύριο, ὁ ὁποῖος μοῦ χάρισε σύνεση» (15,7). Μέ ἰδιαίτερη καύχηση καί χαρά ἡ Ἐκκλησία μας σήμερα ἑορτάζει τόν Ἅγιο Μεγαλομάρτυρα Δημήτριο τόν μυροβλήτη, ἕνα λαμπρό νέο ἐμπλουτισμένο ἀπό θεία σύνεση καί χάρη, μέ ρωμαλεότητα σώματος καί γενναῖο φρόνημα ψυχῆς.

Στήν ἀποστολική περικοπή, πού διαβάζεται πρός τιμήν τοῦ Ἁγίου, ὁ Ἀπόστολος Παῦλος καλεῖ τόν μαθητή του Τιμόθεο νά ἐμπιστευθεῖ τό ἔργο τῆς κατήχησης σέ πιστούς ἀνθρώπους, «οἵτινες ἱκανοί ἔσονται καί ἑτέρους διδάξαι» (Β΄Τιμ. 2,2), οἱ ὁποῖοι δηλαδή θά εἶναι ἱκανοί νά μεταδώσουν μέ ἀκρίβεια τίς πολύτιμες ἀλήθειες τοῦ Εὐαγγελίου καί σέ ἄλλες ψυχές. Αὐτό τό ὑπεύθυνο ἔργο τῆς διδασκαλίας ἀνέλαβε ἀπό τότε πού βαπτίσθηκε χριστιανός ὁ νεαρός Δημήτριος, ὁ ὁποῖος ἄν καί ἦταν ἀξιωματικός στό ρωμαϊκό στρατό καί κατεῖχε ἀνώτερη διοικητική θέση, ἀφιερώθηκε στή διακονία τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ. Κάθε μέρα στή Θεσσαλονίκη συγκεντρώνονταν γύρω του πλήθη ἀνθρώπων, μικρῶν καί μεγάλων, καί ἄκουγαν τίς διδαχές του. Πόσο γλυκά ἦταν τά λόγια πού στάλαξε στίς ψυχές τους τό στόμα τοῦ Ἁγίου Δημητρίου! Ὁ νέος κατηχητής ἦταν ἑλκυστικός στό λόγο του ἀλλά καί πολύ πειστικός. Εἶχε τό τρόπο, ἐξαιτίας τῶν πολλῶν ἀρετῶν του, νά μεταδίδει ἡρωϊκό καί γενναῖο φρόνημα στούς μαθητές του.

Εἶναι πολύ σπουδαῖο τό ἔργο τῆς κατήχησης μέσα στήν Ἐκκλησία, εἰδικά γιά τά παιδιά καί τούς νέους. Θεμελιώνει τή πίστη στίς νεανικές ψυχές καί τίς ἐνισχύει στό δύσκολο ἀγώνα τους ἐνάντια στούς πειρασμούς τοῦ κόσμου. Ὅσοι ἔχουν τό χάρισμα τῆς διδασκαλίας ἄς εἶναι πρόθυμοι νά βοηθοῦν στό ἔργο αὐτό, ἀκολουθῶντας τό παράδειγμα τοῦ κατηχητοῦ Ἁγίου Δημητρίου. Καί ὅλοι μας, μάλιστα οἱ γονεῖς, νά παροτρύνουμε καί νά διευκολύνουμε τά παιδιά νά μετέχουν στίς κατηχητικές συνάξεις, οἱ ὁποῖες πολύ θά τά ὠφελήσουν καί θά τά στηρίξουν στήν ἀνηφορική πορεία τῆς ζωῆς τους.

Ἐκτός ἀπό τή φροντίδα τῆς διδασκαλίας, ὁ Ἀπόστολος Παῦλος καλεῖ τόν μαθητή του νά εἶναι ἕτοιμος νά ἀναλάβει κόπους καί θυσίες κατά τήν ἐπιτέλεση τοῦ ἔργου του: «σύ κακοπάθησον ὡς καλός στρατιώτης Ἰησοῦ Χριστοῦ» (Β΄Τιμ. 2,3), τοῦ λέγει. Αὐτή τή θεόπνευστη προτροπή τοῦ Θείου Ἀποστόλου ἀκολούθησε καί ὁ πανένδοξος στρατιώτης τοῦ Χριστοῦ Δημήτριος, ὁ ὁποῖος, μέ διαταγή τοῦ εἰδωλολάτρη αὐτοκράτορα Μαξιμιανοῦ, συνελήφθη τήν ὥρα πού δίδασκε καί φυλακίστηκε σέ ἕνα σκοτεινό ὑπόγειο γεμᾶτο ἀκαθαρσίες. Ἀλλά καί μέσα ἀπό τή φυλακή συνέχιζε νά ἐνισχύει τούς μαθητές του στό δρόμο τῆς χριστιανικῆς ἄθλησης καί γι’ αὐτό ὁ αὐτοκράτορας ἔστειλε στρατιῶτες - δημίους γιά νά τόν τρυπήσουν μέ τίς λόγχες τους καί νά τόν θανατώσουν. Τό κτύπημα αὐτό θυμίζει ἐκείνη τή λόγχη πού «ἔνυξε τήν πλευράν» τοῦ Σωτήρα, γι’ αὐτό καί ψάλλουμε στόν Ἅγιο Μεγαλομάρτυρα: «Χαίροις ὁ λογχευθέντων τῶν μελῶν, τό μακάριον πάθος πνευματικῶς ἡμῖν ἀναζωγραφήσας τοῦ Χριστοῦ» (Δοξαστικό Στιχηρῶν Ἑσπερινοῦ). Πόσο ὑπέφεραν οἱ Ἅγιοι γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ! Ἄς τό γνωρίζουμε καί ἐμεῖς ὅτι, ἐφόσον εἴμαστε στρατιῶτες τοῦ Χριστοῦ, ὀφείλουμε νά παραιτηθοῦμε ἀπό τίς ἀνέσεις καί τίς ἀπολαύσεις τοῦ κόσμου καί νά εἴμαστε ἔτοιμοι νά ἀντιμετωπίσουμε δοκιμασίες κάι στερήσεις. Τότε θά βαδίζουμε πραγματικά στά ἴχνη τῶν Μαρτύρων τοῦ Κυρίου μας. 

Ἡ ἀποστολική περικοπή κλείνει μέ ξεχείλισμα ἀγάπης τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου, ὁ ὁποῖος δηλώνει ὅτι μέ ὑπομονή ὑποφέρει ὅλα τά παθήματά του γιά χάρη ἐκείνων πού ἐξέλεξε ὁ Θεός: «πάντα ὑπομένω διά τούς ἐκλεκτούς», γράφει, «ἵνα καί αὐτοί σωτηρίας τύχωσι τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ μετά δόξης αἰωνίου» (Β΄Τιμ. 2)· γιά νά ἐπιτύχουν καί αὐτοί τή σωτηρία πού μᾶς προσφέρει ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ὅταν βρισκόμαστε σέ κοινωνία μαζί Του· σωτηρία πού συνοδεύεται μέ αἰώνια δόξα. Κάθε Ἅγιος φλέγεται ἀπό ἀγάπη γιά τή σωτηρία ὅλου τοῦ κόσμου. Προσεύχεται, ἀγωνίζεται, θυσιάζεται, καί ἡ ζωή του γίνεται πηγή χάριτος, ἔμπνευσης καί ἐλπίδας γιά τούς ἀνθρώπους σέ κάθε τόπο καί ἐποχή. Αὐτό βλέπουμε καί στήν περίπτωση τοῦ Ἁγίου Δημητρίου, ὁ ὁποῖος εἶχε πιστούς μαθητές, ὅπως ὁ Νέστορας καί ὁ Λοῦπος, πού ἀξιώθηκαν καί αὐτοί νά μαρτυρήσουν ἐμπνεόμενοι ἀπό τόν διδάσκαλό τους. Ἀλλά καί ἀναρίθμητες ἄλλες ψυχές πού δέχθηκαν τήν εὐεργετική χάρη τῶν θαυμάτων τοῦ μυροβλήτου Ἁγίου, τόν εὐγνωμονοῦν γιά τήν προστασία του, πάμπολα τά θαύματα τοῦ Ἁγίου Δημητρίου σέ σεισμούς καί πυρκαγιές καί ἐπιδημίες, σέ ἐποχές πείνας καί στερήσεων.

Ὁ Ἅγιος Νεόφυτος ὁ ἔγκλειστος ἐγκωμιάζει ὑπέροχα τόν ἀθλοφόρο Ἅγιό μας: Χαῖρε ἀσυναγώνιστε στρατιώτα τοῦ Χριστοῦ τρισευτυχισμένε Δημήτριε, διότι ἀγωνίσθηκες τόν ὡραῖο ἀγώνα καί στεφανώθηκες ἐπάξια ἀπό τό Θεό μέ τόν στέφανο τῆς δικαιοσύνης.

Χαῖρε μάρτυρα Δημήτριε, διότι, ἄν καί ἔχεις δεχθεῖ καί σύ στό σῶμά σου τίς πληγές πού δέχθηκε ὁ Χριστός, ἀνέβηκες στόν Ἴδιον μέ χαρά καί ἀγαλλίαση. Χαῖρε μάρτυρα Δημήτριε, διότι ἔχεις πλουτίσει μέ τήν ἀγγελική χάρη καί ἀποδεικνύεσαι ἐπίγειος ἄγγελος καί οὐράνιος ἄνθρωπος γεμᾶτος δόξα. Χαῖρε μάρτυρα Δημήτριε, διότι εἶσαι μυημένος στήν χάρη καί ἐλευθερωτής τῶν αἰχμαλώτων καί πολύ γρήγορα ἰατρός τῶν διαφόρων ἀσθενειῶν.

Ἐσύ, Χριστέ Βασιλιά μας, ἀφοῦ μᾶς ποτίσεις ὡς ποταμός τῆς εἰρήνης, γέμισέ μας, φώτισε, καθάρισε, θεράπευσε τίς ψυχές μας μαζί μέ τά σώματά μας, μέ τίς προσευχές τοῦ ὑπηρέτη Σου καί μάρτυρα Δημητρίου, γιά νά εἶναι δοξασμένο τό Ὄνομά Σου στούς ἀτελεύτητους αἰώνας. ΑΜΗΝ!

ΠΗΓΗ