ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Δ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ (21.07.2024)

ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ

«ἐκ τῶν χωρῶν συνήγαγεν αὐτούς, ἀπό ἀνατολῶν καί δυσμῶν» (Ψαλμ. 106,3).

Πρίν ἀπό πολλούς αἰῶνες, ἀγαπητοί ἀδελφοί, ἔψαλε γεμᾶτος ἀπό ἔνθεο ζῆλο ὁ ἱερός Δαβίδ: «Ἄς δοξολογήσουν τόν Θεό οἱ Ἰσραηλίτες, πού τούς ἀπάλλαξε ἀπό τήν ἐξουσία τοῦ ἐχθροῦ καί τούς ἐλύτρωσε, καί ἀπό τίς διάφορες ξένες χῶρες τούς ἐπανέφερε στήν πατρίδα τους, ἀπό ἀνατολῶν καί δυσμῶν, ἀπό βορρᾶ καί νότου» (στίχος 2 καί 3). Ὁ παρών Ψαλμός «τήν τε Ἰουδαίων ἐλευθερίαν προθεσπίζει καί τήν πάντων τῶν ἀνθρώπων σωτηρίαν προσαγορεύει» σημειώνει ὁ ἱερός Θεοδώρητος. Τό Ἅγιο Πνεῦμα εἶχε προετοιμάσει τούς στενόψυχους Ἰουδαίους, ὅτι ἡ σωστική ἀλήθεια τοῦ Εὐαγγελίου ἦταν προορισμένη γιά ὅλη τήν ἀνθρωπότητα.

Ἀκόμη πιό ζωηρά καί παραστατικά μᾶς ἔδειξε ἀπό τά βάθη τῶν αἰώνων αὐτήν τήν ἀλήθεια τοῦ Εὐαγγελίου, ὅτι ἡ ἁγία μας πίστη ἦταν προορισμένη γιά ὅλο τόν κόσμο, ὁ μεγαλοφωνότατος Προφήτης Ἠσαΐας, ὅταν, σάν τό στόμα τοῦ Χριστοῦ ἐπί γῆς, διεκήρυττε: «ὅτι ἔσται ἐν ταῖς ἐσχάταις ἡμέραις ἐμφανές τό ὄρος Κυρίου καί ὁ οἶκος τοῦ Θεοῦ ἐπ’ἄκρων τῶν ὀρέων καί ὑψωθήσεται ὑπεράνω τῶν βουνῶν καί ἥξουσι (θά ἔλθουν) ἐπ’αὐτό πάντα τά ἔθνη»(2,2). Καί ἕνας ἄλλος τοῦ Θεοῦ Προφήτης, ὁ Μαλαχίας, θά προσθέσει, ὅτι ὄχι μόνο ὁ λόφος τῆς Σιών καί ὁ περίφημος Ναός του θά γίνουν ὁρατά ἀπό ὅλα τά ἔθνη τῆς γῆς, ἐννοεῖται σεβαστά καί ἄξια πάσης τιμῆς, ἀλλά ἐκεῖ οἱ ὑπόλοιποι λαοί θά δοξάσουν τόν Θεό καί θά Τοῦ προσφέρουν θυμίαμα: «ἀπό ἀνατολῶν ἡλίου, ἕως δυσμῶν τό ὄνομά μου δεδόξασται ἐν τοῖς ἔθνεσι, καί ἐν παντί τόπῳ θυμίαμα προσάγεται τῷ ὀνόματί μου καί θυσία καθαρά» (1,11).

Τώρα πῶς αὐτό θά γινόταν ἐφικτό καί ἄνθρωποι πού ἐλάτρευαν τά εἴδωλα, πῶς θά ἔβλεπαν καθαρά τόν ἀληθινό Θεό καί θά ζοῦσαν τήν ὑψηλή χριστιανική ζωή, ἡ ἀπορία αὐτή διαλύθηκε σήμερα μέ τή περίπτωση τοῦ Ρωμαίου ἑκατόνταρχου, ἑνός ἀνωτάτου ἐθνικοῦ ἀξιωματικοῦ, ὁ ὁποῖος ζήτησε ἀπό τόν Κύριο νά θεραπεύσει τόν δοῦλο του. Καί ἀπό τό Δεσποτικό στόμα ἐξέρχεται αὐτός ὁ θεϊκός λόγος: ὅτι πολλοί θά ἐμφανισθοῦν, σάν τόν πιστό ἐκεῖνο Ρωμαῖο, ἀπό ὅλα τά σημεῖα τῆς γῆς καί θά παρακαθίσουν στό τραπέζι τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν μαζί μέ τόν Ἀβραάμ, τόν Ἰσαάκ καί τόν Ἰακώβ (Ματθ. 8,11). Οἱ Ἰουδαῖοι, ἄπιστοι ὄντες, θά βρίσκονται μακρυά ἀπό τό τραπέζι ἐκεῖνο, καί, ἀπό τά πέρατα τοῦ κόσμου, ξένοι τοῦ περιούσιου λαοῦ, θά ἀπολαμβάνουν τό μοναδικό ἐκεῖνο βασιλικό Δεῖπνο!

Τήν στιγμή πού μέ τόση κακία ἐξέφραζαν τήν ἀπιστία τους οἱ Ἰουδαῖοι, ὁ ἑκατόνταρχος, ἕνας ἁπλός εἰδωλολάτρης, διετύπωνε πεντακάθαρα τήν χριστιανική του πίστη! Ἔτσι ἀκριβῶς σάν αὐτόν, καλοπροαίρετοι συνάνθρωποί του ἐκτός Ἰουδαϊσμοῦ, ἀπό τά πέρατα τῆς γῆς, θά ὁμολογοῦσαν συγκινητική πίστη στό Πρόσωπο τό Πάντιμο τοῦ Θεανθρώπου καί θά ἀποτελοῦσαν τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ.

Ἕνα θαῦμα, ἀγαπητοί ἀδελφοί, εἶναι ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία! Πώς ἀποτελεῖται ἀπό ὅλα σχεδόν τά ἔθνη ἐπάνω στή γῆ! Ἀπό ὅλες τίς φυλές, ἀπό τούς κατοίκους τῶν παγετώνων τοῦ Βορρᾶ μέχρι τούς κατοίκους τῶν ἀφρικανικῶν χωρῶν! Ἀπό ἀνθρώπους ὅλων τῶν χρωμάτων τοῦ δέρματος, ὅλων τῶν πολιτισμῶν! Καί γι’αὐτό τό λόγο ἡ Ἐκκλησία μας ὀνομάζεται Καθολική.

Ὁ Ἅγιος Ἀθανάσιος διατυπώνει: «Ἔσται οὖν ἡ Ἐκκλησία καταστράπτουσα καί φωτίζουσα τήν ὑπ’οὐρανόν καί μένουσα διηνεκῶς ὡς ὁ ἥλιος καί ἡ σελήνη. Καί εἰς τόν κόσμον κεχυμένη ὑπάρχει.»

Ὁ Ἅγιος Ἰγνάτιος Ἀντιοχείας σημειώνει: «Κύριος πνέει τῇ Ἐκκλησίᾳ ἀφθαρσίαν».

Ὁ Ἅγιος Νεκτάριος γράφει: Ἡ Ἁγία τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία εἶναι ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ πάνω στή γῆ̇ αὐτή προφητεύθηκε καί προωρίστηκε, ἀπό καταβολῆς κόσμου, νά μείνει αἰώνια γιά τή σωτηρία τοῦ γένους τῶν ἀνθρώπων ̇ εἶναι ὁ φορέας τῆς Θείας Χάριτος.

Ὁ ἀείμνηστος Καθηγούμενος τῆς Μονῆς Δοχειαρίου Ἁγίου Ὄρους Ἀρχιμανδρίτης Γρηγόριος ἀναφωνεῖ: Μάνα Ἐκκλησία, ἀνασκουμπώσου καί ζύμωνε στή σκάφη τῆς ζωῆς μόνο καθαρό ἀλεύρι, γιά νά μᾶς δίνεις καθαρό ψωμί. Βοήθησέ μας, γιατί μπερδεύτηκε τό φῶς μέ τό σκοτάδι, ἡ ἀλήθεια μέ τό ψέμμα, ὁ διάβολος μέ τά ἔργα τοῦ φωτός.

Χριστιανοί μου,

στή σημερινή εὐαγγελική περικοπή εἴδαμε πῶς ὁ Κύριός μας διετύπωσε τότε τό ὅραμά Του, τό ὁποῖο σήμερα, ὕστερα ἀπό δύο χιλιάδες καί πλέον χρόνια, εἶναι πραγματικότητα. Τραπέζι, συμπόσιο πλούσιο, ὀνόμασε τήν Βασιλεία Του, ὅπου ἡ παναγία φιλοδοξία Του, ἄνθρωποι, πλάσματα δικά Του, ἀπό τά πέρατα τῆς γῆς θά ἀπολαμβάνουν τά πνευματικά ἀγαθά τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν. Καί σήμερα, στά ὁράματα τῶν μεγάλων τῆς γῆς, συγκαταριθμεῖται καί αὐτό τό ὅραμα, τό μεγαλειῶδες καί φιλόδοξο: ἡ παγκοσμιοποίηση. Νά γίνει ἕνας ὅλος ὁ κόσμος, μία παγκόσμια κοινότητα, χωρίς καμιά διαφοροποίηση καί φραγμό. Δυστυχῶς, σύμφωνα μέ ὅσα ἀποκαλύπτουν ὅσοι εἰδήμονες ἀναλύουν τό πολιτικό αὐτό ὅραμα τῶν ἡμερῶν μας, οἱ προθέσεις ὅσων τό συνέλαβαν δέν εἶναι τόσο εἰλικρινεῖς. Οὔτε ἀποβλέπουν στήν εὐτυχία ὅλων, ἀλλά μερικῶν, προνομιούχων.

Ἀδελφοί μου,

ὁ Κύριός μας ὁραματίσθηκε πρῶτος τήν παγκοσμιοποίηση καί πρῶτος τήν πραγματοποίησε. Εἶναι ἡ Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία Του. Ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι χριστιανοί διατηρήσαμε ἀνόθευτη καί ἀμώμητη τήν ἅγια πίστη μας, ὅπως τήν παραλάβαμε ἀπό τούς Πατέρες μας καί ἔτσι θά τήν παραδώσουμε καί στά παιδιά μας. Αὐτῆς τῆς παγκόσμιας κοινότητας μέ Ἡγέτη τόν Ἰησοῦ Χριστό εἴμαστε καί ἐμεῖς μέλη. Ἄς καυχόμαστε γι’αὐτό καί ἄς τιμήσουμε τήν ἰδιότητά μας αὐτή ἀπολαμβάνοντας τά ἀτίμητα ἀγαθά τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν καί τώρα καί μετά, στήν ἀγήρω μακαριότητα, μαζί μέ τήν μουσουργό ἅρπα τοῦ χριστιανοῦ ποιητῆ: Θρησκεία! Καί μέ τ’ ὄνομα μονάχα τό γλυκό σου, μᾶς σαγηνεύεις τήν ψυχή κι ὑψώνεις μας τόν νοῦ... Κι εἶσαι στή θλίψη μας χαρά, στή δυστυχία θάρρος, εἶσαι τ’ ἀπίστου ὁ συντριμμός κι ἡ δόξα τοῦ πιστοῦ. ΑΜΗΝ!

ΠΗΓΗ