ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Β΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (07.07.2024)

ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

«Ἰδού ἐγώ ἀποστέλλω τούς ἁλιεῖς, λέγει Κύριος» (Ἰερεμ. ιστ΄,16)

Ὅλη τήν Παλαιά Διαθήκη, ἀγαπητοί ἀδελφοί, τήν βλέπουμε σάν μιά προφητεία περί τῆς ἐλεύσεως τοῦ Χριστοῦ, εἴτε μέ λόγια, εἴτε μέ τύπους. Τό θέμα τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ὅπως καί τῆς Καινῆς, εἶναι ὁ Χριστός. Μέ τή διαφορά, ἐνῶ στή Νέα Διαθήκη ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ εἶναι σαρκωμένος, στήν Παλαιά Διαθήκη εἶναι ἄσαρκος. Ἡ φωτισμένη κρίση τοῦ Προφήτη Ἰερεμία προαναγγέλει: «θά στείλω ψαράδες, λέει ὁ Κύριος» καί ὁ Προφήτης Ἰεζεκιήλ ἀναφέρει: «καί στήσονται ἐκεῖ ἁλιεῖς» (47,10).

Ἡ σημερινή εὐαγγελική περικοπή μᾶς ἀναφέρει: «ἐνῶ περπατοῦσε κοντά στή θάλασσα τῆς Γαλιλαίας ὁ Κύριος εἶδε δύο ψαράδες, τόν Πέτρο καί τόν ἀδελφό του Ἀνδρέα, νά ρίχνουν τό δίχτυ τους στή θάλασσα γιά νά ψαρέψουν. Καί τούς λέγει: Ἀκολουθήσατέ με καί θά σᾶς κάμω ἱκανούς νά ψαρεύετε ἀντί ψάρια ἀνθρώπους, τούς ὁποίους μέ τό δίχτυ τοῦ κηρύγματος θά ἑλκύετε στή Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν. Καί αὐτοί Τόν ἀκολούθησαν (Ματθ. 4,18).

Ἡ Ἁλιεία τῶν ψυχῶν εἶναι ἔργο ἱερότατο καί τό ἀνέθεσε ὁ Κύριος σέ ὅλη τήν Ἐκκλησία Του. Ὅταν ἀπέστειλε τούς Ἁγίους Ἀποστόλους, μετά τήν Ἀνάστασή Του, νά μαθητεύσουν «εἰς πάντα τά ἔθνη» καί τούς βεβαίωνε ὅτι θά εἶναι καί Ἐκεῖνος μαζί τους «ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος», γνώριζε βεβαίως ὅτι δέν θά ζοῦσαν αἰωνίως στόν κόσμο αὐτό οἱ μαθητές. Στά πρόσωπά τους ἔβλεπε ὅλη τήν Ἐκκλησία, ὅλους ἐκείνους πού θά συνέχιζαν τό ἔργο τῶν Ἀποστόλων. Καί αὐτοί ἦταν οἱ διάδοχοί τους, οἱ Ἐπίσκοποι καί οἱ Ἱερεῖς. Αὐτοί ἦταν καί εἶναι οἱ πρωτοστάτες στήν ἁλιεία ψυχῶν. Μέσα στήν Ἐκκλησία ὅμως ἀνέκαθεν τό Πνεῦμα τό Ἅγιο μοίραζε τά Χαρίσματά Του καί σέ ἄλλους πιστούς. Ἄνθρωποι μέ εἰδικές κλήσεις πού ἐργάζονταν μέ θέρμη καί φλόγα ψυχῆς γιά τή σωτηρία τῶν συνανθρώπων τους (Πρ. 11,19-21).

Ἀπό τά πρῶτα χριστιανικά χρόνια πολλοί ἐκοπίαζαν γιά τή διάδοση τοῦ Θείου Λόγου (Ρωμ. 16,3-12). Τά ἀνωτέρω μᾶς ὑπαγορεύουν ὅτι εἶναι δυνατόν καί πρέπον ὁ καθ’ ἕνας μας νά συμβάλλει στό ἔργο αὐτό. Τό ἐπιτελοῦν ἄλλωστε αὐτό, μέ θαυμαστά ἀποτελέσματα μάλιστα, πλῆθος συνανθρώπων μας, διότι γνωρίζουν ὅτι «ἐν μέσῳ αὐτῶν» παρίσταται ὁ ἴδιος ὁ Χριστός (Ματθ. 18,20). Ὑπάρχουν λόγου χάριν σήμερα ἐκπαιδευτικοί, πού μαζί μέ τή γνώση πού προσφέρουν στούς μαθητές τους, κατορθώνουν νά τούς συνδέσουν μέ τόν Χριστό, τούς ὁδηγοῦν στήν ἐξομολόγηση καί σέ μιά συνεπῆ χριστιανική ζωή. Ὑπάρχουν γιατροί καί νοσοκόμοι, πού προσθέτουν στήν φροντίδα γιά τή σωματική θεραπεία τῶν ἀσθενῶν τους καί τήν προσπάθεια γιά τήν ὑγεία τῆς ψυχῆς τους καί ἑλκύουν πολλούς σέ μετάνοια καί σωτηρία. Ὑπάρχουν παιδιά καί νέοι τῶν Κατηχητικῶν Σχολείων πού, μέ τήν ἁπλότητα καί τόν ἐνθουσιασμό τους, συντελοῦν στό νά γνωρίσουν τόν Χριστό οἱ συμμαθητές, ἀκόμη καί οἱ γονεῖς τους. Ὑπάρχουν γονεῖς καί κυρίως μητέρες, πού, μέ τήν ἀγάπη τους καί τήν ὑπομονή τους, μέ τά λόγια τους καί τήν προσευχή τους, κέρδισαν καί κερδίζουν εἰς Χριστόν τά παιδιά τους. Ὑπάρχουν ἔμποροι καί τεχνῖτες πού, μαζί μέ τό ἐμπόρευμα καί τήν τέχνη τους, προσφέρουν στούς συνανθρώπους τους καί «τόν πολύτιμον μαργαρίτην», τήν πίστη στόν Ἰησοῦ Χριστό, τόν Σωτῆρα καί Λυτρωτή μας. Ὑπάρχουν τά Ἱερά Σωματεῖα, οἱ Ἱεροί Σύνδεσμοι ἀνθρώπων ἀφιερωμένων «εἰς Εὐαγγέλιον Θεοῦ». Ὑπάρχουν, σέ πολλές Ἑνορίες, «οἱ κύκλοι μελέτης τῆς Ἁγίας Γραφῆς», οἱ ὁποῖες, μέ τήν εὐλογία τοῦ Ἐπισκόπου μας, ἐπιτελοῦν ἕνα θεάρεστο ἔργο. Ὅλοι μας μποροῦμε νά ρίχνουμε πνευματικά δίχτυα, ἕνα καλό λόγο δηλαδή ἤ ἕνα ὀρθόδοξο ἔντυπο, ἤ ὁ,τιδήποτε ἄλλο μᾶς φωτίσει ὁ Θεός, γιά νά ἑλκύονται ψυχές πλησίον Του. Ἀρκεῖ νά ὑπάρχει μέσα μας ἡ ἀγάπη πρός τόν Κύριο καί τούς ἀδελφούς μας. Πόση καί ποιά τιμή γιά τόν καθένα μας νά γίνει ἀφορμή, ὥστε νά ὁδηγηθοῦν, νά συνδεθοῦν μέ τήν Ἁγία Ἐκκλησία μας καί νά πάρουν τό δρόμο τῆς σωτηρίας ψυχές «ὑπέρ ὧν Χριστός ἀπέθανεν» (Ρωμ. 5,8). Νά φωτισθοῦν καί νά ἔλθουν στά “σύγκαλά” τους οἱ πεπλανημένοι ἀδελφοί μας καί αὐτοί οἱ ὁποῖοι ὑπέπεσαν στά δίχτυα τῶν αἱρέσεων. Δέν ὑπάρχει μεγαλύτερη ἰκανοποίηση ἀπό τό νά «ἐπιστρέψεις» κάποιον συνάνθρωπό σου καί νά σώσεις ψυχήν ἐκ θανάτου» (Ἰακ. 5,20) στήν μία ποίμνη, στήν Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία.

Ὁ θεσπέσιος Δαβίδ ἀναφωνεῖ: «Δοξολογεῖστε τό ὄνομα τοῦ Κυρίου, κηρύξτε ἀπό μέρα σέ μέρα τή σωτηρία πού μᾶς ἔστειλε. Αὐτός ἀνώρθωσε τήν οἰκουμένη, ἡ ὁποία πιά δέν θά σαλευτεῖ» (Ψαλμ. 95. 2,10).

Ὁ μακάριος Παῦλος ἐπισημαίνει̇ «Κάθε τι πού κάνετε μέ λόγο ἤ μέ ἔργο, ὅλα νά τά πράττετε γιά νά ἀρέσκετε στόν Κύριο Ἰησοῦ καί πρός δόξαν αὐτοῦ, εὐχαριστοῦντες τόν Θεό, δι’αὐτοῦ» (Κολασ. 3,17).

Ὁ Ἅγιος Νεκτάριος διδάσκει: «Ἄν ἀγαπᾶμε τόν Χριστό καί φυλᾶμε τίς ἐντολές Του, τότε μποροῦμε νά ποῦμε ὅτι ἀκολουθοῦμε τόν Χριστό καί Σωτῆρα μας. Γνώση χωρίς ἐνάρετη χριστιανική;;;; πολιτεία σέ τίποτα δέν ὠφελεῖ.

Χριστιανοί μου,

ζοῦμε σέ πονηρές ἐποχές, τό κακό πλήθυνε καί δυστυχῶς ὑπάρχουν ἄνθρωποι πού γεύονται τούς καρπούς τῆς ἁμαρτίας. Στίς μέρες μας ἀνθεῖ ἡ ἁλιεία τῶν ψυχῶν γιά διαφόρους σκοπούς. Ἁλιεύονται μέ πολλή τέχνη ἄνθρωποι, γιά νά ἐξυπηρετήσουν πολιτικούς, κοινωνικούς, ἰδεολογικούς, παραθρησκευτικούς καί ἀκόμη καί αἰσχρούς σκοπούς. Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, ὅμως, σέ ἐμᾶς τούς βαπτισμένους στό θεῖο Του Ὄνομα εἶναι ἀπολύτως σαφής̇ «Ὅποιος τηρήσει τίς ἐντολές μου καί ἔπειτα θά τίς διδάξει στούς συνανθρώπους του, θά θεωρηθεῖ μεγάλος στήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 5,19), θά τιμηθεῖ καί θά δοξασθεῖ στήν αἰωνιότητα. Μέ τή χριστιανική πράξη ὁ Κύριός μας συνάπτει καί τή χριστιανική μαρτυρία̇ τό ἔργο τῆς διδαχῆς τῶν ἀδελφῶν μας. Ὀφείλουμε νά διακηρύξουμε τήν ἀλήθεια καί νά ἀκτινοβολήσουμε τό φῶς τῆς πίστης μας. «Οὐ γάρ ἑαυτοῖς δεῖ χρησίμους εἶναι μόνον» παρατηρεῖ ὁ Ἱερός Χρυσόστομος, «ἀλλά καί ἑτέροις», δέν πρέπει νά εἴμαστε χρήσιμοι μόνο στόν ἑαυτό μας, ἀλλά καί στούς ἄλλους. Μακάριοι καί λυτρωμένοι, πραγματικά, εἶναι αὐτοί πού ἐπιτυγχάνουν τή θαυμαστή σύζευξη ζωῆς καί μαρτυρίας, ἔργων καί λόγων, πράξης καί θεωρίας. Ὁ βάρδος τῆς χριστοποίησης θά μέλψει καί πάλι μέ τήν ἅρπα του̇ «Ζήτω σ’ ἐμᾶς! Χαρά σ’ ἐμᾶς! Χιλιάδες ἥλιοι λάμπουν γύρω! Μά κι ἀπ’ τούς ἥλιους πιό πολύ ἀστράφτει ὁ Ἀρχηγός μας, πού κατεβαίνει πρός ἐμᾶς, δόξα, χαρά καί φῶς μας»! ΑΜΗΝ!

ΠΗΓΗ