ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΙΕ' ΜΑΤΘΑΙΟΥ (04.02.2024)

Κυριακή ΙΕ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

« Ἀγαπήσεις Κύριον τόν Θεόν σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου

καί ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου καί ἐξ ὅλης τῆς δυνάμεώς σου» (Δευτ. στ΄, 5).

Εἴμαστε δημιουργήματα τῆς θείας ἀγάπης. Ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ μᾶς ἔφερε ἀπό τήν ἀνυπαρξία στήν ὕπαρξη. Συνέχει τόν κόσμο. Προνοεῖ καί φροντίζει γι’ αὐτόν. Ἡ ἴδια ἀνέκφραστη ἀγάπη ἔκανε τόν Θεό νά στείλει στόν κόσμο τόν Μονογενῆ Υἱό Του γιά νά μᾶς ἐλευθερώσει ἀπό τά δεσμά τῆς ἁμαρτίας καί νά μᾶς χαρίσει ἐκ νέου τή δυνατότητα, πού ἐξαιτίας μας εἴχαμε χάσει, νά ζήσουμε αἰώνια κοντά Του. «Ἐν τούτῳ ἐφανερώθη ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ἐν ἡμῖν», γράφει ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης «ὅτι τόν υἱόν αὐτοῦ τόν μονογενῆ ἀπέσταλκεν ὁ Θεός εἰς τόν κόσμον ἵνα ζήσωμεν δι’αὐτοῦ» (Α’Ἰωάν. 4,9). Στήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ἀνταποκρίνεται καί ὁ ἄνθρωπος μέ τή δική του ἀγάπη.

Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι εἴμαστε πλασμένοι γιά νά ἀγαποῦμε τόν Θεόν. Εἶναι ἔμφυτος μέσα μας ὁ πόθος, ἡ δίψα, ἡ ἀναζήτηση τοῦ Θεοῦ. Ὁ Θεός εἶναι ὁ Δημιουργός μας καί ἐμεῖς τά δημιουργήματά Του. Εἶναι ὁ Πατέρας μας κι ἐμεῖς τά παιδιά Του. Εἶναι ὁ Λυτρωτής μας καί ἐμεῖς οἱ λυτρωμένοι μέ τό αἷμα τῆς σταυρικῆς θυσίας τοῦ Υἱοῦ Του. Τό νά Τόν ἀγαποῦμε, λοιπόν, δέν εἶναι ἁπλῶς ἐντολή Του ἀλλά βαθειά ἀνάγκη τῆς ὑπάρξεώς μας, ἀφοῦ μόνο κοντά στό Θεό ὁ ἄνθρωπος μπορεῖ νά γευθεῖ τό πλήρωμα τῆς χαρᾶς, τῆς εἰρήνης, τῆς ἀληθινῆς εὐτυχίας. Ἔτσι μόνο μποροῦμε νά κατανοήσουμε τήν ἐντολή τοῦ Θεοῦ πού δόθηκε στήν Παλαιά Διαθήκη καί ἐπιβεβαιώθηκε ἀπό τόν Κύριο καί στή Καινή Διαθήκη. Στήν ἀγάπη, πού ὀφείλουμε νά δείχνουμε πρός τόν Θεό, ἀναφέρεται ἡ σημερινή Εὐαγγελική περικοπή. Στήν ἐρώτηση τοῦ νομικοῦ τί πρέπει νά κάνει γιά νά κληρονομήσει τήν αἰώνια ζωή, ὁ Χριστός ἀπαντᾶ. Γιά νά σωθεῖς πρέπει νά ἀγαπήσεις πρῶτα τόν Θεό. Αὐτή εἶναι ἡ πρώτη καί μεγάλη ἐντολή.

Τό πρῶτο πού ζητᾶ ὁ Χριστός ἀπό ὅλους ἐκείνους πού, διά μέσου τῶν αἰώνων, θά Τόν πιστέψουν καί θά Τόν ἀκολουθήσουν, δέν εἶναι ἁπλῶς ἡ ἀγάπη ἀλλά ἡ ΠΡΩΤΗ ἀγάπη. Διεκδικεῖ τήν πρώτη θέση στή καρδιά μας. Ὁ Ἅγιος Ἰσαάκ ὁ Σῦρος τήν ὀνομάζει «πνευματική μέθη». Τήν παρομοιάζει μέ κρασί πού εὐφραίνει τήν καρδιά τοῦ ἀνθρώπου καί μακαρίζει ἐκεῖνον πού θά πιεῖ ἀπό αὐτήν. «Ἤπιαν», προσθέτει, «οἱ ἀκόλαστοι καί ἐπανέκτησαν τήν ἐντροπή. Οἱ ἁμαρτωλοί καί λησμόνησαν τούς δρόμους τῆς ἁμαρτίας. Οἱ μέθυσοι καί ἔγιναν νηστευτές. Οἱ πλούσιοι καί ἐπεθύμησαν τήν πτωχεία. Οἱ φτωχοί καί πλούτισαν μέ τήν ἐλπίδα. Οἱ ἄρρωστοι καί ἔγιναν δυνατοί. Οἱ ἀγράμματοι καί ἔγιναν σοφοί». Ἴσως τεθεῖ τό ἐρώτημα: Ὁ Χριστός μᾶς ζητᾶ νά μήν ἀγαποῦμε τούς συγγενεῖς μας, γονεῖς, παιδιά, ἀδέλφια, συζύγους ἤ καί φίλους μας; Ἀσφαλῶς ὄχι. Ὁ Κύριος δέν ζητᾶ τήν ἀποκλειστικότητα ἀλλά τήν προτεραιότητα τῆς ἀγάπης μας. Ὅλοι ἔχουν θέση στήν καρδιά μας̇ μερίδιο στήν ἀγάπη μας. Ἐκεῖνο πού θέλει νά μᾶς πεῖ εἶναι ὅτι ἡ πρώτη θέση πρέπει νά ἀνήκει σέ Ἐκεῖνον.

Ὁ Ἅγιος Αὐγουστῖνος ἀναφωνεῖ: Ἀργά σέ ἀγάπησα, Θεέ μου, ἐσένα πού εἶσαι ἡ πιό παλαιά, ἀλλά, συγχρόνως, καί ἡ πιό νέα ὀμορφιά! Ἐσύ ἤσουν μέσα στή καρδιά μου, ἐνῶ ἐγώ ἤμουν στραμμένος στά ἔξω καί ἐκεῖ σέ ἀναζητοῦσα καί σέ ὅλα τά δημιουργήματά σου εἶχα προσκοληθεῖ ὁ ἀνόητος.

Ὁ Ἅγιος Θεοφάνης ὁ ἔγκλειστος σημειώνει: Ἄν ἀγαπήσεις τόν Θεό Ἐκεῖνος δέν θά σέ ἀφήσει ποτέ νά ἀπατηθεῖς. Ὁ ἄγγελός Του ὁ ἀκοίμητος φύλακάς σου, θά προειδοποιεῖ μυστικά γιά κάθε κίνδυνο. Ἀγάπησέ Τον καί τότε θά γίνης εὐτυχισμένος.

Ὁ Ἅγιος Παΐσιος θά καταλήξει: Γιά νά ἀγαπήσουμε τό Θεό πρέπει νά πιστέψουμε στό Θεό, πρέπει νά καθαρθοῦμε ἀπό τά πάθη μας. Ἡ θερμή ἀγάπη στό Χριστό περισσότερο τρέφει ἀπό κάθε ὑλική τροφή καί δίνει πολλές θερμίδες στή ψυχή καί στό σῶμα, πολλές φορές θεραπεύει ἀγιάτρευτες ἀρρώστιες, δίχως φάρμακα καί ἀναπαύει ψυχές. Λατρεύει ὁ ἄνθρωπος τόν Θεό καί ὕστερα ἀγαπάει τούς γονεῖς του, τό σπίτι του, τή δουλειά του, τήν πατρίδα του, τούς φίλους του. Ἐνῶ ἐκεῖνος πού δέν ἀγαπάει τόν Θεό δέν ἀγαπάει τίποτα.

Χριστιανοί μου,

«Μακάριοι πάντες οἱ ἀγαπῶντες τό ὄνομά Σου, Κύριε» ἀναφωνεῖ ὁ προφητάναξ Δαβίδ (Ψαλμ. 5,11). Ἄς ἀποκτήσουμε καί ἐμεῖς αὐτή τήν ἀγάπη. Νά τήν ἀναζητήσουμε, νά τήν θερμάνουμε, ἄν ἔχει κρυώσει. Νά τήν αὐξήσουμε ἄν ἔχει λιγοστέψει. Ὁ Χριστός νά γίνει ἡ ΠΡΩΤΗ μας ἀγάπη. Ὁ ἄξονας καί τό κέντρο τῆς ζωῆς μας. Ὁ μεγάλος ἔνοικος στό θρόνο τῆς καρδιᾶς μας. «Ὅν τρόπον ἐπιποθεῖ ἡ ἔλαφος ἐπί τάς πηγάς τῶν ὑδάτων, οὕτως ἐπιποθεῖ ἡ ψυχή μου πρός σέ, ὁ Θεός» (Ψαλμ.41,2).

Εὐτυχεῖς οἱ ἄνθρωποι πού φλέγονται ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Συνέλαβαν τό ἀληθινό νόημα τῆς ζωῆς. Βρῆκαν τόν πολύτιμο μαργαρίτη. Ἑνώθηκαν ἤδη ἀπό τόν κόσμο αὐτό μέ τόν Ἰησοῦ Χριστό.

Ἀδελφοί μου,

ἀκούσαμε σήμερα ἀπό τό Δεσποτικό στόμα αὐτή τήν πρώτη καί μεγάλη ἐντολή: Νά Τόν ἀγαπήσουμε μέ ὅλη τή καρδιά μας καί μέ ὅλη τή δύναμη τῆς ψυχῆς μας (Ματθ. 22,37) καί ........θά μᾶς ὑπενθυμίσει «ὁ ἔχων τάς ἐντολάς μου καί τηρῶν αὐτάς, ἐκεῖνός ἐστιν ὁ ἀγαπῶν με (Ἰω. 14,21). Αὐτή τή θερμή καί γνήσια ἀγάπη πρός τόν Κύριον καί Θεόν μας εἴθε ὅλοι νά ἀποκτήσουμε καί νά ἀξιωθοῦμε τῆς αἰωνίας Βασιλείας Του.

Ὁ βάρδος τῆς χριστιανικῆς ποιήσεως ἰδιαίτερα θά μᾶς χαροποιήσει: «Κι εἶναι τό τραγούδι μου τραγούδι στ’ Ὄνομά Του, πού νικᾶ τή δύναμη τῆς ζωῆς καί τοῦ θανάτου. Στ’ὄνομά Του τό γλυκό καί τρισαγαπημένο, πού τό κρύβω μέσα μου κι εἶναι παντοῦ γραμμένο. Κράτα με, Ἀγάπη, καί μιάν ὥρα μή μ’ἀφήσεις. Κράτα με, Ἀγάπη, στόν ἀνήφορο τῆς ζήσης». ΑΜΗΝ!

ΠΗΓΗ