ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΗΡΙΑΚΗΣ ΙΖ' ΜΑΤΘΑΙΟΥ (ΧΑΝΑΝΑΙΑΣ) (18.02.2024)
18 Φεβρουαρίου 2024
Κυριακή ΙΖ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ
«Εἶπε δέ Μωϋσῆς πρός τόν λαόν̇ θαρσεῖτε στῆτε καί ὁρᾶτε τήν σωτηρίαν παρά Κυρίου» (Ἐξ. ιδ΄, 13)
Θερμότητα ἀκράδαντης πίστης, ἀγαπητοί ἀδελφοί, πρός τόν ἀληθινό Θεό εἶχε ὁ ποιμένας Μωϋσῆς τότε πού προσευχόταν, ὅταν ὁ Ἰσραηλιτικός λαός του εὑρίσκετο ὑπό τήν αἰχμαλωσία τῶν Αἰγυπτίων. Ὅταν τούς καταδίωκαν τά ἅρματα τοῦ Φαραώ καί ἐφαίνοντο βασανισμένοι καί χαμένοι οἱ Ἰσραηλῖτες, ὁ Προφήτης Μωϋσῆς προσέφυγε στόν Θεό διά τῆς προσευχῆς του καί παίρνοντας ἐσωτερική πληροφορία στήν καρδιά του ἀναφώνησε πρός τόν πονεμένο λαό του: «Μή φοβᾶσθε, σταθεῖτε καί θά δεῖτε πῶς θά σᾶς γλυτώσει ὁ Κύριος.
Ὁ Κύριος θά πολεμήσει γιά σᾶς καί ἐσεῖς θά σωθεῖτε». Ἔτσι καί ἔγινε. «Ὁ λαός σεβάστηκε τόν Κύριο καί ἐπίστευσαν στόν Θεό καί τόν Μωϋσῆ τόν θεράποντα αὐτοῦ» (Ἐξ. ιδ΄,31). Τέτοια πίστη εἶχε καί ὁ βασιλιάς τοῦ Ἰσραήλ Ἐζεκίας πού προσευχήθηκε στό Θεό γιά νά ἀποφύγει τό θάνατο. «Κύριε», εἶπε, «θυμήσου σέ παρακαλῶ, πῶς ἔζησα μέ πιστότητα καί εὐθύτητα καρδιᾶς καί ἔπραξα ὅ,τι σοῦ ἦταν ἀρεστό». Καί ἡ ἀπάντηση τοῦ Θεοῦ δίνεται μέσῳ τοῦ Προφήτου Ἠσαΐα «Ἄκουσα τήν προσευχή σου καί εἶδα τά δάκρυά σου. Θά προσθέσω, λοιπόν, στή ζωή σου 15 χρόνια» (Ἠσ. 38,1-6).Ὁ Θεός ἐνσαρκώνεται στή Καινή Διαθήκη γιά νά σώσει τόν πεπτωκότα πλέον περιούσιο λαό Tου καί αὐτός δέν Τόν ἀποδέχεται ὡς Μεσσία. Ἐπέρχεται ἡ σταυρική θυσία καί ὁ Θεός ἐπεμβαίνει στήν ἱστορία ὄχι μέ δύναμη καί βία ἀλλά μέ ταπείνωση καί ἀγάπη, πού εἶναι ἡ ἀληθινή ἔκφραση τῆς δύναμής Του. Σέ γενικές γραμμές, θά μπορούσαμε νά ποῦμε, ὅτι ἡ Παλαιά Διαθήκη εἶναι ἡ πρώτη γραπτή εἰσαγωγική πηγή τοῦ χριστιανισμοῦ, γιατί ἀναφέρεται στήν ἀποκάλυψη τοῦ Θεοῦ μέσῳ τῆς ἱστορίας τοῦ ἐβραϊκοῦ λαοῦ.
Στή σημερινή εὐαγγελική περικοπή ὁ Χριστός ἔμπρακτα ἀνοίγεται στά ἔθνη. Ὅταν βλέπει μιά γυναίκα, τή Χαναναία, ἡ ὁποία δέν προέρχεται ἀπό τόν περιούσιο λαό Του, ἀλλά εἶναι εἰδωλολάτρισσα νά Τόν ἐμπιστεύεται σάν Σωτῆρα καί νά Τοῦ λέγει «Κύριε, Υἱέ Δαβίδ, ἐλέησόν με» καί Ἐκεῖνος ἀμέσως θά ἐπιδείξει τήν εὐσπλαχνία Του̇ θά θεραπεύσει τήν θυγατέρα της καί θά ἀναφωνήσει «Ὦ, γύναι, μεγάλη σου ἡ πίστις».
Σέ μιά ἐποχή πού εἶχε ἐκδηλωθεῖ ἡ ἐχθρότητα τῶν θρησκευτικῶν ἀρχόντων τοῦ Ἰσραήλ ἐναντίον τοῦ Ἰησοῦ καί ἰδιαίτερα τῆς ἀποδοχῆς του ὡς Μεσσία καί Λυτρωτή, ἕνας ἄλλος κόσμος εἰδωλολατρικός στό πρόσωπο τῆς Χαναναίας, Τόν ἀποδέχεται. Μέ αὐτό τόν τρόπο ἐπιβεβαιώνεται ὁ Προφήτης Ἠσαΐας πού ἔλεγε ὅτι «καί τῷ ὀνόματι αὐτοῦ ἔθνη ἐλπιοῦσι» (Ἠσ. 42,4) καί ἀπό τήν ἄλλη ἐπιβεβαιώνεται ἔμμεσα ἡ προειδοποίηση τοῦ ἴδιου τοῦ Ἰησοῦ πρός τούς Ἰουδαίους ὅτι «ἀρθήσεται ἀφ’ὑμῶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ καί δοθήσεται ἔθνη ποιοῦντι τούς καρπούς αὐτῆς» (Ματθ. 25,4).
Οἱ Ἅγιοι Πατέρες θά μᾶς διαφωτίσουν μέ τή σοφία τους:
Ὁ Ἅγιος Βασίλειος, ἐπίσκοπος Σελευκίας: Μεγάλη ἡ πίστις τῆς γυναικός, γι’ αὐτό καί ἐθησαυρίσθη στά Εὐαγγέλια. Ὦ πίστις! ὦ σύνεσις! ὦ εὐλάβεια Χαναναίας! Ἐσύ μέν ἐνίκησες μέ τήν πίστη σου τούς Ἰουδαίους̇ ἐγώ δέ μέ τή δωρεά τό αἴτημά σου «Γενηθήτω σοι ὡς θέλεις». Γίνε σύ ἰατρός τῆς κόρης σου̇ μέσα σου ἔχεις τῆς θεραπείας τό φάρμακο. Βάδιζε νικήτρια κατά τῶν Ἰουδαίων καί τοῦ δαίμονος. Λάβε ἔπαθλο τῆς πίστεως τήν θεραπεία τῆς φύσεως. Ἄς ἀναζητήσουμε τήν πίστη, τόν στέφανον τῆς Ἐκκλησίας̇ ἄς ἀγαπήσωμε τήν πίστη, τήν ἀστραπή τῆς ὁποίας δέν ὑποφέρουν οἱ δαίμονες.
Ὁ Ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής:Τά ὀγκώδη βουνά τῶν παθῶν καί τῆς ἁμαρτίας μποροῦν νά μετακινηθοῦν μόνο μέ τήν πίστη. Καί ὁ ἴδιος ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς εἶπε, ὅτι μέ τήν ἀπιστία μας σ’Αὐτόν θά χαθοῦμε ἐξ αἰτίας τῆς ἁμαρτίας μας (Ἰω. 8,21).
Ὁ Ἅγιος Ἄνθιμος ὑπῆρξε ὁ πνευματικός πατέρας τοῦ πιστοῦ καπετάν Γιώργη Λιγνοῦ ἀπό τίς Αἰγνοῦσες. Στή μετέπειτα συνάντησή τους ἀσπαζόμενος τόν Ἅγιο θά εἰπωθεῖ εἰς ἐπήκοον ὅλων: Ἐκεῖ πού ταξιδεύαμε Γέροντά μου, μᾶς ἒπιασε κυκλώνας...κλάματα, φωνές, ἀπελπισία στό πλήρωμα. Παναγία μου Βοήθεια καί Ἅγιε Ἄνθιμε, σῶσέ μας ἀπό τοῦτο τό κακό, φωνάζω. Τότε μία ἀόρατος δύναμις ἅρπαξε τό ὑπερωκεάνειο σάν νά ἦταν καρυδόφυλλο, τό πέταξε στή ξηρά, καί ἀπό κεῖ πάλι τό παίρνει καί τό φέρνει μέσα στή θάλασσα σέ ἄλλο μέρος μακρυά ἀπό τόν κυκλώνα.
Χριστιανοί μου,
οἱ Ἰσραηλῖτες ζήτησαν τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ καί τήν εἶχαν στίς δύσκολες στιγμές τους, στή συνέχεια βέβαια τόν ἀπαρνήθηκαν καί δέν πίστεψαν στή θεία Του ἐνσάρκωση. Ἡ περίπτωση τῆς Χαναναίας μᾶς διδάσκει ὅτι δέν πρέπει νά ἀποθαρρυνόμαστε ὅταν ὁ Θεός «σιωπᾶ» καί δέν μᾶς δίνει ἄμεσα ἀπάντηση, οἱ δέ θλίψεις καί οἱ δοκιμασίες μᾶς κυκλώνουν ἀπειλητικά. Ἄς θυμηθοῦμε τήν προτροπή τοῦ Κυρίου μας «θαρσεῖτε» καθώς καί τή διαβεβαίωση «ζητᾶτε καί θά σᾶς δοθεῖ, ψάχνετε καί θά βρεῖτε, κτυπᾶτε τή πόρτα καί θά σᾶς ἀνοιχθεῖ (Ματθ. 7,7). Καί ὁ μακάριος Παῦλος μᾶς φωνάζει «Στήκετε ἐν τῇ πίστει» (Α΄ Κορ. 16,13).
Ἀδελφοί μου,
ἡ Χαναναία ζήτησε καί πῆρε, ἔψαξε καί βρῆκε. Χτύπησε τή πόρτα τοῦ ἐλέους τοῦ Θεοῦ καί τῆς ἀνοίχτηκε. Μέ τή δύναμη τῆς πίστεώς της ἐξασφάλισε τόσο τή θεραπεία τῆς θυγατέρας της, ὅσο καί τόν δίκαιο ἔπαινο ἀπό τόν Ἰησοῦ Χριστό. Ἄν, λοιπόν, καί ἡ δική μας πίστη εἶναι τόσο βαθειά καί σταθερή, τότε νά εἴμαστε βέβαιοι ὅτι θά ἰσχύσει καί γιά μᾶς ἡ διαβεβαίωση τοῦ Σωτῆρος μας ὅτι «πάντα ὅσα ζητήσετε στή προσευχή σας μέ πίστη θά τά λάβετε» (Ματθ. 21,22) καί «Ἄς γίνη σέ σᾶς ὅτι θέλετε»(Α΄Θεσ.ἐ,24). Καί ἐμεῖς τά σεσωσμένα πρόβατά Του ἄς Τόν παρακαλέσωμε «Κύριε πρόσθες ἡμῖν πίστιν» μαζί μέ τήν μυροβόλο αὔρα τοῦ φλογεροῦ Βερίτη: «Ἀλήθειες πού σᾶς ἔχω κλείσει μέσ’στά κατάβαθα τοῦ νοῦ - ἀχτίδες ἀπό κάποια δύση φωτοπλημμύριστου οὐρανοῦ, στόν Κύριο δέομαι νά μ’ἀφήσει παντοτεινά νά σᾶς χαρῶ, ὥσπου τά μάτια νά μοῦ κλείσει τοῦ ἀγγέλου τ’ἅπαλό φτερό». ΑΜΗΝ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου