ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 10 ΜΑΡΤΙΟΥ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΟΦΑΓΟΥ

(Ρωμ. ιγ΄ 11– ιδ΄4)

10 Μαρτίου 2019

«σὺ τὶς εἰ ὁ κρίνων ἀλλότριον οἰκέτην; » ( ιδ΄4).

Ἀδελφοί μου, ἡ σημερινὴ ὀνομάζεται Κυριακή τῆς Τυρινῆς. Τὸ σημερινὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα εἶναι παρμένο ἀπὸ τὴν πρὸς Ρωμαίους ἐπιστολὴ τοῦ Ἀποστόλου Παύλου καὶ στοχεύει στὸ νὰ μᾶς προετοιμάσει γιὰ τὸ πῶς πρέπει νὰ συμπεριφερόμαστε κατὰ τὴν περίοδο τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ἡ ὁποία ξεκινᾶ ἀπὸ αὔριο. Τὸ κείμενο αὐτὸ γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ τὸ καταλάβουμε καλύτερα, τὸ χωρίζουμε σὲ δύο μέρη. Στὸ πρῶτο μέρος περιλαμβάνουμε τὶς συμβουλὲς τὶς ὁποῖες δίνει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος πρὸς τοὺς πιστοὺς γιὰ νὰ τοὺς βοηθήσει στὸ νὰ αὐξήσουν τοὺς πνευματικοὺς καρποὺς τῆς χριστιανικῆς τους ζωῆς, ἔχοντας ὑπόψη τους ὅτι ὁ χρόνος τῆς δευτέρας παρουσίας τοῦ Κυρίου εἶναι πολὺ κοντά. Στὸ δεύτερο μέρος περιλαμβάνουμε τὴ συμπεριφορὰ ποὺ πρέπει νὰ ἔχουν αὐτοὶ ποὺ εἶναι δυνατοὶ στὴν πίστη, στοὺς ἀδύνατους, σ’ αὐτοὺς δηλαδὴ ποὺ δὲν εἶναι ἑδραιωμένοι καλὰ στὴν χριστιανικὴ πίστη. Αὐτὸ τὸ κάνει γιὰ νὰ μὴν χάνουν τὴν πίστη τους κάποιοι χριστιανοὶ ἐξαιτίας τῆς διάκρισης κάποιων τροφῶν ποὺ γίνονταν μεταξὺ τῶν πρώτων χριστιανῶν.

Ἡ προσδοκία τῆς δευτέρας ἐλεύσεως τοῦ Χριστοῦ κάνει τὸν Ἀπόστολο Παῦλο νὰ καλεῖ τοὺς πιστοὺς νὰ μὴν ἀδρανοῦν ἀλλὰ νὰ βρίσκονται συνεχῶς σὲ μία πνευματικὴ ἐγρήγορση. Ἡ ζωὴ τοῦ πιστοῦ ἀπὸ τὴ βάπτισή του καὶ ἔπειτα ἀποτελεῖ μία πορεία ποὺ θὰ τὸν ὁδηγήσει σ’ αὐτὸ ποὺ πραγματικὰ προσδοκᾶ καὶ ποὺ δὲν εἶναι ἄλλο ἀπὸ τὴν βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Στὴν πορεία του αὐτὴ καλεῖται νὰ ἀπορρίψει τὴν ἁμαρτία καὶ νὰ γεμίσει τὴ ζωή του μὲ τὰ χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Γιὰ νὰ καταφέρει νὰ πετύχει αὐτὸ πρέπει νὰ συνταυτίσει τὸ θέλημά του μὲ τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου.

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος συστήνει στοὺς πιστοὺς νὰ πετάξουν ἀπὸ πάνω τους τὰ ἔργα τοῦ σκότους καὶ νὰ ἐνδυθοῦν τὰ ὄπλα τοῦ φωτός. Λέγοντας ἔργα τοῦ σκότους ἐννοεῖ τὰ ἔργα τῆς ἁμαρτίας τὰ ὁποία ὁδηγοῦν τὸν ἄνθρωπο μακριὰ ἀπὸ τὸ Θεό. Ἐνῶ ὄπλα τοῦ φωτὸς ἐννοεῖ τὰ ὄπλα τῆς ἀρετῆς τὰ ὁποία ὁδηγοῦν τὸν ἄνθρωπο στὸ νὰ βιώνει ἀπὸ τὴν παροῦσα ζωὴ τὴν μέλλουσα. Στὴν προσπάθειά του νὰ βοηθήσει τοὺς πιστοὺς νὰ ἐνδυθοῦν τὰ ὄπλα τοῦ φωτὸς καὶ νὰ ἀποφύγουν τὰ ἔργα τοῦ σκότους, τοὺς συνιστᾶ τὴν ἀποφυγὴ τριῶν ζευγῶν ἀπὸ ἁμαρτήματα. Τὸ πρῶτο ζεῦγος ἀναφέρεται στὰ συμπόσια μὲ τραγούδια αἰσχροῦ περιεχομένου ὅπου γίνεται κατάχρηση τοῦ ποτοῦ ὁδηγώντας τοὺς ἀνθρώπους στὴ μέθη καὶ ὑποδουλώνοντάς τους στὰ πάθη τους. Τὸ δεύτερο ζεῦγος ἀναφέρεται στὶς παράνομες σαρκικὲς σχέσεις καὶ διάφορες ἄλλες σαρκικὲς ἁμαρτίες ποὺ ὁδηγοῦν τὸν ἄνθρωπο στὴν ἀνηθικότητα. Καὶ τὸ τρίτο ζεῦγος ποὺ ἀναφέρεται στὶς φιλονικίες καὶ τὸ ζῆλο ποὺ ἔχουν οἱ ἄνθρωποι μεταξύ τους. Τὰ ἁμαρτήματα αὐτὰ ὅταν τὰ δοῦμε προσεκτικὰ βλέπουμε ὅτι ἔχουν ὡς κύριο στόχο νὰ ἐξυπηρετήσουν τὸν ἐγωισμὸ τοῦ ἀνθρώπου καὶ νά ὑποβιβάσουν τὴν ἀγάπη ποὺ πρέπει νὰ δείχνουμε πρὸς τοὺς συνανθρώπους μας. Ἡ ὁλοκλήρωση τῆς ζωῆς τοῦ πιστοῦ δὲν ἐπιτυγχάνεται ἁπλὰ καὶ μόνο ἀπὸ τὴν ἀποχὴ ἀπὸ αὐτὰ τὰ ἁμαρτήματα ἀλλὰ ὁλοκληρώνεται μὲ τὴν ἔνδυση τοῦ Χριστοῦ. Ἔνδυση τοῦ Χριστοῦ σημαίνει νὰ ζοῦμε σύμφωνα μὲ τὸ θέλημά Του ἔτσι ὥστε νὰ εἴμαστε ἑνωμένοι μαζί Του.

Ἕνα ἄλλο φοβερὸ ἁμάρτημα στὸ ὁποῖο ἀναφέρεται ἐδῶ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος εἶναι ἡ κατάκριση, τὴν ὁποία πρέπει νὰ ἀποφεύγουμε ὅλοι ἀνεξαιρέτως μὲ κάθε τρόπο ἀπὸ τὴ ζωή μας. Οἱ πιστοὶ θὰ λογοδοτήσουν ὁ καθένας ξεχωριστὰ γὰ τὶς πράξεις καὶ τὴ ζωὴ του ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. Ὁ ἴδιος ὁ Χριστὸς μᾶς τονίζει νὰ μὴν κρίνουμε τοὺς συνανθρώπους μας γιὰ νὰ μὴν μᾶς κρίνει καὶ ἐμᾶς ὁ Θεός. Μὲ τὸ κριτήριο ποὺ κρίνουμε θὰ κριθοῦμε καὶ μὲ τὸ μέτρο ποὺ μετρᾶμε θὰ μετρηθοῦμε (Μάτθ. 7,1-2). Ἡ κατάκριση περιέχει ἑωσφορικὸ ἐγωισμὸ καὶ ἐκβάλλει τὴν ἀγάπη ποὺ πρέπει νὰ δείχνουμε πρὸς τοὺς ἄλλους συνανθρώπους μας. Ἔτσι νουθετεῖ τοὺς πιστοὺς νὰ δέχονται τοὺς ἄλλους χωρὶς νὰ τοὺς κατακρίνουν. Ἂν κάποιος ἔχει ἀσθενικὴ πίστη νὰ τὸν δεχόμαστε καὶ νὰ τὸν στηρίζουμε καὶ ὄχι νὰ τὸν κατακρίνουμε. Ἰδιαίτερα τὴν περίοδο αὐτὴ ποὺ ξεκινᾶ ἡ νηστεία τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς νὰ μὴν κατακρίνουμε τοὺς συνανθρώπους μας. Θέλοντας νὰ μᾶς φανερώσει πόσο φοβερὸ πράγμα εἶναι ἡ κατάκριση μᾶς λέει: «ποιὸς εἶσαι ἐσὺ πού θὰ κρίνεις ἕνα ξένο ὑπηρέτη;». Ὅλοι οἱ πιστοὶ εἴμαστε ἴσοι μεταξὺ μας δοῦλοι στὸν ἴδιο Κύριο, πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ κρίνουμε ὁ ἕνας τὸν ἄλλο; Τὸ ἔργο αὐτὸ ἀνήκει μόνο στὸν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό, ποὺ εἶναι ὁ μοναδικὸς κριτὴς τῆς ζωῆς τοῦ κάθε ἀνθρώπου.

Ἡ Ἁγία καὶ Μεγάλη Τεσσαρακοστὴ ποὺ ξεκινᾶ ἀπὸ αὔριο εἶναι ἡ ὡραιότερη καὶ κατανυχτικότερη περίοδος τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους. Ἂς εἰσέλθουμε σὲ αὐτὴ ἔχοντας ὑπόψη μας τὶς προτροπὲς τὶς ὁποῖες μᾶς δίνει σήμερα ὁ Ἀπόστολος Παῦλος μέσα ἀπὸ αὐτὴ τὴν περικοπή. Αὐτὸ θὰ μᾶς βοηθήσει στὴν πνευματική μας ἀφύπνιση καὶ τὴν αὔξηση τοῦ πνευματικοῦ μας ἀγώνα ὥστε νὰ ὁδηγηθοῦμε καὶ ἐμεῖς πρὸς τὴν λαμπροφόρο ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας. Καλὴ Σαρακοστὴ.

ΠΗΓΗ