“ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ”

ΚΥΡΙΑΚΗ  Γ΄ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ - ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ

(31 Μαρτίου)

Φθάσαμε στό μέσον σχεδόν τοῦ σταδίου τῶν πνευματικῶν ἀγώνων καί εἶναι ἐντελῶς ἀνθρώπινο κάποιοι νά κουράστηκαν.Δέν εἶναι εὔκολο νά ἀγωνίζεται κάποιος γιά νά καταπολεμήσει τά πάθη του.Ἡ νηστεία τῶν τροφῶν, ὅταν ὑπάρχει ἡ σωματική ὑγεία,εἶναι εὔκολη γιά ὅσους δέν ἔχουν συνηθίσει στήν καλοπέραση  καί παίρνουν πρόθυμα τήν ἀπόφαση νά μποῦν στήν διαδικασία τοῦ περιορισμοῦ αὐτοῦ.Ἡ νηστεία τῶν παθῶν ὅμως, εἶναι πολύ δύσκολη ὑπόθεση.Χρειάζεται μεγάλος ἀγῶνας καί εἶναι ἀπαραίτητη ἡ συνέργεια τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ. Γι' αὐτό,πολλοί κουράζονται καί ἀπογοητεύονται διαπιστώνοντας τίς πτώσεις τους καί πικραίνονται μέ τόν ἴδιο τόν ἑαυτό τους,βλέποντας ὅτι ναυαγοῦν μέσα στό μεγάλο αὐτό πέλαγος πού ὀνομάζεται Μεγάλη Τεσσαρακοστή.

Ἡ φιλόστοργη μητέρα μας Ἐκκλησία,ἐπειδή ἀκριβῶς γνωρίζει πολύ καλά τίς ἀνθρώπινες ἀδυναμίες καί τήν διακρίνει πάντα τό φιλάνθρωπο πνεῦμα, προκειμένου νά μᾶς παρηγορήσει καί νά μᾶς  ἐνδυναμώσει ὥστε νά μήν ἀφήσουμε στή μέση τήν προσπάθεια, ἀλλά νά τήν συνεχίσουμε καί νά τήν φέρουμε σέ πέρας, μᾶς προτρέπει σήμερα νά προσκυνήσουμε τόν Τίμιο Σταυρό. Πίσω ἀπό τόν Σταυρό, ἀφήνει νά φανεῖ τό λαμπερό Φῶς τῆς Ἀναστάσεως, σάν νά μᾶς λέει: Μήν δίνετε καθόλου σημασία στίς δυσκολίες, αὐτός ὁ ἀνηφορικός δρόμος πού τώρα βαδίζετε, ὁδηγεῖ στήν Ἀνάσταση! Μεγάλη Τεσσαρακοστή σημαίνει πορεία πρός τό Πάσχα, μήν τό ξεχνᾶτε οὔτε στιγμή αὐτό Χριστιανοί!

Αὐτό φαίνεται καθαρά στούς ὕμνους τοῦ ὄρθρου τῆς σημερινῆς Κυριακῆς τῆς Σταυροπροσκυνήσεως καί ἰδιαίτερα στόν κανόνα της. Τά ὑπέροχα τροπάρια αὐτοῦ τοῦ κανόνα, ἔχουν ἀναστάσιμο χαρακτήρα καί ψάλλονται μέ τόν ἴδιο ἀκριβῶς χαρμόσυνο ρυθμό πού ψάλλεται καί ὁ Ἀναστάσιμος κανόνας. Σέ κάποιο τροπάριο, ὁ ἱερός ὑμνογράφος, παρουσιάζει τόν Ἄγγελο νά λέει στίς Μυροφόρες γυναῖκες νά σταματήσουν νά θρηνοῦν γιατί ἀναστήθηκε ὁ Χριστός. Σέ ἄλλο σημεῖο, μᾶς κάνει νά νοιώσουμε ἀπέραντη εὐγνωμοσύνη πρός τό Χριστό, ἐπειδή μᾶς χάρισε τόν τίμιο Σταυρό του, γιά νά μᾶς δίνει ἐλπίδα, νά μᾶς ἐδυναμώνει, νά μᾶς στηρίζει στόν ἀγῶνα γιά τήν σωτηρία μας, νά θεραπεύει τά πάθη μας καί νά εἶναι γιά ὅλους μας ἡ θύρα πού μᾶς εἰσάγει στόν Παράδεισο.

Ὁ τίμιος Σταυρός μπορεῖ κάποτε νά ἦταν ὄργανο καταδίκης, τό πιό ἀτιμωτικό ξῦλο, πάνω στό ὁποῖο θανατώνονταν ὅλοι οἱ μεγάλοι κακοῦργοι και βαρυποινίτες, ἀπό τήν στιγμή ὅμως πού ὁ μόνος ἀναμάρτητος Κύριος καταδέχτηκε νά καρφωθεῖ πάνω σέ αὐτό καί νά τό ποτίσει μέ τό πανάγιο Αἷμά  Του, μεταβλήθηκε σέ ὄργανο σωτηρίας. Ἔγινε τό πιό εὐλογημένο ξῦλο πού ὑπάρχει στόν κόσμο, τό σημάδι τῆς ὑπέρτατης θυσίας, ἀλλά καί τῆς δόξας τοῦ Κυρίου μας. Ἡ μεγάλη του ἀξία προέρχεται ἀκριβῶς ἀπό Τόν σταυρωθέντα Κύριο. Ὅταν τόν προσκυνοῦμε εὐλαβικά - καί μάλιστα αὐτή την περίοδο πού καθαριζόμαστε μέσα ἀπό τήν ἐγκράτεια - προσκυνοῦμε τόν ἴδιο τόν Χριστό μας πού προσηλώθηκε πάνω σέ αὐτόν.

Ὁ τίμιος Σταυρός εἶναι τό στήριγμα ὅλων τῶν πιστῶν, τό ἀκαταμάχητο ὅπλο μας, τό ἀκατάλυτο τεῖχος πού περιτειχίζει τήν Ἐκκλησία μας, εἶναι ὁ Παράδεισός της. Ἡ σίγουρη καί πολύ ἀποτελεσματική παρηγοριά μας καί ἀνακούφιση στίς ἀδικίες, στίς συκοφαντίες, στίς ἀπάτες, στούς φθόνους, στά ψεύδη, στά ἐγκλήματα πού μᾶς κατακλύζουν καθημερινά καί φαρμακώνουν ὁλόκληρη τήν ζωή μας.

Γιά νά ἀντιμετωπίσουμε ὅλες αὐτές τίς δυσάρεστες καταστάσεις, εἶναι ἀνάγκη νά ἔχουμε πάντα τόν τίμιο Σταυρό ὄχι μόνο πάνω μας, ἀλλά κυρίως μέσα μας. Ἔχει τήν δύναμη νά φωτίζει τόν νοῦ καί τήν διάνοιά μας μέ τίς ἀκτῖνες τῆς θείας γνώσεως καί σοφίας. Νά μᾶς ἐνδυναμώνει στήν σταυρική μας πορεία καί νά γλυκαίνει τήν καρδιά μας ἀπό τίς πικρές στιγμές ὅλων τῶν δοκιμασιῶν. Ἔχει τήν Χάρη τοῦ Χριστοῦ πού σταυρώθηκε πάνω του ἀπό ἀγάπη καί μόνον γιά τήν σωτηρία μας. Ἡ ἐκ μέρους μας  παραδοχή τοῦ γεγονότος ὅτι - τίς περισσότερες φορές - ἔχουμε κι ἐμεῖς εὐθύνη μέ τίς ἄτοπες πράξεις μας γιά τίς δοκιμασίες πού ὑπομένουμε, ἐνῶ ὁ Χριστός ὑπέφερε γιά μᾶς ἐνῶ ἦταν ἀναμάρτητος, μᾶς κάνει νά δεχόμαστε ὅτι μᾶς ἀξίζει νά ὑπομείνουμε  περισσότερα δυσάρεστα. Ἔτσι γινόμαστε καί κοινωνοί τῶν παθημάτων τοῦ Χριστοῦ. Ὑποφέρουμε δηλαδή κι ἐμεῖς ἐλάχιστα στή ζωή μας, ἐνῶ Ἐκεῖνος ὑπέμεινε πάρα πολλά γιά χάρη μας. Αὐτό εἶναι μία μεγάλη παρηγοριά καί ἕνας πολύ καλός τρόπος γιά νά ἑλκύσουμε τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ καί νά εἴμαστε συγκαταβατικοί ἀπέναντι στά σφάλματα τῶν ἀδελφῶν μας. Τό νά ἀποκτᾶ κανείς, ἔστω καί σέ πολύ μικρό βαθμό, μία γεύση τῆς ὀδύνης τοῦ Σταυροῦ, δέν εἶναι μόνο μία μεγάλη εὐλογία, ἀλλά καί μία πολύ ἀποτελεσματική προτροπή γιά μετάνοια καί ἐπανόρθωση τῆς πορείας τῆς ζωῆς μας.

Λένε οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας ὅτι τίς παλαιότερες ἐποχές, ὅταν κάποιος βασιλιᾶς ἐπρόκειτο νά ἐπισκεφθεῖ ἐπίσημα μία πολιτεία, προπορεύονταν τά νικηφόρα ἐμβλήματα τῆς ἐξουσίας του, οἱ σημαῖες του, τά λάφυρα πού πῆρε ἀπό τούς ἐχθρούς  πού νίκησε. Τά ἔβλεπε ὁ λαός καί χαιρόταν καί ὕστερα ἀκολουθοῦσε θριαμβευτικά ἐκεῖνος πανηγυρίζοντας μαζί μέ τόν λαό του. Τό ἴδιο ἀκριβῶς συμβαίνει καί ἐδῶ: Μετά ἀπό λίγο,ὁ Βασιλιᾶς τῶν Οὐρανῶν μέ τόν Σταυρό θά νικήσει τόν θάνατο καί θά πάρει σάν λάφυρα ἀπό τόν Ἄδη ὅλους τούς νεκρούς πού θά τόν πιστέψουν. Πρίν λοιπόν φθάσει στήν Ἀνάσταση, μᾶς παρουσιάζει τόν Ζωοποιό Σταυρό του,πού εἶναι ἡ ἔνδοξη βασιλική του σημαία, γιά νά μᾶς δώσει χαρά καί κουράγιο, νά μᾶς ξεκουράσει, ὥστε νά  συνεχίσουμε τήν προσπάθεια καί νά φθάσουμε χαρούμενοι ὥς τό τέλος.

Τότε, κατά τήν χαρμόσυνη καί ὁλόφωτη νύχτα τῆς Ἀναστάσεως, θά εἴμαστε ὅλοι μας ἕτοιμοι νά τόν ὑποδεχτοῦμε θριαμβευτή καί ἔνδοξο νικητή. Ὅσο πιό πολύ ἀγωνίζεται κανείς στό στάδιο αὐτό, τόσο καί μεγαλύτερη θά εἶναι καί ἡ μετοχή του στή χαρά τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ. Ὅσο πιό πολύ ὑπομένουμε καρτερικά ὅλες τίς θλίψεις καί τίς δοκιμασίες πού μᾶς προξενεῖ ὁ ἀντίδικος διάβολος καί τά ὄργανά του, τόσο πιό πολύ γινόμαστε κοινωνοί τῶν παθημάτων τοῦ Χριστοῦ μας. Στό μέτρο, λοιπόν, πού βιώνει κανείς τό πάθος τοῦ Χριστοῦ καί συμπάσχει μαζί του, νοιώθει καί τήν χαρά τῆς νίκης του καί χαίρεται τό μέγα θαῦμα τῆς Ἀναστάσεως.

π.Γ.Τ.

ΠΗΓΗ