ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ

«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Κυριακή Γ΄ Νηστειών. «Της Σταυροπροσκυνήσεως» (Μαρκ. η΄ 34 - θ΄1)

23 Μαρτίου 2025

«Ξύλον γαρ τούτους εισάγει, πάλιν εις τον Παράδεισον»

Πορευόμαστε το όμορφο και μεγάλο ταξίδι της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, αγαπητοί μου αδελφοί, και βρισκόμαστε σήμερα ακριβώς στο κέντρο αυτής της ευλογημένης και κατανυκτικής περιόδου. Και ακριβώς στο μέσο αυτής της διαδρομής, η Αγία μας Εκκλησία μάς παρουσιάζει τον Τίμιο και Ζωοποιό Σταυρό. Το τίμιο ξύλο, το ξύλο της ζωής, το ξύλο της αιωνιότητας και μας καλεί αυτόν τον Σταυρό να τον ατενίσουμε, να εμβαθύνουμε στο μυστήριό του και εν τέλει να τον προσκυνήσουμε. Αυτή η προσκύνηση, εδώ στη μέση της διαδρομής, θα μας εμψυχώσει, θα μας ενδυναμώσει, γιατί ασφαλώς ο Τίμιος Σταυρός του Χριστού μας είναι πηγή δύναμης που θα μας ενισχύσει τόσο στον πνευματικό όσο και στον  καθημερινό μας αγώνα.

Η σημερινή Εορτή της Σταυροπροσκυνήσεως είναι μια ευκαιρία να αντικρύσουμε τη σταυρωμένη αγάπη και να μπορέσουμε πιο εύκολα να πάρουμε δύναμη και να σηκώσουμε τον προσωπικό μας μικρότερο σταυρό.

Όμως, αδελφοί μου, δύναμη και κουράγιο θα αντλήσουμε από τον Τίμιο Σταυρό όχι όταν, θα τον προσκυνήσουμε εθιμοτυπικά, αλλά όταν θα προσπαθήσουμε να εμβαθύνουμε στο Μυστήριο του και κατανοήσουμε έστω και λίγο το μεγαλείο και τη σπουδαιότητά του. Ο Τίμιος Σταυρός είναι το αξιότερο σημείο και σύμβολο της πίστεώς μας. Σύμφωνα με τη διδασκαλία της Εκκλησίας μας ο Σταυρός είναι η δόξα του Χριστού, η δόξα της Εκκλησίας, το θέλημα του Πατρός, η δόξα του Μονογενούς, το αγαλλίαμα του Πνεύματος, ο κόσμος των Αγγέλων, η ασφάλεια της Εκκλησίας, το τείχος των Αγίων, το φως της οικουμένης. Γιατί όλα αυτά; Γιατί ο Χριστός πάνω στον Σταυρό έσωσε τον κόσμο. Πάνω στον Σταυρό προσέφερε τον εαυτό Του θυσία για όλο τον κόσμο. Πάνω στον Σταυρό έζησε τον βαθύτερο πόνο και τη μεγαλύτερη ταπείνωση για όλους εμάς. Όλο το έργο του Χριστού, όλη η φιλανθρωπία Του συνοψίζονται στη σταυρική Του θυσία.

Μέσω του Σταυρού ο Υιός μάς συμφιλίωσε με τον Θεό Πατέρα και μας χάρισε την άφεση των αμαρτιών μας. Μέσω του Σταυρού συγκέντρωσε και ένωσε σε ένα σώμα τα πρώην διασκορπισμένα παιδιά του Θεού. Μέσω του Σταυρού ύψωσε τη δική μας ανθρώπινη φύση που με τον εγωισμό είχε μεταβιβασθεί μέχρι τον Άδη. Μέσω του Σταυρού απεκάλυψε τον εαυτό Του ως τον μόνο ευεργέτη και σωτήρα του κόσμου και κατέλυσε οριστικά το έργο του διαβόλου. Και τελικά μέσω του Σταυρού μπορούμε να ελπίζουμε και πάλι στον Παράδεισο.

Πόσο εύστοχα το αναφέρει σήμερα η υμνολογία της Εορτής: «Ξύλον γαρ τούτους εισάγει, πάλιν εις τον Παράδεισον», το ξύλο του Σταυρού, δηλαδή, θα μας εισάγει και πάλι στον Παράδεισο. Θυμόμαστε, αδελφοί μου, ότι όταν ξεκίνησε η περίοδος της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, η Αγία μας Εκκλησία μας περιέγραψε με τραγικά χρώματα την έξοδο των προγόνων μας, του Αδάμ και της Εύας, από τον Παράδεισο. Μας περιέγραψε την κατάχρηση της ελευθερίας τους και πως το ξύλο και το δέντρο της γνώσεως έγινε γι’ αυτούς, αλλά εν τέλει και για εμάς, ξύλο οδύνης, ξύλο απώλειας και καταστροφής. Είδαμε τον Αδάμ, μέσω των ύμνων του Τριωδίου να ίσταται έξω του Παραδείσου και να κραυγάζει κλαίγοντας και θρηνώντας την απώλεια του πρώτου κάλους, της πρώτης αγάπης, την απώλεια της κοινωνίας με τον αληθινό Θεό.

Εάν λοιπόν το δέντρο της γνώσεως έγινε, για τον πρώτο άνθρωπο, το ξύλο της απώλειας και της οδύνης, το ξύλο του Σταυρού έρχεται να αποκαταστήσει ότι έχασε ο παλαιός άνθρωπος. Πάνω στο ξύλο του Σταυρού εξέτεινε τις παλάμες Του ο λυτρωτής του κόσμου Χριστός και έτσι κατέστησε εφικτή για όλους μας τη σωτηρία. Ο Χριστός πάνω στον Σταυρό δίνει τη μεγαλύτερη μάχη με τον θάνατο και πετυχαίνει για όλους μας τη σπουδαιότερη νίκη, για να μπορούμε να ελπίζουμε πλέον στην επιστροφή μας, στην αποκατάσταση της σχέσης μας με τον Θεό, στην ανάστασή μας. Γι’ αυτό λοιπόν τόσο ωραία παρατηρούμε στους ύμνους της σημερινής Ακολουθίας να μακαρίζεται το ξύλο του Σταυρού, να μακαρίζεται η σταυρωμένη αγάπη και να καταλήγουν αυτοί οι ίδιοι ύμνοι στο σωτήριο συμπέρασμα: ότι το ξύλο του Σταυρού θα μας εισάγει και πάλι στον Παράδεισο.

Αγαπητοί μου αδελφοί, καθώς μεταφέρουμε τον Σταυρό, καθώς τον προσκυνούμε και τον ασπαζόμαστε ας σκεφτούμε τη σημασία του. Τι μας λέει και σε τι μας καλεί! Στον Σταυρό σταμάτησε ο παλαιός αιώνας του θανάτου και με την Ανάσταση, που συνδέεται με τον Σταυρό, άρχισε ο νέος αιώνας, η εποχή της θέωσης και της σωτηρίας του ανθρώπου. Αμήν.

ΠΗΓΗ