ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ

«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Κυριακή 10 Δεκεμβρίου 2023

ΚΥΡΙΑΚΗ Ι΄ ΛΟΥΚΑ

Στο σημερινό ευαγγέλιο αδελφοί μου, ακούσαμε να περιγράφεται η θεραπεία της συγκύπτουσας γυναικός. Μιας γυναίκας δηλαδή η οποία δεν μπορούσε να σηκώσει καθόλου το κεφάλι της λόγω της ασθένειάς της για δεκαοχτώ έτη[8] όπως μας αναφέρει ο ευαγγελιστής και η ασθένειά της αυτή, την υποχρέωνε να είναι διαρκώς σκυμμένη. Ο Χριστός όπως αναφέρεται στο ευαγγέλιο, δίδασκε το Σάββατο στην συναγωγή και όταν είδε την συγκύπτουσα γυναίκα, της είπε «γυναίκα, ελευθερώνεσαι από την ασθένειά σου». Και τότε αμέσως η γυναίκα θεραπεύθηκε και δόξαζε τον Θεό, μας λέει το ευαγγέλιο.

                                                 

Ο αρχισυνάγωγος, ο προεστός της συναγωγής δηλαδή,  όταν είδε το γεγονός της θεραπείας της γυναίκας, αγανάκτησε εναντίον του Ιησού λέγοντάς του πως καταργεί το νόμο καθώς η ημέρα του Σαββάτου όπως είναι γνωστό, αποτελεί αργία κατά τον Μωσαϊκό νόμο και ότι παραβαίνει με τον τρόπο αυτό την εντολή του Θεού. Η απάντηση του Χριστού μας αδελφοί προς τον αρχισυνάγωγο ήταν θα λέγαμε σκληρή και ελεγκτική. Τον αποκαλεί υποκριτή, του παραθέτει περιπτώσεις παραβίασης της αργίας του Σαββάτου, λόγω διαφόρων καθημερινών αναγκών των ισραηλιτών και τις αντιπαραβάλει με την σημαντικότερη αιτία, την θεραπεία της συγκύπτουσας γυναίκας την  οποία αποκαλεί «θυγατέρα Αβραάμ» και οι παρόντες «κρέμονται»[9] από τον Διδάσκαλο και θεραπευτή  Χριστό.       

Είναι πολύ διδακτική αδελφοί μου η θεραπεία αυτής της γυναίκας από τον Κύριό μας την ημέρα του Σαββάτου και αυτό όχι διότι απλά έρχεται να υποβαθμίσει την σημασία της ιερής αυτής ημέρας για τους Εβραίους, αλλά για να αναδείξει την αξία του ανθρωπίνου προσώπου και να νοηματοδοτήσει την αιτία αυτής της παράβασης.                                   

Πολλές φορές ο Χριστός μας κατηγορήθηκε για παράβαση του νόμου αλλά στην πραγματικότητα όχι μόνο δεν τον καταργούσε αλλά έδινε νέα προοπτική με επίκεντρο την σωτηρία του ανθρώπου. Αυτός άλλωστε είναι ο λόγος για τον οποίο ο Θεός μπαίνει δυναμικά στην ιστορία και γίνεται άνθρωπος, για να σώσει τον άνθρωπο από τα δεσμά της αμαρτίας και του διαβόλου.                                     

Η διδασκαλία του Χριστού μας δεν καταργεί όπως λανθασμένα νοείται από μερικούς την Παλαιά Διαθήκη, την πρώτη συμφωνία του Θεού δηλαδή με τον άνθρωπο, ούτε η Παλαιά διαθήκη έρχεται σε αντίθεση με την Καινή Διαθήκη και τη διδασκαλία του Χριστού μας. Ο Χριστός μας όπως ο ίδιος λέγει, συμπληρώνει[10] τον νόμο του Μωυσέως και των προφητών.  Θα μπορούσαμε να αντλήσουμε αυτό το συμπέρασμα από τους Πατέρες της Εκκλησίας μας οι οποίοι μας ερμηνεύουν με σαφή και ασφαλή τρόπο το Μυστήριο της Θείας Οικονομίας. Συμπεριληπτικά θα λέγαμε πως ο Θεός έδωσε στον Ισραήλ την υπόσχεση της σωτηρίας του. Εντούτοις ο άνθρωπος όντας μέσα στην αμαρτία και στα πάθη, αδυνατεί ακόμα να τα υπερβεί και γι’αυτό ο νόμος του Θεού πολλές φορές ομοιάζει σκληρός. Ο Ισραήλ είχε ακόμη σκληρή καρδιά και δεν μπορούσε να δεχθεί το ευαγγέλιο της κατάργησης του νόμου και τον ερχομό της Χάριτος του Θεού όπως η Εκκλησίας μας το ψάλλει: «Παρῆλθεν ἡ σκιὰ τοῦ νόμου, τῆς χάριτος ἐλθούσης»[11]. Ο Χριστός μας αδελφοί μου με την ενανθρώπισή του, την οποία συν Θεώ πρόκειται να εορτάσουμε σε λίγες ημέρες, έρχεται να δώσει το πραγματικό νόημα της ζωής και αυτό δεν είναι άλλο από την φανέρωση του θελήματος του Θεού στον κόσμο, την κατάργηση της αμαρτίας και κατ’ επέκταση του θανάτου.                                                     

Ο Χριστός μας θεραπεύει την συγκύπτουσα γυναίκα ημέρα Σάββατο όχι όπως είπαμε για να καταργήσει το Σάββατο όπως άστοχα ο αρχισυνάγωγος τον κατηγόρησε, αλλά κατά μια ερμηνεία να την επιβραβεύσει για την πίστη της αλλά και για το ότι παρά την ασθένεια της η οποία την ανάγκαζε να έχει σκυμμένο το κεφάλι της, εκείνη συμμετείχε στην σύναξη για την δοξολογία του Θεού. Δεν είχε χάσει την πίστη και την ελπίδα της η γυναίκα εκείνη αδελφοί μου και γι’ αυτό την σηκώνει ο Χριστός πάνω και την αποδεσμεύει από την σωματική ασθένεια.                

Είναι γεγονός πως εμείς οι άνθρωποι ζητούμε από τον Θεό στην προσευχή μας την πολυπόθητη υγεία μας και δικαίως αφού  η Αγία μας Εκκλησία καθημερινώς προσεύχεται για την υγεία του πληρώματός της διότι είναι μεγάλη δωρεά η υγεία στον άνθρωπο. Ωστόσο όμως υπάρχει μια προβληματική θα λέγαμε θεολογικά αντίληψη  πως η Χάρις του Θεού λειτουργεί ως ασπίδα από κάθε ασθένεια. Αυτό όμως έρχεται σε αντίθεση με την εμπειρία της Εκκλησίας μας. Αν ανατρέξουμε στους βίους των Αγίων θα αντιληφθούμε πως η υγεία αδελφοί μου δεν ήταν γι’αυτούς το απόλυτο ποθούμενο, αλλά η παρουσία του Θεού στη ζωή τους και στόχος τους η βασιλεία του Θεού. Σαφώς και η υγεία είναι ένα μεγάλο δώρο του Θεού στον άνθρωπο και χωρίς αυτήν υπάρχει δυσκολία, πόνος και θλίψη.                   

Ο Θεός μας έπλασε με σώμα αλλά και ψυχή την οποία καλούμαστε σαν βαπτισμένοι χριστιανοί να  καλλιεργούμε πνευματικά όπως η συγκύπτουσα γυναίκα του ευαγγελίου, η οποία παρά την ασθένειά της και την δύσκολή της κατάσταση, ήταν παρούσα στον τόπο δοξολογίας του Θεού στην Εκκλησία Του δηλαδή, η οποία αποτελεί την ασφαλή οδό της συνάντησης μας με τον Χριστό τον οποίο καλούμαστε καθημερινά να εμπιστευόμαστε στη ζωή μας.

ΠΗΓΗ