ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ

«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Κυριακή «Της Τυρινής» (Ματθ. στ΄ 14-21)

2 Μαρτίου 2025

Τελευταία Κυριακή σήμερα πριν από τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή, αγαπητοί μου αδελφοί, και έρχεται η Αγία μας Εκκλησία να μας προετοιμάσει για την είσοδό μας σ’ αυτό το υπέροχο στάδιο της ασκήσεως των αρετών. Η ζωή είναι στίβος και ιδιαίτερα η ζωή του Χριστιανού είναι ένα συνεχές στάδιο αγώνων, όπου καλείται σε μια πάλη διαρκείας, γι’ αυτό πρέπει να είναι οπλισμένος με τα όπλα του φωτός. Και επειδή η Εκκλησία το γνωρίζει αυτό, τώρα που έφθασε ο καιρός των αγώνων η υμνολογική σάλπιγμα καλεί τους πιστούς σε εγρήγορση. «Το στάδιον των αρετών ηνέωκται», διασαλπίζει όρθρου βαθέως, «οι βουλόμενοι αθλήσαι εισέλθετε». Αλλά όπως οι αθλητές, που πρόκειται να εισέλθουν στο στάδιο της αθλήσεως καλούνται να μπούνε με κάποια εφόδια, έτσι και οι αθλητές των πνευματικών αγώνων καλούνται να οπλισθούν με ορισμένες προϋποθέσεις.

Είναι αυτές οι τρεις προϋποθέσεις που διαφαίνονται στο σημερινό Ευαγγέλιο και θέλει, αδελφοί μου, ο Χριστός μας να οπλισθούμε με αυτές για να ξεκινήσουμε το ταξίδι της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Ποιες είναι αυτές οι προϋποθέσεις για τις οποίες μιλάει σήμερα ο Κύριος; Η πρώτη είναι η συγχώρεση! Η πρώτη προϋπόθεση για να εισέλθουμε στην περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής έχει να κάνει με την άφεση των παραπτωμάτων των ανθρώπων. Συνήθως προσευχόμαστε στον Θεό για να συγχωρέσει τις δικές μας αμαρτίες. Ο Χριστός όμως ζητά να ξεκινήσουμε από τα παραπτώματα, από τα λάθη, από το κακό που οι άνθρωποι έχουν κάνει σε εμάς. Είναι δύσκολο και χρειάζεται μεγάλος αγώνας να μάθουμε να συγχωρούμε του άλλους, ιδίως όταν αυτοί δεν μας έχουν ζητήσει συγνώμη. Αρνούμαστε να είμαστε επιεικείς στους άλλους ενώ συχνότερα δικαιολογούμε τους εαυτούς μας για τα λάθη μας και τις πτώσεις μας. Αυτός ο δρόμος όμως δεν ανήκει στον Θεό και τη σχέση που Εκείνος θέλει μαζί μας. Ο Θεός, αδελφοί μου, λειτουργεί πατρικά για τον καθένα μας, αγκαλιάζει και συγχωρεί τους πάντες. Αλλά αν δεν συγχωρούμε πρώτα εμείς, τότε η καρδιά μας δεν μπορεί να είναι δεκτική στη συγχώρεση του Θεού.

Δεύτερη προϋπόθεση για την είσοδό μας στο στάδιο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής είναι η αποσύνδεσή της νηστείας μας από την επίδειξη! Η νηστεία αφορά τη σχέση του ανθρώπου με τον Θεό. Η νηστεία δε γίνεται για να μας δούνε και να μας επαινέσουν οι άλλοι, αλλά για να τη γνωρίζει ο Θεός Πατέρας «εν τω κρυπτώ». Ο λόγος του Χριστού, που ακούσαμε στο σημερινό Ευαγγέλιο, έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το φαρισαϊκό – υποκριτικό πνεύμα της εποχής του, στην οποία οι νηστεύοντες ήθελαν να δείξουν ότι τηρούν τις εντολές του μωσαϊκού νόμου, μη νίβοντας το πρόσωπο τους και με το να φαίνονται σκυθρωποί. Όμως για τον Χριστό μας, αδελφοί μου, η νηστεία είναι η αρχή μιας μυστικής, καρδιακής προσέγγισης ανθρώπου και Θεού, απόδειξη ότι ο άνθρωπος θέλει στην καρδιά του να κατοικήσει ο Θεός και όχι να λάβει επαίνους από τους ανθρώπους.

Η τρίτη προϋπόθεση για την είσοδό μας στην περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής είναι το θησαύρισμα στον ουρανό! Οι άνθρωποι έχουμε ορισμένες προτεραιότητες στη ζωή μας. Σ’ αυτές συμπεριλαμβάνονται τα υλικά αγαθά, η οικογένεια μας, η εργασία μας, η διασκέδασή μας. Όλα αυτά δεν τα απορρίπτει η Εκκλησία μας η οποία μας κάνει να μοιραζόμαστε τους καρπούς της με τον πλησίον μας. Όμως δεν είναι αρκετά για να δώσουν νόημα αιωνιότητας στη ζωή μας διότι μας κάνουν να θεωρούμε το πρόσκαιρο ως αιώνιο. Η Σαρακοστή είναι ευκαιρία να αγωνιστούμε να αποθέσουμε κάθε «βιοτική μέριμνα» στην άκρη και να ζητήσουμε πρωτίστως τη Βασιλεία του Θεού. Η Σαρακοστή είναι ευκαιρία να καταλάβουμε και να ζήσουμε τον Χριστό ως το νόημα της ζωής μας και τον θησαυρό της. Έχοντας, αδελφοί μου, τον Χριστό ως τον θησαυρό μας, μπορούμε να χαρούμε κάθε ενασχόλησή μας, τον χρόνο μας, τη ζωή μας την ίδια. Διότι όλα αποκτούν καινούρια προοπτική, φωτισμένα από την αγάπη του Θεού και ξεχωρισμένα από το κακό και την αμαρτία.

Αγαπητοί μου αδελφοί, ας ξεκινήσουμε το ταξίδι της Μεγάλης Τεσσαρακοστής έχοντας κατά νου αυτές τις τρεις προϋποθέσεις που μας συστήνει ο ίδιος ο Χριστός μας μέσα από το σημερινό Ευαγγέλιο, αλλά και με την ακλόνητη βεβαιότητα ότι «πάντα ισχύομεν εν τω ενδυναμούντι ημάς Χριστώ», κατά τον Απόστολο Παύλο, δηλαδή όλα τα μπορούμε με τον Χριστό πους μας ενδυναμώνει. Έτσι θα είναι σίγουρη η επιτυχία αυτής της διαδρομής που δεν είναι άλλη από το να συναντηθούμε με τον Σταυρωμένο και Αναστημένο Χριστό μας.  Αμήν.

ΠΗΓΗ