ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ

23 Φεβρουαρίου 2025

«οὐ γάρ σύνοιδα ἐμαυτῷ ἄτοπα πράξας» (Ἰώβ 27,6).

Στήν Παλαιά Διαθήκη, ἀγαπητοί ἀδελφοί, ὁ δίκαιος Ἰώβ ὁμολογεῖ: «Δέν θά ἐγκαταλείψω ποτέ τήν δικαιοσύνην μου, διότι ἔχω συνείδηση ὅτι τίποτε τό ἄτοπον ἔπραξα». Ὁ Προφητάναξ Δαβίδ, μετά ἀπό τό ἁμάρτημα (τῆς μοιχείας καί τοῦ φόνου) πού διέπραξε ἀναφωνεῖ: «Σέ ἐσένα Κύριε ἁμάρτησα καί τό κακό ἐνώπιόν Σου τό ἔκανα» (Ψαλμ. 50,6), ἔχοντας πλήρη συνείδηση τῶν πράξεών του.

Καί ὁ πάγκαλος στή ψυχή καί στό σῶμα Ἰωσήφ ἀποκρούει μέ γενναιότητα τίς προκλήσεις τῆς ἐλεεινῆς Αἰγυπτίας, τῆς συζύγου τοῦ Πετεφρῆ, μέ τήν ἰδέα, ὅτι μπροστά του ἦταν ὁ Θεός λέγοντας «πῶς ποιήσω τό ρῆμα τό πονηρόν τοῦτο καί ἁμαρτήσομαι ἐναντίον τοῦ Θεοῦ;» (Γεν. 39,9). Ἔτσι ἐνεργεῖ καί ὁ πιστός χριστιανός πού ἔχει φόβο Θεοῦ, μέ ὁδηγό του τήν καλή ἀγωγή, πού ἔλαβε ἀπό τήν οἰκογένειά του, καθώς καί τήν χριστιανική του παιδεία.

Στό σημερινό Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα ὁ μακάριος Παῦλος μᾶς λέγει: προσέξετε τή συμπεριφορά σας, ὥστε νά μή θίξετε, νά μή πειράξετε ὄχι ἁπλῶς τά συμφέροντα ἤ τήν τιμή ἤ τήν ὑπόληψη άλλά αὐτή τή συνείδηση τοῦ ἀδελφοῦ σας καί τόν φέρετε μέ τίς πράξεις σας σέ σκανδαλισμό καί ταραχή. Στενοχωρῶντας, σκανδαλίζοντας, προσβάλλοντας τόν ἀδελφό σας, μή ξεχνᾶτε, ὅτι στενοχωρεῖτε καί προσβάλλετε τόν Ἴδιο τόν Ἀρχηγό τῆς πίστεώς σας, τόν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν (Α΄Κορ. 8,12). «Τά τῶν οἰκετῶν Αὐτός οἰκειοῦται», παρατηρεῖ εὔστοχα ἑρμηνεύοντας τόν Ἀποστολικό λόγο καί ἀποσαφηνίζοντάς τον ὁ ἱερός Χρυσόστομος. Δηλαδή ὅ,τι ὑποφέρουν οἱ δοῦλοι τά ὑποφέρει καί ὁ Ἴδιος ὁ Δεσπότης Χριστός.

Στόν χριστιανισμό ἡ καλή πρός τούς ἄλλους συμπεριφορά, ἡ ἐναρμονησμένη μέ τίς θεῖες ἀρετές δέν ρυθμίζεται οὔτε ἀπό τήν φυσική συμπάθεια, οὔτε ἀπό τή συγγένεια αἵματος, οὔτε ἀπό τό συμφέρον τό προσωπικό. Καί ἐδῶ ἔχει ἰσχύ τό θεϊκό λόγιο· «Ἰδού ἐγώ καινά (καινούργια) ποιῶ τά πάντα» (Ἀποκ. 21,5), ἤ ὁ παρόμοιος λόγος τῆς Γραφῆς «τά πάντα καί ἐν πᾶσι Χριστός» (Κολ. 3,11).

Ἡ ὑψηλή αὐτή ἰδέα, ὅτι, ὅταν μέ τίς πράξεις μου κτυπῶ, προσβάλλω τόν συνάνθρωπό μου, ὥστε νά ἔχει πρόβλημα στή συνείδησή του, δηλαδή νά διερωτᾶται μέ ἀγωνία, γιά παράδειγμα, τί ἄνθρωποι ὑπάρχουν στό κόσμο, χάθηκε ἡ ἀνθρωπιά, ἐξαφανίστηκε ἡ ἠθική, ἡ φιλία καί τά παρόμοια καί ἔτσι νά κυριεύεται ἀπό βαθειά θλίψη καί ἀπόγνωση, τότε κτυπῶ καί προσβάλλω τόν Ἴδιο τό Χριστό.

Ἡ θεόπνευστη αὐτή ἀντίληψη μᾶς καθιστᾶ πιό προσεκτικούς καί βάζει φρένο στίς πράξεις μας, οἱ ὁποῖες πράξεις μας πρόκειται νά ἱκανοποιήσουν πάθη καί ἀδυναμίες μας. Οἱ θεῖοι Πατέρες μας θά μᾶς διαφωτίσουν μέ τή σοφή πεῖρα τους:

Ὁ Γρηγόριος ὁ Θεολόγος λέει: Αὐτοί πού ἔχουν λαμπρή συνείδηση μποροῦν νά ὀνομαστοῦν υἱοί φωτός. 

Ὁ ἱερός Χρυσόστομος καταθέτει: Ἐσύ τί νομίζεις ὅτι ἀπ’αὐτήν τή ζωή εἶναι εὐχάριστο; Πολυτελής τράπεζα, ὑγεία σώματος, δόξα καί πλοῦτος; Ἀλλά αὐτά τά γλυκά καί εὐχάριστα ἄν τά βάλεις δίπλα-δίπλα καί τά συγκρίνεις μέ τήν εὐχαρίστηση τῆς άγαθῆς συνείδησης ὄλα ἀποδεικνύονται πικρότερα. Τίποτε δέν εἶναι γλυκύτερο ἀπό τήν ἀγαθή συνείδηση.

Ὁ Ἅγιος Νεκτάριος διδάσκει: Ἡ ψυχή ἔχει ἔμφυτη τή δύναμη νά ἀναγνωρίζει ποιό εἶναι τό δίκαιο, ποιό εἶναι τό ἄδικο, ποιό τό ἀγαθό, ποιό τό κακό, ποιό τό ἀληθινό, πιό τό ψεύτικο. Τήν ἔμφυτη αὐτή δύναμη τήν ἔλαβε ἀπό τόν Θεό γιά νά εἶναι ἱκανή νά γνωρίζει τό θεῖο θέλημα, ὥστε νά ταυτίζει τό θέλημά της μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ἡ ψυχή πού συνειδητοποιεῖ πώς δέν διέπραξε ἀδίκημα οὔτε πρόσβαλε τόν ἠθικό νόμο, χαίρεται καί εἰρηνεύει, ζῶντας σέ μιά χαρμόσυνη γιορτή. Ἡ γιορτή αὐτή τῆς ψυχῆς, ἡ ὁποία προῆλθε ἀπό τήν τήρηση τοῦ ἠθικοῦ νόμου μαρτυρᾶ τόν ἔμφυτο πόθο τοῦ ἀγαθοῦ· γι’αὐτό καί χαίρεται μέν μέ τή δικαιοσύνη καί τήν ἀλήθεια, θλίβεται ὅμως μέ τήν ἀδικία καί τό ψέμα.

Ὁ Ἅγιος Ἄνθιμος ὑπογραμμίζει: Ὅπως ὅλοι κυνηγοῦν τό καρποφόρον δένδρον, ἔτσι καί ὁ ἐνάρετος θέλει πολλήν ἐπίβλεψιν, διότι τόν κυνηγᾶ ὁ διάβολος περισσότερον. Διά τοῦτο πρέπει πάντοτε νά καταφεύγη εἰς τόν πνευματικόν του πατέρα, διά νά τόν βοηθεῖ, διότι αὕτη ἡ ἐπίβλεψις θά τόν φυλάττει ἀπό τάς παγίδας τῶν δαιμόνων.

Ὁ Ἅγιος Παΐσιος ἐπισημαίνει: Ὅσοι ὅμως δέν μελετᾶνε τή συνείδησή τους, δέν ὠφελοῦνται οὔτε ἀπό τίς πνευματικές μελέτες, οὔτε καί ἀπό τίς συμβουλές γεροντοτέρων, οὔτε καί τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ θά μπορέσουν νά τηρήσουν γιατί γίνονται πιά ἀναίσθητοι.

Χριστιανοί μου, 

στενοχωρῶντας καί θέτοντας σέ δοκιμασία τή συνείδηση τοῦ ἀδελφοῦ μας καί ξέροντας ὅτι στενοχωροῦμε τόν Χριστό μας θά σβήσουμε ἀμέσως τή φλόγα τοῦ πάθους καί δέν θά ὑποκύψουμε στήν ἀδυναμία μας. Στό πρόσωπο τῶν συνανθρώπων μας βλέπουμε ὁλοκάθαρα τόν Ἴδιο τόν Κύριό μας. Θά στενοχωρήσουμε ποτέ τόν ἐράσμιο τῆς καρδιᾶς μας, στόν Ὁποῖον ὀφείλουμε τό πᾶν;

Ἀδελφοί μου, 

συνηπαρμένοι καί ἐμεῖς ἀπο τήν ἀρχοντική καί γεμάτη πίστη καρδιά τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, ἄς ἐπαναλάβει ὁ καθένας ἀπό ἐμᾶς μαζί του· «ἐμοί τό ζῆν Χριστός» (Φιλιπ. 1,21). Γιά μᾶς ἡ ζωή μας εἶναι

ὁ Χριστός! Γι’αὐτό ἀκοῦμε μέ συγκίνηση καί θαυμασμό τούς ἁγίους μας νά διακηρύττουν μέ εἰλικρίνεια, ὅτι δέν μᾶς φοβίζει, οὔτε μᾶς στενοχωρεῖ, οὔτε ἡ ἴδια ἡ κόλαση· ἕνα μᾶς στενοχωρεῖ: νά μήν λυπήσουμε τόν ἀδαπάνητο Εὐεργέτη μας! Ἀποκτῶντας καί ἐμεῖς τήν καλή μας συνείδηση, κατά τήν ἡμέρα τῆς κρίσεως θά ἐξασφαλίσουμε μέ βεβαιότητα τήν βασιλεία τῶν οὐρανῶν, ὅπως μᾶς λέει ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης (Α΄ Ἰω. 3,21). ΑΜΗΝ!

ΠΗΓΗ