2024 ΙΟΥΝΙΟΥ 16 - ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ Α ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ

Η ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ (Ιω. 17, 1-13)

†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(κήρυγμα στο Ριζοβούνι, στις 23/5/2004)

Και αν υπάρχει κάτι;

Το Ευαγγέλιο σήμερα μας είπε: «Αύτη εστιν η αιώνιος ζωή ίνα γινώσκωσί σε τον μόνον αληθινόν Θεόν και ον απέστειλας Ιησούν Χριστόν». Δηλαδή η αιώνια ζωή είναι να πιστεύει ο άνθρωπος στον Ιησού Χριστό. Μαζευτήκαμε σήμερα στην Εκκλησία επειδή πιστεύουμε στην αιώνια ζωή. Γι’ αυτήν ήρθαμε. Και για τον Χριστό ήρθαμε.

Κάποια φορά ήταν ένας άνθρωπος που το καυχιόταν και καμάρωνε ότι δεν πιστεύει σε τίποτε. Ότι είναι άθεος. Αλλά τα χρόνια περνάνε. Έφθασε η στιγμή του θανάτου του και τότε είπε στη γυναίκα του:

-Δεν πας να φέρεις έναν παπά να εξομολογηθώ και να κοινωνήσω;

Του λέει εκείνη:

-Μα δεν είσαι άθεος; Τι τον θέλεις τον παπά. Σ’ όλη σου τη ζωή έλεγες ότι δεν υπάρχει τίποτε.

Απάντησε:

-Και αν υπάρχει κάτι, τι γίνεται; Και αν αυτό το «κάτι», δεν είναι ένα σαριδάκι, ούτε μια χωρίς σημασία λεπτομέρεια, αλλά είναι ο Θεός της δόξης και η αιώνια ζωή; Τότε τι γίνεται;

Γι’ αυτό επέμενε ο άνθρωπος λέγοντας· «πήγαινε φέρε έναν παπά». Η γυναίκα του πήγε και τον έφερε. Και εξομολογήθηκε και κοινώνησε.

Άραγε γιατί φερνόταν έτσι; Ήταν πραγματικά άθεος; Άθεος, δεν είναι κανένας από φυσικού του. Όλοι πιστεύουν και το καταλαβαίνουν ότι υπάρχει Θεός και αιώνια ζωή. Αλλά μερικοί φέρονται σαν τα πεισμωμένα παιδάκια που θέλουν να κάνουν τον καμπόσο. Έτσι, για να φαίνονται. Και ταλαιπωρούν όχι τους άλλους, αλλά τον εαυτό τους. Μετά μπλέκουν σε ένα φαύλο κύκλο, από τον οποίο δεν ξέρουν πώς να βγουν.

Να μας ελεεί ο Θεός, να μη γινόμαστε σε μεγάλη ηλικία νήπια, ή έστω έφηβοι, που πεισμώνουν και μπλέκονται στα δίχτυα του διαβόλου και δεν ξέρουν πώς να ξεμπλέξουν.

Πού να φτάσει το μυαλουδάκι μας...

Αλλά τι είναι η αιώνια ζωή και τα αγαθά της;

Αιώνια ζωή, είναι ο Χριστός. Και η αγάπη Του.

Ο Χριστός ήλθε στον κόσμο για μας. Σταυρώθηκε για μας. Επειδή εμείς, άνθρωποι αδύνατοι και αμελείς – το τονίζουμε το αμελείς- όχι μόνο αδύνατοι, αλλά και αμελείς και με λίγο μυαλό, κάνουμε άσχημους υπολογισμούς και άσχημες κρίσεις και λερωνόμαστε. Και έχυσε το αίμα Του ο Χριστός, για να μας πλύνει, και να μας αγιάσει, επειδή μας αγαπά σαν πλάσματά Του και μας θέλει κοντά Του.

Ας θυμηθούμε, ότι ήταν σταυρωμένος δίπλα Του ένας ληστής. Κακοποιός, φονιάς, άνθρωπος του υποκόσμου. Μα λίγο πριν ξεψυχήσει, είπε στον Χριστό: «Μνήσθητί μου Κύριε, εν τη Βασιλεία σου». Και ο Χριστός του απάντησε: «Σήμερον μετ' εμού έση εν τη Βασιλεία μου».

Πώς έτσι γρήγορα στον Παράδεισο ο ληστής; Ο φονιάς;

Απάντηση: Πλήρωσε γι’ αυτόν ο Χριστός, με το αίμα Του και με την αγάπη Του. Έβαλε αντίτιμο τον εαυτό Του. Λέμε την Μεγάλη Πέμπτη: «Τον ληστήν αυθημερόν του Παραδείσου ηξίωσας Κύριε, καμέ τω ξύλω του Σταυρού φώτισον και σώσον με». Πάρε με και εμένα μαζί με τον ληστή, Χριστέ μου. Ξέπλυνε και μένα με το αίμα σου. Πες μου και εμένα την καλή κουβέντα: «Σήμερον μετ’ εμού έση εν τω Παραδείσω. Για σένα ήλθα στον κόσμο».

Γύρω στο 400 μ. Χ. ήταν δυό καλοί χριστιανοί. Διαρκή φροντίδα τους είχαν την μελέτη της Αγίας Γραφής, την προσευχή και τα καλά έργα. Αλλά διαφωνούσαν σε κάτι. Στο πώς θα είναι ο Παράδεισος. Λογόφερναν για το θέμα αυτό και ο καθένας επέμενε στη γνώμη του. Τελικά συμφώνησαν, ότι όποιος πεθάνει πρώτος, αν πάει στον Παράδεισο, να φανερωθεί στον άλλο και να του πει πώς είναι.

Κάποτε πέθανε ο ένας και ο άλλος τον βλέπει στον ύπνο του ολόφωτο. Γεμάτο χαρά και δόξα. Τον ρωτάει:

-Είσαι στον Παράδεισο;

-Όπως το βλέπεις, στον Παράδεισο είμαι.

-Και πώς είναι; Όπως τα έλεγα ή όπως τα έλεγες;

-Εντελώς διαφορετικά απ’ ό,τι τα λέγαμε και οι δύο.

Τι σημαίνει αυτό;

Πού να φτάσει το μυαλουδάκι μας να βρει τι είναι ο Παράδεισος και τα αγαθά του Θεού. Λέει ο απόστολος Παύλος: «Με αξίωσε ο Θεός και ανέβηκα στον τρίτο ουρανό. Και είδα πράγματα, που δεν είναι δυνατόν στόμα ανθρώπου να τα περιγράψει και να τα εξιστορήσει, ούτε μυαλό ανθρώπου να τα καταλάβει».

Πριν μερικά χρόνια πέθανε στη Γαλλία ένας μεγάλος ακαδημαϊκός, από τους σοφότερους ανθρώπους της δυτικής Ευρώπης, ο Φρανσουά Μωριάκ. Αυτός πίστευε σαν να ήταν μικρό παιδί, σαν ένας απλός άνθρωπος του χωριού. Με τόση απλότητα! Και το διεκήρυττε. Μια μέρα κάποιος τον πείραξε:

-Δεν μου λες κύριε Μωριάκ, εσύ αγωνίζεσαι για τον Παράδεισο. Μας λες τι είναι αυτός ο Παράδεισος;

-Άκουσε αγαπητέ μου, του απαντά. Εγώ ξέρω ότι ο Θεός είναι καλός. Με αγαπά. Και είναι σοφός. Και ξέρω ότι ο πανάγαθος Θεός, ετοιμάζεται να μου κάνει μια έκπληξη. Ποτέ δεν τον ρώτησα, ούτε έκατσα να σκεφθώ, τι έκπληξη θα μου κάνει. Αλλά ξέρω, ότι αυτή η έκπληξη που μου ετοιμάζει, είναι τόσο μεγάλο και τόσο ωραίο πράγμα, όσο είναι εκείνος παντοδύναμος και σοφός. Πώς να το περιγράψω; Τι μου ζητάς;

Υπάρχει μεγαλύτερη ανοησία, μεγαλύτερη καθυστέρηση στο μυαλό, από το να υπάρχει άνθρωπος που καυχιέται πως είναι μυαλωμένος και λογικός, και όμως παίζει κορώνα-γράμματα τον Παράδεισο; Μπορεί να υπάρχει άνθρωπος, που θεωρεί τον εαυτό του λογικό, και δεν κοπιάζει να τον κερδίσει, και δεν αγωνιά αν θα πάει εκεί;

Ευεργέτησε ζώντες και νεκρούς. Μπορείς!

Λέει η Αγία Γραφή: «Μακάριοι οι εκζητούντες τα μαρτύρια αυτού». Καλότυχοι εκείνοι που ψάχνουν να βρουν απαντήσεις στον λόγο του Θεού, για το πώς πρέπει να ζουν πάνω στη γη. Μακάριοι οι άνθρωποι που μελετούν τον λόγο του Θεού. Μακάριοι όσοι κάνουν ό,τι καλό μπορούν για τη Βασιλεία του Θεού.

Όμως όλοι το ξέρουμε. Ό,τι και να κάνουμε, σιγουριά δεν έχουμε χωρίς το έλεος του Θεού. Πού να ξέρουμε αν τα έργα μας είναι τόσο καλά ώστε να είναι ευάρεστα στον Θεό; Γι’ αυτό, όσο ζούμε, φροντίζουμε να κάνουμε νηστείες, προσευχές, ελεημοσύνες, ό,τι καλό περνά από τα χέρια μας. Και όταν πεθάνουμε, φροντίζουν οι δικοί μας να μας προσφέρουν κάτι. Γιατί;

Όποιος πιστεύει ότι ο Χριστός έχυσε το αίμα Του για μας, αγαπά τον Χριστό. Είναι δυνατό να μη Τον αγαπήσεις; Και αφού έχυσε το αίμα Του όχι μόνο για μένα, αλλά και για τους άλλους ανθρώπους, αγαπώ και τους άλλους. Τους αγαπώ, όπως θέλει ο Χριστός. Θέλω να είναι και αυτοί κοντά Του στην αιώνια ζωή. Και αγωνίζομαι να κερδίσω την αιώνια ζωή όχι μόνο εγώ, μα και οι άλλοι. Πώς;

Είπε ο Χριστός: Έχετε την δυνατότητα να κάνετε καλά έργα για τον εαυτό σας. Μα ό,τι κάνετε για κάποιον άλλο, εγώ το δέχομαι πολύ πιο καλύτερα, από ό,τι αν το κάνατε για τον εαυτό σας.

Μήπως δεν είπε ο Κύριος, ότι όποιος δώσει ένα ποτήρι νερό στον διψασμένο, εγώ θα τον πάρω στον Παράδεισο; Όποιος επισκεφθεί έναν πικραμένο, εγώ θα τον πάρω στον Παράδεισο;

Πόσο αρέσουν στον Χριστό τα καλά έργα για τους ζωντανούς και για τους κεκοιμημένους! Γι’ αυτό μας έδωσε το δικαίωμα να κάνουμε προσευχές, νηστείες, να κοινωνούμε, να κάνουμε ελεημοσύνες και μνημόσυνα για την ψυχή του κεκοιμημένου μας.

Η αξία της μνημονεύσεως

Υπήρχε στη Ρωσία ένας άγιος που λεγόταν Θεοδόσιος και ήταν αρχιεπίσκοπος στο Τσερνιγκώφ. Διακόσια χρόνια μετά την κοίμησή του, και ενώ στον τάφο του γίνονταν πολλά θαύματα, αποφάσισαν να ανοίξουν τον τάφο και να δουν τα λείψανά του. Τον βρήκαν άφθαρτο. Και σκέφθηκαν να τον βάλουν σε λάρνακα να τον προσκυνά ο κόσμος. Αυτό το έργο το ανέθεσαν σε έναν ευλαβέστατο παπά που λεγόταν Αλέξιος. Αφού έγιναν όλα, εμφανίζεται ο άγιος στον Αλέξιο και του λέει.

-Σε ευγνωμονώ γι’ αυτά που έκανες για μένα.

Του απαντά ο παπά-Αλέξης:

-Εσύ με ευγνωμονείς άγιε του Θεού; Εγώ πήρα από εσένα αγιασμό και δύναμη για το έργο μου! Τι είναι αυτά που λες...

-Σε ευχαριστώ, επανέλαβε ο άγιος. Με τίμησες και με υπηρέτησες. Κάνε όμως και κάτι άλλο. Να μνημονεύεις τον πατέρα μου και την μητέρα μου. Νικήτα και Μαρίνα.

-Εσύ άγιε που είσαι δίπλα στο θρόνο του Χριστού έχεις ανάγκη το δικό μου μνημόνευμα;

-Ναι, παπά μου. Γιατί εσύ, όταν μνημονεύεις στην Εκκλησία και βγάζεις μερίδα, την βουτάς στο αίμα του Χριστού και λες: «πλύνε Χριστέ μου τα αμαρτήματα των δούλων σου που μνημονεύσαμε, με το αίμα σου το άγιο». Αυτό είναι ανώτερο από όλες τις προσευχές, όλων των αγίων. Έτσι είπε ο άγιος Θεοδόσιος.

Οδηγίες ζωής αιωνίου

Ρώτησε κάποιος νέος τον Χριστό:

-Τι πρέπει να κάνω Διδάσκαλε, για να κληρονομήσω την αιώνια ζωή;

Του είπε ο Χριστός:

-Τις ξέρεις τις εντολές. Πρώτη εντολή είναι να αγαπάς τον Θεό, να τον λατρεύεις, να τηρείς το θέλημά του...

Τι είναι οι εντολές; Οδηγίες για την αιώνια ζωή.

Τι άλλο να τηρείς; Εκείνα που λέει η Εκκλησία. Και αυτά είναι συμβουλές για την αιώνια ζωή.

Είτε το είπε ο Χριστός, είτε το είπαν οι δούλοι του, οι απόστολοι και οι άγιοι Πατέρες, το ίδιο είναι.

Να μας φωτίζει ο Θεός, πρώτα να πιστεύουμε στον Χριστό τον αληθινό Θεό και την αιώνια ζωή και να εργαζόμαστε για την αιώνια ζωή με πίστη. Αμήν.

ΠΗΓΗ