Κυριακή Πατέρων Α΄ Οἰκ. Συνόδου (16.06.2024)

Κατά Ἰωάννην ιζ΄ 1-13

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

Χριστός Ἀνέστη!

πλησιάζουμε πρός τό τέλος τῆς περιόδου μετά τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου, ὅπου γιά σαράντα ἡμέρες ἐμφανιζόταν στούς μαθητές Του. Τώρα, Ἐκεῖνος πρόκειται ν’ ἀναληφθεῖ, νά πάει πρός τόν Πατέρα Του καί ἀπευθύνει προσευχή ὑπέρ τῶν μαθητῶν του, οἱ ὁποῖοι μένουν στόν κόσμο.

Ἡ προσευχή του πρῶτα εἶναι δοξολογική. Δοξάζει τό ὄνομα τοῦ Πατέρα Του, ὁ Ὁποῖος Τόν ἀπέστειλε στόν κόσμο, γιά νά φανερώσει τή δόξα Του καί νά γνωρίσει τό ὄνομά Του στούς ἀνθρώπους.

Ἡ ἀποστολή τοῦ Υἱοῦ ἔφθασε στό τέλος της, ἐκπληρώθηκε ὁ σκοπός της. Καί αὐτός ἦταν ν’ ἀναγνωρίσουν οἱ ἄνθρωποι στό πρόσωπο καί στό ὄνομα τοῦ σαρκωμένου Υἱοῦ τόν Θεό Πατέρα. Γι’ αὐτό ἐπιδιώκουμε πάντοτε τή σχέση μέ τόν Χριστό. Ὁ Χριστός μᾶς ὁδηγεῖ καί μᾶς ἀποκαλύπτει τόν Τριαδικό Θεό.

Ἀναγνωρίζουμε τόν Πατέρα ὡς τόν ἀληθινό Θεό ὁ ὁποῖος μᾶς παρέχει τήν αἰώνια ζωή, τόν Υἱό Του ὡς τόν ἀπεσταλμένο τοῦ Πατέρα σέ μᾶς καί τό Ἅγιο Πνεῦμα ὡς τό Θεό πού ἐξασφαλίζει τήν ἑνότητα καί κοινωνία τῶν ἀνθρώπων μέ τόν Θεό καί μεταξύ τους.

Γι’ αὐτό καί ἡ προσευχή μας εἶναι πάντοτε δοξολογία τῆς Ἁγίας Τριάδος: «Εἰς τό ὄνομα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, δόξα Σοι ὁ Θεός ἡμῶν δόξα Σοι, Τριάς Ἁγία δόξα Σοι».

Ὅλα αὐτά, βέβαια, εἶναι ἀνερμήνευτο Μυστήριο, τό ὁποῖο ὑπερβαίνει τόν νοῦ καί τίς δυνατότητες του κατανόησης. Ἀλλά, μέσα στή λειτουργική, προσευχητική καί ἀσκητική ζωή τῆς Ἐκκλησίας αὐτό βιώνεται ἐμπειρικά. Ἀπόδειξη ἀτράνταχτη εἶναι ἡ ζωή καί τά βιώματα τῶν Ἁγίων μας.

Ἡ προσευχή μας, λοιπόν, πρῶτα εἶναι δοξολογική πρός τήν Ἁγία Τριάδα. Ὁ σύγχρονος Ἅγιος, πατέρας Εὐμένιος Σαρειδάκης, θεράπευε τόν πονοκέφαλο καί τόν πυρετό, πού πολλές φορές ὑπέφερε, μέ δοξολογική προσευχή πρός τήν Ἁγία Τριάδα.

Κατά δεύτερον λόγο, ἡ προσευχή τοῦ Ἰησοῦ σήμερα πρός τόν Πατέρα Του γιά τούς μαθητές Του εἶναι δεητική, παρακλητική: «Πατέρα μου, λέει, φύλαξέ τους μέσα στόν κόσμο πού ζοῦν».

Δέν πρόκειται γιά αἰτήματα τετριμμένα καί φθαρτά ἀλλά γιά πνευματικά αἰτήματα προστασίας ἀπό τούς πειρασμούς τοῦ κόσμου.

Καί τέλος, ἡ προσευχή τοῦ Χριστοῦ γιά μᾶς πρός τόν Πατέρα Του εἶναι γιά τήν ἑνότητα: «Παρακαλῶ, Πατέρα μου, οἱ μαθητές μου νά εἶναι ἑνωμένοι μέ Σένα καί μεταξύ τους, ὅπως εἴμαστε ἑνωμένοι Ἐμεῖς, τά Τρία Πρόσωπα τῆς Ἁγίας Τριάδος».

Ὁ Ὅσιος Πορφύριος κοιμήθηκε προσευχόμενος «οἱ γονεῖς νά εἶναι ἑνωμένοι μέ τά παιδιά τους».

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

τό θέμα τῆς γνωριμίας μας μέ τόν Θεό, τῆς διαφύλαξής μας ἀπό τούς πειρασμούς τοῦ κόσμου ἀλλά καί τῆς ἑνότητάς μας εἶναι πολύ βασικά. Ἄς προσευχόμαστε μαζί μέ τόν Κύριο γι’ αὐτά.

ΠΗΓΗ