«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ

21 Απριλίου 2019

Η αγάπη του Θεού μας αξίωσε αδελφοί μου να ολοκληρώσουμε για μια ακόμη φορά την ευλογημένη και κατανυκτική περίοδο της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής η οποία μας προετοίμασε με τον καλύτερο τρόπο μέσω της προσευχής και της νηστείας για να υποδεχθούμε τα συγκλονιστικά γεγονότα της Μεγάλης Εβδομάδος και να συμμετάσχουμε στο Πάθος και την Ανάσταση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.

Σήμερα Κυριακή των Βαΐων ο Χριστός μας εισέρχεται στην πόλη των Ιεροσολύμων, την οποία επισκέπτεται για να εορτάσει το Εβραϊκό Πάσχα. Λίγες ημέρες πριν ο Κύριος είχε επιτελέσει το θαυμαστό γεγονός της Αναστάσεως του Λαζάρου, το οποίο συνέβη μπροστά στα έκπληκτα μάτια πολλών ιουδαίων γεγονός που συνετέλεσε στην γρήγορη διάδοσή του σε όλη την ευρύτερη περιοχή. Το θαυμαστό αυτό σημείο επιβεβαίωσε στην συνείδηση των ιουδαίων αυτό που από καιρό τώρα συζητούσαν ότι δηλαδή ο Χριστός είναι ο αναμενόμενος Μεσσίας ο οποίος θα τους χάριζε την πολυπόθητη ελευθερία από το Ρωμαϊκό ζυγό. Σίγουροι λοιπόν πως επιτέλους ήρθε αυτός που περίμεναν στο άκουσμα της είδησης ότι ο Χριστός εισέρχεται στην Αγία Πόλη αυθόρμητα τον υποδέχονται με υπέρμετρο ενθουσιασμό και έντονους πανηγυρισμούς ενθρονίζοντάς τον ουσιαστικά ως Βασιλέα τους. Κρατώντας στα χέρια κλαδιά ελιάς και τα «βαΐα των φοινίκων» όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η Ευαγγελική περικοπή και στρώνοντας στο έδαφος τα ενδύματά τους για να περάσει από επάνω ο Κύριος ξεσπούν σε κραυγές και αλαλαγμούς εκφράζοντας την χαρά και τον ενθουσιασμό τους για την παρουσία του Χριστού ανάμεσά τους. Σε αυτή την πανηγυρική υποδοχή ο Κύριός μας δεν αποστρέφει το πρόσωπό του. Την δέχεται και εισέρχεται όχι με τα πόδια αλλά επάνω σε ένα γαϊδουράκι, αποδεχόμενος τον θρίαμβο αν και γνώριζε πολύ καλά την κατάληξη που θα είχαν τα πράγματα τις επόμενες ημέρες.

Μαζί με τους ιουδαίους κρατώντας και εμείς σήμερα στα χέρια μας κλαδιά ελιάς και φοινίκων υποδεχόμαστε θριαμβευτικά τον Κύριό μας αλλά με μία σημαντική και ουσιαστική διαφορά. Οι ιουδαίοι της εποχής του Χριστού μπορεί να είχαν την εμπειρία της παρουσίας του αλλά είχαν απόλυτη άγνοια για το ποιος πραγματικά ήταν. Εμείς σε αντίθεση με εκείνους γνωρίζουμε πολύ καλά ποιος είναι. Για το λόγο αυτό, ενώ ξέρουμε ότι ο Χριστός μας τι επόμενες ημέρες πρόκειται να παραδοθεί στο πάθος, να βασανιστεί και να σταυρωθεί, από σήμερα κρατούμε στα χέρια «τα της νίκης σύμβολα» διότι γνωρίζουμε πως ο Κύριος δεν είναι απλώς ένας επίγειος ελευθερωτής αλλά ο νικητής του θανάτου.

Όλα λοιπόν τα γεγονότα της Μεγάλης Εβδομάδος θα τα ζήσουμε μέσα από το πρίσμα της Αναστάσεως. Η θέα του πληγωμένου και εσταυρωμένου Ιησού ανθρωπίνως γεμίζει την ψυχή μας με πόνο, αναλογιζόμενοι το πώς η ανθρωπότητα συμπεριφέρθηκε στον ευεργέτη της. Όμως η λύπη μετατρέπεται σε χαρά γιατί γνωρίζουμε πως η Σταύρωση και η Θεόσωμος ταφή Του έγινε ο δρόμος που οδήγησε τον άνθρωπο και πάλι στον Παράδεισο.

Το μεγάλο πρόβλημα των ανθρώπων της εποχής του Χριστού ήταν η άγνοια. Περίμεναν ανυπόμονα έναν επίγειο βασιλέα και έχασαν την ευκαιρία να αναγνωρίσουν τον πραγματικό Βασιλέα Χριστό ο οποίος προσφέρει την πραγματική ελευθερία που καθιστά τον άνθρωπο ελεύθερο και στη γη και στον ουρανό. Πολλές φορές και εμείς από άγνοια δεν αναγνωρίζουμε τον Χριστό ως Βασιλέα και αναζητούμε αλλού την σωτηρία χωρίς όμως ποτέ να την βρίσκουμε. Ο λόγος του Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς ας είναι ο οδηγός μας σε αυτή την αναζήτηση. «Αχ, πότε θ’ απομακρύνουμε και μείς το νου μας από τους υπερήφανους και ισχυρούς μηχανισμούς αυτού του κόσμου και θα τον στρέψουμε προς το ουράνιο Όρος, προς το Βασιλιά Χριστό; Πότε θ’ αναθέσουμε κάθε ελπίδα μας σ’ Εκείνον; Η ψυχή μας αναζητά το Νικητή της αμαρτίας και του θανάτου, προβλήματα που η οικουμένη ολόκληρη δεν μπορεί να ξεπεράσει από μόνη της. Νικητής είναι ο Χριστός. Η ψυχή μας πεινάει και διψά για τον ταπεινό μα ισχυρό Βασιλιά, που είναι ταπεινός στην ισχύ Του, ισχυρός στην ταπείνωσή Του. Η ψυχή μας πεινάει και διψάει για το Βασιλιά που είναι φίλος του καθενός από μας, για το Βασιλιά που η Βασιλεία Του είναι αιώνια και άπειρη, που η αγάπη Του για τον άνθρωπο είναι απροσμέτρητη. Τέτοιος Βασιλιάς είναι ο Κύριος Ιησούς Χριστός! Σ’ Εκείνον λοιπόν κραυγάζουμε όλοι μας: Ωσαννά! Ωσαννά! Σ’ Εκείνον πρέπει η δόξα κι ο ύμνος, μαζί με τον Πατέρα και το Άγιο Πνεύμα, την ομοούσια και αδιαίρετη Τριάδα, τώρα και πάντα και στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.»

π. Ν.Α.

ΠΗΓΗ