ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ

Απόστολος: Β΄Τιμ. δ΄ 5-8

Ευαγγέλιο: Μάρκ. α΄1-8

31 Δεκεμβρίου 2017

«Αρχή του Ευαγγελίου Ιησού Χριστού, Υιού του Θεόυ» (Μαρκ. α΄1)

Μέσα από τον πρώτο κι όλας στίχο, ο Ευαγγελιστής Μάρκος μας εισάγει στην εξιστόρηση της παρουσίας, της ζωής και της διδασκαλίας του Ιησού Χριστού, ο οποίος είναι Υιός του Θεού και ο Σωτήρας του κόσμου. Είναι δε ιδιαίτερα συμβολική η σημερινή μέρα που σηματοδοτεί την λήξη μιας περιόδου και προαναγγέλει την έναρξη μιας νέας περιόδου. Έτσι και το σημερινό Ευαγγέλιο καθορίζει την λήξη της περιόδου της Παλαιάς Διαθήκης και την έναρξη της εποχής της Καινής Διαθήκης με αγγελιοφόρο τον Ιωάννη τον Βαπτιστή.

Η νέα αυτή εποχή χαρακτηρίζεται ως «η αρχή του χαρμόσυνου μηνύματος για τον Ιησού Χριστό, τον Υιό του Θεού». Είναι η εποχή κατά την οποία θα προσφερθεί η σωτηρία δια του Ιησού Χριστού. Αυτή η ευχάριστη είδηση θα επιβεβαιωθεί σε λίγες μέρες κατά τη βάπτιση του Ιησού, όταν θα ανοίγουν οι ουρανοί και ενώ το Άγιο Πνεύμα σαν περιστέρι θα κατεβαίνει πάνω του, η φωνή του Θεού Πατέρα θα συμπληρώνει «Εσύ είσαι ο αγαπημένος μου Υιός, εσύ είσαι ο εκλεκτός μου» (Μαρκ. α΄10- 12).

Τα πιο πάνω είναι ιδιαίτερα σημαντικά τόσο σαν γεγονότα όσο και σαν ουσιώδης διδασκαλία γιατί διακηρύσσονται δημόσια από τον Ιωάννη τον Βαπτιστή που έλεγε: «κι εγώ κάποτε δεν τον ήξερα ποιος είναι. Για να τον γνωρίσει όμως ο Ισραήλ, γι’αυτό ήρθα εγώ και βαπτίζω με νερό…» Είδα το Πνεύμα να κατεβαίνει σαν περιστέρι από τον ουρανό και να μένει πάνω του. Εγώ δεν τον ήξερα ποιος ήταν, εκείνος όμως που με έστειλε να βαπτίζω με νερό, εκείνος μου είπε: «εκείνος που πάνω του θα δεις να κατεβαίνει και να μένει το Πνεύμα, αυτός είναι που βαπτίζει με Άγιο Πνεύμα». Κι αυτό το είδα και διακήρυξα δημόσια πως αυτός είναι ο Υιός του Θεού (Ιωάν. ά 31-34).

Ο Ιωάννης ο Βαπτιστής βεβαιώνει πως στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού εκπληρώθηκαν όλες οι Προφητείες και αυτός ο Ιησούς είναι ο Υιός του Θεού. Είναι ο αμνός του Θεού που παίρνει πάνω του την αμαρτία των ανθρώπων. Ο Ιωάννης ο Βαπτιστής μέσα σε ένα πνεύμα βαθιάς ταπεινοφροσύνης ομολογεί την δική του αναξιότητα μπροστά στο πρόσωπο του Ιησού, που ο ίδιος δεν είναι άξιος να σκύψει και να λύσει το λουρί των υποδημάτων του.

Θαυμαστή η μαρτυρία του Ιωάννη, αλλά και αξεπέραστη

ομολογία του, ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο Υιός του Θεού και σωτήρας

του κόσμου, γεγονός που επιβεβαιώνει αργότερα και ο Απόστολος

Πέτρος ότι: «ουκ εστίν εν άλλω ουδενί η σωτηρία » ( Πράξ. δ΄12). Όμως

και η ταπεινοφροσύνη του είναι μοναδική. Υποκλίνεται μπροστά στη

Θεότητα του Χριστού. Την ίδια όμως στιγμή ανταμείβεται από τον

Χριστό όταν λέει γι’αυτόν ότι «ουκ εγήγερται εν γεννητοίς γυναικών

μείζων Ιωάννου του βαπτιστού» (Ματθ. ιά 11). Δηλαδή «βεβαιώνω πως

μάνα δε γέννησε ως τώρα άνθρωπο πιο μεγάλο από τον Ιωάννη το

Βαπτιστή».

Πραγματικά, ο Ιωάννης, χωρίς να επιδιώκει την αυτοπροβολή,

βροντοφωνάζει στην έρημο προετοιμάζοντας το δρόμο του Χριστού.

Καλεί τους ανθρώπους σε μια έξοδο από τη φθορά μέσα από τη

μετάνοια. Σ’αυτό το έργο της ανασυγκρότησης του ανθρώπου ο ίδιος

γίνεται το ιδανικό πρότυπο. Αφιερώνει τον εαυτό του στην εκπλήρωση

του θελήματος του Θεού. Περιφρονεί τα αγαθά του κόσμου, μέσα από

τη λιτή ζωή του, χωρίς να περιφρονεί τον ίδιο τον κόσμο. Αντίθετα,

αυτόν τον κόσμο τον προσκαλεί στο δρόμο της σωτηρίας με τα ίδια

ακριβώς λόγια, όπως αργότερα και ο Χριστός : «Μετανοείτε ήγγικε γαρ η

βασιλεία των ουρανών» (Ματθ. γ΄Ζ και δ΄17).

Ο Ιωάννης έχει συναίσθηση του έργου που επιτελεί. Αναγνωρίζει

και ομολογεί ότι το δικό του Βάπτισμα, είναι βάπτισμα μετάνοιας και σε

νερό, ενώ του Ιησού Χριστού θα είναι βάπτισμα σωτηρίας και θα είναι

βάπτισμα με Άγιο Πνεύμα ( Ματθ. γ΄11). Αυτή η διαφορά καθιστά την

ίδια την παρουσία του Ιησού Χριστού, καθώς , τη διδασκαλία και του

έργου του, ως «ευαγγέλιο». Γιατί σε αντίθεση με τα άλλα «ευαγγέλια»,

αυτό θα φέρει τη σφραγίδα του Ιησού Χριστού και μάλιστα ως «Υιού του

Θεού». Όσοι αποπειράθηκαν να προσφέρουν «σωτηρία» χωρίς Χριστό

απέτυχαν. Αλλά και όσοι αποσύνδεσαν το « Ευαγγέλιο» , σαν ευχάριστη

είδηση από το πρόσωπο του Χριστού ως Θεού και πάλι οδηγήθηκαν

στην αποτυχία.

Αδελφοί μου το «Ευαγγέλιο» είναι συνταυτισμένο με τον Ιησού

Χριστό ο οποίος «Χθες και σήμερον ο αυτός και εις τους αιώνας» (Εβρ. ι

γ΄8). Άρα και το περιεχόμενο του «Ευαγγελίου» παραμένει σταθερό και

αμετάβλητο. Αυτό πρέπει να γνωρίζουμε, αλλά και να αποδεικνύουμε

στην πράξη καθημερινά. Γιατί ο Χριστιανισμός θα πρέπει να

επιβεβαιώνει το χθες με το σήμερα και να δίνει προοπτική στο αύριο.

Ένα αύριο που να είναι πραγματικά συνδεδεμένο με τον Ιησού Χριστό.

Ένα αύριο που θα θεμελιώνεται σε ηθικές και αιώνιες αξίες όπως αυτές

« του Ευαγγελίου Ιησού Χριστού, Υιού του Θεού». Αμήν.

Θεόδωρος Αντωνιάδης

ΠΗΓΗ