«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2016

Ι’ Λουκά (Λουκ. ιγ’, 10-17)

Η σημερινή Ευαγγελική περικοπή, αγαπητοί μου αδελφοί, μας περιγράφει ένα ακόμα θαύμα θεραπείας το οποίο επιτέλεσε ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός εκδηλώνοντας για μια ακόμη φορά την θεραπευτική του δύναμη αλλά και την σπλαχνική Του αγάπη προς τα πλάσματά Του. Το περιστατικό που μας διηγήθηκε ο Ευαγγελιστής Λουκάς με μια πρώτη ματιά μοιάζει σύνηθες καθώς ο Κύριος συχνά θεράπευε τους ασθενείς. Βλέποντας όμως προσεκτικά τις λεπτομέρειες που συγκροτούν το γεγονός θα διαπιστώσουμε πως ο Χριστός για μια ακόμη φορά διδάσκει και αποκαλύπτει βαθιές αλήθειες της πίστεώς μας.

Ο Κύριος βρίσκεται την ημέρα του Σαββάτου στην Συναγωγή και εκεί διδάσκει με την θεία σοφία του τους παρευρισκόμενους Ιουδαίους. Ανάμεσα στους ακροατές του, βρίσκεται και μια γυναίκα η οποία επί δεκαοκτώ χρόνια ταλαιπωρείτω από σοβαρότατη ασθένεια που την κρατούσε συγκίπτουσα, δηλαδή δεν της επέτρεπε να στήσει όρθιο το κορμί της αλλά ήταν αναγκασμένη να περιφέρεται συνεχώς σκυμμένη «μη δυναμένη ανακύψαι εις το παντελές» όπως χαρακτηριστικά αναφέρει το κείμενο της Ευαγγελικής περικοπής. Η ζωή της ήταν ένα δράμα. Δεν είχε την δυνατότητα να απολαύσει την ομορφιά δημιουργίας, να δει τα πρόσωπα των συνανθρώπων της, να υψώσει το βλέμμα της στον ουρανό. Η κατάστασή της ήταν τραγική και η εικόνα της προκαλούσε την θλίψη, οίκτο ίσως και περιφρόνηση από τους συνανθρώπους της. Παρά ταύτα όμως, φαίνεται ότι η γυναίκα αυτή είχε βαθιά πίστη στο Θεό, αφού παρά την δυσκολία που αντιμετώπιζε στην κίνηση δεν αμελούσε την παρουσία της στην Συναγωγή την ημέρα του Σαββάτου. Ήταν εκεί προκειμένου να ακούσει την διδαχή και να υμνήσει τον Θεό, σύμφωνα πάντα με την ιουδαϊκή συνήθεια και παράδοση.

Αυτή την γυναίκα βλέπει ο Κύριος και αμέσως εκφράζει την απέραντη αγάπη και ευσπλαχνία Του προς το πλάσμα Του. Χωρίς αυτή η ταλαίπωρη ύπαρξη να του ζητήσει οτιδήποτε, ο Κύριος σπεύδει να της χαρίσει το πολυτιμότατο δώρο της υγείας γι’ αυτό και την θεραπεύει. «Γύναι απολέλυσαι της ασθενείας σου» ακούγεται επιβλητικότατα ο λόγος του Κυρίου ο οποίος μιλά ως εξουσίαν έχων. Και πράγματι μόλις ακουμπάει επάνω της τα Τίμια χέρια Του, η γυναίκα ανορθώνεται «παραχρήμα» δοξάζουσα το όνομα του Θεού. Η θεραπεία έρχεται χωρίς καμία καθυστέρηση και το πλάσμα του Θεού αμέσως αποκαθίσταται στην φυσική του κατάσταση. Η γυναίκα αυτή, ελεύθερη πλέον από την ασθένειά της μπορεί και πάλι να απολαμβάνει την ομορφιά της ζωής.

Αγαπητοί μου αδελφοί, το περιστατικό όπως μας το περιγράφει ο Ευαγγελιστής Λουκάς δεν τελειώνει στο σημείο αυτό, αφού την θεραπεία αυτής της γυναίκας την διαδέχεται η υποκριτική και απαράδεκτη αντίδραση του  Αρχισυνάγωγου, που διαμαρτύρεται πως με την θεραπεία καταργείται η αργία του Σαββάτου. Και αυτό δίνει αφορμή στον Κύριό μας να στηλιτεύσει και να καταδικάσει την φοβερή αυτή υποκρισία αλλά και τον φθόνο του ανθρώπου αυτού, ο οποίος προσκολλημένος στον  άψυχο τύπο μένει ασυγκίνητος μπροστά στο μεγάλο αυτό θαυμαστό γεγονός της θεραπείας ενός ανθρώπου. Σήμερα όμως δεν θα σταθούμε σε αυτή την θλιβερή πράγματι συμπεριφορά του Αρχισυνάγωγου, αλλά στον τρόπο που θεραπεύει ο Κύριος την συγκίπτουσα του Ευαγγελίου. Ακριβέστερα θα σταθούμε σε αυτό που της λέει κατά την θεραπεία. «Γύναι απολέλυσαι της ασθενείας σου». Ο Χριστός μας δεν θεραπεύει απλώς την γυναίκα αυτή αλλά την ελευθερώνει από την ασθένειά της. Την καθιστά ελεύθερη από μια ασθένεια στην οποία την είχε δέσει ο διάβολος, όπως ο ίδιος ο Κύριος αποκαλύπτει στον Αρχισυνάγωγο. «ταύτην δέ, θυγατέρα ᾿Αβραὰμ οὖσαν, ἣν ἔδησεν ὁ σατανᾶς ἰδοὺ δέκα καὶ ὀκτὼ ἔτη…». Αυτό μας δείχνει περίτρανα ότι ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός δεν ήλθε ανάμεσά μας απλώς για να μας διδάξει ηθική, ούτε απλώς για να δημιουργήσει μια νέα θρησκεία, ούτε βέβαια απλώς για να καταδικάσει κάποιες συμπεριφορές. Ο Χριστός μας έγινε άνθρωπος και ήλθε ανάμεσά μας κυρίως για να μας ελευθερώσει από τα δεσμά της αμαρτίας και από τις φοβερές συνέπειες που ακολουθούν την διάπραξή της, με κυριότερη την αιώνια κόλαση. Ο Χριστός σήμερα μας αποκαλύπτει πως είναι ο ελευθερωτής μας. Εκείνος που ήρθε για να μας καταστήσει πραγματικά και ουσιαστικά ελεύθερους, αφού τελικά ελεύθερος δεν είναι εκείνος που παραδομένος στα πάθη του νομίζει πως κάνει ότι θέλει, αλλά εκείνος που απελευθερωμένος από την αμαρτία υπηρετεί ελεύθερα το θέλημα του Θεού.

Σήμερα αγαπητοί μου, μέσα από την Ευαγγελική αυτή περικοπή, έχουμε μια μοναδική ευκαιρία να συνειδητοποιήσουμε πως την πραγματική ελευθερία την χαρίζει μόνο ο Χριστός, ο οποίος με την  άπειρη αγάπη Του και το άμετρο έλεός Του έρχεται να ελευθερώσει τον άνθρωπο από την αμαρτία η οποία με το βάρος της τον αναγκάζει να σέρνεται και να τον ανορθώσει, να τον κάνει πραγματικά και ουσιαστικά άνθρωπο με το βλέμμα υψωμένο στον ουρανό. Η θεραπεία μας και από τα πάθη και από τις ασθένειες ψυχής και σώματος βρίσκεται μόνο στα χέρια του Θεού. Αρκεί σε εμάς να αναγνωρίσουμε στο πρόσωπο του Χριστού τον Σωτήρα και ελευθερωτή μας για να αξιωθούμε να απολαύσουμε την πραγματική ελευθερία σε αυτή την ζωή αλλά κυρίως στην ζωή της Βασιλείας των Ουρανών.              

ΠΗΓΗ