ΜΗΝΥΜΑ

ΓΙΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΥΡΙΑΚΩΝ, ΕΟΡΤΩΝ ΚΑΙ ΑΓΙΩΝ ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΕΤΙΚΕΤΕΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Σάββατο 8 Απριλίου 2017

«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ» 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ

Κυριακή 9 Απριλίου 2017

Με την Χάρη του Αγίου Θεού, αξιωθήκαμε αγαπητοί αδελφοί να ολοκληρώσουμε και φέτος, την ευλογημένη περίοδο της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, κατά την οποίο αγωνιστήκαμε πνευματικά εν όψει της μεγάλης εορτής της Αναστάσεως του Κυρίου μας.


Έχοντας πλέον ο καθένας στα χέρια του, τους καρπούς αυτού του πνευματικού αγώνα, βρισκόμαστε πλέον στο κατώφλι της Αγίας και Μεγάλης εβδομάδος η οποία ονομάζεται έτσι όχι βέβαια διότι διαρκεί περισσότερο, αλλά διότι σε αυτή πρόκειται να συντελεστούν τα μεγάλα γεγονότα του Πάθους και της Αναστάσεως του Κυρίου μας τα οποία συγκλόνισαν αλλά και οδήγησαν στη σωτηρία την ανθρωπότητα.

Αυτή η Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα ξεκινάει σήμερα με την Κυριακή των Βαΐων όπως ονομάζεται, κατά την οποία ο Χριστός εισέρχεται στην πόλη των Ιεροσολύμων, την οποία επισκέπτεται για να εορτάσει το Εβραϊκό Πάσχα. Λίγες ημέρες πριν, ο Κύριος είχε επιτελέσει το θαυμαστό γεγονός της Αναστάσεως του Λαζάρου, το οποίο συνέβη μπροστά στα έκπληκτα μάτια πολλών ιουδαίων και είχε διαδοθεί σε όλη της ευρύτερη περιοχή. Αυτό το γεγονός, επιβεβαίωσε στην συνείδηση των ιουδαίων, αυτό που από καιρό τώρα συζητούσαν, ότι δηλαδή ο Χριστός είναι ο αναμενόμενος Μεσσίας, ο οποίος θα τους χάριζε την πολυπόθητη ελευθερία από το Ρωμαϊκό ζυγό.

Έχοντας λοιπόν επιβεβαιώσει οι ιουδαίοι μέσα τους την πεποίθηση ότι ο Κύριος είναι εκείνος που θα τους λυτρώσει από τα δεσμά της δουλείας, στο άκουσμα της είδησης, ότι εισέρχεται στην Αγία Πόλη, αυθόρμητα τον υποδέχονται με υπέρμετρο ενθουσιασμό και έντονους πανηγυρισμούς ουσιαστικά ανακηρύσσοντάς τον Βασιλέα τους. Κρατώντας ανά χείρας κλαδιά ελιάς και τα «βαΐα των φοινίκων» όπως αναφέρει χαρακτηριστικά το σημερινό Ευαγγέλιο και στρώνοντας στο έδαφος τα υποδήματά τους, για να περάσει από επάνω ο Κύριος, ξεσπούν σε κραυγές και αλαλαγμούς εκφράζοντας την χαρά και τον ενθουσιασμό τους για την παρουσία του Χριστού ανάμεσά τους. Σε αυτή την πανηγυρική υποδοχή ο Κύριός μας δεν αποστρέφει το πρόσωπό του. Την δέχεται και εισέρχεται όχι με τα πόδια αλλά επάνω σε ένα γαϊδουράκι, αποδεχόμενος τον θρίαμβο αν και γνώριζε πολύ καλά την κατάληξη που θα είχαν τα πράγματα τις επόμενες ημέρες.

Μαζί λοιπόν με τους ιουδαίους, και εμείς σήμερα υποδεχόμαστε θριαμβευτικά τον Κύριό μας αλλά με μία σημαντική και ουσιαστική διαφορά. Οι ιουδαίοι της εποχής του Χριστού μπορεί να είχαν την εμπειρία της παρουσίας του αλλά είχαν απόλυτη άγνοια για το ποιος πραγματικά ήταν. Εμείς σε αντίθεση με εκείνους γνωρίζουμε πολύ καλά ποιος είναι. Για το λόγο αυτό, ενώ ξέρουμε ότι ο Χριστός μας τι επόμενες ημέρες πρόκειται να παραδοθεί στο πάθος, να βασανιστεί και να σταυρωθεί, από σήμερα κρατούμε στα χέρια «τα της νίκης σύμβολα» διότι γνωρίζουμε πως ο Κύριο δεν είναι απλώς ένας επίγειος ελευθερωτής αλλά ο νικητής του θανάτου.

Όλα λοιπόν τα γεγονότα τα οποία για άλλη μια φορά θα ζήσουμε κατά την περίοδο της Μεγάλης Εβδομάδος θα τα ζήσουμε μέσα από το πρίσμα της Αναστάσεως. Βέβαια η θέα του πληγωμένου και εσταυρωμένου Ιησού πάντοτε θα γεμίζει την ψυχή μας με πόνο, αναλογιζόμενοι το πώς η ανθρωπότητα συμπεριφέρθηκε στον ευεργέτη της. Όμως δεν θα ξεχνούμε ούτε στιγμή ότι αυτό το πάθος του Κυρίου, η Σταύρωση και η Θεόσωμος ταφή του, είναι ο δρόμος που οδήγησε τον άνθρωπο και πάλι στον Παράδεισο.

Αδελφοί μου,

Το μεγάλο πρόβλημα των ανθρώπων της εποχής του Χριστού ήταν η άγνοια. Περίμεναν ανυπόμονα έναν επίγειο βασιλέα και έχασαν την ευκαιρία να αναγνωρίσουν τον πραγματικό Βασιλέα Χριστό, ο οποίος προσφέρει την πραγματική ελευθερία, εκείνη που καθιστά τον άνθρωπο ελεύθερο και στη γη και στον ουρανό. Πολλές φορές και εμείς από άγνοια δεν αναγνωρίζουμε τον Χριστό ως Βασιλέα και αναζητούμε αλλού την σωτηρία χωρίς όμως ποτέ να την βρίσκουμε. Ο λόγος του Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς ας είναι ο οδηγός μας σε αυτή την αναζήτηση. «Αχ, πότε θ’ απομακρύνουμε και μείς το νου μας από τους υπερήφανους και ισχυρούς μηχανισμούς αυτού του κόσμου και θα τον στρέψουμε προς το ουράνιο Όρος, προς το Βασιλιά Χριστό; Πότε θ’ αναθέσουμε κάθε ελπίδα μας σ’ Εκείνον; Η ψυχή μας αναζητά το Νικητή της αμαρτίας και του θανάτου, προβλήματα που η οικουμένη ολόκληρη δεν μπορεί να ξεπεράσει από μόνη της. Νικητής είναι ο Χριστός. Η ψυχή μας πεινάει και διψά για τον ταπεινό μα ισχυρό Βασιλιά, που είναι ταπεινός στην ισχύ Του, ισχυρός στην ταπείνωσή Του. Η ψυχή μας πεινάει και διψάει για το Βασιλιά που είναι φίλος του καθενός από μας, για το Βασιλιά που η Βασιλεία Του είναι αιώνια και άπειρη, που η αγάπη Του για τον άνθρωπο είναι απροσμέτρητη. Τέτοιος Βασιλιάς είναι ο Κύριος Ιησούς Χριστός! Σ’ Εκείνον λοιπόν κραυγάζουμε όλοι μας: Ωσαννά! Ωσαννά!

Σ’ Εκείνον πρέπει η δόξα κι ο ύμνος, μαζί με τον Πατέρα και το Άγιο Πνεύμα, την ομοούσια και αδιαίρετη Τριάδα, τώρα και πάντα και στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου