ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ΄ ΛΟΥΚΑ

Απόστολος: Εφ. ε΄ 8-19

Ευαγγέλιον: Λουκ. η΄ 41-56

9 Νοεμβρίου 2025

«Μη φοβού, μόνον πίστευε»

Ο Χριστός αγαπητοί μου αδελφοί έχει φύγει από τα Γάδαρα, όπου είχε θεραπεύσει τον νεαρό δαιμονιζόμενο και έχει έρθει στην δεύτερη του πατρίδα, την Καπερναούμ. Οι κάτοικοι των Γαδάρων μετά το θαύμα παρακάλεσαν τον Χριστό να απομακρυνθεί από την περιοχή τους, ενώ οι κάτοικοι της Καπερναούμ τον υποδέχτηκαν μαζικά και με ενθουσιασμό. Εκεί συντελούνται δυο θαύματα τα οποία ακούσαμε στο σημερινό ευαγγέλιο και τα οποία γίνονται διαδοχικά.

Ενώ ο κόσμος τον είχε περικυκλώσει και διψούσε να ακούσει τον θείο λόγο τον πλησίασε ένας άρχοντας της Συναγωγής ο Ιάειρος ο οποίος γονάτισε μπροστά του και τον θερμοπαρακαλούσε να επισκεφθεί το σπίτι του, γιατί η κόρη του, 12 ετών, ήταν άρρωστη. Είχε ακράδαντη την πίστη ότι ήταν ο μόνος που θα μπορούσε να την θεραπεύσει.

Στο δρόμο προς το σπίτι του Ιάειρου και ενώ ο κόσμος πραγματικά τον σύνθλιβε μια γυναίκα με ρύση αίματος για δώδεκα χρόνια τον πλησίασε και προσπάθησε να αγγίξει τα ιμάτια του Χριστού. Είχε και αυτή την ακράδαντη πίστη ότι και μόνο με το άγγιγμα στα ρούχα Του θα θεραπευθεί η αρρώστιά της. Και το θαύμα γίνεται. Η γυναίκα που τόσα δαπάνησε σε γιατρούς και δεν θεραπεύτηκε, βρίσκει την υγεία της μόνο με ένα άγγιγμα στα ιμάτιά Του. Ο Χριστός νιώθοντας δύναμη να βγαίνει από μέσα Του ρωτούσε τους μαθητές του ποιος τον άγγιξε. Αυτοί απόρησαν αφού γύρω του είχε τόσο κόσμο, που πολλοί έρχονταν σε επαφή μαζί του. Τότε η γυναίκα νιώθοντας ντροπή γονάτισε μπροστά του και ομολόγησε ότι είχε κάνει. Η πίστη της την έσωσε. Ο Χριστός θέλοντας να τονώσει την πίστη του Ιάειρου η οποία κλονίστηκε επειδή οι υπηρέτες του τον πληροφόρησαν ότι η κόρη του πέθανε, απευθύνεται στην γυναίκα που γιατρεύτηκε λέγοντας της: «θάρσει, θύγατερ, η πίστη σου σέσωκέ σε πορεύου εις ειρήνη». Να έχεις θάρρος , η πίστη σου σε έσωσε πήγαινε στο καλό.

Την ίδια στιγμή απευθύνεται στον Ιάειρο και του λέει: «μη φοβού` μόνον πίστευε, και σωθήσεται». Μην φοβάσαι εσύ να έχεις πίστη και θα σωθεί. 

Δεν πέθανε αλλά κοιμάται λέει ο Σωτήρας της ψυχής και του σώματος. Εσύ διατήρησε την πίστη σου και θα ζήσει. Κάποιοι από τους παρευρισκόμενους γέλασαν γιατί είχαν δει το παιδί να πεθαίνει. Δεν ήταν δυνατόν γι’ αυτούς να αναστηθεί νεκρός, μη γνωρίζοντας ότι ο Χριστός είναι ο εξουσιαστής της ζωής και του θανάτου. Το θαύμα γίνεται και για να μην υπάρχει καμία αμφιβολία λέει στους γονείς να δώσουν κάτι στο παιδί για να φάει ως απόδειξη ότι είναι ζωντανή και όχι πνεύμα.

Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί, τα δύο θαύματα που ακούσαμε σήμερα συνδέονται μεταξύ τους σε δύο σημεία. Το πρώτο είναι ο χρόνος. Δώδεκα χρόνια βασάνιζε η αιμορραγία την γυναίκα και δώδεκα χρονών ήταν η κόρη του Ιάειρου. Το δεύτερο είναι αυτή η μεγάλη δύναμη της ψυχής του ανθρώπου που ονομάζεται Πίστη στον Θεό. Στην πρώτη περίπτωση η γυναίκα είχε ζέουσα, ακλόνητη και σταθερή την πίστη της, άρα αυτή προηγήθηκε του θαύματος. 

Στη δεύτερη περίπτωση εκεί που κλονίστηκε η πίστη του πατέρα ήρθε ο Χριστός να την στηρίξει, αφού γνωρίζει τις κρυφές σκέψεις του κάθε ανθρώπου, λέγοντας του να μην φοβάται αλλά μόνο να πιστεύει. Το θαύμα συντελείται σε αυτή την περίπτωση αφού σταθεροποιήθηκε η πίστη του Ιάειρου.

Αυτή την πίστη πρέπει να καλλιεργήσουμε και να αναπτύξουμε γιατί είναι μεγάλο δώρο του Θεού η οποία γεννά και αναπτύσσει άλλες αρετές αλλά δίνει θάρρος να αντιμετωπίσουμε τα ποικίλα προβλήματα της ζωής. 

Αυτή η πίστη οδήγησε τους πρώτους Χριστιανούς να αντιμετωπίσουν τα λιοντάρια στο Κολοσσαίο όταν τους έριχνε ο Νέρωνας, ο Διοκλητιανός και τόσοι άλλοι αιμοσταγείς αυτοκράτορες και να ομολογούν Χριστό και να θυσιάζονται με χαρά.

Είναι η πίστη που δίνει κουράγιο στον ασθενή να αντιμετωπίσει την αρρώστιά του.

Είναι η πίστη που δίνει ελπίδα στον πρόσφυγα για επιστροφή στις πατρογονικές του εστίες.

Είναι αυτή που δίνει υπομονή στον εγκλωβισμένο, καρτερία στον αγνοούμενο.

Ο Κύριος μας πληροφορεί μέσα από τον λόγο Του ότι όποιος έχει πίστη κόκκου σιναπιού μπορεί να μετακινήσει όρη.

Η πίστη είναι αυτή η ουράνια δύναμη που μας κρατά ενωμένους με τον Κύριο και Θεόν ημών Ιησού Χριστό. Ας δούμε λοιπόν και τον δικό μας εαυτό.

Πόση είναι η πίστη μας; Πόσο εναποθέτουμε την ελπίδα μας στον Χριστό;

Είναι σταθερή ή στην πρώτη δυσκολία κλονίζεται; Πόσο συχνά εκκλησιαζόμαστε και λαμβάνουμε Το Άχραντο Σώμα Του και το Τίμιο Αίμα Του;

Η αιμορροούσα γυναίκα μόνο με το άγγιγμα στα ιμάτια του Χριστού πίστευε πως θα γίνει καλά και έγινε. Εμείς δεχόμαστε μέσα μας ολόκληρο το Σώμα Του. Αντιλαμβανόμαστε την πλούσια δωρεά Του Κυρίου που μας δίνει;

Αγαπητοί μου αδελφοί στην Θ. Λειτουργία σε μία αίτηση του ιερέα ακούμε να λέει: «Πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα». Αυτό σημαίνει πως με την πίστη μας εμπιστευόμαστε την πρόνοια του Θεού για ολόκληρη τη ζωή μας και ότι την ρυθμίζουμε σύμφωνα με το θέλημά του και όχι με το δικό μας. Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, και εμείς κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας να απομακρύνουμε όλες τις σκέψεις και τους προβληματισμούς που έχουμε στο μυαλό. Ας συγκεντρωθούμε στα τελούμενα εντός του ναού και αφού ενωθούμε με τον Θεό να αυξήσουμε την πίστη μας.

Πρωτοπρεσβύτερος Μάριος Παπαχρυσάνθου

ΠΗΓΗ