Κυριακὴ Ζ΄ Ματθαίου

Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 27 Ἰουλίου 2025, Κυριακὴ Ζ΄ Ματθαίου (Ματθ. θ΄ 27-35)

ΣΚΕΨΕΙΣ – ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ – ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ

1. Σύμφωνα μὲ τὴν πίστη μας

Ἡ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπὴ μᾶς περιγράφει δύο ἐντυπωσιακὰ θαύματα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ. Καθὼς πορευόταν ὁ Κύριος πρὸς τὸ σπίτι ὅπου διέμενε, Τὸν ἀκολουθοῦσαν δύο τυφλοί, ζητώντας ἐπίμονα νὰ τοὺς χαρίσει τὸ φῶς. Ἐκεῖνος τοὺς ρώτησε: «Πιστεύετε ὅτι δύναμαι τοῦτο ποιῆσαι;» Πιστεύετε ὅτι ἔχω τὴ δύναμη νὰ κάνω αὐτὸ ποὺ ζητεῖτε; Πιστεύετε ὅτι μπορῶ νὰ σᾶς θεραπεύσω; Στὴν καταφατικὴ ἀ­πάντηση τῶν δύο, ὁ Χριστὸς ἀποκρίθηκε: «Κατὰ τὴν πίστιν ὑμῶν γενηθήτω ὑμῖν». Ἂς γίνει σύμφωνα μὲ τὴν πίστη σας αὐτὸ ποὺ θέλετε. Τὴν ἴδια ἐκείνη στιγμὴ συνέβη τὸ συγκλονιστικὸ θαῦμα. Θεραπεύθηκαν τὰ μάτια τῶν δύο ἀναπήρων. Ἀπέκτησαν τὴν ὅρασή τους. Εἶδαν τὸν κόσμο γύρω τους.

Ἔχει σημασία ἡ ἐρώτηση τοῦ Κυρίου. Δὲν τοὺς ρώτησε τί ζητοῦσαν ἀπὸ Ἐκεῖνον, ἀλλὰ ἂν εἶχαν πίστη. Ἀσφαλῶς γνώριζε ὡς καρδιογνώστης Θεὸς τὴν πίστη τους. Μὲ τὴν ἐρώτησή του, ὡστόσο, ἤθελε νὰ τονίσει ἀκόμη περισσότερο ὅτι ἡ πίστη σ᾿ Ἐκεῖνον, στὴν ἀπόλυτη παντοδυναμία του, στὴ θεϊκὴ ἐξουσία του, εἶναι ἀπαραίτητη προϋπόθεση γιὰ νὰ συντελεσθεῖ τὸ θαῦμα. Γι᾿ αὐτὸ στὴν ἀπόκριση ποὺ ἔδωσε κατόπιν, τοὺς εἶπε: «Ἂς γίνει σύμφωνα μὲ τὴν πίστη σας».

Ὁ Κύριος ἔχει τὴν ἀπόλυτη δύναμη καὶ ἐξουσία νὰ μᾶς βοηθήσει. Δὲν λαμβάνουμε ὅμως κατὰ τὴ δύναμή του, ἀλλὰ κατὰ τὴν πίστη μας. Τὸν ἐμποδίζει κάποτε ἡ ἀμφιβολία, ἡ ὀλιγοπιστία, ὁ κλονισμὸς τῆς πίστεως. Περιορίζει τὴ δαψίλεια τῆς Χάριτός του. Συνεπῶς, ἂς καταφεύγουμε μὲ πίστη σ᾿ Ἐκεῖνον κι ἂς Τοῦ ἀποθέτουμε τὰ αἰτήματα τῆς καρδιᾶς μας, προβλήματα, στόχους καὶ ἐπιθυμίες, ἔχοντας ἀπόλυτη πεποίθηση ὅτι, ἂν εἶναι γιὰ τὸ καλό μας, θὰ εὐοδώσει ὁ Θεὸς τὴν αἴσια ἔκβασή τους.

2. Ἀποφυγὴ τῆς προβολῆς

Μετὰ τὴ θεραπεία ὁ Κύριος μὲ αὐστηρότητα ἀπαγόρευσε στοὺς θεραπευμένους ἀσθενεῖς νὰ διαφημίσουν τὸ θαυμαστὸ γεγονός. «Ἐνεβριμήσατο αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς λέγων· ὁρᾶτε μηδεὶς γινωσκέτω», σημειώνει ὁ ἱερὸς Εὐαγγελιστής. Ὡστόσο, ἐκεῖνοι γεμάτοι χαρὰ καὶ εὐγνωμοσύνη διέδωσαν σὲ ὅλη τὴν περιοχὴ τὴ φήμη τοῦ Ἰησοῦ καὶ τῆς θαυματουργικῆς δυνάμεώς του.

Ἡ ἐντολὴ τοῦ Κυρίου δείχνει τὴν ἐπιθυμία του νὰ μείνει ἀπαρατήρητος, ἀφανής· νὰ ἀποφύγει κάθε ἐνδεχόμενη ἐπίδειξη στοὺς ἀνθρώπους. Μᾶς δίνει δὲ ὑπόδει­γμα μὲ τὴ στάση του αὐτή. Διότι στὴν ἐποχή μας ἡ διαφήμιση ἔχει γίνει ἐπιστήμη. Πολλὰ χρήματα δαπανῶνται γιὰ νὰ προβάλουν κάποιοι ἄνθρωποι τὰ ἔργα, τὶς προσπάθειες, τὶς ἱκανότητές τους καὶ ν᾿ ἀποκτήσουν ἀκολούθους, φίλους, ὀπαδούς. Ἀκόμη καὶ οἱ ἀγαθὲς πράξεις, ἡ φιλανθρωπία, ἡ ἐλεημοσύνη, ἡ ὑλικὴ προσφορὰ γίνονται κάποτε «πρὸς τὸ θεαθῆναι τοῖς ἀνθρώποις» (Ματθ. κγ΄ 5), μὲ κίνητρο δηλαδὴ τὴν προβολή, τὴν κούφια δόξα τοῦ κόσμου, τοὺς φθηνοὺς ἐπαίνους.

Μὲ τὴν αὐστηρὴ λοιπὸν παραγγελία του ὁ Χριστὸς προτρέπει κι ἐμᾶς νὰ μὴν ἀποβλέπουμε μὲ τὶς ἐπιλογὲς καὶ τὰ ἔργα μας στὴ δόξα τῶν ἀνθρώπων· ν᾿ ἀποφεύγουμε τὴ διαφήμιση καὶ τὴν προβολή· ν᾿ ἀγαπήσουμε τὴν ἀφάνεια· ν᾿ ἀναπέμπουμε τὴ δόξα μόνο στὸν Θεό.

3. Ἀγάπη πρὸς τὸν πάσχοντα

Ἡ εὐαγγελικὴ περικοπὴ μᾶς περιγράφει στὴ συνέχεια καὶ δεύτερο θαῦμα τοῦ Κυρίου. Ὁδήγησαν κοντά Του κάποιον ἄνθρωπο δαιμονισμένο, ποὺ ἐξαιτίας τοῦ δαιμονίου ἦταν κωφὸς καὶ ἄλαλος. Μ᾿ ἕνα του πρόσταγμα τότε ὁ Χριστὸς ἔκανε πάλι θαῦμα καὶ τὸν θεράπευσε. Ἔπειτα συνέχισε νὰ περιοδεύει στὶς πόλεις καὶ στὰ χωριά, νὰ κηρύσσει τὸ Εὐαγγέλιο καὶ νὰ θεραπεύει τὶς ἀσθένειες τῶν ἀνθρώπων. Ὅλοι δὲ ὁμολογοῦσαν μὲ θαυμασμὸ ὅτι ποτὲ δὲν φάνηκαν τέτοια μεγάλα καὶ ἐντυπωσιακὰ θαύματα στὸ ἔθνος τοῦ Ἰσραήλ.

Ἀναρίθμητα ἦταν πράγματι τὰ θαύματα ποὺ ἐπιτελοῦσε ὁ Ἰησοῦς Χριστός. Ἀνέστησε νεκρούς, ὑπέταξε τὰ στοιχεῖα τῆς φύσεως, θεράπευσε ἀσθενεῖς, ἔβγαλε δαιμόνια… Δὲν καταγράφονται ἀσφαλῶς ὅλα ἀπὸ τοὺς ἱεροὺς Εὐαγγελιστές, διότι εἶναι τόσο πολλά, ποὺ δὲν θὰ μποροῦσαν νὰ τὰ συμπεριλάβουν στὶς σελίδες τους οὔτε ὅλα τὰ βιβλία τοῦ κόσμου, σημειώνει ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης. Τὰ πάμπολλα θαύματα δείχνουν ὅμως, ἐκτὸς ἀπὸ τὴ θεϊκὴ παν­τοδυναμία τοῦ Κυρίου, καὶ τὴ στοργικὴ ἀγάπη του πρὸς τοὺς πάσχοντες. Συνέπασχε μὲ τοὺς πονεμένους. Ἀρκετὲς φορὲς μάλιστα οἱ ἱεροὶ Εὐαγγελιστὲς χρησιμοποιοῦν τὸ ρῆμα «ἐσπλαγχνίσθη» πρὶν ἀπὸ κάποια θαυματουργία τοῦ Κυρίου, γιὰ νὰ ἐκφράσουν τὴ συμπόνια, τὴν ἀγάπη, τὸ ἐνδιαφέρον του γιὰ τὸν ταλαιπωρημένο ἄνθρωπο.

Εἶναι κοντά μας ὁ Κύριος. Κατανοεῖ τὶς δυσκολίες μας, γνωρίζει τὰ ἀδιέξοδά μας, νιώθει τὶς ἀγωνίες μας, πονεῖ μὲ τὸν πόνο μας καὶ ἐπεμβαίνει στὴ ζωή μας στὴν πιὸ κατάλληλη στιγμὴ γιὰ νὰ μᾶς βοηθήσει. Ἀκόμη κι ὅταν καθυστερεῖ κάποτε, ἢ δὲν φαίνεται νὰ μᾶς λυτρώνει ἀπὸ τὸ πρόβλημά μας, πάλι ἀπὸ ἀγάπη κινεῖται. Ὅλα καρπὸς τῆς ἀγάπης του εἶναι. Διότι δὲν ἀποβλέπει μόνο σὲ λίγα χρόνια εὐημερίας ἐπάνω στὴ γῆ, ἀλλὰ στὴν αἰώνια σωτηρία τῆς ψυχῆς μας, σὲ ἀτέρμονη χαρὰ καὶ μακαριότητα στὴ Βασιλεία του.

ΠΗΓΗ