ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ

«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

27 ΙΟΥΛΙΟΥ 2025

(Ματθ. 9:27-35)

Στη σημερινή αφήγηση συνεχίζεται το κεντρικό μοτίβο που δένει τις ευαγγελικές περικοπές αυτού του μήνα και είναι η θεϊκή εξουσία του Ιησού, όπως φανερώνεται στα θαύματα που αποκαθιστούν υγιή την ανθρώπινη φύση.

Ο Ιησούς θεραπεύει δύο τυφλούς, ένα κωφό δαιμονισμένο, και συνεχίζει να διδάσκει και να κηρύσσει το ευαγγέλιο της βασιλείας. Ο Ιησούς ρωτά τους τυφλούς αν πιστεύουν ότι μπορεί να τους θεραπεύσει, όχι τόσο διότι θέλει να φανερώσει την πίστη και εμπιστοσύνη τους, εφόσον τους φέρνει μέσα στο σπίτι και όχι σε δημόσιο χώρο, αλλά κυρίως για να ενδυναμώσει την πίστη τους και να τους κάνει να νιώσουν συμμέτοχοι στο θαύμα. Πριν το θαύμα ο Χριστός ζητά να απαλλάξει τον άνθρωπο από την ολιγοπιστία, να τον βοηθήσει να γίνει συνεργός στο έργο του Θεού, να κάνει την ψυχή του πιο δεκτική στο θείο έλεος.

«Ελέησον ημάς, Υιέ Δαυίδ,» αναφωνούν επίμονα οι τυφλοί. Η αναφορά αυτή είναι σημαντική για δύο λόγους. Πρώτον, διότι πρόκειται για αναγνώριση και ομολογία της Μεσσιανικής ιδιότητας του Ιησού. Ο Υιός Δαβίδ είναι τίτλος του Μεσσία στην Εβραϊκή παράδοση (βλ. 2 Σαμ. 7). Δεύτερον, διότι η ομολογία τους δεν προέρχεται από σωματική όραση ή φυσική εγγύτητα. Οι τυφλοί έχουν μια άλλου είδους όραση και γνώση. Στερημένοι από την οπτική αίσθηση και αντίληψη, μπορούν να δουν την πραγματική ταυτότητα του Ιησού, όπως ακριβώς η πόρνη εκείνη «αισθομένη» τη θεότητα του Ιησού προσέτρεξε σε Αυτόν.

Εδώ όμως έχουμε και τις πρώτες εκδηλώσεις αντιπαλότητας εκ μέρους της Εβραϊκής εξουσίας. Η αντίθεση προς τον Κύριο γιγαντώνεται μετά από τα θαύματα και κυρίως το θαύμα της θεραπείας του δαιμονιζομένου. Το θαύμα αυτό έκανε το πλήθος να ομολογεί πως δεν είχαν ξαναγίνει παρόμοια στην ιστορία τους, υπονοώντας βέβαια ότι ο Μεσσίας έχει έρθει και εγκαινιάζει μια νέα κτίση. Εδώ φαίνεται η εξουσία Του όχι μόνο πάνω στη φυσική πραγματικότητα, αλλά και στον πνευματικό χώρο. Θορυβημένοι οι Φαρισαίοι, αφού δεν μπορούν να αρνηθούν το θαύμα, το παρερμηνεύουν. Του αποδίδουν δαιμονική δύναμη, την οποία ο πλάνος Ιησούς χρησιμοποιεί για την τάχα εκδίωξη των δαιμονίων. Οι Φαρισαίοι γνωρίζουν και εκμεταλλεύονται το γεγονός ότι το θαύμα δεν είναι πάντα τεκμήριο θείας ενέργειας, δεν έχει καθεαυτό πάντοτε θεία προέλευση. Γι αυτό, όμως, και ο Κύριος δεν επιτελεί πάντα θαύματα ή μόνο θαύματα, αλλά το έργο της θείας οικονομίας, το οποίο μισεί ο διάβολος: θεραπεύει νόσους, ανιστά νεκρούς, καθαρίζει λεπρούς, χαλιναγωγεί τη θάλασσα, αλλά και τις αμαρτίες συγχωρεί, και τη βασιλεία του Θεού κηρύσσει, και ευεργετεί υβριζόμενος, και τους ανθρώπους προσάγει στον Θεό Πατέρα, πράγματα που σε καμία περίπτωση δεν κάνει ο δαίμονας. Η κατηγορία των Φαρισαίων έρχεται πολύ κοντά στη βλασφημία του Αγίου Πνεύματος, αφού ο Χριστός εκβάλλει τα δαιμόνια εν Πνεύματι Αγίω, και οι Φαρισαίοι βλέπουν στη δύναμη του Αγίου Πνεύματος δαιμονική ενέργεια (Βλ. Ματθ. 12,24–32). Βλασφημία του Αγίου Πνεύματος είναι να αποδίδουμε τα έργα του Θεού στην αντίθετη και αντίθεη δύναμη, δηλαδή να μένουμε σκληροί και πεισματικά άθεοι μπροστά στο θείο θαύμα, πράγμα που μας καθιστά αλλαζόνες και αμετανόητους.

Ὀμως, οι συκοφαντίες και ο πόλεμος δεν σταμάτησαν το έργο του Ιησού. Πράγματι, αυτός που διακόπτει την ευεργεσία μετά τη συκοφαντία, δείχνει ότι δεν ευεργετούσε για τη δόξα του Θεού αλλά για τον έπαινο των ανθρώπων. Ο Κύριος, όμως, συνέχισε να επισκέπτεται τις πόλεις και τα χωριά και να διδάσκει και να κηρύσσει το ευαγγέλιο της βασιλείας, θεραπεύοντας κάθε ασθένεια και σωματική κάκωση. Μέσα σε αυτά είναι και η συγχώρηση των αμαρτημάτων, όπως ακούσαμε και την προηγούμενη Κυριακή στην περικοπή του παραλυτικού. Όλα αυτά, θαύματα και θεραπείες, ανατρέπουν τις συνέπειες της αμαρτίας και φανερώνουν το έλεος και τη δύναμη του Θεού. Γι’ αυτό και είναι σημεία της ερχομένης βασιλείας, που αγκαλιάζει όλες τις πτυχές της ανθρώπινης ύπαρξης. Δηλώνουν, μάλιστα, ότι η βασιλεία του Θεού είναι ήδη παρούσα, αφού την εποχή του Μεσσία, κατά τον προφήτη Ησαΐα, «τα μάτια να ανοιχτούν των τυφλών, και των κωφών τα αφτιά θα ακούσουν.» (Ησ. 35,5-6) Δυστυχώς, όμως, τα θαύματα δεν εξασφαλίζουν απαραιτήτως την πίστη, όπως φαίνεται από την ανυποχώρητη σκληρότητα των Φαρισαίων. Η παντοδύναμη θεία ενέργεια δεν επιβάλλεται στην ανθρώπινη προαίρεση και βούληση.

Αλλά εμείς, Κύριε, σου προσφέρουμε την προαίρεσή μας, και ζητάμε να μας δίνεις πνευματικά μάτια, για να βλέπουμε Εσένα στη δόξα Σου, να βλέπουμε και τον κόσμο όπως Εσύ τον δημιούργησες και τον σώζεις στην άπειρη αγάπη Σου.

π. Χ.Σ.

ΠΗΓΗ