Δ΄ Κυριακή Λουκά  (η΄ 5-15)

15.10.2023

Σύμφωνα μέ τήν ἐκκλησιαστική μας παράδοση σήμερα γίνεται ἡ ἀρχή τοῦ κατηχητικοῦ ἔργου τῆς Ἐκκλησίας μας. Γιά τόν λόγο αὐτό διαβάζεται στήν θεία Λειτουργία τό Εὐαγγέλιο τοῦ Σπορέως.

Πρόκειται γιά τή γνωστή παραβολή πού διηγεῖται ὁ Κύριος γιά τή σπορά τοῦ θείου λόγου καί τήν πνευματική καλλιέργεια τῶν πιστῶν.

Ἡ Παραβολή εἶναι μία μέθοδος διδασκαλίας, γνωστή τήν ἐποχή τοῦ Χριστοῦ. Αὐτός πού ἀκούει τή διήγηση τῆς Παραβολῆς τή συγκρατεῖ στή μνήμη του ἀλλά τό νόημά της εἶναι συγκαλυμμένο καί χρειάζεται ἑρμηνεία. Γιά τόν λόγο αὐτό οἱ μαθητές ρωτοῦν τόν δάσκαλό τους γιά τό βαθύτερο νόημά της.

Οὐσιαστικά τό νόημά της εἶναι νά γνωρίσουμε οἱ ἄνθρωποι τή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία συνδέεται μέ τό πρόσωπο τοῦ Κυρίου. Καί γιά τόν σκοπό αὐτό χρειάζεται καλλιέργεια τοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ.

Ποιός εἶναι αὐτός ὁ Λόγος;

Πρῶτον, εἶναι ὁ λόγος μέ τόν ὁποῖο δημιούργησε ὁ Θεός τόν κόσμο: «εἶπε καί ἔγινε». Δεύτερον, εἶναι ὁ λόγος, οἱ ἐντολές πού ἔδωσε ὁ Θεός στό Μωϋσή, γιά νά μᾶς ὁδηγήσει κοντά του. Καί τρίτον, εἶναι ὁ Λόγος, ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος ἔγινε ἄνθρωπος γιά νά ἑνωθοῦμε μαζί Του.

Πρόκειται, δηλαδή, γιά τήν ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ ἡ ὁποία ἀναμένει τήν ἀνταποδοτική ἐνέργεια τοῦ ἀνθρώπου.

Ὅπως, λοιπόν, ὁ ἀγρότης σπέρνει τούς σπόρους τῶν φυτῶν πού θά καλλιεργήσει, φροντίζοντας πάντα τό ἔδαφος νά εἶναι τό κατάλληλο, ἔτσι καί ὁ Θεός σπέρνει τόν λόγο του στίς ψυχές μας, συναντώντας τέσσερα εἴδη ἐδάφους τῆς ψυχῆς.

Πρόκειται γιά τόν δρόμο, τό πέτρινο ἔδαφος, τόν τόπο τόν γεμάτο ἀγκάθια καί τήν εὔφορη γῆ. Συμπέρασμα: ἡ ἀποτελεσματικότητα τοῦ κηρύγματος ἐξαρτᾶται ἀπό τή δεκτικότητα τῶν ἀκροατῶν.

Ὑπάρχουν ἄνθρωποι πού εὔκολα παρασύρονται ἀπό τά θέλγητρα τοῦ διαβόλου. Εἶναι ἄλλοι ἀσταθεῖς στήν πίστη, μέ ἐνθουσιασμό στήν ἀρχή καί ἀπόρριψη στό τέλος. Εἶναι ἄλλοι πού πνίγονται ἀπό τήν ἀγωνιώδη προσπάθεια γιά ἀπόκτηση πλούτου καί ἀπόλαυση ἡδονῶν. Καί τέλος, εἶναι ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι ἀκοῦν τόν λόγο τοῦ Θεοῦ μέ καρδιά καλοπροαίρετη καί ἀγαθή διάθεση.

Χρειάζεται, λοιπόν, ν’ ἀκοῦμε τόν Λόγο τοῦ Θεοῦ. Νά ἔχουμε αὐτιά πρόθυμα ν’ ἀκούσουν. Νά ἔχουμε καρδιά δεκτική. Ὅπως συνέβη μέ τόν Μεγάλο Ἀντώνιο, ὁ ὁποῖος, ἀκούγοντας στήν ἐκκλησία τοῦ χωριοῦ του, τήν πρόσκληση τοῦ Χριστοῦ στούς ἀνθρώπους νά Τόν ἀκολουθήσουν, ἐγκατάλειψε τά πάντα καί ἀποσύρθηκε στήν ἔρημο.

Ἄς μελετᾶμε τήν Ἁγία Γραφή διότι ὁ λόγος της εἶναι σωστικός. Κάποτε μία γυναίκα χάρισε σ’ ἕνα κατάδικο στή Σιβηρία μία Καινή Διαθήκη. Ἐκεῖνος ἔκοβε ἕνα ἕνα τά φύλλα της, γιά νά κάμει τό τσιγάρο του!

Μιά μέρα, ἀπό περιέργεια, διάβασε ἕνα ἀπόσπασμα ἀπό τή συγκεκριμένη Καινή Διαθήκη, τῆς ὁποίας ἔκοβε τά φύλλα. Τόσο πολύ ἐπηρεάστηκε ὥστε ἄλλαξε ὅλη του ἡ ζωή. Κι ὅταν ἀποφυλακίσθηκε, ἔγινε χριστιανός καί μεγάλος λογοτέχνης. Πρόκειται γιά τόν Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι, τόν σπουδαιότερο λογοτέχνη τῆς Ρωσίας!

Μήπως εἶναι καιρός κι ἐμεῖς νά μελετᾶμε καί νά ἐμπιστευόμαστε τό Λόγο τοῦ Θεοῦ;

ΠΗΓΗ