ΜΗΝΥΜΑ

ΓΙΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΥΡΙΑΚΩΝ, ΕΟΡΤΩΝ ΚΑΙ ΑΓΙΩΝ ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΕΤΙΚΕΤΕΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Σάββατο 6 Δεκεμβρίου 2025

ΠΑΤΕΡΙΚΟΝ ΚΥΡΙΑΚΟΔΡΟΜΙΟΝ
Κυριακὲς Λουκᾶ. Κυριακὴ Ι΄ Λουκᾶ

ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΘΕΟΦΑΝΟΥΣ ΚΕΡΑΜΕΩΣ

ΠΡΟΚΟΠΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΣΠΗΛΑΙΩΤΟΥ

ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ

ΑΓΙΟΥ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΜΠΡΙΑΝΤΣΑΝΙΝΩΦ

ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΠΑΛΑΜΑ

ΑΓΙΟΥ ΚΥΡΙΛΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

ΗΛΙΑ ΜΗΝΙΑΤΗ Επισκόπου Κερνίτσης και Καλαβρύτων

ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΑΥΛΙΔΟΥ Μητροπολίτου Νικαίας

ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ Μητροπολίτου Φλωρίνης

π. Αθανασίου Μυτιληναίου

Νικηφόρου Θεοτόκη

Νικηφόρου Θεοτόκη

 2025 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 7 – ΚΥΡΙΑΚΗ Ι ΛΟΥΚΑ

Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΣΥΓΚΥΠΤΟΥΣΑΣ (Λουκ. 13, 10 - 17)

†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Κήρυγμα στον Άγιο Γεώργιο Θεσπρωτικού, στις 7/12/2003)

Πάνω απ’ όλα η ομορφιά! Ποιά όμως;

Το Ευαγγέλιο που ακούσαμε μας είπε ότι ο Χριστός πήγε στη Συναγωγή. Εκεί ήταν κόσμος πολύς. Ανάμεσά τους ήταν και μια γυναίκα συγκύπτουσα. Είχε καμπουριάσει εντελώς. Το κεφάλι της ήταν μόνιμα στραμμένο προς τα κάτω. «Μη δυναμένη ανακύψαι εις το παντελές». Της ήταν αδύνατον να γυρίσει και να δει προς τον ουρανό. Κατάσταση θλιβερή.

Σήμερα θα θεωρούσαμε μια τέτοια γυναίκα σαν το πιο ταλαίπωρο πλάσμα πάνω στη γη. Γιατί έχουμε ένα σύνθημα που λέει: «Πάνω από όλα η υγεία».

Μάλιστα τώρα τελευταία το σύνθημα αυτό παραποιήθηκε λίγο και έγινε: «Πάνω από όλα η ομορφιά». Η σιλουέττα. Η αισθητική. Έχει γεμίσει ο κόσμος από ινστιτούτα αδυνατίσματος και αισθητικής.

Κυριακή 7η Δεκεμβρίου 2025  

Κυριακή Ι΄ Λουκᾶ  

(Λκ. ιγ΄ 10 – 17)  

«Ἦν διδάσκων» (Λκ. ιγ΄ 10)

Βλέπουμε στὸ σημερινὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα τῆς Κυριακῆς τὸν Ἰησοῦ Χριστὸ νὰ εὑρίσκεται σὲ μία συναγωγή. Εἶναι Σάββατο. Καθὼς ὁ Κύριος διδάσκει στὴ συναγωγή, βλέπει μία συγκυπτοῦσα γυναῖκα μπροστά Του. Ἀπλώνει τὰ χέρια Του, τὴ θεραπεύει καὶ τὴν ἀποκαθιστᾶ στὴν ὀρθὴ στάση. Ὁ ἀρχισυνάγωγος ἀντιδρεῖ μὲ ἀγανάκτηση, διότι, κατὰ τὴν στενόμυαλη καὶ νομικιστικὴ ἀντίληψή του, ἡ ἀγάπη δὲν ἔχει θέση τὰ Σάββατα. Ἢ, ὅπως τὸν ἐλέγχει ὁ Χριστός, ἡ ἀγάπη ἔχει θέση τὰ Σάββατα, ἀλλὰ μόνο γιὰ τὰ ζῶα. Οἱ ἄνθρωποι μποροῦν τὰ Σάββατα νὰ ὑποφέρουν καὶ νὰ πονοῦν, ἂν δὲν καταστρατηγηθεῖ ἡ τυπικότητα τοῦ Σαββάτου! Ἔτσι, ἐκεῖνο τὸ Σάββατο ἡ συγκυπτοῦσα γυναῖκα ἔγινε τὸ ἄνθρωπο – νόημα τοῦ Σαββάτου καὶ ἡ στενόμυαλη ἀντίληψη τοῦ ἀρχισυναγώγου φανερώθηκε πνευματική της ἀπειλή.

 ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Ο ΚΑΡΠΟΣ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

Διαρκῶς ὁ ἀπόστολος Παῦλος προσπαθεῖ νά μορφώσει στίς καρδιές τῶν πρώτων Χριστιανῶν τό ἦθος καί τό πνεῦμα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, τό ὁποῖο, συχνά, ἔρχεται σέ ἀντίθεση μέ τήν προτέρα θρησκευτική τους κατάσταση. Ἀπευθυνόμενος στούς Ἐφεσίους, συνιστᾶ νά εἶναι ἄνθρωποι τοῦ φωτός καί νά ἀποφεύγουν τά ἔργα τοῦ σκότους. Προτρέπει νά ἐνεργοῦν μέ σοφία καί σωφροσύνη, νά ἐκμεταλλεύονται τόν χρόνο γιά τή σωτηρία τους, νά ἀποφεύγουν τή μέθη καί τήν ἀσωτία, νά εἶναι γεμᾶτοι ἀπό τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ καί νά ὑποτάσσονται ὁ ἕνας στόν ἄλλο μέ ταπείνωση. Παρακαλεῖ, ἐπίσης, νά καλλιεργοῦν μέσα τους τόν καρπό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ὁ ὁποῖος φανερώνεται μέ κάθε ἀγαθοσύνη, δικαιοσύνη καί ἀλήθεια. Σ’ αὐτά τά τρία σημεῖα θά σταθοῦμε, γιά νά ἀναδείξουμε τή σπουδαιότητά τους στήν πνευματική μας ζωή.

Ἡ ἔμπρακτη ἀγάπη

 Κυριακὴ Ι΄ Λουκᾶ 

Εὐαγγελικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 7 Δεκεμβρίου 2025, Κυριακὴ Ι΄ Λουκᾶ (Λουκ. ιγ΄ 10-17)

ΣΚΕΨΕΙΣ – ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ – ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ

1. Ὁ πόθος νικᾶ τὰ ἐμπόδια

Τὸ Σάββατο ἦταν ἡμέρα ἱερὴ γιὰ τοὺς Ἑβραίους, ἡμέρα ἀφιερωμένη στὸν Θεὸ καὶ στὴ λατρεία του. Τὴν ἡμέρα αὐτὴ ἄφηναν τὶς ἐργασίες τους καὶ συγ­κεντρώνονταν στὴ Συναγωγὴ γιὰ νὰ μελετήσουν τὸν Νόμο τοῦ Θεοῦ. Κάποιο Σάββατο λοιπὸν ὁ Κύριος βρέθηκε στὴ Συναγωγὴ καὶ δίδασκε ἐκεῖ, ὅπως ἀκούσαμε στὴ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπή. Μεταξὺ τῶν ἀκροατῶν ἦταν καὶ μιὰ γυναίκα, ἡ ὁποία ἐπὶ δεκαοκτὼ χρόνια ὑπέφερε ἀπὸ μιὰ ἀσθένεια, ἐξαιτίας ἐπήρειας πονηροῦ πνεύματος. Τὸ σῶμα της ἦταν τελείως κυρτωμένο, σὰν κουβάρι. «Ἦν συγ­κύπτουσα καὶ μὴ δυναμένη ἀνακῦψαι εἰς τὸ παντελές», σημειώνει ὁ ἱερὸς Εὐαγγελιστής. Δὲν μποροῦσε καθόλου νὰ σηκώσει τὸ σῶμα καὶ τὸ κεφάλι της.

 ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ

«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2025

ΚΥΡΙΑΚΗ Ι΄ ΛΟΥΚΑ

«Ἦν διδάσκων ὁ Ἰησοῦς ἐν μιᾷ τῶν συναγωγῶν» ( Λκ.13, 10-17)

Ἡ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπὴ μᾶς φέρνει στὴν σκέψη ἕνα γεγονὸς ποὺ ἐξελίχθηκε μέσα σὲ Συναγωγή, ὅπου δίδασκε ὁ Κύριος κατὰ τὴν ἡμέρα τοῦ Σαββάτου.  Ἐμφανίστηκε μία ἀληθινὰ ταλαίπωρη γυναίκα, ἡ ὁποία γιὰ δεκαοκτὼ χρόνια καὶ ἀπὸ συνεργία τοῦ Σατανᾶ, βρισκόταν σὲ ἄθλια κατάσταση. Ἦταν συγκύπτουσα, δηλαδὴ συνεχῶς σκυφτή, ἀδυνατώντας νὰ σηκώσει πάνω τὸ κεφάλι της. Ὁ φιλάνθρωπος Κύριος τὴ λυπήθηκε καὶ ἀφοῦ τὴν προσέγγισε, ἔβαλε πάνω της τὰ χέρια Του, καὶ αὐτὴ ἔγινε καλὰ τὴν ἴδια στιγμή. Τότε, τόσο ἡ πρώην ταλαίπωρη γυναίκα, ὅσο καὶ ὁ  λαός ποὺ εἶδε τὸ θαῦμα, δόξασαν τὸν Θεό.

 ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2025

Ι΄ ΛΟΥΚΑ

(Λουκ. ιγ΄ 10-17) (Εφ. ε΄ 8-19)

Ουράνιες ενατενίσεις

«Γύναι, απολέλυσαι της ασθενείας σου»

Ο άνθρωπος στην κατά φύση κατάστασή του δεν μπορεί παρά να αναζητεί την αγάπη του Θεού. Σε μια διάσταση που αισθάνεται ότι καταξιώνεται η ύπαρξή του και αποκτά μια μοναδική πληρότητα. Και αυτό, όσο κι αν οι δυσκολίες και οι δοκιμασίες της ζωής ξεδιπλώνονται καθημερινά σε κάθε βήμα και σε κάθε στιγμή. Η περίπτωση ακριβώς της συγκύπτουσας γυναίκας, την οποία μας παρουσιάζει η σημερινή ευαγγελική περικοπή, επιβεβαιώνει την αλήθεια αυτή και την αναδεικνύει σε υψιπετείς ενατενίσεις.

Η δοκιμασία της γυναίκας

ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΣΤ΄ ΕΠΙΣΤΟΛΩΝ

07-12-2025

«καί ἐγένετο ἑσπέρα καί ἐγένετο πρωΐ, ἡμέρα μία» (Γένεσις 1,5)

Ὁ Χρόνος, ἀγαπητοί ἀδελφοί, ἔχει ἀρχή καί τέλος. Αὐτό ἐκφράζεται ἀπό τήν πρώτη φράση τῆς Ἁγίας Γραφῆς: «Στήν ἀρχή ὁ Θεός δημιούργησε τόν οὐρανό καί τή γῆ» (Γεν. 1,1)· «καί ἔγινε τό ἑσπέρας καί ἔγινε τό πρωΐ μία ἡμέρα». Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ τονίζει κατηγορηματικά πώς μετά τήν Δεύτερή Του Παρουσία ἡ νοητή Ἱερουσαλήμ «δέν θά ἔχει ἀνάγκη τόν ἥλιο γιά νά τήν φωτίζει. Διότι ἡ ἔνδοξη λαμπρότητα τοῦ Θεοῦ πού εἶναι φῶς, τήν ἔκανε φωτεινή καί ὡς λύχνο της ἔχει τό Ἀρνίο, τόν Χριστό» (Ἀποκ. 21,23-27).

 ΚΥΡΙΑΚΗ Ι' ΛΟΥΚΑ (07-12-2025) 

ΓΡΑΠΤΟΝ ΘΕΙΟΝ ΚΗΡΥΓΜΑ

Ἡ ἀφροσύνη καί ἡ σοφία

Στό σημερινό Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα, ἀδελφοί μου, ὁ πρῶτος τῶν Ἀποστόλων, ὁ Παῦλος μιλᾶ γιά τόν κίνδυνο νά φερόμαστε ὡς ἄφρονες· δηλαδή σάν ἀνόητοι, πού ὑποκύπτουμε σέ ποικίλους πειρασμούς, σέ ἀνώφελες δραστηριότητες καί σέ ὀλέθριες καταχρήσεις.

Κριτήριο τῆς ὀρθῆς πορείας μας (γιά μᾶς, ὅσοι πιστέψαμε στόν Χριστό) εἶναι ἡ ἀντοχή τῆς ζωῆς μας στό φῶς.

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ, 07-12-2025  «Η ΑΓΑΠΗ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΥΠΟ»

 «Η ΑΓΑΠΗ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΥΠΟ»

Μιά καταδίκη τῆς θρησκευτικῆς τυπολατρίας καί ὑποκρισίας ἀποτελεῖ ἡ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπὴ καί ὑπογραμμίζει τήν ἀπέραντη  ἀγάπη τοῦ Θεοῦ γιὰ τὸν ἄνθρωπο καὶ ὄχι γιὰ τοὺς θεσμοὺς ποὺ ὁ ἴδιος ἔθεσε γιὰ νὰ ὀργανώσει τὴ ζωή του. Πολλὲς φορὲς οἱ θεσμοὶ, οἱ νομικές διατάξεις καί οἱ θρησκευτικοί τύποι γίνονται φραγμοί πού παγιδεύουν τόν ἄνθρωπο καί καταπνίγουν τήν ἐλευθερία του. Αὐτό συνέβη μέ τόν ἰουδαϊσμό τῆς ἐποχῆς τοῦ Χριστοῦ, αὐτὸ συμβαίνει ὅταν οἱ ἄνθρωποι δὲν θεωροῦν τὸν τύπο σὰν μέσο, ἀλλὰ σὰν σκοπό, ὅταν δὲν τὸν δοῦν σὰν γέφυρα ποὺ ὁδηγεῖ στὴν οὐσία τῆς διδασκαλίας τοῦ Εὐαγγελίου, ἀλλὰ σὰν τρόπο ἐγωϊστικῆς ἰκανοποιήσεως. Τό σκαλοπάτι γιά τήν θρησκευτική ὑποκρισία δέν βρίσκεται τότε μακρυά.

 ΚΥΡΙΑΚΗ Ι’ ΛΟΥΚΑ (Λουκ. 13, 10-17)

07/12/2025

Στη σημερινή ευαγγελική περικοπή ακούσαμε για την θεραπεία μιας δυστυχισμένης γυναίκας της οποίας το σώμα ήταν τόσο κυρτωμένο ώστε δεν μπορούσε καθόλου να σηκώσει όρθιο το κεφάλι της. «μὴ δυναμένη ἀνακῦψαι εἰς τὸ παντελές». Της ήταν αδύνατον να γυρίσει και να δει προς τον ουρανό.

Βασανιζόταν η δύστυχη δεκαοκτώ ολόκληρα χρόνια από σατανική ενέργεια.

Όταν λοιπόν την είδε ο Κύριος, της φώναξε: Γυναίκα, είσαι ελεύθερη από την αρρώστια σου. Άπλωσε πάνω της το θεραπευτικό Του χέρι και την ίδια στιγμή έγινε καλά, σηκώθηκε ολόρθη και δόξαζε τον Θεό για τη θεραπεία της. 

Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2025

 2025 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 30 - ΑΓΙΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΑΝΔΡΕΟΥ

ΕΟΡΤΗ ΑΓΙΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΑΝΔΡΕΟΥ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΚΛΗΤΟΥ

†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Ὁμιλία στόν Ναό Ἁγίου Ἀνδρέου, στρατόπεδο ΠΑΥΠ Πρέβεζας, 30/11/1997)

Ἀγαπητοί ἀδελφοί,

Ἑορτάζοντας τήν μνήμη τοῦ ἀποστόλου Ἀνδρέου τοῦ Πρωτοκλήτου, ἄς πάρουμε μερικά διδάγματα ἀπό τόν βίο του.

Τό πρῶτο δίδαγμα εἶναι ὅτι ὁ ἅγιος ἀπόστολος Ἀνδρέας αἰσθανόμενος, ὅπως καί ὅλοι οἱ ἄνθρωποι, ἐπειδή εἴμαστε ἀπό ψυχή καί ἀπό σῶμα, ὄχι μόνο ἀνάγκες ὑλικές καί βιοτικές ἀλλά καί ἀνάγκες πνευματικές, δηλαδή, τήν ἀναζήτηση τοῦ Θεοῦ, τῆς αἰωνίας ἀξίας τῆς ψυχῆς καί τῆς μελλούσης ζωῆς, δέν στεκόταν μέ τά χέρια σταυρωμένα, ἀλλά ἔψαχνε. Γι’ αυτό εἶχε πάει κοντά στόν ἅγιο Ἰωάννη τόν Πρόδρομο. Ἀναζητοῦσε, δηλαδή, καλό διδάσκαλο, καλό ὁδηγό.

Πῶς εἶναι δυνατόν ἕνας ἄνθρωπος νά θέλει νά μορφωθεῖ, νά θέλει νά μάθει κάποια τέχνη, καί νά κάθεται μέ τά χέρια σταυρωμένα, ἤ νά περιμένει ὅτι θά βγεῖ κάτι, ἄν χαζεύει στίς πλατεῖες καί στούς δρόμους ἤ συχνάζει στα καφενεία καί στίς ταβέρνες ἤ ὁπουδήποτε ἀλλοῦ;

 ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ

Ὡς αὐθεντικός Πνευματικός Πατέρας ὁμιλεῖ στούς Κορινθίους ὁ ἀπόστολος Παῦλος. Ἐπισημαίνει, μάλιστα, ὅτι μπορεῖ πολλοί νά μιλοῦν καί νά διδάσκουν γιά τόν Χριστό, μόνον ἐκεῖνος ὅμως εἶναι Πατέρας τους Πνευματικός, γιατί ἐκεῖνος τούς γέννησε ἐν Χριστῷ, διά τοῦ ἱεροῦ Εὐαγγελίου. Εἶναι Πατέρας τους, γιατί ὑπέστη τόν πνευματικό τοκετό, ἀπό τόν ὁποῖο προκύπτει πνευματική σχέση ἰσχυρή καί εὐλογημένη, ἀνώτερη ἀκόμα καί ἀπό τή σαρκική.

Ἡ πολυδιάστατη πνευματική πατρότητα

30η Νοεμβρίου 2025

Αποστολικό Ανάγνωσμα: Κυριακής μετά την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού 

(Ιω. 1, 35 – 52) 

«Ευρήκαμεν τον Μεσσίαν» (Ιω. 1, 42)

Τον Πρωτόκλητο απόστολο Ανδρέα τιμά σήμερα η σύναξη και ενωμένη οικουμενική Εκκλησία. Τα γεγονότα της γνωριμίας του με τον Χριστό παρακολουθήσαμε στο ευαγγελικό ανάγνωσμα της ημέρας.

Τον Ανδρέα τον ακολουθεί ο Ιησούς, να συνειδητοποιήσει το μεγαλείο του θείου Διδασκάλου και να οδηγήσει κοντά στον Κύριο τον αδελφό του, τον Πέτρο. Για να πετύχει αυτόν τον σκοπό του, ο Χριστός χρησιμοποιεί μία φράση: «Ευρήκαμεν τον Μεσσίαν». Η προσμονή του Μεσσία ήταν πόθος που έδινε δύναμη στον λαό του στις ιστορικές του περιπέτειες. Ο περιούσιος λαός πίστευε ότι, όταν θα ερχόταν ο Μεσσίας, θα τους ελευθέρωνε από όλα τα δεινά τους.

 Ἀποστόλου Ἀνδρέα

Εὐαγγελικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 30 Νοεμβρίου 2025, Ἀποστόλου Ἀνδρέα (Ἰωάν. α΄ 35-52)

ΣΚΕΨΕΙΣ – ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ – ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ

Περίλαμπρη εἶναι ἡ σημερινὴ ἡμέρα, διότι ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία τιμᾶ τὴ μνήμη ἑνὸς πολὺ σπουδαίου Ἁγίου. Ἑνὸς Ἀποστόλου, ὁ ὁποῖος μάλιστα πρῶτος κλήθηκε στὸ ἀποστολικὸ ἀξίωμα. Αὐτὸς εἶναι ὁ ἅγιος ἔνδοξος καὶ πανεύφημος ἀπόστολος Ἀνδρέας ὁ Πρωτόκλητος. Ποιά γλώσσα, ποιοί λόγοι θὰ μποροῦσαν νὰ ἐξυμνήσουν τὸ μεγαλεῖο τῆς μορφῆς του; Ὁπωσδήποτε κάτι ἰδιαίτερο, κάτι μοναδικὸ θὰ εἶδε ὁ Κύριος στὰ βάθη τῆς καρδιᾶς του καὶ τὸν κάλεσε πρῶτο νὰ γίνει μαθητής του.

1. Μὲ βαθὺ πόθο

 ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ

«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

30 Νοεμβρίου 2025

Στὴν ἀρχὴ τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Ἰωάννη, παρακολουθοῦμε μιὰ συγκινητικὴ καὶ καθοριστικὴ στιγμή: τὴν πρώτη συνάντηση τῶν πρώτων μαθητῶν μὲ τὸν Ἰησοῦ. Ἕνα βλέμμα, ἕνα ἐρώτημα, καὶ μιὰ σαφὴς πρόσκληση. Οἱ φράσεις ποὺ ξεχωρίζουν καὶ βγαίνουν ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ Κυρίου εἶναι δύο: «Τί ζητεῖτε»; «ἔρχεσθε καὶ ἴδετε».

Σ’ αὐτὲς τὶς φράσεις ἀποκαλύπτεται ὁλόκληρη ἡ δυναμικὴ τῆς μαθητείας, ἡ ὁποία προϋποθέτει τὴν ἐσωτερικὴ ἀναζήτηση καὶ ὁδηγεῖ στὴν ἀποκάλυψη τοῦ Χριστοῦ καὶ στὴ μετοχὴ στὴ ζωή Του.

 30 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2025

ΑΝΔΡΕΟΥ ΠΡΩΤΟΚΛΗΤΟΥ

(Ιω. α΄ 35-52) (Α΄ Κορ. δ΄ 9-16)

Αλιείς ανθρώπων

«Ευρήκαμεν τον Μεσσίαν».

Γιορτάζουμε σήμερα με λαμπρότητα τη μνήμη του αγίου και αποστόλου Ανδρέα, του Πρωτοκλήτου. Του πρώτου μαθητή που ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα του Χριστού, εκείνου που άφησε τα δίχτυα της Βηθσαϊδά για να γίνει «αλιεύς ανθρώπων».

Η ζωή του αποστόλου Ανδρέα είναι ένα υπόδειγμα πρωτοβουλίας και παραδειγματικής πίστης. Ήταν ο πρώτος που ακολούθησε τον Ιησού, και αμέσως μετά, οδήγησε και τον αδελφό του, τον Πέτρο, στον Διδάσκαλο, με εκείνα τα λιτά, αλλά τόσο δυναμικά λόγια: «Ευρήκαμεν τον Μεσσίαν». Αυτή η φράση αποτελεί την πεμπτουσία της αποστολικής του δράσης: η χαρά της εύρεσης του Χριστού δεν μπορεί να αποκρυβεί. Η πίστη δεν είναι ατομική υπόθεση, αλλά μια φλόγα που φουντώνει, καίει και φωτίζει τους γύρω. Ο απόστολος Ανδρέας μάς διδάσκει ότι κάθε Χριστιανός είναι κατ’ ουσία ένας «Πρωτόκλητος» και ένας «Ανδρέας», καλούμενος να μεταδώσει τη Χάρη που έλαβε.

 ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΑΝΔΡΕΟΥ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΚΛΗΤΟΥ

30-11-2025

«Ἐπί τῷ Kυρίῳ πέποιθα...εὐθύτητας εἶδε τό πρόσωπον αὐτοῦ» (Ψαλμ. ι΄,1,7).

Ὁ Προφητάναξ Δαβίδ, ἀγαπητοί ἀδελφοί, ἀναφωνεῖ: «Ἐπάνω στόν Κύριο ἔχω στηρίξει τήν πεποίθησή μου...γιατί ὁ Κύριος εἶναι δίκαιος καί ἀγαπᾶ τίς δικαιοσύνες, τό δέ πρόσωπόν Του τό ἔστρεψε στούς εὐθεῖς ἀνθρώπους». Εἶναι σπουδαῖο πρᾶγμα νά γνωρίζουμε τίς δίκαιες καί σωστές διαθέσεις τοῦ Θεοῦ. Αὐτό τό ἔζησαν οἱ Προφῆτες καί οἱ Δίκαιοι τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Στήν Καινή Διαθήκη οἱ Ἀπόστολοι εἶχαν ἀκριβές πρότυπό τους τή ζωή τοῦ Κυρίου, τήν γεμάτη ταπείνωση, ἀγάπη καί θυσία. Ἔτσι, σήμερα καί ἐμεῖς εἴμαστε πάνοπλοι εἰς τό νά ἀμυνώμαστε στίς προκλήσεις τῶν «φίλων» καί τῶν ἐχθρῶν.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΑΝΔΡΕΑ (30-11-2025)

ΓΡΑΠΤΟΝ ΘΕΙΟΝ ΚΗΡΥΓΜΑ

Στή σημερινή Ἀποστολική περικοπή, ἀγαπητοί μου, παρουσιάζεται τό μαρτυρικό στεφάνι, πού φέρει ἡ Ἐκκλησία τῶν πρώτων αἰώνων. Προβάλλεται ἡ Ἐκκλησία τῶν κατακομβῶν καί τῶν σπηλαίων, ἡ Ἐκκλησία τοῦ ἀμφιθεάτρου καί τῆς πυρᾶς. Γράφει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος πρός τούς Κορινθίους «ὅτι θέατρον ἐγενήθημεν τῷ κόσμῳ καὶ ὡς περικαθάρματα τοῦ κόσμου, πάντων περίψημα ἕως ἄρτι», δηλ. οἱ Ἀπόστολοι ἔγιναν θέαμα γιά τόν κόσμο καί κατάντησαν σάν τά σκουπίδια ὅλου τοῦ κόσμου καί θεωροῦνται τά ἀποβράσματα τῆς κοινωνίας. Καί προσθέτει τά βάσανα πού περνοῦν, τήν πείνα καί τή δίψα, τούς ξυλοδαρμούς καί τίς περιπλανήσεις, τούς ἐμπαιγμούς, τούς διωγμούς καί τίς συκοφαντίες.

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ, 30-11-2025 «ΕΥΡΗΚΑΜΕΝ ΤΟΝ ΜΕΣΣΙΑΝ»

 «ΕΥΡΗΚΑΜΕΝ ΤΟΝ ΜΕΣΣΙΑΝ»

Ἀπὸ τὶς πολλὲς καὶ μεγάλες ἀνακαλύψεις ποὺ ἔγιναν κατὰ τὴ μακρὰ ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητας καμία δὲν ἦταν τόσο σπουδαία ὅσο αὐτὴ τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέα, ποὺ πλήρης χαρᾶς ἀνεφώνησε: «Εὑρήκαμεν τὸν Μεσσίαν».

Καὶ μόνη ἡ λέξη «εὑρήκαμεν» δηλώνει ἄνθρωπο ποὺ ἀναζητοῦσε, ποὺ εἶχε πνευματικὰ ἐνδιαφέροντα καὶ ζητοῦσε τὴν ὁδὸ τῆς σωτηρίας, ποὺ τόσο πολὺ εἶχε παραποιηθεῖ ἀπὸ τὶς μεσσιανικὲς ἀντιλήψεις τοῦ ἰουδαϊκοῦ λαοῦ. Ὁ ἁπλὸς αὐτὸς ψαράς, τοῦ ὁποίου τὴν μνήμη γιορτάζει σήμερα ἡ Ἐκκλησία, ἀνήκει στὴν ὁμάδα προσώπων τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, μαζὶ μὲ τὴν Θεοτόκο, τὸν Τίμιο Πρόδρομο, τὸν δίκαιο Συμεὼν καὶ ὅλα τὰ ἱερὰ πρόσωπα, ποὺ διέσωζαν τὴν ὀρθὴ πίστη τοῦ Νόμου καὶ τῶν Προφητῶν γιὰ τὸ Μεσσία.

Εορτή του Αγίου ενδόξου καὶ πανευφήμου αποστόλου Ανδρέου του Πρωτοκλήτου

30/11/2025

Σήμερα η Εκκλησία μας εορτάζει τον Άγιο Απόστολο Ανδρέα, έναν άνθρωπο από τη Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας, ψαρά στο επάγγελμα, υιό του Ιωνά και αδελφό του Σίμωνα, που μετονομάσθηκε Πέτρος από τον Χριστό. 

Δεν διασώζονται μεγάλες δηλώσεις στα Ευαγγέλια, θα λέγαμε, ήταν ένας άνθρωπος ήσυχος, απλός, χωρίς εξωτερικές εκφάνσεις, σε αντίθεση με τον αδελφό του τον Πέτρο. Μαθητής του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, δεν διακρινόταν για τη μόρφωσή του, αλλά για την ευσέβειά του. Ήταν ένας άνθρωπος αναζήτησης, ένας άνθρωπος για τον οποίο το νόημα της ζωής δεν περιοριζόταν στην εκπλήρωση της επιβίωσης.

Όταν ο Ιωάννης ο Πρόδρομος είδε τον Ιησού, είπε στους μαθητές του:

Σάββατο 22 Νοεμβρίου 2025


ΠΑΤΕΡΙΚΟΝ ΚΥΡΙΑΚΟΔΡΟΜΙΟΝ

Κυριακὲς Λουκᾶ. Κυριακὴ Θ΄ Λουκᾶ

ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ

ΑΓΙΟΥ ΚΥΡΙΛΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΑΥΛΙΔΟΥ Μητροπολίτου Νικαίας

ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ Μητροπολίτου Φλωρίνης

Μητροπολίτου Σουρόζ Αντωνίου Bloom

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος

 2025 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 23 – ΚΥΡΙΑΚΗ Θ’ ΛΟΥΚΑ

ΤΟΥ ΑΦΡΟΝΟΣ ΠΛΟΥΣΙΟΥ (Λουκ. 12, 16-21)

†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Διασκευή ομιλίας στην Καμαρίνα, στις 23/11/1980)

Τοίχος από πάγο

Αναφέρει το Ευαγγέλιο, πως κάποια ημέρα πήγε κάποιος στον Χριστό και του είπε: «Κύριε, πες στον αδελφό μου να χωρίσουμε την περιουσία μας δίκαια».

Ερώτημα: Γιατί τσακωνόντουσαν τα δύο αδέλφια; Γιατί και οι δυο ήταν πλεονέκτες. Και ο καθένας ήθελε να αποκτήσει όσο πιο πολλά μπορούσε έστω και αν ήταν εις βάρος του άλλου.

Ο Χριστός απάντησε:

- Άνθρωπε, ποιος με έβαλε δικαστή ανάμεσα σας; Είναι δική μου δουλειά να μοιράζω χωράφια; Δεν σκέφτεσαι ότι με αυτό που μου ζητάς δείχνεις ότι ανάμεσα σε σένα και σε Μένα είναι ένας τοίχος από πάγο; Γιατί εσύ άλλα θέλεις, εγώ όμως ενδιαφέρομαι για τα πνευματικά.

ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ

Στό σημερινό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα, ὁ Παῦλος ἀπευθύνεται στούς χριστιανούς τῆς Ἐφέσου πού προέρχονται ἀπό τόν εἰδωλολατρικό κόσμο καί τούς θυμίζει τό μακράν τοῦ Θεοῦ παρελθόν τους, τότε πού ἡ πίστη τῶν εἰδώλων τούς κρατοῦσε ἀποκλεισμένους ἀπό τήν Ἐκκλησία καί τήν προοπτική τῆς σωτηρίας. Ὁ Ἀπόστολος διδάσκει πώς ὁ Χριστός, μέ τή σταυρική Του θυσία, γκρέμισε τά τείχη τῆς ἐχθρότητας καί τῆς ἀντιπαλότητας, πού κυριαρχοῦσαν μεταξύ τοῦ Ἰουδαϊκοῦ καί τοῦ Ἐθνικοῦ κόσμου καί δημιούργησε μιά νέα ἀνθρωπότητα, φέρνοντας τήν εἰρήνη.

Αὐτή ἡ νέα ἀνθρωπότητα εἶναι ἡ Ἐκκλησία Του, ἡ Ἐκκλησία τῆς ἑνότητας καί τῆς εἰρήνης.

 Κυριακὴ Θ΄ Λουκᾶ

Εὐαγγελικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 23 Νοεμβρίου 2025, Κυριακὴ Θ΄ Λουκᾶ (Λουκ. ιβ΄ 16-21)

ΣΚΕΨΕΙΣ – ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ – ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ

1. Διαχειριστὲς καὶ ὄχι ἰδιοκτῆτες

Ἕνα βασανιστικὸ ἐρώτημα ἀπασχολοῦσε τὸν πλούσιο τῆς παραβολῆς τοῦ σημερινοῦ ἱεροῦ Εὐαγγελίου. Τὰ κτήματά του ἀπέδωσαν πάρα πολὺ μεγάλη σοδειά· πλούσια καρποφορία. Τόσο πολύ, ποὺ δὲν θὰ ἔφθαναν οἱ ἀποθῆκες του γιὰ νὰ συγκεντρώσει τοὺς καρπούς. «Τί ποιήσω;», ἀναρωτιόταν. Τί θὰ κάνω; Βρῆκε λοιπὸν τὴ λύση. Ἀποφάσισε νὰ γκρεμίσει τὶς ἀποθῆκες του καὶ νὰ χτίσει ἄλλες, μεγαλύτερες, γιὰ νὰ χωρέσουν ὅλα ἐκεῖ. Θεώρησε ὅτι μὲ τὴ ρύθμιση αὐτὴ θὰ εἶναι εὐτυχισμένος γιὰ πάντα.

Κυριακή 23η Νοεμβρίου 2025

Κυριακή Θ’ Λουκά (Λκ. 12, 16–21)

“ἀναπαύου, φάγε, πίε, εὐφραίνου”

Τή διδακτικότατη παραβολή τοῦ ἄφρονος πλουσίου ἀκούσαμε σήμερα στὸ εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα. Ἕνας πλούσιος μεριμνοῦσε γιὰ τὸ τί ἔπρεπε νὰ κάνει, προκειμένου νὰ μὴ χάσει τίποτε ἀπὸ τὴ συνεχῶς αὐξανόμενη περιουσία του, ἐνῶ τὸ ἴδιο βράδυ ἐπρόκειτο νὰ χάσει αὐτή τὴν ἴδια τὴ ζωή του.

Ὁ Κύριος εἶπε αὐτὴν τὴν παραβολή, γιὰ νὰ διδάξει πόσο μεγάλη ἀνοησία εἶναι νὰ δίνουμε πρωτεύουσα σημασία στὰ ρέοντα καὶ δευτερεύουσα σημασία στὰ μένοντα. Εἶναι μεγάλη ἀφροσύνη νὰ ἀπασχολούμαστε καὶ νὰ κουραζόμαστε, γιὰ νὰ τακτοποιήσουμε τὰ ἐφήμερα, ἐνῶ ἀμελοῦμε καὶ παραθεωροῦμε τὰ αἰώνια.

 ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ

«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2025

ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ ΛΟΥΚΑ

Ἡ παραβολὴ ποὺ ἔχουμε μπροστά μας εἶναι πολὺ σύντομη ἀλλὰ ἠχηρὴ σὰν ἀστραπή, καὶ κοντινὴ στὴν καθημερινότητά μας. Δὲν ὑπάρχει ἐδῶ κάποια συγκεκριμένη ἱστορία μὲ πλοκή, δὲν ὑπάρχει κάποια ἐξώφθαλμη ἁμαρτία, φόνος, προδοσία ἢ δολοπλοκία.

Ὁ Κύριος μιλᾶ γιὰ ἕνα καθημερινὸ ἄνθρωπο ποὺ ἡ γῆ καὶ οἱ εὔκρατοι καιροὶ τοῦ φέρνουν μεγάλη σοδειά. Ὁ ἀποθηκευτικός του χῶρος γεμίζει μὲ σιτάρι καὶ ὁ ἰδιοκτήτης καλεῖται νὰ ἀνταποκριθεῖ στὴν ἀνάγκη τῆς ἀποθήκευσης. Θὰ λέγαμε μάλιστα ὅτι ἦταν καὶ καθῆκον του. Ὑπάρχει λοιπὸν ἕνας ἄνθρωπος πετυχημένος καὶ ὅλες οἱ κινήσεις καὶ ἀποφάσεις του φαίνονται φυσιολογικὲς καὶ λογικές.

 ΚΥΡΙΑΚΗ 23 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2025

Θ΄ ΛΟΥΚΑ

(Λουκ. ιβ΄ 16-21) (Εφεσ. β΄ 14-22)

Πλήρωμα ζωής

«Άφρον, ταύτη τη νυκτί την ψυχήν σου απαιτούσιν από σου, α δε ητοίμασας τίνι έσται; Ούτως ο θησαυρίζων εαυτώ, και μή εις Θεόν πλουτών».

Η σημερινή ευαγγελική παραβολή είχε σαν αφορμή τη φιλονικία δύο αδελφών πάνω σε κληρονομικά ζητήματα. Ο Κύριος γνώριζε ότι και οι δυο τους είχαν κυριευθεί από το φοβερό πάθος της πλεονεξίας. Για να βοηθήσει λοιπόν όλους μας να αποφύγουμε την αδυναμία αυτή, μάς πρόσφερε την παραβολή του άφρονος πλουσίου, με τα τόσο ζωηρά αλλά και διδακτικά μηνύματα και νοήματα.

Η υποδούλωση στην ύλη

 ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΔ΄ ΕΠΙΣΤΟΛΩΝ

23-11-2025

«οἱ δέ βουλόμενοι εἰρήνην εὐφρανθήσονται» (Παροιμ. Σολομ. 12,20)

Στήν Παλαιά Διαθήκη, ἀγαπητοί ἀδελφοί, οἱ «Παροιμίες» τοῦ σοφοῦ Σολομῶντα ἀναφωνοῦν: «Ὅσοι ἐπιθυμοῦν καί ἐπιδιώκουν τήν εἰρήνη τοῦ Θεοῦ θά τήν ἐπιτύχουν καί θά εὐφρανθοῦν». «Βάδιζε τήν εὐθεῖα ὁδό. Αὐτός (ὁ Θεός)...θά σέ ὁδηγεῖ ἐν εἰρήνῃ στούς δρόμους τῆς ζωῆς σου» (4,27). Ὁ Προφήτης Ζαχαρίας λέγει: «Τάδε λέγει Κύριος... τήν εἰρήνην ἀγαπήσατε» (8,19). Ὁ θεσπέσιος Δαβίδ μέλπει στούς Ψαλμούς του: «Ὁ Θεός θά λυτρώσει μέ εἰρήνη τήν ψυχή μου» (54,18).

«Εἰρήνη πολλή βασιλεύει στίς καρδιές ἐκείνων πού ἀγαποῦν τόν νόμον σου, Κύριε» (118,165).

 ΚΥΡΙΑΚΗ Θ' ΛΟΥΚΑ (23-11-2025)

 ΓΡΑΠΤΟΝ ΘΕΙΟΝ ΚΗΡΥΓΜΑ

Πλεονεξία καί ἀφροσύνη

Τό διπλό θαῦμα πού ἀκούσαμε, Χριστιανοί μου, στή σημερινή εὐαγγελική περικοπή ἔχει νά κάνει μέ δύο τραγικές καταστάσεις στή ζωή τοῦ ἀνθρώπου. Καταστάσεις πού ἐξαιτίας τῆς ἐξόδου τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τόν Παράδεισο μπῆκαν στή ζωή του καί εἶναι πάντοτε οἱ ἴδιες γιά ὅλους τούς ἀνθρώπους ὅλων τῶν ἐποχῶν. Εἶναι ἡ ἀσθένεια καί ὁ θάνατος. Βασανίζουν τόν ἄνθρωπο, τόν κάνουν νά ὑποφέρει, νά θλίβεται καί ἐνίοτε νά χάνει το κουράγιο του καί τη δύναμή του.

Πολλές φορές, χριστιανοί μου, ὁ Κύριός μας ἀναφερόταν στίς παραβολές Του σέ πλουσίους.