ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΑΡΙΟΥ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ

ΤΟΥ ΘΩΜΑ

ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ

ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ

ΤΗΣ ΜΕΣΟΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ

ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ

ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ

Κυριακή Σαμαρείτιδος

Η τεράστια αξία και τα είδη της ελεημοσύνης

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος

“…Ἀπεφάσισαν δὲ οἱ μαθηταὶ νὰ στείλῃ ὁ καθένας, ἀνάλογα πρὸς τὴν οἰκονομικήν του κατάστασιν, βοήθειαν εἰς τοὺς ἀδελφοὺς ποὺ κατοικοῦσαν εἰς τὴν Ἰουδαίαν. Αὐτὸ καὶ ἔκαναν καὶ τὴν ἀπέστειλαν εἰς τοὺς πρεσβυτέρους διὰ τοῦ Βαρνάβα καὶ τοῦ Σαύλου.“

(Αποστολική περικοπή: Πράξεις ια΄19-30)

Τίποτε δεν υπάρχει ωραιότερο, τίποτε δεν υπάρχει υγιεινότερο από την ψυχή εκείνη που τρέφεται με την τροφή της ελεημοσύνης προς όσους έχουν ανάγκη· στέκεται πάνω από κάθε ασθένεια, από κάθε πείνα, από κάθε ανωμαλία και δύσκολη κατάσταση· κανένας δεν θα μπορέσει αυτήν να την νικήσει, αλλά όπως ακριβώς αδαμάντινο σώμα δεν μπορεί ο σίδηρος να το χαράξει, ούτε τίποτε άλλο, έτσι και η ψυχή, που έχει στερεοποιηθεί από την ελεημοσύνη, τίποτε απολύτως δεν θα μπορέσει να την καταλάβει.

Η στάμνα της Σαμαρείτιδος

† Αρχ. Χριστόδουλος Φάσσος

Αυτή η ευαγγελική περικοπή, αδελφοί μου, που δια­βάσαμε, η συνομιλία του Κυρίου μας με τη Σαμαρείτιδα, είναι μία από τις ωραιότερες αλλά και διδακτικότερες σελίδες της ευαγγελικής διηγήσεως. Ο Κύριός μας αποκαλύπτει στη συνομιλία Του με τη γυναίκα αυτή αλή­θειες δογματικές, θεολογικές και λατρευτικές, τις οποίες για πρώτη φορά ακούμε και διαβάζουμε μέσα στο Ευαγγέλιο. Οταν διάβαζα προ ολίγων ημερών για να προετοιμα­στώ για τη Θ. Λειτουργία, στάθηκα σε μία φράση, η οποία με προβλημάτισε. Η φράση αυτή είναι στο τέλος της συνομιλίας του Κυρίου με τη Σαμαρείτιδα. Οπως θυμάστε, ο Κύριος ήρθε κουρασμένος και κάθισε στο πηγάδι. Οι μαθητές έφυγαν για να αγοράσουν τρόφιμα.

 Η Κυριακή της Σαμαρείτιδος

Μητροπολίτης Σουρόζ Αντώνιος Bloom (†)

Όταν η Σαμαρείτης βιάστηκε για να γυρίσει στο χωριό της και άρχισε να καλεί τους γείτονές της για να έρθουν και να δουν το Χριστό, είπε: Ελάτε! Είναι ένας άνθρωπος, ο οποίος μου τα είπε όλα όσα έκανα! Και ο κόσμος μαζεύτηκε και άκουγε όσα ο Χριστός είχε να τους πει.

Κυριακή της Σαμαρείτιδος

Πως θα παρηγορηθούμε στις θλίψεις

+Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου

«Διασπαρέντες οἱ ἀπόστολοι ἀπὸ τῆς θλίψε- ως τῆς γενομένης ἐπὶ Στεφάνῳ ... »(Πράξ. 1 1,19)

Ὅλοι, ἀγαπητοί μου, σ᾽ αὐτὴ τὴ ζωὴ ζητοῦν ἕνα πρᾶγμα· τὴν εὐτυχία. Ἐν τούτοις ἡ εὐτυχία εἶνε πουλὶ ἄπιαστο. Τὸ κυνηγοῦν, μὰ δὲν πιάνεται.

Ἂς πᾶμε νὰ ρωτήσουμε κάθε ἄνθρωπο, εἶνε εὐτυχής; Μπαίνω σὲ μιὰ καλύβα κιἀκούω·«Πεινῶ…». Μπαίνω στὰ μεγάλα σπίτια μὲ τὶς ἀνέσεις, κι ἀκούω ἕναν ἄρρωστονὰ μοῦ λέῃ·«Πουλῶ τὸ παλάτι, δός μου τὴν ὑγειά μου.Προτιμῶ νὰ κατοικῶ σὲ τσαντίρι,παρὰ νὰ πάσχω ἀπ᾿ αὐτὴ τὴν ἀρρώστια…». Φεύγω ἀπὸ᾿κεῖ, συναντῶ στὸ δρόμο ἕναν καὶ μοῦ λέει·«Στενοχωριέμαι· σπίτι δὲν ἔφτειαξα, οἰκογένεια δὲν ἔχω, ὁλομόναχος εἶμαι, σύντροφο ζητάω, δυστυχισμένος εἶμαι…».

Δώδεκα παρὰ ἕν λεπτόν! ....

«Πολλοὶ ἐπίστευσαν εἰς αὐτὸν διὰ τὸν λόγον τῆς γυναικός»

Κυριακή τῆς Σαμαρείτιδος. Ἰωάν. δ΄ 5-42

(†) ἐπισκόπου Γεωργίου Παυλίδου Μητροπολίτου Νικαίας

Κοντὰ στὸ πηγάδι τοῦ Ἰακώβ, στὴ Σαμάρεια, εὑρέθηκε μίαν ἡμέραν, ἀγαπητὲ ἀναγνῶστα, ὁ Κύριος. Ὡραία σύμπτωσις!  Ἡ πηγὴ τοῦ «ζῶντος ὕδατος» πλάϊ στὴν πηγὴ τοῦ ὑλικοῦ νεροῦ, ποὺ πάλιν τὰ θεϊκὰ χέρια εἶχαν παλαιὰ δημιουργήσει.  Διψοῦσε. Ἀλλὰ δὲν εἴχεν ἄντλημα.
Ἔρχεται μία γυναίκα. Εἶναι Σαμαρεῖτις.

Κυριακή της Σαμαρείτιδος

Οἱ ψυχὲς διψοῦν, κ᾽ ἐμεῖς ἀδρανοῦμε;

+Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου

«…Ὃς δ᾿ ἂν πίῃ ἐκ τοῦ ὕδατος οὗ ἐγὼ δώσω αὐτῷ, οὐ μὴ διψήσῃ εἰς τὸν αἰῶνα» (Ἰωάν. 4,14)

Ο άνθρωπος, ἀγαπητοί μου, δὲν εἶνε αὐτάρκης. Ἀπ᾿ τὴ στιγμὴ ποὺ ἔρχεται στὸν κόσμο μέχρι τὴ στιγμὴ ποὺ ἀφήνει τὴν ὑστάτη του πνοή, χρειάζεται γιὰ νὰ ζήσῃ ὡρισμένα πράγματα. Πολλὰ ἀπ᾿ αὐτὰ εἶνε χρήσιμα καὶ κάνουν τὴ ζωή του εὐχάριστη, ὅπως εἶνε λ.χ. ἕνα καλὸ σπίτι, ἕνα ὑγιεινὸ ροῦχο, ἕνα μέσο μεταφορᾶς. Ὡρισμένα ὅμως δὲν εἶνε ἁπλῶς χρήσιμα, εἶνε κυριολεκτικῶς ἀπαραίτητα· χωρὶς αὐτὰ δὲν μπορεῖ νὰ ζήσῃ. Ἕνα ἀπὸ αὐτὰ τὰ ἀπαραίτητα εἶνε καὶ τὸ νερό. Χωρὶς νερὸ ὁ ἄνθρωπος δὲν ζῇ. Ἡ δίψα εἶνε ἀνάγκη ἐπιτακτική. Καὶ αὐτὸς ὁ Θεάνθρωπος ἀκόμα, ὅπως ἀκούσαμε στὸ σημερινὸ εὐαγγέλιο, αἰσθανόταν τὴν ἀνάγκη αὐτή.

Κυριακή της Σαμαρείτιδος

Σχετικά με τη συνάντηση του Κυρίου με τη Σαμαρείτιδα

(Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος)

(Ιω. δ΄, 5-42)   (Υπομνηματισμός των χωρίων Ιω. 4, 4-12)

(Επιλεγμένα αποσπάσματα από την ομιλία ΛΑ’ από το Υπόμνημα του Ιερού Χρυσοστόμου στο Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο)

«Ὡς οὖν ἔγνω ὁ Κύριος ὅτι ἤκουσαν οἱ Φαρισαῖοι ὅτι Ἰησοῦς πλείονας μαθητὰς ποιεῖ καὶ βαπτίζει ἢ Ἰωάννης- καίτοιγε Ἰησοῦς αὐτὸς οὐκ ἐβάπτιζεν, ἀλλ᾿ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ-ἀφῆκε τὴν Ἰουδαίαν καὶ ἀπῆλθεν εἰς τὴν Γαλιλαίαν (: όταν λοιπόν έμαθε ο Κύριος ότι οι Φαρισαίοι πληροφορήθηκαν πως ο Ιησούς κάνει και βαπτίζει περισσότερους μαθητές παρά ο Ιωάννης – αν και δε βάπτιζε ο ίδιος ο Ιησούς, αλλά οι μαθητές Του – εγκατέλειψε την Ιουδαία και αναχώρησε για τη Γαλιλαία)» [Ιω. δ, 4].

«Γιατί λοιπόν αναχωρεί από την Ιουδαία;», θα μπορούσε να ρωτήσει κάποιος. Όχι από δειλία φυσικά, αλλά για να σταματήσει τη ζηλοτυπία των Ιουδαίων και να ανακόψει τον φθόνο τους. Είχε βέβαια τη δυνατότητα να τους αντιμετωπίσει εάν Του έκαναν επίθεση, αλλά δε θέλει να το πράττει αυτό συχνά, για να μην κινούνται αμφιβολίες για την πραγματικότητα της κατά σάρκα γεννήσεως του Υιού του Θεού. Διότι, εάν κάθε φορά που Τον συλλάμβαναν,

Ομιλία εις την τέταρτη Κυριακή μετά το Πάσχα – Κυριακή της Σαμαρείτιδος

(Αγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

(Ευαγγέλιο: Ιωάν. δ' 5-42)

Ανθρωπε! Αν εξακολουθείς να πιστεύεις πως η σω­ματική τροφή και το ποτό είναι ικανά να θρέψουν και να ξεδιψάσουν την ψυχή σου, θα βρεθείς στο επίπεδο όπου βρίσκονται τα οικόσιτα ζώα και τα άγρια κτήνη. Αν κατόρθωσες να ξεπεράσεις το επίπεδο αυτό κι ελπί­ζεις πως η ψυχή σου μπορεί να τραφεί και ν' αναζωο­γονηθεί από την ανθρώπινη σοφία και το εγκόσμιο κάλ­λος, τότε θα βρεθείς στο επίπεδο εκείνων που έχουν απο­κτήσει ημι-εμπειρία, ημι-ανάπτυξη. Η πρώτη σκέψη είναι ανόητη, η δεύτερη (η ελπίδα) είναι στείρα. Στο δεύτερο αυτό επίπεδο ακούς τα βογγητά και τις κραυ­γές του διψασμένου κόσμου και νομίζεις πως είναι τρα­γούδια κι ευωχίες, μια προσπάθεια να ξεδιψάσει κανείς με τη δίψα των άλλων.

Κυριακή τῆς Σαμαρείτιδος. Ἰωάν. δ΄, 5-42

Ὁμιλία εἰς τὴν Σαμαρείτιδα

Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου

Σήμερα ὁ Χριστὸς διαλαλεῖ σὲ μᾶς τοὺς ἄθλους τῆς Σαμαρείτιδος καὶ πρέπει τὸ φτωχὸ ἀκάτιο τοῦ λόγου μου νὰ διαπλεύση τὸ πέλαγος τῶν κατορθωμάτων της. Βλέπω τὴν πίστη της καὶ θέλω νὰ φτιάξω τὸ ἐγκώμιό της καὶ μαζί σας νὰ ἐπαινέσω τὴν φτωχιὰ καὶ τὴν πλούσια, τὴν πόρνη καὶ τὴν ἀπόστολο, τὴν ἄσωτη καὶ τὴν πιστή, τὴν πολύγαμο καὶ πολυδύναμη, αὐτὴ ποὺ πολλοὺς ἐμόλυνε καὶ ποὺ τὸν μονογενῆ γιὸ τοῦ Θεοῦ ὑπηρέτησε.

«Πῶς δικαιολογοῦνται οἱ πέντε ἄνδρες τῆς Σαμαρείτιδας καί ὁ ἕκτος πού δέν ἦταν ἄνδρας της;»

(Ἁγίου Μαξίμου Ὁμολογητοῦ)

Ἐρώτηση:
«Πῶς δικαιολογοῦνται οἱ πέντε ἄνδρες τῆς Σαμαρείτιδας καί ὁ ἕκτος πού δέν ἦταν ἄνδρας της;» (Ἰω. δ’, 16-18)
Ἀπάντηση:
«Καί ἡ γυναίκα ἡ Σαμαρείτιδα καί ἐκείνη πού πῆρε τούς ἑφτά ἀδελφούς ὡς ἄνδρες της, σύμφωνα μέ τούς Σαδδουκαίους (Ματθ. κβ’, 25-28), καί ἡ αἱμορροούσα (Ματθ. θ’, 20), καί ἐκείνη πού ἔσκυβε στή γῆ, καί ἡ κόρη τοῦ Ἰαείρου (Μάρκ. ε’, 22), καί ἡ Συροφοινίκισσα (Μάρκ. ζ’, 25) δηλώνουν καί τήν ἀνθρώπινη φύση στό σύνολό της καί τήν ψυχή τοῦ κάθε ἐπί μέρους ἀνθρώπου καί κάθε μιά σημαίνει, σύμφωνα μέ τή διάθεση πού ὑπόκειται στό πάθος, τόσο τή φύση ὅσο καί τήν ψυχή.

Ἁγίου Ρωμανοῦ τοῦ Μελωδοῦ

Κοντάκιον εἰς τήν Σαμαρείτιδα

ΕΙΣ ΤΗΝ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΑ

Προοίμιον

Ἐπί τό φρέαρ ὡς ἦλθεν ὁ κύριος,

ἡ Σαμαρείτις ἠρώτα τόν εὔσπλαχνον

«Παράσχου μοί τό ὕδωρ τῆς πίστεως,

καί λήψομαι τῆς κολυμβήθρας τά νάματα,

ἀγαλλίασιν καί ἀπολύτρωσιν.»

Οἶκοι

α΄       Τό τάλαντον τό δοθέν σοί, ψυχή μου, μή ἀποκρύψης,

ἰνά μή τῆς ραθυμίας ὑπενέγκης τήν αἰσχύνην

ἐν ἡμέρα, ἡ κρινεῖ ὁ θεός τήν οἰκουμένην

ἐρχόμενος γάρ τότε τό κρίμα παραχρῆμα ἀπαιτήσει σέ

οὔχ ὅσον ἐκομίσω, ἀλλ’ ὅσον ἐπορίσω ψηφίσας

μεθοδεύσει σέ

Ομιλία επί του Ευαγγελίου του Χριστού περί της Σαμαρείτιδος

Αγίου Γρηγορίου Αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης του Παλαμά

Όλη αυτή την περίοδο που διανύουμε τώρα, επεκτεινόμενη σε πενήντα μέρες, εορτάζομε την από τους νεκρούς ανάσταση του Κυρίου και Θεού και Σωτήρα μας Ιησού Χριστού, δεικνύοντας με αυτή την παράταση την υπεροχή της απέναντι στις άλλες εορτές.

Διδαχή την Κυριακή της Σαμαρείτιδος για την πνευματική και αληθινή λατρεία του Θεού

(Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσανίνωφ)

«Οι αληθινοί προσκηνηταί προσκυνήσουσι τω πατρί εν πνεύματι και αληθεία· και γαρ ο πατήρ τοιούτους ζητεί τους προσκυνούντας αυτόν» (Ιω. 4, 23).

ΑΓΑΠΗΤΟΙ αδελφοί! Ακούσαμε στο σημερινό Ευαγγέλιο ότι οι αληθινοί ακόλουθοι του αληθινού Θεού Τον λατρεύουν πνευματικά και αληθινά, καθώς και ότι ο Θεός θέλει να έχει τέτοιους λάτρεις. Αν ο Θεός θέλει να έχει τέτοιους λάτρεις, είναι φανερό ότι αυτούς μόνο δέχεται, αυτοί μόνο Του είναι ευάρεστοι. Έτσι διακήρυξε ο ίδιος ο Υιός του Θεού. Ας Τον πιστέψουμε. Μ’ όλη μας την αγάπη ας αγκαλιάσουμε την πανάγια διδαχή Του. Για να Τον ακολουθήσουμε αλάθητα, ας εξετάσουμε τι σημαίνει να λατρεύουμε τον Θεό Πατέρα «πνευματικά και αληθινά». Η αλήθεια είναι ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός. Το μαρτύρησε ο Ίδιος:

 Κυριακή της Σαμαρείτιδος: “Ανάγκη κατηχήσεως του λαού του Θεού” (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)

[Πράξεις 11, 19-30]

(Απομαγνητοφωνημένη ομιλία που εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 12-5-1996)

Μας περιγράφει, αγαπητοί μου, ο ευαγγελιστής Λουκάς, τις πρώτες ημέρες της ζωής της Εκκλησίας, μετά την Πεντηκοστή. Και γράφει, όπως ακούσαμε εις το σημερινόν αποστολικόν ανάγνωσμα που είναι από τις Πράξεις: «Οἱ μὲν οὖν διασπαρέντες ἀπὸ τῆς θλίψεως τῆς γενομένης ἐπὶ Στεφάνῳ διῆλθον ἕως Φοινίκης καὶ Κύπρου καὶ Ἀντιοχείας». Δηλαδή μετά από τον λιθοβολισμόν του Στεφάνου, έπεσε ένας φόβος εις την πόλιν της Ιερουσαλήμ. Έφυγαν πολλοί. Όχι οι Απόστολοι. Έφυγαν πολλοί, διεσπάρησαν, λέγει. Και άρχισαν να κηρύσσουν Χριστόν εις την ύπαιθρον. Κι εδώ βλέπομε ότι ήδη το κήρυγμα του Ευαγγελίου έφθασε εις την Φοινίκην, έφθασε εις την Κύπρον και εις την Αντιόχειαν. Και τότε αντελήφθησαν ότι ήδη το κήρυγμα του Ευαγγελίου είχε φθάσει εις την Κύπρο και την Αντιόχεια, αντελήφθησαν οι Απόστολοι, που είχαν μείνει μέσα εις την πόλιν και βέβαια εν συνέχεια ενήργησαν σχετικά.

2022 ΜΑΙΟΥ 22 – ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ (Ιω. 4, 5-42)

†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Διασκευή ομιλίας που έγινε στις 20/5/2000)

Πίνεις και δεν ξεδιψάς

Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός δεν έκανε τίποτε άσκοπο. Όλα τα έκανε με σκοπό και με την επιθυμία να μας βοηθήσει στη σωτηρία μας. Και μας διδάσκει ότι δεν πρέπει να σπαταλάμε τον χρόνο μας άδικα, αλλά να τον χρησιμοποιούμε για το καλό το δικό μας και των άλλων.

Μας λέει το Ευαγγέλιο πως έτσι, φαινομενικά τυχαία, βρέθηκε ο Χριστός στην Σαμάρεια. Και έκατσε δίπλα στο πηγάδι που είχε φτειάξει ο πατριάρχης Ιακώβ. Για να ξεκουραστεί.

Ήλθε μία γυναίκα Σαμαρείτισσα και άρχισε να βγάζει νερό.

 Κυριακή της Σαμαρείτιδος

† Αρχιμανδρίτη Ανανία Κουστένη

Η Θεία Χάρις: του Χριστού μας το αθάνατο νερό

Κυριακή της Σαμαρείτιδος σήμερα, Πέμπτη Κυριακή μετά το Πάσχα, και το Ευαγγέλιο μάς ομιλεί για τον Χριστό μας, ο Οποίος βρέθηκε στο φρέαρ του Ιακώβ στη Σαμάρεια, ύστερα από μεγάλη οδοιπορία, και εκεί, στο καταμεσήμερο, περίμενε τη Σαμαρείτιδα γυναίκα, τη μετέπειτα αγία, μεγαλομάρτυρα και ισαπόστολο Φωτεινή.

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ (Ἰωαν. δ΄ 5-42)

22 Μαΐου 2022

Πολλὲς φορὲς δίδασκε ὁ Χριστὸς σὲ ἁπλοὺς ἀνθρώπους ποὺ δὲν εἶχαν κανένα ἐξωτερικὸ χαρακτηριστικὸ ἁγιότητας ἢ θρησκευτικῆς ὑπεροχῆς. Δὲν ἀπέφευγε μάλιστα νὰ συνομιλεῖ καὶ μὲ γυναῖκες, πρᾶγμα ποὺ δὲν τολμοῦσε κανένας διδάσκαλος τῆς ἐποχῆς, δεδομένου ὅτι δὲν θεωροῦνταν ἰσάξια πρόσωπα τιμῆς ὅπως οἱ ἄνδρες.

 Κήρυγμα Κυριακής  Σαμαρείτιδος (22-05-2022)

«Καὶ ἐπὶ τοῦτο ἦλθον οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ καὶ ἐθαύμασαν ὅτι μετὰ γυναικὸς ἐλάλει»

Σ’ αυτήν την χαροποιό και λαμπροφόρο Αναστάσιμη περίοδο αδελφοί μου, η Αγία μας Εκκλησία αφιερώνει δύο Κυριακές τόσο σε ύμνους όσο και στα Ευαγγελικά κείμενα σε γυναίκες που ξεχώρισαν ιδιαίτερα στην επί γης παρουσία του Κυρίου μας.

Είναι οι μυροφόρες γυναίκες που έδειξαν ιδιαίτερη αγάπη και φροντίδα στον Κύριο μας, τόσο κατά τη σωτήρια επί γης δράση Του, όσο και κατά τις δύσκολες τελευταίες στιγμές της επί γης ζωής Του.

Και σήμερα, αυτήν την Κυριακή, γίνεται λόγος για μια άλλη γυναικεία παρουσία, την Φωτεινή την Σαμαρείτιδα.

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ

Μιά παράξενη, γιά τήν ἐποχή της, σκηνή. Ἕνας ἄνδρας, ὁ Χριστός, συζητᾶ μέ μιά γυναίκα δίπλα σε ἕνα πηγάδι. Σήμερα βεβαίως αὐτό δέν προξενεῖ καμιά ἐντύπωση. Τότε ὅμως; Στά χρόνια τοῦ Χριστοῦ τά πράγματα ἤσαν τελείως διαφορετικά. Πρῶτον κανείς δέν καταδεχόταν νά μιλήσει μέ γυναίκα, ἀφοῦ αὐτή θεωροῦνταν πολύ κατώτερη ἀπό τόν ἄνδρα. Χαρακτηριστική εἶναι ἡ ἔκπληξη τῶν μαθητῶν οἱ ὁποῖοι, ὅταν εἶδαν τή σκηνή, “ἐθαύμασαν ὅτι μετὰ γυναικὸς ἐλάλει”. Δεύτερον ὁ ἄνδρας, ὁ Κύριός μας, ἦταν Ἰουδαῖος καί ἡ γυναίκα Σαμαρείτιδα. Τούς δύο αὐτούς λαούς χώριζε χάσμα μέγα. Μίσος ἀβυσσαλέο τοῦ ἑνός γιά τόν ἄλλον. Οἱ λόγοι; θρησκευτικοί. Οἱ Σαμαρεῖτες εἶχαν ἀναμίξει ἐθνικά στοιχεῖα στήν πίστη τους, χάνοντας τό νόημα τῆς ἀληθινῆς λατρείας.

 Κυριακή 22α Μαῒου 2022

Κυριακή τῆς Σαμαρείτιδος.

(Ἰω. 4, 5 – 42).

«ἐμόν βρῶμά ἐστιν ἵνα ποιῶ τό θέλημα τοῦ πέμψαντός με καί τελειώσω αὐτοῦ τό ἔργον» (Ἰω. 4, 34)

Πεινασμένος καί διψασμένος σήμερα ὁ Κύριός μας, μέσα στό καταμεσήμερο, κάθεται στό πηγάδι τοῦ Ἰακώβ. Πεινάει γιά τή σωτηρία τῶν παιδιῶν Του καί διψάει γιά τό ξαναζωντάνεμα τοῦ ἀπονεκρωμένου ἀνθρώπου.

Οἱ μαθητές Του νομίζουν ὅτι πεινάει γιά ὑλικό φαγητό καί ἀποροῦν γιά τό γεγονός ὅτι ἠθελημένα ἀπέχει ἀπ’ αὐτό. Δέν καταλαβαίνουν πώς ὁ Κύριος ἀπολαμβάνει μία εὐλογημένη πλησμονή ἀπό τό διάλογό Του μέ τή Σαμαρείτιδα. Χαίρεται, διότι χόρτασε ἀπό τήν πίστη τῶν Σαμαρειτῶν. Ἔφαγε τήν τροφή τῆς ἀγάπης καί τῆς σχέσης μέ ἀνθρώπους καλοπροαίρετους καί θετικούς. Γι’ αὐτό λέγει στούς μαθητές Του: «ἐμόν βρῶμά ἐστιν ἵνα ποιῶ τό θέλημα τοῦ πέμψαντός με καί τελειώσω αὐτοῦ τό ἔργον».

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ

Απόστολος: Πραξ. ια΄ 19 - 30

Ευαγγέλιο: Ιωάν. δ΄5 - 42

22 Μαΐου 2022

«Πιστεύομεν· αυτοί γαρ ακηκόαμεν, και οίδαμεν ότι ούτος εστιν αληθώς ο σωτήρ του κόσμου ο Χριστός» (Ιωάν. δ΄42).

Υποκλινόμαστε με θαυμασμό, μπροστά στο μεγαλείο της συγκατάβασης του Θεού προς τον αμαρτωλό άνθρωπο. Ο Θεός όχι μόνο δεν αποστρέφεται τον αμαρτωλό άνθρωπο, αλλ’ αντίθετα, ως καλός Ποιμήν, τον αναζητά και στο τέλος, τον οδηγεί στον δρόμο της σωτηρίας. Υποκλινόμαστε, ακόμα, στο μεγαλείο της συγκατάβασης του Θεού, γιατί εμπιστεύεται στον αμαρτωλό άνθρωπο ύψιστες αλήθειες γι’ Αυτόν καθώς και τον τρόπο λατρείας Του.

Κυριακή της Σαμαρείτιδος, Ευαγγ. Ανάγνωσμα: Ιω. δ’ 5-42 (22-05-2022)

Τρύφωνα Παπαγιάννη, θεολόγου

Η Ευαγγελική Περικοπή της Κυριακής της Σαμαρείτιδος αναφέρεται στο διάλογο που είχε ο Ιησούς Χριστός με μια Σαμαρείτιδα γυναίκα, η οποία μάλιστα εθεωρείτο από τους Εβραίους ως ξεπεσμένη και αμαρτωλή, που είχε αρνηθεί και προδώσει την εθνική Ιουδαϊκή της ταυτότητα. Γι’ αυτό ο Ευαγγελιστής Ιωάννης τονίζει ότι δεν συνήθιζαν να έχουν κάποια επικοινωνία ή επαφή οι Εβραίοι με τους Σαμαρείτες. ΄Οπως, όμως, και στην περίπτωση της παραβολής του Καλού Σαμαρείτη, όπου αποδεικνύεται ότι κοντά στον Θεό δεν βρίσκεται αυτός που θεωρητικά διεκδικεί κάτι τέτοιο, αλλά εκείνος ο οποίος ποιεί το θέλημα του Θεού.

Κυριακή της Σαμαρείτιδος, Αποστ. Ανάγνωσμα: Πράξεις των Αποστόλων ια’ 19-30 (22-05-2022)

Πρεσβ. Φιλίππου Φιλίππου

Το σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα είναι παρμένο από το 11ο κεφάλαιο του βιβλίου των Πράξεων των Αποστόλων. Το κεφάλαιο αυτό μας πληροφορεί για τη δράση των Αποστόλων οι οποίοι διασκορπίστηκαν από τα Ιεροσόλυμα μετά το λιθοβολισμό του αγίου πρωτομάρτυρος Στεφάνου και έφτασαν μέχρι την Φοινίκη, την Κύπρο και την Αντιόχεια, κηρύττοντας τον Χριστό μόνο στους Ιουδαίους. Μεταξύ τους βρίσκονταν και μερικοί Κύπριοι και Κυρηναίοι, οι οποίοι ήρθαν στην Αντιόχεια και κήρυτταν στους ελληνόφωνους Ιουδαίους, ότι ο Ιησούς είναι ο Κύριος. Με το κήρυγμά τους πολλοί πίστεψαν και δέχτηκαν το Ευαγγέλιο. Όλα αυτά ακούστηκαν στην Εκκλησία των Ιεροσολύμων και έστειλαν τον Βαρνάβα να πάει στην Αντιόχεια. Όταν έφτασε εκεί ο Βαρνάβας χάρηκε βλέποντας το έργο της χάριτος του Θεού και συμβούλευε όλους να μένουν αφοσιωμένοι στον Κύριο. Ο Βαρνάβας ήταν άνθρωπος αγαθός, γεμάτος Άγιο Πνεύμα και πίστη.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ (22-05-2022)

ΓΡΑΠΤΟΝ ΘΕΙΟΝ ΚΗΡΥΓΜΑ

     Τό σημερινό Εὐαγγέλιο μᾶς μιλάει γιά τή συνάντηση τοῦ Χριστοῦ μέ τή Σαμαρείτισσα στό πηγάδι τοῦ Ἰακώβ, ὅπου ὁ Χριστός κάθισε γιά νά ξαποστάσει περνώντας ἀπό τή Συχάρ.

     Ἡ Σαμαρείτισσα ἑνῶ πήγαινε μόνο γιά τό πηγάδι, βρέθηκε μπροστά στό Χριστό. Τό πηγάδι τῆς ἔδωσε τό ὑλικό νερό καί ὁ Χριστός μέ τό λόγο Του τό πνευματικό, τό «ὕδωρ τό ζῶν». Εἶναι «ἡ Χάρις τοῦ Πνεύματος», «ἡ δωρεά τοῦ Θεοῦ», πού λαμβάνει μέσα του ὁ ἄνθρωπος ἀπό τή στιγμή πού θά ἀναγεννηθεῖ σέ μιά νέα ζωή. Αὐτό τό ἔλαβε κι ἡ γυναίκα αὐτή, πού μεταμορφώθηκε ἀπό μεγάλη ἁμαρτωλή σ’ ἔνθερμο κήρυκα τοῦ Εὐαγγελίου, γιά νά μαρτυρήσει τελικά γιά τήν πίστη καί τήν ἀγάπη της στό Χριστό καί νά γίνει ἔτσι μεγάλη ἁγία, ἡ Ἁγία Φωτεινή.

 ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ

«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Κυριακή Σαμαρείτιδος

22 Μαΐου 2022

Η σημερινή ευαγγελική διήγηση, αγαπητοί μου Αδελφοί, που αναφέρεται στον διάλογο του Κυρίου μας με μία ταπεινή γυναίκα που συνάντησε στην Σαμάρεια,είναι από τα πιό εντυπωσιακά και τα πιό εκλεκτά κομμάτια του Ευαγγελίου.Μας εντυπωσιάζει το γεγονός ότι στην άσημη αυτή γυναίκα,που όπως φαίνεται μέσα από την διήγηση δεν ήταν και τόσο σεμνή και ενάρετη, βρίσκει ο Χριστός μας την ευκαιρία με αριστοτεχνικό τρόπο να αποκαλύψει πολύ υψηλές αλήθειες.Εκείνος που ήταν η  ενσαρκωμένη αλήθεια, της φανερώνει ότι αυτός που μιλούσε μαζί της ήταν ο Μεσσίας που τόσα χρόνια εναγώνια περίμεναν.Της αποκαλύπτει έπειτα τον τρόπο της αληθινής λατρείας και ακόμη την κάνει να αισθανθεί αισθητά την δροσιστική δύναμη της Χάριτός του.

ΚΥΡΙΑΚΗ 22 ΜΑΪΟΥ 2022 – ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ

(Ιω. δ΄ 5-42) (Πραξ. ια΄ 19-30)

Αληθινή προσκύνηση

«Πνεῦμα ὁ Θεός, καί τούς προσκυνοῦντας αὐτόν ἐν πνεύματι καί ἀληθεία δεῖ προσκυνεῖν»

Η ιχνηλάτηση του βαθύτερου νοήματος της ζωής, περνά μέσα από την αλήθεια της Εκκλησίας, όπως μάς την αποκαλύπτει ο ίδιος ο Κύριος. Η σημερινή ευαγγελική περικοπή μάς βάζει ακριβώς μπροστά από αυτή τη μεγάλη πρόκληση. Να ανοίξουμε τον εαυτό μας, να τον καταστήσουμε διάφανο, προκειμένου να γίνει δεκτικός της μεγάλης αλήθειας της ζωής, η οποία είναι εκείνη που σώζει και ανεβάζει τον άνθρωπο στις πιο ψηλές πνευματικές κορυφογραμμές, της θέωσης.

 ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 22 ΜΑΪΟΥ 2021 (ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ)

«Λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς‧ ἐγώ εἰμι ὁ λαλῶν σοι» (Ἰω. 4, 26)

Ὁ Κύριος σταμάτησε στὴν πηγὴ τοῦ Ἰακώβ, ὅταν ὡς ἄνθρωπος αἰσθάνθηκε ἐκ τῆς ὁδοιπορίας κούραση καὶ δίψα. Ἀπὸ μιὰ γυναίκα Σαμαρείτιδα, ποὺ ἦλθε στὴν πηγή, ζήτησε νερό. Τῆς εἶπε: «Δός μοι πιεῖν». Ὁ Μέγας Βασίλειος σχολιάζει: «Ἐκεῖνος ποὺ ζήτησε νερὸ δὲν ἦταν ἄψυχο ἀνθρώπινο σῶμα, ἀλλὰ θεότης ποὺ φόρεσε ζωντανὴ ἀνθρώπινη σάρκα». Ἡ γυναίκα ἀκούει ἀπὸ τὸν Κύριο, ὅτι ἐκτὸς ἀπὸ τὸ ὑλικὸ νερὸ ὑπάρχει καὶ ἄλλο, ἀπὸ τὸ ὁποῖο «ὅς ἂν πίῃ οὐ μὴ διψήσῃ εἰς τὸν αἰῶνα».  Ἐκπλήσσεται καὶ ἀπορεῖ! Χωρὶς νὰ ἔχει κατανοήσει τὰ περὶ τοῦ ὕδατος τούτου, παρακαλεῖ: «Κύριε, δός μοι τοῦτο τὸ ὕδωρ ἵνα μὴ διψῶ».

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΤΩΝ ΣΧΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ» ΤΗΣ 22-5-2022

 Στή σημερινή Εὐαγγελική περικοπή ὁ Χριστὸς ξεπερνᾶ στερεότυπα καὶ διαλύει προκαταλήψεις αἰώνων! Ἀναιρεῖ στὴν πράξη ἕναν τρόπο σκέψης πού φρόντιζε νὰ καλλιεργεῖ τὶς διακρίσεις μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων καί, ὑψώνοντας φραγμούς, νὰ μεθοδεύει τὴν κατάργηση τῆς ἀγάπης. Στὸ ὄνομα αὐτῆς τῆς ἀγάπης πρὸς τὸν κάθε ἄνθρωπο, ὁ Θεὸς ἔρχεται καὶ δρᾶ ἔξω ἀπὸ κάθε καθωσπρεπισμὸ καὶ κοινωνικὴ συμβατικότητα. Τί κάνει;

 Κυριακή του Τυφλού 

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

(Ευαγγέλιο: Ιωαν. θ΄1-38)

Μέγας είναι ο Θεός μας, μεγάλα τα έργα Του! Δεν υπάρχει αρχή και τέλος στα θαυμάσιά Του (πρβλ. Ψαλμ. οστ΄13, 14)! Δεν υπάρχουν μάτια που να ’χουν δει όλ’ αυτά τα θαυμάσια, δεν υπάρχει γλώσσα να τα διηγηθεί, μα ούτε και νους να τα συλλάβει.

Τα μάτια είδαν κι όταν ήρθε ο θάνατος έκλεισαν. Η γλώσσα διηγήθηκε και μουγγάθηκε. Ο νους συνέλαβε κι έπειτα όλα τα κάλυψε η λήθη. Ποιος μπορεί να γνωρίσει τα θαυμάσια και ν’ αγνοεί το θαυματουργό; Και ποιος μπορεί να δει το θαυματουργό και να εξακολουθήσει να ζει;