Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2024
Τετάρτη 13 Νοεμβρίου 2024
ΠΑΤΕΡΙΚΟΝ ΚΥΡΙΑΚΟΔΡΟΜΙΟΝ
Κυριακὲς Λουκᾶ. Κυριακὴ Θ΄ Λουκᾶ
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΑΥΛΙΔΟΥ Μητροπολίτου Νικαίας
ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ Μητροπολίτου Φλωρίνης
ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΠΕΡΙ ΠΛΕΟΝΕΞΙΑΣ
Ἀφορμή γιά τήν παραβολή περί πλεονεξίας τήν Κυριακή Θ΄ Λουκᾶ ἦταν ἡ φιλονικία δύο ἀδελφῶν σέ κληρονομικά ζητήματα. Ὁ Κύριος γνώριζε πώς καί οἱ δυό τους εἶχαν ὑποταχθεῖ στήν πλεονεξία. Γι᾿ αὐτό καί τούς ἀρνήθηκε νά γίνει δικαστής ἤ μεριστής τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν τους.
Ἡ πλεονεκτική προσκόλληση τοῦ ἀνθρώπου στά ὑλικά ἀγαθά εἶναι:
Γιά μένα!
Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 17 Νοεμβρίου 2024, ΚΑ΄ Κυριακῆς Ἐπιστολῶν (Γαλ. β΄ 16-20)
ΓΙΑ ΜΕΝΑ!
«…ἐν πίστει ζῶ τῇ τοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ τοῦ ἀγαπήσαντός με καὶ παραδόντος ἑαυτὸν ὑπὲρ ἐμοῦ»
Μὲ τὸν λόγο αὐτὸ ποὺ ἀκούσαμε στὴ σημερινὴ ἀποστολικὴ περικοπή, ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἀναφέρεται στὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία φανερώνεται στὴ θυσία του γιὰ τοὺς ἀνθρώπους. Κάνει δὲ ἐντύπωση ὅτι ὁ Ἀπόστολος προσδίδει ἕναν τόνο προσωπικὸ στὸν λόγο του. Σὰν νὰ θυσιάσθηκε ὁ Κύριος προσωπικὰ γι᾿ αὐτὸν καὶ ἔδειξε ἔτσι τὴν ξεχωριστὴ ἀγάπη του γιὰ τὸν Παῦλο. Ὁ λόγος αὐτὸς τοῦ Ἀποστόλου μᾶς δίνει ἀφορμὴ νὰ δοῦμε ὅτι ὁ Κύριος ἀγαπᾶ τὸν καθένα μας προσωπικά, καὶ ὅτι ἀνταποκρινόμαστε στὴν ἀγάπη του μὲ τὴν εὐγνωμοσύνη καὶ τὴν τήρηση τῶν ἐντολῶν του.
1. Ἀγάπη προσωπικὴ
Κυριακή Θ΄ Λουκά, Ευαγγ. Ανάγνωσμα: Λουκ. ιβ’ 16 – 21 (17-11-2024)
Αρχιμ. Επιφανίου Παπαντωνίου
Αν μπορούσαμε να πούμε ότι η προηγουμένη Κυριακή πρόβαλε ως πρότυπο ζωής προς ένταξη στη Βασιλεία του Θεού τον εύσπλαχνο Σαμαρείτη, τον ανιδιοτελή άνθρωπο της έμπρακτης αγάπης, η σημερινή Κυριακή προβάλλει το αρνητικό κακέκτυπο: τον άφρονα πλούσιο, τον άνθρωπο που η μόνη έγνοια του ήταν πώς να έχει και να κατέχει τα υλικά του αγαθά, πώς να αυξάνει τα γεννήματά του, σε τέτοιο βαθμό, που τελικά να δυστυχεί μέσα στην υποτιθέμενη «ευτυχία» του.
Κυριακή ΚΑ΄ Επιστολών, Αποστ. Ανάγνωσμα Γαλ. β’ 16-20 (17-11-2024)
Πρεσβ. Χαρίτων Θεοδώρου
Το σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα αποτελεί απόσπασμα από την προς Γαλάτας Επιστολή του Αποστόλου Παύλου συσχετίζεται άμεσα με το εορταζόμενο γεγονός που τιμά η Εκκλησία μας όλες αυτές τις μέρες. Δηλαδή αναφέρεται και αυτό όπως και στην Κυριακή προ της υψώσεως στη λυτρωτική πορεία του ανθρώπου που γίνεται κατορθωτή μέσω της σταυρικής θυσίας του Χριστού.
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ
«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»
Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2024
ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ ΛΟΥΚΑ
Αγαπητοί μου αδελφοί, η σημερινή περικοπή από το κατά Λουκά Ευαγγέλιο μας διηγείται την παραβολή για τον άφρονα πλούσιο. Χρειάζεται με πολλή προσοχή να εμβαθύνουμε την ερμηνεία αυτής της σύντομης μεν παραβολικής διήγησης, αλλά μεστής δε από θεολογικά νοήματα για την πνευματική οικοδομή και την εν Χριστώ τελείωσή μας. Εκ πρώτης όψεως μπορεί εσφαλμένα να θεωρήσουμε ότι η στάση του ανόητου, στα μάτια του Θεού, πρωταγωνιστή της διήγησης για την εξασφάλιση μιας άνετης επίγειας ζωής με τη συσσώρευση πολλών υλικών αγαθών δεν έχει σχέση με τη δική μας πνευματική κατάσταση. Ίσως να νομίζουμε ότι δεν μας επηρεάζουν τα υλικά κινητά και ακίνητα μέσα που διαθέτουμε στη συμπεριφορά μας προς τον πλησίον και την κοινωνία μας με το Θεό.
ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ ΛΟΥΚΑ
Απόστολος: Γαλ. β΄ 16-20
Ευαγγέλιον: Λουκ. ιβ΄ 16-21
17 Νοεμβρίου 2024
Τον καιρό της επίγειας παρουσίας του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, κάποιος άνθρωπος ζητούσε από τον αδελφό του να μοιράσουν την κληρονομιά τους, αλλά εκείνος δεν δεχόταν. Τότε αυτός παρακάλεσε τον Κύριο: «Διδάσκαλε, πες στον αδελφό μου να μοιράσουμε την κληρονομιά μας». Ο Κύριος με πραότητα αποκρίθηκε σε αυτόν που του ζήτησε να διευθετήσει γήινη υπόθεση: «»Άνθρωπε μου, ποιος με διόρισε δικαστή ή μοιραστή σας;». Η Βασιλεία του Κυρίου, δεν προέρχεται από αυτόν εδώ τον κόσμο, γι’ αυτό και τα εγκόσμια έργα δεν αποτελούν το αντικείμενο της αποστολής στη γη του ενανθρωπήσαντος Θεού Λόγου.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΗΣ 17-11-2024 «ΛΑΘΗ ΠΟΥ ΑΚΡΙΒΟΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ»
«ΛΑΘΗ ΠΟΥ ΑΚΡΙΒΟΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ»
Ὅ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος λέει: «Οὐ τὰ ἀλλότρια ἁρπάζειν μόνον, ἀλλά καὶ τὰ ἑαυτῶν μὴ μεταδιδόναι ἑτέροις καὶ τοῦτο ἁρπαγή καὶ πλεονεξία καὶ ἀποστέρησίς ἐστιν».
Ὁ Χριστός σήμερα ἀφηγεῖται τὴν παραβολὴ τοῦ ἄφρονα πλουσίου, ὁ ὁποῖος εἶχε πολλὰ ἀγαθά, ἀσφαλισμένα ὅλα σὲ κατάμεστες ἀποθῆκες. Ὅταν ἦλθαν οἱ ὑπεράφθονοι καρποὶ τῆς νέας συγκομιδῆς δὲ χωροῦσαν σ' αὐτές. Τότε προβληματίσθηκε, ἀναστατώθηκε καὶ γεμάτος ἀνη- συχία καὶ ἀγωνία ρωτοῦσε τὸν ἑαυτό του: «Τί θὰ κάνω; Ποῦ θὰ βάλω τοὺς καρπούς μου;». Ἔχασε τὴν εἰρήνη του, διότι ἡ ὑπερβολικὴ αὔξηση τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν προκαλεῖ αὔξηση φροντίδων, ἀνησυχίες καὶ ἀυπνίες.
Κυριακή 17η Νοεμβρίου 2024
Κυριακή Θ΄ Λουκᾶ.
(Λουκ. 12, 16 – 21).
«ψυχή ἔχεις πολλά ἀγαθά κείμενα εἰς ἔτη πολλά» (Λουκ. 12, 19).
Τήν παραβολή τοῦ ἄφρονα πλούσιου ἀκούσαμε σήμερα στό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα.
Ὁ πλούσιος τῆς σημερινῆς παραβολῆς χαρακτηρίζεται ἄφρονας, διότι δίνει σημασία μόνο στήν ὕλη, πού εἶναι τό φτηνό στοιχεῖο τῆς ζωῆς, καί ξεχνάει τό σημαντικότερο καί ἀκριβότερο, πού εἶναι τό πνεῦμα τοῦ ἀνθρώπου.
Δυστυχῶς, αὐτή ἡ ἀνοησία τοῦ πλούσιου χαρακτηρίζει πολλούς ἀνθρώπους. Εἶναι πολλοί αὐτοί πού περιμένουν τή χαρά μέσα ἀπό τά χρήματα, τά γήινα ἀγαθά, τίς ὑλικές παροχές καί ὅλα αὐτά πού ἔρχονται καί παρέρχονται. Εἶναι πολλοί αὐτοί πού, καθώς ψάχνουν τή χαρά μέσα στά ὑπάρχοντα, πέφτουν στήν παγίδα τῆς πλεονεξίας, πού γίνεται μιά μορφή εἰδωλολατρίας. Γραπώνονται μέσα στά δίχτυα τῆς φιλαργυρίας, ἡ ὁποία γίνεται ἕνας κακός τύραννος, πού καταδυναστεύει καί ἀποστεώνει τήν ἀνθρώπινη ψυχή.
Παρασκευή 8 Νοεμβρίου 2024
ΠΑΤΕΡΙΚΟΝ ΚΥΡΙΑΚΟΔΡΟΜΙΟΝ
Κυριακὲς Λουκᾶ. Κυριακὴ Η΄ Λουκᾶ
ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ Μητροπολίτου Φλωρίνης
2024 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 10 - ΚΥΡΙΑΚΗ Η ΛΟΥΚΑ
Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ ΣΑΜΑΡΕΙΤΟΥ (Λουκ. 10, 25-37)
†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ
(Κήρυγμα στη Νέα Κερασούντα, στις 12/11/2006
Τοποθετήσου σωστά
Η παραβολή του καλού Σαμαρείτου είναι μια βαθειά έρευνα πάνω στο μεγαλύτερο πρόβλημά μας, που είναι: Θεός, άνθρωπος, και αγάπη προς τον πλησίον. Πόσο πρέπει να αγαπάμε τον Θεό, μας το λέει ο Χριστός: «Εξ όλης της ψυχής, εξ όλης της καρδίας, εξ όλης της διανοίας και με όλη μας την δύναμη».
Η πρώτη από τις δέκα εντολές που λέει: «Εγώ ειμι Κύριος ο Θεός σου», λέει και ότι δεν φτάνει νά βάλεις τον Θεό σε μια εικόνα και να Τον πετάξεις στην άκρη, και μόνο στά δύσκολα να Τον θυμάσαι, αλλά «αγαπήσεις Κύριον τον Θεό σου με όλη σου την καρδιά, με όλη σου την δύναμη, με όλη την διάνοιά σου, με όλη την ψυχή σου». Και μετά «να αγαπήσεις και τον πλησίον σου ως σεαυτόν».
Και τώρα το ερώτημα: Ποιος είναι ο «πλησίον» που πρέπει να αγαπάμε;
ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ
Ἡ ἐπίγεια ζωή τοῦ ἀνθρώπου εἶναι μιά πλήρης ἀποδοχή τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ, τήν ὁποία ὅμως προσφέρει ἀδιάκοπα στούς ἄλλους ἀνθρώπους.
Αὐτό εἶναι καί τό θέμα τῆς εὐαγγελικῆς παραβολῆς τοῦ Καλοῦ Σαμαρείτου. Μέσα ἀπό αὐτή τήν παραβολή δέν δίνεται ἀπάντηση στό ἐρώτημα ποιός εἶναι ὁ πλησίον, ἀλλά ὁρίζεται πῶς ὁ καθένας ἀπό ἐμᾶς θά γίνει πλησίον τοῦ ἄλλου, διότι ὅλοι οἱ ἄλλοι εἶναι πλησίον μας, ἀδελφοί μας.
Ἡ στείρα τυπολατρία
Λόγια θεϊκά
Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 10 Νοεμβρίου 2024, Κ΄ Κυριακῆς Ἐπιστολῶν (Γαλ. α΄ 11-19)
ΛΟΓΙΑ ΘΕΪΚΑ
«Τὸ εὐαγγέλιον τὸ εὐαγγελισθὲν ὑπ᾿ ἐμοῦ οὐκ ἔστι κατὰ ἄνθρωπον»
Μὲ ἔνταση ψυχῆς ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἀπευθύνει τὰ λόγια αὐτὰ στοὺς Χριστιανοὺς τῆς Γαλατίας, οἱ ὁποῖοι κινούμενοι ἀπὸ ὑπέρμετρο ζῆλο εἶχαν παρεκκλίνει ἀπὸ αὐτὰ ποὺ τοὺς εἶχε διδάξει. Θεωροῦσαν ὅτι πρέπει νὰ ἐφαρμόζουν καὶ τὸν Μωσαϊκὸ νόμο, νὰ δεχθοῦν ἀκόμη καὶ τὴν περιτομή. Ὁ Ἀπόστολος λοιπόν, προκειμένου νὰ ὑπερασπισθεῖ τὴν ἀποστολική του ἰδιότητα, ἀναγκάζεται νὰ τοὺς τονίσει ὅτι τὸ Εὐαγγέλιο ποὺ τοὺς δίδαξε δὲν εἶναι ἀνθρώπινη ἐπινόηση, ἀλλὰ ἀποκάλυψη τοῦ ἴδιου τοῦ Χριστοῦ. Μὲ τὴν ἀφορμὴ αὐτὴ ἂς σταθοῦμε σήμερα στὴν ἀξία τοῦ ἱεροῦ Εὐαγγελίου, τὸ ὁποῖο, ὅπως θὰ δοῦμε στὴ συνέχεια, εἶναι θεόπνευστο, εἶναι αἰώνιο καὶ ὁδηγεῖ στὴ σωτηρία.
1. Θεόπνευστο
Κυριακή 10η Νοεμβρίου 2024
Κυριακή Η΄ Λουκᾶ.
(Λουκ. 10, 25 – 37).
«ἤγαγεν αὐτόν εἰς πανδοχεῖον» (Λουκ. 10, 34).
Τήν πασίγνωστη παραβολή τοῦ Καλοῦ Σαμαρείτη ἀκούσαμε σήμερα. Τήν εἶπε ὁ Ἰησοῦς, γιά νά μᾶς δείξει ὅτι κοντινός ἄνθρωπος εἶναι κάθε ἕνας πού μποροῦμε νά τόν ἀγαπήσουμε καί νά μᾶς ἀγαπήσει. Ἡ ἀγάπη φέρνει τούς ἀνθρώπους κοντά, ὄχι ἡ καταγωγή, ἡ συγγένεια ἤ τό συμφέρον.
Ὁ φιλότιμος Σαμαρείτης αἰσθάνεται ὡς δικό του ἄνθρωπο αὐτόν πού ἔπεσε θύμα τῶν ληστῶν. Τόν σηκώνει καί τόν ἐπιβιβάζει στό ζῶο του, ὑποβαλλόμενος ὁ ἴδιος στόν κόπο νά περπατήσει πεζός. Μέσα στήν κούρασή του ὁ Σαμαρείτης δέν ἀρκέστηκε στή δική του φροντίδα πρός τόν τραυματισμένο, ἀλλά «ἤγαγεν αὐτόν εἰς πανδοχεῖον».
Κυριακή Η΄ Λουκά, Ευαγγ. Ανάγνωσμα: Λουκ. ι΄ 25-37 (10-11-2024)
Οικ. Χρίστου Κούλενδρου
Η αγάπη προς τον πλησίον
Η ευαγγελική περικοπή που σήμερα ακούσαμε είναι η γνωστή παραβολή του καλού Σαμαρείτου. Αφού ο Κύριος μας ερωτήθηκε από ένα νομικό, δάσκαλο δηλαδή του Μωσαϊκού Νόμου, απαντά στο ερώτημα «τι ποιήσας ζωήν αιώνιον κληρονομήσω;» Τι πρέπει, δηλαδή, να κάνω για να κληρονομήσω την αιώνια ζωή;
Ο ιερός Ευαγγελιστής σημειώνει για το νομικό και το εξής: «εκπειράζων αυτόν», ήθελε δηλαδή να παγιδεύσει τον Ιησού, να τον φέρει σε δύσκολη θέση. Δεν τον πίστευε ως Θεό και τη διδασκαλία του τη θεωρούσε αντίθετη με όσα έλεγε ο Νόμος του Μωϋσέως. Προσήλθε λοιπόν στο Χριστό χωρίς αγαθή πρόθεση, θέλοντας απλά μέσα από τη συζήτηση να φανεί η αντίθεση του Χριστού με το Νόμο πράγμα που θα σήμαινε, πως ούτε Θεός ήταν, ούτε προερχόταν «εκ Θεού».
Κυριακή Κ΄ Επιστολών, Αποστ. Ανάγνωσμα Γαλ. α΄,11-19 (10-11-2024)
Πρωτ. Τρύφωνα Παπαγιάννη
Ο Απόστολος Παύλος απευθύνεται προς τους Γαλάτας και τους λέγει ότι το Ευαγγέλιο που κήρυξε σ’ αυτούς δεν είναι επινόηση του ανθρώπου. Όχι μόνο οι άλλοι Απόστολοι αλλά κι’ αυτός ο ίδιος δεν παρέλαβε αυτό από άνθρωπο, ούτε το διδάχθηκε από άνθρωπο, αλλά το παρέλαβε κατ’ ευθείαν δι’ αποκαλύψεως του Θεού. Στη συνέχεια υπενθυμίζει ποια ήταν η διαγωγή του προτού πιστέψει στο Χριστό. Ιουδαίος στην καταγωγή ανήκε στις τάξεις των Φαρισαίων, εκπαιδεύτηκε στα Ιεροσόλυμα το Μωσαϊκό νόμο και από νεαρά ηλικία έδειξε μεγάλο ζήλο για τη δόξα του Θεού. Γι’ αυτό όταν η νέα θρησκεία του Ιησού άρχισε να ξαπλώνεται σ’ όλη την Ιουδαία και πέραν αυτής έγινε σφοδρός διώχτης και πολέμιός της. Κατά τη διάρκεια αυτού του διωγμού φωτίστηκε δι’ αποκαλύψεως από τον ίδιο τον Κύριο και από διώχτης των Χριστιανών έγινε ο πλέον θερμός υποστηριχτής του Χριστού. Απαρνήθηκε τις Ιουδαϊκές παραδόσεις και έστρεψε όλη του την αγάπη και φλογερό ζήλο υπέρ της νέας θρησκείας του Ιησού.
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ
«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»
Κυριακή 10 Νοεμβρίου 2024
ΚΥΡΙΑΚΗ h΄ ΛΟΥΚΑ
Αγαπητοί μου αδελφοί, συνεχίζουμε με την χάρη του Θεού και αυτή την Κυριακή, όπως και όλη αυτή την περίοδο από την Κυριακή μετά την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού μέχρι και την εορτή των Χριστουγέννων, την ανάγνωση των ευαγγελικών περικοπών από το κατά Λουκά ευαγγέλιο. Διαπιστώνουμε για άλλη μια φορά από την ανάγνωση του κατά Λουκά Ευαγγελίου, ότι οι συγκεκριμένες περικοπές, και ιδιαίτερα με τη χρήση του διδακτικού μέσου των παραβολών από τον Κύριο Ημών Ιησού Χριστό, προσπαθούν να εστιάσουν την προσοχή την ακροατών, και κατά συνέπεια την πιστών χριστιανών, στην απόκτηση και καλλιέργεια του ταπεινού φρονήματος και προπαντός της αρετής της ευσπλαχνίας.
ΚΥΡΙΑΚΗ 10 NOEMΒΡΙΟΥ 2024
H΄ ΛΟΥΚΑ
(Λουκ. ι΄ 25-37) (Γαλ. α΄ 11-19)
Σαμαρειτικές ενατενίσεις
«Τι ποιήσας ζωήν αιώνιον κληρονομήσω;»
Η ζωή του ανθρώπου πάνω στη γη προσφέρεται ως μοναδική ευκαιρία για πλήρη αποδοχή της αγάπης του Θεού, την οποία καλείται να προσφέρει αδιάκοπα στους συνανθρώπους του. Στο θέμα ακριβώς αυτό εστιάζεται η σημερινή ευαγγελική περικοπή, η οποία αναφέρεται στην παραβολή του Καλού Σαμαρείτη. Μέσα απ’ αυτή την παραβολή δίνεται απάντηση στο ερώτημα ποιος είναι ο πλησίον μας. Εγείρεται επίσης το ζήτημα πώς ο καθένας από εμάς γίνεται πλησίον για τον άλλο. Και αυτό, γιατί σε τελική ανάλυση στην προοπτική της αυθεντικής κοινωνίας αγάπης που σφυρηλατείται στην πραγματικότητα της Εκκλησίας, όλοι οι άλλοι είναι πλησίον μας και αδελφοί μας και σαν τέτοιους θα πρέπει να τους αντικρίζουμε. Αυτό και αν συνιστά το πραγματικό περιεχόμενο της πολιπολιτισμικότητας που προβάλλεται σήμερα πολλές φορές σαν ένας όρος κενού περιεχομένου και ρηχών προσεγγίσεων.
Η στυγνή τυπολατρία
ΚΥΡΙΑΚΗ Η΄ ΛΟΥΚΑ
Απόστολος: Γαλ. α΄ 11-19
Ευαγγέλιον: Λουκ. ι΄ 25-37
10 Νοεμβρίου 2024
Κάποτε ένας νομικός, ένας νομομαθής, ένας δηλαδή που μελετούσε και δίδασκε τους νόμους και τις Γραφές, θέλησε να πειράξει και να προκαλέσει δημόσια τον Κύριο. Τον ρώτησε λοιπόν με ενώπιον των μαθητών του Κυρίου και του πλήθους που είχε συγκεντρωθεί για να Τον ακούσει, «Διδάσκαλε, τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω;», δηλαδή τι πρέπει να κάνω για να κληρονομήσω την αιώνια ζωή; Πολύ ωραίο και εύστοχο είναι το ερώτημα, όμως αυτό διατυπώθηκε, με άσχημο και ειρωνικό τρόπο από τον νομικό. Τότε ο Ιησούς απάντησε αντιστρέφοντας την ερώτηση στη νομική ιδιότητα του νομικού λέγοντας: «Ἐν τῷ νόμῳ τί γέγραπται; πῶς ἀναγινώσκεις;»
ΚΥΡΙΑΚΗ Η' ΛΟΥΚΑ (10-11-2024)
ΓΡΑΠΤΟΝ ΘΕΙΟΝ ΚΗΡΥΓΜΑ
Τίς πλησίον δοκεῖ σοι γεγονέναι;
Ἕνα ἀπό τά ἀγαθά τῆς ἀνθρώπινης ἐργατικότητας εἶναι -ἐνδεχομένως- ὁ θεμιτός πλοῦτος.
Ἀντέστρεψε ὁ Χριστός μας, χριστιανοί μου, τό ἐρώτημα τοῦ νομικοῦ, πού ζητοῦσε νά βρεῖ ποιός εἶναι ὁ «πλησίον» του. Σάν νά τοῦ ἔλεγε: «Μή ψάχνεις. Γίνε ἐσύ πλησίον».
Καί περιγράφοντας τό ὑπόδειγμα τῆς προσφορᾶς εἶπε τήν σπουδαῖα παραβολή. Κι ἔδειξε τόν Σαμαρείτη - ἀπόβλητον γιά τούς Ἰουδαίους- νά νοιάζεται μέ ἀγάπη καί φροντίδα.
ΚΥΡΙΑΚΗ 10 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2024 – ΝΑ ΒΡΟΥΜΕ ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΜΑΣ ΠΡΟΣΩΠΟ
Μία ἀπό τίς κυριότερες ἀνάγκες τῆς ἀνθρώπινης ὕπαρξης, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, εἶναι ἡ ἡσυχία. Ὁ ἄνθρωπος ζεῖ μέσα στό ἄγχος τῆς ζωῆς, στήν ταχύτητα καί τό βάρος πού προκαλοῦν οἱ βιοτικές μέριμνες, μέ ἀποτέλεσμα νά μήν ἔχει χρόνο γιά βρεῖ τόν ἑαυτό του. Ἀναζητᾶ λοιπόν ἐπιλογές πού θά τόν ξεκουράσουν, ξοδεύει χρόνο καί χρῆμα γιά νά ἀλλάξει τόν ρυθμό τῆς ζωῆς του, υἱοθετεῖ καί μεθόδους ἀντίθετες στή χριστιανική πίστη καί παράδοση, ὅπως ὁ διαλογισμός καί ἡ γιόγκα.
Να ζεῖ μέσα μας ὁ Χριστός
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΗΣ 10-11-2024 «ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΤΩΝ ΠΟΛΛΩΝ»
Κύριε «Τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω;»
Ἡ ἀπάντηση τοῦ Κυρίου στὸ ἐρώτημα τοῦ νομομαθῆ Ἰουδαίου, «ἐν τῷ νόμῳ τί γέγραπται» δὲν ἐνδιέφερε μόνο ἐκεῖνον. Ἐνδιαφέρει ὅλους τούς ἀνθρώπους.
Δὲν ἀρκεῖ βέβαια ὁποιαδήποτε γνώση τοῦ νόμου τοῦ Θεοῦ. Πρέπει νὰ εἶναι σωστὴ καὶ πλήρης. Τὸ στηρίζει καὶ ἡ δήλωση τοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος «δὲν ἦλθε νὰ καταργήσει τὸ μωσαϊκὸ νόμο καὶ ὅσα προανήγγειλαν οἱ Προφῆτες, ἄλλα νὰ τὰ συμπληρώσει».
ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Η' ΛΟΥΚΑ (10.11.2024)
ΚΥΡΙΑΚΗ Η΄ ΛΟΥΚΑ
«ψυχήν τεταπεινωμένην ἐμπλήσεις καί ἔσται ὁ Θεός σου μετά σοῦ διαπαντός» (Ἠσαΐου 58, 10-11).
Ὁ Κύριος στήν Παλαιά Διαθήκη, ἀγαπητοί ἀδελφοί, διαλαλεῖ διά στόματος τοῦ Προφήτου Ἠσαΐου στόν λαό του «μοιρᾶστε μέ τόν πεινασμένο τό ψωμί σας καί δῶστε ἀνακούφιση στόν καταπιεσμένο. Τότε μές στό σκοτάδι θά λάμψει τό φῶς σας, καί τό σκοτάδι σας θά γίνει σάν τοῦ μεσημεριοῦ τό φῶς. Τότε ὁ Θεός σας θά εἶναι γιά πάντα μαζί σας» (Ἠσ. 58, 10-11). Στό βιβλίο τοῦ Λευϊτικοῦ διαβάζουμε: «Ἐλάλησεν ὁ Κύριος πρός τόν Μωυσῆ λέγοντάς του: μίλησε σέ ὅλους τούς Ἰσραηλίτες καί πές τους: δέν θά τρέφετε στή καρδιά σας μῖσος ἐναντίον τοῦ ἀδελφοῦ σας (19.1,17). Ὁ Προφήτης Ἀμώς ἀπευθύνεται στούς Ἰσραηλίτες λέγοντάς τους: Ζητήσατε καί ἐφαρμόσατε τό καλό καί ὄχι τό πονηρό, γιά νά ζήσετε. Ἔτσι ὅταν πράττετε, θά εἶναι μαζί σας Κύριος ὁ Θεός» (Ἀμ. 5,14).
Σάββατο 2 Νοεμβρίου 2024
ΠΑΤΕΡΙΚΟΝ ΚΥΡΙΑΚΟΔΡΟΜΙΟΝ
Κυριακὲς Λουκᾶ. Κυριακὴ Ε΄ Λουκᾶ
ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ 1
ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ 2
ΟΣΙΟΥ ΑΣΤΕΡΙΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΜΑΣΕΙΑΣ
ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ Μητροπολίτου Φλωρίνης
Μητροπολίτου Σουρόζ Αντωνίου Bloom
Γεωργίου Παυλίδου Μητροπολίτου Νικαίας
2024 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 3 – ΚΥΡΙΑΚΗ Ε ΛΟΥΚΑ
ΠΛΟΥΣΙΟΥ ΚΑΙ ΛΑΖΑΡΟΥ (Λουκ. 16, 19-31)
†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ
(Κήρυγμα στις 31/10/1982)
Η απρόσμενη αλλαγή
Στο Ευαγγέλιο, που ακούσαμε, ο Χριστός διηγήθηκε μία παραβολή, για να μας βοηθήσει να καταλάβουμε αλήθειες που αφορούν την αιώνια ζωή. Μας μίλησε για δυό ανθρώπους που ζούσαν εντελώς διαφορετικά. Ο ένας ήταν πλούσιος και καλοπερασάκιας. Έτρωγε, έπινε, γλεντούσε, ντυνόταν αριστοκρατικά, κατοικούσε σε πολυτελές σπίτι. Ο άλλος ήταν πολύ φτωχός. Ζούσε στερημένα, περιμένοντας να αρπάξει κάτι και να φάει από εκείνα που πέταγε ο πλούσιος στα σκυλιά του. Έτσι περνούσαν αυτοί οι δύο τη ζωή τους. Επειδή όμως εδώ στη γη δεν ζούμε αιώνια, ήρθε η ώρα και πέθαναν.
ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΕΠΙΓΕΙΑΣ ΖΩΗΣ
Ἡ διήγηση τῆς παραβολῆς τοῦ πλουσίου καί τοῦ φτωχοῦ Λαζάρου διαιρεῖται σέ τρία μέρη: α) ὁ πλούσιος καί ὁ φτωχός σέ αὐτή τήν ζωή, β) ὁ θάνατος τῶν δύο πρωταγωνιστῶν, καί γ) ἡ ἀντιστροφή τῆς καταστάσεώς τους στήν μετά θάνατον ζωή.
Ἡ σημασία τοῦ ὀνόματος
Τὰ φάρμακα τῆς ψυχῆς
Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 3 Νοεμβρίου 2024, ΙΘ΄ Κυριακῆς Ἐπιστολῶν (Β΄ Κορ. ια΄ 31 – ιβ΄ 9)
ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ
«Ἐδόθη μοι σκόλοψ τῇ σαρκί»
Μεγάλη θλίψη, δύσκολη δοκιμασία ταλαιπωροῦσε τὸν ἀπόστολο Παῦλο, ὅπως ἀκούσαμε στὴ σημερινὴ ἀποστολικὴ περικοπή. Τὴν ὀνομάζει «σκόλοπα», δηλαδὴ αἰχμηρὸ ξύλο, ἀγκάθι καρφωμένο στὸ σῶμα του. Σὰν ἕνας ἀπεσταλμένος τοῦ διαβόλου, ἕνας δαίμονας νὰ τὸν βασάνιζε, νὰ τὸν χτυποῦσε στὸ πρόσωπο. Ἴσως ἦταν κάποια ὀδυνηρή, ἀθεράπευτη ἀσθένεια ἡ θλίψη αὐτή. Τὸ παράξενο ὡστόσο εἶναι ὅτι ὠφελοῦσε πολὺ τὸν Ἀπόστολο, ὅπως ὁ ἴδιος ἐπισημαίνει. Εἶναι δὲ γενικὸς κανόνας ὅτι οἱ θλίψεις μᾶς ὠφελοῦν πνευματικά. Διότι, ὅπως θὰ δοῦμε στὴ συνέχεια, μᾶς ἀφυπνίζουν, μᾶς ταπεινώνουν καὶ μᾶς ἐξαγιάζουν.
1. Μᾶς ἀφυπνίζουν
Κυριακή 3η Νοεμβρίου 2024
Κυριακή Ε΄ Λουκᾶ.
(Λουκ. 16, 19 – 31).
«ἀκουσάτωσαν αὐτῶν» (Λουκ. 16, 29).
Τήν παραβολή τοῦ πλουσίου καί τοῦ Λαζάρου ἀκούσαμε σήμερα στό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα τῆς ἡμέρας. Εἶναι μία ἱστορία στήν ὁποία ὁ Χριστός παρουσιάζει τήν μετά θάνατον πραγματικότητα. Στήν πέραν τοῦ τάφου ζωή ξεκινάει ἡ πρόγευση τῆς χαρᾶς ἤ τῆς ὀδύνης, ἀνάλογα μέ τίς ἐπιλογές πού κάνουμε στό ἐδῶ καί στό παρόν. Ἡ αἰωνιότητα κτίζεται ἀπό τώρα. Ὅσο προλαβαίνουμε, μποροῦμε νά κανονίσουμε ἔγκαιρα ἐάν θά περάσουμε τήν αἰωνιότητα στήν ἀγκαλιά τοῦ Θεοῦ ἤ στή φλογερή ἀπομόνωση ἀπό Ἐκεῖνον. Ὁ Κύριος, προκειμένου νά μᾶς βοηθήσει, κατέθεσε ἔγκαιρα τούς τρόπους μέ τούς ὁποίους θά καταβάλουμε τήν ἁμαρτία καί θά κατακτήσουμε τή σωτηρία.
Kυριακή Ε΄ Λουκά, Ευαγγ. Ανάγνωσμα: Λουκ. ιστ’ 19-31 (03-11-2024)
Πρωτ. Ανδρέα Παπαμιχαήλ
Η σημερινή ευαγγελική περικοπή είναι παρμένη από το 16ο κεφάλαιο του Κατά Λουκάν Ιερού Ευαγγελίου. Στους στίχους αυτούς αναπτύσσεται η παραβολή του Πλούσιου και του φτωχού Λαζάρου. «Πάτερ Αβραάμ, ελέησόν με, και πέμψον Λάζαρον ίνα βάψη το άκρον του δακτύλου αυτού ύδατος και καταψύξη την γλώσσαν μου». Ποιος είναι άραγε αυτός ο τόσο τραγικός άνθρωπος, που εκλιπαρεί για λίγες μόνο σταγόνες νερό; Μόνο αυτοί που βασανίζονται τόσο πολύ, εκλιπαρούν για κάτι τόσο λίγο, τόσο μικρό. Ο άνθρωπος αυτός δεν είναι άλλος από τον πλούσιο της σημερινής ευαγγελικής περικοπής.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)