ΠΑΤΕΡΙΚΟΝ ΚΥΡΙΑΚΟΔΡΟΜΙΟΝ
Κυριακὲς Λουκᾶ. Κυριακὴ Ζ΄ Λουκᾶ
Παρασκευή 25 Οκτωβρίου 2024
2024 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 27 - ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ ΛΟΥΚΑ
Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΚΟΡΗΣ ΤΟΥ ΙΑΕΙΡΟΥ (Λουκ. 8, 41-56)
†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ
(Κήρυγμα στον Άσσο, στις 6/11/1994)
Αξιοποιείστε σωστά το θαύμα
Όταν ο Κύριος μας δίνει τον φωτισμό Του και αναζητούμε την ευλογία Του και την δύναμή Του και την συγχώρησή Του, πρέπει να μας πιάνει και λίγη αγωνία, για να εννοήσουμε καλύτερα το θέλημά Του. Και πρέπει να ανοίγουμε τα μάτια μας, για να διαβάσουμε τον Λόγο τού Θεού, και να τεντώνουμε τα αυτιά μας να τον ακούσουμε. Κυρίως όμως να ανοίγουμε την καρδιά μας, για να τον βάλουμε μέσα, ώστε να μείνει μόνιμα εκεί. Μόνο έτσι μπορούμε να γίνουμε αληθινά άνθρωποι του Θεού!
Σήμερα το Ευαγγέλιο μας μίλησε για δυο θαύματα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.
Κατάθεση στὴν τράπεζα τοῦ οὐρανοῦ
Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 27 Ὀκτωβρίου 2024, ΙΗ΄ Κυριακῆς Ἐπιστολῶν (Β΄ Κορ. θ΄ 6-11)
ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΣΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ
«Ἐσκόρπισεν, ἔδωκε τοῖς πένησιν· ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα»
Ὁλόγος αὐτὸς ποὺ ἀκοῦμε στὴν ἀποστολικὴ περικοπὴ αὐτῆς τῆς Κυριακῆς ἀναφέρεται στὴν ἐλεημοσύνη· στὴν ἀφειδώλευτη προσφορά· στὴν ἔμπρακτη ἐκδήλωση ἀγάπης πρὸς αὐτοὺς ποὺ στεροῦνται τὰ ἀπαραίτητα. Μᾶς βεβαιώνει δὲ ὅτι ἡ ἐλεημοσύνη ἔχει αἰώνια ἀμοιβὴ ἀπὸ τὸν Θεό. Ὁ ἐλεήμων ἄνθρωπος μοιράζει ἄφθονα καὶ δίνει στοὺς φτωχούς. Ἡ ἀρετή του αὐτὴ μένει γιὰ πάντα. Μὲ ἀφορμὴ τὸν θεόπνευστο αὐτὸ λόγο ἂς δοῦμε στὴ συνέχεια ὅτι ἡ ἐλεημοσύνη ἐνισχύει ἀφενὸς αὐτὸν ποὺ παίρνει καὶ ἀφετέρου πλουτίζει αὐτὸν ποὺ δίνει.
1. Ἐνίσχυση ὑλικὴ καὶ πνευματικὴ
Κυριακή 27η Ὀκτωβρίου 2024
Κυριακή Ζ΄ Λουκᾶ.
(Λουκ. 8, 41 – 56).
«μή φοβοῦ∙μόνο πίστευε» (Λουκ. 8, 50)
Δύο θαύματα εἴδαμε καί πάλι σήμερα στό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα τῆς ἡμέρας, τή θεραπεία μιᾶς γυναίκας, πού αἱμορραγοῦσε ἐδῶ καί δώδεκα χρόνια, καί τήν ἀνάσταση τῆς θυγατέρας τοῦ ἀρχισυνάγωγου Ἰάειρου. Ὁ Χριστός χαρίζει τή ζωή καί τήν ἀποκατάσταση τῆς ὑγείας τοῦ σώματος, διότι εἶναι ἡ πηγή τῆς ζωής, ὁ παντοδύναμος Πλάστης τοῦ σύμπαντος, Ἐκεῖνος πού ἔχει τή θέληση καί τή δύναμη νά φέρνει τήν κτίση ὅπου θέλει.
Κυριακή Ζ’ Λουκά Ευαγγ. Ανάγνωσμα: Λκ. η’ 41 – 56 (27-10-2024)
Αρχιμ. Επιφανίου Παπαντωνίου
Η σώζουσα πίστη
Ο Ιησούς Χριστός επιστρέφει στη δεύτερη πατρίδα του την Καπερναούμ, αφού προηγουμένως βρισκόταν στα Γάδαρα όπου θεράπευσε τον δαιμονιζόμενο νέο. Οι κάτοικοι των Γαδάρων μετά το θαύμα, τον παρακάλεσαν να απομακρυνθεί από την περιοχή τους. Σε αντίθεση με αυτούς, οι κάτοικοι της Καπερναούμ συγκεντρώθηκαν μαζικά και τον ανέμεναν με ενθουσιασμό. Σ΄ αυτήν λοιπόν την περιοχή πραγματοποιήθηκαν τα δύο θαύματα, που μνημονεύονται στο σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα και τα οποία συναντούμε και στους τρεις Συνοπτικούς Ευαγγελιστές.
Kυριακή ΙΗ΄ Επιστολών, Αποστ. Ανάγνωσμα: Β΄ Κορ. θ’ 6-11 (27-10-2024)
Πρωτ. Ανδρέα Παπαμιχαήλ
Το σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα είναι παρμένο από τη Β΄ προς Κορινθίους επιστολή. Σ’ αυτό ο Απόστολος Παύλος προτρέπει τους πιστούς της τοπικής Εκκλησίας να ανταποκριθούν πρόθυμα και απλόχερα στον έρανο που θα διεξαγόταν υπέρ των πτωχών των Ιεροσολύμων, αναπτύσσει τη μεγάλη αξία της ελεημοσύνης και ταυτόχρονα διαβεβαιώνει πως ο Θεός θα ανταμείψει με πολλές ευλογίες την προσφορά τους.
«Ο σπείρων επ’ ευλογίες επ’ ευλογίες και θερίσει»
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ
«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»
ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ΄ ΛΟΥΚΑ
27 Οκτωβρίου 2024
Δύο μεγάλα θαύματα του Κυρίου μας εξιστορεί σήμερα ο Ευαγγελιστής Λουκάς.
Το θαύμα της θεραπείας της αιμορροούσης, που δώδεκα χρόνια υπέφερε από την ασθένεια της και το θαύμα της αναστάσεως της νεκρής κόρης του Ιαείρου. Η άρρωστη αυτή με πολύ προσεκτικές κινήσεις, αθόρυβα, επλησίασε Τον Ιατρό των ψυχών και των σωμάτων μας, αγγίζοντας την άκρη του ιματίου Του, με βέβαιη την ελπίδα της θεραπείας της. Αυτό σημαίνει, ότι διέθετε πολλή πίστη και ευλάβεια.
ΚΥΡΙΑΚΗ 27 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2024
Ζ΄ ΛΟΥΚΑ
(Λουκ. η΄ 41-56) (Β΄ Κορ. θ΄ 6-11)
Η πίστη ως τόλμη
«Και παραχρήμα έστη η ρύσις του αίματος»
Πολλοί ήταν οι άνθρωποι που έτρεχαν κοντά στον Χριστό για να τον δουν, να τον ακούσουν και να δεχθούν κάποια ευεργετική δωρεά Του. Αρκετοί πίστευαν ότι και με ένα άγγιγμα στα ενδύματά Του, θα γίνονταν δέκτες της ευλογίας Του. Και πραγματικά «όσοι αν ήπτοντο αυτού εσώζοντο», σημειώνεται χαρακτηριστικά. Το βλέπουμε και στην αιμορροούσα γυναίκα του σημερινού Ευαγγελίου. Η δυστυχισμένη εκείνη ύπαρξη υπέφερε δώδεκα ολόκληρα χρόνια. Ακόμα και η ίδια η επιστήμη ύψωνε τα χέρια στην περίπτωσή της. Οι γιατροί αδυνατούσαν να την θεραπεύσουν. Μόνο μια ελπίδα απέμενε. Ο παντοδύναμος Ιησούς, για τον οποίο τόσα πολλά ακούγονταν.
ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Ζ' ΛΟΥΚΑ (27.10.2024)
ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ΄ ΛΟΥΚΑ
27 Ὀκτωβρίου 2024
«ἐπιβαλῶ τήν χεῖρα μου...
καί ἐξάξω σύν δυνάμει μου τόν λαόν μου» (Ἐξ. 7, 4).
Μέ αὐτά τά λόγια, ἀγαπητοί ἀδελφοί, ὁ Κύριος στή Παλαιά Διαθήκη ἀπευθύνεται στόν Προφήτη Μωυσή καί τοῦ λέγει: Θά ἁπλώσω τό χέρι μου καί μέ τή δύναμή μου θά ἐλευθερώσω τόν λαό μου». Στόν Προφήτη Ζαχαρία λέγει «ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων ὁ Παντοκράτωρ - ἐπιστρέψατε μέ μετάνοια πρός Ἐμένα» (Ζαχ. 1,3). «Ζεῖ Κύριος ὁ Θεός τῶν δυνάμεων», ἀναφωνεῖ ὁ Προφήτης Ἠλίας (Γ΄ Βασ. 17,1). Στό τρίτο βιβλίο τῶν Μακκαβαίων διαβάζουμε: «Ὁ Ὕψιστος Θεός, ὁ ὁποῖος κυριαρχεῖ σέ ὅλες τίς δυνάμεις τοῦ κόσμου» (7,9).
ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ΄ΛΟΥΚΑ
Απόστολος: Β΄ Κορ. θ΄ 6-11
Ευαγγέλιον: Λουκ. η΄ 41-56
27 Οκτωβρίου 2024
Η ευαγγελική περικοπή που ακούσαμε σήμερα αναφέρεται σε δύο θαύματα τα οποία τέλεσε ο Χριστός. Την ανάσταση της κόρης του Ιαείρου και τη θεραπεία της αιμορροούσας γυναίκας. Τα δύο αυτά θαύματα θα μπορούσαν να αποτελέσουν ξεχωριστές διηγήσεις με επιμέρους διδάγματα για μας. Η Εκκλησία μας, όμως, τα περιλαμβάνει σε μια διήγηση γιατί αυτά έγιναν διαδοχικά στον ίδιο χώρο και χρόνο αλλά και γιατί έχουν κοινά μηνύματα να δώσουν σε μας.
ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ' ΛΟΥΚΑ (27-10-2024)
ΓΡΑΠΤΟΝ ΘΕΙΟΝ ΚΗΡΥΓΜΑ
Ὁ πονεμένος πατέρας σέρνει τό βῆμα του στόν Κύριο καί Πλάστη μας. Ἡ δώδεκα μόλις χρονῶν κόρη του ξεψυχᾶ. Ἀρχισυνάγωγος εἶναι. Δύο πράγματα ἀπαιτεῖ τήν ὕστατη αὐτή στιγμή ἀπό τόν Χριστό. Πρῶτον, νά ἔλθει ὁ ἴδιος ὁ Κύριος σπίτι του καί δεύτερον νά βάλει τό χέρι του νά ἀγγίξει τήν κόρη του.
Η ΓΕΝΝΑΙΟΔΩΡΙΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ
ΚΥΡΙΑΚΗ 27 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2024, Η ΓΕΝΝΑΙΟΔΩΡΙΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ
Ἕνα ἀπό τά διλήμματα πού ὁ ἄνθρωπος ἀντιμετωπίζει στήν ζωή του ἔχει νά κάνει μέ τόν τρόπο διαχείρισης τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν. Νά εἴμαστε αὐτάρκεις, νά κρατᾶμε τά ἀγαθά γιά μᾶς, νά τά ἀξιοποιοῦμε γιά τήν δική μας καλοζωία ἤ νά τά μοιραζόμαστε μέ τούς ἄλλους, ἰδίως αὐτούς πού δέν ἔχουν; Τό δίλημμα προεκτείνεται: νά σκορπῶ ὅσα ἔχω ἤ νά τά κρατῶ γιά δύσκολους καιρούς;
Οἱ ἀνάγκες τοῦ «ἐγώ»
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΗΣ 27-10-2024 «ΤΟ ΣΩΤΗΡΙΟ ΑΓΓΙΓΜΑ»
«ΤΟ ΣΩΤΗΡΙΟ ΑΓΓΙΓΜΑ»
Μόλις ὁ Χριστὸς ἄρχισε τὸ ἐπίγειο ἔργο Του, οἱ ἄνθρωποι ἔτρεχαν κοντά Του. Ἤθελαν νὰ τὸν ἰδοῦν, νὰ τὸν ἄκουσουν καὶ νὰ δεχθοῦν κάποια εὐεργετικὴ δωρεά Του. Ἀρκετοὶ πίστευαν ὅτι καὶ μ' ἕνα ἄγγιγμα στὰ ἐνδύματά Του, θὰ δέχονταν τὴν εὐλογία Του. Καὶ πράγματι «ὅσοι ἂν ἤπτοντο αὐτοῦ ἐσώζοντο». Τὸ βλέπουμε καὶ στὴν αἱμορροοῦσα γυναίκα τοῦ σημερινοῦ ἱεροῦ Εὐαγγελίου. Ἡ δύστυχη ὑπέφερε δώδεκα χρόνια, διότι οἱ γιατροὶ δὲν μπόρεσαν νὰ τὴ θεραπεύσουν. Τῆς ἔμενε πλέον μόνο μία ἔλπιδα, ὁ Χριστός.
Παρασκευή 18 Οκτωβρίου 2024
ΠΑΤΕΡΙΚΟΝ ΚΥΡΙΑΚΟΔΡΟΜΙΟΝ
Κυριακὲς Λουκᾶ. Κυριακὴ ΣΤ΄ Λουκᾶ
ΘΕΟΦΥΛΑΚΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ
ΘΕΟΦΥΛΑΚΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ
Το θαύμα αυτό το περιγράφει και ο Ματθαίος:
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΑΥΛΙΔΟΥ Μητροπολίτου Νικαίας
2024 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 20 - ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ ΛΟΥΚΑ
Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΔΑΙΜΟΝΙΖΟΥΜΕΝΟΥ ΤΩΝ ΓΕΡΓΕΣΗΝΩΝ (Λουκ. 8, 26-39)
†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ
(Κήρυγμα στον Γοργόμυλο, στις 25/10/1998)
Η ουρά του διαβόλου δεν είναι κομπολόγι
Το πρώτο δίδαγμα που παίρνουμε από το σημερινό Ευαγγέλιο, που μας μιλάει για ένα δαιμονισμένο άνθρωπο, είναι: «Μην παίζετε με τον διάβολο. Μην σας φαίνεται όμορφη η ουρά του διαβόλου και νομίζετε πως μπορείτε να την κάνετε κομπολόι. Μην φαντασθείτε ποτέ ότι ο διάβολος μπορεί να γίνει ευεργέτης. Να ομορφύνει τη ζωή. Να λύσει προβλήματα».
ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΑΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Ὁ διάβολος εἶναι μία τραγική ὕπαρξη. Ὁ Θεός τόν ἔπλασε μαζί μέ τίς ἀγγελικές δυνάμεις καί τόν προόρισε νά γίνει δοχεῖο ἀκτίστου φωτός.
Αὐτός ὅμως ἀπό ἐγωισμό μετέτρεψε τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ σέ φιλαυτία καί κίνησε ἀνταρσία ἐναντίον τοῦ Θεοῦ. Δέν μπόρεσε νά καταλάβει ὅτι ὁ θρόνος τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ ἀγάπη καί ἡ ταπείνωσή του.
Κυριακή 20η Ὀκτωβρίου 2024
Κυριακή ΣΤ΄ Λουκᾶ.
(Λουκ. 8, 27 – 39).
«ἠρώτησαν αὐτόν ἅπαν τό πλῆθος τῆς περιχώρου τῶν Γαδαρηνῶν ἀπελθεῖν ἀπ’ αὐτῶν» (Λουκ. 8, 37).
Μετά τό μεγάλο θαῦμα, κατά τό ὁποῖο ὁ Κύριος καταπαύει τή θύελλα καί ἠρεμεῖ τήν τρικυμισμένη θάλασσα, καταπλέει στή χώρα τῶν Γαδαρηνῶν, ὅπου ἐκεῖ κάνει ἕνα ἄλλο μεγάλο θαῦμα. Θεραπεύει ἕναν δαιμονισμένο ἀπό τή δαιμονοπληξία καί τόν ἐλευθερώνει ἀπό τή λεγεώνα τῶν δαιμόνων, πού τόν ταλαιπωροῦσε. Παράλληλα ἀπαλλάσσει καί τή χώρα ἀπό τήν παρανομία τῆς βοσκῆς τῶν χοίρων. Ἀνοίγει τήν προοπτική τῆς τιμιότητας καί τῆς εὐπρέπειας, γιά νά κάνουν οἱ κάτοικοι τῆς περιοχῆς προκοπή πνευματική, πού εἶναι πολύ σημαντικότερη ἀπό τόν ἐφήμερο ὑλικό πλουτισμό. Ἐνῶ, λοιπόν, θά περιμέναμε νά γίνει ἀποδεκτός ὁ Χριστός μέ ἐνθουσιασμό καί σεβασμό, ἀκοῦμε τόν εὐαγγελιστή Λουκᾶ νά μᾶς λέει: «ἠρώτησαν αὐτόν ἅπαν τό πλῆθος τῆς περιχώρου τῶν Γαδαρηνῶν ἀπελθεῖν ἀπ’ αὐτῶν».
ΚΥΡΙΑΚΗ 20 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2024
ΣΤ΄ ΛΟΥΚΑ
(Λουκ. η΄ 26-39) (Β΄ Κορ. στ΄ 16-18, ζ΄1)
Η αυθεντική κοινωνία
«και ιμάτιον ουκ ενεδιδύσκετο και εν οικία ουκ έμενεν»
Ο άνθρωπο διαχρονικά αναζητεί εναγωνίως την ελευθερία του, πλην όμως δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που δοκιμάζει στο βάθος μεγάλη απογοήτευση. Λησμονεί πολλές φορές, δυστυχώς, τη μεγάλη αλήθεια ότι ο Χριστός είναι ο αληθινός ελευθερωτής του κόσμου. Ο δαιμονισμένος που παρουσιάζει η σημερινή ευαγγελική περικοπή θεραπεύθηκε μόλις ακριβώς συνάντησε τον Χριστό. Τον είδαμε να μεταβάλλεται ριζικά και να γίνεται νέα ύπαρξη. Από γυμνός γίνεται «ιματισμένος» και από αλλοπρόσαλλος «σωφρονών», όπως χαρακτηριστικά περιγράφεται η περίπτωσή του σε μια φάση μεταμορφωτική.
Κυριακή Στ΄ Λουκά, Ευαγγ. Ανάγνωσμα: Λκ. η’ 26 – 39 (20-10-2024)
Αρχιμ. Επιφανίου Παπαντωνίου
Το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα προέρχεται από το 8ο κεφάλαιο του κατά Λουκά ιερού Ευαγγελίου και διηγείται τη θαυμαστή θεραπεία των δαιμονιζομένων στην πόλη των Γεργεσηνών. Το περιστατικό αυτό, τοποθετείται χρονικά, αμέσως μετά το θαύμα του χορτασμού των πεντακισχιλίων και της καταπαύσεως των υδάτων.
Κυριακή ΙΖ΄ Επιστολών, Αποστ. ανάγνωσμα: Β΄Κορ. στ’16 ζ’ 1 (20-10-2024)
Ρένου Κωνσταντίνου, θεολόγου, Καθηγητού Μ.Ε
Ο Ναός του Ζωντανού Θεού
Ένα απο τα πιο αγαπητά και προσφιλή θέματα του αποστόλου των εθνών Παύλου, είναι η σχέση του χριστιανού με το Θεό. Περιγράφοντας αυτή την θεμελιώδη και βασική σχέση, ο απόστολος Παύλος χρησιμοποιεί ποικίλους συμβολισμούς και παραστάσεις, καταλήγοντας σε συμπεράσματα που είναι χρήσιμα για τη χριστιανική ζωή. Αυτό ακριβώς επιχειρεί και στην παρούσα περικοπή. Μέσα απο το πιο πάνω χωρίο ο Παύλος, διδάσκοντας τους Κορινθίους και κατ’ επέκταση τους χριστιανούς κάθε εποχής, διακηρύσσει ότι οι χριστιανοί είμαστε «ναός του ζώντος Θεού». Με βάση αυτή τη βαρυσήμαντη θέση της παύλειας θεολογίας, ο Απόστολος των εθνών καθορίζει ποια πρέπει να είναι η στάση των χριστιανών με τον «κόσμο», αλλά και με τον εαυτό τους, που είναι η καθαρότητα «σαρκός και πνεύματος» και ο αγιασμός.
ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΣΤ' ΛΟΥΚΑ (20.10.2024)
ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ ΛΟΥΚΑ
20 Ὀκτωβρίου 2024
«κήρυξον... ὅ ἐγώ ἐλάλησα πρός σέ» (Ἰων. 5, 2)
Στήν Παλαιά Διαθήκη, ἀγαπητοί ἀδελφοί, ὁ Κύριος προστάζει τόν Προφήτη Ἰωνᾶ: «σήκω καί πήγαινε στή Νινευή, τή μεγάλη πόλη, καί κήρυξε τό Θεῖο Λόγό μου. Ὁ Ἰωνᾶς ὑπακούει καί ἡ πόλις σώζεται μέ τήν μετάνοια τοῦ λαοῦ». Ἡ Σοφία τοῦ Θεοῦ οἰκοδόμησε τό σπίτι της καί κηρύττει» (Παρ. 9, 1-3)̇ «τήν Σοφία κηρύξεις» (Παρ. 8,1) ἀναφέρουν οἱ Παροιμίες Σολομῶντος. Ὁ Προφήτης Μωυσῆς βλέποντας τήν ἀνοησία τῶν Ἰσραηλιτῶν νά φτιάξουν ἕνα χρυσό μοσχάρι καί νά τό προσκυνοῦν κηρύττει τή διόρθωσή τους (Ἐξ. 32)» Ὁ Προφήτης Ἠσαΐας ἀναφωνεῖ «Πνεῦμα Κυρίου μέ ἔχρησε νά κηρύξω στούς δούλους τῆς ἁμαρτίας τήν ἄφεση» (61,1). «Κήρυττε τήν χαράν σου ὦ θυγατέρα μου Ἱερουσαλήμ, ὁ Κύριος εὑρίσκεται ἐν μέσῳ σου» διαλαλεῖ ὁ Προφήτης Σοφονίας (3,14-15).
ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ ΛΟΥΚΑ
Απόστολος: Β΄ Κορ. στ΄ 16-18, ζ΄ 1
Ευαγγέλιον: Λουκ. η΄ 26-39
20 Οκτωβρίου 2024
Κυριακή έκτη Λουκά σήμερα και η ευαγγελική περικοπή που ακούσαμε αναφέρεται στην θεραπεία του δαιμονιζομένου των Γαδαρινών. Ο Χριστός με ένα του λόγο έδιωξε τα πολλά δαιμόνια που είχαν κυριεύσει τον άνθρωπο αυτό και τον είχαν καταντήσει υποχείριό τους και συνάμα φόβητρο για όλη την περιοχή. Η απαλλαγή του δαιμονιζομένου από τα δαιμόνια τον οδήγησε στην Θεοπτεία, να αναγνωρίσει τον Χριστό ως Θεό και να θέλει με μεγάλο πόθο να μείνει μαζί Του. Ο Χριστός αντί να τον κάνει μαθητή του, βλέποντας την πίστη του τον έκανε αμέσως απόστολο και τον έστειλε να κηρύξει σε όλη την περιοχή για το πρόσωπο του Χριστού.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ' ΛΟΥΚΑ (20-10-2024)
ΓΡΑΠΤΟΝ ΘΕΙΟΝ ΚΗΡΥΓΜΑ
Τήν προηγούμενη Κυριακή, μέσα ἀπό τήν Εὐαγγελική περικοπή, δρᾶ ὁ Κύριος καί Θεός μας, ὡς Γεωργός καί Σποριάς στόν ἀγρό τῆς καρδιᾶς μας. Στήν σημερινή Εὐαγγελική Περικοπή, ὁ Χριστός ἐνεργεῖ ὡς μοναδικός Ἐλευθερωτής τῶν σωμάτων καί τῶν ψυχῶν μας, σύνολης δηλαδή τῆς ὕπαρξης μας.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΗΣ 20-10-2024 «ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ Ή ΟΧΙ;»
«ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ Ή ΟΧΙ;»
Ἡ Εὐαγγελικὴ περικοπὴ ἀναφέρεται στὴ θεραπεία ἕνος δαιμονισμένου τῆς πόλεως τῶν Γαδαρηνῶν. Ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς δὲν ἐξουσίαζε τὸν ἐαυτό του, διότι κατευθυνόταν ἐδῶ κι ἐκεῖ ἀπὸ δαιμόνια, χωρὶς νὰ μπορεῖ νὰ ἀντιστέκεται.
Τὸ κατάντημα τοῦ δαιμονιζομένου ἦταν δραματικὸ καὶ ἡ ζωὴ του ταλαίπωρη. Κυκλοφοροῦσε γυμνός, δὲν κατοικοῦσε σὲ σπίτι, διανυκτέρευε σὲ μνήματα ἤ τριγυρνοῦσε σὲ ἔρημους τόπους. Συχνὰ ἀγρίευε, ἔφθανε σὲ ἔξαλλη κατάσταση καὶ παραφερόταν. Γιὰ ἀσφάλεια δική του καὶ τῶν ἄλλων τὸν ἔδεναν, ἀλλ' αὐτος ἔσπαζε τὶς ἁλυσίδες τῶν χεριῶν καὶ τὰ σιδερένια δεσμὰ τῶν ποδιῶν του. Ἦταν ἐπικίνδυνος γιὰ τοὺς διερχομένους καὶ ἀποτελοῦσε μεγάλο καὶ σοβαρὸ πρόβλημα γιὰ τοὺς κατοίκους τῆς περιοχῆς.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ' ΛΟΥΚΑ (20-10-2024)
ΓΡΑΠΤΟΝ ΘΕΙΟΝ ΚΗΡΥΓΜΑ
Τήν προηγούμενη Κυριακή, μέσα ἀπό τήν Εὐαγγελική περικοπή, δρᾶ ὁ Κύριος καί Θεός μας, ὡς Γεωργός καί Σποριάς στόν ἀγρό τῆς καρδιᾶς μας. Στήν σημερινή Εὐαγγελική Περικοπή, ὁ Χριστός ἐνεργεῖ ὡς μοναδικός Ἐλευθερωτής τῶν σωμάτων καί τῶν ψυχῶν μας, σύνολης δηλαδή τῆς ὕπαρξης μας.
Παρασκευή 11 Οκτωβρίου 2024
ΠΑΤΕΡΙΚΟΝ ΚΥΡΙΑΚΟΔΡΟΜΙΟΝ
Κυριακὲς Λουκᾶ. Κυριακὴ Δ΄ Λουκᾶ
Κυριακὲς Λουκᾶ. Κυριακὴ Δ΄ Λουκᾶ
ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ
ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ
Γεωργίου Παυλίδου Μητροπολίτου Νικαίας
Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου
Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου ΚαντιώτουΠρωτοπρεσβυτέρου Γεωργίου Μεταλληνού
2024 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 13 - ΚΥΡΙΑΚΗ Δ ΛΟΥΚΑ
Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΩΣ (Λουκ. 8, 5-15)
†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ
(Κήρυγμα στο Γοργόμυλο, στις 16/10/1994)
Ο σπόρος που χάθηκε
Μας είπε ο Χριστός: «Υμίν δέδοται γνώναι τα μυστήρια της βασιλείας του Θεού». Σε σας έχει δοθεί η δυνατότητα να μάθετε τα μυστήρια της Βασιλείας του Θεού.
Από πού; Από τον λόγο Του. Και για να μας εξηγήσει τι είναι ο λόγος Του, είπε την παραβολή που ακούσαμε σήμερα.
Ήταν ένας σπορέας. Βγήκε να σπείρει. Και έσπειρε όχι μόνο στην καλλιεργημένη γη, όπως σπέρνουν οι άνθρωποι, αλλά πέταξε τον σπόρο και στον δρόμο, και στις πέτρες, και στα αγκάθια, και στην γη την «αγαθή».
Τι είναι ο σπόρος; Όταν τον βλέπει κανείς, είναι σιτάρι ξερό, καλαμπόκι ξερό, άλλα τίποτε περισσότερο από σποράκια ξερά, κατάξερα.
Φαίνονται νεκρά! Και όμως έχουν μέσα τους ζωή.
ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Η ΣΠΟΡΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
῾Η παραβολή τοῦ Σπορέως πραγματεύεται τό μυστήριο τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ καί ἀναγγέλλει τόν λόγο τοῦ Θεοῦ.
Ὁ σπόρος εἶναι ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ. Ἀπό τήν ὥρα πού γίνεται ἡ σπορά μέχρι τήν ἐποχή τοῦ θερισμοῦ μεσολαβεῖ ἀρκετός χρόνος. Αὐτός ὁ χρόνος ἔχει μεγάλη σημασία, γιατί φανερώνει ἀφ᾽ ἑνός μέν ὅτι ὁ Θεός παρέχει χρόνο στόν καθένα νά καλλιεργήσει στήν καρδιά του τόν λόγο τοῦ Θεοῦ καί νά τόν καταστήσει καρποφόρο, ἀφ᾽ ἑτέρου δέ τήν ἐσχατολογική διάσταση τῆς παραβολῆς, ἀφοῦ ὁ θερισμός εἶναι ἡ εἰκόνα τῆς τελικῆς κρίσεως καί τῆς αἰώνιας βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Ἐπίσης, τό γεγονός ὅτι ὁ σπόρος σπείρεται στό ἔδαφος καί δίνει τήν ἐντύπωση ὅτι χάνεται, συμβολίζει ἀκόμα καί τό γεγονός τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου, πού ὁδηγεῖ πρός τήν κοινή Ἀνάσταση τήν ἐποχή τοῦ ἐσχατολογικοῦ θερισμοῦ.
Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ
Ἡ μεγάλη ἀλήθεια
Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 13 Ὀκτωβρίου 2024, Τῶν Πατέρων (Τίτ. γ΄ 8-15)
Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΛΗΘΕΙΑ
«Πιστὸς ὁ λόγος».
Ἡ σημερινὴ Κυριακή, ποὺ ὀνομάζεται Κυριακὴ τοῦ Σπορέως ἐξαιτίας τῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς τῆς θείας Λειτουργίας, εἶναι ἀφιερωμένη στοὺς θεοφόρους Πατέρες ποὺ συγκρότησαν τὴν Ζ΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο στὴ Νίκαια τῆς Βιθυνίας τὸ 787, γιὰ νὰ ἀντιμετωπίσουν τὴν αἵρεση τῆς Εἰκονομαχίας. Ἡ ἀποστολικὴ περικοπὴ τῆς ἡμέρας ἀναγινώσκεται πρὸς τιμὴν τῶν θεοφόρων Πατέρων.
Κυριακή 13η Ὀκτωβρίου 2024
Κυριακή Δ΄ Λουκᾶ (Ζ΄ Οἰκ. Συνόδου).
(Λουκ. 8, 5 – 15).
«ὑμῖν δέδοται γνῶναι τά μυστήρια τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ» (Λουκ. 8, 10).
Τήν περίφημη παραβολή τοῦ Καλοῦ Σπορέως ἀκούσαμε σήμερα στό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα τῆς ἡμέρας. Εἶναι μία ἱστορία πού χρησιμοποίησε ὁ Χριστός, γιά νά δώσει στούς ἀνθρώπους νά καταλάβουν πώς ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ σκορπίζεται ἀφειδῶς, προκειμένου νά λάβουν τό μήνυμα τῆς σωτηρίας, νά τό ἀφομοιώσουν, νά ἐργαστοῦν φιλότιμα καί νά καρποφορήσουν πλουσιοπάροχα. Στήν ἀπορία τῶν μαθητῶν γιατί μιλάει μέ παραβολές, ὁ Κύριος ἀπαντάει: «ὑμῖν δέδοται γνῶναι τά μυστήρια τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ», πού σημαίνει ὅτι «σέ σᾶς δόθηκε ὡς δῶρο νά γνωρίζετε τά μυστήρια τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ».
Κυριακή Δ’ Λουκά (του Σπορέως) Ευαγγ. Ανάγνωσμα: Λκ. η’ 5-15 (13-10-2024)
Πρεσβ. Χαρίτωνος Θεοδώρου
Η Παραβολή του σπορέως, αναφέρετε σε κάποιο γεωργό ο οποίος έσπερνε σπόρους στο χωράφι του, όμως μερικοί από τους σπόρους που έπεφταν στο δρόμο του χωραφιού είχε ως αποτέλεσμα να καταπατούνται και να καταστρέφονται από τους διαβάτες και άλλοι να γίνονται τροφή από διάφορα πτηνά του ουρανού. Άλλοι σπόροι λόγω της πετρώδης μορφολογίας του εδάφους ξεραίνονταν επειδή δεν υπήρχε υγρασία. Άλλοι πάλι σπόροι έπεσαν σε έδαφος γεμάτο από σπόρους αγκαθιών, και όταν βλάστησαν, τους έπνιξαν τα αγκάθια τελείως. Και άλλοι σπόροι έπεσαν στην εύφορη γη και έκαναν καρπό εκατό φορές περισσότερο.
Κυριακή Αγίων Πατέρων, Αποστ. Ανάγνωσμα: Τιτ. γ’ 8-15 (13-10-2024)
Ηλιάνας Κάουρα, θεολόγου
Η Εκκλησία έχει αφιερώσει τρεις από τις Κυριακές του εκκλησιαστικού έτους στην τιμή των Αγίων Πατέρων. Η πρώτη είναι η έβδομη Κυριακή από το Πάσχα, η οποία είναι αφιερωμένη στους τριακόσιους δεκαοκτώ Πατέρες, οι οποίοι συγκρότησαν την Α΄ Οικουμενική Σύνοδο, η δεύτερη είναι στις 13 Ιουλίου αν είναι Κυριακή, ή αν όχι η πρώτη Κυριακή μετά την ημερομηνία αυτή. Αυτή η Κυριακή είναι αφιερωμένη στη μνήμη των έξι πρώτων Οικουμενικών Συνόδων με έμφαση στην Δ’ Οικουμενική Σύνοδο στη Χαλκηδόνα Κωνσταντινουπόλεως το 451 μ.Χ. Η τρίτη Κυριακή η οποία είναι αυτή που εξετάζουμε σήμερα είναι μέσα στο μήνα Οκτώβριο και συγκεκριμένα αυτή που θα συμπέσει στις 11 του μηνός ή την πρώτη και πάλι Κυριακή μετά την ημερομηνία αυτή και είναι αφιερωμένη στη μνήμη των Πατέρων της Ζ’ Οικουμενικής Συνόδου.
ΚΥΡΙΑΚΗ 13 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2024
Δ΄ ΛΟΥΚΑ
ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ Ζ΄ ΟΙΚΟΥΜ. ΣΥΝΟΔΟΥ
(Λουκ. η΄ 5-15) (Τιτ. γ΄ 8-15)
Αγιασμένη καρποφορία
«Εξήλθεν ο σπείρων του σπείραι τον σπόρον αυτού»
Η διήγηση της παραβολής του Καλού Σπορέως, ξεδιπλώνει πολύ ζωντανές εικόνες από την αγροτική ζωή, με βαθύτερα μηνύματα και νοήματα. Αποκαλύπτονται από το περιεχόμενό της σπουδαίες πνευματικές αλήθειες, απόλυτα συμβατές με τις υπαρξιακές αναζητήσεις του ανθρώπου, με πυξίδα πάντοτε την αλήθεια που οδηγεί στην αγάπη του Χριστού.
Κέντρο και καρδιά της παραβολής είναι το Πρόσωπο του Χριστού, με τους εξής άξονες:
α. Ο Θεός είναι ο γεωργός και εμείς το χωράφι του.
β. Ο Χριστός είναι ο καλός Σπορέας.
γ. Ο σπόρος είναι ο Λόγος του Θεού.
ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Δ' ΛΟΥΚΑ (13.10.2024)
ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΛΟΥΚΑ
13 Ὀκτωβρίου 2024
«πρό τοῦ αἰῶνος ἀπ’ἀρχῆς ἔκτισέ με καί ἕως αἰῶνος οὐ μή ἐκλίπω». (Σοφ. Σειράχ 24,9)
Ὁ σοφός Σειράχ στήν Παλαιά Διαθήκη, ἀγαπητοί ἀδελφοί, ὁμολογεῖ γιά τή Σοφία τοῦ Θεοῦ! «προτοῦ ὑπάρξει χρόνος, εὐθύς ἐξ ἀρχῆς μέ ἐδημιούργησε, καί δέν θά παύσω ποτέ νά ὑπάρχω». Καί ὁ σοφός Σολομών λέγει: «Αὐτή εἶναι τό φωτεινό ἀπαύγασμα τοῦ θείου ἀμετάβλητου, αἰωνίου φωτός ̇ τό ὁλοκάθαρο κάτοπτρο τῆς ἐνέργειας τοῦ Θεοῦ, ἡ εἰκόνα καί ἡ ἔκφρασις τῆς ἀγαθότητος αὐτοῦ» (Σοφ. Σολομ. 7,26). Διότι τί ἄλλο εἶναι ἡ σοφία, τήν ὁποία προτρέπονται οἱ εὐσεβεῖς νά ἀποκτήσουν στή ζωή τους γιά νά εὐημερίσουν; Εἶναι ἀκριβῶς ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, «ὁ σπείρων», ὁ αἰώνιος γεωργός τοῦ καλοῦ καί τοῦ ἀληθινοῦ.
ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΛΟΥΚΑ (ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ Ζ΄ Ο.Σ.)
Απόστολος: Τιτ. γ΄ 8-15
Ευαγγέλιον: Λουκ. η΄ 5-15
13 Οκτωβρίου 2024
«Ο σπόρος εστίν ο Λόγος του Θεού»
Ξεκινάει σήμερα, με τη δύναμη του Θεού, την ευχή του Επισκόπου και τη φιλότιμη θυσιαστική διάθεση των εργατών του Ευαγγελίου, η νέα ιεραποστολική προσπάθεια της Εκκλησίας. Στο ευαγγελικό ανάγνωσμα ακούσαμε την παραβολή του Καλού Σπορέως, που σκορπίζει τον σπόρο της ζωής, της ελπίδας και της σωτηρίας στις καρδιές των ανθρώπων. Μέσα από την εξιστόρηση και την ερμηνεία της παραβολής καταλαβαίνουμε ότι ο λόγος του Θεού έχει τρία βασικά χαρακτηριστικά, είναι πλούσιος, είναι ελεύθερος και είναι γόνιμος.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΗΣ 13-10-2024 «Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΣΠΟΡΟΣ»
«Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΣΠΟΡΟΣ»
Τὴν περίοδο τοῦ Φθινοπώρου γίνεται ἡ σπορὰ πολλῶν ἀγαθῶν. Ἡ γεωργικὴ αὐτή ἐργασία ἐνέπνευσε τοὺς Πατέρες νὰ τοποθετήσουν τὴν ἀνάγνωση τῆς Εὐαγγελικῆς περικοπῆς τοῦ Σπορέως σὲ Κυριακὴ τοῦ Ὀκτωβρίου, ποὺ βρισκόμαστε ἀκόμη στὴν ἀρχή τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους. Οἱ μαθητὲς τὸν ρώτησαν νὰ τοὺς ἐξηγήσει ποιὸ εἶναι τὸ νόημά της. Καὶ ὁ θεῖος Διδάσκαλος ἀπάντησε ὅτι: «ὁ σπόρος ἐστίν ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ...».
Σάββατο 5 Οκτωβρίου 2024
Κυριακή Γ΄Λουκᾶ.
Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ
Κυριακή Γ΄ Λουκᾶ (Λουκ. ζ΄11-16)
Εἰς τὸ τῆς τρίτης Κυριακῆς τοῦ Λουκᾶ Εὐαγγέλιον ὑπόθεσιν ἔχον τὸν ὑπὸ τοῦ Κυρίου ἐγερθέντα τῆς χήρας παῖδα. Ὁμιλία μβ΄.
Παρουσιάζοντας ὁ μέγας Παῦλος τὴ θεϊκότητα καὶ τὴν ὠφελιμότητα τῆς πίστεως καὶ ἀναφέροντας τὰ ἔργα της καὶ τοὺς ἄθλους καὶ τοὺς καρποὺς καὶ τὴ δύναμή της, ἀρχίζει ἀπὸ τὴν ἴδια τὴν ἀρχὴ τῶν αἰώνων, ἀπὸ τοὺς ὁποίους τίποτα δὲν ὑπάρχει ἀρχαιότερο. Μὲ τὴν πίστη, λέει, κατανοοῦμε ὅτι ἀποτελέστηκαν οἱ αἰῶνες μὲ τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ, ὥστε νὰ δημιουργηθοῦν τὰ ὁρατὰ ἀπὸ ἀόρατα καὶ τελειώνει στὴ μελλοντική, παναθρώπινη ἀνάσταση καὶ τὴν τελείωση τῶν ἁγίων, ποὺ θὰ συμβῆ τότε, ἀπὸ τὴν ὁποία τίποτα δὲν εἶναι τελειότερο. Κι ἐνῶ κάμει τὸν κατάλογο ἐκείνων ποὺ θαυμάστηκαν γιὰ τὴν πίστη τους καὶ μὲ τὸ παράδειγμά τους δίνουν μαρτυρία γι’ αὐτὴν, προσθέτει καὶ τοῦτο· Ἐξ αἰτίας τῆς πίστης τους ξαναπῆραν γυναῖκες μὲ ἀνάσταση τοὺς νεκρούς τους.
Κυριακή Γ’ Λουκά
Η ανάσταση του γιου της χήρας στη Ναΐν
Ἀγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας
Εξήγησις υπομνηματική εις το κατά Λουκάν Ευαγγέλιον, κεφ. ζ΄ (Λουκά 7, 11-17)
Στ. 11: «ἐπορεύετο εἰς πόλιν καλουμένην Ναΐν»
Πρόσεχε όμως πώς σε παράδοξα συνάπτει παράδοξα. Και στην περίπτωση όμως της θεραπείας του άρρωστου δούλου του εκατόνταρχου στην οποία αναφέρθηκε αμέσως προηγουμένως βέβαια αφού Τον κάλεσαν να βοηθήσει απάντησε, εδώ όμως, στην πόλη Ναΐν, αν και δεν καλείται για βοήθεια, πηγαίνει· γιατί κανένας δεν Τον καλούσε σε ανάσταση νεκρού, αλλά πηγαίνει σε αυτήν από μόνος Του. Και νομίζω με πάρα πολλή σοφία, για να συνδυάσει με το προηγούμενο θαύμα της θεραπείας του ασθενούς δούλου του πιστού εκατόνταρχου και αυτό· δεν ήταν βέβαια καθόλου παράδοξο να φανταστεί κανείς, ότι κάποιος θα μπορούσε να αντιδράσει πολεμώντας τη δόξα του Σωτήρα και λέγοντας:
Τετάρτη 2 Οκτωβρίου 2024
2024 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ Γ ΛΟΥΚΑ
Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΥΙΟΥ ΤΗΣ ΧΗΡΑΣ ΤΗΣ ΝΑΪΝ (Λουκ. 7, 11-16)
†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ
(Κήρυγμα στη Φιλιππιάδα, στις 8/10/2006)
Τότε τι συμβαίνει;
Ακούσαμε στο Ευαγγέλιο ότι ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός πήγαινε σε μια πόλη, τη Ναΐν. Μπαίνοντας, συνάντησε μια κηδεία. Κήδευαν τον μονογενή υιό μιας χήρας. Όπως συμβαίνει σ’ αυτές τις περιπτώσεις, ήταν γύρω της πολύς κόσμος, για να της συμπαρασταθούν. Εκείνη έκλαιγε. Ο Κύριος την λυπήθηκε και της είπε:
-Μη κλαις.
Μετά ακούμπησε το φέρετρο και είπε στο πεθαμένο παιδί:
-Νεανίσκε, σοι λέγω. Εγέρθητι!
ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Ο ΝΙΚΗΤΗΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ
Τό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα τῆς Κυριακῆς Γ΄ Λουκᾶ μᾶς μιλάει γιά τήν ἀνάσταση τοῦ νεκροῦ παιδιοῦ μιᾶς χήρας γυναίκας στήν πύλη τῆς πόλεως Ναΐν τῆς Γαλιλαίας. Ὁ νικητής τοῦ θανάτου, ὁ Ἰησοῦς Χριστός, συναντᾶ μπροστά Του τόν θάνατο καί προφέρει τήν φράση πού διαβάζουμε στήν περικοπή: «Νεανίσκε, σοί λέγω· ἐγέρθητι». Εἶναι ἡ πρόσκληση τῆς ζωῆς πρός τόν ἡττημένο ἀπό τόν θάνατο ἄνθρωπο, ἡ ἐλπιδοφόρα καί γεμάτη ζωή προσταγή τοῦ Χριστοῦ, ἡ ἀλήθεια τῆς ἀναστάσεως.
Τό μυστήριο τοῦ θανάτου
Ἀπὸ τὴν πίστη στὴν ὁμολογία
Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 6 Ὀκτωβρίου 2024, ΙΕ΄ Κυριακῆς (Β΄ Κορ. δ΄ 6-15)
ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΣΤΗΝ ΟΜΟΛΟΓΙΑ
«Πιστεύομεν, διὸ καὶ λαλοῦμεν».
Θησαυρὸς ἀνεκτίμητος γιὰ τὸν ἄνθρωπο εἶναι τὸ φῶς τοῦ Εὐαγγελίου· ἡ ἀλήθεια ποὺ φανερώθηκε διὰ τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ἡ ὁποία μεταδόθηκε στὸν κόσμο ἀπὸ τοὺς ἁγίους Ἀποστόλους καὶ τοὺς διαδόχους τους. Ἡ ἀλήθεια αὐτὴ ὡστόσο στὶς ἡμέρες μας ἀπὸ πολλοὺς ἀγνοεῖται, περιφρονεῖται ἢ ἀλλοιώνεται. Γι᾿ αὐτὸ εἶναι ἀπαραίτητο οἱ Χριστιανοὶ νὰ τὴν ὁμολογοῦμε, ὅπως ἔκαναν καὶ οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι, οἱ ὁποῖοι πίστευαν στὴ θεία δύναμη τοῦ Κυρίου καὶ μὲ θάρρος ὁμολογοῦσαν τὴν πίστη τους.
Ἡ πίστη λοιπὸν ὁδηγεῖ στὴν ὁμολογία. Γιὰ νὰ δίνουμε ὅμως σωστὴ μαρτυρία γιὰ τὸν Χριστό, ἡ πίστη μας πρέπει νὰ εἶναι ὀρθή, ἐμπειρικὴ καὶ θερμή, ὅπως θὰ δοῦμε στὴ συνέχεια. Γι᾿ αὐτό, σύμφωνα μὲ τὸ σημερινὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα, οἱ Ἀπόστολοι ἔλεγαν: «Καὶ ἡμεῖς πιστεύομεν, διὸ καὶ λαλοῦμεν»! Πίστευαν καὶ ὁμολογοῦσαν.
1. Ὀρθὴ πίστη
Κυριακή Γ΄ Λουκά, Ευαγγ. Ανάγνωσμα: Λκ. ζ΄ 11-16 (06-10-2024)
Πρωτ. Φιλίππου Φιλίππου
Η σημερινή ευαγγελική περικοπή είναι παρμένη απο το 7ο κεφάλαιο του Κατά Λουκάν Ιερού Ευαγγελίου. Στους στίχους αυτούς περιγράφεται η ανάσταση του γιού μας χήρας από την πόλη της Ναΐν, η οποία βρίσκεται νοτιοδυτικά και όχι πολύ μακριά από την πόλη της Καπερναούμ όπου βρισκόταν προηγουμένως ο Ιησούς Χριστός. Φεύγοντας, λοιπόν, ο Ιησούς Χριστός από την πόλη της Καπερναούμ, όπου είχε θεραπεύσει το δούλο του εκατοντάρχου, έρχεται στην πόλη της Ναΐν μαζί με αρκετούς μαθητές του και πολύ κόσμο που τον ακολουθούσε. Καθώς πλησίαζαν στην είσοδο της πόλης συνάντησαν μια νεκρική πομπή που μετέφερε ένα νεαρό νεκρό. Ο νεαρός αυτός ήταν ο μονάκριβος γιος μιας μάνας, η οποία ήταν χήρα.
Κυριακή ΙΕ’ Επιστολών, Αποστ. Aνάγνωσμα: Β’ Κορ. δ΄ 6-15 (06-10-2024)
Ξένιας Παντελή, θεολόγου
Στο συγκεκριμένο αποστολικό ανάγνωσμα γίνεται λόγος για τις επερχόμενες θλίψεις και το θάνατο που έχει να αντιμετωπίσει στη ζωή του ο άνθρωπος. Ο απόστολος Παύλος τονίζει ότι οι θλίψεις δεν πρέπει να μας ρίχνουν κάτω, δεν πρέπει να χάνουμε τον αγώνα της ζωής. Μέσα από το σκοτάδι θα λάμψει το φως και έτσι θα γνωρίσουμε τη δόξα στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Στις δύσκολες στιγμές της ζωής μας δεν πρέπει να απελπιζόμαστε ακόμα κι αν βρισκόμαστε σε αδιέξοδο έστω κι αν ακόμα μας καταδιώκουν οι θλίψεις και οι πειρασμοί της ζωής. Ο Θεός όμως ποτέ δεν μας εγκαταλείπει.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΗΣ 06-10-2024 «ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ»
«ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ»
Σέ ὅποια γωνιά τοῦ πλανήτη καί ἄν στραφεῖς, τά μάτια ἀντικρίζουν πόνο, θλίψη, πίκρα. Καί αὐτά μέ τήν σειρά τους γεννοῦν σκληρότητα, κατάθλιψη, ἀπαισιοδοξία.
Σέ μιά ἄσημη πόλη τῆς Ἰουδαίας, τήν Ναΐν, ἐξελίσσεται μία σκηνή ἀρκετά συνηθισμένη τά χρόνια ἐκεῖνα. Κάποιος νέος εἶχε πεθάνει καί ὅπως συνήθως συμβαίνει στίς κηδεῖες τῶν νέων, πλῆθος κόσμου, ἀκολουθοῦσε τήν ἐξόδιο πομπή. Τό τραγικό στήν περίπτωση ἐκείνη ἔγκειται στό ὅτι ὁ νεαρός ἦταν ὁ μονάκριβος γιός μιᾶς χήρας, ἡ ὁποία μέ τόν θάνατό του ἔμενε ὁλομόναχη στή ζωή καί ἀπροστάτευτη. Γι' αὐτό καί ἡ γυναίκα ἐκείνη εἶχε πραγματικούς λόγους νά κλαίει πολύ, τόσο γιά τό μονάκριβο παιδί της, ὅσο καί γιά τόν ἑαυτό της.
Κυριακή 6η Ὀκτωβρίου 2024
Κυριακή Γ΄ Λουκᾶ.
(Λουκ. 7, 11 – 16).
«ἥψατο τῆς σοροῦ» (Λουκ. 7, 14).
Ὁ Θεός καί Πλάστης τοῦ σύμπαντος ἦλθε στήν ταπεινή γῆ καί ντύθηκε τή σάρκα μας.
Ντύθηκε τόν πόνο, τούς καημούς καί τούς ἀναστεναγμούς μας. Σκούπισε τά δάκρυα καί γλύκανε τίς πληγές ὡς φιλάνθρωπος, ὡς ἡ ἀπόλυτη καί ἀκρότατη ἀγάπη. Στό δραματικό θαῦμα τῆς σημερινῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς ἔρχεται ὁ Υἱός τοῦ ἀνθρώπου νά ἀναστήσει τόν μονογενή υἱό τῆς χήρας τῆς Ναῒν. Ἔρχεται ἡ Αὐτοζωή νά δώσει ζωή. Πλησιάζει τήν ἐκφορά τοῦ νέου καί ἁπλώνει τό χέρι Του.
«Ἥψατο τῆς σοροῦ» μᾶς λέγει ὁ εὐαγγελιστής Λουκᾶς. Τό θεϊκό ἄγγιγμα στό νεκρό σῶμα τοῦ νέου φέρνει τήν ἀνάσταση καί τή ζωή.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)