Κυριακή του Ασώτου π. Γεώργιος Παπαθεοδώρου

Επιστροφή-του-Ασώτου

ΚΥΡΙΑΚΉ ΤΟY AΣΩΤΟΥ
Πως τον έλεγαν τον άσωτο υιό; Ανώνυμο τον άφησε ο Κύριος. Γιατί; Για δύο λόγους. Ο ένας. Δεν θέλει να διαπομπεύσει τον άσωτο. Ήταν βέβαια άσωτος ο νέος. Είμαστε έτοιμοι να τον εντοπίσουμε. Κάποιος νέος ήταν νέος αντάρτης, νέος αυθάδης, νέος έξαλλος, νέος αναρχικός. Ίσως να θέλουμε και να τον λιθοβολήσουμε αυτό τον νέο, κάθε νέο, που έχει παραστρατήσει. Φανταστείτε εκατό ανθρώπους να σπρώχνουν ένα νέο αγόρι στον γκρεμό.  Μόλις φθάνουν στο χείλος, αντί να το λυπηθούν, αντί να κάνουν κάποια τελευταία προσπάθεια να τον συγκρατήσουν, αυτοί με όλη τους την δύναμη δίνουν μια σπρωξιά και το αγόρι πέφτει στον γκρεμό και τσακίζεται. Και αντί να συναισθανθούν αυτοί οι εκατό το έγκλημά τους, βλέπουν το αγόρι τσακισμένο και από πάνω το βρίζουν και του ρίχνουν πέτρες. Και ύστερα μερικοί αρχίζουν να  κλαίνε για το χάλι του νέου. Αυτή είναι η κοινωνία μας σήμερα. Όλες οι δυνάμεις του κακού σπρώχνουν τα  παιδιά και τους νέους στο γκρεμό της αμαρτίας, της διαφθοράς, της αποστασίας, με μια λέξι, της ασωτίας. Δυνάμεις με μαγικά και ηλεκτρονικά μέσα, άνθρωποι διαφθοράς   και εκμεταλλεύσεως, οδηγούν το νέο στο κατρακύλισμα. Και ύστερα του δίνουν την τελευταία σπρωξιά και τον ρίχνουν στο χάος. Είναι η σπρωξιά  της απιστίας. Και μετά, σαν να είναι αθώοι, κατηγορούν το νέο, τον πετροβολούν, τον διασύρουν, τον διαπομπεύουν. Και ορισμένοι  χύνουν και κροκοδείλια δάκρυα. Είναι ανάγκη να φωνάξουμε: δράστες και κακοποιοί, πάψτε να  κατηγορείτε  τα θύματα.  Θύματα   είναι οι νέοι, δράστες οι μεγάλοι. Το θύμα δεν θέλει διαπόμπευση, θέλει στοργή και αγάπη. Να λοιπόν, γιατί ο Θεός της αγάπης, ο Ιησούς Χριστός, δεν αναφέρει το όνομα του ασώτου υιού. Τον αφήνει ανώνυμο.  Ο άλλος λόγος της ανωνυμίας; Ο άσωτος δεν έχει μόνο ένα όνομα. Έχει πολλά ονόματα είναι ανώνυμος, και πολυώνυμος. Πόσα ονόματα  έχει;  Τόσα όσοι και οι άνθρωποι της γης. Άσωτος υιός είναι ο κάθε άνθρωπος. Ο άνθρωπος είναι υιός του Θεού Πατέρα. Κάποτε το παιδί έμενε μαζί με τον  Πατέρα στον παράδεισο. Αλλά έφυγε, ξεμυαλίστηκε, απομακρύνθηκε από την ζωή του Θεού. Για  τον άσωτο λέει η θαυμαστή παραβολή: «Και μετ’ ου πολλάς ημέρας συναγαγών άπαντα ο νεώτερος υιός απεδήμησεν εις χώρα μακράν και εκεί διεσκόρπισε την ουσίαν αυτού ζων ασώτως».   Αποδημία  από τον Θεό η ζωή μας στον κόσμο τούτο. Χώρα μακρά η ζωή της αμαρτίας. Μας απομακρύνει από τον Θεό. Σκορπίζουμε την ουσία μας, την περιουσία μας, υλικά, σωματικά και πνευματικά αγαθά. Άσωτος κάθε αμαρτωλός. Θέλεις να νιώσεις την παραβολή του ασώτου;  Ένας πνευματικός είχε στο γραφείο του το σκίτσο ενός αθλίου νέου, που ζούσε τρελά και έμοιαζε πολύ με τον άσωτο. Και από κάτω έγραφε:  «θέλεις να μάθεις ποιος είναι; Γύρνα πίσω». Γυρίζοντας το σκίτσο βρισκόσουν μπροστά σε ένα καθρέπτη. Και μέσα στον καθρέπτη έβλεπες, ποιόν άλλον; Τον εαυτό σου. Ναι η παραβολή του ασώτου είναι ο καθρέπτης μας. Μόνο αν αναγνωρίσουμε την μορφή μας στο πρόσωπο του ασώτου, μόνο αν βαπτίσουμε τον άσωτο με το δικό μας όνομα, μόνο τότε θα κατανοήσουμε το βάθος και το ύψος της παραβολής.
  Δύο τα μηνύματα της παραβολής του ασώτου για μας. Το ένα σαν αμαρτωλοί το ακούμε. Το άλλο το ακούμε σαν συναμαρτωλοί. Είμαστε αμαρτωλοί. Ο αμαρτωλός κινδυνεύει από πολλούς κινδύνους. Ο χειρότερος είναι η απελπισία. Αμάρτησες; Καλά ήταν μα μην αμαρτήσεις. Αλλά ποιος μπορεί να καυχηθεί, ότι δεν έχει αμαρτίες. Μην απελπίζεσαι. Μη αποκάμνεις, σήκω, και  για σένα σταυρώθηκε ο Ιησούς Χριστός. Η μετάνοια και  σένα περιμένει. Μην απελπίζεσαι. Για δες, τι ήταν η Ραάβ, που σώθηκε; Μια πόρνη. Τι ήταν ο ληστής, που πρώτος μπήκε στον παράδεισο; Αιμοσταγής φονιάς. Τι ήταν ο Παύλος, που αναδείχθηκε πρώτος Απόστολος; Διώκτης των Χριστιανών. Τι ήταν ο νέος της παραβολής; Άσωτος, σαν και σένα, σαν και μένα. Και για μένα, και για σένα είναι η σωτηρία και η βασιλεία του Θεού. δεν είμαστε όμως μόνο αμαρτωλοί. Είμαστε και συναμαρτωλοί. Και σαν συναμαρτωλοί καλούμαστε να δείχνουμε συμπάθεια και επιείκεια σε κάθε αμαρτωλό. Θέλεις έλεος; Δείχνε έλεος. Όχι σκληροί στους μετανοούντας αμαρτωλούς. Οι αμαρτωλοί δεν θέλουν μαστίγιο. Θέλουν στοργή. Η Εκκλησία πάντα έχει αγάπη. Και εμείς αμαρτωλοί. Έλεος ζητάμε. Έλεος ας δείξουμε. Όλους μας περιμένει ο Πατέρας για όλους έχει σφαγή ο «μόσχος ο σιτευτός» ο Κύριος Ιησούς Χριστός. Για όλους η χαρά στο σπίτι του Πατέρα, στην Βασιλεία των ουρανών. Αμήν