ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΘΕΣΣΑΛΙΩΤΙΔΟΣ ΚΑΙ ΦΑΝΑΡΙΟΦΕΡΣΑΛΩΝ
ΟΜΙΛΙΑ ΕΠΙ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ
Γιά τήν Κυριακή 2 Μαρτίου 2014
------------------------------------------------
Κυριακή τῆς Τυρινῆς (Ματθ. κε΄ 31-46)
ΤΟ «ΣΤΑΔΙΟ ΤΩΝ ΑΡΕΤΩΝ»
«Τό στάδιον τῶν ἀρετῶν ἠνέωκται»
Στό κατώφλι τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, φτάσαμε καί πάλι. Καί ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία μᾶς προετοιμάζει, γιά νά μποῦμε σ’ αὐτή, μέ τούς ὕμνους της καί τά ἁγιογραφικά μηνύματά της. Καί μέ τό ἀνάγνωσμα τοῦ ἱεροῦ Εὐαγγελίου μᾶς δίνει τρία δυνατά συνθήματα, γιά τήν ἱερή αὐτή περίοδο. Ποιά εἶναι αὐτά;
* * *
α) Συγχώρηση.
1. Εἶναι πολύ βασικό κι ἀπαραίτητο, τό νά συγχωροῦμε. Δέ μπο-ροῦμε νά εἴμαστε παιδιά τοῦ Θεοῦ, ἄν κάτι μᾶς χωρίζει ἀπό τούς ἄλλους, ἀπό τούς διπλανούς μας, τούς «ἀδελφούς» μας.
2. Συμβαίνει ὅμως συχνά στίς σχέσεις μας μέ τούς ἄλλους, νά παρουσιάζονται κάποιες περιπτώσεις διαφωνίας. Πού κάποτε νά φτάνουν καί σέ ἀντιθέσεις. Τότε ἕνας τρόπος ὑπάρχει γιά τήν τακτοποίησή τους: Ἡ συγγνώμη.
3. Αὐτό τό ἔχουμε ἀνάγκη ὅλοι μας. Καί φυσικά πρέπει νά κά-νουμε μιά πολύ ἀποφασιστική κί¬¬νηση συγχωρητικότητας πρός τούς ἄλλους. Αὐτό ἀποτελεῖ προϋπόθεση καί γιά τή δική μας συγ¬χώρηση ἀπό τόν Θεό.
β) Ἐγκράτεια.
1. Τό δεύτερο μήνυμα πού μᾶς δίνει τό ἱερό Εὐαγγέλιο, εἶναι ἡ ἐγκράτεια. Στό φαγητό, φυσικά, πού ὑλοποιεῖται μέ τή νηστεία, ἀλλά καί μιά γενικότερη ἐγκράτεια, στά λόγια, στίς ἐκδηλώσεις μας, στήν ὅλη συμπεριφορά μας.
2. Αὐτό δέν πρέπει μέ κανέναν τρόπο νά γίνει αἰτία καί ἀ¬φορμή γιά νά καυχ第θοῦμε, ἤ νά προβάλλουμε τόν ἑαυτό μας ὡς τηρητή τῆς νηστείας καί τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ, ἤ πολύ περισ¬σότερο νά ὑπερηφανευθοῦμε.
3. Νά τό κάνουμε ἀπό ὑπακοή στόν Θεό, καί στήν ἁγία μας Ἐκ-κλησία. Νά τό θεωρήσουμε ὡς μέσον γιά περισσότερο πνευμα¬τικό ἀγώνα. Νά τό δοῦμε ἀ¬κό¬μα καί σάν κάποια ἀπαραίτητη προε-τοιμασία γιά τήν πορεία μας πρός τό Πάσχα.
γ) Ἀρετή.
1. Τό τρίτο εἶναι ἡ ἀρετή. Καί γενικότερα ὅλα τά καλά ἔργα. Αὐτά ἀποτελοῦν τίς καταθέσεις μας, στήν Τράπεζα τοῦ Οὐρανοῦ. Εἶναι αὐτά πού συνοδεύουν τόν ἄνθρωπο στήν ἄλ¬λη ζωή καί συ¬νηγοροῦν γιά τή σωτηρία του.
2. Τά ὑλικά ἀγαθά πού ἐδῶ ἀποκτᾶμε, οἱ ἐπίγειοι θησαυροί, συχνά κινδυνεύουν. Βάζουν σέ σκοτοῦρες. Ἀπομακρύνουν ἀπό τίς πνευματικές ἀξίες. Εἶναι προσωρινά. Δέν προσφέρουν τίποτα γιά «ὅσα οὐχ ὑπάρχει μετά θάνατον».
3. Μόνιμα εἶναι αὐτά πού θά συνοδεύσουν τόν καθένα μας στήν αἰωνι¬ό¬τητα. Κι αὐτά εἶναι τά θεάρεστα ἔργα, οἱ πράξεις ἀγά¬πης καί καλωσύνης, ἡ κατάκτηση τῆς ἀρετῆς καί τῆς ἁγιότητος.
* * *
Μιά προσπάθεια κι ἕναν ἀγώνα, ἀδελφοί μου, πρέπει νά κά-νουμε ὅλοι μας πάντοτε, ἰδίως ὅμως αὐτή τήν περίοδο τῆς Μεγά¬λης Τεσσαρακοστῆς. Μέ τήν συναίσθηση πώς τό κάνουμε γιά τόν Κύριο. Γι’ Αὐτόν πού γιά τή σωτηρία μας ἦλθε στή γῆ μας κι ἔπαθε γιά μᾶς.
(Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως)
ΟΜΙΛΙΑ ΕΠΙ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ
Γιά τήν Κυριακή 2 Μαρτίου 2014
------------------------------------------------
Κυριακή τῆς Τυρινῆς (Ματθ. κε΄ 31-46)
ΤΟ «ΣΤΑΔΙΟ ΤΩΝ ΑΡΕΤΩΝ»
«Τό στάδιον τῶν ἀρετῶν ἠνέωκται»
Στό κατώφλι τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, φτάσαμε καί πάλι. Καί ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία μᾶς προετοιμάζει, γιά νά μποῦμε σ’ αὐτή, μέ τούς ὕμνους της καί τά ἁγιογραφικά μηνύματά της. Καί μέ τό ἀνάγνωσμα τοῦ ἱεροῦ Εὐαγγελίου μᾶς δίνει τρία δυνατά συνθήματα, γιά τήν ἱερή αὐτή περίοδο. Ποιά εἶναι αὐτά;
* * *
α) Συγχώρηση.
1. Εἶναι πολύ βασικό κι ἀπαραίτητο, τό νά συγχωροῦμε. Δέ μπο-ροῦμε νά εἴμαστε παιδιά τοῦ Θεοῦ, ἄν κάτι μᾶς χωρίζει ἀπό τούς ἄλλους, ἀπό τούς διπλανούς μας, τούς «ἀδελφούς» μας.
2. Συμβαίνει ὅμως συχνά στίς σχέσεις μας μέ τούς ἄλλους, νά παρουσιάζονται κάποιες περιπτώσεις διαφωνίας. Πού κάποτε νά φτάνουν καί σέ ἀντιθέσεις. Τότε ἕνας τρόπος ὑπάρχει γιά τήν τακτοποίησή τους: Ἡ συγγνώμη.
3. Αὐτό τό ἔχουμε ἀνάγκη ὅλοι μας. Καί φυσικά πρέπει νά κά-νουμε μιά πολύ ἀποφασιστική κί¬¬νηση συγχωρητικότητας πρός τούς ἄλλους. Αὐτό ἀποτελεῖ προϋπόθεση καί γιά τή δική μας συγ¬χώρηση ἀπό τόν Θεό.
β) Ἐγκράτεια.
1. Τό δεύτερο μήνυμα πού μᾶς δίνει τό ἱερό Εὐαγγέλιο, εἶναι ἡ ἐγκράτεια. Στό φαγητό, φυσικά, πού ὑλοποιεῖται μέ τή νηστεία, ἀλλά καί μιά γενικότερη ἐγκράτεια, στά λόγια, στίς ἐκδηλώσεις μας, στήν ὅλη συμπεριφορά μας.
2. Αὐτό δέν πρέπει μέ κανέναν τρόπο νά γίνει αἰτία καί ἀ¬φορμή γιά νά καυχ第θοῦμε, ἤ νά προβάλλουμε τόν ἑαυτό μας ὡς τηρητή τῆς νηστείας καί τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ, ἤ πολύ περισ¬σότερο νά ὑπερηφανευθοῦμε.
3. Νά τό κάνουμε ἀπό ὑπακοή στόν Θεό, καί στήν ἁγία μας Ἐκ-κλησία. Νά τό θεωρήσουμε ὡς μέσον γιά περισσότερο πνευμα¬τικό ἀγώνα. Νά τό δοῦμε ἀ¬κό¬μα καί σάν κάποια ἀπαραίτητη προε-τοιμασία γιά τήν πορεία μας πρός τό Πάσχα.
γ) Ἀρετή.
1. Τό τρίτο εἶναι ἡ ἀρετή. Καί γενικότερα ὅλα τά καλά ἔργα. Αὐτά ἀποτελοῦν τίς καταθέσεις μας, στήν Τράπεζα τοῦ Οὐρανοῦ. Εἶναι αὐτά πού συνοδεύουν τόν ἄνθρωπο στήν ἄλ¬λη ζωή καί συ¬νηγοροῦν γιά τή σωτηρία του.
2. Τά ὑλικά ἀγαθά πού ἐδῶ ἀποκτᾶμε, οἱ ἐπίγειοι θησαυροί, συχνά κινδυνεύουν. Βάζουν σέ σκοτοῦρες. Ἀπομακρύνουν ἀπό τίς πνευματικές ἀξίες. Εἶναι προσωρινά. Δέν προσφέρουν τίποτα γιά «ὅσα οὐχ ὑπάρχει μετά θάνατον».
3. Μόνιμα εἶναι αὐτά πού θά συνοδεύσουν τόν καθένα μας στήν αἰωνι¬ό¬τητα. Κι αὐτά εἶναι τά θεάρεστα ἔργα, οἱ πράξεις ἀγά¬πης καί καλωσύνης, ἡ κατάκτηση τῆς ἀρετῆς καί τῆς ἁγιότητος.
* * *
Μιά προσπάθεια κι ἕναν ἀγώνα, ἀδελφοί μου, πρέπει νά κά-νουμε ὅλοι μας πάντοτε, ἰδίως ὅμως αὐτή τήν περίοδο τῆς Μεγά¬λης Τεσσαρακοστῆς. Μέ τήν συναίσθηση πώς τό κάνουμε γιά τόν Κύριο. Γι’ Αὐτόν πού γιά τή σωτηρία μας ἦλθε στή γῆ μας κι ἔπαθε γιά μᾶς.
(Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου