ΜΗΝΥΜΑ

ΓΙΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΥΡΙΑΚΩΝ, ΕΟΡΤΩΝ ΚΑΙ ΑΓΙΩΝ ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΕΤΙΚΕΤΕΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Σάββατο 26 Ιανουαρίου 2019

Ἀρχιμανδρίτου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου Θωμᾶ Ἀνδρέου Πρωτοσυγκέλλου Ι.Μ. Ἰωαννίνων

“Σήμερα θά μείνω μαζί σου...»”

Τά ἱερά κείμενα τῶν εὐαγγελίων εἶναι γεμάτα ἀπό περιπτώσεις ἁμαρτωλῶν ἀνθρώπων πού πρωταγωνιστοῦν σέ αὐτά. Μετανιωμένων ἁμαρτωλῶν πού ἀναζήτησαν καί βρῆκαν τήν λύτρωση, τήν φιλανθρωπία καί τό ἔλεος στό πρόσωπο Ἐκείνου πού ποτέ δέν ἀπέστρεψε τό βλέμμα Του ἀπό τόν ἄνθρωπο! 
Μιά ἀκριβῶς τέτοια περίπτωση, μεταξύ ἄλλων, μᾶς περιγράφει ὁ εὐαγγελιστής Λουκᾶς. Εἶναι ἡ περίπτωση τοῦ Ζακχαίου, ἑνός τελώνη τῆς ἐποχῆς ἐκείνης. Δέν ἦταν ἕνας ἁπλός ὑπάλληλος ὁ Ζακχαῖος, ἦταν προεστός στήν Ἱεριχῶ, γνωστός γιά τούς ἀθέμιτους τρόπους μέ τούς ὁποίους εἶχε πλουτίσει στήν ζωή του. Ἄνθρωπος χωρίς συναισθήματα γιά τούς ἄλλους, μέ μοναδικό του ἐνδιαφέρον τόν προσωπικό πλουτισμό!
ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ

Ἀνακομιδή λειψάνων ἁγίου ᾽Ιωάννου Χρυσοστόμου (῾Εβρ. ζ´ 26 η΄2 )

27 Ἰανουαρίου 2019

«Τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπε ἀρχιερεύς, ὅσιος, ἄκακος...» ( ζ´ 26)

Η ᾽Εκκλησία μας ἐπί τῇ μνήμῃ τῶν μεγάλων αὐτῆς Πατέρων καί Διδασκάλων ἁγίων ἀρχιερέων ἔχει ἐπιλέξει ἐκεῖνο τό ἀνάγνωσμα ἀπό τήν πρός ῾Εβραίους ἐπιστολή τοῦ ἀποστόλου Παύλου, τό ὁποῖο κάνει λόγο γιά τήν ἀρχιερωσύνη τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾽Ιησοῦ Χριστοῦ, προκειμένου δι᾽ αὐτοῦ τοῦ τρόπου νά φανερώσει ὅτι οἱ ἅγιοι αὐτοί Πατέρες ἔζησαν τήν ἐπί γῆς ζωῆς τους κατά τόν τρόπο τοῦ Κυρίου. ῞Οπως δηλαδή ὁ Κύριος ὑπῆρξε ὁ κατεξοχήν ἀρχιερεύς ἐπειδή θυσιάστηκε ὑπέρ τῆς τοῦ κόσμου ζωῆς, κατά τόν ἴδιο τρόπο καί οἱ ἅγιοι Πατέρες μετέχοντας στήν ἀρχιερωσύνη αὐτή τοῦ Κυρίου ἔζησαν τή ζωή τους ἀντιστοίχως: μέ θυσία τοῦ ἑαυτοῦ τους ὑπέρ τοῦ ποιμνίου τους καί ὑπέρ τῆς ᾽Εκκλησίας, μέ ὁσιότητα καί ἀκακία.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΕ΄ ΛΟΥΚΑ – 27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2019

(Λκ. ιθ΄ 1-10)

Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,

Μία ἀπὸ τὶς πιὸ σημαντικὲς καὶ ἀπαραίτητες πράξεις γιὰ τοὺς πιστοὺς τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἡ μετάνοια. Αὐτὴ εἶναι ἡ πύλη γιὰ τὴν σωτηρία μας. Κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ σωθῆ χωρὶς μετάνοια. Στὴν πραγματικότητα ἡ μετάνοια εἶναι ἕνα βαθύτατο καὶ πολύπλευρο μυστήριο, ποὺ ἀδυνατοῦμε μόνοι μας νὰ τὸ ἐρευνήσουμε. Ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία εἶναι ἡ μόνη ποὺ μᾶς βοηθεῖ οὐσιαστικά νὰ τὴν γνωρίσουμε καὶ νὰ τὴν βιώσουμε. Μὲ τὴν ἱστορία τοῦ Ζακχαίου, ποὺ ἀκούσαμε σήμερα, φωτίζει διάφορες πτυχὲς τοῦ μυστηρίου τῆς μετανοίας. Καὶ μία ἀπὸ αὐτὲς εἶναι ἡ πτυχὴ τοῦ προσανατολισμοῦ τῶν ἐπιθυμιῶν τοῦ  ἀνθρώπου, τὸν ὁποῖο ἐμεῖς ἐλάχιστα προσέχουμε. 
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΕ΄ ΛΟΥΚΑ (ΖΑΚΧΑΙΟΥ)
Απόστολος: (Εβρ. ζ΄ 26- η΄2)
Ευαγγέλιο: (Λουκ. ιθ΄ 1-10)
27 Ιανουαρίου 2019
«Ιδού τα ημίση των υπαρχόντων μου, Κύριε, δίδωμι τοις πτωχοίς και εί τινός τι εσυκοφάντησα, αποδίδωμι τετραπλούν».
Ο Κύριος, αγαπητοί μου αδελφοί, στη σημερινή ευαγγελική περικοπή, μπαίνει στην Ιεριχώ και περνά μέσα από την πόλη. Εκεί υπήρχε κάποιος που το όνομά του ήταν Ζακχαίος. Αυτός ήταν αρχιτελώνης και ήταν αρκετά πλούσιος. Και προσπαθούσε να δεί ποιος είναι ο Κύριος, δεν μπορούσε όμως εξαιτίας του πλήθους και το χειρότερο γιατί ήταν μικρόσωμος. Έτρεξε, λοιπόν, μπροστά, πριν από το πλήθος και ανέβηκε πάνω σε μια συκομορέα για να Τον δει επειδή θα περνούσε από το σημείο εκείνο.
“ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ”

Κυριακή 27η Ιανουαρίου 2019

Κυριακή ΙΕ΄ Λουκά

(Εβρ. Ζ΄ 26 – Η΄ 2)

            Επειδή σήμερα η Εκκλησία μας επιτελεί την ανάμνηση τής ανακομιδής των πανσέπτων Λειψάνων τού Αγίου Ιωάννου τού Χρυσοστόμου, τού κορυφαίου αυτού πατρός και διδασκάλου, γι΄ αυτό ορίσθηκε ως αποστολικό ανάγνωσμα να διαβάζεται τμήμα από το έβδομο κεφάλαιο τής προς Εβραίους επιστολής τού Θείου Παύλου.

            Το ιερό αυτό κείμενο μάς μιλάει για το αρχιερατικό αξίωμα τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού.

            Και θα μπορούσαμε να πούμε, ότι μέσα στις αποστολικές αυτές γραμμές, τονίζεται με τρόπο πολύ αναλυτικό και σαφέστατο η αιώνια αρχιερωσύνη τού Λυτρωτή μας.
ΚΥΡΙΑΚΗ 27 IΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2019

ΙΕ΄ ΛΟΥΚΑ (ΖΑΚΧΑΙΟΥ) 

(Λουκ. ιθ΄ 1-10) (Εβρ. ζ΄26 – η΄ 2)

Ο διαυγέστατος φωστήρας
«Ο στύλος ο πύρινος, ο νους ο ουράνιος,  της θεολογίας το πάγχρυσον στόμα»

Η Εκκλησία σήμερα τιμά την ανακομιδή του ιερού λειψάνου του Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Ο ιερός Συναξαριστής σημειώνει: «Νεκρός καθίζη, ω Ιωάννη θρόνω. Αλλ’ εν Θεώ ζων, πάσιν ειρήνη, λέγεις.» Πολύ σοφά, η ιερή υμνολογία της Εκκλησίας είναι πλημμυρισμένη από την ακτινοβολία του πνευματικού πλούτου και την πληθωρικότητα του προσώπου του Ιωάννη του Χρυσοστόμου. «Ευφράνθη μυστικώς, η σεπτή Εκκλησία, τη ανακομιδή του σεπτού σου λειψάνου και τούτο κατακρύψασα, ως χρυσίον πολύτιμον, τοις υμνούσι σε, αδιαλείπτως παρέχει, ταις πρεσβείαις σου, των ιαμάτων την χάριν, Ιωάννη Χρυσόστομε. (Κοντάκιο εορτής). Αντλούμε και από ένα υπέροχο ύμνο της εορτής: «Ο στύλος ο πύρινος, ο ποταμός ο τοις νάμασι, των δογμάτων κατάρρυτος, ο νους ο ουράνιος, της θεολογίας το πάγχρυσον στόμα, αμαρτωλών εγγυητής, της μετανοίας κήρυξ ο ένθεος, φωστήρ ο διαυγέστατος, ο επουράνιος άνθρωπος, ο μακάριος σήμερον, ανυμνείσθω Χρυσόστομος.»
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «Η ΕΜΠΡΑΚΤΗ ΑΛΛΑΓΗ ΖΩΗΣ»

Τὰ κριτήρια ποὺ χρησιμοποιοῦν συνήθως οἱ ἄνθρωποι γιὰ νὰ διακρίνουν τοὺς συνανθρώπους τους σὲ καλοὺς καὶ σὲ κακούς, σὲ εὐσεβεῖς καὶ σὲ ἁμαρτωλούς, εἶναι συνήθως ἐξωτερικὰ κι ἔχουν σχέση μὲ ἐκδηλώσεις καὶ πράξεις ποὺ φαίνονται. Τὰ ἐσώτερα βάθη ὅμως τῆς καρδιᾶς τοῦ καθενὸς γνωρίζει μόνο ὁ Θεός. Μπορεῖ οἱ ἄνθρωποι νὰ καταδικάζουν κάποιον σὰν ἁμαρτωλό, ἀλλὰ μέσα στὴν ψυχή αὐτοῦ μπορεῖ νὰ συντελεῖται μιὰ ἀδιόρατη ἀλλαγή, μιὰ πάλη ποὺ τὸν ὁδηγεῖ στὴν ὑπερινίκηση τοῦ κακοῦ ἑαυτοῦ του.

Σάββατο 19 Ιανουαρίου 2019

Οἱ δέκα λεπροί

Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 20 Ἰανουαρίου 2019, ΙΒ΄ Λουκᾶ (Λουκ. ιζ΄ 12-19)

1. Κραυγὴ ἱκεσίας

Ἀκούσαμε στὸ σημερινὸ Εὐαγγελικὸ Ἀνάγνωσμα ὅτι ὁ Κύριος πλησίασε σὲ ἕνα χωριό, ὅπου Τὸν συν­άντησαν δέκα λεπροί, οἱ ὁποῖοι στάθηκαν μακριά Του καὶ «ἦραν φωνήν», ἔβγαλαν φωνή, φώναξαν δυνατά: «Ἰησοῦ ἐπιστάτα, ἐλέησον ἡμᾶς». Ἰησοῦ Κύριε, ἐλέησέ μας. Οἱ λεπροὶ στάθηκαν μακριά, διότι λόγω τῆς ἀσθενείας τους ἦταν, κατὰ τὸν Μωσαϊκὸ Νόμο, ἀκάθαρτοι καὶ δὲν ἐπιτρεπόταν νὰ εἰσέλθουν σὲ κατοικημένη περιοχὴ οὔτε νὰ πλησιάσουν ὑγιὴ ἄν­θρωπο.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Τὸ φῶς τῆς γνώσεως

Ἀποστολικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 20 Ἰανουαρίου 2019, τοῦ ὁσίου Εὐθυμίου τοῦ Μεγάλου (Β΄ Κορ. δ΄ 6-15)

1. ΦΩΣ ΣΤΙΣ ΨΥΧΕΣ ΜΑΣ

Τὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα τῆς ἡμέρας αὐτῆς ἔχει ἐπιλεγῆ πρὸς τιμὴν τοῦ ἑορτάζοντος ἁγίου Εὐθυμίου τοῦ μεγάλου, ὁ ὁποῖος «τῷ θείῳ φωτὶ ἐλλαμπόμενος» «ὡς ἀστὴρ ἐξέλαμψεν ἐν ταῖς ἐρήμοις». Ἀναφέρεται στὸ μεγάλο θαῦμα ποὺ συντελεῖ ὁ Χριστὸς στὶς ψυχὲς τῶν ἁγίων του ἀλλὰ καὶ κάθε ἀγωνιζομένου πιστοῦ: τὸ θαῦμα τοῦ φωτισμοῦ τῶν ψυχῶν μας, γιὰ νὰ κατανοήσουμε τὴν θεότητά του. Τί ὅμως ἀκριβῶς σημαίνει αὐτό; Μᾶς τὸ ἐξηγεῖ ὁ θεῖος Παῦλος:
“ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ”

Κυριακή 20ή Ιανουαρίου 2019

Κυριακή ΙΒ΄ Λουκά

(Β΄ Κορινθ. Δ΄ 6 - 15)

            Ο Θείος Παύλος στην σημερινή αποστολική περικοπή, απευθυνόμενος στους Κορινθίους αλλά και σε μάς, τονίζει δύο σπουδαία σημεία. Πρώτο, το ύψος τού αποστολικού αξιώματος. Και δεύτερο, τις ταλαιπωρίες των Αποστόλων στην διάδοση τού Ευαγγελίου.

            Θα σταθούμε στο δεύτερο σημείο.

            Μάς λέει λοιπόν:
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ΄ ΛΟΥΚΑ – 20 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2019

(Λκ. ιζ΄ 12-19)

Ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ἀδελφοὶ μου, ὅπως μᾶς τό βεβαιώνει ἡ Ἁγία Γραφὴ «διῆλθε εὐεργετῶν», δηλαδή, πέρασε τὴ ζωὴ Του εὐεργετώντας καὶ προσφέροντας ἀγάπη στοὺς ἀνθρώπους. Δὲν ἔφερε μόνο τὴ σωτηρία στὸν κόσμο μὲ τήν ἐνσάρκωση Του καὶ τή σταυρικὴ Του θυσία, ἀλλὰ ἀνακούφισε τούς ἀρρώστους, τούς πονεμένους καὶ τούς δυστυχισμένους. Ἕνα τέτοιο περιστατικὸ μᾶς διηγεῖται σήμερα ὁ εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς, ὅταν δέκα λεπροὶ ἄνδρες τοῦ ζήτησαν τὴ θαυματουργικὴ Του βοήθεια καὶ χάρη, γιὰ νὰ τούς ἀπαλλάξῃ ἀπὸ τὴ βαρειὰ ἀσθένεια ποὺ τούς τυραννοῦσε.
ΚΥΡΙΑΚΗ 20 IΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2019

ΙΒ΄ ΛΟΥΚΑ (ΔΕΚΑ ΛΕΠΡΩΝ) 

(Λουκ. ιζ΄ 12-19) (Β΄ Κορ. δ΄ 6-15)

Ο θησαυρός της εικόνας του Θεού

«του Αγίου Πνεύματος καθαρόν οικητήριον»

Μια μεγάλη πνευματική μορφή τιμά σήμερα η Εκκλησία μας, τον όσιο Ευθύμιο το μεγάλο. Πρόκειται για τόσο σημαντική προσωπικότητα, ώστε η Εκκλησία έχει επιλέξει συγκεκριμένο αποστολικό ανάγνωσμα για να τιμήσει τη μνήμη της. Λίγα λόγια πρώτα για το πρόσωπο του.

Η μορφή του Μ. Ευθυμίου
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ»

Εἶναι τρομερό νά φανταστοῦμε γιά μιά στιγμή τόν ἑαυτό μας ἀπομακρυσμένο ἀπό ὅλους τούς ἄλλους ἀνθρώπους, χωρίς καμιά δυνατότητα ἐπαφῆς καί συναντήσεως, μέ ἄρρωστο καί συνεχῶς φθειρόμενο κορμί καί ἐπί πλέον συνοδευμένο μέ τή μόνιμη καταφρόνια ὅτι ἡ ἀρρώστια πού ἔχουμε ἀποτελεῖ τιμωρία γιά τήν ἁμαρτωλή ζωή μας. Καί ξαφνικά κάποιος μᾶς πλησιάζει ἀψηφώντας τούς κινδύνους, καταπατώντας τίς κοινωνικές προκαταλήψεις, δείχνοντας ἄφοβα καί ἀπεριόριστα τήν ἀγάπη του. Δέν θά αἰσθανθοῦμε ἄπειρη εὐγνωμοσύνη γι’ αὐτόν;
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ΄ ΛΟΥΚΑ
Απόστολος : Κολ. γ' 4 - 11
Ευαγγέλιο: Λουκα ιζ΄ 12 - 19
20 Ιανουαρίου 2019
Μια συντονισμένη δυνατή σπαραξικάρδια κραυγή απόγνωσης, μιας ομάδας δέκα δυστυχισμένων κινουμένων ρακένδυτων σκιών, αγαπητοί μου αδελφοί, υποδέχεται τον Ιησού καθώς πλησιάζει μια μικρή κωμόπολη. Είναι αυτοί που ζουν άπραγοι και απομονωμένοι, χωρίς ελπίδα, μακριά από τους άλλους ανθρώπους, κουβαλώντας την αθεράπευτη αρρώστια τους. Περιμένουν καρτερικά τη σπλαχνική βοήθεια εκείνων από τους συνανθρώπους τους, που παραμερίζοντας τον φόβο για την υγεία τους και την απέχθεια που προκαλεί η εμφάνισή τους, προσφέρουν για την επιβίωσή τους. Έχουν όμως ακούσει για τον θαυματουργό θεραπευτή ασθενών και δυστυχισμένων. Έχουν εμπιστοσύνη στη δύναμή Του, κι όταν μαθαίνουν ότι έρχεται, σπεύδουν να Τον συναντήσουν.
Σχεδόν δεν χρειάστηκε να Του ζητήσουν τη θεραπεία τους. Ο Κύριος γνωρίζει την ασθένεια και την επιθυμία τους, αλλά κυρίως γνωρίζει την πίστη με την οποία προσέρχονται.
«Ἰησοῦ, ἐπιστάτα ἐλέησον ἡμᾶς»

Σάββατο 12 Ιανουαρίου 2019

Αποστολικό ανάγνωσμα Κυριακής μετά τα Φώτα: Ομιλία περί του ψευδεπιπλάστου νεοφανούς συστήματος της μεταξύ των ανθρώπων ισότητος (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Εφεσ. δ’, 7-13)

Είναι όλοι οι άνθρωποι μεταξύ τους ίσοι;
Έχουν όλοι οι άνθρωποι ίσες δυνατότητες;
Είναι καλό σε μία κοινωνία να υπάρχει ανισότητα;
Τι θα συμβεί όταν όλοι οι άνθρωποι γίνουν ίσοι;
Μπορεί η ισότητα να οδηγήσει στην αναρχία;
Αν επιτευχθεί η ισότητα μετά ακολουθεί η δημιουργία, εξ ανάγκης, της ανισότητας!
Παρατηρείται ισότητα στην φύση;
Η ανισότητα συνδέει.
Κυριακή μετά τα Φώτα: Ομιλία περί σκανδάλου (Νικηφόρος Θεοτόκης, Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως)

(Ματθ. δ’ 12-17)

– Θα πρέπει να αποφεύγουμε τον άνθρωπο που θέλει να μας βλάψει;

– Θα έπρεπε οι απόστολοι να σταματήσουν το κήρυγμα αφού έβλεπαν τους απίστους να σκανδαλίζονται; Η αγάπη γι’ αυτούς δεν θα έπρεπε να τους κάνει να σιωπήσουν και να φύγουν;

– Εάν δεν παραβαίνω κάποιο νόμο και δεν δημιουργώ αταξία, φταίω αν ο άλλος σκανδαλίζεται από τις ενέργειές μου;

– Μεγάλο το βάρος της αμαρτίας του σκανδαλισμού των αδελφών μας. Γιατί ενώ μία αμαρτία κρυφή βλάπτει μόνον εκείνον που την πράττει, η φανερή αμαρτία βλάπτει και όλους όσους την βλέπουν ή την ακούν.
Ερμηνεία εις το κατά Ματθαίον ευαγγέλιον της Κυριακής μετά τα Φώτα (Νικηφόρος Θεοτόκης, Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως)

(Ματθ. δ’ 12-17)

– Γιατί ο Ιησούς ανεχώρησε για την Γαλιλαίαν όταν ο Ιωάννης φυλακίστηκε;

– Γιατί ο ευαγγελιστής περιγράφει μετά ακριβείας την επαρχία και τοποθεσία που πήγε ο Ιησούς;

– Γιατί η αμαρτία ονομάζεται "σκιά θανάτου";

– Γιατί ο Ιησούς άρχισε να κηρύττει μετά την φυλάκιση του Προδρόμου και όχι νωρίτερα;
ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ (Ματθ. 4, 12-17)
†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ
(Διασκευή ομιλίας στους Κωστακιούς, στις 14/1/2007)

1. Είμαστε ψυχικά κοντά Του;

Πανηγυρίσαμε και γιορτάσαμε τη μεγάλη εορτή των Θεοφανείων. Ο Χριστός ήρθε κοντά μας, έγινε άνθρωπος, περπάτησε στον κόσμο και πήγε στον Ιορδάνη, όπου βαπτίσθηκε για μας. Για την σωτηρία μας.
Τον είδε ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος, Τον γνώρισε, Τον κατάλαβε, Τον τίμησε, Τον προσκύνησε, Τον δόξασε και είπε στους ανθρώπους: Αυτός είναι «ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου». Αυτός είναι το Φως του κόσμου. Αυτός είναι η Βασιλεία του Θεού. «Ήγγικεν η βασιλεία των ουρανών». Είναι κοντά μας η Βασιλεία των ουρανών. Απλώστε το χέρι σας, να Τον πιάσετε. Ανοίξτε τα μάτια σας να Τον δείτε. Ανοίξτε τα αυτιά σας να Τον ακούσετε.
Ὁ ἥλιος μόλις ἀνέτειλε
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 11, 2019
Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 13 Ἰανουαρίου 2019, μετά τά Φῶτα (Ματθ. δ΄ 12-17)

1. Ἀποφυγὴ τῶν κινδύνων

Ὁ Κύριος μετὰ τὴ Βάπτισή Του στὸν Ἰορδάνη ποταμὸ ἀπὸ τὸν Τίμιο Πρόδρομο ἀποσύρθηκε στὴν ἔρημο, ὅπου νίκησε τὸν πειραστὴ διάβολο. Ἔπειτα, ὅπως ἀκούσαμε στὸ Εὐαγγελικὸ Ἀνάγνωσμα σήμερα, Κυριακὴ μετὰ τὰ Φῶτα, ὅταν πληροφορήθηκε ὅτι ὁ Βαπτιστὴς φυλακίστηκε, ἀναχώρησε στὴ Γαλιλαία. Γιατί ἀναχώρησε; Τὸ ἐξηγεῖ ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος: «Παιδεύων ἡμᾶς, μὴ ὁμόσε χωρεῖν τοῖς πειρασμοῖς, ἀλλ᾽ εἴκειν καὶ παραχωρεῖν. Οὐ γὰρ ἔγκλημα τὸ μὴ ρίπτειν ἑαυτὸν εἰς κίνδυνον, ἀλλὰ τὸ ἐμπεσόντα μὴ στῆναι γενναίως»(*). Τὸ ἔκανε γιὰ νὰ μᾶς διδάξει νὰ μὴ ρίχνουμε μόνοι μας τὸν ἑαυτό μας στοὺς πειρασμούς, ἀλλὰ νὰ τοὺς ἀποφεύγουμε. Γιατὶ ἀξιοκατάκριτο δὲν εἶναι τὸ νὰ μὴ βάζει ­κανεὶς τὸν ἑαυτό του σὲ κίνδυνο, ἀλλά, ὅταν βρεθεῖ σὲ κίνδυνο, νὰ μὴν τὸν ἀντιμετωπίζει μὲ γενναιότητα.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
Μετά τά Φῶτα
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 11, 2019
Ἀποστολικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 13 Ἰανουαρίου 2019, μετά τά Φῶτα (Ἐφ. δ΄ 7-13)

1. ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΧΑΡΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Κυριακὴ μετὰ τὰ Θεοφάνια, καὶ ὅλη ἡ κτίσις εἶναι λουσμένη στὸ φῶς καὶ τὴν χάρι τοῦ Θεοῦ. Οἱ πιστοὶ μὲ εὐφροσύνη δεχθήκαμε «τὴν χάριν τῆς ἀπολυτρώσεως, τὴν εὐλογίαν τοῦ Ἰορδάνου». Ἀκούσαμε στοὺς ὕμνους τῶν Θεοφανίων ὅτι «ἐπεφάνη ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ ἡ σωτήριος», ἡ ὁποία καταυγάζει καὶ λαμπρύνει ὅλους τοὺς πιστούς. Κατὰ τοὺς πρώτους μάλιστα αἰῶνες τοῦ Χριστιανισμοῦ ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία τελοῦσε κατὰ τὶς ἑορτὲς τῶν Φώτων ὁμαδικὲς βαπτίσεις κατηχουμένων. Ἔτσι ζοῦσε περισσότερο αἰσθητὰ αὐτὴν τὴν πνευματικὴ φωτοχυσία τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ, ποὺ δινόταν σὲ κάθε πιστὸ κατὰ τὴν Βάπτισί του καὶ τὴν σφράγισί του μὲ τὸ ἅγιο Χρῖσμα.
ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 13 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ (Ἐφεσ. 4.7-13 )

13 Ἰανουαρίου 2019

«ἑνὶ ἑκάστῳ ἡμῶν ἐδόθη ἡ χάρις κατὰ τό μέτρον τῆς δωρεᾶς τοῦ Χριστοῦ (Ἐφεσ. δ΄ 7 )

Κυριακὴ μετὰ τὰ Φῶτα σήμερα, καὶ ὁ ἀπόστολος Παῦλος μᾶς ὁμιλεῖ γιὰ τὰ χαρίσματα τοῦ Θεοῦ στοὺς ἀνθρώπους.

Κατὰ τὴν προχθεσινὴ ἑορτὴ τῶν Θεοφανίων, μᾶς μίλησε γιὰ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ τὴν σωτήριο, καὶ εἴδαμε τί σημαίνει χάρις καὶ ἔλεος καὶ φιλανθρωπία τοῦ Θεοῦ. Σήμερα ἀναφέρεται στὰ ἐπιμέρους χαρίσματα, τὰ ὁποῖα δίνει ὁ Χριστὸς στὸν κάθε ἄνθρωπο διαφορετικά. Αὐτὸς εἶναι ὁ δωρεοδότης πάντων, ὁ Κύριος ὁ ὁποῖος ἀνατέλλει μὲν τὸν ἥλιο ἐπὶ δικαίους καὶ ἀδίκους καὶ δίνει σὲ ἄλλον πέντε τάλαντα, σὲ ἄλλον δύο καὶ σὲ ἄλλον ἕνα. Αὐτὸς εἶναι πού Θεὸς ὤν ἐταπείνωσε ἑαυτόν, συνέστειλε τὴν θεία φύση Του καὶ ἑνώθηκε μὲ τὴν ἀνθρώπινη στὸ πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ, τέλειος Θεὸς καὶ τέλειος ἄνθρωπος μὲ ψυχὴ καὶ σῶμα, ἐκτὸς ἁμαρτίας.
ΚΥΡΙΑΚΗ 13 IΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2019

ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ 

(Ματθ. δ΄ 12-17) (Εφεσ. δ΄ 7-13)

 Η ευλογημένη καρποφορία

«ο καταβάς αυτός εστι και ο αναβάς υπεράνω πάντων των ουρανών, ίνα πληρώση τα πάντα»

Η Κυριακή μετά τα Φώτα, όπως ονομάζεται η σημερινή, σηματοδοτεί την ολοκλήρωση του Δωδεκαημέρου (Χριστούγεννα, Περιτομή, Θεοφάνεια). Με τα ιερά αναγνώσματα, αλλά και με τον πλούτο της υμνολογίας της, η Εκκλησία μάς καλεί να προσεγγίσουμε βιωματικά το μυστήριο της Θείας Οικονομίας, όπως αυτό εναργώς συμπυκνώνεται στο νόημα των ημερών.
“ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ”

Κυριακή 13η Ιανουαρίου 2019

Κυριακή μετά τα Φώτα

(Εφεσίους, Δ΄ 7 - 13)

            Κυριακή μετά από την γιορτή των Αγίων Θεοφανείων σήμερα, που με την Χάρη τού Θεού αξιωθήκαμε να γιορτάσουμε πριν από μία εβδομάδα. Και η γιορτή αυτή αποδίδεται στον Θεό, δηλαδή κατακλείνεται αύριο.

            Το ιερό αποστολικό ανάγνωσμα που πριν από λίγο ακούσαμε, σχετίζεται άμεσα με τα κοσμοσωτήρια γεγονότα που γιορτάσαμε.

            Είναι παρμένο από την προς Εφεσίους επιστολή του Θείου Παύλου.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ – 13 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2019

(Μτθ. δ΄, 12-17)

Ὅταν παραδόθηκε ὁ Ἰωάννης ὁ Βαπτιστὴς, ἀγαπητοί ἀδελφοί, τότε ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς ἄρχισε τὸ κήρυγμά του στὸ λαό.  Μὲ τὰ ἴδια λόγια τοῦ Ἰωάννη, «μετανοεῖτε, γιατὶ ἔφθασε ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν», κήρυττε κι ὁ Χριστός. Αὐτὸ δὲν φανερώνει μόνο πὼς τὸ κήρυγμα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ εἶναι συνέχεια στὸ κήρυγμα τῶν Προφητῶν, ἀλλὰ καὶ πὼς ἡ μετάνοια ἀποτελεῖ τὴν προϋπόθεση μὰ καὶ τὸν τρόπο ποὺ θὰ κερδίσουμε τὴ Βασιλεία τῶν οὐρανῶν. Ὅλο τὸ κήρυγμα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Ἐκκλησίας, δηλαδὴ ὅλο τὸ Εὐαγγέλιο συμπεριλαμβάνεται καὶ συγκεφαλαιώνεται στὴ μετάνοια, ποὺ δὲν εἶναι μιὰ λέξη ἀλλὰ μιὰ πράξη, ποὺ ἀλλάζει ριζικὰ καὶ ὁλοκληρωτικὰ τὸν ἄνθρωπο.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ»

  Ἡ Γέννηση τοῦ Χριστοῦ, ποὺ πρὶν ἀπὸ λίγες μέρες γιορτάσαμε, ἀποτελεῖ τὴν ἀνατολὴ τοῦ Ἠλίου τῆς δικαιοσύνης καὶ σημαίνει τὴν ἀπαρχὴ ὑπαρξιακοῦ καὶ σωστικοῦ διαλόγου τοῦ Θεοῦ μὲ τὸν ἄνθρωπο ποὺ θέλει νὰ ξεφύγει ἀπὸ τὸ σκοτάδι τοῦ μίσους καὶ τῆς καταστροφῆς καὶ νὰ ἀντικρύσει τὸ φῶς τῆς θείας ἀγάπης.

Μετὰ τὴ λυτρωτικὴ αὐτὴ ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ μέσα στὴν ἱστορία τοῦ ἀν-θρωπίνου γένους προβάλλει ἀσφαλῶς κάποιο χρέος γιὰ τὸν ἄνθρωπο. Ποιό εἶναι τὸ χρέος αὐτὸ, μᾶς τὸ διακηρύττει ὁ Χριστὸς στὰ πρῶτα λόγια ποὺ πρό-φερε ὅταν ἄρχισε τὸ λυτρωτικὸ ἔργο του καὶ ποὺ τὸ συνοψίζει ὁ εὐαγγελιστὴς Ματθαῖος στὴν ἀκόλουθη φράση τῆς σημερινῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς: «Μετανοεῖτε, ἤγγικε γὰρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν».
ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ
Απόστολος: Εφεσ. δ΄ 7-13
Ευαγγέλιο: Ματθ. δ΄ 12-17
13 Ιανουαρίου 2019
«Γαλιλαία των εθνών, ο λαός ο καθήμενος εν σκότει είδε φως μέγα, και τοις καθημένοις εν χώρα και σκιά θανάτου φως ανέτειλεν αυτοίς» (Ματθ.δ΄15-16)
Η σημερινή «Κυριακή μετά τα Φώτα» σηματοδοτεί όχι μόνο την έναρξη της δημόσιας δράσης του Χριστού, αλλά και αποκαλύπτει το λυτρωτικό Του έργο. Ένα έργο οικουμενικό, που ξεκινά συμβολικά από τη «Γαλιλαία των εθνών», αλλά την ίδια στιγμή καθίσταται και προσωπικό, αφού απευθύνεται στον καθένα ξεχωριστά καλώντας τον, μέσα από τη μετάνοια, να γίνει κοινωνός της Βασιλείας του Θεού.

Σάββατο 5 Ιανουαρίου 2019

Λόγος εἰς τό Ἅγιον Βάπτισμα τοῦ Σωτῆρος ἠμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ

Τοῦ ἐν Ἁγίοις πατρός ἠμῶν  Ἰωάννου

Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ Χρυσοστόμου

Πρὸς τοὺς ἀπολιμπανομένους τῶν θείων συνάξεων, καὶ εἰς τὸ ἅγιον καὶ σωτήριον βάπτισμα τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, καὶ περὶ τῶν ἀναξίως κοινωνούντων, καὶ ὅτι οἱ ἀτέλεστον καταλιμπάνοντες τὴν θείαν λειτουργίαν, καὶ πρὸ τῆς τελευταίας εὐχῆς ἐξερχόμενοι, τὸν Ἰούδαν μιμοῦνται, λόγος.

α. Πάντες ὑμεῖς ἐν εὐθυμίᾳ τήμερον, ἐγὼ δὲ ἐν ὀδύνῃ μόνος. Ὅταν γὰρ εἰς τὸ πέλαγος ἀπίδω τοῦτο τὸ πνευματικὸν, καὶ τὸν ἄπειρον τῆς Ἐκκλησίας θεάσωμαι πλοῦτον, εἶτα λογίσωμαι ὅτι τῆς ἑορτῆς παρελθούσης, καὶ τὸ πλῆθος ἡμῖν τοῦτο πάλιν ἀποπηδῆσαν οἰχήσεται, δάκνομαι καὶ ὀδυνῶμαι τὴν ψυχὴν, ὅτι τοσαῦτα τεκοῦσα τέκνα ἡ Ἐκκλησία, οὐ καθ' ἑκάστην σύναξιν ἀπολαύειν αὐτῶν δύναται, ἀλλ' ἐν ἑορτῇ μόνον.
Λόγος στην παραμονή των Φώτων. (Αγ. Θεοδώρου του Στουδίτου)

        [...] Αλλά τί να πούμε και για τον προερχόμενον από την έρημον Ιωάννη, το παράδοξο αυτό και πολυπόθητο για τους Ισραηλίτες θέαμα, τον άγγελο του Θεού, ο οποίος χειροτονήθηκε απόστολος πριν τους Αποστόλους; Όμως ένας τόσο μεγάλος Βασιλιάς τέτοιο στρατιώτη έπρεπε να έχει, αυτόν τον τόσο μεγάλο Προφήτη, ο μέγιστος Αρχιερεύς. Και ας κατανοήσουμε ποιό και πόσο μεγάλο μυστήριο έχουμε ενώπιον μας: επειδή ήταν ανάρμοστο, ενώ παρευρίσκεται ο νυμφαγωγός, να απουσιάζει ο νυμφίος, και ενώ η φωνή αναβοά, να μην ακούεται ο Λόγος, τί γίνεται, πώς τα οικονόμησε ο Θεός;
Κήρυγμα γιά τήν ἑορτή τῶν Θεοφανείων (Ἁγίου Ἰωάννη Μαξίμοβιτς)

Σήμερα ἡ φύση τῶν ὑδάτων καθαγιάζεται. Σήμερα ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ βαπτίζεται στά ὕδατα τοῦ Ἰορδάνη, χωρίς νά ἔχει ἀνάγκη ὁ Ἴδιος νά ἐξαγνιστεῖ, ἀλλά προκειμένου νά ἐξαγνιστεῖ τό ἁμαρτωλο ἀνθρώπινο γένος ἀπό τόν ρύπο.

Σήμερα οἱ οὐρανοί ἀνοίγουν καί ἡ φωνή τοῦ Θεοῦ Πατέρα ἀκούγεται:

«οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός». Τό Ἅγιο Πνεῦμα κατέρχεται πάνω στόν Σωτήρα τοῦ κόσμου, ὁ Ὁποῖος στέκεται στόν Ἰορδάνη γιά νά ἐπιβεβαιώσει ὅτι πράγματι Αὐτός εἶναι ὁ ἐνσαρκωμένος Υἱός τοῦ Θεοῦ. Ἡ Ἁγία Τριάδα εὐκρινῶς φανερώνεται καί ἀποκαλύπτεται στόν κόσμο.

Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος Λόγος εἰς τὰ Θεοφάνεια


Πρωτότυπον: ΛΟΓΟΣ ΛΗ´. Εἰς τὰ Θεοφάνια, εἴτουν Γενέθλια τοῦ Σωτῆρος.
Gregorius Nazianzenus Theol. : In theophania (orat. 38): Volume 36, page 333.

Α´. Χριστὸς γεννᾶται, δοξάσατε· Χριστὸς ἐξ οὐρανῶν, ἀπαντήσατε· Χριστὸς ἐπὶ γῆς, ὑψώθητε. ᾌσατε τῷ Κυρίῳ, πᾶσα ἡ γῆ· καὶ, ἵν᾿ ἀμφότερα συνελὼν εἴπω, Εὐφραινέσθωσαν οἱ οὐρανοὶ, καὶ ἀγαλλιάσθω ἡ γῆ, διὰ τὸν ἐπουράνιον, εἶτα ἐπίγειον. Χριστὸς ἐν σαρκὶ, τρόμῳ καὶ χαρᾷ ἀγαλλιᾶσθε· τρόμῳ, διὰ τὴν ἁμαρτίαν· χαρᾷ, διὰ τὴν ἐλπίδα. Χριστὸς ἐκ Παρθένου· γυναῖκες παρθενεύετε, ἵνα Χριστοῦ γένησθε μητέρες. Τίς οὐ προσκυνεῖ τὸν ἀπ᾿ ἀρχῆς; τίς οὐ δοξάζει τὸν τελευταῖον;
Θεοφάνεια. Κάθοδος Αγίου Πνεύματος- Γεώργιος Πατρώνος

Η χρονική «στιγμή» της θεοφάνειας

Οι Ευαγγελιστές Ματθαίος και Μάρκος τοποθετούν «χρονικά» την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος αμέσως μετά την έξοδο του Ιησού από τα νερά του Ιορδάνη και σε άμεση σχέση με τη βάπτιση. Ο Λουκάς διαφοροποιείται κάπως στο σημείο αυτό και τοποθετεί το «ανεωχθήναι τον ουρανόν και καταβήναι το Πνεύμα το Άγιον… επ’ αυτόν» (Λουκ. 3,21-22) «λίγο αργότερα» και μετά το πέρας της βάπτισης. Βέβαια δεν φαίνεται να το θεωρεί σαν ξεχωριστό γεγονός, όπως ισχυρίζονται πολλοί, για να τονισθεί δήθεν κάποια διάρκεια μεταξύ βαπτίσματος και «χρίσματος». Μας λέει συγκεκριμένα, ότι ο Ιησούς αμέσως μετά τη βάπτιση, ή και κατά τη βάπτιση άρχισε να προσεύχεται, και τότε ακριβώς συνέβη η «κάθοδος» του Πνεύματος (Λουκ. 3,21). Κατά τον Λουκά, επομένως, έχουμε το μεγάλο αποκαλυπτικό γεγονός και την πρώτη θεοφάνεια της Καινής Διαθήκης αμέσως μετά τη βάπτιση και σε σχέση πάντοτε με τη βάπτιση και μάλιστα σε ώρα «προσευχής». Τότε έρχεται και η ουράνια επιβεβαίωση, ότι «ούτος έστιν ο υιός ο αγαπητός» (Ματθ. 3,17· Μάρκ. 1.11· Λουκ. 3,22) και «ο υιός του Θεού» (Ιωάν. 1,34).
Θεοφάνεια, του Ιωάννου Μ. Φουντούλη,

από το βιβλίο του «Λογική Λατρεία»,

εκδ. Πατερικό Ίδρυμα Πατερικών Μελετών, Θεσ/νίκη 1971, σ. 354-361-απόσμασμα

Την 6η  Ιανουαρίου εορτάζει η Εκκλησία μας την μεγάλη δεσποτική εορτή των «Θεοφανείων» ή «Επιφανείων» ή «τα άγια Φώτα». Τα προεόρτιά της αρχίζουν την επομένη της πρωτοχρονιάς, την 2α  Ιανουαρίου. Μέσα στην προπαρασκευαστική αυτή περίοδο ευρίσκεται και η «Κυριακή προ των φώτων». Και αυτή εντάσσεται μέσα στην προεόρτιο λειτουργική ετοιμασία. Στα αναγνώσματα της θείας λειτουργίας της Κυριακής αυτής ακούμε την «Αρχή του Ευαγγελίου Ιησού Χριστού, Υιού του Θεού» από τον πρόλογο του Κατά Μάρκον Ευαγγελίου, που αφηγείται την εμφάνιση του Προδρόμου στην έρημο του Ιορδάνη, το κήρυγμά του και την προφητεία του περί του Χριστού. Ο Ιωάννης εβάπτισεν «εν ύδατι», ο «ισχυρότερός» του όμως, που έρχεται «οπίσω» του, θα βαπτίσει τον λαό «εν Πνεύματι αγίω» (Μάρκ. 1, 1-8).
 Ὁμιλία στὴν ἀγρυπνία τῶν Θεοφανείων Anthony Bloom

Ἡ ἡμέρα τῶν Θεοφανείων εἶναι ἡ μέρα ποὺ ὅλος ὁ κόσμος ἀναγεννᾶται καὶ γίνεται μέτοχος τῆς ἁγιότητος τοῦ Θεοῦ. Ἀλλὰ συγχρόνως εἶναι ἡ μέρα κατὰ τὴν ὁποία ὁ Χριστός, εἰσέρχεται στὴν ὁδὸ πρὸς τὸν Γολγοθά.

Ἦλθε στὸν Ἰωάννη τὸν Βαπτιστή, ὄχι γιὰ νὰ καθαριστεῖ, ἐπειδὴ ἦταν ἀναμάρτητος, σὰν Θεὸς καὶ συνάμα κατέστη ἁγνὸς ὡς πρὸς τὴν ἀνθρώπινη φύση Του καθ’ ὅλην τὴν διάρκεια τῆς ἱστορίας τοῦ Ἰσραὴλ ἀπὸ ἐκείνους τοὺς προγόνους ποὺ εἶχαν προσφέρει τὴ ζωή τους στὸν Θεό, καὶ τῶν ὁποίων ἡ ἁγιότητα ἔφτασε στὸ κορύφωμά της στὴν καθαρότητα τῆς Μητέρας τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία ἦταν τόσο ἁγνή, τόσο ἄμεμπτη ποὺ μποροῦσε νὰ εἰσέλθει στὰ Ἅγια τῶν Ἁγίων, ἐκεῖ ὅπου οὔτε ὁ Ἀρχιερέας δὲν τολμοῦσε νὰ εἰσέλθει, ἐκτὸς ἀπὸ μία φορὰ τὸ χρόνο μετὰ ἀπὸ ἕναν ἰδιαίτερο ἁγιασμό.
Περί Θείου Βαπτίσματος & Μετανοίας από τον Βαπτιστή και Πρόδρομο Ιωάννη

 Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά

Η μετάνοια και αρχή είναι και μεσότης και τέλος της διαγωγής των Χριστιανών. Γι” αυτό και ζητείται και χρεωστείται τόσο προ του βαπτίσματος όσο και κατά το άγιο βάπτισμα, καθώς και μετά το άγιο βάπτισμα.

Ζητείται η μετάνοια από μας με λόγο κατά το θείο βάπτισμα με τις ερωταποκρίσεις για την απέναντι στο Θεό αγαθή συνείδηση, καθώς και συμφωνία και υπόσχεση θεάρεστης ζωής και θεοφιλούς βίου. Διότι αφού πιστεύσαμε, συντασσόμαστε με τον αγαθό και φιλάγαθο Χριστό, απομακρυνόμενοι από το πονηρό και παμπόνηρο εχθρό.
Εις τα Άγια Φώτα (Αγ. Γρηγορίου του Θεολόγου)

Πάλιν ο Ιησούς μου, και πάλι μυστήριο. Μυστήριο δε που δεν είναι ούτε ψεύτικο ούτε άπρεπες, ούτε προέρχεται από την ειδωλολατρική πλάνη και τη μέθη (διότι εγώ έτσι αποκαλώ τα της λατρείας τους και νομίζω ότι αυτό κάνει και κάθε λογικός άνθρωπος), αλλά είναι μυστήριο και θείο και υψηλό και δημιουργεί λαμπρότητα. Διότι η αγία ημέρα των Φώτων, στην οποίαν έχουμε φθάσει και την οποίαν έχουμε αξιωθεί να εορτάσουμε σήμερα, έχει μεν ως αρχή το βάπτισμα του Χριστού μου, του αληθινού φωτός «το οποίο φωτίζει κάθε άνθρωπο ο οποίος έρχεται στον κόσμον», πραγματοποιεί δε τον καθαρισμό μου και βοηθεί το φως που έχουμε λάβει από τον Θεό κατά τη δημιουργία και το έχουμε κάνει να σκοτεινιάσει και να αδυνατίσει.
Ἀπόσπασμα ὁμιλίας εἰς τά Ἅγια Φῶτα

Ἁγίου  Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου

Μέ τήν γέννησιν λοιπόν ἔχομεν προεορτάσει τά πρέποντα καί ἐγώ ὁ ὁποῖος προεξάρχω εἰς τήν ἑορτήν καί σεῖς καί ὅλα τά ἐγκόσμια καί τά ὑπερκόσμια ὄντα. Ἔχομεν τρέξει μαζί μέ τόν ἀστέρα καί ἔχομεν προσκυνήσει μαζί μέ τούς μάγους, (Ματθ. 2, 10), ἔχομεν φωτισθῆ μαζί μέ τούς ποιμένας (Λουκ. 2, 7) καί ἔχομεν δοξάσει μαζί μέ τούς ἀγγέλους, τόν ἔχομεν δεχθῆ εἰς τάς ἀγκάλας μας μαζί μέ τόν Συμεών (Λουκ. 2, 13 ἑ). Καί τόν ἔχομεν δοξολογήσει μαζί μέ τήν ἀξιοσέβαστον καί σώφρονα ἐκείνην Ἄννα (Λουκᾶ. 2, 36 ἑ ). Καί ὀφείλεται εὐγνωμοσύνη εἰς ἐκεῖνον ὁ ὁποῖος ἦλθε κατά τρόπον ξένον πρός τήν φύσιν του εἰς τόν ἰδικόν του τόπον, διότι ἐδόξασε τόν ξένον. Τώρα δέ πρόκειται δι᾿ ἄλλην πρᾶξιν τοῦ Χριστοῦ καί δι᾿ ἄλλο μυστήριον.
Tήν Ἁγία ἡμέρα τῶν Φώτων

Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ

Ὅπου περιλαμβάνεται καὶ παρουσίασις τοῦ μυστηρίου τοῦ βαπτίσματος τοῦ Χριστοῦ.

 Χθὲς συνεκκλησιάζοντας καὶ συνεορτάζοντας μὲ σᾶς ποὺ προεωρτάζατε τὴν ἡμέρα τῶν Φώτων σᾶς ἀνέπτυξα τὰ ἀπαραίτητα λέγοντας πρὸς τὴν ἀγάπη σας τὰ σχετικὰ μὲ τὸ βάπτισμα κατὰ Χριστόν, τὸ ὁποῖο ἀξιωθήκαμε ἐμεῖς· ὅτι δηλαδὴ εἶναι ἐπίγνωσις τοῦ Θεοῦ καὶ ὑπόσχεσις πρὸς τὸν Θεό· πίστις μὲν καὶ ἐπίγνωσις τῆς ἐν Θεῷ ἀλήθειας, συμφωνία δὲ καὶ ὑπόσχεσις ἔργων καὶ λόγων καὶ τρόπων ἀρεστῶν στὸν Θεὸ ποὺ τελοῦνται διὰ τῶν ἱερῶν συμβόλων. Ἀλλά διδάσκοντας προσθέσαμε καὶ τοῦτο, ὅτι ἂν δὲν μετατρέψωμε σὲ ἔργο τὶς ὑποσχέσεις ἐκεῖνες, τὰ ἱερὰ ἐκεῖνα σύμβολα καὶ οἱ δι’ αὐτῶν καὶ μαζὶ μὲ αὐτά διὰ λόγου ὑποσχέσεις πρὸς τὸν Θεό, ὄχι μόνο δὲν ὠφελοῦν τὸν ἄνθρωπο, ἀλλὰ καί δικαίως τὸν ὑποβάλλουν σὲ καταδίκη.
Λόγος στήν Κυριακὴ τῶν Φώτων

Ἁγίου Λουκᾶ, Ἀρχιεπ. Κριμαίας,

Τὸ Εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα τῶν Θεοφανίων περιέχει ἕναν λόγο τοῦ Χριστοῦ μεγάλης σπουδαιότητας. Σ’ αὐτὸν τώρα θέλω λίγο νά στρέψω τὴν προσοχὴ σας.

Τοῦ μεγάλου αὐτοῦ γεγονότος τῆς Θεοφάνειας τοῦ Κυρίου προηγεῖται κήρυγμα στίς ὄχθες τοῦ Ἰορδάνη ποταμοῦ, τοῦ Ἰωάννου, τοῦ Προδρόμου τοῦ Κυρίου, τοῦ μείζονος μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων πού γέννησαν ποτέ οἱ γυναῖκες. Τὸ φλογερὸ του κήρυγμα τῆς μετανοίας γιά τὸ ὁποῖο προετοιμαζόταν εἴκοσι ὁλόκληρα χρόνια στήν ἔρημο τῆς Ἰουδαίας τραβοῦσε πρὸς αὐτὸν μεγάλο πλῆθος ἀνθρώπων. Ὁ πύρινος λόγος τοῦ κηρύγματός του ἔκαιγε τίς καρδιὲς τῶν ἀνθρώπων τοὺς ὁποίους βάπτιζε στά νερὰ τοῦ Ἰορδάνη καθαρίζοντας τίς ἁμαρτίες τους.
ΕΙΣ ΤΑ ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ

 Ἁγίου Πρόκλου Πατριάρχου Κων/λεως

 Φάνηκε ὁ Χριστός στόν κόσμο καί τόν ἄχαρο κόσμο στόλισε μ᾿ ἀπέραντη εὐφροσύνη. Σήκωσε πάνω Του τήν ἁμαρτία τοῦ κόσμου, καί καταπάτησε γιά πάντα τόν ἐχθρό τοῦ κόσμου. Ἅγιασε τίς πηγές τῶν ὑδάτων καί φώτισε τίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων. Θαύματα μίχθηκαν μέ μεγαλύτερα θαύματα. Σήμερα, ἀπό τή χαρά πού ἔφερε ὁ Σωτήρας μας Χριστός, χωρίστηκαν ἡ γῆ καί ἡ θάλασσα καί ἀπ᾿ ἄκρη ὡς ἄκρη γέμισε ὁ κόσμος εὐφροσύνη. Ἡ σημερινή γιορτή ἀποκαλύπτει μεγαλύτερα θαύματα ἀπό ἐκείνη τῆς Χριστουγεννιάτικης νυχτιᾶς. Γιατί κείνη τήν νύχτα πού μᾶς πέρασε χαιρότανε μονάχα ἡ γῆ, καθώς βάσταζε πάνω της στήν ἀγκαλιά τῆς φάτνης τόν Παντοκράτορα Θεό. Σήμερα ὅμως, πού γιορτάζουμε τά Θεοφάνεια, εὐφραίνεται μαζί της καί ἡ θάλασσα. Καί εὐφραίνεται γιατί διά μέσου τοῦ Ἰορδάνη λαβαίνει μέρος καί αὐτή στήν εὐλογία τοῦ ἁγιασμοῦ.
 Εις τα Άγια Θεοφάνεια Ἡ γύμνια μας +Μητροπολίτης Νικοπόλεως καί Πρεβέζης Μελέτιος


Ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ ἦρθε στόν κόσμο γιά μᾶς Καί, λίγο πρίν ἀρχίσει τό ἅγιο ἔργο Του γιά τήν σωτηρία τοῦ κόσμου, ἐπῆγε καί βαπτίστηκε ἀπό τόν Ἰωάννη!

Γιά νά πλυθῆ; Γιά νά καθαρισθῆ; Γιά νά πάρει κάτι; Ὄχι. Γιατί, δέν εἶχε τίποτε νά τοῦ δώσει ὁ Ἰωάννης. Καί τό ἤξερε. Καί τό διακήρυξε: Ἐγώ ἔχω χρεία, νά βαπτιστῶ ἀπό Σένα.
Τα Άγια Θεοφάνεια (Αρχ. Αρσένιος Κατερέλος, Ηγούμενος Ι. Μονής Αγίου Νικολάου Δίβρης Φθιώτιδος)

Ὅταν ὁ Χριστός ὡς ἄνθρωπος συνεπλήρωσε τό τριακοστόν ἔτος τῆς ἡλικίας Του, γιατί ὡς Θεός πού ταυτόχρονα ἦταν εἶναι ἄχρονος, ἐπῆγε στόν Ἰορδάνη ποταμό γιά νά βαπτισθῆ ἀπό τόν Ἰωάννη. «Ὁ δὲ Ἰωάννης διεκώλυεν αὐτὸν λέγων· Ἐγὼ χρείαν ἔχω ὑπὸ σοῦ βαπτισθῆναι, καὶ σὺ ἔρχῃ πρός με;». Ἐγώ ἔχω ἀνάγκη νά βαπτισθῶ ἀπό Ἐσένα καί Σύ ἔρχεσαι πρός ἐμένα; (Ματθ. Γ´, 14). Ἄλλωστε, ὁ Ἰωάννης εἶναι ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος διεκήρυξε: «Ἰδού ὁ ἀμνός τοῦ Θεοῦ ὁ αἴρων τήν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου» (Ἰωάν. Α´, 29). Νά, δηλαδή τό πρόβατον, τό ὁποῖον θά σφαγιασθῆ καί ἡ θυσία του αὐτή θά ἔχη διαστάσεις παγκοσμιότητος, διότι μέ τήν θυσία αὐτή θά σηκώση τήν ἐνοχή ὅλου τοῦ κόσμου ὅλων τῶν ἐποχῶν.
Σχέση Μικρού και Μεγάλου Αγιασμού κατά τους Κολλυβάδες και δη κατά τον Άγιο Αθανάσιο τον Πάριο

Με τη ευκαιρία της μεγάλης δεσποτικής εορτής των Θεοφανείων και της κατ’ αυτήν τελέσεως του Μεγάλου Αγιασμού, επιθυμούμε ν’ αναφερθούμε στη σχέση αυτή του Μεγάλου, ως λέγεται, Αγιασμού, προς τον αποκαλούμενο Μικρό Αγιασμό, ο οποίος τελείται σε κάθε άλλη περίπτωση π.χ. Πρωτομηνιά, εγκαινισμούς οίκων, καταστημάτων κ. ά., με σκοπό να συμβάλλουμε στη αποφυγή των πολλών παρανοήσεων, αλλά και στην εξάλειψη των λανθασμένων απόψεων και εθιμικών διατάξεων σχετικά με τη σύγκριση των δύο Αγιασμών και την χρήση τους. Οδηγό σ’ αυτήν την προσπάθεια θα έχομε έναν από τους κυριώτερους εκπροσώπους της Φιλοκαλικής αναγέννησης του 18ου αιώνος, του κινήματος δηλ. των Κολλυβάδων, των Άγιο Αθανάσιο τον Πάριο, ο οποίος είχε ασχοληθεί με το θέμα εκτενώς.
Εις την εορτήν των Θεοφανείων († Αρχ. Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ι. Μ. Γρηγορίου Αγίου Όρους)

Ομιλία του γέροντα στην τράπεζα της Μονής το 1989

Όπως όλες οι Δεσποτικές εορτές, έτσι και η σημε­ρινή εορτή έχει χαρακτήρα Τριαδικό, Χριστολογικό, ανθρωπολογικό και αφορά όλη την κτίσι.

Τριαδικό, διότι εφάνη πολύ καθαρά η Αγία Τριάς, δηλαδή τα τρία Πρόσωπα, τόσο καθαρά όσο άλλοτε δεν είχε φανή, και άρα εγνώρισαν όσοι ήσαν εκεί και όσοι υπουργούσαν -κυρίως ο Τίμιος Πρόδρομος- το Τριαδικόν του Θεού. Και δι’ αυτών και εμείς όλοι. Διότι αυτοί μας παρέδωσαν, και εμείς σαν να είμεθα αυτόπται μάρτυρες πιστεύουμε σ’ αυτό που τότε εφανερώθη και απεκαλύφθη. Γι’ αυτό και ψάλαμε χθες «Τριάδος η φανέρωσις εν Ιορδάνη γέγονεν», αλλά και εν Ιορδάνη και εν ημίν.
Τα Θεοφάνεια (Lev Gillet, μοναχός της Ανατολικής Εκκλησίας)

…Τὰ Θεοφάνεια εἶναι ἡ πρώτη δημόσια ἐμφάνιση τοῦ Χριστοῦ. Μετὰ τὴ Γέννησή Του στὴ Βηθλεέμ, ὁ Κύριός μας εἶχε ἀποκαλυφθεῖ σὲ μερικοὺς προνομιούχους. Σήμερα ὅμως, ὅλοι ὅσοι περικύκλωναν τὸν Ἰωάννη, δηλαδὴ οἱ μαθητές του, καὶ ὅλο τὸ πλῆθος ποὺ εἶχε κατεβεῖ στὴν ὄχθη τοῦ Ἰορδάνη, γίνονται μάρτυρες μιᾶς πολὺ ἐπισημότερης φανέρωσης τοῦ Ἰησοῦ.
Το Βάπτισμα του Ιησού (Μητροπολίτου Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Ιερεμία)

ΤΟ ΒΑΠΤΙΣΜΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ

Σήμερα, ἀδελφοί χριστιανοί, εἶναι ἡ τρίτη Δεσποτική ἑορτή. Πρώτη Δεσποτική ἑορτή εἶναι ἡ Γέννηση τοῦ Χριστοῦ, δεύτερη ἡ Περιτομή καί τρίτη Δεσποτική ἑορτή εἶναι ἡ Βάπτιση τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἐπειδή εἶστε κουρασμένοι μέ τήν θεία Λειτουργία τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, πού εἶναι μεγαλύτερη ἀπό τήν Λειτουργία τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου, πού ἀκοῦμε κάθε Κυριακή, καί ἐπειδή θά ἀκολουθήσει καί ὁ Μέγας Ἁγιασμός, γι᾽ αὐτό ὀλίγα μόνο λόγια θά σᾶς πῶ καί θά τελειώσω σύντομα τό ταπεινό μου κήρυγμα.
Κυριακή 6 Ιανουαρίου 2019

ΤΑ ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ

(Ματθ. γ΄13-17)   (Τιτ. β΄ 11-14, γ΄4-7)

Επεφάνη η Χάρις του Σωτήρος

«Βαπτίζεται Χριστός μεθ’ ημών ο πάσης επέκεινα καθαρότητος»

Στις κορυφογραμμές της Ορθόδοξης πίστης και παράδοσης ακτινοβολεί η μεγάλη εορτή των Θεοφανείων. Η σπουδαιότητα της φαίνεται και από το γεγονός ότι μετά το Πάσχα είναι η αρχαιότερη χριστιανική εορτή. Μαρτυρίες την φέρουν να είχε καθιερωθεί νωρίτερα, από το 140 μ.Χ. Συνεορταζόταν μαζί με τη Γέννηση του Κυρίου. Αργότερα, η εορτή της Γέννησης μεταφέρθηκε στις 25 Δεκεμβρίου, αντικαθιστώντας την ειδωλολατρική εορτή του «Αήττητου Ηλίου».

Θεολογικό βάθος
“ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ”

Κυριακή 6η Ιανουαρίου 2019

Τα Άγια Θεοφάνεια

(Τίτον, Β΄ 11-14 – Γ΄ 4 -7)

«Ἐπεφάνη ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ, ἡ σωτήριος πᾶσιν ἄνθρώποις…»

Ύστερα από την καθιέρωση της εορτής τού αγίου Πάσχα, οι θείοι Πατέρες τής Εκκλησίας μας όρισαν ως πρώτη ακίνητη εορτή και σπουδαιότερη, την εορτή των Θεοφανείων, που η Χάρη τού Θεού μάς αξιώνει και πάλι να γιορτάσουμε.

            Ως γνωστό, η εορτή αυτή μάς φέρνει στην σκέψη την Βάπτιση τού Αρχηγού τής πίστεώς μας και Λυτρωτή μας Ιησού Χριστού στον Ιορδάνη ποταμό, από τον τίμιο Πρόδρομο. Τότε, που «ἡ τῆς Τριάδος ἑφανερώθη προσκύνησις», καθώς, πανηγυρικότατα ψάλλει και ο ιερός υμνογράφος.
ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ - ΜΕΣΣΙΑΣ

Μοναδική καί συγκλονιστική ἡ ἑορτή τῶν Θεοφανείων!
Ἑορτή, τήν ὁποία ἐξ ἀρχῆς ἑορτάζει καί τιμᾷ ἡ Ἐκκλησία μας, ἀφοῦ στά γεγονότα της ἔχουμε τήν φανέρωση καί τήν προσκύνηση τῆς Ἁγίας Τριάδος.
Αὐτήν τήν ἀλήθεια, τῆς ἀποκαλύψεως τῆς Τριαδικῆς Θεότητος, μᾶς κηρύττουν τό Εὐαγγελικό καί Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα, ἀλλά καί οἱ ἱεροί ὕμνοι, πού θά ἀκούσουμε, καί πανηγυρικῶς θά ἀναμέλψουμε στούς ἱερούς μας ναούς. 
ΤΑ ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ
Απόστολος: Τιτ. β΄11- γ΄7
Ευαγγέλιο: Ματθ. γ΄ 13-17
6 Ιανουαρίου 2019
Εορτάζει σήμερα η αγία μας Εκκλησία τη μεγάλη εορτή των Θεοφανείων, δηλαδή της Βαπτίσεως του Χριστού στον Ιορδάνη ποταμό από τον Πρόδρομο και Βαπτιστή Ιωάννη. Και ονομάζεται Θεοφάνεια τούτο το γεγονός, διότι φανερώνεται στον κόσμο ο Τριαδικός Θεός και η παρουσία του Χριστού επί της γης, με σκοπό την σωτηρία των ανθρώπων. Με τη Γέννηση του Χριστού έχουμε την απαρχή της παρουσίας του Θεού επί της γης, με τα Θεοφάνεια όμως γίνεται η φανέρωση της παρουσίας Του και μετά τη Βάπτιση αρχίζει ουσιαστικά το σωτήριο έργο και η διδασκαλία του Χριστού.