ΜΗΝΥΜΑ

ΓΙΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΥΡΙΑΚΩΝ, ΕΟΡΤΩΝ ΚΑΙ ΑΓΙΩΝ ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΕΤΙΚΕΤΕΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2015

 Κυριακή ΙΣΤ΄Λουκά (Τελώνου και Φαρισαίου)- “Τὶς ἡμᾶς χωρίσει ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ;”

Ἀπόστολος: Ρωμ. η΄ 28-39
Εὐαγγέλιον: Λουκᾶ ιη´ 10 – 14
Ἦχος α´.– Ἑωθινόν: Α΄
“Τὶς ἡμᾶς χωρίσει ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ;”
     Έρχονται κάποιες στιγμές στη ζωή τού πιστού που φαίνεται να θλίβεται υπερβολικά, να στενοχωρείται και να δοκιμάζεται η πίστις του. Οι αιτίες της καταστάσεως αυτής είναι τόσο εσωτερικές, όσο και εξωτερικές. Ο δε εχθρός τού Θεού και του ανθρώπου ο “αντίδικος ημών διάβολος” προσπαθεί να εκμεταλλευθεί αυτές τις περιστάσεις ώστε να χτυπήσει και να κλονίσει την πίστη του Χριστού στις καρδιές των πιστών.
Κυριακή ΙΣΤ΄Λουκά – Η Παραβολή του Τελώνου και Φαρισαίου
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: Ρωμ. η΄ 28-39
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ: Λουκᾶ ιη´ 10 – 14
Ἦχος α´.– Ἑωθινόν: Α΄
Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ
1. Τὸ ὑπερυψωμένο εἴδωλο
    Ἡ σημερινὴ Κυριακὴ μᾶς εἰσάγει στὴν ἱερὴ καὶ κατανυκτικὴ περίοδο τοῦ Τριωδίου, κατὰ τὴν ὁποία ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία μᾶς καλεῖ σὲ μετάνοια καὶ προσευχή, ὥστε νὰ προετοιμαστοῦμε πνευματικὰ γιὰ τὴ μεγάλη ἑορτὴ τοῦ Πάσχα.

  Εἰδικότερα, ἡ πρώτη Κυριακὴ τοῦ Τριωδίου, μὲ τὴν εὐαγγελικὴ περικοπὴ τῆς παραβολῆς τοῦ Τελώνου καὶ τοῦ Φαρισαίου, μᾶς βοηθεῖ νὰ συνειδητοποιήσουμε τὴν παραφροσύνη στὴν ὁποία ὁδηγεῖ ἡ ἀλαζονεία καὶ τὴν εὐλογία ποὺ κρύβει ἡ ταπείνωση. Ἂς δοῦμε ὅμως τὴν παραβολὴ ὅπως τὴν διηγήθηκε ὁ Κύριος.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ: 01-02-2015: ΄΄Η ΕΠΙΚΥΝΔΙΝΗ ΑΥΤΑΡΚΕΙΑ΄΄.

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ  ΞΑΝΘΗΣ  ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ.

 «Η Επικίνδυνη Αυτάρκεια»


Δύο χαρακτηριστικοὺς τύπους ἀνθρώπων μᾶς παρουσιάζει ἡ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπή: Ἕνα Φαρισαῖο καὶ ἕναν Τελώνη ποὺ προσεύχονται στὸ Ναό. Ἀποτελοῦν τοὺς δύο ἀντίθετους πόλους τῆς κοινωνίας τῆς ἐποχῆς ἐκείνης. Ὁ ἕνας εἶναι ὁ εὐσεβὴς καὶ δίκαιος στὰ μάτια τῶν ἀνθρώπων, ὁ γνώστης τοῦ Νόμου, ὁ ἀνήκων στὴν ὁμάδα τῶν Φαρισαίων ποὺ ἦταν ἡ ἄρχουσα θρησκευτικὴ τάξη. Ὁ ἄλλος εἶναι ὁ ἐκπρόσωπος τῆς τάξεως τῶν ἁμαρτωλῶν, τῶν ἀνθρώπων ποὺ τὸ ἐπάγγελμά τους ἦταν συνυφασμένο μὲ τὴν ἁρπαγή, τὴ βιαιότητα, τὴν ἀπομύζηση τῶν ὑπαρχόντων τοῦ λαοῦ. Τελώνης στὴ συνείδηση ὅλης τῆς κοινωνίας τῆς ἐποχῆς εἶναι ὁ ἔσχατος τῶν ἁμαρτωλῶν.
Κυ­ρια­κὴ Τελώνου καί Φαρισαίου
Ἁγίου Τρύφωνος
1 Φεβρου­α­ρί­ου 2015
Ρωμ. η΄28 – 39

«Ὅς γε τοῦ ἰδίου υἱοῦ οὐκ ἐφείσατο, ἀλλ' ὑπὲρ ἡμῶν πάντων παρέδωκεν αὐτόν, πῶς οὐχὶ καὶ σὺν αὐτῷ τὰ πάντα ἡμῖν χαρίσεται;» ( Ρωμ.  η΄ 32).

Δέν ὑπάρχει, ἀδελφοί μου, ζυγαριά γιά νά ζυγίσουμε τά λόγια τοῦ ἀποστόλου Παύλου πού ἀπηύθυνε στούς Ρωμαίους ἀλλά καί σ’ ἐμᾶς. «Αὐτός ὁ ὁποῖος δέν λυπήθηκε τόν μονογενῆ του Υἱό, ἀλλ’ ὑπέρ ἡμῶν ὅλων παρέδωκεν αὐτόν εἰς θάνατον, δέν θά μᾶς χαρίσει καί τά ἄλλα ποὺ χρειαζόμαστε γιά νά σωθοῦμε;» Ὁ Χριστός μας ἀπό ἀγάπη στόν ἄνθρωπο ὑπέφερε τό μαρτύριο τοῦ Γολγοθᾶ. Ὁ ἴδιος διεκήρυξε πώς δέν ὑπάρχει πιό μεγάλη ἀγάπη ἀπό τό νά θυσιασθεῖ κανείς γιά ἐκεῖνον πού ἀγαπᾶ. Καί ὁ Σταυρός εἶναι ἡ πιό τρανή ἀπόδειξη, ὅτι εἴμαστε οἱ ἀγαπημένοι τοῦ Θεοῦ.
ΚΥΡΙΑΚΗ 1 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟY 2015 - ΙΣΤ΄ ΛΟΥΚΑ
ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ
(Λουκ. ιη΄ 10-14) (Β Τιμ. γ΄ 10-15)

Στις κορυφογραμμές της ταπείνωσης
«Ο Θεός ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ»

Με τη δύναμη του Πανάγαθου Θεού εισερχόμαστε στο ευλογημένο στάδιο του Τριωδίου, το οποίο αποτελεί ευκαιρία πνευματικού ανεφοδιασμού και ψυχικής μεταρσίωσης.  Συνιστά την πιο ισχυρή πρόκληση για να εγκολπωθούμε στη ζωή μας βασικές πνευματικές αρετές και να αποκομίσουμε πλούσια εν Χριστώ καρποφορία. Ειδικότερα, τη σημαντική αυτή περίοδο του Τριωδίου την ανοίγει η Εκκλησία μας με λατρευτικές ανατάσεις που εκτοξεύουν τον άνθρωπο σε αναβάσεις πνευματικής ωφέλειας και καλλιέργειας. Άξονας βασικότατος γύρω από τον οποίο περιστρέφεται η πνευματική ζωή είναι η μετάνοια του ανθρώπου, η οποία περνά μέσα από την αρετή της ταπεινοφροσύνης και την απόταξη της κακίας του εγωισμού.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ

(Β’ Τιμ. 3, 10-15)

Οἱ ἔ­σχα­τοι και­ροί, στοὺς ὁ­ποί­ους ζοῦ­με, δι­α­κρί­νον­ται ἀ­πὸ τὸ ὅ­τι με­γά­λη με­ρί­δα ἀν­θρώ­πων ἐ­πι­λέ­γουν νὰ ζήσουν κλει­σμέ­νοι στὸν ἑ­αυ­τό τους, μὴ λαμ­βά­νον­τες ὑ­πό­ψη τὸν λό­γο τοῦ Θε­οῦ. Ἀ­πευ­θυ­νό­με­νος ὁ ἀ­πό­στο­λος Παῦ­λος στὸν μα­θη­τή του Τι­μό­θε­ο δί­νει τὰ χα­ρα­κτη­ρι­στι­κὰ αὐ­τῶν τῶν ἀν­θρώ­πων καὶ λέ­ει ὅ­τι εἶ­ναι: «φί­λαυ­τοι, φι­λάρ­γυ­ροι, ἀ­λα­ζό­νες, ὑ­πε­ρή­φα­νοι, βλά­σφη­μοι, γο­νεύ­σιν ἀ­πει­θεῖς, ἀ­χά­ρι­στοι, ἀ­νό­σι­οι, ἄ­στορ­γοι, ἄ­σπον­δοι, διά­βο­λοι, ἀ­κρα­τεῖς, ἀ­νή­με­ροι, ἀ­φι­λά­γα­θοι, προ­δό­ται, προ­πε­τεῖς, τε­τυ­φω­μέ­νοι, φι­λή­δο­νοι μᾶλ­λον ἢ φι­λό­θε­οι».
Μνήμη Αγίου Τρύφωνος (1-2-2015) 
Τίς ἡμᾶς χωρίσει ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ; 
Ρωμ. 8.28-39 Ἀδελφοί, οἴδαμεν ὅτι τοῖς ἀγαπῶσι τὸν Θεὸν πάντα συνεργεῖ εἰς ἀγαθόν, τοῖς κατὰ πρόθεσιν κλητοῖς οὖσιν· ὅτι οὓς προέγνω, καὶ προώρισε συμμόρφους τῆς εἰκόνος τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ, εἰς τὸ εἶναι αὐτὸν πρωτότοκον ἐν πολλοῖς ἀδελφοῖς· οὓς δὲ προώρισε, τούτους καὶ ἐκάλεσε, καὶ οὓς ἐκάλεσε, τούτους καὶ ἐδικαίωσεν, οὓς δὲ ἐδικαίωσε, τούτους καὶ ἐδόξασε. Τί οὖν ἐροῦμεν πρὸς ταῦτα; Εἰ ὁ Θεὸς ὑπὲρ ἡμῶν, τίς καθ᾿ ἡμῶν; Ὅς γε τοῦ ἰδίου υἱοῦ οὐκ ἐφείσατο, ἀλλ᾿ ὑπὲρ ἡμῶν πάντων παρέδωκεν αὐτόν, πῶς οὐχὶ καὶ σὺν αὐτῷ τὰ πάντα ἡμῖν χαρίσεται; Τίς ἐγκαλέσει κατὰ ἐκλεκτῶν Θεοῦ; Θεὸς ὁ δικαιῶν· τίς ὁ κατακρίνων; Χριστὸς ὁ ἀποθανών, μᾶλλον δὲ καὶ ἐγερθείς, ὃς καὶ ἔστιν ἐν δεξιᾷ τοῦ Θεοῦ, ὃς καὶ ἐντυγχάνει ὑπὲρ ἡμῶν. Τίς ἡμᾶς χωρίσει ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ; Θλῖψις ἢ στενοχωρία ἢ διωγμὸς ἢ λιμὸς ἢ γυμνότης ἢ κίνδυνος ἢ μάχαιρα; Καθὼς γέγραπται ὅτι «ἕνεκά σου θανατούμεθα ὅλην τὴν ἡμέραν· ἐλογίσθημεν ὡς πρόβατα σφαγῆς». Ἀλλ᾿ ἐν τούτοις πᾶσιν ὑπερνικῶμεν διὰ τοῦ ἀγαπήσαντος ἡμᾶς. Πέπεισμαι γὰρ ὅτι οὔτε θάνατος οὔτε ζωὴ οὔτε ἄγγελοι οὔτε ἀρχαὶ οὔτε δυνάμεις οὔτε ἐνεστῶτα οὔτε μέλλοντα οὔτε ὕψωμα οὔτε βάθος οὔτε τις κτίσις ἑτέρα δυνήσεται ἡμᾶς χωρίσαι ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν. 
Εορτάζει σήμερα η αγία μας Εκκλησία την μνήμη του Αγίου μάρτυρος Τρύφωνος και με την ευκαιρία αυτή μάς υπενθυμίζει τα λόγια του αποστόλου Παύλου προς τους Ρωμαίους, αναφορικά με την αγάπη προς τον Θεό, η οποία δικαιώνει τον άνθρωπο και τον ενώνει με τον Θεό με έναν δεσμό τον οποίο καμία δύναμη, ούτε ανθρώπινη ούτε υπερκόσμια, δεν μπορεί να διασπάσει. «Ποιος μπορεί να μάς χωρίσει από την αγάπη του Χριστού;»,
Κυριακή 1 Φεβρουαρίου 2015

Ἀρχή Τριωδίου, Τελώνου καί Φαρισαίου

(Λουκᾶ ιη΄ 10-14)

Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί,

Μέ τήν χάρη τοῦ Θεοῦ εἰσήλθαμε στήν κατανυκτική περίοδο τοῦ Τριωδίου, ἡ ὁποία λαμβάνει τήν ὀνομασία της ἀπό τό Βιβλίο τοῦ Τριωδίου, πού σήμερα ἀνοίγεται πάνω στό Ψαλτήριο γιά νά συντροφεύει τήν τέλεση τῶν ἱερῶν Ἀκολουθιῶν, ἕως καί τό Μεγάλο Σάββατο τό πρωί.

Οἱ ὕμνοι τοῦ Τριωδίου, ἡ διδασκαλία τῶν Πατέρων γιά τό Τριώδιο καί ὅλη ἡ ζωή τῆς Ἐκκλησίας τήν περίοδο αὐτή, μᾶς προτρέπουν νά ζήσουμε μέ περισσότερη προσευχή, μέ σταδιακά καλύτερη νηστεία, ὑλική καί πνευματική, μέ ἐντονώτερη συμμετοχή στή λειτουργική-μυστηριακή ζωή, κοσμώντας τούς ἑαυτούς μας μέ ἔργα ἀγάπης καί ἀρετές, ὥστε μετά ἀπό ἕνα ταξίδι σχεδόν δυόμισυ μηνῶν νά αἰσθανόμαστε περισσότερο πόθο γιά τόν Χριστό καί τήν σωτηρία μας.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ 1-2-2015

Σήμερα ἀκούσαμε τὸν Ἀπόστολο Παῦλο νὰ μᾶς λέει: «Ἀδελφοὶ ξέρουμε ὅτι σ’ αὐτοὺς ποὺ ἀγαποῦν τὸ Θεὸ τὰ πάντα συνεργοῦν στὸ ἀγαθό, σ’ αὐτοὺς ποὺ εἶναι κλητοὶ σύμφωνα μὲ τὴν πρόθεσή του.  Γιατί αὐτοὺς ποὺ προγνώρισε καὶ τοὺς προόρισε νὰ εἶναι σύμμορφοι μὲ τὴν εἰκόνα τοῦ Υἱοῦ του, γιὰ νὰ εἶναι αὐτὸς πρωτότοκος μεταξὺ πολλῶν ἀδελφῶν. Και αὐτοὺς ποὺ προόρισε, τούτους καὶ κάλεσε. καὶ αὐτοὺς ποὺ κάλεσε, τούτους καὶ δικαίωσε. καὶ αὐτοὺς ποὺ δικαίωσε, τούτους καὶ δόξασε. Τι, λοιπὸν, θὰ ποῦμε ὡς πρὸς αὐτά; Ἂν ὁ Θεὸς εἶναι μὲ τὸ μέρος μας, ποιὸς θὰ εἶναι ἐναντίον μας; Αυτός, βέβαια, ποὺ τὸν ἴδιο τὸν Υἱό του δὲ λυπήθηκε, ἀλλὰ γιὰ χάρη ὅλων μας τὸν παράδωσε, πῶς καὶ μαζὶ μ’ αὐτὸν δὲ θὰ μᾶς χαρίσει τὰ πάντα;
Κυριακή 1.2.2015

(Ρωμαίους η΄ 28-39)

Ἡ Δύναμη τῆς Ἀγάπης τοῦ Θεοῦ

      Τήν 1η Φεβρουαρίου ἡ Ἐκκλησία τιμᾶ τήν Μνήμη τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Μάρτυρος Τρύφωνος. Καί γι’ αὐτό ἀναγιγνώσκει τήν περικοπή ἀπό τήν Πρός Ρωμαίους ἐπιστολή. Μέσα σ’ αὐτήν τήν περικοπή κατανοεῖ κανείς ἀπό ποῦ ἀντλοῦν δύναμη οἱ μάρτυρες τῆς πίστεως καί πῶς ἀποδέχονται τό μαρτύριο χωρίς νά φοβοῦνται καί νά δειλιοῦν μπροστά στήν φρικαλεότητα καί τήν ὁμότητα τῶν δημίων τους.
ΣΧΕΔΙΑΣΜΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΥ ΚΗΡΥΓΜΑΤΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ

῾Πας ο υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται, ο δε ταπεινών εαυτόν υψωθήσεται᾽ (Λουκ. 18, 14 )

α. Αρχή του Τριωδίου σήμερα με την Κυριακή του Τελώνου και του Φαρισαίου, που σημαίνει ότι ξεκινά μία περίοδος όχι ασφαλώς ξεφαντώματος και ελευθεριότητας, καθώς πιστεύεται από πολλούς, (το καρναβάλι δυστυχώς έχει ταυτιστεί με κάθε είδους παρεκτροπές), αλλά η κατεξοχήν περίοδος της περισυλλογής και της προσευχής. Μη λησμονούμε ότι το Τριώδιο, (το οποίο παίρνει την ονομασία του από το ομώνυμο εκκλησιαστικό βιβλίο της περιόδου αυτής), θα τελειώσει το Μεγάλο Σάββατο, συνεπώς το κυριώτερο τμήμα του είναι η Μ. Σαρακοστή και η Μεγάλη Εβδομάδα.
 ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ (ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ)

῾῎Ανθρωποι δύο ἀνέβησαν εἰς τό ἱερόν προσεύξασθαι, ὁ εἷς Φαρισαῖος καί ὁ ἕτερος Τελώνης᾽ (Λουκ. 18, 9)

α. Ένας θεωρούμενος άγιος και ένας θεωρούμενος αμαρτωλός βρίσκονται στον ίδιο χώρο του ναού, για να προσευχηθούν. Ο ένας, ο Φαρισαίος, γεμάτος αρετές που επιβεβαιώνονταν στην πράξη, καταδικάζεται: η προσευχή του απορρίπτεται. Ο άλλος, ο Τελώνης, γεμάτος από αμαρτίες και αδικίες, δικαιώνεται: η προσευχή του γίνεται αποδεκτή από τον Θεό. Στην αρχή του Τριωδίου, της ευλογημένης περιόδου που εκβάλλει στον Σταυρό και την Ανάσταση του Κυρίου, η Εκκλησία μας προβάλλει το ανατρεπτικό αυτό σκηνικό.
 ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ (ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ)

῾Σύ δέ μένε ἐν οἷς ἔμαθες καί ἐπιστώθης᾽ (Β´ Τιμ. 3, 14)

α. ῾Η προβολή ἀπό τόν ἀπόστολο Παῦλο στόν μαθητή καί συνεργάτη του Τιμόθεο τῆς ἐν δοκιμασίαις καί θλίψεσι προσωπικῆς του ζωῆς χάριν τοῦ εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ καί ἡ προτροπή του νά παραμένει αὐτός σέ ὅ,τι ἔμαθε καί βεβαιώθηκε προσωπικά ἀπό τόν ἴδιο καί ἀπό τήν ῾Αγία Γραφή προκειμένου νά ἐπιτύχει τή σωτηρία του τήν ἐν Χριστῷ ᾽Ιησοῦ, ἀποτελεῖ τό περιεχόμενο τοῦ μικροῦ ἀποστολικοῦ ἀναγνώσματος πού ἡ ᾽Εκκλησία μας ἔχει θέσει κατά τήν ἔναρξη τοῦ εὐλογημένου Τριωδίου, τό ὁποῖο θά ἐκβάλει στό Πάθος καί τήν ᾽Ανάσταση τοῦ Κυρίου.
ΣΧΕΔΙΑΣΜΑ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΥ ΚΗΡΥΓΜΑΤΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ

῾Πονηροί δε άνθρωποι και γόητες προκόψουσιν επί το χείρον, πλανώντες και πλανώμενοι᾽ (Β´ Τιμ. 3, 13)

α. Πολύ επικίνδυνα θα λέγαμε ότι είναι τα λόγια του σημερινού αποστολικού αναγνώσματος, όπως άλλωστε είναι όλα τα λόγια στην πραγματικότητα του Ευαγγελίου. Επικίνδυνα για όσους από τους χριστιανούς προσπαθούμε να συμβιβάσουμε τα ασυμβίβαστα: και τη χριστιανική πίστη και την άνεση του κόσμου• και τη σχέση μας με τον Θεό και την αδιάκοπη απόλαυση των αγαθών του κόσμου τούτου

Παρασκευή 30 Ιανουαρίου 2015

ΟΙ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ΗΜΩΝ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΙ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Ο ΜΕΓΑΣ, ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ (30 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ)

«Η αιτία της σημερινής εορτής είναι αυτή: Επί της βασιλείας του Αλεξίου Κομνηνού, ο οποίος πήρε τα σκήπτρα της βασιλείας μετά τον Βοτανειάτη, υπήρξε διαφωνία στην Κωνσταντινούπολη μεταξύ των λογίων και εναρέτων ανδρών:  Άλλοι εκθείαζαν τον μέγα Βασίλειο, λέγοντας ότι είναι μεγαλοπρεπής στον λόγο, αφού ερεύνησε με αυτόν  τη φύση των όντων και συναγωνιζόταν ως προς τις αρετές σχεδόν και τους αγγέλους, κι επίσης ότι δεν συγχωρούσε τις αμαρτίες των ανθρώπων με πρόχειρο τρόπο, κι ήταν σπουδαίος στο ήθος του, χωρίς να έχει κάτι το γήινο, από την άλλη δε υποβίβαζαν τον θείο Χρυσόστομο,

Κυριακή 25 Ιανουαρίου 2015

Κηρύγματα καὶ Ὁμιλίες γιὰ τοὺς Τρεῖς Ἱεράρχες ἐδῶ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΤΑΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΕΩΡΩΝ

(20-2-2005)

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ

           Μέ τήν ἐ­πι­λο­γή τῆς εὐ­αγ­γε­λι­κῆς πε­ρι­κο­πῆς τοῦ Τε­λώ­νου καί τοῦ Φα­ρι­σαί­ου θέ­λει ἡ Ἐκ­κλη­σί­α μας νά μᾶς εἰ­σα­γά­γη στό πνεῦ­μα τῆς πε­ρι­ό­δου τοῦ Τρι­ω­δί­ου. Καί ὅ­πως γνω­ρί­ζου­με, πρό­κει­ται γι­ά μι­ά πε­ρί­ο­δο ἰ­δι­αί­τε­ρης πε­νυ­μα­τι­κῆς προ­ε­τοι­μα­σί­ας, με­τα­νοί­ας, ἀ­σκή­σε­ως καί νη­στεί­ας, ἐν ὄ­ψει τῶν συ­γκλο­νι­στι­κῶν γε­γο­νό­των τῆς Με­γά­λης Ἑ­βδο­μά­δος καί τοῦ Πά­σχα πού ἀ­κο­λου­θοῦν.
ΚΥΡΙΑΚΗ  ΤΕΛΩΝΟΥ  &  ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ
(Λκ. ιη΄ 10-14) 
Μὲ τὴν σημερινὴ Κυριακή, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,  ἐγκαινιάζεται γιὰ τὴν Ἐκκλησία μας ἡ λεγομένη περίοδος τοῦ Τριωδίου ἢ ἀλλιῶς μποροῦμε νὰ ποῦμε ὅτι ἀπὸ σήμερα ἀρχίζουν οἱ κινητὲς γιορτὲς  πρὶν ἀπὸ τό Πάσχα. Ἡ περίοδος αὐτή, ἡ ὁποῖα κλείνει μὲ τὴν ἔνδοξη Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας, δημιουργεῖ μὲ ὅσα ψάλλονται καὶ τελοῦνται στοὺς ἱεροὺς Ναούς μεγάλες καὶ ἱερὲς συγκινήσεις καλώντας συγχρόνως τοὺς πιστοὺς σὲ  πνευματικὸ ἀγῶνα. Ἔτσι μὲ τὴν παραβολὴ τοῦ Τελώνου καὶ  Φαρισαίου ποὺ ἀκούσαμε διδασκόμαστε γιὰ τό κακὸ ποὺ προκαλεῖ  στὸν ἄνθρωπο ἡ ὑπερηφάνεια καὶ παράλληλα γιὰ τὴν ὠφέλεια τῆς πραγματικῆς προσευχῆς καὶ τῆς ταπείνωσης.
«Της μετανοίας άνοιξόν μοι πύλας ζωοδότα…». Υπό αρχ. Παύλου Δημητρακοπούλου, Πρ. Ιερού Ναού Παναγίας Μυρτιδιωτίσσης Πειραιώς.

«Της μετανοίας άνοιξόν μοι πύλας ζωοδότα…».

Από την τελευταία Κυριακή του Φεβρουαρίου, την Κυριακή του Τελώνου και Φαρισαίου, η Εκκλησία, μάς εισάγει σε μιά νέα περίοδο του εορτολογίου της, την περίοδο του κατανυκτικού Τριωδίου.Μας δίδει έτσι την αφορμή να στρέψουμε και πάλι την προσοχή μας προς το νόημακαι το περιεχόμενό της, προκειμένου να εμβαθύνουμε και βιώσουμε κάπως το μυστήριο της μετανοίας, που αποτελεί το κεντρικότερο και κυρίαρχο χαρακτηριστικό γνώρισμα της περιόδου αυτής.Στην παρούσα αναφορά μας θα στρέψουμε την προσοχή μας στην πλούσια και θεοφώτιστη υμνογραφία της, και πιό συγκεκριμένα, θα προσπαθήσουμε, συν Θεώ να προσεγγίσουμε ερμηνευτικά κάποια ιδιόμελα κατανυκτικά τροπάρια, τρία τον αριθμό, που ψάλλονται σ’ όλες τις Κυριακές του Τριωδίου μέχρι και την Πέμπτη Κυριακή των Νηστειών, μετά το εωθινό ευαγγέλιο και τον 50ο Ψαλμό.

Και πάλιν Τριώδιον και πάλιν ταπείνωση υψοποιός... π.Παντελεήμον Κρούσκος

Και πάλιν Τριώδιο και πάλι Τελώνης και Φαρισαίος και πάλι η ορθή προσευχή και η υψοποιός ταπείνωση. " Θέλω να σας μιλήσω για την ταπείνωση αδελφοί και φοβούμαι" , γράφει ο αββάς Ισαάκ "διότι θα μιλήσω για πράγμα σπουδαίο" , πού φτάνει ως τον ουρανό και τον Θεό.Ταπείνωσις εστί "στολή της θεότητος", διότι την ταπείνωση ντύθηκε ο Λόγος του Θεού για να συναναστραφεί με τους ανθρώπους.

Σάββατο 24 Ιανουαρίου 2015

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ:25-01-2015:«Η Έμπρακτη Αλλαγή Ζωής».
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΞΑΝΘΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ. 
«Η Έμπρακτη Αλλαγή Ζωής».

Τὰ κριτήρια ποὺ χρησιμοποιοῦν συνήθως οἱ ἄνθρωποι γιὰ νὰ διακρίνουν τοὺς συνανθρώπους τους σὲ καλοὺς καὶ σὲ κακούς, σὲ εὐσεβεῖς καὶ σὲ ἁμαρτωλούς, εἶναι συνήθως ἐξωτερικὰ κι ἔχουν σχέση μὲ ἐκδηλώσεις καὶ πράξεις ποὺ φαίνονται. Τὰ ἐσώτερα βάθη ὅμως τῆς καρδιᾶς τοῦ καθενὸς γνωρίζει μόνο ὁ Θεός. Μπορεῖ οἱ ἄνθρωποι νὰ καταδικάζουν κάποιον σὰν ἁμαρτωλό, ἀλλὰ μέσα στὴν ψυχή αὐτοῦ μπορεῖ νὰ συντελεῖται μιὰ ἀδιόρατη ἀλλαγή, μιὰ πάλη ποὺ τὸν ὁδηγεῖ στὴν ὑπερινίκηση τοῦ κακοῦ ἑαυτοῦ του.
Κυριακή ΙΕ΄ Λουκά – Η σωτηρία του Ζακχαίου

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: Ἑβρ. ζ´ 26 – 28, η' 1-2
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ: Λουκ. ιθ´ 1 – 10
Ἦχος πλ. δ´.– Ἑωθινόν: ΙΑ´
Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΖΑΚΧΑΙΟΥ
1. Κλήση προσωπικὴ
Μία ἑβδομάδα πρὶν ἀρχίσει ἡ κατανυκτικὴ περίοδος τοῦ Τριωδίου, ἡ Ἐκκλησία προβάλλει ἕνα συγκλονιστικὸ παράδειγμα μετανοίας, τὸν Ζακχαῖο.
Ὁ Ζακχαῖος ἦταν προϊστάμενος τοῦ κεν­τρικοῦ τελωνείου στὴν Ἱεριχώ, θέση ποὺ τοῦ ἐξασφάλιζε ὄχι μόνο κοινωνικὴ ἀναγνώριση ἀλλὰ καὶ πολλὲς εὐκαιρίες γιὰ πλουτισμὸ μὲ ἀθέμιτα μέσα. Καὶ πράγματι, μὲ τὶς συνεχεῖς ἀπάτες καὶ ἐκβιασμοὺς ὁ ἀρχιτελώνης αὐτὸς εἶχε κατορθώσει νὰ γίνει πολὺ πλούσιος.
ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ: Ο ΟΥΡΑΝΟΜΥΣΤΗΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ
ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου - Καθηγητού
     Οι Καππαδόκες Πατέρες έβαλαν τη δική τους σφραγίδα στην ανάπτυξη της Θεολογίας κατά τον 4ο μ. Χ. αιώνα στην Εκκλησία. Είναι στην ουσία οι θεμελιωτές του ορθόδοξου δόγματος και της αποκρυστάλλωσης της αυθεντικής διδασκαλίας της Εκκλησίας μας. Ένας από αυτούς υπήρξε ο άγιος Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός, ο αποκαλούμενος και Θεολόγος.
Κυριακή ΙΕ΄ Λουκά -«Ζακχαίε, σπεύσας κατάβηθι»
Ευαγγέλιο: Λουκ. ιθ΄ 1-10
«Ζακχαίε, σπεύσας κατάβηθι»
Από τις πλέον γνωστές και διδακτικές διηγήσεις της Αγίας Γραφής είναι η ιστορία της μεταστροφής και σωτηρίας του Ζακχαίου. Επρόκειτο για πρόσωπο αντιπαθές μεταξύ των συμπολιτών του, καθότι ήταν τελώνης, είχε θέσει δηλαδή τον εαυτό του στην υπηρεσία των Ρωμαίων κατακτητών για την είσπραξη των φόρων.
ΚΥΡΙΑΚΗ 25-1-2015

Στὸ σημερινὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα ἀκούσαμε τὸν Ἀπόστολο Παῦλο νὰ μᾶς λέει: «Ἀδελφοί, τέτοιος ἀρχιερέας μᾶς χρειαζόταν ἅγιος, ἄκακος, ἀψεγάδιαστος, χωρὶς καμιὰ σχέση μὲ τὴν ἀνθρώπινη ἁμαρτία, ὁ ὁποῖος ἀνέβηκε πάνω ἀπὸ τὰ οὐράνια. Αὐτὸς δὲν ἔχει ἀνάγκη, ὅπως οἱ ἄλλοι ἀρχιερεῖς, νὰ προσφέρει καθημερινὰ θυσίες, πρῶτα γιὰ τὶς δικές του ἁμαρτίες, κι ὕστερα γιὰ τὶς ἁμαρτίες τοῦ λαοῦ. Αὐτὸ τὸ ἔκανε μιὰ γιὰ πάντα, προσφέροντας τὸν ἴδιο τὸν ἑαυτό του. Ὁ νόμος ἐγκαθιστᾶ ἀρχιερεῖς ἀνθρώπους μὲ ἀτέλειες. Τὰ λόγια, ὅμως, τοῦ ὅρκου, ὁ ὁποῖος δόθηκε μετὰ τὸν νόμο, ἐγκαθιστοῦν ἀρχιερέα τὸν Υἱό, ποὺ εἶναι καὶ παραμένει αἰώνια τέλειος. Τὸ βασικὸ στοιχεῖο τῶν ὅσων εἴπαμε εἶναι πὼς ἐμεῖς ἔχουμε ἀρχιερέα τέτοιον, ποὺ ἀνέβηκε στὰ οὐράνια καὶ κάθεται στὰ δεξιὰ της μεγαλοσύνης τοῦ Θεοῦ. Ὡς ἀρχιερέας ὑπηρετεῖ στὰ ἅγια τῶν ἁγίων καὶ στὴν ἀληθινὴ σκηνὴ τοῦ μαρτυρίου, τὴν ὁποία δὲν τὴν ἔστησε ἄνθρωπος, ἀλλὰ ὁ Θεός.»
Κυ­ρια­κὴ 25 Ἰ­α­νου­α­ρί­ου 2015
Τοῦ Ἁ­γί­ου Γρη­γο­ρί­ου τοῦ Θε­ο­λό­γου
Ἑ­βρ. ζ΄ 26 - η΄ 2

«Τοι­οῦ­τος ἡ­μῖν ἔ­πρε­πεν ἀρ­χι­ε­ρεύς, ὅ­σιος, ἄ­κα­κος, ἀ­μί­αν­τος»

Γιά ποι­όν μι­λά­ει ὁ ἀ­πό­στο­λος Παῦ­λος; Ποι­όν ἀρ­χι­ε­ρέ­α, ἀ­γα­πη­τοί μου, ἔ­χει ὑ­π’ ὄ­ψιν του, ὅ­ταν τόν προ­βάλ­λει σάν τόν ἀ­πο­λύ­τως ὅ­σιο, ἄ­κα­κο καί ἀ­μί­αν­το; Ἔ­χει μπρο­στά στά μά­τια του καί μέ­σα στήν καρ­διά του τόν Κύ­ριό μας Ἰ­η­σοῦ Χρι­στό, ὁ ὁ­ποῖ­ος εἶ­ναι ἀρ­χι­ε­ρέ­ας στόν αἰ­ώ­να.
ΤΟΙΟΥΤΟΣ  ΗΜΙΝ  ΕΠΡΕΠΕΝ  ΑΡΧΙΕΡΕΥΣ

Αποστολικό Ανάγνωσμα

Κυριακή Γρηγορίου του Θεολόγου

(Εβρ. ζ' 26 - η' 2)

Ο κατ' εξοχήν Αρχιερέας τής σωτηρίας μας που αποτελεί και την κεφαλή τής Εκκλησίας μας είναι ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός. Τα προσόντα τού αιωνίου αυτού αρχιερέως παρουσιάζει στους πιστούς αναλυτικά ο θείος Απόστολος μέσω του αποστολικού αναγνώσματος της προς Εβραίους επιστολής που θα αναγνωστεί στους Ιερούς μας ναούς.

Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2015

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΕ΄ ΛΟΥΚΑ – 25 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2015
Ιερά Μητόπολις Σερβίων και Κοζάνης

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΕ΄ ΛΟΥΚΑ

(Λουκ. ιθ΄ 1-10)

Ἡ ἱστορία τοῦ ἀρχιτελώνη Ζακχαίου εἶναι ἀπό τά πιό χαρακτηριστικά γεγονότα τοῦ δημόσιου ἔργου τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ὁ τρόπος μέ τόν ὁποῖο ἐκδηλώνεται ἡ ἐπιθυμία τοῦ ἀρχιτελώνη νά δεῖ τόν Ἰησοῦ, ἡ ἐπιθυμία του νά μπεῖ στό δρόμο τοῦ Θεοῦ, ὁ μυστικός διάλογος ἀνάμεσα στή ματιά τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καί τοῦ Ζακχαίου πάνω στό δέντρο, ἡ αὐθόρμητη καί ἔμπρακτη μετάνοια τοῦ ἀρχιτελώνη, ἡ διακήρυξη τοῦ Σωτήρα ὅτι τήν ἡμέρα ἐκείνη «σωτηρία ἐγένετο» στό σπίτι τοῦ ἁμαρτωλοῦ, ὅλα τοῦτα τά περιστατικά τῆς ἱστορίας τοῦ Ζακχαίου εἶναι ἀπό τά πιό χαρακτηριστικά καί τά πιό γνωστά.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΕ΄ ΛΟΥΚΑ

(Λκ. 19, 1-10)

Ὁ Ζακ­χαῖ­ος, ὁ πλού­σι­ος ἀρ­χι­τε­λώ­νης τῆς ση­με­ρι­νῆς εὐ­αγ­γε­λι­κῆς πε­ρι­κο­πῆς δὲν ἦ­ταν εὐ­τυ­χι­σμέ­νος. Τὰ πλού­τη καὶ τὰ ἀ­ξι­ώ­μα­τα, ποὺ δι­έ­θε­τε, ναὶ μὲν τοῦ ἔ­δι­δαν κοι­νω­νι­κὴ ἐ­πι­φά­νει­α, ὅ­μως τὸν ἄ­φη­ναν ἐ­σω­τε­ρι­κὰ ἄ­δειο, δὲν τὸν γέ­μι­ζαν καὶ δὲν τοῦ ἔ­δι­ναν τὴν πραγ­μα­τι­κὴ χα­ρά. Κά­τι βα­θύ­τε­ρο τοῦ ἔ­λει­πε, κά­τι ποὺ θὰ τοῦ ἐ­πέ­τρε­πε νὰ ἀ­πο­διώ­ξει τὸ βά­ρος ἀ­πὸ τὴ συ­νεί­δη­σή του. Βά­ρος, τὸ ὁ­ποῖ­ο προ­ερ­χό­ταν ἀ­πὸ τὶς ἀ­δι­κί­ες ποὺ ἐκ τῶν πραγ­μά­των δι­έ­πρατ­τε ἀ­πὸ τὴ θέ­ση τοῦ ἀρ­χι­τε­λώ­νη.
ΚΥΡΙΑΚΗ 25 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2015 – ΙΕ΄ ΛΟΥΚΑ
(Λουκ. ιθ΄ 1-10) (Εβρ. ζ΄ 26- η2)

Ουράνιες ενατενίσεις

«Και εζήτει ιδείν τον Ιησούν τίς εστί…»

Μετάνοια, δύναμη ζωής

Η πορεία διά μέσου της μετάνοιας καταξιώνει τον άνθρωπο σε πνευματικές κορυφογραμμές. Ακριβώς, σ’ αυτή τη χρονική στιγμή η Εκκλησία προβάλλοντας το παράδειγμα του Ζακχαίου, στέλνει το πιο ισχυρό μήνυμα στον άνθρωπο. Όσο και αν έχει πέσει στη ζωή του, όσο και αν βιώνει την τραγική οδύνη στο χώρο της αμαρτίας, όσο κι αν βρίσκεται στο περιθώριο της ζωής, η αγάπη του Κυρίου απλώνεται σ’ ένα εύρος που δεν μάς επιτρέπει να αφήνουμε τον εαυτό μας να βυθίζεται στο σκοτάδι της απελπισίας. Αντίθετα, η εκζήτηση της χάρης του Θεού, ανοίγει τους ορίζοντες της ελπίδας και της χαράς και μεταβάλλεται σε οδοδείκτη αληθινής ζωής. Αυτό έπραξε και ο Ζακχαίος, ο οποίος, ζητούσε μετά μανίας να ιδεί τον Ιησού. Γιατί ακριβώς γνώριζε ότι μόνο η αγάπη του προσφέρει την αληθινή σωτηρία.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΕ´ ΛΟΥΚΑ (ΤΟΥ ΖΑΚΧΑΙΟΥ)

«Σήμερον εν τω οίκω σου δει με μείναι» (Λουκ. 19, 5)

α. Μία άλλη Υπαπαντή μπορεί να χαρακτηριστεί η περίπτωση που καταγράφει το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα και που διαδραματίζεται στην Ιεριχώ με τον αρχιτελώνη Ζακχαίο. Ο Κύριος συναντά τον Ζακχαίο, με  αποτέλεσμα της συνάντησης αυτής, παρά τη συκομοριά, που θα ολοκληρωθεί  στο σπίτι του Ζακχαίου – μάλλον που ξεκινά την ολοκλήρωση, αφού έκτοτε η ζωή του αγίου Ζακχαίου ήταν μία αδιάκοπη αναζήτηση του Κυρίου – τη σωτηρία αυτού και όλης της οικογενείας του. Κατά το ευαγγελικό ανάγνωσμα, η συνάντηση προϋπέθετε δύο συγκλίνουσες ενέργειες: την ενέργεια του ίδιου του Κυρίου, που ήλθε «ζητήσαι και σώσαι το απολωλός», και την ενέργεια του Ζακχαίου, που «εζήτει ιδείν τον Ιησούν». Η ώρα της πρώτης φάσης της συνάντησης κατακλείεται με τη φράση του Κυρίου: «σήμερον εν τω οίκω σου δει με μείναι», σήμερα πρέπει να μείνω στο σπίτι σου.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΕ΄ ΛΟΥΚΑ (ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ) (ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ)

«Τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπε ἀρχιερεύς, ὅσιος, ἄκακος...» (῾Εβρ. ζ´ 26 )

α. ῾Η ᾽Εκκλησία μας ἐπί τῇ μνήμῃ τῶν μεγάλων αὐτῆς Πατέρων καί Διδασκάλων ἁγίων ἀρχιερέων ἔχει ἐπιλέξει ἐκεῖνο τό ἀνάγνωσμα ἀπό τήν πρός ῾Εβραίους ἐπιστολή τοῦ ἀποστόλου Παύλου, τό ὁποῖο κάνει λόγο γιά τήν ἀρχιερωσύνη τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾽Ιησοῦ Χριστοῦ, προκειμένου δι᾽ αὐτοῦ τοῦ τρόπου νά φανερώσει ὅτι οἱ ἅγιοι αὐτοί Πατέρες ἔζησαν τήν ἐπί γῆς ζωή τους κατά τόν τρόπο τοῦ Κυρίου. ῞Οπως δηλαδή ὁ Κύριος ὑπῆρξε ὁ κατεξοχήν ἀρχιερεύς ἐπειδή θυσιάστηκε ὑπέρ τῆς τοῦ κόσμου ζωῆς, κατά τόν ἴδιο τρόπο καί οἱ ἅγιοι Πατέρες μετέχοντας στήν ἀρχιερωσύνη αὐτή τοῦ Κυρίου ἔζησαν τή ζωή τους ἀντιστοίχως: μέ θυσία τοῦ ἑαυτοῦ τους ὑπέρ τοῦ ποιμνίου τους καί ὑπέρ τῆς ᾽Εκκλησίας, μέ ὁσιότητα καί ἀκακία. Αὐτό ἀκριβῶς συμβαίνει καί μέ τή σημερινή ἑορτή τοῦ μεγάλου Πατρός καί Οἰκουμενικοῦ Διδασκάλου ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου.
ΣΧΕΔΙΑΣΜΑ ΑΓΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΚΗΡΥΓΜΑΤΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΙΕ΄ ΛΟΥΚΑ (ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ)

α. Αν την προηγουμένη Κυριακή μιλήσαμε για τους μεγάλους Πατέρες και Διδασκάλους της Εκκλησίας αγίους Αθανάσιο και Κύριλλο, οι οποίοι βοήθησαν την Εκκλησία στη συνειδητοποίηση της πίστεώς της περί του Ιησού Χριστού ως ομοουσίου με τον Θεό Πατέρα και τελείου Θεού και τελείου ανθρώπου, η σημερινή Κυριακή μας δίνει την ευκαιρία να μιλήσουμε για τη θεολογική προσφορά ενός άλλου Πατέρα και Διδασκάλου, του αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, ο οποίος με τη ζωή και τη διδασκαλία του εξίσου βοήθησε στη συνειδητοποίηση του ποιο είναι το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, το Άγιον Πνεύμα. Ιδιαιτέρως καθοδηγητής μας θα είναι το απολυτίκιο του αγίου.
Κυριακή 25.1.2015

Ἀπόστολος (Ἑβρ ζ΄ 26-η΄ 2)

Μιμητής τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ

       Ὁ μήνας Ἰανουάριος εἶναι θά λέγαμε μήνας ἀφιερωμένος σέ Ἱεράρχες. Καί ὄχι μόνο ἁπλά σέ Ἱεράρχες, ἀλλά σέ Μαχητές - Ἱεράρχες πού ἀγωνίσθηκαν, πού συγκρούσθηκαν, πού ὑπερασπίσθηκαν τό ποίμνιό τους, πού ἐδογμάτισαν γιά νά κρατήσουν ἀδιάβλητη τήν πίστη τους στό  Ἰησοῦ Χριστό καί νά στερεώσουν καί νά διαφυλάξουν αὐτήν τήν πίστη στούς ἀνθρώπους. Ἔτσι ἀγωνιζόμενοι γιά τήν μή νόθευση καί ἀλλοίωση τῆς πίστεως νά ὁδηγήσουν τούς πιστούς εἰς νομάς σωτηρίους, καί εἰς τήν ἐπουράνιο Βασιλεία τοῦ Θεοῦ δηλαδή στήν ἀσφάλεια πού δίδει ὁ Σωτήρας καί λυτρωτής τοῦ κόσμου ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός.
Μνήμη Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου (25-1-2015) 
Εβρ. 7.26 – 8.2 Ἀδελφοί, τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν ἀρχιερεύς, ὅσιος, ἄκακος, ἀμίαντος, κεχωρισμένος ἀπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλότερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος, ὃς οὐκ ἔχει καθ᾿ ἡμέραν ἀνάγκην, ὥσπερ οἱ ἀρχιερεῖς, πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν, ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ· τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐφάπαξ ἑαυτὸν ἀνενέγκας. Ὁ νόμος γὰρ ἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθένειαν, ὁ λόγος δὲ τῆς ὁρκωμοσίας τῆς μετὰ τὸν νόμον υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένον. Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοις, τοιοῦτον ἔχομεν ἀρχιερέα, ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖς οὐρανοῖς, τῶν Ἁγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς, ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος, καὶ οὐκ ἄνθρωπος. 
Τιμά και εορτάζει σήμερα η αγία μας Εκκλησία την μνήμη ενός από τους Τρεις Ιεράρχες, του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, και το ανάγνωσμα από την προς Εβραίους επιστολή που ακούσαμε αναφέρεται μεν στον Μέγα Αρχιερέα, τον Κύριο Ιησού Χριστό, εμμέσως δε στον τιμώμενο Άγιο, μιας που όλοι οι αρχιερείς, δηλαδή οι επίσκοποι, βρίσκονται κατά την Ορθόδοξη Παράδοση «εις τύπον και τόπον Χριστού»[1].
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΕ΄ ΛΟΥΚΑ

ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ

Κυριακή 25η Ιανουαρίου 2015

            Επειδή η σημερινή Κυριακή συνέπεσε με την πανίερη μνήμη του μεγάλου Πατέρα και Διδασκάλου της Εκκλησίας μας Αγίου Γρηγορίου, του Θεολόγου, γι΄ αυτό κρίνουμε σκόπιμο, να αναφερθούμε σ΄ αυτή την εξέχουσα προσωπικότητα. Ο θείος Γρηγόριος ανήκει στους Καππαδόκες Θεολόγους. Προέρχεται από ευγενή οικογένεια της Καππαδοκίας. Γεννήθηκε πιθανόν το έτος 328 στο χωριό Αριανζό, κοντά στην πόλη Ναζιανζό. Γονείς του υπήρξαν ο Γρηγόριος και η θαυμάσια Νόννα, η οποία σε περασμένη ηλικία και ύστερα από προσευχές, εκτός από τον Γρηγόριο, απέκτησε ακόμα άλλα δύο παιδιά, την Γοργονία και τον Καισάριο, που έγινε γιατρός.

Τρίτη 20 Ιανουαρίου 2015

Κυριακή ΙΕ' Λουκά (Ζακχαίου)- «Μία θαυμαστή ἀλλαγή» Αρχιμανδρίτης Καλλίνικος Νικολάου

Εὐαγγέλιον ΙΕ΄Λουκᾶ (Ζακχαίου) Λουκᾶ ιθ΄ 1-10

«Μία θαυμαστή ἀλλαγή»

«Ἦλθε γὰρ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ζητῆσαι καὶ σῶσαι τὸ ἀπολωλός » (Λουκᾶ ιθ΄ 10)

Ἡ θαυμαστή μεταστροφή ἑνός ἀρχιτελώνη εἶναι τό θέμα τῆς σημερινῆς  εὐαγγελικῆς περικοπῆς. Ἡ περίπτωση τοῦ Ζακχαίου ἀποδεικνύει πολύ  καθαρά καί ζωηρά τήν ἀλλαγή, πού εἶναι δυνατόν νά πραγματοποιηθεῖ στήν ψυχή ἑνός ἀνθρώπου. Μία ἀλλαγή πού μπορεῖ νά γίνει σέ κάθε ἄνθρωπο ἀρκεῖ νά πιστέψει  καί  νά θέλει νά σωθεῖ. Αὐτήν τήν μεταστροφή θα παρακολουθήσουμε στήν συνέχεια μέσα ἀπό τήν εὐαγγελική περικοπή.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΕ΄ΛΟΥΚΑ του Ζακχαίου (Λουκ.ιθ΄1-10) "Ιδού τα ημίση των υπαρχόντων μου, Κύριε δίδωμι τοις πτωχοίς, και εί τινός τι εσυκοφάντησα, αποδίδωμι τετραπλούν. π. Χρυσόστομος Τελίδης

"Ιδού τα ημίση των υπαρχόντων μου, Κύριε δίδωμι τοις πτωχοίς, και εί τινός τι εσυκοφάντησα, αποδίδωμι τετραπλούν.

     Το ευαγγέλιο της Κυριακής του Ζακχαίου, που θα ακουστεί στις εκκλησιές όλης της Ορθοδοξίας από τους ιερείς μας, σύμφωνα με τα "Δίπτυχα της Εκκλησίας της Ελλάδος",δηλαδή το τυπικό της,  καταγράφει μια έκπληξη, ένα θαυμαστό γεγονός.

Σάββατο 17 Ιανουαρίου 2015

Κυριακή ΙΒ΄ Λουκά –Πολίτες μιας άλλης χώρας.
Αποστολικό Ανάγνωσμα Ἑβρ. ιγ΄ 7-16
Ἀδελφοί,
Εβρ. 13,7           Μνημονεύετε τῶν ἡγουμένων ὑμῶν, οἵτινες ἐλάλησαν ὑμῖν τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ, ὧν ἀναθεωροῦντες τὴν ἔκβασιν τῆς ἀναστροφῆς μιμεῖσθε τὴν πίστιν.
Εβρ. 13,7                   Να ενθυμήσθε πάντοτε τους πνευματικούς σας ηγέτας και προεστούς, οι οποίοι σας εδίδαξαν τον λόγον του Θεού. Να φέρνετε στον νουν σας και να μελετάτε με ευλάβειαν το κατά Θεόν τέλος του βίου και της εναρέτου συμπεριφοράς των και να μιμήσθε την πίστιν.
Κυ­ρια­κὴ 18 Ἰ­α­νου­α­ρί­ου 2015
Τῶν Ἁ­γί­ων Ἀ­θα­να­σί­ου καί Κυ­ρίλ­λου 
Ἑ­βρ. ι­γ’ 7-16

«Μνη­μο­νεύ­ε­τε τῶν ἡ­γου­μέ­νων ὑ­μῶν… ὧν ἀ­να­θε­ω­ροῦν­τες τήν ἔκ­βα­σιν τῆς ἀ­να­στρο­φῆς μι­μεῖ­σθε τήν πί­στιν».

Ἡ πα­ραγ­γε­λί­α τοῦ ἀ­πο­στό­λου Παύ­λου, ἀ­γα­πη­τοί μου ἀ­δελ­φοί, ἀ­φορᾶ σ’ ὅ­λους τούς πι­στούς κά­θε ἐ­πο­χῆς. Ἀ­πευ­θύ­νε­ται στόν κα­θέ­να μας καί το­νί­ζει τήν ἀ­νάγ­κη ­νά θυ­μό­μα­στε τούς Ἀ­πο­στό­λους καί με­γά­λους δι­δα­σκά­λους μας, τούς ἥ­ρω­ες καί μάρ­τυ­ρες τῆς πί­στης μας. Νά φέρ­νε­τε, λέ­ει, στό νοῦ σας καί νά με­λε­τᾶ­τε μέ εὐ­λά­βεια τό κα­τά Θε­όν τέ­λος τοῦ βί­ου καί τῆς ἐ­νά­ρε­της συμ­πε­ρι­φο­ρᾶς τους καί νά μι­μεῖ­σθε τήν πί­στη τους, πού ἦ­ταν τό­σο φλο­γε­ρή.
ΣΧΕΔΙΑΣΜΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΥ ΚΗΡΥΓΜΑΤΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΙΒ΄ ΛΟΥΚΑ (10 ΛΕΠΡΩΝ)

«Ἡ πίστις σου σέσωκέ σε» (Λουκ. 17,19)

α. Δέκα λεπροί, (πάσχοντες συνεπώς ανίατα κατά την τότε εποχή), θεραπεύονται από τον Κύριο, όταν Αυτός ανταποκρίνεται στις κραυγές τους: «Ιησού, επιστάτα, ελέησον ημάς». Ενώ όμως θεραπεύονται όλοι, ο ένας μόνον, ξένος μάλιστα, γυρίζει να ευχαριστήσει τον Κύριο, γεγονός που επισύρει το παράπονο του Κυρίου: «Ουχί οι δέκα εκαθαρίσθησαν; Οι δε εννέα πού;» Η κατάληξη μάλιστα του περιστατικού με την εκτίμηση του Κυρίου είναι συγκλονιστική: «Η πίστις σου σέσωκέ σε». Του συγκεκριμένου ενός η πίστη υπήρξε σωτηριώδης. Των άλλων όχι.
ΣΧΕΔΙΑΣΜΑ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΥ ΚΗΡΥΓΜΑΤΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΙΒ΄ ΛΟΥΚΑ (ΑΓΙΩΝ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΚΑΙ ΚΥΡΙΛΛΟΥ) (2)

«Δι’ αὐτοῦ (του Χριστού) οὖν «ἀναφέρωμεν θυσίαν αἰνέσεως» διά παντός τῶ Θεῶ…τοιαύταις γάρ θυσίαις εὐαρεστεῖται ὁ Θεός»
(Εβρ. 13, 15)

α. Το αποστολικό ανάγνωσμα της σημερινής Κυριακής εξ αφορμής των αγίων Αθανασίου και Κυρίλλου είναι ένα από τα πιο εκλεκτά κείμενα της Καινής Διαθήκης. Παρμένο από την προς Εβραίους επιστολή του αποστόλου Παύλου περιέχει «διαμάντια», αλήθειες δηλαδή από τις πιο γνωστές και τις πιο αποκαλυπτικές για την πορεία και τη σωτηρία του ανθρώπου. Φράσεις όπως «Ιησούς Χριστός χθες και σήμερον ο αυτός και εις τους αιώνας»,
ΣΧΕΔΙΑΣΜΑ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΥ ΚΗΡΥΓΜΑΤΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΙΒ΄ ΛΟΥΚΑ (ΑΓΙΩΝ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΚΑΙ ΚΥΡΙΛΛΟΥ)

«Μνημονεύετε τῶν ἡγουμένων ὑμῶν» (Εβρ. 13, 7)

α. Το σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα αναφέρεται στους μεγάλους αγίους Πατέρες και Οικουμενικές Διδασκάλους της Εκκλησίας μας, τους Αθανάσιο και Κύριλλο, Πατριάρχες Αλεξανδρείας. Να μνημονεύουμε τους εκκλησιαστικούς μας ηγέτες, λέει ο απόστολος, και τέτοιοι ηγέτες πρώτου βεληνεκούς ήταν και είναι οι δύο αυτοί άγιοι.
Κυριακή ΙΒ΄ Λουκά – Η θεραπεία των δέκα λεπρών
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: Ἑβρ. ιγ´ 7-16
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ: Λουκ. ιζ´ 12 – 19
Ἦχος βαρύς – Ἑωθινόν: Ι´
Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΩΝ ΔΕΚΑ ΛΕΠΡΩΝ
1. Κραυγὴ ἱκεσίας
   Τὸ σημερινὸ ἱερὸ Εὐαγγέλιο περιγράφει ἕνα συγκλονιστικὸ θαῦμα ποὺ συνέβη ὅταν ὁ Θεάνθρωπος περιόδευε στὴν περιοχὴ τῶν συνόρων τῆς Γαλιλαίας μὲ τὴ Σαμάρεια.

   Ἐκεῖ, καθὼς ὁ Κύριος Ἰησοῦς προχωροῦσε, κι ἐνῶ σὲ λίγο ἔφθανε σὲ ἕνα χωριό, ἄκουσε ἀπὸ τὸν δρόμο μακριὰ φωνὲς δυνατές. Γύρισε νὰ δεῖ. Τὸ θέαμα ἦταν σπαραξικάρδιο: Δέκα ἄνδρες μὲ καταπληγωμένα τὰ σώματά τους ἀπὸ τὴ λέπρα ζητοῦσαν βοήθεια. Κι ἐπειδὴ θεωροῦνταν ἀκάθαρτοι καὶ δὲν τοὺς ἐπιτρεπόταν νὰ πλησιάσουν, «ἦραν φωνὴν λέ­γοντες· Ἰησοῦ ἐπιστάτα, ἐ­­­λέησον ἡμᾶς»· ἄρχισαν νὰ φωνάζουν μὲ ὅλη τὴ δύναμη τῆς ψυχῆς τους: Ἰησοῦ, Διδάσκαλε! Λυπήσου μας!
Κυριακή ΙΒ΄ Λουκά – «Οὐ χωρεῖ συγκατάβασις εἰς τὰ τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως»!
Ἀπόστολος: Ἑβρ. ιγ´ 7-16
Εὐαγγέλιον: Λουκ. ιζ´ 12 – 19
Ἦχος βαρύς – Ἑωθινόν: Ι´
«Οὐ χωρεῖ συγκατάβασις εἰς τὰ τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως»!
     Τὸ ὅτι εἶναι ἀνάγκη νὰ διδασκόμεθα ἀπὸ τὴν ζωή τῶν Ἁγίων μας, ἀπὸ τὴν ζωή δηλαδὴ τῶν προσώπων, ποὺ μέσα στὸ χῶρο τῆς Ἐκκλησίας μας κατέκτησαν τὸν φωτισμὸ καὶ ἔφθασαν στὴ θέωση, αὐτὸ διακηρύσσετε ξεκάθαρα στὴν ἀρχὴ τοῦ Ἀποστολικοῦ μας ἀναγνώσματος. “Ἀδελφοί, μνημονεύετε τῶν ἡγουμένων ὑμῶν, οἵτινες ἐλάλησαν ὑμῖν τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ, ὧν ἀναθεωροῦντες τὴν ἔκβασιν τῆς ἀναστροφῆς, μιμεῖσθε τὴν πίστιν”.
Κυριακή 18.1.2015

Ἀπόστολος (Ἑβρ ιγ΄ 7-16) Ἁγίου Ἀθανασίου

Ἡ «ἀξία» τῶν Πνευματικῶν μας Πατέρων

        Τήν προσεχή Κυριακή ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ, προβάλλει καί ἑορτάζει τήν μνήμη δύο μεγάλων Πατέρων μας τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου καί τοῦ Ἁγίου Κυρίλλου Πατριαρχῶν Ἀλεξανδρείας. Καί οἱ δύο ἦταν Πατριάρχες, ἔζησαν σέ διαφορετικές ἐποχές, ἀγωνίσθηκαν ὅμως γιά τήν ἴδια πίστη καί τά ἴδια πνευματικά ἰδανικά, γενόμενοι στύλοι τῆς Ὀρθοδοξίας, καί βακτηρία καί ὑποστηριγμός τῶν πιστῶν ἀνθρώπων. Ὁ ἅγιος Ἀθανάσιος ἀρχαιότερος ἀγωνίσθηκε στήν πρώτη Οἰκουμενική Σύνοδο κατά τοῦ Ἀρείου καί ὁ ἅγιος Κύριλλος νεώτερος στήν τρίτη Οἰκουμενική Σύνοδο κατά τοῦ Νεστορίου καί τῶν μονοφυσιτῶν. Ἀγωνίσθηκαν γιά νά διαφυλάξουν ἀνθρώπους ἀπό τήν πλάνη καί τήν αἵρεση πού ὁδηγεῖ στήν καταστροφή καί στόν ὄλεθρον. Καί ὕψωσαν κέρας ὀρθοδόξων γιά νά τούς ὁδηγήσουν στήν σωτηρία, τήν ἀλήθεια καί τήν ἀσφάλεια.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ ́ ΛΟΥΚΑ
Απόστολος: Εβρ. ιγ ́ 7-16
Ευαγγέλιο: Λουκ. ιζ ́ 12-19
18 Ιανουαρίου 2015
«Ιησού επιστάτα, ελέησον ημάς» (Λουκ. ιζ ́ 12)
Στο σημερινό Ευαγγέλιο, αγαπητοί μου αδελφοί, πέραν από την αναφορά στο θαύμα της θεραπείας των δέκα λεπρών, υπάρχουν πολλά και σημαντικά μηνύματα. Πρώτον, η αγάπη του Θεού που εκφράστηκε με την ενανθρώπιση του Υιού του Θεού, του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, δεν περιορίζεται στους λίγους και εκλεκτούς, αλλά επεκτείνεται σε όλους, έστω και αν αυτοί είναι μολυσμένοι και αμαρτωλοί. Επίσης είναι πέρα και πάνω από όρια κοινωνικά, εθνική ή φυλετική καταγωγή ή ακόμη και θρησκευτική αντίληψη. Δεύτερον, στην προσπάθεια για σωτηρία του ανθρώπου ζητείται και η προσωπική συμβολή του ανθρώπου μέσα από την προσωπική του πίστη. Όμως, πως ανταποκρίνεται ο άνθρωπος σ’ αυτή την προσφορά του Θεού και ιδιαίτερα πως αντιδρά στην προσφερόμενη χάρη του Θεού.
ΚΥΡΙΑΚΗ 18 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2015 – ΙΒ΄ ΛΟΥΚΑ
(Λουκ. ιζ΄ 12-19) (Εβραίους ιγ΄ 7-16)

Ευχαριστιακές αναβάσεις

“Ιησού επιστάτα, ελέησον ημάς... ουχί οι δέκα εκαθαρίσθησαν;  Οι δε εννέα πού;”

Η σημερινή ευαγγελική περικοπή μάς φέρνει ενώπιον μιας παθογένειας, η οποία προσβάλλει και το σημερινό άνθρωπο.  Είναι το φαινόμενο της αχαριστίας. Χαράσσει αποστάσεις μεταξύ των ανθρώπων και τους κρατεί μακριά από την αγάπη του Θεού. Έχουμε συγκεκριμένα την περίπτωση των δέκα λεπρών.
ΑΓΙΩΝ ΚΑΙ ΘΕΟΦΟΡΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ & ΚΥΡΙΛΛΟΥ

ΠΑΤΡΙΑΡΧΩΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

Κυριακή 18η Ιανουαρίου 2015

          Ο μήνας που διανύουμε, είναι ο μήνας ο οποίος, κατ΄ εξοχήν είναι αφιερωμένος στους Θεοφόρους Πατέρες της Εκκλησίας μας. Και σήμερα, ως γνωστό, γιορτάζουμε τις ιερώτατες μνήμες δύο επιφανών Αγίων Πατέρων, του Αθανασίου του Μεγάλου και του Κυρίλλου. Και οι δύο υπήρξαν αρχιεπίσκοποι της Αλεξάνδρειας της Αιγύπτου. Με την ζωή, την δράση και την διδασκαλία τους, σηματοδοτούν σε διαχρονία την παρουσία της ορθόδοξης πίστεώς μας.
 Μνήμη Αγίων Αθανασίου και Κυρίλλου, Πατριαρχών Αλεξανδρείας (18-1-2015)
᾽Ιησοῦς Χριστὸς χθὲς καὶ σήμερον ὁ αὐτός, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας Εβρ. 13.7-16 
Ἀδελφοί, μνημονεύετε τῶν ἡγουμένων ὑμῶν, οἵτινες ἐλάλησαν ὑμῖν τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ, ὧν ἀναθεωροῦντες τὴν ἔκβασιν τῆς ἀναστροφῆς μιμεῖσθε τὴν πίστιν. ᾽Ιησοῦς Χριστὸς χθὲς καὶ σήμερον ὁ αὐτός, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας. Διδαχαῖς ποικίλαις καὶ ξέναις μὴ παραφέρεσθε· καλὸν γὰρ χάριτι βεβαιοῦσθαι τὴν καρδίαν, οὐ βρώμασιν, ἐν οἷς οὐκ ὠφελήθησαν οἱ περιπατοῦντες. Ἔχομεν θυσιαστήριον ἐξ οὗ φαγεῖν οὐκ ἔχουσιν ἐξουσίαν οἱ τῇ σκηνῇ λατρεύοντες· ὧν γὰρ εἰσφέρεται ζῴων τὸ αἷμα περὶ ἁμαρτίας εἰς τὰ ἅγια διὰ τοῦ ἀρχιερέως, τούτων τὰ σώματα κατακαίεται ἔξω τῆς παρεμβολῆς. Διὸ καὶ ᾽Ιησοῦς, ἵνα ἁγιάσῃ διὰ τοῦ ἰδίου αἵματος τὸν λαόν, ἔξω τῆς πύλης ἔπαθεν. Τοίνυν ἐξερχώμεθα πρὸς αὐτὸν ἔξω τῆς παρεμβολῆς, τὸν ὀνειδισμὸν αὐτοῦ φέροντες· οὐ γὰρ ἔχομεν ὧδε μένουσαν πόλιν, ἀλλὰ τὴν μέλλουσαν ἐπιζητοῦμεν. Δι᾽ αὐτοῦ οὖν ἀναφέρωμεν θυσίαν αἰνέσεως διὰ παντὸς τῷ Θεῷ, τοῦτ᾽ ἔστιν καρπὸν χειλέων ὁμολογούντων τῷ ὀνόματι αὐτοῦ. Τῆς δὲ εὐποιΐας καὶ κοινωνίας μὴ ἐπιλανθάνεσθε, τοιαύταις γὰρ θυσίαις εὐαρεστεῖται ὁ Θεός. 
Το αποστολικό ανάγνωσμα της σημερινής Κυριακής είναι αφιερωμένο στους Αγίους Αθανάσιο και Κύριλλο, πατριάρχες Αλεξανδρείας, δύο από τους μεγαλύτερους διδασκάλους της Εκκλησίας, των οποίων και την μνήμη τιμούμε.

Κυριακή 11 Ιανουαρίου 2015

 ΟΜΙΛΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗΝ ΤΩΝ 10 ΛΕΠΡΩΝ ΙΒ ΛΟΥΚΑ - ΛΚ. ΙΖ.12-19 Και εγένετο εν τω υπάγειν αυτούς εκαθαρίσθησαν ΛΚ.ΙΖ.4 του π. Νικ. Φαναριώτη
Και εγένετο εν τω υπάγειν αυτούς εκαθαρίσθησαν ΛΚ.ΙΖ.4

Πριν μπούμε στο θέμα, για να μπορέσουμε να συνεννοηθούμε θα δεχθούμε:
1) ότι η σωματική λέπρα ήταν αρρώστια χειρότερη από το ΕΙΤΖ. Αθεράπευτη μέχρι το 1941 που ανακαλύφθηκαν οι σουλφαμίδες και 
2) η ψυχική λέπρα που είναι η αμαρτία, έχει αναβαθμιστεί εντυπωσιακά, και ότι όλοι οι άνθρωποι  είμαστε ψυχικά λεπροί σε διάφορα στάδια,  από το πρώτο που είναι η  καταλαλιά, μέχρι το τελευταίο, που είναι η αχαριστία.
 ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ´ ΛΟΥΚΑ (10 ΛΕΠΡΩΝ)«Οι δε εννέα πού; Ουχ ευρέθησαν υποστρέψαντες δούναι δόξαν τω Θεώ, ει μη ο αλλογενής ούτος;» (Λουκ.17, 17-18) π.ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΟΡΜΠΑΡΑΚΗΣ

«Οι δε εννέα πού; Ουχ ευρέθησαν υποστρέψαντες δούναι δόξαν τω Θεώ, ει μη ο αλλογενής ούτος;» (Λουκ.17, 17-18)

α. Ο Κύριος στο Ευαγγελικό ανάγνωσμα της ΙΒ΄ Κυριακής του Λουκά έρχεται αντιμέτωπος με το κοινωνικό περιθώριο, με τους ανθρώπους δηλαδή που η ιουδαϊκή κοινωνία είχε αποκλείσει, λόγω της φοβερής, για τα δεδομένα της τότε – και όχι μόνον – εποχής, αρρώστιας της λέπρας. Κι αντιμετωπίζει την πίστη τους, καθώς Τον παρακαλούν να τους ελεήσει και να τους θεραπεύσει: «Ιησού επιστάτα, ελέησον ημάς». Και πράγματι, ο Κύριος ανταποκρίνεται στο αίτημά τους και τους θεραπεύει, μ’ έναν έμμεσο όμως τρόπο: στέλνοντάς τους εκεί που κατά τον Μωσαϊκό Νόμο επιβεβαιώνεται η αποκατάσταση από την αρρώστια και η υγεία: στους ιερείς.
Κυριακή Μετά τα Φώτα: Η επικαιροποίηση των αρχαίων προφητειών (Ματ 4:12-17)

(Μιλτιάδης Κωνσταντίνου, Καθηγητής Παλαιάς Διαθήκης, Κοσμήτορας Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.)

Η έναρξη της δημόσιας δράσης του Ιησού συνδέεται από τον ευαγγελιστή Ματθαίο με την πραγματοποίηση μιας εξαγγελίας του προφήτη Ησαΐα. Οι ευαγγελιστές παραθέτουν συχνά στα κείμενά τους χωρία από την Παλαιά Διαθήκη, ιδιαίτερα από τα Προφητικά Βιβλία της, όταν περιγράφουν διάφορες σημαντικές στιγμές της ζωής του Ιησού, τις οποίες παρουσιάζουν ως εκπλήρωση κάποιων προρρήσεων των αρχαίων προφητών.

Σάββατο 10 Ιανουαρίου 2015

Κυ­ρια­κὴ Με­τά τά  Φῶ­τα
11 Ἰ­α­νου­α­ρί­ου 2015
Β’   Κο­ρινθ.   δ’    6-15

“εἰδότες ὅτι ὁ ἐγείρας τὸν Κύριον Ἰησοῦν καὶ ἡμᾶς διὰ Ἰησοῦ ἐγερεῖ καὶ παραστήσει σὺν ὑμῖν”.

Καὶ γνωρίζομεν, ὅτι ὁ Θεὸς ὁ ὁποῖος ἀνέστησε τὸν Κύριον Ἰησοῦν θὰ ἀναστήσει καὶ μᾶς διὰ τοῦ Ἰησοῦ…

Ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἀδελφοί μου, μᾶς παρουσιάζει στὴ σημερινὴ ἀποστολικὴ περικοπὴ μερικὰ ὑπερφυσικὰ κατορθώματα. Εἶναι ἀπίστευτα στὴν ἀνθρώπινη λογική, εἶναι ὑπέρλογα, θαυμαστὰ στὰ ματιά μας.
Κυριακή μετά τα Φώτα -Αἱ δυσκολίαι ποὺ φέρουν τὴν νίκην

Ἀπόστολος: Β´ Κορ. δ´ 6 – 15
Εὐαγγέλιον: Ματθ. δ´ 12 – 17
Ἦχος πλ. β´.– Ἑωθινόν: Θ´
Αἱ δυσκολίαι ποὺ φέρουν τὴν νίκην
     Ὁ ἄνθρωπος δημιουργήθηκε ἀπὸ τὸν Τριαδικὸ Θεὸ, γιὰ νὰ ζεῖ μέσα στὸ φῶς. Φῶς κατὰ τὴν ὑλικὴ δημιουργία τὸν περιβάλλει, ἀλλὰ “φῶς ἄκτιστον” καὶ “ἀπαύγασμα τῆς δόξης” στὸν παράδεισο καὶ κατόπιν κατὰ τὴν ἀναδημιουργίαν τῆς χάριτος. Εἶναι τὸ φῶς τοῦ παναγίου Πνεύματος, τὸ ὁποῖο ἐκδιώκει ἀπὸ τὴν πνευματικὴ καρδία τοῦ ἀνθρώπου τὸν ζόφο τῆς πλάνης καὶ τὸ ἔρεβος τῆς ἁμαρτίας. Εἶναι ἡ δωρεὰ τοῦ Χριστοῦ, ποὺ ἀνακαινίζει αὐτὸν ποὺ ὁ ἴδιος βεβαίως ἐπιθυμεῖ τὴν σωτηρία καὶ τὴν ζωή τὴν αὐθεντικὴ, γιὰ τὴν ὁποία δημιουργήθηκε καὶ τοποθετήθηκε στὴν κορυφὴ καὶ στὸ μεθόριον μεταξὺ ὁρατοῦ καὶ ἀοράτου κόσμου.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ (ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ)

«Ο λαός ο καθήμενος εν σκότει είδε φως μέγα» (Ματθ. 4, 16)

α. Η έναρξη της δημόσιας δράσης του Κυρίου, στην οποία αναφέρεται το ευαγγελικό ανάγνωσμα, συμβαδίζει με την αλλαγή του τόπου κατοικίας Του: ο Κύριος από τη Ναζαρέτ μεταβαίνει  πια στην παραθαλάσσια Καπερναούμ, η οποία, μολονότι «Γαλιλαία των εθνών», χώρα δηλαδή επηρεασμένη από τους ειδωλολάτρες, γίνεται κέντρο δράσεώς Του. Κι αυτή η έναρξη σήμαινε το τέλος της προετοιμασίας του ερχομού του Μεσσία, η οποία  σφραγίστηκε  από την παρουσία του μεγαλυτέρου των προφητών, του Ιωάννου του Προδρόμου. Όσο ζούσε και δρούσε ο Πρόδρομος, ο Κύριος βρισκόταν, θα λέγαμε, σε αναμονή.
ΣΧΕΔΙΑΣΜΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΥ ΚΗΡΥΓΜΑΤΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ

«Ο λαός ο καθήμενος εν σκότει είδε φως μέγα» (Ματθ. 4, 16)

α. Στην αρχή της δημόσιας δράσης του Κυρίου στην πόλη της Καπερναούμ αναφέρεται το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα της Κυριακής μετά τα Φώτα. Συνελήφθη ο άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος, που σημαίνει ολοκληρώθηκε σύμφωνα με το σχέδιο του Θεού η προετοιμασία για τον ερχομό του Κυρίου, ξεκίνησε Εκείνος τη δράση Του: σ’  έναν κόσμο ευρισκόμενο στο σκοτάδι φάνηκε το φως το μέγα. Η σωτηρία είχε ανατείλει για τον κόσμο. «Ο λαός ο καθήμενος εν σκότει είδε φως μέγα».
ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ (ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ 2)

“῎Εχομεν δέ τόν θησαυρόν τοῦτον ἐν ὀστρακίνοις σκεύεσιν”

 (Β´Κορ. 4,7)

α. Τή διπλή αἴσθηση τῆς ζωῆς τοῦ ἀποστόλου τονίζει ὁ ἅγιος  Παῦλος στό σημερινό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα, ἐξ ἀφορμῆς τῆς μνήμης τοῦ μεγάλου ὁσίου τῆς Ἐκκλησίας μας, Θεοδοσίου τοῦ Κοινοβιάρχου.  ᾽Από τή μία ὁ θησαυρός τόν ὁποῖο ζεῖ στήν ὕπαρξή του: τήν ἴδια τήν ἐνοίκηση τοῦ Θεοῦ ἐν Χριστῷ μέσα στήν καρδιά του, ἀπό τήν ἄλλη ἡ ἐπίγνωση τῆς μικρότητος καί τῆς ἀδυναμίας του -  σάν τό πήλινο δοχεῖο πού εἶναι ἕτοιμο νά θρυμματιστεῖ.  ᾽Αλλά ἀκριβῶς αὐτό τοῦ συνειδητοποιεῖ ὅτι ἐκεῖνο πού τόν διακρατεῖ  εἶναι ἡ δύναμη τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία τόν κάνει νά ὑπερβαίνει ὅλες τίς δυσχέρειες καί τίς παγίδες  τοῦ κόσμου τούτου, ὥστε στήν ὅποια πίεση πού δέχεται νά μήν καταβάλλεται, στό κάθε ἀδιέξοδο νά μήν ἀπελπίζεται, στήν πτώση νά μή χάνει τελικῶς τόν ἀγώνα.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ (ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ 1)

῾῾Ο καταβάς αὐτός ἐστιν καί ὁ ἀναβάς ὑπεράνω πάντων τῶν οὐρανῶν, ἵνα πληρώσῃ τά πάντα᾽ (᾽Εφ. 4, 10)

α. Τό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα τῆς Κυριακῆς μετά τά Φῶτα συνιστᾶ μία σύνοψη τοῦ σκοποῦ τῆς ἐν Χριστῷ οἰκονομίας: ὁ Χριστός κατέβηκε στόν κόσμο ὡς ἄνθρωπος, ὁλοκλήρωσε τό σωτηριῶδες ἐπί γῆς ἔργο Του, ἀναλήφθηκε στούς Οὐρανούς στέλνοντας τό Πνεῦμα τό ῞Αγιο καί τή χάρη Του στούς ἀνθρώπους, ὥστε νά μπορέσουμε νά γίνουμε σάν κι ᾽Εκεῖνον. Μέσα στά λόγια μάλιστα τοῦ ἀποστόλου πού ἑρμηνεύουν τόν ἐρχομό τοῦ Χριστοῦ ὑπάρχουν κι ἐκεῖνα πού φανερώνουν τή θεότητα Αὐτοῦ καί τήν γι᾽ αὐτόν τόν λόγο ἐγγύτητά Του σέ κάθε ὄν καί σέ κάθε ἄνθρωπο: ῾ἵνα πληρώσῃ τά πάντα᾽. Γιά νά γεμίσει μέ τήν παρουσία Του τό σύμπαν. ῾Ο Χριστός μέ ἄλλα λόγια εἶναι κατά τόν ἀπόστολο ῾ὁ πανταχοῦ παρών καί τά πάντα πληρῶν᾽.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ – 11 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2015
Ιερά Μητόπολις Σερβίων και Κοζάνης

ΚΥΡΙΑΚΗ  ΜΕΤΑ  ΤΑ  ΦΩΤΑ

 (Ματθ. δ΄ 12-17)

«Λαός ὁ καθήμενος ἐν σκότει εἶδε φῶς μέγα»

Ἡ ἡμέρα τῆς βαπτίσεως τοῦ Χριστοῦ, ἀγαπητοί ἀδελφοί, ὀνομάσθηκε ἀπό τήν Ἐκκλησία μας «ἡμέρα τῶν Φώτων» γιά τρεῖς κυρίως λόγους: Πρῶτον, γιατί ἀνέτειλε ὁ ἥλιος τῆς δικαιοσύνης, ὁ Σωτήρ τοῦ κόσμου, ὁ ὁποῖος μέ τή διδασκαλία του ἐφώτισε τό γένος τῶν ἀνθρώπων. Δεύτερον, γιατί ἐμφανίσθηκε τό ἅγιον Πνεῦμα «ἐν εἴδει περιστερᾶς», καί τρίτον, γιατί τήν ἡμέρα ἐκείνη φωτίζονταν μέ τό ἅγιο Βάπτισμα οἱ κατηχούμενοι. Ἡ ὑμνολογία μας τίς ἡμέρες αὐτές εὐρύτατα κάμει λόγο περί τοῦ Φωτός. Ἐπιβάλλεται λοιπόν νά ἀσχοληθοῦμε σήμερα μέ τό Φῶς τοῦ Χριστοῦ καί νά ζήσουμε τόν τρόπο ἀποκτήσεώς του.

Πέμπτη 8 Ιανουαρίου 2015

Κήρυγμα Κυριακῆς 11.1.2015

Κυριακή μετά τά Φῶτα

Ἀπόστολος Ὁσίου (Β΄ Κορινθίους δ΄ 6-15)

Βλέποντας κανείς τό ἀξίωμα τοῦ Ἀποστόλου Παύλου τό μεγάλο καί ὑψηλό, θά συμπέρενε ὅτι θά τοῦ ἐξασφάλιζε μία ἄνετη ζωή γεμάτη ἀπό χαρές καί διακρίσεις καί ἐπαίνους πού θά ἔκαναν τήν ζωή του πιό εὔκολη. Ὅμως στό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα τῆς προσεχοῦς Κυριακῆς πού ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τήν μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός Θεοδοσίου, ὁ ἴδιος ὁ ἀπόστολος ὁμολογεῖ ἀντιπροσωπεύοντας ὅλους ὅσους θά ἀσχοληθοῦν μέ τήν ἱεραποστολή ὅτι ἡ ζωή τους θά εἶναι γεμάτη διωγμούς, κινδύνους, κατατρεγμούς ὡς καί ἡ δική του ζωή «ἐν παντί θλιβόμενοι ἀλλ’ οὐ στενοχωρούμενοι, διωκόμενοι ἀλλ’ οὐκ ἐγκαταλειπόμενοι, καταβαλλόμενοι ἀλλ’ οὐκ ἀπολλύμενοι» (Β΄ Πρός Κορινθίους δ΄ 9).
Κυριακή μετά τα Φώτα (11-1-2015) 
Ενί εκάστω εδόθη η χάρις Ἐφεσ. 4.7-13 
Ἀδελφοί, ἑνὶ ἑκάστῳ ἡμῶν ἐδόθη ἡ χάρις κατὰ τὸ μέτρον τῆς δωρεᾶς τοῦ Χριστοῦ. Διὸ λέγει· ἀναβὰς εἰς ὕψος ᾐχμαλώτευσεν αἰχμαλωσίαν καὶ ἔδωκε δόματα τοῖς ἀνθρώποις. Τὸ δὲ ἀνέβη τί ἐστιν εἰ μὴ ὅτι καὶ κατέβη πρῶτον εἰς τὰ κατώτερα μέρη τῆς γῆς; Ὁ καταβὰς αὐτός ἐστι καὶ ὁ ἀναβὰς ὑπεράνω πάντων τῶν οὐρανῶν, ἵνα πληρώσῃ τὰ πάντα. Καὶ αὐτὸς ἔδωκε τοὺς μὲν ἀποστόλους, τοὺς δὲ προφήτας, τοὺς δὲ εὐαγγελιστάς, τοὺς δὲ ποιμένας καὶ διδασκάλους, πρὸς τὸν καταρτισμὸν τῶν ἁγίων εἰς ἔργον διακονίας, εἰς οἰκοδομὴν τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ, μέχρι καταντήσωμεν οἱ πάντες εἰς τὴν ἑνότητα τῆς πίστεως καὶ τῆς ἐπιγνώσεως τοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, εἰς ἄνδρα τέλειον, εἰς μέτρον ἡλικίας τοῦ πληρώματος τοῦ Χριστοῦ. 
Κυριακή μετά τα Φώτα σήμερα, και ο απόστολος Παύλος μάς ομιλεί για τα χαρίσματα του θεού στους ανθρώπους. Αδελφοί, μάς λέει, στον καθένα ξεχωριστά δόθηκε η χάρις, σύμφωνα με το μέτρο της δωρεάς του Χριστού.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ
Στό σημερινό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα ἀκούσαμε τὸν Ἀπόστολο Παύλο νὰ μᾶς λέει: «Στὸν καθένα μας, ὅμως, δόθηκε χάρισμα, σύμφωνα μὲ τὸ μέτρο τῆς δωρεᾶς τοῦ Χριστοῦ. Γι’ αὐτὸ καὶ λέει ἡ Γραφή: Ἀνέβηκε ψηλά, πῆρε μαζί του αἰχμαλώτους, ἔδωσε δῶρα στοὺς ἀνθρώπους. Τὸ «ἀνέβηκε», ὅμως, τί ἄλλο σημαίνει παρὰ πὼς προηγουμένως κατέβηκε ἐδῶ κάτω στὴ γῆ; Αὐτὸς ποὺ κατέβηκε εἶναι ὁ ἴδιος ποὺ ἀνέβηκε πάνω ἀπ’ ὅλους τοὺς οὐρανούς, γιὰ νὰ γεμίσει μὲ τὴν παρουσία του τὸ σύμπαν. Αὐτὸς σὲ ἄλλους ἔδωσε τὸ χάρισμα ἀποστόλου, σὲ ἄλλους τοῦ προφήτη, σὲ ἄλλους τοῦ εὐαγγελιστῆ καὶ σ’ ἄλλους τοῦ ποιμένα καὶ δασκάλου, γιὰ νὰ καταρτίζουν καὶ νὰ διακονοῦν τοὺς πιστούς, ὥστε νὰ οἰκοδομεῖται τὸ σῶμα τοῦ Χριστοῦ. Ἔτσι θὰ καταλήξουμε ὅλοι στὴν ἑνότητα ποὺ δίνει ἡ πίστη καὶ ἡ βαθιὰ γνώση τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, θὰ γίνουμε ὥριμοι καὶ θὰ φτάσουμε στὴν τελειότητα ποὺ μέτρο της εἶναι ὁ Χριστός.»
ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ
Απόστολος: Εφεσ. δ ́ 7-13
Ευαγγέλιον: Ματθ. δ ́ 12–17
11 Ιανουαρίου 2015
«Ο λαός ο καθήμενος εν σκότει είδε φως μέγα»
Τη βδομάδα που πέρασε, αγαπητοί μου αδελφοί, είχαμε την θεία ευλογία να εορτάσουμε τα άγια Θεοφάνεια. Και πριν ακόμη λίγες μέρες επέτρεψε η αγαθότητα του Κυρίου μας να ζήσουμε για να δούμε άλλον ένα χρόνο να προστίθεται στα χρόνια της ζωής μας. Είναι πραγματικές ευκαιρίες για να αναμετρήσουμε και να αξιολογήσουμε γεγονότα και πράξεις της ζωής μας και να θέσουμε βάσεις και προγραμματισμούς για το μέλλον.
ΚΥΡΙΑΚΗ 11 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2015
(ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ)

(Ματθ. δ΄ 12-17) (Β΄ Κορ.  δ΄ 6-15)

Φωτεινές μεταρσιώσεις

 «Τοις καθημένοις εν χώρα και σκιά θανάτου φως ανέτειλεν αυτοίς»

Με την Κυριακή μετά τα Φώτα κλείνει ο εορταστικός κύκλος του Δωδεκαημέρου, όπως συνηθίζουμε να τον ονομάζουμε μέσα από την παράδοσή μας. Με τη Σάρκωση Του ο Κύριος μάς ένωσε με τη ζωή του Θεού. Με τη Βάπτισή Του φανέρωσε ότι είναι ο Υιός του Θεού, ο αληθινός Σωτήρας μας. Έτσι, τα Θεοφάνεια που πρόσφατα γιορτάσαμε, προβάλλει ως κατ’ εξοχή μέρα χαράς και αγαλλίασης για όλη τη δημιουργία και τον κόσμο. Είναι η ημέρα των Φώτων που διασκορπίζουν και διαλύουν τα λογής σκοτάδια στα οποία καθημερινά βυθίζεται ο άνθρωπος.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ

Κυριακή 11η Ιανουαρίου 2015

Το Ιερό Ευαγγέλιο της σημερινής Κυριακής, που είναι η Κυριακή μετά από την μεγάλη γιορτή των Θεοφανείων, μάς λέει, ότι ο Κύριος μας μετά από την Βάπτισή Του και αφού πληροφορήθηκε την σύλληψη και την φυλάκιση του Τιμίου Προδρόμου από τον Ηρώδη Αντίπα, έφυγε από την Ιερουσαλήμ και ήλθε και κατοίκησε στην Καπερναούμ.

Τετάρτη 7 Ιανουαρίου 2015

Η ΣΥΝΑΞΙΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΕΝΔΟΞΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΚΑΙ ΒΑΠΤΙΣΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ (7 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ)

«Παραλάβαμε εξαρχής και με φωτισμό Θεού να εορτάζουμε την επομένη των αγίων Θεοφανείων τη Σύναξη του πανιέρου Προφήτου, Προδρόμου και Βαπτιστού, διότι διακόνησε το μυστήριο του θείου βαπτίσματος. Συντάσσεται η εορτή αυτή και με τις άλλες πανηγύρεις του αγίου Ιωάννου, ώστε να μην αφήσουμε στη σιωπή τίποτε από τα θαύματα εκείνου. Την ίδια ημέρα θυμόμαστε και τη μεταφορά της πάντιμης χειρός του αγίου Ιωάννου προς τη Βασιλίδα των πόλεων, που έγινε ως εξής: Στην πόλη Σεβαστή, στην οποία λέγεται ότι είχε θαφτεί το σώμα του Προδρόμου, έφτασε ο ευαγγελιστής Λουκάς, ο οποίος πήρε το δεξί χέρι του προφητικού εκείνου σώματος και το πήγε στην πόλη του την Αντιόχεια.

Κυριακή 4 Ιανουαρίου 2015

ΤΑ ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ
Απόστολος: Τιτ.β ́11-14, γ ́4-7
Ευαγγέλιο: Ματθ. γ ́13-17
6 Ιανουαρίου 2015.
«Ούτος εστιν ο υιός μου ο αγαπητός, εν ω ευδόκησα»
Είναι ιδιαίτερα πανηγυρική για την Ορθόδοξη Εκκλησία η σημερινή γιορτή των Θεοφανείων. Οι ιεροί υμνογράφοι τη συγκρίνουν με τη γιορτή των Χριστουγέννων και τη βρίσκουν ανώτερη. Σ’ εκείνη, τη γιορτή των Χριστουγέννων, επιφαίνεται το ένα πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, ο Χριστός. Εδώ αποκαλύπτεται η Αγία Τριάς. Τότε προσκύνησαν τον Χριστό οι εθνικοί Μάγοι.
Τώρα τον υπηρετεί ο Πρόδρομος, ο μέγιστος των προφητών. Τότε εθαύμαζαν το γεγονός οι Ποιμένες. Τώρα ομολογεί τον Υιό η φωνή του Πατρός.

Σάββατο 3 Ιανουαρίου 2015

Κυριακή πρό των Φώτων- Οἱ αὐθεντικοὶ Ποιμένες διάδοχοι τῶν Ἀποστόλων
Ἀπόστολος: Β´ Τιμ. δ´ 5 – 8
Εὐαγγέλιον: Μᾶρκ. α´ 1 – 8
Ἦχος πλ. α´.– Ἑωθινόν: Η´
Οἱ αὐθεντικοὶ Ποιμένες διάδοχοι τῶν Ἀποστόλων
     Ὁ Μεγάλος Ἀπόστολος τῶν ἐθνῶν, ὁ Παῦλος, ἀφοῦ ἀναπτύσσει στὴν Β' ποιμαντική του ἐπιστολὴ πρὸς τὸν Τιμόθεο ἔντονη προτροπὴ γιὰ κήρυγμα καὶ κακοπάθεια, αὐτὰ δηλ. ποὺ ἀπαιτοῦνται νὰ ἔχει ἕνας αὐθεντικὸς ποιμένας, στὴ συνέχεια γράφει ὅτι τὸ τέλος αὐτοῦ τοῦ ἴδιου τοῦ Ἀπ. Παύλου πλησιάζει.
KΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ 4-1-2015

Σήμερα ἀκούσαμε τον Ἀπόστολο Παύλο να μᾶς λέει: «Ἐσὺ, ὅμως, νὰ ἔχεις ξεκαθαρισμένη κρίση, γιὰ νὰ τὰ ἀντιμετωπίσεις ὅλα. Νὰ κακοπαθήσεις, νὰ ἐργασθεῖς γιὰ τὴ διάδοση τοῦ εὐαγγελίου, νὰ ἐκπληρώσεις τὸ καθῆκον σου στὴν ὑπηρεσία τοῦ Θεοῦ. Γιατί ἐγὼ ἦρθε ἡ ὥρα νὰ χύσω τὸ αἷμα μου σπονδὴ στὸ Θεό, ἔφτασε ὁ καιρὸς νὰ φύγω ἀπὸ τὸν κόσμο. Ἀγωνίστηκα τὸν ὡραῖο ἀγώνα, ἔτρεξα τὸ δρόμο ὡς τὸ τέλος, φύλαξα τὴν πίστη. Τώρα πιὰ μὲ περιμένει τὸ στεφάνι τῆς δικαιοσύνης, ποὺ μ΄ αὐτὸ θὰ μὲ ἀνταμείψει ὁ Κύριος ἐκείνη τὴν ἡμέρα, ὁ δίκαιος κριτής. Καὶ ὄχι μόνο ἐμένα, ἀλλὰ καὶ ὅλους ἐκείνους ποὺ περιμένουν μὲ ἀγάπη τὸν ἐρχομό του».
Κυ­ρια­κὴ πρὸ τῶν Φώ­των
4 Ἰ­α­νου­α­ρί­ου 2015
Β’ Τιμ. δ΄ 5-8

«Σύ δέ νῆ­φε… κα­κο­πά­θη­σον, τήν δι­α­κο­νί­αν σου πλη­ρο­φό­ρη­σον»

Στό ση­με­ρι­νό ἀ­πο­στο­λι­κό ἀ­νά­γνω­σμα, ἀ­γα­πη­τοί μου ἀ­δελ­φοί, ὁ ἀ­πό­στο­λος Παῦ­λος, ἀ­πευ­θυ­νό­με­νος στόν μα­θη­τή του Τι­μό­θε­ο, τοῦ λέ­ει, με­τα­ξύ ἄλ­λων, πώς πρέ­πει νά ἐ­πα­γρυ­πνεῖ στό ἔρ­γο πού τοῦ ἔ­χει ἀ­να­τε­θεῖ. Νά προ­σέ­χει τούς πει­ρα­σμούς πού μπο­ροῦν νά τόν ἀ­πο­μα­κρύ­νουν ἀ­πό τό κα­θῆ­κον του. Νά ἐν­δι­α­φέ­ρε­ται γιά τίς ψυ­χές πού τοῦ ἔ­χει ἐμ­πι­στευ­θεῖ ὁ Θε­ός.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ (ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ)

῾Σύ δέ νῆφε ἐν πᾶσι᾽ (Β´ Τιμ. 4, 5)

α. ῾Ο ἀπόστολος Παῦλος ἀπευθύνεται στόν μαθητή του Τιμόθεο, ἀφήνοντάς του τίς ὑποθῆκες ζωῆς πού πρέπει ν᾽ ἀκολουθεῖ. Πρόκειται γιά ἕνα εἶδος πνευματικῆς διαθήκης θά ἔλεγε κανείς, ἀφοῦ ἔχει τήν ἐκ Θεοῦ πληροφορία ὅτι βρίσκεται στό τέλος τῆς ζωῆς του - ῾ὁ καιρός τῆς ἐμῆς ἀναλύσεως ἐφέστηκε᾽ - καί συνεπῶς ἀπό τήν ἄποψη αὐτή ὁ λόγος του ἀποκτᾶ μία ἐπί πλέον βαρύτητα. ῾Η προτροπή του μάλιστα στόν Τιμόθεο νά βρίσκεται σέ νήψη ὡς πρός ὅλα θεωρεῖται ἄκρως σημαντική ἀπό πλευρᾶς πνευματικῆς τόσο ὥστε ὡς ὅρος χαρακτήρισε μία ὁλόκληρη σειρά πατερικῶν κειμένων, τή γνωστή σέ ὅλους νηπτική γραμματεία.

Πέμπτη 1 Ιανουαρίου 2015

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ – 4 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2015
Ιερά Μητόπολις Σερβίων και Κοζάνης

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ

Μάρκ. 1, 1-8

Ἀποκαλυπτική φαίνεται στό βάθος, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ἡ σημερινή εὐαγγελική περικοπή. Τό περιεχόμενο της, οἱ ἀλήθειες καί ὁ τρόπος, μέ τόν ὁποῖο αὐτές ἐκφράζονται, μᾶς ὁδηγοῦν στόν ἴδιο τό Θεό. Αὐτός εἶναι στήν πραγματικότητα ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος δρᾶ καί ἐνεργεῖ.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ

Κυριακή 4η Ιανουαρίου 2015

Ενώ ακόμα βιώνουμε τον λειτουργικό και εορταστικό απόηχο των μεγάλων εορτών των Χριστουγέννων και της περιτομής του Κυρίου μας, ήδη, με το έλεος του Τριαδικού Θεού, προετοιμαζόμαστε να υποδεχθούμε την επίσης μεγάλη Δεσποτική γιορτή των Αγίων Θεοφανείων. Δηλαδή το θεοφανικό γεγονός της Βαπτίσεως του Λυτρωτού μας Ιησού Χριστού στον Ιορδάνη ποταμό από τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο. Τότε, που «ἡ τῆς Τριάδος ἐφανερώθη προσκύνησις», όπως πανηγυρικώτατα θα ψάλει η Εκκλησία μας.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ

(Μρ. 1, 1-8)

Προ­τοῦ ὁ Κύ­ρι­ός μας, ὁ Υἱ­ὸς καὶ Λό­γος τοῦ Θε­οῦ, κα­τέ­βη ἀ­πὸ τοὺς οὐ­ρα­νοὺς καὶ συλ­λη­φθεῖ ἀ­σπό­ρως καὶ ὑ­περ­φυ­ῶς στὴν παρ­θε­νι­κὴ κοι­λί­α τῆς Πα­να­γί­ας μη­τέ­ρας του, συ­νέ­βη ἕ­να ἄλ­λο πο­λὺ με­γά­λο θαῦ­μα. Αὐ­τὸ ἀ­φο­ροῦ­σε στὴ σύλ­λη­ψη τοῦ Ἰ­ω­άν­νη τοῦ Προ­δρό­μου ἀ­πὸ τοὺς στεί­ρους καὶ ὑ­πέρ­γη­ρους γο­νεῖς του, τὸν Ζα­χα­ρί­α καὶ τὴν Ἐ­λι­σά­βετ. Τοῦ­το τὸ πα­ρά­δο­ξο ἔ­γι­νε ἕ­ξι μῆ­νες πρὶν τὸν Εὐ­αγ­γε­λι­σμὸ τῆς Πα­να­γί­ας, ὅ­ταν ὁ ἀρ­χάγ­γε­λος Γα­βρι­ὴλ στάλ­θη­κε στὸν προ­φή­τη καὶ ἀρ­χι­ε­ρέ­α Ζα­χα­ρί­α γιὰ νὰ τοῦ ἀ­ναγ­γεί­λει τὴ γέν­νη­ση τοῦ Προ­δρό­μου. Ὁ Ἰ­ω­άν­νης, ἔ­λα­βε τὴ μαρ­τυ­ρί­α τοῦ Δε­σπό­τη Χρι­στοῦ ὅ­τι εἶ­ναι ὁ μεί­ζων «ἐν γεν­νη­τοῖς γυ­ναι­κῶν» καὶ ὅ­τι ὑ­περ­τε­ρεῖ ἀ­κό­μα καὶ τῶν προ­φη­τῶν. Ἐ­νῶ ἀ­κό­μα κυ­ο­φο­ρεῖ­το ὁ Ἰ­ω­άν­νης, ὅ­ταν ἡ Πα­να­γί­α, ἀ­μέ­σως με­τὰ τὸν Εὐ­αγ­γε­λι­σμό της, ἐ­πι­σκέ­φθη­κε τὴν Ἐ­λι­σά­βετ, ἐ­σκίρ­τη­σε στὴ κοι­λί­α τῆς μη­τέ­ρας του, ἀ­να­γνω­ρί­ζον­τας καὶ κη­ρύτ­τον­τας, καὶ μὲ τὸν τρό­πο αὐ­τό, τὸν Χρι­στό.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ
Ευαγγέλιο: Μάρκ. Α ́,1-8
Απόστολος: Β ́ Τιμ. Δ ́,5-8
4 Ιανουαρίου 2015
«Εγένετο Ιωάννης βαπτίζων εν τη ερήμω και κηρύσσων βάπτισμα μετανοίας εις άφεσιν αμαρτιών»
Το χαροποιό μήνυμα για την έλευση στον κόσμο του Θεάνθρωπου Ιησού εξαγγέλλει σήμερα ο άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος. Και γίνεται έτσι ο άγιος Ιωάννης, η αρχή του Ευαγγελίου, σύμφωνα με εκείνο που έχει προφητευθεί και είναι γραμμένο στους Προφήτες. Ιδού, λέει, εγώ αποστέλλω τον απεσταλμένο μου πρωτύτερα και μπροστά από σένα, που θα προετοιμάσει τις ψυχές των ανθρώπων, για να σε υποδεχθούν σαν Σωτήρα και Λυτρωτή κι έτσι θα προπαρασκευάσει μπροστά από εσένα, το δρόμο μέσω του οποίου θα πλησιάσεις, σαν Διδάσκαλος και Σωτήρας τους ανθρώπους. Και ο απεσταλμένος αυτός είναι εκείνος, για τον οποίο προείπε ο Προφήτης Ησαΐας τα εξής: «Φωνή ανθρώπου, που κράζει στην έρημο και λέει. Ετοιμάστε το δρόμο μέσω του οποίου θα έρθει σε σας ο Κύριος.
KΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ 4-1-2015

Σήμερα ἀκούσαμε τον Ἀπόστολο Παύλο να μᾶς λέει: «Ἐσὺ, ὅμως, νὰ ἔχεις ξεκαθαρισμένη κρίση, γιὰ νὰ τὰ ἀντιμετωπίσεις ὅλα. Νὰ κακοπαθήσεις, νὰ ἐργασθεῖς γιὰ τὴ διάδοση τοῦ εὐαγγελίου, νὰ ἐκπληρώσεις τὸ καθῆκον σου στὴν ὑπηρεσία τοῦ Θεοῦ. Γιατί ἐγὼ ἦρθε ἡ ὥρα νὰ χύσω τὸ αἷμα μου σπονδὴ στὸ Θεό, ἔφτασε ὁ καιρὸς νὰ φύγω ἀπὸ τὸν κόσμο. Ἀγωνίστηκα τὸν ὡραῖο ἀγώνα, ἔτρεξα τὸ δρόμο ὡς τὸ τέλος, φύλαξα τὴν πίστη. Τώρα πιὰ μὲ περιμένει τὸ στεφάνι τῆς δικαιοσύνης, ποὺ μ΄ αὐτὸ θὰ μὲ ἀνταμείψει ὁ Κύριος ἐκείνη τὴν ἡμέρα, ὁ δίκαιος κριτής. Καὶ ὄχι μόνο ἐμένα, ἀλλὰ καὶ ὅλους ἐκείνους ποὺ περιμένουν μὲ ἀγάπη τὸν ἐρχομό του».
Κήρυγμα Κυριακῆς 4.1.2015 Κυριακή πρό τῶν Φώτων

(Β΄ Τιμ. δ΄ 5-8)

Ὁ Καλός ἀγωνιστής

«Τόν ἀγῶνα τόν αλόν ἀγώνισμαι τόν δρόμον τετέλεκα, τήν πίστην τετήρηκα»

 Σέ ὁλόκληρη τήν ζωή του ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ὑπῆρξε ἀγωνιστής. Ἦταν στρατιώτης καί ἀγωνιστής παλαιός. Ἀπ’ τήν ἀρχή ὥς τό τέλος. Καί τώρα, πού βρίσκεται κοντά στό ἐπίγειο τέρμα τῆς ζωῆς του ἀναπολεῖ τό παρελθόν καί μέ ἱκανοποίηση κηρύττει πώς ὑπῆρξε πιστός στόν ἀγῶνα πού εἶχε ἀναλάβει. Διερωτᾶται λοιπόν κανείς γιά ποιόν ἀγῶνα ὁμιλεῖ ὁ Ἀπόστολος;
Κυριακή προ των Φώτων (Κατά Μάρκον Κεφ. 1, χωρία 1 έως 8) του Ιωάννη Δήμου Θεολόγου - Φιλολόγου

Στη σημερινή ευαγγελική περικοπή δεσπόζει η μορφή του Προδρόμου, ο οποίος κατέχει ξεχωριστή θέση ανάμεσα στις θεόπνευστες μορφές της Εκκλησίας και του Χριστιανισμού γενικότερα. Υπήρξε ο προάγγελος της παρουσίας του Χριστού και διδάσκαλος της ισότητας και της κοινωνικής δικαιοσύνης, καθόσον ήταν πλήρης πνεύματος αγίου, θεόπνευστος και θεοδίδακτος. Αυτά που έλεγε τα εφάρμοζε εκείνος πρώτος, γι' αυτό ο λόγος του είχε κύρος και ο κόσμος έτρεχε να τον ακούσει, για να φωτισθεί και καθοδηγηθεί απ' αυτόν.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ (Ματθ. β΄ 13-23) - (Γαλ. α΄11-19) Προδρομική παρουσία «Φωνή βοώντος εν τη ερήμω»

Το ευαγγελικό ανάγνωσμα της Κυριακής προ των Φώτων αναφέρεται στη δράση του Ιωάννη του Προδρόμου, στο πρόσωπο του οποίου εκπληρώνονται δύο προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης. Στην πρώτη σημειώνεται ότι ο Θεός θ’ αποστείλει τον προάγγελό του για να προετοιμάσει το δρόμο για τον ερχομό του Μεσσία, ο οποίος θα φέρει τη σωτηρία στον κόσμο. Στη δεύτερη, ο προφήτης Ησαϊας εμφανίζει τον  Πρόδρομο ως «φωνή βοώντος εν τη ερήμω» που συμβουλεύει τους ανθρώπους να ετοιμαστούν για τον ερχομό του Χριστού και να ακολουθήσουν το δρόμο της μετάνοιας.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ «Φωνή βοώντος εν τη ερήμω…» (Μαρκ. 1,3) -Αρχιμανδρίτης Κοσμάς Λαμπρινός
Σε λίγες μέρες, θα εορτάσουμε τα άγια Θεοφάνεια του Σωτήρος Χριστού. Και θα δούμε με τα μάτια της ψυχής μας τον Χριστό να μπαίνει στα νερά του Ιορδάνη και να αγιάζει αυτά αλλά και όλους τους ανθρώπους.
Την Κυριακή, δε, προ των Φώτων, η αγία μας Εκκλησία μας δείχνει πως ο άνθρωπος φωτίζεται πραγματικά. Μας αναφέρει συγκεκριμένα το χωρίο του προφήτη Ησαία που μας λέει σχετικά με το κήρυγμα του αγίου Ιωάννου στην έρημο του Ιορδάνη. «Φωνή βοώντος εν τη ερήμω, ετοιμάσατε την οδόν Κυρίου, ευθείας ποιείτε τας τρίβους αυτού» (Μάρκ. 1,3) αναφέρει ο προφήτης.
Κυριακή προ των Φώτων Η ασκητική Ορθοδοξία Ην δε Ιωάννης ενδεδυμένος τρίχας καμήλου και ζώνην δερματίνην περί την οσφύν αυτού και εσθίων ακρίδας και μέλι άγριον (Μαρκ. α’,6)

Απόδοση στα Νεοελληνικά
Ο Ιωάννης φορούσε ρούχο από τρίχες καμήλας και δερμάτινη ζώνη στη μέση του, έτρωγε ακρίδες, και μέλι από αγριομέλισσες

Παρουσιάζοντας η σημερινή ευαγγελική περικοπή το πρόσωπο, το κήρυγμα και το έργο του Ιωάννου του Προδρόμου, του Βαπτιστού του Χριστού, καθώς επίσης και την επίδραση που είχε στον λαό η διδασκαλία του, μας προετοιμάζει για την μεγάλη εορτή των Θεοφανίων. Επίσης, επειδή είναι η πρώτη Κυριακή του νέου χρόνου, μας δίδεται η δυνατότητα να δούμε τον αληθινό χαρακτήρα της Ορθοδοξίας.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ (Μαρκ. 1, 1-8)
Η αρχή του χαροποιού μηνύματος για τον ερχομό του Ιησού Χριστού, που είναι ο Υιός του Θεού, είναι ο Ιωάννης, ο Βαπτιστής και Πρόδρομος του Κυρίου. Και έγινε ο Ιωάννης η αρχή του ευαγγελίου, σύμφωνα με εκείνο που λέει ο επουράνιος πατέρας στο Μεσσία δια του προφήτου Μαλαχία: «Να, εγώ στέλνω μπροστά από σένα τον απεσταλμένο μου, για να προετοιμάσει τις ψυχές των ανθρώπων, να σε υποδεχτούν σαν Λυτρωτή και έτσι να ανοίξει εμπρός από σένα δρόμο, ώστε να πλησιάσεις σαν δάσκαλος και σωτήρας τους ανθρώπους».
Κυριακή Πρό των Φώτων - Προδρομική παρουσία


(Μαρκ. α΄ 1-8)  (Β΄ Τιμ. δ΄ 5-8)
Προδρομική παρουσία
«Φωνή βοώντος εν τη ερήμω»
Το ευαγγελικό ανάγνωσμα της Κυριακής προ των Φώτων αναφέρεται στη δράση του Ιωάννη του Προδρόμου, στο πρόσωπο του οποίου εκπληρώνονται δύο προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης. Στην πρώτη σημειώνεται ότι ο Θεός θ’ αποστείλει τον προάγγελό του για να προετοιμάσει το δρόμο για τον ερχομό του Μεσσία, ο οποίος θα φέρει τη σωτηρία στον κόσμο. Στη δεύτερη, ο προφήτης Ησαϊας εμφανίζει τον Πρόδρομο ως «φωνή βοώντος εν τη ερήμω» που συμβουλεύει τους ανθρώπους να ετοιμαστούν για τον ερχομό του Χριστού και να ακολουθήσουν το δρόμο της μετάνοιας.
Κυριακή Πρό των Φώτων - «Η αγριέλαιος και η καλιέλαιος»


«Η αγριέλαιος και η καλιέλαιος»
 Βοά ο Ιωάννης στην έρημο και η φωνή του σαν αντίλαλος ηχεί στα πέρατα της οικουμένης. Το μήνυμα που μεταφέρει δεν είναι άλλο, από το να ετοιμαστεί ο δρόμος που θα διαβεί ο Σωτήρας και Λυτρωτής. Ο δρόμος πρέπει να είναι ευθύς χωρίς κανένα απολύτως εμπόδιο, επειδή, όπως κηρύττει ο ίδιος, βαπτίζει το βάπτισμα της μετανοίας, αλλά ακριβώς πίσω του βρίσκεται εκείνος που θα βαπτίσει με το Άγιο Πνεύμα.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ «Φωνή βοώντος εν τη ερήμω…» (Μαρκ. 1,3) -Αρχιμανδρίτης Κοσμάς Λαμπρινός
Σε λίγες μέρες, θα εορτάσουμε τα άγια Θεοφάνεια του Σωτήρος Χριστού. Και θα δούμε με τα μάτια της ψυχής μας τον Χριστό να μπαίνει στα νερά του Ιορδάνη και να αγιάζει αυτά αλλά και όλους τους ανθρώπους.
Την Κυριακή, δε, προ των Φώτων, η αγία μας Εκκλησία μας δείχνει πως ο άνθρωπος φωτίζεται πραγματικά. Μας αναφέρει συγκεκριμένα το χωρίο του προφήτη Ησαία που μας λέει σχετικά με το κήρυγμα του αγίου Ιωάννου στην έρημο του Ιορδάνη. «Φωνή βοώντος εν τη ερήμω, ετοιμάσατε την οδόν Κυρίου, ευθείας ποιείτε τας τρίβους αυτού» (Μάρκ. 1,3) αναφέρει ο προφήτης.
Στὸ κατώφλι τοῦ νέου χρόνου - Anthony Bloom

Καθὼς ὁ ἕνας χρόνος διαδέχεται τὸν ἄλλον σᾶς μιλοῦσα γιὰ τὴν νέα χρονιὰ ποὺ ἐρχόταν παρομοιάζοντάς την μὲ μιὰ πεδιάδα πού, ἀκηλίδωτη, ἁγνή, εἶναι σκεπασμένη ἀπὸ χιόνι, καὶ ζητοῦσα νὰ δώσετε προσοχὴ στὸ γεγονὸς ὅτι πρέπει νὰ βαδίζουμε μὲ ὑπευθυνότητα ἐκεῖ ποὺ ἁπλώνεται τὸ λευκὸ τοπίο ποὺ εἶναι ἀκόμα παρθένο, ἐπειδὴ σύμφωνα μὲ τὸν τρόπο ποὺ βαδίζουμε, θὰ ὑπάρχει μιὰ ὁδὸς ποὺ θὰ τὸ διασχίζει, ὅταν ἀκολουθοῦμε τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἢ βήματα πλανεμένα ποὺ μοναχὰ θὰ λερώνουν τὴν λευκότητα τοῦ χιονιοῦ. Ἀλλὰ ἕνα πράγμα δὲν μποροῦμε, οὔτε πρέπει νὰ ξεχάσουμε τούτη τὴ χρονιὰ περισσότερο ἀπὸ τὶς προηγούμενες φορές, εἶναι ὅτι ὑπάρχει σκοτάδι ποὺ περιβάλλει, καλύπτει τούτη τὴ λευκότητα καὶ αὐτὸ τὸ ἄγνωστο τοπίο, ὅπως ἕνας τροῦλος, ἕνα σκοτάδι μὲ λίγα ἢ πολλὰ ἀστέρια, πλὴν ὅμως ἕνα σκοτάδι θολό, ἐπικίνδυνο καὶ τρομακτικό. Βγαίνουμε ἀπὸ μία χρονιά, ὅπου ὅλοι μας ἔχουμε ἀντιληφθεῖ τὸ σκοτάδι ὅπου εἶναι ἀκόμαδιαδεδομένη ἡ βία καὶ ἡ σκληρότητα.