ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ
Στό σημερινό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα ἀκούσαμε τὸν Ἀπόστολο Παύλο νὰ μᾶς λέει: «Στὸν καθένα μας, ὅμως, δόθηκε χάρισμα, σύμφωνα μὲ τὸ μέτρο τῆς δωρεᾶς τοῦ Χριστοῦ. Γι’ αὐτὸ καὶ λέει ἡ Γραφή: Ἀνέβηκε ψηλά, πῆρε μαζί του αἰχμαλώτους, ἔδωσε δῶρα στοὺς ἀνθρώπους. Τὸ «ἀνέβηκε», ὅμως, τί ἄλλο σημαίνει παρὰ πὼς προηγουμένως κατέβηκε ἐδῶ κάτω στὴ γῆ; Αὐτὸς ποὺ κατέβηκε εἶναι ὁ ἴδιος ποὺ ἀνέβηκε πάνω ἀπ’ ὅλους τοὺς οὐρανούς, γιὰ νὰ γεμίσει μὲ τὴν παρουσία του τὸ σύμπαν. Αὐτὸς σὲ ἄλλους ἔδωσε τὸ χάρισμα ἀποστόλου, σὲ ἄλλους τοῦ προφήτη, σὲ ἄλλους τοῦ εὐαγγελιστῆ καὶ σ’ ἄλλους τοῦ ποιμένα καὶ δασκάλου, γιὰ νὰ καταρτίζουν καὶ νὰ διακονοῦν τοὺς πιστούς, ὥστε νὰ οἰκοδομεῖται τὸ σῶμα τοῦ Χριστοῦ. Ἔτσι θὰ καταλήξουμε ὅλοι στὴν ἑνότητα ποὺ δίνει ἡ πίστη καὶ ἡ βαθιὰ γνώση τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, θὰ γίνουμε ὥριμοι καὶ θὰ φτάσουμε στὴν τελειότητα ποὺ μέτρο της εἶναι ὁ Χριστός.»

Τὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα δὲν ἀναφέρεται συγκεκριμένα στὸ γεγονὸς τῆς Βάπτισης τοῦ Κυρίου, τὴν ὁποία πρὸ λίγων ἡμερῶν ἑορτάσαμε, ἀλλὰ παραπέμπει στὸ μυστήριο τῆς Θείας Οἰκονομίας γιὰ τὴ σωτηρία τῶν ἀνθρώπων, τὸ ὁποῖο ἀποκάλυψε στὴν ἀνθρωπότητα ὁ Χριστὸς μὲ τὴν ἐνανθρώπησή του. Ὁ Χριστὸς κατὰ τὴ Βάπτισή του στὸν Ἰορδάνη ποταμό, παρουσιάζεται καὶ ὁμολογεῖται ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων ὡς ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ὁ Λυτρωτὴς καὶ Σωτῆρας τοῦ κόσμου. Τὴν ἴδια αὐτὴ ἀλήθεια ὑπογραμμίζει καὶ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στὸ παρόν ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα. Ὁ Χριστὸς μὲ τὴν ἐνανθρώπησή του, τὴ Σταυρική του Θυσία, τὴν Ἀνάσταση καὶ τὴν Ἀνάληψή του στοὺς οὐρανοὺς γίνεται ἡ πηγὴ χάριτος καὶ ὁ διανομέας τῶν ποικίλων χαρισμάτων τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας.

        Ὁ ἄνθρωπος μὲ τὸ Ἅγιο Βάπτισμα ἀναγεννᾶται πνευματικὰ μὲ τὴ Χάρη τοῦ Θεοῦ. Λαμβάνοντας τὸ Βάπτισμα γινόμαστε μέλη τοῦ σώματος τῆς Ἐκκλησίας καὶ εἴμαστε συνδεδεμένοι μὲ τὴν κεφαλὴ αὐτοὺ τοῦ σώματος, ποὺ εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Χριστός. Ὁ σύνδεσμος αὐτὸς τῆς ἑνότητας δὲν περιορίζεται μόνο στὴ σχέση μὲ τὴν κεφαλή, ἀλλὰ ἐπεκτείνεται καὶ σὲ ὅλα τὰ μέλη τοῦ σώματος. Τὸ κάθε μέλος εἶναι συνδεδεμένο ἁρμονικὰ μὲ τὴν κεφαλὴ τοῦ σώματος, ἀλλὰ ταυτόχρονα καὶ μὲ ὅλα τὰ ὑπόλοιπα μέλη. Μέσα στὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας τὸ κάθε μέλος ἔχει τὴ δική του θέση καὶ ἀποστολὴ «κατὰ τὸ μέτρον τῆς δωρεᾶς τοῦ Χριστοῦ». Δηλαδὴ, ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, ἡ κεφαλὴ τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἐκεῖνος ποὺ παρέχει τὰ διάφορα χαρίσματα στὰ μέλη τοῦ σώματος. Τὰ δῶρα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἶναι ἡ διανομὴ καὶ χορήγηση τῶν χαρισμάτων ἀπὸ τὴ δωρεὰ τοῦ Χριστοῦ. Δὲν ὑπάρχει βαπτισμένος ἄνθρωπος ποὺ νὰ μὴν παίρνει τὴ δωρεὰ τοῦ Χριστοῦ μὲ τὰ χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Δίδονται, δηλαδὴ, ὡς δωρεὰ στοὺς πιστοὺς κατὰ τὴν κρίση τοῦ Θεοῦ καὶ ἀνάλογα μὲ τὴν πίστη μας πρὸς αὐτόν, ἀλλὰ σὲ καμία περίπτωση δὲν ἀποτελοῦν ἀμοιβὴ τῆς ἀξίας ἢ τῶν ἱκανοτήτων μας.

       Τὰ χαρίσματα, ὅμως, τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ὅπως ἀναφέραμε, προσφέρονται μὲ βάση τὸ μέτρο τοῦ Χριστοῦ, ποὺ αὐτὸ ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὸ βαθμὸ καὶ τὸ μέτρο τῆς λειτουργίας τῆς βουλήσεως τοῦ ἀνθρώπου. Δὲν μπορεῖ κάποιος νὰ ἔχει ὅλα τὰ χαρίσματα· τὰ χαρίσματα εἶναι πολλὰ καὶ ποικίλα. Μόνο ὁ Χριστὸς ὡς ἄνθρωπος εἶχε ὅλες τὶς δωρεὲς καὶ τὰ χαρίσματα. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος χαρακτηρίζει αὐτὰ τὰ χαρίσματα, ὡς καρπὸ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στὸν ἄνθρωπο, ποὺ καλεῖται νὰ καλλιεργήσει στὸ χῶρο τῆς Ἐκκλησίας «εἰς ἔργον διακονίας, εἰς οἰκοδομὴν τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ» (Γαλ. 5,22). Ὁ δυναμισμὸς τῶν χαρισμάτων διοχετεύεται στὸ χῶρο τῆς Ἐκκλησίας, ὅπου ὁ Χριστὸς τὰ ἐμπιστεύεται στοὺς Ἁγίους Ἀποστόλους, Προφῆτες, Εὐαγγελιστές, Ποιμένες καὶ Διδασκάλους. Τὰ χαρίσματα στὴν Ἐκκλησία δὲν προσφέρονται οὔτε ἀδιάκριτα, οὔτε ἄσκοπα. Τὰ χαρίσματα λειτουργοῦν σωστά, ἂν προσφέρονται καὶ βοηθοῦν στὸν καταρτισμὸ τῆς ἁγιότητας. Τὰ χαρίσματα καὶ οἱ χαρισματοῦχοι ἄνθρωποι τῆς Ἐκκλησίας, δὲν ἀποσκοποῦν στὴν αὐτοπροβολή, ἀλλὰ στὴν οἰκοδομὴ τοῦ σώματος τῆς Ἐκκλησίας, στὴν κατάκτηση τῆς ἁγιότητας τῶν πιστῶν. Ἄλλωστε ἡ πορεία τοῦ πιστοῦ ἀνθρώπου δὲν ἔχει ἀποκλειστικὸ - ἀτομικὸ χαρακτήρα, κανεὶς δηλαδὴ δὲν πορεύεται πρὸς τὴν τελειότητα μόνος του, ἀλλὰ πορευόμαστε ὡς κοινωνία προσώπων. Ἡ Ἐκκλησία προβάλλει τὴν κοινότητα καὶ τὴν κοινωνία καὶ ὄχι τὴν ἀτομοκρατία. Ἡ σωτηρία ἑνὸς πιστοῦ εἶναι ὑπόθεση ὅλης τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἡ σωτηρία τῶν μελῶν τῆς Ἐκκλησίας ἀφορᾶ τὸν κάθε πιστό. Ἂς μὴν λησμονοῦμε πὼς ὁ Τριαδικὸς Θεὸς εἶναι κοινωνία ἀγάπης τριῶν προσώπων. Ἀκολούθως, ὁ Ἀπόστολος Παῦλος μὲ βάση τὴ θεολογία αὐτὴ τονίζει: «μέχρι καταντήσωμεν οἱ πάντες εἰς τὴν ἑνότητα τῆς πίστεως καὶ τῆς ἐπιγνώσεως τοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, εἰς ἄνδρα τέλειον, εἰς μέτρον ἡλικίας τοῦ πληρώματος τοῦ Χριστοῦ».

      Αὐτὰ, λοιπὸν, τὰ χαρίσματα καλούμαστε ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι νὰ καλλιεργήσουμε. Κατὰ τὸν Ἅγιο Νικόλαο Καβάσιλα τὰ χαρίσματα εἶναι σὰν τοὺς σπόρους, ποὺ μπορεῖ ἡ ποικιλία καὶ ὁ ἀριθμός τους νὰ ἐξαρτῶνται ἀπὸ τὸν Σπορέα, ἡ ὡρίμαση καὶ τὸ μέγεθος, ὅμως, ἀπὸ τὴν εὔφορη γῆ, τὴν ἀγαθὴ δηλαδὴ προαίρεση τοῦ ἀνθρώπου.