ΜΗΝΥΜΑ

ΓΙΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΥΡΙΑΚΩΝ, ΕΟΡΤΩΝ ΚΑΙ ΑΓΙΩΝ ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΕΤΙΚΕΤΕΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2017

''Βρέφος βραχύ τε και υπομάσθιον''

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καστορίας κ. Σεραφείμ

Αναλύοντας ο Άγιος Κύριλλος Πατριάρχης Αλεξανδρείας, ο και υπέρμαχος της Tρίτης Οικουμενικής Συνόδου, το γεγονός της Υπαπαντής του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, και χρησιμοποιώντας ως βάση την Αγία Γραφή και συγχρόνως την Ιερά Παράδοση, παρουσιάζει στο λαό του και διαχρονικά σε όλο το πλήρωμα της Εκκλησίας, το βάθος της Θείας Οικονομίας και της άφατης συγκαταβάσεως του Υιού και Λόγου του Θεού.
Η Υπαπαντή του Κυρίου (2 Φεβρουαρίου)

του Κων. Α. Οικονόμου, δασκάλου.
Ο “ΤΥΠΟΣ” ΤΗΣ ΥΠΑΠΑΝΤΗΣ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ: Στην Παλαιά Διαθήκη ((Εξ. ιγ', 9,Λευιτ. ιβ', 1-6), διαβάζουμε ότι ο Θεὸς ζήτησε απὸ το Μωυσή την καθιέρωση-προσφρορά κάθε πρωτότοκου αγοριού με τη συμπλήρωση των σαράντα ημερών, σαν μιὰ θυσία σε μνήμη του γεγονότος ότι ο Ισραὴλ σώθηκε απὸ τη δουλεία των Αιγυπτίων μέσω του θανάτου όλων των πρωτοτόκων της Αιγύπτου.
''Οι οδηγοί προς τα άνω''
Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καστορίας κ. Σεραφείμ

Η σύναξη των τριών μεγάλων Πατέρων και Οικουμενικών Διδασκάλων, Βασιλείου του Μεγάλου, Γρηγορίου του Θεολόγου και Ιωάννου του Χρυσοστόμου, στο τέλος του μηνός Ιανουαρίου, μας δίνει την ευκαιρία να σταθούμε με πολύ σεβασμό μπροστά στις άγιες μορφές τους, προκειμένου να πάρουμε ωφέλιμα διδάγματα και μηνύματα για τη ζωή και τη διακονία μας.

Σάββατο 28 Ιανουαρίου 2017

Κυριακή 29 Ἰανουαρίου (ΙΖ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ) (Ματθ. ιε΄ 21-28)
Μιά ὀδυνώμενη μάνα, ἀδελφοί, μᾶς παρουσιάζει τό Εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα. Μιά γυναίκα, ἡ ὁποία ἀντιμετωπίζει τόν Κύριο σέ μιά παράδοξη πάλη. Καί ὁ Κύριος τή δοκιμάζει ὥς τό ἔσχατο σημεῖο τῆς ἀντοχῆς της. Εἶναι ἡ Χαναναία.

Ὅπως μᾶς πληροφορεῖ ὁ ἱερός Εὐαγγελιστής, ὁ Κύριος φεύγοντας ἀπό τήν Γεννησαρέτ ἔρχεται στήν περιοχή τῶν εἰδωλολατρικῶν πόλεων Τύρου καί Σιδῶνος. Ἐκεῖ λοιπόν, Τόν πλησιάζει μιά εἰδωλολάτρις Χαναναία καί κραυγάζει: «Ἐλέησόν με, Κύριε, υἱέ Δαυίδ, ἡ θυγάτηρ μου κακῶς δαιμονίζεται». Ζητάει τό ἔλεος τοῦ Κυρίου γιά τήν κόρη της, πού εἶναι δαιμονισμένη. Φαίνεται πώς εἶχε ἀκούσει γιά τόν Κύριο καί, παρότι ἦταν εἰδωλολάτρις, Τόν ἀναγνώριζε ὡς ἀπεσταλμένο τοῦ Θεοῦ, ὡς τόν Μεσσία, πού περίμεναν οἱ Ἑβραῖοι. Γι’ αὐτό καί ζητάει τό ἔλεός Του γιά τή δαιμονισμένη κόρη της.
ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 29 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ

Κυριακή 29 Ἰανουαρίου 2017

( Β΄Κορ. στ΄16-ζ΄1 )

Διδακτικός καί παραινετικός ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, ἀδελφοί μου, ὅπως πάντα, ἔχοντας πλήρη συναίσθησιν τῆς ἀποστολῆς του, γράφει τήν Β΄ πρός Κορινθίους ἐπιστολήν του, διδάσκει, νουθετεῖ, συμβουλεύει, οἰκοδομεῖ, πρωτίστως τούς κατοίκους τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κορίνθου, ἀλλά καί ὅλον τόν νέον Ἰσραήλ, ὅλο τό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, τόν Χριστιανόν τῆς κάθε ἐποχῆς, ἄρα καί ὅλους ἐμᾶς.

Παρασκευή 27 Ιανουαρίου 2017

Κυριακή ΙΖ’ Ματθαίου (Χαναναίας), Ματθαίου ιε΄

Διήγηση περικοπής

Ο Ιησούς Χριστός πορεύεται στις περιοχές Τύρου και Σιδώνος. Μια ταλαιπωρημένη Χαναναία γυναίκα δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον να γνωρίσει τον Κύριο, για τον οποίο φαίνεται να είχε ακούσει πολλά. Γνώριζε δηλαδή για τις θεραπευτικές ικανότητες του Χριστού και ήδη μέσα στην καρδιά της άρχισε να υπάρχει η βαθιά πίστη για το πρόσωπό του. Έχοντας λοιπόν αυτή την πίστη και τη βεβαιότητα ότι ο Χριστός είναι ο Μεσσίας ζητά το έλεός του, «ελέησόν με, Κύριε, υιέ Δαβίδ• ή θυγάτηρ μου κακώς δαιμονίζεται». Ζητά το έλεός του και τη χάρη του, ώστε να θεραπευτεί η θυγατέρα της, η οποία κατεχόταν από δαιμονικό πνεύμα. Ο Κύριος στην αρχή δε δίνει σημασία στις παρακλήσεις της Χαναναίας. Δεν της απαντάει καθόλου, εκείνη όμως εξακολουθεί να φωνάζει: «ελέησε με, Κύριε, υιέ του Δαβίδ». Ο Κύριος για να δοκιμάσει ακόμα περισσότερο την πίστη της γυναίκας της λέγει: Δεν είναι σωστό να πάρω το ψωμί, που είναι για τα παιδιά, δηλαδή για τους Ισραηλίτες, και να το δώσω στους εθνικούς, δηλαδή στους ειδωλολάτρες». Τότε η Χαναναία γυναίκα αποκαλύπτει το μεγαλείο της πίστης της, απαντώντας στον Κύριο: «Έχεις δίκαιο, Κύριε, του λέγει. Όμως και τα σκυλάκια, που είμαστε εμείς οι εθνικοί – ειδωλολάτρες, τρώνε από τα ψίχουλα, που πέφτουν από το τραπέζι των κυρίων τους». Τότε ο Χριστός επιβραβεύει την ακλόνητη πίστη της, γι’ αυτό και της λέγει μπροστά σ’ όλους: «Γυναίκα, είναι πολύ μεγάλη η πίστη σου. Ας γίνει όπως εσύ θέλεις». Και αμέσως συντελέστηκε το θαύμα και θεραπεύτηκε η άρρωστη θυγατέρα της, που εκείνη την ώρα βρισκόταν στο σπίτι της.

Πίστη

Στη σημερινή ευαγγελική περικοπή ο Ιησούς Χριστός επιτελεί ένα από τα αναρίθμητα θαύματα της επί γης παρουσίας και δράσης του. Το θαύμα όμως αυτό της θεραπείας της θυγατέρας της Χαναναίας γυναίκας μας δίνει την ευκαιρία να εμβαθύνουμε στην έννοια και σημασία της πίστης.
Ἡ ἀληθινὴ πίστη

Εὐαγγέλιον Τῆς Κυριακῆς: Ματθ. ιε΄ 21-28

«Ὦ γύναι, μεγάλη σου ἡ πίστις!»

Στὸ σημερινὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα εἴδαμε μιὰ πονεμένη μητέρα νὰ ζητᾶ ἐπίμονα ἀπὸ τὸν Κύριο τὴ θεραπεία τῆς δαιμονισμένης κόρης της. Ὁ Κύριος τὴ θεράπευσε ὄχι ἀμέσως, ἀλλὰ ἀφοῦ δοκίμασε τὴν πίστη τῆς μητέρας. Ἡ δυνατὴ πίστη τῆς Χαναναίας μᾶς δίνει τὴν ἀφορμὴ νὰ δοῦμε σήμερα τί εἶναι ἡ πίστη καὶ πῶς μποροῦμε νὰ τὴν ἀποκτήσουμε. 

1. Τί εἶναι «πίστη»
Ὁ ἔμψυχος ναὸς τοῦ Θεοῦ

Ἀπόστολος 29 Ἰανουαρίου 2017, ιζ΄ Κυριακῆς: Β΄ Κορ. ς΄ 16 - ζ΄ 1

«Ὑμεῖς ἐστε ναὸς Θεοῦ ζῶντος»

Ἀναρίθμητοι εἶναι οἱ ἱεροὶ ναοὶ γύρω μας. Εἰδικὰ στὴν ὀρθόδοξη Ἑλλάδα μας δὲν ὑπάρχει χωριὸ καὶ συνοικία χωρὶς τὸ δικό τους ναό. Μεγαλόπρεπα οἰκο­δο­μήματα ἢ ταπεινὰ ἐξωκκλήσια, ­γίνονται τὸ καθένα τόπος ἅγιος καὶ ἱερός, ἀ­φιερω­μένος στὴ λατρεία τοῦ Θεοῦ, ὅ­­­πως τὸ θέλει ἡ πίστη κι ἡ εὐλάβεια τῶν ἀνθρώπων. 
Ὡστόσο τὸ σημερινὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα μᾶς παρουσιάζει κάποιους ἄλ­λους ναούς. Ποιοὶ εἶναι αὐτοί; –Ἐσεῖς! μᾶς ἀπαντᾶ ὁ ἀπόστολος Παῦλος. «Ὑ­­μεῖς ἐστε ναὸς Θεοῦ ζῶντος». Ὁ ­καθένας ἀ­­­­­­­­πὸ ἐμᾶς τοὺς πιστοὺς χριστιανοὺς εἶναι ἔμψυχος ναὸς στὸν ὁποῖο κατοικεῖ καὶ ἀναπαύεται ὁ ἅγιος Θεός.
Πρόκειται γιὰ μία ἐκπληκτικὴ τιμὴ ποὺ κάνει ὁ Θεὸς στὸν ἄνθρωπο. Ἀξίζει λοι­πὸν σήμερα νὰ δοῦμε πῶς ἐξηγεῖται τὸ ὅτι εἴμαστε ναοὶ τοῦ Θεοῦ καὶ ποιὸ εἶ­ναι τὸ χρέος μας ἀπέναντι σ’ αὐτὴν τὴν πραγματικότητα.

1. Εἴμαστε ναοὶ τοῦ Θεοῦ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΖ΄ ΛΟΥΚΑ - Ματθ. 15, 21-28 (29/1/2017)

Τί είναι το θαύμα και πότε πραγματοποιείται

Ένα ακόμα σημείο, αποκαλυπτικό της Θεϊκής ισχύος και της επιβολής του Ιησού πάνω στην τάξη της φύσης, περιγράφει το σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα. Πρόκειται για τη θεραπεία και την λύτρωση από την κυριαρχία του διαβόλου της θυγατέρας μιας Χαναναίας γυναίκας.
Το σημείο αυτό, που, στη λαϊκή γλώσσα, έχει επικρατήσει να ονομάζεται θαύμα, μάς παρέχει την ευκαιρία να μιλήσουμε για την φύση και την ουσία του και να παρουσιάσουμε τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες εκδηλώνεται και πραγματοποιείται, είτε από τον ίδιο τον Κύριο, είτε από τους Αποστόλους, είτε από τους Αγίους της Εκκλησίας, στη διάρκεια των αιώνων, πάντα, όμως, εν ονόματι Ιησού Χριστού.
ΚΥΡΙΑΚΗ 29 IANOYAΡΙΟΥ 2017 – IZ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(Ματθ. ιε΄ 21-28) (Β΄ Κορ. στ΄ 16-18-ζ΄ 1)

Οι ζητούντες τον Κύριο

«Εξήλθε των ορίων αυτής»

 Η Χαναναία γυναίκα (συροφοίνισσα, ειδωλολάτρισσα), που βίωνε την απόρριψη των συνανθρώπων της και ζούσε στο περιθώριο της κοινωνίας, αποτόλμησε την πιο ηρωική αλλά και σωτήρια έξοδο. Περνούσε το δικό της δράμα και αισθάνθηκε την ανάγκη να ζητήσει το έλεος του Θεού για να σωθεί η θυγατέρα της. Βρισκόταν υπό την κυριαρχία δαιμονικών δυνάμεων. «Εξήλθε των ορίων αυτής» για να συναντήσει τον Χριστό. Έκανε την πιο αποφασιστική κίνηση της ζωής της.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΖ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ – 29 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2017

(Μτθ. ιε΄ 21-28)

«Ὧ γύναι, μεγάλη σου ἡ πίστης»

Ὁ ἀβάσταχτος πόνος γιὰ τὴν ἀρρώστεια τοῦ παιδιοῦ της ἔκανε τὴ δυστυχισμένη Μητέρα νὰ πάρει τοὺς δρόμους μακρυὰ ἀπὸ τὸ χωριὸ της πρὸς ἀναζήτηση τῆς τελευταίας της ἐλπίδος, τοῦ Ἰησοῦ. Τὸν συνάντησε στὰ μέρη Τύρου καὶ Σιδῶνος καὶ μόλις ἀτένισε τὴν φιλεύσπλαχνη μορφὴ του ἔβγαλε σπαρακτικὲς φωνὲς καὶ κραυγὲς πόνου: «Ἐλέησόν με Κύριε, υἱὲ Δαβίδ· ἡ θυγάτηρ μου κακῶς δαιμονίζεται». Τὸν παρακαλεῖ μὲ ὅλη τὴ δύναμη τῆς ψυχῆς της. Δὲν ἀντέχει ἄλλο νὰ βλέπει τὸ κορίτσι της νὰ τυραννεῖται ἀπὸ τὸ δαιμόνιο. Εἶχε γυρίσει ὅλους τους γιατρούς, εἶχε ξοδέψει ὅλη της τὴν περιουσία μὰ κανεὶς δὲν μπόρεσε νὰ τὴν βοηθήσει. Ἀπογοητευμένη ἀπὸ τὶς ἐγκόσμιες δυνάμεις καταφεύγει στὸν Ἰησοῦ μὲ τὴν βεβαιότητα, ὅτι μόνο Ἐκεῖνος μπορεῖ νὰ τὴν θεραπεύσει.
ΑΝΑΚΟΜΙΔΗ ΛΕΙΨΑΝΩΝ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΦΟΡΟΥ

Ὁ ἅ­γι­ος Ἰ­γνά­τι­ος ὁ Θε­ο­φό­ρος δι­ε­τέ­λε­σε μα­θη­τὴς τοῦ Εὐ­αγ­γε­λι­στῆ Ἰ­ω­άν­νη καὶ ἦ­ταν ὁ δεύ­τε­ρος κα­τὰ σει­ρὰ ἐ­πί­σκο­πος Ἀν­τι­ο­χεί­ας. Ἐ­πὶ αὐ­το­κρά­το­ρα Τρα­ϊ­α­νοῦ, πε­ρὶ τὸ ἔ­τος 110, ξέ­σπα­σε διω­γμὸς ἐ­ναν­τί­ον τῶν Χρι­στια­νῶν στὴν Ἀν­τι­ό­χει­α, κα­τὰ τὴ δι­άρ­κει­α τοῦ ὁ­ποί­ου συ­νε­λή­φθη καὶ ὁ ἅ­γι­ος Ἰ­γνά­τι­ος. Σι­δη­ρο­δέ­σμι­ος ὁ­δη­γή­θη­κε ἀ­πὸ τὴν Ἀν­τι­ό­χει­α στὴ Ρώ­μη. Δι­ερ­χό­με­νος ἀ­πὸ τὴ Σμύρ­νη προ­σῆλ­θαν πρὸς ἐ­πί­σκε­ψη καὶ πα­ρα­μυ­θί­α του ἐκ­πρό­σω­ποι δι­α­φό­ρων Ἐκ­κλη­σι­ῶν τῆς Μ. Ἀ­σί­ας. Αὐ­τοὶ ἀ­να­χω­ρῶν­τας ἔ­λα­βαν ἀ­πὸ τὸν Ἰ­γνά­τι­ο Ἐ­πι­στο­λὲς γιὰ τὶς Ἐκ­κλη­σί­ες ἀπ’ ὅ­που προ­έρ­χον­ταν, δηλαδὴ αὐ­τὲς τῆς Ἐ­φέ­σου, τῆς Μα­γνη­σί­ας καὶ τῶν Τράλ­λε­ων. Τὸ πε­ρι­ε­χό­με­νό τους πε­ρι­λαμ­βά­νει εὐ­χα­ρι­στί­ες γιὰ τὸ ἐν­δι­α­φέ­ρον πρὸς τὸ πρό­σω­πό του καὶ πα­ράλ­λη­λα συμ­βου­λεύ­ει ὁ­μό­νοι­α, πει­θαρ­χί­α, ἐμ­μο­νὴ στὴν κα­τὰ Χρι­στὸν ἀ­ρε­τὴ καὶ ἀ­πο­φυ­γὴ τῶν αἱ­ρέ­σε­ων. Ἰ­δι­αι­τέ­ρως ὅ­μως συ­νι­στᾶ ὑ­πα­κο­ὴ πρὸς τὸν ἐ­πί­σκο­πο, ὁ ὁ­ποῖ­ος ἐ­κλαμ­βά­νε­ται ὡς ἐκ­πρό­σω­πος τοῦ Ἰ­η­σοῦ Χρι­στοῦ.
“ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ” ΚΥΡΙΑΚΗ ΛΔ΄

29η Ιανουαρίου 2017

(Β΄ Κορινθίους Στ΄, 16 – Ζ΄ 1)

«Τι είδους συμφωνία μπορεί να υπάρχει μεταξύ Χριστού και διαβόλου; Τίνος είδους συμβιβασμός μπορεί να γίνει μεταξύ τού ναού τού αληθινού Θεού και τού ειδωλολατρικού ναού; Είστε κατοικητήριο τού Θεού. Γι αυτό να απομακρυνθείτε από την απιστία και να ξεχωρήσετε από την απιστία και να ξεχωρήσετε από τους απίστους, λέει ο Θεός. Και θα σας δεχθώ στην Βασιλεία μου και θα σας δεχθώ στην Βασιλεία μου και θα είμαι Πατέρας σας και σεις παιδιά μου….Αφού λοιπόν έχουμε αυτές τις υποσχέσεις του Θεού, ας φροντίσουμε να μένουμε μακριά από κάθε αμαρτία, επιτελούντες αγιότητα με φόβο Θεού!».
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΖ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ
Απόστολος: Β΄ Κορ. στ΄ 16-18, ζ΄1
Ευαγγέλιο: Ματθ. ιε΄ 21-28
29 Ιανουαρίου 2017
«Ω γύναι, μεγάλη σου η πίστις. Γενηθήτω σοι ως θέλεις» (Ματθ. ιε΄ 28)
Διπλή «έξοδο» με σημαντικά μηνύματα μας παρουσιάζει το σημερινό ευαγγέλιο. Έξοδο του Ιησού από τα όρια του Ισραήλ, αλλά και έξοδο μιας γυναίκας, της Χαναναίας, από τα όρια της Τύρου και της Σιδώνος ιδιαίτερα σημαντική. Σε μια εποχή που είχε εκδηλωθεί η εχθρότητα των θρησκευτικών αρχόντων του Ισραήλ εναντίον του Ιησού και ιδιαίτερα της αποδοχής του ως Μεσσία και Λυτρωτή, ένας άλλος κόσμος, ο ειδωλολατρικός, τον αποδέχεται ως Μεσσία στο πρόσωπο της Χαναναίας. Με τον τρόπο αυτό επιβεβαιώνεται από τη μια ο Προφήτης Ησαΐας που έλεγε ότι «και τω ονόματι αυτού έθνη ελπιούσι» (Ματθ. ιβ΄ 21) και στ’ όνομα του θα στηρίξουν τα έθνη την ελπίδα τους. Από την άλλη επιβεβαιώνεται έμμεσα η προειδοποίηση του ίδιου του Ιησού προς τους Ιουδαίους ότι: «αρθήσεται αφ’ υμών η βασιλεία του Θεού και δοθήσεται έθνει ποιούντι τους καρπούς αυτής (Ματθ. κα 43). Ο Θεός θα σας αφαιρέσει το προνόμιο να είστε λαός της βασιλείας του, και θα το δώσει σ’ ένα λαό που θα παράγει τους καρπούς της βασιλείας.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ»

Στήν σημερινή εὐαγγελική περικοπή ἡ Χαναναία γυναίκα παρακαλεῖ τόν Χριστό νά θεραπεύσει τήν κόρη της ἡ ὁποία «κακῶς δαιμονίζεται». Ὁ πόνος τοῦ παιδιοῦ της τήν πλημμυρίζει. Ποθεῖ ὁλόψυχα νά τό λυτρώσει ἀπό τή δαιμονική κυριαρχία καί εἶναι ἔτοιμη νά κάνει τό πᾶν γι’ αὐτό. Ἡ δύναμη τῆς στοργῆς ὁπλίζει τόν ἄνθρωπο μέ γρανιτένια θέληση. Τίποτα δέ λυγίζει τήν πραγματική ἀγάπη. Τίποτα δέ φέρνει πιό κοντά στό Θεό ἀπ’ αὐτή.
Κήρυγμα Κυριακῆς 29.1.2017

Κυριακή ιζ΄ Ἐπιστολῶν

(Β΄ Κορ. στ΄ 16-ζ΄,1)

Ἡ στάση τῶν  συγχρόνων ἀνθρώπων μπροστὰ στὸ ἀνθρώπινο σῶμα χαρακτηρίζεται ἀπὸ δύο ἀκρότητες τὴ σαρκολατρία  καὶ τῆς κερδοσκοπίας. Ἡ πρώτη τάση τὸ θεοποίει καὶ τὸ κάνει εἴδωλο  τῆς ἐποχῆς. Καὶ ἡ δεύτερη τὸ συνθλιβεῖ κάτω ἀπὸ τὶς σύγχρονες ἐξουθενωτικὲς συνθῆκες ζωῆς καὶ ἐργασίας.
Ὅμως στὸ ἀνθρώπινο σῶμα ἀξίζει καλύτερη τύχη. Ἡ σημερινὴ διδαχὴ τοῦ Ἀποστόλου Παύλου μᾶς δίνει ἀφορμὴ νὰ κάνουμε μερικὲς σκέψεις γιὰ τὴν ὀρθὴ ἀντιμετώπιση τοῦ ἀνθρώπινου σώματος.
 Σεβασμός.

Σάββατο 21 Ιανουαρίου 2017

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΕ΄ ΛΟΥΚΑ
Απόστολος: Α΄ Τιμ. δ' 9 - 15
Ευαγγέλιον: Λουκά ιθ΄ 1 – 10
22 Ιανουαρίου 2017
«῏Ηλθε γάρ ὁ υἱός τοῦ ἀνθρώπου ζητῆσαι καί σῶσαι τό ἀπολωλός» (Λουκ. ιθ΄, 10)
Βαθιά μέσα στη συνείδησή μας υπάρχει συνεχής και ενδιάθετος ο έλεγχος και η συναίσθηση ευθύνης και όπου υπάρχει, και ενοχής. Ιδιαίτερα στις ώρες που είμαστε μόνοι μας, μακριά από τη βοή της καθημερινότητας, και περισσότερο όταν πηγαίνουμε για να αναπαυτούμε. Τότε, αγαπητοί μου αδελφοί, γυρίζουν στο μυαλό μας, προηγούμενες μνήμες που μας ελέγχουν, και αισθανόμαστε ότι κάποια πράγματα δεν τα έχουμε κάνει σωστά.
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΕ΄ ΛΟΥΚΑ - Λουκ. 19, 1-10 (22/1/2017)
Ο «αμαρτωλός» Ζακχαίος

Από τις πλέον γνωστές και διδακτικές διηγήσεις της Αγίας Γραφής είναι η ιστορία της μεταστροφής και σωτηρίας του Ζακχαίου, που ακούσαμε στο σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα, αγαπητοί μου. Επρόκειτο για πρόσωπο μισητό μεταξύ των συμπολιτών του, καθότι ήταν τελώνης, είχε θέσει δηλ. τον εαυτό του στην υπηρεσία των Ρωμαίων κατακτητών για την είσπραξη των φόρων. Από την δραστηριότητά του αυτή είχε αποκομίσει τεράστια οικονομικά οφέλη, εις βάρος πολλών συμπατριωτών του, τους οποίους είχε αδικήσει.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΕ΄ΛΟΥΚΑ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΤΑΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΕΩΡΩΝ

 «Ζακχαῖε, σπεύσας κατάβηθι∙ σήμερον γάρ ἐν τῶ οἴκῳ σου δεῖ με μεῖναι»

Ὁ Ζακχαῖος, ἄν καί ἀρχιτελώνης, ἐπειδή ταπείνωσε τόν ἑαυτό του ἀξιώθηκε νά φιλοξενήσει τόν Θεάνθρωπο Χριστό, νά γίνει Ἀπόστολος τοῦ Χριστοῦ καί νά πεθάνει μαρτυρικά γι αὐτόν. Γι αὐτό δέν πρέπει νά κατακρίνουμε κανέναν γιά τίς ἁμαρτίες του ἀλλά νά προσευχόμαστε γι αὐτόν καί να ἐνθυμούμεθα τήν δική μας ἁμαρτωλότητα.
Ὁ Χριστός στό σπίτι μας!

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ Κυριακῆς 22 Ἰανουαρίου 2017: 

Τῆς Κυριακῆς: Λουκ. ιθ΄ 1-10

«Ὑπεδέξατο αὐτὸν χαίρων»

Στὸ σημερινὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα ἀκούσαμε πῶς σώθηκε ἕνας μεγάλος ἁμαρτωλός, ὁ ἀρχιτελώνης Ζακχαῖος. Γιὰ τὴν εἰλικρινή του μετάνοια ὁ Κύριος θέλησε νὰ μείνει στὸ σπίτι του. Πράγματι, ὁ Ζακχαῖος Τὸν ὑποδέχθηκε μὲ μεγάλη χαρά. Ἡ φράση αὐτὴ μᾶς δίνει ἀφορμὴ νὰ σκεφθοῦμε ὅτι μποροῦμε νὰ Τὸν φιλοξενήσουμε καὶ ἐμεῖς στὸν οἶκο τῆς ψυχῆς μας, νὰ ἑνωθοῦμε μαζί Του στὸ Μυστήριο τῆς θείας Εὐχαριστίας. Ἂς δοῦμε λοιπὸν τί πρέπει νὰ κάνουμε, ὥστε ἡ συμμετοχή μας στὸ ἱερὸ Μυστήριο νὰ συντελεῖ στὴ σωτηρία μας.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΕ΄ ΛΟΥΚΑ – 22 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2017

(Λκ. ιθ΄ 1-10)

Τὸ  σημερινὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα, ἀδελφοί μου, μᾶς ὑπενθυμίζει τὸ συγκλονιστικὸ καὶ σωτήριο περιστατικὸ τῆς ζωῆς τοῦ Ζακχαίου. Πρόκειται γιὰ μία δραματικὴ ἱστορία, γιὰ μία τραγωδία ψυχῆς, γιὰ ἕνα βαθὺ συγκλονισμὸ πού ὁδήγησε ἕναν ἁμαρτωλὸ στὴ μετάνοια. Τὸ εὐαγγέλιο μᾶς περιγράφει πολὺ ἁπλὰ, ἀλλὰ παραστατικὰ, τὴν πραγματοποίηση τῆς σωτήριας συνάντησης. Εἶναι μία συνάντηση, ἡ ὁποία δείχνει τὸ δρόμο πού πρέπει νὰ ἀκολουθεῖ κάθε πιστὸς προκειμένου νὰ συναντήσει τὸν Χριστό.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΕ΄ ΛΟΥΚΑ

(Λκ. 19, 1-10)

Ὁ Ζακ­χαῖ­ος, ὁ πλού­σι­ος ἀρ­χι­τε­λώ­νης τῆς ση­με­ρι­νῆς εὐ­αγ­γε­λι­κῆς πε­ρι­κο­πῆς δὲν ἦ­ταν εὐ­τυ­χι­σμέ­νος. Τὰ πλού­τη καὶ τὰ ἀ­ξι­ώ­μα­τα, ποὺ δι­έ­θε­τε, ναὶ μὲν τοῦ ἔ­δι­δαν κοι­νω­νι­κὴ ἐ­πι­φά­νει­α, ὅ­μως τὸν ἄ­φη­ναν ἐ­σω­τε­ρι­κὰ ἄ­δειο, δὲν τὸν γέ­μι­ζαν καὶ δὲν τοῦ ἔ­δι­ναν τὴν πραγ­μα­τι­κὴ χα­ρά. Κά­τι βα­θύ­τε­ρο τοῦ ἔ­λει­πε, κά­τι ποὺ θὰ τοῦ ἐ­πέ­τρε­πε νὰ ἀ­πο­διώ­ξει τὸ βά­ρος ἀ­πὸ τὴ συ­νεί­δη­σή του. Βά­ρος, τὸ ὁ­ποῖ­ο προ­ερ­χό­ταν ἀ­πὸ τὶς ἀ­δι­κί­ες ποὺ ἐκ τῶν πραγ­μά­των δι­έ­πρατ­τε ἀ­πὸ τὴ θέ­ση τοῦ ἀρ­χι­τε­λώ­νη.

Παρασκευή 20 Ιανουαρίου 2017

Κήρυγμα Κυριακῆς 22.1.2017

Κυριακή λβ΄ Ἐπιστολῶν

(Α’ Τιμ. δ΄ 9-15)

Κάθε ἄνθρωπος πιστεύει σὲ «κάποιον» Θεό. Τὸ ζήτημα εἶναι σὲ ποῖον Θεὸ πιστεύει καὶ πιὰ σημασία ἔχει ἡ πίστη αὐτὴ στὴ ζωή του. Γιατί ἡ  ζωὴ καὶ ἡ  δραστηριότητα τοῦ ἀνθρώπου μέσα στὸν κόσμο ἐξαρτᾶται ἄμεσα καὶ ἀπόλυτα ἀπὸ τὸν « Θεὸ », στὸν ὁποῖο πιστεύει.

 Ὁ Θεὸς ποὺ πέθανε…….

Ὑπάρχουν ἄνθρωποι ποὺ «πιστεύουν», ὅτι ὁ Θεός... Πέθανε! «δὲν ζεῖ πιὰ ὁ Θεὸς», λένε. Εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ ἔχουν διαγράψει τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τὸν κατάλογο « τῶν ζώντων ». Μαζὶ δὲ μὲ τὸν Θεὸ ἔχουν καταργήσει καὶ τὸ νόμο Του. Γιὰ  μία ἀκόμη φορά, στὶς μέρες μας, ὁ ἄνθρωπος ἔχει λησμονήσει τὸν Θεὸ καὶ ἔχει σπάσει τὶς πλάκες τοῦ νόμου Του. Οὔτε ὁ Θεός, οὔτε Νόμος Θεοῦ! «ὁ Νόμος ἠσθένησε  ἀργεῖ τὸ Εὐαγγέλιον».

Σάββατο 14 Ιανουαρίου 2017

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ΄ΛΟΥΚΑ

ΙΕΡΑ  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΤΑΓΩΝ  ΚΑΙ  ΜΕΤΕΩΡΩΝ  
«Ἰησοῦ, ἐπιστάτα, ἐλέησον ἡμᾶς»

Ἡ εὐαγγελική διήγηση περί τῶν δέκα λέπρῶν ἀναδεικνύει τήν δύναμη τῆς προσευχῆς ἐν ταπεινώσει ἀλλά καί τήν ἀχαριστία πρός τόν Θεό. Οἱ δέκα λεπροί ἐκαθαρίστησαν ἀπό τήν ἀσθένειά τους κατόπιν τῆς ἱκεσίας τους ἀλλά μόνο ὁ ἕνας ἐπέστρεψε νά δοξάσει τόν Θεό.

Ἡ φθορά καί ὁ θάνατος εἶναι συνέπειες τῆς πτώσεως τοῦ ἀνθρώπου ἐκ τοῦ Παραδείσου.
Εὐγνωμοσύνη πρός τόν Θεό

«Εἷς ἐξ αὐτῶν, ἰδὼν ὅτι ἰάθη, ὑπέστρεψε... δοξάζων τὸν Θεὸν»

Στὸ σημερινὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα ἀκούσαμε τὴ διήγηση γιὰ τὸ θαῦμα τῆς θεραπείας τῶν δέκα λεπρῶν καὶ θαυμάσαμε τὴ θερμὴ εὐγνωμοσύνη ἑνὸς ἀπὸ τοὺς δέκα θεραπευμένους, ποὺ ἦταν Σαμαρείτης. Αὐτός, «ἰδὼν ὅτι ἰάθη», σημειώνει ὁ ἱερὸς εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς, ἐπέστρεψε στὸν Κύριο καὶ μὲ δυνατὴ φωνή, πεσμένος στὸ ἔδαφος, δόξαζε τὸν Θεὸ καὶ εὐχαριστοῦσε τὸν Εὐεργέτη του. Μὲ αὐτὴ τὴν ἀφορμὴ ἂς δοῦμε ποιὲς εἶναι οἱ δωρεὲς τοῦ Θεοῦ σ᾿ ἐμᾶς καὶ πῶς θὰ ἐκφράζουμε πρὸς Ἐκεῖνον τὴν εὐγνωμοσύνη μας.
Μακριά ἀπό τό ψέμα
"Μή ψεύδεσθε εἰς ἀλλήλους"

Ἀπόστολος Κυριακῆς: Κολσ. β΄ 4-11

Ἕνα ἀπὸ τὰ πάθη ποὺ εὔκολα εἰσχωρεῖ στὴν ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου εἶναι τὸ ψέμα. Ἴσως διότι ὁ ὑποκινητής του διάβολος ἔχει κατορθώσει νὰ πείσει τὸν ἄν­θρωπο ὅτι εἶναι τάχα μικρὴ ἁμαρτία τὸ ψέμα. Αὐτὴ τὴν ἐσφαλμένη ­ἀντίληψη ἐ­­­­­­πιθυμεῖ νὰ ἀναιρέσει ὁ ἀπόστολος Παῦ­­λος, ὁ ὁποῖος στὸ σημερινὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα μᾶς δίνει σαφὴ καὶ συγκε­κριμένη ὁδηγία στὸ θέμα αὐτό: «Μὴ ψεύδεσθε εἰς ἀλλήλους», μᾶς λέει, δηλα­δὴ μὴ λέτε ψέματα ὁ ἕνας στὸν ἄλλο. ­Ὅ­­­­­­πως βγάλατε καὶ πετάξατε σὰν παλιὸ καὶ βρώ­­μικο ἔνδυμα κάθε ἁμαρτία, ἔτσι νὰ πε­­τάξετε καὶ τὸ ψέμα. Ἂς δοῦμε ὅμως πῶς ἐκδηλώνεται τὸ πά­­­θος αὐτὸ στὴ ζωή μας καὶ γιατί εἶναι σημαντικὸ νὰ τὸ ἐγκαταλείψουμε ­ὁριστικά.
Ἡ θεραπεία τῶν δέκα λεπρῶν

«καὶ εἰσερχομένου αὐτοῦ εἴς τινα κώμην ἀπήντησαν αὐτῷ δέκα λεπροὶ ἄνδρες, οἳ ἔστησαν πόρρωθεν, καὶ αὐτοὶ ἦραν φωνὴν λέγοντες· Ἰησοῦ ἐπιστάτα, ἐλέησον ἡμᾶς. καὶ ἰδὼν εἶπεν αὐτοῖς· Πορευθέντες ἐπιδείξατε ἑαυτοὺς τοῖς ἱερεῦσι. καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ὑπάγειν αὐτοὺς ἐκαθαρίσθησαν.» (Λουκ., 17, 12-14).
Κυριακή 15 Ἰανουαρίου (ΙΒ΄ ΛΟΥΚΑ) (Λουκ. ιζ΄ 12-19)

Δέκα λεπροί, ἀδελφοί μου, συνάντησαν τόν Κύριο στήν εἴσοδο ἑνός μικροῦ χωριοῦ καθώς πήγαινε πρός τήν Ἱερουσαλήμ. Στάθηκαν μακριά, καθώς δέν τούς ἐπιτρεπόταν νά πλησιάσουν, καί μέ δυνατή φωνή τόν παρακάλεσαν νά τούς θεραπεύσει ἀπό τή φρικτή καί ἀγιάτρευτη τότε ἀσθένεια. Καί ὁ φιλάνθρωπος Κύριος τούς θεράπευσε. Τούς παρήγγειλε νά πᾶνε νά δείξουν το σῶμα τους στούς ἱερεῖς, ὥστε νά βεβαιώσουν αὐτοί, σύμφωνα μέ τίς διατάξεις τοῦ Μωσαϊκοῦ νόμου, ὅτι πράγματι ἔχουν θεραπευτεῖ. Μέ ἀπόλυτη πίστη οἱ δέκα λεπροί ξεκίνησαν νά πᾶνε στούς ἱερεῖς. Καί ἐνῶ βάδιζαν πρός τά ἐκεῖ, τό θαῦμα ἔγινε! Θεραπεύτηκαν!
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΙΣ ΕΥΕΡΓΕΣΙΕΣ»

Στήν σημερινή εὐαγγελική περικοπή περιγράφεται ἡ ἀντίδραση τῶν δέκα λεπρῶν ἀπέναντι στόν εὐεργέτη Χριστό.

Ὁ ἕνας γύρισε λαχανιασμένος ἀπό το τρέξιμο, τή συγκίνηση, τήν ἀγαλλίαση. Πέφτει στά πόδια τοῦ εὐεργέτου του καί τά φιλάει, τά λούζει μέ δάκρυα εὐγνωμοσύνης. Ὅπου νά ‘ναι θά πρέπει νά φανεῖ καί ὁ δεύτερος, κι ὁ τρίτος, κι οἱ ὑπόλοιποι πού ἔγιναν μέ τρόπο θαυμαστό καλά. Ἔτσι θά περίμενε κανείς. Ἀλλ’ ἡ ὥρα περνᾶ κι οἱ ἄλλοι δέ φαίνονται. Κι οὔτε πρόκειται ποτέ νά φανοῦν…
Κυριακή ΙΒ΄Λουκά. Των δέκα λεπρών
[Λουκ. ιζ΄ 12 – 19]
του Κων. Α. Οικονόμου, δασκάλου - συγγραφέα
   ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ: Κάθε μέρα, κάθε στιγμὴ, ο Χριστὸς μας εγγίζει περνώντας δίπλα μας μήπως δει και ακούσει αν κάποιος Τoν αναζητεί. Άλλωστε, ένα πράγμα Τον ξεκουράζει, να παίρνει πάνω του τα βάρη των ανθρώπων, μία χαρὰ έχει, να δίνει χαρά. Και εμείς, σαν παιδιὰ του Θεού, γνωρίζουμε πως όταν σπεύδει να μας ακούσει ή όταν μακροθυμώντας φαίνεται σαν να μην ακούει, με όλα τούτα κατεργάζεται τη σωτηρία μας.
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ΄ ΛΟΥΚΑ - Λουκ. 17, 12-19 (15/1/2017)

Τα απότοκα της αχαριστίας

Είναι οικεία, αγαπητοί μου αδερφοί, η Ευαγγελική περικοπή που ακούσαμε σήμερα, αλλά ταυτοχρόνως και πολύ διδακτική, αφού μας δίδει αφορμές για καταγραφή ωφέλιμων σκέψεων και συμπερασμάτων. Ο Χριστός, πορευμένος εις Ιεροσόλυμα, βρίσκεται στην περιοχή μεταξύ Γαλιλαίας και Σαμάρειας και έρχεται πρόσωπο προς πρόσωπο με μία ομάδα δέκα τραγικών ανθρώπων, οι οποίοι κουβαλούσαν πάνω τους το άχθος της λέπρας. Μία ασθένεια, που την εποχή εκείνη, αλλά και μέχρι τα μέσα του 20ού αιώνος, θέριζε τους ανθρώπους, προκαλώντας αβάσταχτους πόνους.
ΚΥΡΙΑΚΗ 15 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2017 – ΙΒ΄ ΛΟΥΚΑ

(Λουκ. ιζ΄ 12-19) (Κολ. γ΄ 4-11)

Ευγνωμοσύνης ανταύγειες

“Ιησού επιστάτα, ελέησον ημάς… ουχί οι δέκα εκαθαρίσθησαν; Οι δε εννέα πού;”

Η σημερινή ευαγγελική περικοπή μάς φέρνει ενώπιον μιας πραγματικότητας, η οποία κυριαρχεί και στη ζωή του σημερινού ανθρώπου. Πρόκειται για το φαινόμενο της αχαριστίας, το οποίο χαράσσει αποστάσεις μεταξύ των ανθρώπων και κυρίως απομακρύνει από την αγάπη του Θεού. Έχουμε συγκεκριμένα την περίπτωση των δέκα λεπρών. Η αρρώστια τούς απομάκρυνε από τα σπίτια τους και τούς αποξένωσε από οικείους, συγγενείς, φίλους. Τους οδηγούσε στην έρημο της παγερής μοναξιάς.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ΄ ΛΟΥΚΑ – 15 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2017

(Λκ. ιζ΄ 12-19)

      «Ἐκεῖνο τὸν καιρό, καθὼς ὁ Ἰησοῦς ἔμπαινε σὲ ἕνα χωριὸ τὸν ἀπάντησαν δέκα ἄνδρες λεπροί, οἱ ὁποῖοι ἀφοῦ σταμάτησαν μακριά, φώναξαν δυνατὰ καὶ εἶπαν· Ἰησοῦ ἐπιστάτη, ἐλέησέ μας. Καὶ ὅταν τοὺς εἶδε, εἶπε σ᾽ αὐτούς· Πηγαίνετε καὶ δείξετε τοὺς ἑαυτούς σας στοὺς Ἱερεῖς. Καὶ συνέβηκε καθὼς πήγαιναν αὐτοί, καθαρίστηκαν. Ἕνας δὲ ἀπ᾽ αὐτούς, ὅταν εἶδε ὅτι γιατρεύτηκε, γύρισε πίσω καὶ μὲ δυνατὴ φωνὴ δόξασε τὸ Θεό καὶ ἔπεσε μὲ τὸ πρόσωπο στὴ γῆ, στὰ πόδια του, καὶ τὸν εὐχαρίστησε· καὶ αὐτὸς ἦταν Σαμαρείτης. Ἀποκρίθηκε τότε ὁ Ἰησοῦς καὶ εἶπε· δὲν καθαρίστηκαν καὶ οἱ δέκα; οἱ ἄλλοι ἐννέα ποῦ εἶναι; δὲν τὸ βρῆκαν καλὸ νὰ γυρίσουν πίσω καὶ νὰ δώσουν δόξα στὸ Θεό, παρὰ μόνο ὁ ἀλλογενὴς αὐτός; Καὶ εἶπε σ᾽ αὐτόν· σήκω πάνω καὶ πήγαινε· διότι ἡ πίστη σου σὲ ἔχει σώσει».

* * *

      Ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς καθαρίζει ἐδῶ τοὺς δέκα λεπροὺς ἀπὸ τὴ φοβερὴ ἀρρώστια τῆς ἐποχῆς ἐκείνης, τὴ λέπρα, ἡ ὁποία ἀπομόνωνε τὸ λεπρὸ ἀπὸ τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους καὶ τὸν ἀνάγκαζε νὰ ζῆ μακριὰ ἀπὸ τὶς πόλεις καὶ τὰ χωριά, μακριὰ καὶ ἀπὸ τοὺς δικούς του ἀνθρώπους μέχρι νὰ καθαριστῆ.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ΄ ΛΟΥΚΑ
Απόστολος: Κολ. γ΄ 4-11
Ευαγγέλιο: Λουκ. ιζ΄ 12-19
15 Ιανουαρίου 2017
Η σημερινή ευαγγελική περικοπή που ακούσαμε αναφέρεται στη θεραπεία των δέκα λεπρών. Βρισκόταν προς το τέλος της επίγειας παρουσίας του ο Χριστός και πορευόταν προς τα Ιεροσόλυμα. Σε κάποιο χωριό, προφανώς έξω από αυτό, τον συνάντησαν οι δέκα λεπροί οι οποίοι με πίστη ζήτησαν να τους θεραπεύσει. Ο ίδιος τους απέστειλε προς τους ιερείς σύμφωνα με τις ιουδαϊκές διατάξεις, να δείξουν ότι καθαρίστηκαν. Στην πορεία τους το θαύμα έγινε. Επέστρεψε όμως μόνο ένας για να ευχαριστήσει τον Χριστό για την ευεργεσία του και αυτός ήταν αλλοεθνής – Σαμαρείτης.
Μπορούμε να αντλήσουμε πολλά μηνύματα από τη σημερινή ευαγγελική περικοπή θα αναφέρουμε όμως μερικά από αυτά.
“ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ”

ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΘ΄

15η Ιανουαρίου 2017

(Κολασσαείς Γ΄, 4-11)

Σκοπός της ζωής μας είναι η «κατά Χάρη συμμετοχή μας στη θεία δόξα» κατά τους πατέρες της Εκκλησίας μας. Για να πετύχουμε αυτόν τον ύψιστο προορισμό μας, θα πρέπει η ζωή μας να είναι ζωή κατά Χριστόν. Αυτή η ζωή αποτελεί έναν νέο τρόπο ζωής, που ξεπερνά τα συνηθισμένα βήματα της πορείας των ανθρώπων και ακολουθεί τα βήματα της επίγειας ζωής τού Θεανθρώπου Κυρίου μας Ιησού Χριστού.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ΄ ΛΟΥΚΑ

(Λκ. 17, 12-19)

Ἡ ση­με­ρι­νὴ εὐ­αγ­γε­λι­κὴ πε­ρι­κο­πὴ ὁ­μι­λεῖ γιὰ τὴ θε­ρα­πεί­α τῶν δέ­κα λε­πρῶν ἀ­πὸ τὸν Χρι­στό. Οἱ λε­προὶ συ­νάν­τη­σαν τὸν Κύ­ρι­ο ἐ­νῶ αὐ­τὸς εἰ­σερ­χό­ταν σὲ μί­α κώ­μη καὶ τοῦ ζή­τη­σαν νὰ τοὺς θε­ρα­πεύ­σει. Ὁ Χρι­στὸς ὄν­τως τοὺς θε­ρα­πεύ­ει. Ἀ­πὸ τοὺς θε­ρα­πευ­θέν­τες ὅ­μως μό­νο ἕ­νας ἐ­πι­στρέ­φει γιὰ νὰ εὐ­χα­ρι­στή­σει τὸν Κύ­ρι­ο. Οἱ ὑ­πό­λοι­ποι ἐν­νέ­α μένουν μακρυὰ ἀπὸ τὸν Κύριο καὶ ἀ­πο­δει­κνύ­ον­ται ἀ­γνώ­μο­νες.
Κήρυγμα Κυριακῆς 15.1.2017

Κυριακή κθ΄ Ἐπιστολῶν

(Πρός Κολοσσαεῖς γ΄, 4-11)

«ἀπεκδυσάμενοι τόν παλαιόν ἄνθρωπον ...καί ἐνδυσάμενοι τόν νέον»

Ὁ χριστιανισμὸς δέχεται καὶ ἀναγνωρίζει τὴν ἐξέλιξη τοῦ ἀνθρώπου. Πρόκειται γιά τή χριστιανική Ἀναγέννηση καὶ τὴν πνευματικὴ πρόοδο καὶ ἐξέλιξη τοῦ ἀνθρώπου, μέσα στά πλαίσια τῆς Ἐκκλησίας.
            Ὁ «παλαιὸς ἄνθρωπος». Εἶναι χαρακτηριστικὸ ὅτι γιά τὸ χριστιανισμό ὁ κάθε ἄνθρωπος, πρὶν γνωρίσει καὶ πιστέψει πραγματικὰ στό Χριστό, βρίσκεται σὲ μία κατάσταση «παλαιότητος». Εἶναι ὁ             « παλαιὸς ἄνθρωπος ». Αὐτὸ σημαίνει, ὅτι ὁ μὴ χριστιανὸς ἄνθρωπος εἶναι ἀπαρχαιωμένος. Εἶναι δηλαδὴ ἐκτὸς ἐποχῆς, ἀσυγχρόνιστος. Ζεῖ ἀκόμη στην πρὸ Χριστοῦ ἐποχή!

Τρίτη 10 Ιανουαρίου 2017

 Κυριακή ΙΒ Λουκά Ἐκεῖνος κι ἐμεῖς (Λουκ. ιζ΄ 12-19) Ἀρχιμανδρίτης Δανιήλ Ἀεράκης

«Ἀπήντησαν αὐτῷ δέκα λεπροὶ ἄνδρες, οἵ ἔστησαν πόρρωθεν...» (Λουκ. 17, 12)

Θαῦμα καὶ διδασκαλία

Ἕνα θαῦμα, ἀγαπητοί, ἕνα θαῦμα βλέπουμε στὸ Εὐαγγέλιο τῆς ΙΒ' Κυριακῆς τοῦ Λουκᾶ. Βλέπουμε ἕνα θαῦμα, ποὺ ’νε συγχρόνως καὶ μία διδασκαλία. Εἶναι τὸ θαῦμα τῆς θεραπείας τῶν 10 λεπρῶν. Ἀλλὰ πρὸς αὐτοὺς τοὺς 10 λεπροὺς παραβάλλονται ὅλοι οἱ ἄνθρωποι. Πραγματικὰ λεπροὶ ἐκεῖνοι οἱ 10 δυστυχισμένοι ἄνθρωποι. Συμβολικὰ λεπροὶ ὅλοι οἱ ἄνθρωποι, ἢ μᾶλλον ψυχικὰ λεπροί. Λεπροὶ μὲ λέπρα χειρότερη ἀπ’ τὴ λέπρα τὴ σωματική, ποὺ εἶχαν οἱ ἄνδρες τοῦ Εὐαγγελίου καὶ ὅλοι οἱ χανσενικοὶ ὅλων τῶν ἐποχῶν.

Σάββατο 7 Ιανουαρίου 2017

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΤΑΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΕΩΡΩΝ

«Μετανοεῖτε ἤγγικεν γάρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν»

Τό Εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα ἀναφέρεται στήν ἔναρξη τῆς διακονίας τοῦ Χριστοῦ γιά τήν σωτηρία τοῦ κόσμου καί τό κήρυγμά του: «Μετανοεῖτε ἤγγικεν γάρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν». Τό κήρυγμα, ἐξ ἀρχῆς, δέν ἀπευθύνεται μόνο στόν Ἰσραήλ ἀλλά εἶναι παγκόσμιο. «Ὁ λαός ὁ καθήμενος ἐν σκότει» εἶναι εἶναι ὅλα τά ἔθνη πού ἀγνοούσαν τόν ἀληθινό Θεό καί «οἱ καθήμενοι ἐν χώρα καί σκιά θανάτου» εἶναι σύμπασα ἡ ἀνθρωπότητα. Πράγματι, ὁ ἄνθρωπος ἄν καί πλάστηκε ἀθάνατος, μετά τήν παράβαση τοῦ Ἀδάμ στόν Παράδεισο, ἐγνώρισε τόν θάνατο ὁ ὁποῖος δόθηκε γιά νά μήν γίνει ἡ ἁμαρτία ἀθάνατη. Γιά τόν λόγο αὐτό ὁ Χριστός μετώκησε στήν Καπερναούμ, στήν «Γαλιλαία τῶν ἐθνῶν», περιοχή ὄχι ἀμιγῶς ἑβραϊκή, προκειμένου νά κηρύξει τήν μετάνοια.
ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 8 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2017

Εὐαγγέλιον Κυριακῆς μετά τά Φῶτα (Ματθ. δ΄ 12-17)

«Μετανοεῖτε»

Ἀκούσαμε στὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα σήμερα, Κυριακὴ μετὰ τὰ Φῶτα, ὅτι ὁ Κύριος μετὰ τὴ φυλάκιση τοῦ Τιμίου Προδρόμου ἄρχισε νὰ κηρύττει συστηματικά. Καὶ τί ἔλεγε; «Μετανοεῖτε· ἤγγικε γὰρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν». Καλοῦσε σὲ μετάνοια· διότι, ἔλεγε ὁ Κύριος, ἔχουν πλησιάσει οἱ ἡμέρες κατὰ τὶς ὁποῖες θὰ εἶναι δυνατὸν νὰ μετάσχουν οἱ ἄνθρωποι στὴ Βασιλεία τῶν οὐρανῶν καὶ νὰ ἀπολαύσουν τὰ ἀγαθά της. Τὸ κήρυγμα λοιπὸν τοῦ Κυρίου ἦταν κήρυγμα μετανοίας. Τὸ κήρυγμα τῆς Ἐκκλησίας διαμέσου τῶν αἰώνων εἶναι κήρυγμα μετανοίας. Γιατί ὅμως; Ἂς δοῦμε πολὺ σύντομα γιατί εἶναι τόσο σπουδαία ἡ μετάνοια καὶ πῶς θὰ τὴν κατορθώσουμε.
Κυριακή 8 Ἰανουαρίου (ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ) (Ματθ. δ΄ 12-17)
Κυριακή μετά τά Φῶτα! Μιά Κυριακή πλημμυρισμένη στό φῶς. Ἀκόμη ἀντηχοῦν οἱ ὕμνοι τῆς μεγάλης ἑορτῆς τῶν Φώτων. Μέσα σ΄ αὐτήν τήν φωτοπλημμύρα εἶναι τοποθετημένο κατάλληλα καί τό Εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα τῆς ἡμέρας. Ἀνάγνωσμα μάλιστα σημαντικότατο, διότι μᾶς περιγράφει τά πρῶτα βήματα τῆς δημοσίας δράσεως τοῦ Κυρίου μας.
ΚΥΡΙΑΚΗ 8 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2017 – ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ
(Ματθ. δ΄ 12-17) (Εφ. δ΄ 7-13)

Η μετάνοια, δρόμος σωτηρίας

«Μετανοείτε, ήγγικε γαρ η Βασιλεία των ουρανών»

Μετά τη Βάπτιση του Χριστού στον Ιορδάνη ποταμό αρχίζει η δημόσια δράση και το έργο του Θεανθρώπου. Συνδέεται ακριβώς με το κήρυγμά του στη βάση του οποίου διακηρυσσόταν: «μετανοείτε, ήγγικε γαρ η Βασιλεία των ουρανών». Η μετάνοια δεν είναι σίγουρα μια απλή έξαρση συναισθημάτων, αλλά ουσιώδες στοιχείο της πνευματικής ζωής. Συνδέεται με την Χάρη του Θεού προς τον άνθρωπο. Πρόκειται για ένα ευλογημένο σύνδεσμο που αναδεικνύει τον άνθρωπο στις κορυφογραμμές της αιώνιας ζωής, ως «εικόνα του Θεού».
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ
ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ - Ματθ. 4, 12-17 (8/1/2017)

Η πρόταση του Φωτός και η επιλογή του σκότους
Βρισκόμαστε, αγαπητοί μου, μέσα στο κλίμα των Θεοφανίων. Τα πάντα στην Εκκλησία πλημμυρίζουν από φως. Γιατί, όπως η υμνολογία της εορτής υπογραμμίζει, φως εκ φωτός έλαμψε το κόσμω, Χριστός ο Θεός ημών, ο επιφανείς Θεός…1. Για το ίδιο φως ομιλεί και το σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα. Ο Χριστός περνά στην παραλίμνια πόλη Καπερναούμ, στην περιοχή ανάμεσα στην Ζαβουλών και στην Νεφθαλείμ, όπου κυριαρχεί το ειδωλολατρικό στοιχείο. Κι έτσι εκπληρώνεται η προφητεία του Ησαϊου, σύμφωνα με την οποία, ο λαός της περιοχής, που μέχρι τότε βίωνε το σκοτάδι της ειδωλολατρίας, είδε το φως της αλήθειας στο πρόσωπο του Χριστού. Ο λαός, που ζούσε σε καθεστώς πνευματικού μαρασμού και θανάτου, είδε ν’ ανατέλλει εμπρός του το φως της όντως ζωής.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ – 8 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2017 –

(Μτ. 4, 12-17)

Ὅταν παραδόθηκε ὁ Ἰωάννης ὁ Βαπτιστὴς, ἀγαπητοί ἀδελφοί, τότε ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς ἄρχισε τὸ κήρυγμά του στὸ λαό.  Μὲ τὰ ἴδια λόγια τοῦ Ἰωάννη, «μετανοεῖτε, γιατὶ ἔφθασε ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν», κήρυττε κι ὁ Χριστός. Αὐτὸ δὲν φανερώνει μόνο πὼς τὸ κήρυγμα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ εἶναι συνέχεια στὸ κήρυγμα τῶν Προφητῶν, ἀλλὰ καὶ πὼς ἡ μετάνοια ἀποτελεῖ τὴν προϋπόθεση μὰ καὶ τὸν τρόπο ποὺ θὰ κερδίσουμε τὴ Βασιλεία τῶν οὐρανῶν. Ὅλο τὸ κήρυγμα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Ἐκκλησίας, δηλαδὴ ὅλο τὸ Εὐαγγέλιο συμπεριλαμβάνεται καὶ συγκεφαλαιώνεται στὴ μετάνοια, ποὺ δὲν εἶναι μιὰ λέξη ἀλλὰ μιὰ πράξη, ποὺ ἀλλάζει ριζικὰ καὶ ὁλοκληρωτικὰ τὸν ἄνθρωπο.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ
Απόστολος: Εφεσ. δ΄ 7-13
Ευαγγέλιο: Ματθ. δ΄ 12-17
8 Ιανουαρίου 2017
« Ο λαός ο καθήμενος εν σκότει είδε φως μέγα» (Ματθ. δ΄, 16)
Η μέρα της βαπτίσεως του Χριστού ονομάστηκε από την Εκκλησία μας «ημέρα των Φώτων» για τρεις κυρίως λόγους: Πρώτον γιατί ανέτειλε ο ήλιος της δικαιοσύνης, ο Σωτήρ του κόσμου, ο οποίος με τη διδασκαλία του εφώτισε το γένος των ανθρώπων. Δεύτερον γιατί εμφανίστηκε το Άγιον Πνεύμα «εν είδει περιστεράς», και τρίτον γιατί την ημέρα εκείνη φωτίζονταν με το άγιο βάπτισμα οι κατηχούμενοι. Η υμνολογία μας τις ημέρες αυτές ευρύτατα κάμνει λόγο περί του Φωτός. Επιβάλλεται λοιπόν να ασχοληθούμε σήμερα με το Φως του Χριστού και να ζητήσουμε τον τρόπο αποκτήσεως του.
“ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ”

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ

8η Ιανουαρίου, 2017

(Εφεσίους Δ΄, 7-13)

Από το πλούσιο σε θεολογικές θέσεις περιεχόμενο της σημερινής αποστολικής περικοπής, θα σταθούμε σε δυο κυρίως σημεία.

Το ένα σημείο είναι η διανομή των διαφόρων χαρισμάτων σε κάθε άνθρωπο από τον δωρεοδότη Θεό, μέσα στον χώρο της Εκκλησίας ειδικότερα και μέσα στον χώρο της κοινωνίας γενικότερα.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ

(Μθ. 4, 12-17)

Τὸ ἁ­μάρ­τη­μα τῶν προ­πα­τό­ρων Ἀ­δὰμ καὶ Εὔας κλη­ρο­δό­τη­σε στὴν ἀν­θρω­πί­νη φύ­ση τὴ ρο­πὴ πρὸς τὸ κα­κό. Ἔ­τσι εἶ­ναι εὔ­κο­λη ἡ δι­ο­λί­σθη­ση καὶ ἡ πτώ­ση στὴν ἁ­μαρ­τί­α. Ἄλ­λο τό­σο εὔ­κο­λη ὅ­μως εἶ­ναι καὶ ἡ ἐ­πα­νόρ­θω­ση καὶ ἡ ἀ­πο­κά­θαρ­ση τοῦ ἀν­θρώ­που δι­ὰ τῆς με­τα­νοί­ας. Γι᾽ αὐ­τὸ καὶ ὁ Χρι­στὸς ἄρ­χι­σε τὸ κή­ρυγ­μά του ὄ­χι κα­τα­δι­κά­ζον­τας τὸν ἁ­μαρ­τω­λό, ἢ ζη­τῶν­τας τὴν ἀ­να­μαρ­τη­σί­α, ἀλ­λὰ προ­σκα­λῶν­τας σὲ με­τά­νοι­α: «Με­τα­νο­εῖ­τε» εἶ­πε, «ἤγ­γι­κε γὰρ ἡ βα­σι­λεί­α τῶν οὐ­ρα­νῶν».
Κήρυγμα Κυριακῆς 8.1.2017

Κυριακή μετά τά Φώτα

(Πρός Ἐφεσίους δ΄ 7-13)

Πρὶν ἀπὸ δύο μόλις ἡμέρες γιορτάσαμε τὰ ἅγια Θεοφάνεια, τή μεγάλη δεσποτική ἑορτή που ἀναφέρεται στή βάπτιση τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ καὶ τὴν φανέρωσιν τῆς Ἁγίας Τριάδος στόν κόσμο. Ἡ φανέρωση ὅμως τοῦ Θεοῦ γίνεται καὶ στήν προσωπικὴ ζωὴ τοῦ κάθε ἀνθρώπου, ὥστε νά μποροῦμε νά ποῦμε, ὅτι ὑπάρχουν καὶ «προσωπικὰ Θεοφάνεια», πού πρέπει νά τιμᾶ καὶ νὰ γιορτάζει ὁ κάθε χριστιανός.

Παρασκευή 6 Ιανουαρίου 2017

''Εγώ ειμί το φως του κόσμου''
Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καστορίας κ. Σεραφείμ

«Πάλιν ο Ιησούς μου και πάλιν μυστήριον. Μυστήριον το οποίον δεν είναι ούτε ψεύτικον ούτε απρεπές… Μυστήριον και θείον και υψηλόν που δημιουργεί λαμπρότητα.

Διότι η αγία ημέρα των Φώτων εις την οποίαν έχομεν φθάσει και την οποίαν έχομεν αξιωθή να εορτάσωμεν σήμερα, έχει μεν ως αρχή το βάπτισμα του Χριστού μου, του αληθινού φωτός, το οποίο φωτίζει κάθε άνθρωπον ο οποίος έρχεται εις τον κόσμον, πραγματοποιεί δε τον καθαρισμόν μου και βοηθεί το φως το οποίον έχομεν λάβει από τον Θεόν κατά την δημιουργίαν, και το οποίον έχομεν κάνει να σκοτεινιάση και να αδυνατίση.
«ΕΠΕΦΑΝΗΣ ΕΝ ΤΩ ΚΟΣΜΩ Ο ΤΟΝ ΚΟΣΜΟΝ ΠΟΙΗΣΑΣ»

Του Λάμπρου Κ. Σκόντζου, Θεολόγου- Καθηγητού 

Τα Άγια Θεοφάνεια είναι μια από τις μεγαλύτερες εορτές της Χριστιανοσύνης. Κατ’ αυτήν εορτάζεται το μεγάλο γεγονός της Βαπτίσεως του Κυρίου στα ιορδάνεια νάματα και η θαυμαστή και σπάνια φανέρωση της Τριαδικής Θεότητος στον κόσμο.

Η σπουδαιότητα της μεγάλης εορτής φαίνεται από το γεγονός ότι αυτή, μετά το Πάσχα, είναι η αρχαιότερη χριστιανική εορτή. Ιστορικές μαρτυρίες αναφέρουν ότι καθιερώθηκε νωρίτερα από το 140 μ. Χ. από την ομάδα του αιρετικού Γνωστικού Βασιλείδη στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου.

Τρίτη 3 Ιανουαρίου 2017

 "ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ..." (απόσπασμα ομιλίας π. Ανανία Κουστένη)
.......
Κυριακή μετά τα Φώτα δηλαδή σήμερα και γι' αυτό αναφέρεται σε αυτά τα ωραία το ιερό και άγιο Ευαγγέλιο (Ματθαίου Κεφ. δ', 12-17). Ο Χριστός έλαμψε ως «Φως μέγα», και στη Γαλιλαία αλλά και στην οικουμένη ολόκληρη. Και άρχισε ο Ιησούς Χριστός το κήρυγμά Του το μέγα, λέγοντας ακριβώς τα ίδια τα λόγια του Ιωάννου του Βαπτιστού: «Μετανοείτε, ήγγικε γαρ η βασιλεία των ουρανών», για να βεβαιώσει με αυτό ότι ο Ιωάννης ήτο ο Πρόδρομός Του, η αρχή του Ευαγγελίου Του.