ΜΗΝΥΜΑ

ΓΙΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΥΡΙΑΚΩΝ, ΕΟΡΤΩΝ ΚΑΙ ΑΓΙΩΝ ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΕΤΙΚΕΤΕΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου 2019

Κυριακή Β’ Λουκά: Ερμηνεία του Ευαγγελίου και Ομιλία περί της προς τους εχθρούς αγάπης (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Λουκά στ΄ 31-36)

– Το “αγαπάτε τους εχθρούς ημών” εντολή του Θεού ή συμβουλή;

– Ποιά εντολή φυλαττομένη αναβιβάζει τον άνθρωπο εις τα ύψη της τελειότητος;

– Το να αγαπώ τους εχθρούς μου δεν είναι αντίθετο με την φύση μου και άρα αδύνατον;

– Μα όποιος αγαπά και ευεργετεί τον εχθρό του δε νομίζεται μωρός και δε γίνεταο όνειδος όλου του κόσμου;

– Είναι όμως η αγάπη προς τους εχθρούς μας έργο δίκαιον;

– Εάν η αγάπη προς τους εχθρούς μας είναι στη φύση μας, γιατί η καρδιά μας ζητά την εκδίκηση κατά των εχθρών μας;

– Έχουν οι άνθρωποι εξουσία ή δικαίωμα ή λόγο για να μην υπακούσουν το Θείο πρόσταγμα, επειδή η εφαρμογή του είναι δύσκολη;
Ομιλία στο ευαγγέλιο της Β΄ Κυριακής του Λουκά, του μακαριστού Μητροπολίτου Νικοπόλεως π. Μελετίου Καλαμαρά
Η ΑΓΑΠΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ
(Λουκ. 6, 31- 36)
Τό χαρακτηριστικό γνώρισμα τῶν χριστιανῶν

Σήμερα τό Εὐαγγέλιο μᾶς μίλησε γιά ἕνα μόνο θέμα. Γιά τήν ἀγάπη. Ἡ ἀγάπη εἶναι τό χαρακτηριστικό γνώρισμα τοῦ χριστιανισμοῦ καί τῶν χριστιανῶν. Τοῦ χριστιανισμοῦ εἶναι σίγουρα. Τῶν χριστιανῶν, τοῦ καθενός μας, πρέπει νά γίνει. Γιατί δέν εἶναι δυνατόν νά εἶναι κανείς τοῦ Χριστοῦ, μέλος τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, πού κύριο χαρακτηριστικό της ἔχει τήν ἀγάπη, καί ὁ ἴδιος νά μήν φροντίζει νά ἔχει ἀγάπη.
2019 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 29 - ΚΥΡΙΑΚΗ Β ΛΟΥΚΑ

Η ΑΓΑΠΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ (Λουκ. 6, 31- 36)

†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Διασκευή ομιλίας στον Αμμότοπο, στις 2/10/1994)

Μένουμε στην αρετή του υποκόσμου;

Ακούσαμε στο Ευαγγέλιο τον Κύριό μας Ιησού Χριστό να μας λέγει:

«Όταν αγαπάτε μόνο εκείνους που σας αγαπούν τι το σπουδαίο κάνετε;» Μπορείτε να παρουσιάσετε αυτό το έργο σας, αυτή την διάθεσή σας στον Θεό, για να του ζητήσετε αμοιβή; Μήπως δεν το κάνουν αυτό και όλοι οι αμαρτωλοί άνθρωποι; Οι άνθρωποι του υποκόσμου, οι σωματέμποροι, οι ληστές, οι λωποδύτες;

Θέλετε να είστε αληθινοί δούλοι του Θεού;
Τὰ σκαλοπάτια τῆς χριστιανικῆς ἀγάπης

Εὐαγγέλιον Κυριακῆς 29 Σεπτεμβρίου 2019, Β΄ Λουκᾶ (Λουκ. ς΄ 31-36)

1. «Ὁ χρυσὸς κανόνας»

Ἡ Εὐαγγελικὴ περικοπὴ αὐτῆς τῆς Κυριακῆς στὸ σύνολό της ἔχει ὡς θέμα της τὴν ἐντολὴ τῆς ἀγάπης πρὸς τὸν πλησίον, ποὺ γνωρίζουμε ὅτι εἶναι ἡ μεγαλύτερη μετὰ τὴν ἐντολὴ τῆς ἀγάπης πρὸς τὸν Θεό.

Ὁ πρῶτος λόγος ποὺ ἀκοῦμε εἶναι ὁ ἑξῆς: «Κα­θὼς θέλετε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως».

Ὁ Κύριός μας γνωρίζει ὅτι ὁ ἄνθρωπος ποὺ δὲν ἔχει ἀναγεννηθεῖ ἀπὸ τὴ θεία Χάρι, εἶναι ἐγωιστής, φίλαυτος, ἀγαπάει πολὺ τὸν ἑαυτό του. Καὶ ὡς ὁ τέλειος Διδάσκαλος, παίρνει ἀφορμὴ ἀπὸ αὐτὴ τὴν ἀγάπη γιὰ νὰ μᾶς διδάξει τὴν ἀγάπη πρὸς τὸν πλησίον.
ΚΥΡΙΑΚΗ 29 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2019

ΙΕ΄ ΕΠΙΣΤΟΛΩΝ

(Β Κορ. δ΄6 – 15) (Λουκ. στ΄ 31 – 36)

Ο ουράνιος θησαυρός

«Έχομεν δε τον θησαυρόν τούτον εν οστρακίνοις σκεύεσιν»

Η Εκκλησία θέλοντας να ξεδιπλώσει όλη την ποιμαντική της φροντίδα για τα παιδιά της, τα ετοιμάζει κατάλληλα για να υποδεχθούν με μια σωστή υπαρξιακή προσέγγιση το μυστήριο της Σάρκωσης του Θεού Λόγου. Η μετοχή και ένωση του ανθρώπου με την αναστημένη ζωή του Κυρίου στο χώρο της Εκκλησίας, που εκφράζει τον απώτερο στόχο της πνευματικής ζωής, δίνει τη δυνατότητα ζωοποίησης της «θνητής σάρκας του ανθρώπου» και αναστηλώνει την ύπαρξή του από τον θάνατο, στον οποίο τον σπρώχνει η κατάσταση της αμαρτίας. Η μετοχή του ανθρώπου στην Ανάσταση του Χριστού, ως το κορυφαίο γεγονός της ζωής, εκφράζεται στον αναστάσιμο χαρακτήρα του Ευχαριστιακού Δείπνου που αποβλέπει «εις την δόξαν του Θεού».
ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΛΟΥΚΑ – 29 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2019

(Λκ. στ΄ 31-36)

Ὁ ἄνθρωπος ἕνα πράγμα δὲν μπορεῖ νὰ καταλάβει: τὴν καλοσύνη καὶ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Ὡστόσο ὁ ἄνθρωπος σὰν πλάσμα τοῦ Θεοῦ, μὲ προορισμὸ νὰ μοιάσει τὸ Δημιουργό του, σὲ ἕνα πράγμα καλεῖται νὰ Τοῦ μοιάσει: ἀκριβῶς σ΄ἐκεῖνο ποὺ δὲν καταλαβαίνει, δηλαδὴ στὴν καλοσύνη καὶ στὴν ἀγάπη.
“ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ”

ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΛΟΥΚΑ (29/9/2019)

Λουκ. στ΄, 31-36


Η αγάπη προς τους εχθρούς
            Η διδασκαλία του Κυρίου για την αγάπη προς τους εχθρούς, αγαπητοί μου αδελφοί, πάντοτε ηχούσε περίεργα στα ώτα των ανθρώπων. Πώς είναι δυνατόν να καλούμαστε ν’ αγαπήσουμε ή να συγχωρήσουμε εκείνους που μάς έβλαψαν, που έθιξαν την τιμή και την υπόληψή μας, που ζηλοφθονούν την επιτυχία μας; Πώς είναι δυνατόν ν’ αγαπήσουμε εκείνους που κινούνται με εκδικητικές προθέσεις εναντίον μας, που μάς αδικούν στον επαγγελματικό μας χώρο, πατώντας πάνω μας για να ανέλθουν τις βαθμίδες της εργασιακής ιεραρχίας, που μάς συκοφαντούν στους προϊσταμένους μας; Πώς είναι δυνατόν ν’ αγαπήσουμε εκείνους που συνέβαλαν στη διάλυση της οικογενειακής μας ειρήνης, όλους εκείνους που, με μια λέξη, μπορούμε να χαρακτηρίσουμε εχθρούς;
ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ΛΟΥΚΑ
Απόστολος: Β΄ Κορ. δ΄6-15
Ευαγγέλιο: Λουκ. στ΄31-36
29 Σεπτεμβρίου 2019
«Γίνεσθε οικτίρμονες, καθώς και ο πατήρ υμών οικτίρμων εστί» (Λουκ. 6,36)
Επαναστατικό το κήρυγμα του Κυρίου. Καταλυτικό για τα αμαρτωλά έθιμα και τις κακές παραδόσεις της εποχής Του. Και ταυτόχρονα, αντίθετο με τις κοσμικές αντιλήψεις, τις φιλοσοφικές πλάνες και τους χρεωκοπημένους κοινωνικούς της θεσμούς. Το ίδιο ισχύει, φυσικά, όχι μόνο για την εποχή εκείνη, αλλά για κάθε εποχή. Ιδιαίτερα δε για τη δική μας εποχή όπου η αμαρτία, η πλάνη και ο εγωισμός, δυστυχώς, κυριαρχούν. Η διδασκαλία του Χριστού έχει πηγή τον ίδιο τον Θεάνθρωπο Ιησού και θέλει να μας εξομοιώσει με τον Θεό. «Γίνεσθε οικτίρμονες, λέγει, καθώς και ο πατήρ υμών οικτίρμων εστί». Να είστε σπλαχνικοί προς τους γύρω σας ανθρώπους, όπως και ο Πατέρας σας είναι πολυεύσπλαχνος προς όλους.
ΚΥΡΙΑΚΗ Β ́ ΛΟΥΚΑ

Ἀγαπητοί ἀδελφοί, σήμερα διά μέσου τῆς περικοπῆς τοῦ Εὐαγγελίου θά προσπαθήσουμε νά διδαχτοῦμε καί νά θαυμάσουμε τήν ἀγάπη πρός τόν συνάνθρωπό μας. Καί ὄχι ἁπλά τόν συνάνθρωπό μας ἀλλά αὐτόν πού μᾶς μισεῖ καί γίνεται ἐχθρός μας.
Εἶπεν ὁ Κύριος: «καθὼς θέλετε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως» (Λουκ. στ ́ 31). Ὁμοίως καί πάλιν εἶπεν «Πλὴν ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν καὶ ἀγαθοποιεῖτε καὶ δανείζετε μηδὲν ἀπελπίζοντες» (Λουκ. στ ́ 35).
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «ΤΑ ΤΡΙΑ ΓΝΩΡΙΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ»

Στή διδασκαλία Του ὁ Κύριος ἀναφέρεται σέ θέματα συμπεριφορᾶς μεταξύ τῶν ἀνθρώπων. Αὐτή ρυθμίζει τήν ποιότητα τῶν σχέσεών μας στόν οἰκογενειακό καί τόν κοινωνικό στίβο.

Τήν ἀγάπη πρός τόν πλησίον συναντᾶμε καί στήν πρό Χριστοῦ περίοδο, ὅπως καί κατόπιν σέ χώρους ἔξω ἀπό τόν Χριστιανισμό. Περικλείεται ὅμως σέ πολύ στενά πλαίσια. Στήν ἀγάπη ἀναφέρονται καί πολλοί λόγοι ἀρχαίων σοφῶν καί διάφορων θρησκευτικών ἡγετῶν.

Σάββατο 14 Σεπτεμβρίου 2019

2019 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 15 - ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΙΝ (Μαρκ. 8, 34 – 9, 1)

†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Διασκευή ομιλίας στο Χανόπουλο, στις 19/9/1999)

Το πιο σοβαρό ερώτημα

 Το Ευαγγέλιο βάζει σήμερα μπροστά μας το πιο ουσιαστικό ερώτημα της ζωής μας. «Τι θα ωφελήσει τον άνθρωπο, αν κερδίσει τον κόσμο όλο και ζημιωθεί την ψυχή του;». Πρόκειται για πολύ σοβαρό ερώτημα, γιατί ο καθένας μας από μικρό παιδί, προβληματίζεται με τι κριτήρια θα κάνει τις διάφορες επιλογές του και πως θα αξιοποιήσει την ζωή του καλύτερα.

Σύμφωνα με το κοσμικό φρόνημα, ο άνθρωπος αξιοποιεί τη ζωή του, όταν μπορεί να την «χορτάσει», να κερδίσει περισσότερα, να απολαύσει περισσότερο, να αποκτήσει υλικά αγαθά που θα του εγγυώνται μακρόχρονη ευτυχία. Και οπωσδήποτε όταν αποκτήσει τιμές, δόξες, υπόληψη.
ΚΥΡΙΑΚΗ 15 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2019

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΙΝ

(Γαλ. β΄ 16-20) (Μάρκ.η΄ 34 – θ’ 1)

Η ζωή στην αγάπη του Χριστού

«…ζή δε εν εμοί Χριστός»

Η σύνδεση της ζωής του ανθρώπου με την αγάπη του Χριστού συνιστά την κορυφαία πράξη στη ζωή του.  Σ’ αυτή την προοπτική καταξιώνεται σε δυσθεώρητα πνευματικά ύψη. Φθάνει στη θέωση που είναι ο ανώτερος προορισμός του. Αυτό το ένιωθε έντονα ο απόστολος Παύλος, για τον οποίο η ζωή του ανθρώπου αποκτά αληθινή αξία μόνο κοντά στον Χριστό. Ο Χριστός είναι η αυτοζωή. «Εγώ ειμί η ανάστασις και η ζωή» (Ιω. 11,25). Σ’ αυτόν υπάρχει η ζωή (Ιω. 1,4).Μόνο όποιος είναι συνδεδεμένος με τον Χριστό έχει μέσα του ζωή. Οι άλλοι είναι πνευματικά νεκροί, όσο κι αν τρέφουν ψευδαισθήσεις ότι μπορούν να κατορθώσουν τα πάντα στη ζωή τους.
“ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ”

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΙΝ (15/9/2019)

Μάρκ. 8,34 - 9,1

Ο Χριστός αιτία της καύχησής μας

            Έχοντας προ οφθαλμών το ανυπέρβλητο σύμβολο της θυσίας του Θεανθρώπου, τον Τίμιο και Ζωοποιό Σταυρό, αγαπητοί μου αδελφοί, ακούσαμε στην σημερινή Ευαγγελική περικοπή τον Κύριό μας να καλεί όλους μας σε ανάληψη του προσωπικού μας σταυρού, αν θέλουμε να νοούμαστε και να είμαστε πραγματικοί και όχι ψευδεπίγραφοι μαθητές Του. Τον ακούσαμε να διακηρύσσει ότι η σωτηρία της ψυχής δεν μπορεί να συγκριθεί ούτε με την απόκτηση του κόσμου όλου. Τον είδαμε να στηλιτεύει εκείνους που θα ντραπούν σ’ αυτήν την ζωή για την Χριστιανική τους ιδιότητα και πίστη. Γι΄ αυτούς και ο Χριστός θα νιώσει ντροπή εν ημέρα κρίσεως. Σ’ αυτό το τελευταίο σημείο θα επικεντρώσουμε την σκέψη μας.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΙΝ
Απόστολος : Γαλ. β΄16-20
Ευαγγέλιο: Μάρκ. η΄34-θ΄1
15 Σεπτεμβρίου 2019
«Όστις θέλει oπίσω μου ακολουθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθείτω μοι» (Μάρκ. η΄34)
Η Ύψωση του Τιμίου και ζωοποιού Σταυρού έχει σαν επίκεντρο το συγκλονιστικό γεγονός της ίδιας της Υψώσεως του Κυρίου πάνω στον Σταυρό.
Ένα γεγονός ύψιστης αυτοθυσίας και αγάπης του Θεού προς τον άνθρωπο.
Ένα γεγονός που αποκαλύπτει τη μέγιστη προσφορά του Θεού προς τον άνθρωπο και από την άλλη τη χείριστη απάντηση του ανθρώπου σ’ αυτή την προσφορά του Θεού. Ενώ ο Θεός τους προσφέρει αγάπη, αυτοί του προσφέρουν, ταπείνωση, εξευτελισμό και τον χειρότερο θάνατο, τον Σταυρικό.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΙΝ – 15 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2019

(Μρκ. η΄ 34, θ΄ 1)

Ἀγαπητοὶ ἀδελφοί. Ἡ Ἐκκλησία ἐπέλεξε γιὰ τὴ σημερινή, μετὰ τὴν Ὕψωση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, Κυριακή, ἕνα κείμενο ἀπὸ τὸν εὐαγγελιστὴ Μάρκο ποὺ ἀναφέρεται στὸ σταυρό, ποὺ φέρει στοὺς ὤμους του ὁ ἀληθινὸς μαθητὴς τοῦ Χριστοῦ καὶ κερδίζει ἔτσι τὴν ἀληθινὴ ζωή.

«Εἶπεν ὁ Κύριος. Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθείν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθείτω μοι». Ὅποιος θέλει νὰ μὲ ἀκολουθήσει, ἂς ἀπαρνηθεῖ τὸν ἑαυτό του, ἂς σηκώσει τὸν σταυρό του καὶ ἂς μὲ ἀκολουθεῖ.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «ΚΕΡΔΗ ΖΗΜΙΕΣ ΚΑΙ ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑΤΑ»

Καθώς «ἡ ὡραιότης τῆς Ἐκκλησίας», ὁ Τίμιος Σταυρός, εἶναι ἀκόμη ὑψωμένος στό κέντρο τῶν ναῶν μας, καθώς ἡ Ἐκκλησία μας ἀκόμη πανηγυρίζει τήν Παγκόσμια «Ὕψωσή του, καθώς δέν χορταίνουμε νά ἐνατενίζουμε τό ὄργανο πού ἀπό μέσο θανάτου καί ἐξουθένωσης ἔγινε σύμβολο δύναμης καί δόξας, ἔρχεται ἡ σημερινή εὐαγγελική περικοπή νά μᾶς ὑπενθυμίσει ἕνα λόγο τοῦ Κυρίου, ὄχι ἁπλῶς ἐκφραστικό, ἀλλά τόσο κατηγορηματικό, ὥστε νά ἀγγίζει τά ὅρια τῆς πρόκλησης.
Κυριακὴ μετὰ τὴν Ὕψωση

Μεγάλη ἡ ἑορτὴ τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ καὶ μάλιστα διπλή. Ἡ εὔρεση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ ἔγινε ἀπὸ τὴν Ἁγία Ἑλένη στὶς 6 Μαρτίου τοῦ 326μ.Χ. μὲ θαυματουργικὸ τρόπο, γι’ αὐτὸ καὶ ἡ Ἐκκλησία μας ἔχει θεσπίσει τὴν ἑορτὴ τῆς Σταυροπροσκυνήσεως μέσα στὴν Μεγάλη Τεσσαρακοστή, ἀλλὰ ἡ πρώτη Ὕψωσή Του ἔγινε ἀπὸ τὸν Πατριάρχη Ἱεροσολύμων Μακάριο στὶς 14 Σεπτεμβρίου τοῦ ἴδιου ἔτους, στὸν Ναὸ τῆς Ἀναστάσεως, μία ἡμέρα μετὰ τὰ Ἐγκαίνια τοῦ Ἱεροῦ αὐτοῦ Ναοῦ, ὥστε ὄλο τὸ συγκεντρωμένο πλῆθος νὰ ἀντικρύσει τὸν Τίμιο Σταυρὸ καὶ νὰ Τὸν προσκυνήσει.

Σάββατο 7 Σεπτεμβρίου 2019

Κυριακή προ της Υψώσεως: Ομιλία περί του τίνες οι καρποί της των θείων πραγμάτων μελέτης (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

– Αρκεί η ορθή πίστις για να σωθούμε;

– Αν χωρίς την αγάπη δεν μπορεί να σωθεί κανείς, γιατί βλέπουμε τόσους λίγους Χριστιανούς να έχουν αγάπη;

– Με ποιο τρόπο όμως μπορεί κανείς να βάλει στην καρδιά του την αγάπη;

– Γίνεται κάποιος να έχει αγάπη στην καρδιά του και να καρποφορεί αμαρτίες και ανομίες;

– Με ποιο τρόπο καλλιεργείται η αγάπη;

– Με ποιο τρόπο ανθυμούμαστε τον Θεόν;

– Αν η ανάγνωση των αγίων βιβλίων και των νόμων του Θεού βοηθεί στο να έχουμε πάντα στην μνήμη μας τον Θεό, τότε προκύπτει το ερώτημα: πώς μπορεί κάποιος που έχει οικογένοια, φροντίδες, ανάγκες, να μελετά τους θείους νόμους;

Κυριακή προ της Υψώσεως: Ερμηνεία εις το κατά Ιωάννην ευαγγέλιον (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Ιωάν. 3, 13-17)

Ποιες είναι οι αποδείξεις της αλήθειας της Χριστιανικής πίστεως;
Των προφητών η μαρτυρία εστί βεβαιοτέρα και αυτής της των αισθήσεων μαρτυρίας
Γιατί έπρεπε να σταυρωθεί ο Ιησούς;
Γιατί ο Θεός αγάπησε τόσο πολύ τον άνθρωπο;
Πότε ο Θεός θα κρίνει τον κόσμο;

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ
(Ἰω. 3, 13-17)
Πῶς προσεγγίζομε τόν Θεό
Τό Εὐαγγέλιο πού ἀκούσαμε σήμερα παρότι πολύ σύντομο, μᾶς μιλᾶ γιά τήν αἰώνια ζωή μέ τόν πιό ρεαλιστικό καί ὠμό τρόπο.
Ἀλλά σάν τί τάχα νά εἶναι αὐτή ἡ αἰώνια ζωή;
Ἡ ἀπάντηση τοῦ Χριστοῦ εἶναι: «Ἁπλῶς μιά συνέχεια τῆς ζωῆς».
Συνέχεια ὑπάρχει καί πρός τά κάτω. Καί ὁριζόντια. Συνέχεια (πρός τά κάτω) εἶναι νά πάει κανείς σέ μιά χειρότερη κατάσταση ἀπό αὐτή πού ὑπάρχει ἐδῶ, καί λέγεται κόλαση καί ἀπώλεια. Οὔτε νά τήν θυμᾶται κανείς τέτοια κατάσταση, ὅπως δέν θέλομε νά θυμόμαστε ὅτι εἶναι δυνατόν στήν ἐπίγεια ζωή μας, νά καταντήσομε σέ μιά κατάσταση χειρότερη ἀπό αὐτή στήν ὁποία τώρα βρισκόμαστε. Γιατί εἶναι δυστυχία.
Κυριακὴ πρὸ τῆς Ὑψώσεως (Ἰωάν. 3,13-17)

Ομιλία του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Ο ΘΕΟΣ ΣΕ ΑΓΑΠΑ

    «Οὕτως ἠγάπησεν ὁ Θε ὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόλλυται, ἀλλ᾽ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον» (Ἰωάν. 3,16)

Η ΥΨΩΣΙΣ τοῦ τιμίου Σταυροῦ εἶνε τὸ κέντρο τοῦ Σεπτεμβρίου. Ἡ σημερινὴ Κυριακὴ λέγεται «πρὸ τῆς Ὑψώσεως» καὶ ἡ ἑπομένη «μετὰ τὴν Ὕψωσιν». Οἱ καταβασίες εἶνε «Σταυρὸν χαράξας Μωσῆς…», ἀπόστολος καὶ εὐαγγέλιο εἶνε ἐπίσης σχετικὰ μὲ τὸ σταυρό.
Ομιλία περί των ειδών της καυχήσεως, και περί του, διά τί ο απόστολος καταλιπών παν άλλο καύχημα, εκαυχάτο εν τω Σταυρώ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

Ομιλία εις το ρητόν του αποστόλου, το "εμοί δε μη γένοιτο καυχάσθαι, ειμή εν τω Σταυρώ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού"

(Γαλ. στ’ 11-18)

– Ποιούς δυσκολεύτηκαν περισσότερο, οι θείοι Απόστολοι, να ελκύσουν στην πίστη του Χριστού; Τους εθνικούς ειδωλολάτρες ή τους Ιουδαίους;

– Γιατί κάποιοι από τους Ιουδαίους που επίστευσαν στον Χριστόν, συνέχιζαν να περιτέμνωνται;

– Ποιό είδος καύχησης δεν είναι αμαρτία;

– Γιατί είναι η καύχησις μωρία και αφροσύνη;
Λόγος εις το Γενέθλιον της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας (Αγ. Λουκάς αρχιεπ. Κριμαίας)

Η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων, εκατομμύρια και δισεκατομμύρια άνθρωποι, είναι άνθρωποι κοινοί, τους οποίους η Αγία Γραφή ονομάζει «λαόν της γης» (Δ’ Βασ. 15, 5). Γιατί τους ονομάζει έτσι; Γιατί αυτοί μοιάζουν με γκρίζο χορτάρι ή με χαμόκλαδα. Δεν έχουν στη ζωή τους κάποιους ανώτερους σκοπούς και επιδιώξεις, ο νους τους είναι πολύ επιπόλαιος και ασχολείται μόνο με τις βιοτικές μέριμνες, τα γήινα αγαθά και τα καθημερινά προβλήματα.
Το Γενέσιο της Θεοτόκου – Ερμηνεία της εικόνας

Λίγες ημέρες μετα την έναρξη του εκκλησιαστικού έτους, την 8η Σεπτεμβρίου, η Εκκλησία μας πανηγυρίζει «το Γενέθλιον της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας».

Διά το γεγονός αυτό τα Ευαγγέλια σιγούν. Η ίδια άλλωστε σιγή απλώνεται γύρω από το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της Θεοτόκου. Ελάχιστοι είναι και οι λόγοι της, που διεσώθησαν. Αρκεί νά σημειωθεί, ότι η προτροπή πρός τους υπηρέτες κατα το θαύμα εν Κανά της Γαλιλαίας «ό,τι άν λέγῃ (ο Χριστός) ὑμῖν, ποιήσατε» (Ιω. 2, 5) είναι οι τελευταίοι της λόγοι, που αναφέρουν τα Ευαγγέλια. Από τότε (το θαύμα έγινε στις αρχές του πρώτου έτους της δημοσίας δράσεως του Κυρίου) και στο εξής η Θεοτόκος παρακολούθησε με σιωπή την δράσι του Υιού της και σιωπηλή έπνιξε τον πόνο της κάτω από τον Σταυρό Του.
2019 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 8 - ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ (Ιω. 3, 13-17)

†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Διασκευή ομιλίας στα Μελιανά, στις 12/9/2004)

Η κιθάρα

Ένας πονόψυχος άνθρωπος επισκέφθηκε μια οικογένεια που είχε ένα παιδί ετοιμοθάνατο. Ήταν Χριστούγεννα. Κοιτάζει ο επισκέπτης και βλέπει ότι οι άνθρωποι δεν είχαν τίποτε για φαγητό.

-Τι γίνεται, τους λέει. Χριστούγεννα σήμερα.

Του είπε ο πατέρας:

-Όπως βλέπεις το παιδί μου φεύγει. Και χθες το βράδυ, χαϊδεύοντάς το, το ρώτησα:

-Τι θέλεις παιδί μου; Θέλεις κάποιο δώρο;

-Θα ήθελα πατέρα να μου πάρεις μια κιθάρα.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟΣ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ – 8 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2019

(Ἰω. γ΄ 13-17)

Ἡ Παλαιὰ Διαθήκη εἶναι προτύπωση τῆς Καινῆς Διαθήκης. Ὅσα συμβαίνουν ἐκεῖ στοὺς Ἰσραηλῖτες ποὺ εἶναι ὁ περιούσιος λαὸς τοῦ Θεοῦ, προτυπώνουν αὐτὰ ποὺ θὰ γίνουν, ὅταν ἔλθη ὁ Χριστὸς στὴ γῆ. Καὶ τὴν ἑρμηνεία αὐτὴ τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης μᾶς τὴν ἔδωσε ὁ ἴδιος ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς καθὼς ἀκούσαμε στὴ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπή. Μᾶς μίλησε γιὰ τὸ χάλκινο φίδι στὴν ἔρημο, ὅταν τοὺς δάγκωναν τὰ φαρμακερὰ φίδια. Τότε, λοιπὸν, σύμφωνα μὲ τὸ ἱερὸ  κείμενο, ὁ Μωϋσῆς ποὺ ἦταν ὁ ὁδηγὸς τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ, ὕστερα ἀπὸ ὑπόδειξη τοῦ Θεοῦ, ἔστησε στὴν κορυφὴ ἑνὸς βουνοῦ ποὺ φαινόταν ἀπὸ παντοῦ ἕνα μεγάλο χάλκινο φίδι ἐπάνω σ᾽ ἕνα ξύλο, τὸ ὁποῖο μόλις τὸ ἔβλεπαν οἱ Ἰσραηλῖτες ποὺ δαγκώνονταν ἀπὸ τὰ φαρμακερὰ φίδια, γιατρεύονταν ἀμέσως, καὶ γίνονταν καλά. Ἔφευγε ὁ πόνος καὶ ὁ θάνατος.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ
Απόστολος: Γαλ. στ΄ 11-18
Ευαγγέλιο: Ιωάν. γ΄ 13-17
8 Σεπτεμβρίου 2019
«Καθώς Μωυσής ύψωσε τον όφιν εν τη ερήμω, ούτως υψωθήναι δει τον Υιόν του ανθρώπου...»
Ολόκληρη η Παλαιά Διαθήκη είναι τύπος και προεικόνιση της Καινής. Η Καινή Διαθήκη προτυπώνεται στην Παλαιά και η Παλαιά Διαθήκη ερμηνεύεται στην Καινή. Όλα τα γεγονότα που συμβαίνουν στην Παλαιά Διαθήκη προαναγγέλλουν την έλευση του αναμενόμενου Μεσσία. Οι τύποι και τα σύμβολα προλαμβάνουν τα γεγονότα, για να γίνει αργότερα πιστευτή η αλήθεια.
Σ’ ένα τέτοιο προφητικό γεγονός από την Παλαιά Διαθήκη αναφέρεται ο Κύριος, στη σημερινή ευαγγελική περικοπή, προλέγοντας το σταυρικό πάθος Του στον ευσεβή Ιουδαίο άρχοντα Νικόδημο. Πρόκειται για το γνωστό περιστατικό του χάλκινου όφεως.
“ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ”

Κυριακή προ της Υψώσεως (8/9/2019)

Ιωάν. 3,13 - 17

Η αποστολή της Εκκλησίας στον κόσμο

            Απόσπασμα από τον αποκαλυπτικό διάλογο του Κυρίου με τον νυκτερινό Μαθητή Του Νικόδημο, ακούσαμε στη σημερινή Ευαγγελική διήγηση, αδελφοί μου. Λίγους στίχους πριν, ο Κύριος είχε αναπτύξει την υψηλή Του διδασκαλία για την πνευματική αναγέννηση του ανθρώπου, η οποία είναι προϋπόθεση για την είσοδό του στη Βασιλεία του Θεού[1]. Τώρα, παρουσιάζει τρεις ενέργειες της αγάπης του Θεού γα την σωτηρία των ανθρώπων, που αποκαλύπτουν την αποστολή της Εκκλησίας στον κόσμο.
ΚΥΡΙΑΚΗ 8 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2019

ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ

(Γαλ. στ΄ 11-18) (Ιωάν.γ΄ 13-17)

Το Γενέθλιο της Θεοτόκου

«Σήμερον της σωτηρίας ημών το προοίμιον»

Μεγάλο και παράδοξο θαύμα εορτάζει σήμερα η Εκκλησία. Η ευσεβής, αλλά στείρα Άννα, αναδεικνύεται θεουργικά ευτυχισμένη μητέρα της κεχαριτωμένης Μαρίας. Όπως ακριβώς συμβολικά είχε προδιαγραφεί ότι η ξεραμένη ράβδος του Ααρών πέταξε θαυματουργικά ένα ολοζώντανο βλαστό. Ακόμα, ο κατάξερος βράχος Χωρήβ, μόλις δέχθηκε το κτύπημα από τη ράβδο του Μωυσή, ανέβλυσε άφθονο νερό και έσωσε από τον θάνατο όλο τον ισραηλιτικό λαό. Η τρισευλογημένη κόρη της Άννας, ως άλλος ζωηφόρος βλαστός και «αένναος πηγή», θα φυτρώσει «το άνθος το εύοσμον» και θα ξεδιψάσει το νέο λαό του Θεού με τα θεία νάματα, που άφθονα θα πηγάσουν από την κοσμοσώτειρα πηγή της κοιλιάς της.
«Στό γενέθλιο τῆς Θεοτόκου»

Ἀρχιμανδρίτου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου Θωμᾶ Δ. Ἀνδρέου
Πρωτοσυγκέλλου Ι.Μ. Ἰωαννίνων

Τό Ἐκκλησιαστικό ἔτος, ξεκινᾶ μέ τόν μήνα Σεπτέμβριο, τόν πιό γλυκό καί ἥμερο μήνα τοῦ χρόνου κατά τόν Φώτη Κόντογλου. Ὄχι τυχαία, λοιπόν, ὁ χρόνος ξεκινᾶ μέ τήν Θεομητορική γιορτή τῆς γέννησης τῆς Παναγίας μας γιά τήν ὁποία μᾶς ἔχει ἤδη προειδοποιήσει τό ἀπολυτίκιο μέ τό ὁποῖο ὁλοκληρώνεται τό ἐκκλησιαστικό ἔτος τόν μήνα Αὔγουστο στήν γιορτή τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου: «Ἐν τῇ γεννήσει τήν παρθενίαν ἐφύλαξας· ἐν τῇ κοιμήσει τόν κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε».
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «Η ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΝ ΘΕΟ»

Καθώς προετοιμαζόμαστε νά γιορτάσουμε τή μεγάλη γιορτή τῆς Παγκοσμίου Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου καί Ζωοποιοῦ Σταυροῦ, ἡ ὁποία κατά τή λειτουργική παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μᾶς φέρει τά ἴσα πρός τήν Μεγάλη Παρασκευή -γι’ αὐτό καί ἡ αὐστηρή νηστεία- τό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα τῆς ἡμέρας μᾶς ὑπενθυμίζει μία ἄλλη παράξενη ὕψωση πού εἶχε προηγηθεῖ καί εἶχε λάβει χώρα στό μέσο τῆς ἐρήμου, αἰῶνες πρίν, κατά τήν ἔξοδο τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ ἀπό τή δουλεία τῆς Αἰγύπτου. Τί εἶχε συμβεῖ;