ΜΗΝΥΜΑ

ΓΙΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΥΡΙΑΚΩΝ, ΕΟΡΤΩΝ ΚΑΙ ΑΓΙΩΝ ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΕΤΙΚΕΤΕΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Δευτέρα 27 Απριλίου 2015

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ

Κυριακή 11η Μαΐου 2014

Στην σημερινή Κυριακή Δ΄ ( τέταρτη) από του Πάσχα Αγαπητοί μου Αδελφοί η Αγία μας Εκκλησία μας προβάλλει το θαύμα της θεραπείας του παραλύτου της Ιερουσαλήμ από τον Κύριο μας. Εκεί στα Ιεροσόλυμα κοντά στην πύλη που λεγόταν Προβατική υπήρχε μία δεξαμενή ονόματι Βηθεσδά που στα Ελληνικά σημαίνει, οίκος ελέους- ευσπλαχνίας . Η δεξαμενή αυτή ήταν ένας ιερός τόπος, ήταν ένα Αγίασμα όπως λέμε εμείς οι Ορθόδοξοι. Γύρω από την δεξαμενή αυτή υπήρχαν πέντε στοές, υπόστεγα θα λέγαμε σήμερα, όπου κάθετο μεγάλος αριθμός ανθρώπων οι οποίοι έπασχαν από διάφορες σοβαρές αρρώστιες , άλλοι ήταν τυφλοί, άλλοι κουτσοί, άλλοι χωλοί, άλλοι παράλυτοι. Όλοι αυτοί οι άρρωστοι περίμεναν την από καιρό σε καιρό κάθοδο ενός αγγέλου ο οποίος «εττάρατε το ύδωρ», του έδινε ιαματική χάρη και ο πρώτος που θα προλάβαινε να κατέβει στο νερό θα γινόταν αμέσως καλά από οποιαδήποτε ασθένεια και αν υπέφερε.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ 11-5-2014

«Καί εὐθέως ἐγένετο ὑγιής ὁ ἄνθρωπος»

Παρατηρώντας τά Εὐαγγελικά ἀναγνώσµατα βλέπουµε πώς τά περισσότερα καί µάλιστα τά µεγάλα θαύµατα τά ἔκανε ὁ Χριστός κατά τίς µεγάλες ἡµέρες τῶν Ἰουδαίων. Τό ἴδιο συνέβαινε καί µέ τή διδασκαλία Του. Τήν ἐκφωνοῦσε συνήθως στίς µεγάλες γιορτές, πού συνέρρεε πολύς κόσµος. Στίς γιορτές τοῦ Πάσχα, τῆς Σκηνοπηγίας, τῆς Πεντηκοστῆς κ.λπ. στά Ἱεροσόλυµα πού ἦταν ἡ µητρόπολη τῶν Ἰουδαίων, µαζευόταν πολύς κόσµος. Ὅπως, ἐπίσης, συναθροίζονταν καί πολλοί ἄρρωστοι πού εἶχαν τήν ἐλπίδα τους, ὅτι µπορεῖ ὁ Θεός νά τούς κάνει καλά. Ἡ ἐπιθυµία τῶν ἀσθενῶν νά γίνουν καλά, δέν ἦταν τόσο µεγάλη, ὅσο µεγάλη ἦταν ἡ θέληση τοῦ Χριστοῦ νά τούς κάνει καλά.
Κυ­ρια­κὴ Δ΄ τοῦ Πα­ρα­λύ­του
11 Μα­ΐ­ου 2014
Ἰ­ω­άν­νου ε΄, 1-15

Χρι­στὸς Ἀ­νέ­στη!

Τρι­αν­τα­ο­κτὼ ὁ­λό­κλη­ρα χρό­νια ὁ πα­ρά­λυ­τος τοῦ ση­με­ρι­νοῦ Εὐ­αγ­γε­λί­ου ἐ­τα­λαι­πω­ρεῖ­το καὶ περ­νοῦ­σε τὴν δι­κή του δο­κι­μα­σί­α. Ἴ­σως δι­ά­νυ­σε τὸ με­γα­λύ­τε­ρο μέ­ρος τῆς ζω­ῆς του κά­τω ἀ­πὸ τὴ στο­ὰ τῆς θαυ­μα­τουρ­γι­κῆς κο­λυμ­βή­θρας τοῦ Σι­λω­άμ. Μά­ται­α ὅ­μως πε­ρί­με­νε ἕ­ναν ἄν­θρω­πο ποὺ θὰ τὸν συμ­πο­νοῦ­σε καὶ θὰ τὸν βο­η­θοῦ­σε νὰ μπεῖ στὴν κο­λυμ­βή­θρα μό­λις θὰ τα­ρασ­σό­ταν τὸ ὕ­δωρ.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ
 Η περίπτωση του παραλύτου της Βηθεσδά, που η εκκλησία μάς παρουσιάζει την τέταρτη Κυριακή του Πάσχα, νομίζω ότι κρύβει μια παρεξήγηση.Ο Χριστός πηγαίνει στα Ιεροσόλυμα, πλησιάζοντας η Μεσοπεντηκοστή, και κατευθύνεται προς τη δεξαμενή που γύρω της ανέμεναν τη θεραπεία τους «πλήθος πολύ των ασθενούντων», τυφλοί, κουτσοί, παράλυτοι. Γιατί κατά διαστήματα άγγελος Κυρίου κατέβαινε στη δεξαμενή και «εταράσσετο το ύδωρ», ώστε ο πρώτος που έμπαινε στο νερό να θεραπεύεται από οποιαδήποτε ασθένεια. Εκεί, λοιπόν, συναντά ο Κύριος τον παράλυτο που ανέμενε 38 χρόνια τη θεραπεία του. Μάταια όμως, καθώς «δεν είχε άνθρωπο» να τον βοηθήσει, ώστε πρώτος να μπει στην κολυμβήθρα, κατά την ομολογία του προς τον Χριστό που τον ρωτά αν θέλει να γίνει καλά.
 Ευαγγελικό Ανάγνωσμα Κυριακής του Παραλύτου
....
«Άνθρωπον ουκ έχω»! Ένα παράπονο διαχρονικό και παγκόσμιο. Ένα παράπονο που ξεπερνά τους φυλετικούς και εθνικούς διαχωρισμούς. Μια φράση κοινή μέσα στους χώρους των ποικίλων θρησκευμάτων μα αλίμονο ένα παράπονο που αντηχεί και στον χώρο της Εκκλησίας.
Όταν μάλιστα κατά καιρούς ο άγγελος του Θεού κατέρχεται για ν’ «αναταράξει το νερό της κολυμβήθρας» όταν δηλ. η αγάπη του Θεού προσφέρει κατά καιρούς και για τους λόγους τους οποίους ο Ίδιος γνωρίζει σε κάποιες ανήμπορες υπάρξεις την θεραπεία Του, οπωσδήποτε ο Άγιος Άγγελος επιστρέφοντας στον θρόνο του Θεού θα μεταφέρει γεμάτη την «χρυσή φιάλη με τις προσευχές» (Αποκ. Ε΄8), και κυρίως το παράπονο «άνθρωπον ουκ έχω».

Σάββατο 25 Απριλίου 2015

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΤΑΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΕΩΡΩΝ (25-4-2004)
ΚΥΡΙΑΚΗ  ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ 
Ὁλόκληρη ἡ ἑβδομάδα πού ἀρχίζει ἀπό σήμερα εἶναι ἀφιερωμένη στίς Μυρο­φό­ρες γυναῖκες καί στούς δυό Μαθητὲς τοῦ Χριστοῦ τόν εὐσχήμονα Βουλευτή Ἰω­σήφ καί τό νυ­κτερινό κρυφό μαθητή Νικόδημο, οἱ ὁποῖοι μέ περισσή ἀγάπη ἀπέ­δω­σαν τίς τελευ­ταῖ­ες τιμές στό Διδάσκαλό τους, γενόμενοι οἱ δυό ἀψευδεῖς μάρτυ­ρες τῆς ταφῆς. Τό ἱε­ρό συναξάρι  τῆς ἡμέρας, πού ἀρχίζει μέ τό δίστιχο «Χριστῷ φέ­ρουσιν αἱ Μαθήτριαι μύρα. Ἐγώ δέ ταύταις ὕμνον ὡς μύρον φέρω» μᾶς ὁμιλεῖ γιά τήν ἀγάπη τῶν Μυροφόρων, καί περιγράφει τή γνήσια εὐλάβειά τους πρός τό πρό­σωπο τοῦ Ἰησοῦ μ᾿ αὐτά τά λόγια:
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ (26 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2015) Ὁ Ἀναστάσιμος Χορός

«Τήν ἄμετρόν Σου εὐσπλαγχνίαν, οἱ ταῖς τοῦ  ᾍδου σειραῖς, συνεχόμενοι δεδορκότες, πρός τό φῶς ἠπείγοντο Χριστέ, ἀγαλλομένῳ ποδί, Πάσχα κροτοῦντες αἰώνιον».
(Στήν Νεοελληνική:) Βλέποντας τήν ἀμέτρητη εὐσπλαχνία Σου, Χριστέ, οἱ δεμένοι μέ τίς ἁλυσίδες τοῦ Ἅδη, προχωροῦσαν γρήγορα πρός τό φῶς τῆς Ζωῆς, μέ χαρούμενο ρυθμό στά πόδια, διατρανώνοντας τό Πάσχα τό παντοτεινό.
Γ” Κυριακή των Μυροφόρων: «Ιησούν ζητείτε τον Ναζαρηνόν, τον εσταυρωμένον; Ηγέρθη, ούκ έστιν ώδε, ίδε ο τόπος όπου έθηκαν αυτόν»
ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΛΕΡΟΥ, ΚΑΛΥΜΝΟΥ & ΑΣΤΥΠΑΛΑΙΑΣ
Γ΄  ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ  ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ  2015
  Αγαπητοί μου, αδελφοί
           Ο ετάζων καρδίας και νεφρούς, και τα βάθη των ανθρώπων γινώσκων, Αναστάς  Κύριος και  ο Θεός του  παντός, αμείβει την αγαθή και γενναία διάθεση των αγίων Μυροφόρων γυναικών, της σημερινής ευαγγελικής περικοπής.
ΜΥΡΟΦΟΡΑ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΧΡΙΣΤΟΥKαι ω! του θαύματος, ο λίθος δι΄ αγγέλου «απεκυλίσθη» και έτσι οι γυναίκες μπήκαν μέσα στο μνημείο για να αλείψουν με αρώματα το Πανάγιο και Πανακήρατο σώμα του Ιησού.
Η θέση των γυναικών στην Εκκλησία (Κυριακή των Μυροφόρων, Μαρ 15:43 – 16:8)
Το ευαγγελικό ανάγνωσμα της Κυριακής των Μυροφόρων περιγράφει δύο επεισόδια, που, αν και συνδέονται στενά μεταξύ τους -καθώς το ένα αποτελεί συνέχεια και συνέπεια του άλλου- ανήκουν σε δύο εντελώς διαφορετικούς κόσμους. Το πρώτο επεισόδιο αναφέρεται στην τελευταία πράξη του δράματος της επίγειας ζωής του Ιησού, στην ταφή του, και σηματοδοτεί ταυτόχρονα το τέλος μιας εποχής, του παλιού κόσμου που σε λίγο θα αντικατασταθεί από μιαν άλλη εντελώς καινούργια πραγματικότητα.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ 26-4-2015
Σήμερα ἀκούσαμε ἕνα ἀπόσπασμα ἀπὸ τὶς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων νὰ μᾶς λέει: «Ἐκεῖνες τὶς μέρες, καθὼς μεγάλωνε ὁ ἀριθμὸς τῶν μαθητῶν, ἄρχισαν νὰ παραπονιοῦνται οἱ ἑλληνόφωνοι πιστοὶ ἐναντίον τῶν ἐβραιοφώνων ὅτι στὴν καθημερινὴ διανομὴ τῶν τροφίμων δὲν φρόντιζαν τὶς ἑλληνόφωνες χῆρες ὅσο ἔπρεπε. Τότε οἱ δώδεκα ἀπόστολοι σύναξαν ὅλους τοὺς μαθητὲς καὶ εἶπαν: «Δὲν εἶναι σωστὸ ἐμεῖς νὰ ἀφήσουμε τὸ κήρυγμα τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ ἀσχολούμαστε μὲ διανομὲς τροφίμων. Φροντίστε, λοιπόν, ἀδελφοί, νὰ ἐκλέξετε ἀπ’ ἀνάμεσά σας ἑφτὰ ἄντρες μὲ καλὴ φήμη, γεμάτους ἀπὸ τὴ σοφία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
Κυριακή των Μυροφόρων – Με τόλμη και σταθερότητα
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: Πράξ. ε´ 12 - 20
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ: Ἰωάν. κ΄ 19 - 31
Ἦχος.– Ἑωθινόν: Α´
ΜΕ ΤΟΛΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ
1. Χρειάζεται τόλμη
   Κυριακὴ τῶν ­Μυροφόρων σήμερα, καὶ τὸ εὐαγγελικὸ ἀ­­νάγνωσμα μᾶς μεταφέρει νοερὰ στὰ Ἱεροσόλυμα, τὸ ἀπόγευμα τῆς Μεγάλης Παρασκευῆς. 
   Ὁ Κύριος Ἰησοῦς, ὕστερα ἀ­­­πὸ τὴν ἀνόσια καταδίκη καὶ τὰ φρικτὰ Πάθη ποὺ ὑπέφερε, βρίσκεται ἤδη νεκρὸς πάνω στὸ Σταυρό. Οἱ Μαθητές Του ἔχουν διασκορπιστεῖ. Ἄραγε θὰ βρεθεῖ κάποιος νὰ φροντίσει νὰ ἐνταφιάσει τὸ ἄχραντο Σῶμα Του;... Εἶναι ἀνάγκη νὰ γίνει κάτι ἀμέσως, διότι σὲ λίγες ὧρες ἀρχίζει ἡ μέρα τοῦ Σαββάτου, αὐστηρὴ ἀργία γιὰ τοὺς Ἑβραίους.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ
(Μρ. 15, 43 – 16, 8)
Κα­νέ­νας ἄν­θρω­πος δὲν εἶ­δε τὸν Ἀ­δὰμ νὰ πλά­θε­ται καὶ νὰ ζω­ο­ποι­εῖ­ται. Ὅ­ταν ὅ­μως ἔ­λα­βε τὴν πνο­ὴ τῆς ζω­ῆς μὲ τὸ θεῖ­ο ἐμ­φύ­ση­μα, πρώ­τη ἀ­πὸ ὅ­λους τοὺς ἄλ­λους τὸν εἶ­δε μί­α γυ­ναῖκα, δη­λα­δὴ ἡ Εὔα, ἀ­φοῦ ἦ­ταν ὁ πρῶ­τος ἄν­θρω­πος με­τὰ ἀ­πὸ ἐ­κεῖ­νον. Μὲ τὸν ἴ­διο τρό­πο καὶ τὸν δεύ­τε­ρο Ἀ­δάμ, δη­λα­δὴ τὸν Κύ­ρι­ο, κα­νέ­νας ἄν­θρω­πος δὲν τὸν εἶ­δε ὅ­ταν ἀ­νί­στα­το ἀ­πὸ τοὺς νε­κρούς. Πλη­ρο­φο­ρή­θη­κε ὅ­μως τὴν ἀνά­στα­ση τοῦ Κυ­ρί­ου ἀ­πὸ τὸν λαμ­προ­φο­ροῦν­τα ἄγ­γε­λο πρώ­τη ἀ­πὸ ὅ­λους μί­α γυ­ναῖκα.
Κυριακή των Μυροφόρων «Ἠγόρασαν ἀρώματα και λίαν πρωΐ ἔρχονται ἐπί τό μνημεῖον»
«Ἠγόρασαν ἀρώματα και λίαν πρωΐ ἔρχονται ἐπί τό μνημεῖον»
myroforesΑγαπητοί μου αδελφοί. Όλη τη νύχτα άγρυπνες οι άγιες γυναίκες, με την ψυχή πλημμυρισμένη από αγωνία και πόνο. Απέ­ραντη οδύνη και βαθειά ή πληγή στην καρδιά τους, για τον άδικο, θάνατο του αγαπημένoυ τους δασκάλου. Ολόκληρη ή σκέ­ψη είναι κοντά του και από τα μάτια τους θερμά κυλούν δά­κρυα. Πέρασε ή δραματική εκείνη ημέρα του Σαββάτου. Ετοίμασαν τα αρώματά τους για να έλθουν στον τάφο να εκπληρώσουν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα και «νά ἀλείψωσι τόν Ἰησοῦν».
ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ
26 Ἀ­πρι­λί­ου 2015
Κυ­ρια­κή τῶν Μυ­ρο­φό­ρων
(Πράξ. στ΄, 1-7)
«Ἐ­γέ­νε­το γογ­γυ­σμός τῶν ἑλ­λη­νι­στῶν πρός τούς Ἑ­βραί­ους»

(Πράξ. στ΄, 1)

Στήν πρώ­τη Ἐκ­κλη­σί­α, ἀ­δελ­φοί μου, στήν ἀ­πο­στο­λι­κή ἐ­πο­χή, ἡ ἀ­ρε­τή τῶν πι­στῶν εἶ­χε φθά­σει σέ με­γά­λα ὕ­ψη πού προ­κα­λοῦ­σε τόν θαυ­μα­σμό τῶν εἰ­δω­λο­λα­τρῶν καί τῶν ἀ­πί­στων ἀ­κό­μη. Οἱ ἄν­θρω­ποι πού ἄ­κου­γαν τό κή­ρυγ­μα τῶν ἀ­πο­στό­λων καί ἔ­βλε­παν πῶς ζοῦ­σαν οἱ πρῶ­τοι χρι­στια­νοί, οἱ ὁ­ποῖ­οι ἔ­κα­ναν πρά­ξη τό κή­ρυγ­μα, με­τα­νο­οῦ­σαν, πί­στευ­αν καί βα­φτί­ζον­ταν ἐ­πει­δή ἀ­κρι­βῶς ζή­λευ­αν, μέ τήν κα­λή ἔν­νοι­α, αὐ­τούς τούς πρώ­τους χρι­στια­νούς.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ : 26-04-2015 :«ΤΟΛΜΗ ΣΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ».

Δὲν ἦταν καὶ τόσο ἁπλό  τὸ διάβημα τοῦ Ἰωσήφ. Ἀντίθετα, ἦταν ἐξαιρετικὰ ἐπικίνδυνο νὰ παρουσιασθῆ σὲ μιὰ τόσο τραγικὴ στιγμὴ  ἀνοικτὰ φίλος ἑνὸς καταδίκου, ποὺ συγκὲντρωσε τὸ μίσος τῶν ἀρχόντων. Μποροῦσε νὰ τοῦ στοίχιση τὴν περιουσία καὶ τὴν ὑπόληψη του, πιθανῶς καί τήν ἴδια του τήν ζωή.  Ὁ Ἰωσὴφ ὅμως, παραμερίζει τοὺς φόβους καὶ μὲ τόλμη προχωρεῖ ἐκεῖ ποὺ ἡ συνείδηση τὸν καλεῖ. Ἀργότερα βλέπουμε νά ἀκολουθοῦν τὸ παράδειγμά του καὶ μερικὲς ἄλλες μορφές, οἱ Μυροφόρες. Νύχτα ξεκινοῦν κι ἀψηφοῦν τοὺς κινδύνους, ποὺ διατρέχουν πλησιάζοντας τὸ μνῆμα ποὺ φρουροῦν στρατιῶτες.

Παρασκευή 24 Απριλίου 2015

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΤΑΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΕΩΡΩΝ (18-4-2010)
ΚΥ­ΡΙ­Α­ΚΗ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ
                             

Τήν πε­ρί­ο­δο αὐ­τή, ἀ­πό τό Πά­σχα μέ­χρι τήν Πε­ντη­κο­στή, τά ἀ­πο­στο­λι­κά ἀ­να­γνώ­σμα­τα προ­έρ­χο­νται ἀ­πό τίς Πρά­ξεις τῶν Ἀ­πο­στό­λων. Οἱ Πρά­ξεις εἶ­ναι ἕ­να ἀ­πό τά βι­βλί­α τῆς Και­νῆς Δι­α­θή­κης, τό ὁ­ποῖ­ο μᾶς πλη­ρο­φο­ρεῖ γι­ά τήν ἵ­δρυ­ση τῆς πρώ­της Ἐκ­κλη­σί­ας, τήν ἐ­ξά­πλω­σή της, τίς ἀ­πο­στο­λι­κές πε­ρι­ο­δεῖ­ες, τούς πρώ­τους δι­ω­γμούς, κα­θώς καί γι­ά τήν ζω­ή τῶν πρώ­των Χρι­στι­α­νῶν.
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΤΑΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΕΩΡΩΝ (11-5-2008)
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ 
                             

Ἀ­να­στά­σι­μη ἡ πε­ρί­ο­δος πού δι­ά­γου­με, ἀ­γα­πη­τοί Ἀ­δελ­φοί. Οἱ Πρά­ξεις τῶν Ἀ­πο­στό­λων εἶ­ναι ἡ πη­γή τῶν Ἀ­πο­στο­λι­κῶν Ἀ­να­γνω­σμά­των τῆς πε­ρι­ό­δου αὐ­τῆς πού λέ­γε­ται καί Πε­ντη­κο­στά­ρι­ο. Τήν Κυ­ρι­α­κή τῶν Μυ­ρο­φό­ρων δι­α­βά­ζε­ται εἰ­δι­κά ἡ πε­ρι­κο­πή ἐ­κεί­νη τῶν Πρά­ξε­ων πού πε­ρι­γρά­φει τήν ἐ­κλο­γή τῶν ἑ­πτά Δι­α­κό­νων. Προ­σευ­χή-Λό­γος-Ἀ­γά­πη! Τά τρί­α ἔρ­γα τῶν Ἀ­πο­στό­λων.
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΤΑΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΕΩΡΩΝ (22-4-2007)
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ
                             

Μέ τήν ση­με­ρι­νή Εὐ­αγ­γε­λι­κή Πε­ρι­κο­πή, ἀ­γα­πη­τοί μου ἀ­δελ­φοί, με­τα­φε­ρό­μα­στε νο­ε­ρῶς στά γε­γο­νό­τα τῆς Με­γά­λης Πα­ρα­σκευ­ῆς, στήν Θεί­α Σταύ­ρω­ση. Ὁ Χρι­στός πε­θαί­νει ἐ­πά­νω στόν Σταυ­ρό, ὁ ἥ­λι­ος σκο­τί­ζε­ται καί ἡ γῆ ὁ­λό­κλη­ρη σεί­ε­ται. Οἱ ἄν­θρω­ποι, οἱ πι­στοί στόν Θε­άν­θρω­πο, ἀλ­λά καί οἱ ἀ­δι­ά­φο­ροι καί οἱ ἄ­πι­στοι, συ­γκλο­νί­ζο­νται ἀ­πό τά γε­γο­νό­τα πού ἀ­ντι­κρύ­ζουν.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ
(19 Μαΐου 2002)
Ἡ ση­με­ρι­νή Εὐ­αγ­γε­λι­κή Πε­ρι­κο­πή, ἀ­γα­πη­τοί μου ἀ­δελ­φοί, μᾶς με­τα­φέ­ρει στά γε­γο­νό­τα τῆς Με­γά­λης Πα­ρα­σκευ­ῆς. Ὁ Χρι­στός πέ­θα­νε καρ­φω­μέ­νος στό Σταυ­ρό. Ποι­ός, ὅ­μως, θά Τόν κη­δεύ­σει; Ἡ ὥ­ρα περ­νᾶ καί κα­νείς δέν ἐμ­φα­νί­ζε­ται. Ποῦ πῆ­γαν οἱ ἀ­κρο­α­τές Του; Αὐ­τοί πού Τόν ἀ­κο­λου­θοῦ­σαν; Οἱ Μα­θη­τές Του; Κα­νέ­νας! «Πέ­παυ­ται τόλ­μα Μα­θη­τῶν». Χά­θη­κε ἡ τόλ­μη τῶν Μα­θη­τῶν.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ
3 Μαΐου 1998

 «Δι­α­γε­νο­μέ­νου τοῦ Σαβ­βά­του Μα­ρί­α ἡ Μα­γδα­λη­νὴ καὶ Μα­ρί­α ἡ τοῦ Ἰ­α­κώ­βου καὶ Σα­λώ­μη ἠ­γό­ρα­σαν ἀ­ρώ­μα­τα ἵ­να ἐλ­θοῦ­σαι ἀ­λεί­ψω­σιν αὐ­τόν. καὶ λί­αν πρω­ῒ τῆς μι­ᾶς σαβ­βά­των ἔρ­χο­νται ἐ­πὶ τὸ μνη­μεῖ­ον, ἀ­να­τεί­λα­ντος τοῦ ἡ­λί­ου».

Ἡ Κυ­ρι­α­κή, Χρι­στι­α­νοί μου, ἡ «μί­α τῶν Σαβ­βά­των», ὅ­πως τήν ὀ­νο­μά­ζει τό ἱ­ε­ρό Εὐ­αγ­γέ­λι­ο, μέ­νει καί θά μέ­νει ρι­ζω­μέ­νη στή συ­νεί­δη­ση, στήν πί­στη καί στή ζω­ή τῶν χρι­στι­α­νι­κῶν λα­ῶν τοῦ πο­λι­τι­σμέ­νου κό­σμου, σάν τό κέ­ντρο τοῦ συμ­βα­τι­κοῦ χρό­νου καί σάν τήν ἀ­παρ­χή τοῦ ἑ­βδο­μα­δι­αί­ου κύ­κλου τῆς πνευ­μα­τι­κῆς ζω­ῆς.
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΘΕΣΣΑΛΙΩΤΙΔΟΣ ΚΑΙ ΦΑΝΑΡΙΟΦΕΡΣΑΛΩΝ

ΟΜΙΛΙΑ ΕΠΙ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Γιά τήν Κυριακή 4 Μαΐου 2014

Κυριακή τῶν Μυροφόρων (Μαρκ. ιε΄ 43-ιστ΄ 8)

ΘΑΡΡΟΣ ΚΑΙ ΤΟΛΜΗ

«Τολμήσας εἰσῆλθε πρός Πιλάτον»
Συχνά οἱ ἀκόλουθοι τοῦ Κυρίου, οἱ χριστιανοί, παρουσιάζονται χωρίς θάρρος, μέ δειλία, φοβισμένοι... Τό σημερινό ἱερό Εὐαγγέλιο μᾶς δίνει μιά διαφορετική εἰκόνα. Ἄς τήν προσέξουμε.
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΘΕΣΣΑΛΙΩΤΙΔΟΣ ΚΑΙ ΦΑΝΑΡΙΟΦΕΡΣΑΛΩΝ

Κυριακή τῶν Μυροφόρων (Μαρκ. ιε΄ 43 -στ΄ 8)
19 Μαΐου 2013
                              
ΟΜΙΛΙΑ ΕΠΙ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Ἡ σημερινή Κυριακή τῶν Μυροφόρων, εἶναι ἀφιερωμένη ἀ­πό τήν ἁγία μας Ἐκκλησία σ’ ἐκεῖνες τίς μακάριες ψυχές πού εἶ­χαν τό θάρρος, ἔχοντας μαζί τους πολύτιμα μῦρα, νά ἔλθουν στό μνη­μεῖο ὅπου ἐτάφη ὁ Κύριος γιά νά ἀλείψουν τό σῶμα τοῦ Ἰη­σοῦ. Στό γεγονός αὐτό ἀναφέρεται καί τό Εὐαγγέλιο.
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΘΕΣΣΑΛΙΩΤΙΔΟΣ ΚΑΙ ΦΑΝΑΡΙΟΦΕΡΣΑΛΩΝ

Κυριακή τῶν Μυροφόρων( Μαρκ. ιε΄ 43 – ιστ΄ 8)
29 Ἀπριλίου 2012
ΟΜΙΛΙΑ ΕΠΙ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ

«Ἠγέρθη, οὐκ ἔστιν ὧδε»
     Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, εἶναι ἀναμφίβολα τό πιό μεγάλο καί συγκλονιστικό γεγονός. Αὐτή ἔδωσε νόημα καί περιεχόμενο στήν πίστη μας καί στή ζωή μας. Καί ὅλες τοῦτες οἱ ἡμέρες εἶναι πλημμυρισμένες ἀπό τό φῶς της... Καί τό σημερινό ἱερό Εὐαγγέ­λιο ἀναφέρεται σέ γεγονότα σχετιζόμενα μ’ αὐτή.
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΘΕΣΣΑΛΙΩΤΙΔΟΣ ΚΑΙ ΦΑΝΑΡΙΟΦΕΡΣΑΛΩΝ
Κυριακή τῶν Μυροφόρων (Μαρκ. ιε΄ 43 -στ΄ 8) –22 Ἀπριλίου 2007
                               
ΟΜΙΛΙΑ ΕΠΙ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Ἡ σημερινή Κυριακή τῶν Μυροφόρων, εἶναι ἀφιερωμένη ἀπό τήν ἁγία μας Ἐκκλησία σ’ ἐκεῖνες τίς μακάριες ψυχές πού εἶχαν τό θάρρος, ἔχοντας μαζί τους πολύτιμα μῦρα, νά ἔλθουν στό μνημεῖο ὅπου ἐτάφη ὁ Κύριος γιά νά ἀλείψουν τό σῶμα τοῦ Ἰησοῦ. Στό γεγονός αὐτό ἀναφέρεται καί τό Εὐαγγέλιο.
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ
Κυριακή των Μυροφόρων – Μάρκ. 15, 43 – 16, 8 (26/4/2015)
Η αποκατάσταση του Πέτρου

Τη συγκινητική σκηνή της αποκαθηλώσεως του νεκρού Σώματος του Κυρίου από τον Σταυρό, διασώζει η σημερινή Ευαγγελική διήγηση, αγαπητοί μου αδελφοί. Ο Ιωσήφ ο από Αριμαθαίας, μέλος του Ιουδαϊκού Συμβουλίου και ο κρυφός μαθητής του Χριστού Νικόδημος1, παίρνουν την τολμηρή πρωτοβουλία να ζητήσουν από τον Πιλάτο το Σώμα του Ιησού. Αφού λαμβάνουν την σχετική άδεια, πραγματοποιούν την Αποκαθήλωση, αποδίδουν στο νεκρό Σώμα τις προβλεπόμενες από τα ιουδαϊκά έθιμα νεκρικές τιμές και το ενταφιάζουν σε μνημείο, που ήταν λαξευμένο σε βράχο, το οποίο έκλεισαν με βαρύτατο λίθο. Την συγκλονιστική αυτή πράξη παρατηρούσαν, από απόσταση, η Μαρία η Μαγδαληνή και η Μαρία του Ιωσή.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ

«Ιωσήφ ο από Αριμαθαίας… τολμήσας εισήλθε προς Πιλάτον και ητήσατο το σώμα του Ιησού» (Μαρκ. ιστ΄43)'

Απόστολος: Πραξ. στ’ 1-7
Ευαγγέλιο: Μαρκ. ιε΄ 43-ιστ΄8
26 Απριλίου 2015

Παρά το ότι στο σημερινό ευαγγέλιο γίνεται αναφορά σε δυο σημαντικά γεγονότα που σχετίζονται με τον Ιησού και που είναι ο ενταφιασμός και η Ανάσταση Του, εν τούτοις η σημερινή Κυριακή είναι γνωστή ως Κυριακή των Μυροφόρων γιατί προβάλλει παράλληλα και τη στάση που τήρησαν απέναντι σ’ αυτά τα γεγονότα το Μυροφόρα πρόσωπα. Τα Μυροφόρα πρόσωπα υπήρξαν μάρτυρες, αλλά και πρωταγωνιστές των δυο αυτών γεγονότων.
Κυριακή των Μυροφόρων Τὸ θάρρος τῆς ἀγάπης

Τὸ θάρρος ποὺ πηγάζει καὶ ἀπορρέει ἀπὸ τὴν ἀγάπη, ὑπερνικᾶ φόβους καὶ δισταγμούς, ἐμπόδια καὶ κινδύνους. Αὐτὸ μᾶς ὑπενθυμίζει μὲ τὸν πλέον εὔγλωττο τρόπο τὸ περιστατικὸ τῶν τολμηρῶν μυροφόρων γυναικῶν. Ἀψηφώντας φόβους καὶ κινδύνους «ἠγόρασαν ἀρώματα, ἵνα ἐλθοῦσαι ἀλείψωσιν αὐτόν». Ξεκινοῦν νύχτα, γιὰ νὰ προσφέρουν τὶς ἐντάφιες τιμὲς στὸ νεκρό, ὅπως νόμιζαν, διδάσκαλό τους.
Κυριακὴ των Μυροφόρων. Ἀλλοίμονο στὸν κόσμο, ἀπὸ τὴν τυραννία τοῦ ὄχλου

Κυριακὴ Μυροφόρων.

Ἡ Ἐκκλησία τιμᾶ σήμερα τὴ μνήμη τῶν ἀνθρώπων ἐκείνων, ποὺ φρόντισαν γιὰ τὸν ἐνταφιασμὸ τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, καὶ τῶν ἄλλων ἐκείνων ποὺ ξεκίνησαν γιὰ νὰ τοῦ ἀποδώσουν τὶς τελευταῖες ἐντάφιες τιμές, ὅπως τὸ συνήθιζαν τότε οἱ Ἰουδαῖοι. Οἱ ἄνθρωποι αὐτοὶ εἶναι ὁ Ἰωσὴφ καὶ μαζί του ὁ Νικόδημος, ἡ Μαρία ἡ Μαγδαληνή, ἡ Μαρία μητέρα τοῦ Ἰακώβου καὶ ἡ Σαλώμη. Οἱ δύο ἄνδρες φροντίσανε νὰ ἐνταφιάσουν τὸν Ἰησοῦ Χριστό, κι οἱ τρεῖς γυναῖκες πῆγαν τὴν τρίτη ἡμέρα τὸ πρωὶ γιὰ νὰ τὸν ἀλείψουν μὲ ἀρώματα. Ἂς ἀκούσουμε στὴ δική μας γλώσσα τώρα πῶς γιὰ ὅλα αὐτὰ μᾶς ὁμιλεῖ τὸ σημερινὸ Εὐαγγέλιο.
Κυριακή των Μυροφόρων Ἡ τόλμη τῶν Μυροφόρων

«Ἠγόρασαν ἀρώματα ἵνα ἐλθοῦσαι ἀλείψωσιν αὐτὸν»

Τὸ μυστήριο τῆς θείας οἰκονομίας τὸ ὑπηρέτησε ὁλόκληρη ἡ κτίση. Ὅταν Ἐκεῖνος ἅπλωσε τὰ χέρια Του πάνω στὸ Σταυρό, ἡ γῆ σείσθηκε, τὰ μνημεῖα ἄνοιξαν, οἱ νεκροὶ διαμαρτυρήθηκαν, ὁ ἑκατόνταρχος ὁμολόγησε, ὁ ἥλιος σκοτίσθηκε, ἡ Παναγία ἔκλαψε, ὁ Ἰωσὴφ κήδευσε καὶ οἱ μυροφόρες γυναῖκες «ἠγόρασαν ἀρώματα ἵνα ἐλθοῦσαι ἀλείψωσιν αὐτὸν" (Μάρκ. 16,1). Ἐνῶ στὴν παλαιὰ ἐποχὴ ἡ γυναίκα γινόταν διάκονος καὶ αἰτία τῆς πτώσεώς μας στὴν ἁμαρτία, ἀντιθέτως σήμερα βλέπουμε στὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα τὶς μυροφόρες γυναῖκες νὰ γίνονται ταχυδρόμοι τῆς χαρᾶς. Ὁ Εὐθύμιος Ζιγαβηνὸς τὸ σημειώνει: «Ἐπειδὴ πάλαι γυνὴ γέγονε τῷ ἀνδρὶ διάκονος λύπης, νῦν γυναῖκες γίνονται τοῖς ἀνδράσι διάκονοι χαρᾶς».
ΜΟΝΟΝ ΣΥΣΣΙΤΙΑ;
Αποστολικό Ανάγνωσμα
Κυριακής των Μυροφόρων
(Πραξ. στ' 1-7)

Ποίο είναι το έργο τής Εκκλησίας; Γιατί υπάρχει η Εκκλησία; Στα ερωτήματα αυτά πολλές απαντήσεις δίδουν οι άνθρωποι. Όμως, στο Αποστολικό Ανάγνωσμα ακούμε θεοπνεύστως ποίο είναι το έργο τής Εκκλησίας.
Αφορμή για το όλον θέμα έδωσε η ακριβοδίκαιη διανομή των τροφίμων στα κοινά συσσίτια. Είχαν δημιουργηθεί παράπονα κατά την Αποστολική εποχή. Μπροστά σε αυτό το πρακτικό πρόβλημα, τι θα έκαμαν οι Απόστολοι; Θα εμοίραζαν οι ίδιοι τα τρόφιμα ή θα συνέχιζαν απερίσπαστοι την εντολή τού Χριστού, “Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη”;
Κυριακὴ των Μυροφόρων. Ἡ ἀπαρχὴ τοῦ καινούργιου κόσμου
«Κατὰ τὸ δειλινό, ὁ Ἰωσήφ, ἕνα ἀξιοσέβαστο μέλος τοῦ συνεδρίου, ποὺ καταγόταν ἀπὸ τὴν Ἀριμαθαία, καὶ περίμενε κι αὐτὸς τὴ βασιλεία τοῦ Θεοῦ, τόλμησε νὰ πάει στὸν Πιλάτο καὶ νὰ τοῦ ζητήσει τὸ σῶμα τοῦ Ἰησοῦ. Ὁ Πιλάτος ἀπόρησε ποὺ ὁ Ἰησοῦς εἶχε κιόλας πεθάνει. Κάλεσε τὸν ἑκατόνταρχο καὶ τὸν ρώτησε ἂν εἶχε πεθάνει ἀπὸ ὥρα. Ὅταν πῆρε τὴν ἀπάντηση ἀπὸ τὸν ἑκατόνταρχο, χάρισε τὸ σῶμα στὸν Ἰωσήφ. Ἐκεῖνος ἀγόρασε ἕνα σεντόνι, κατέβασε τὸν Ἰησοῦ, τὸν τύλιξε μ' αὐτὸ καὶ τὸν τοποθέτησε σ' ἕνα μνῆμα ποὺ ἦταν λαξεμένο σὲ βράχο· μετὰ κύλησε ἕνα λιθάρι κι ἔκλεισε τὴν εἴσοδο τοῦ μνήματος. Ἡ Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ καὶ ἡ Μαρία ἡ μητέρα τοῦ Ἰωσῆ παρακολουθοῦσαν ποῦ τὸν ἔβαλαν.
ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2015 – ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ
(Μάρκ. ιε΄ 43-47) (Πράξ. στ΄ 1-7)

Αναστάσεως μαρτυρία

“Ηγόρασαν αρώματα  ίνα ελθούσαι αλείψωσιν αυτόν”

Xριστός Ανέστη αγαπητοί αδελφοί.  H Εκκλησία παρουσιάζει σήμερα τα πρόσωπα εκείνα που συνδέονται με μια μαρτυρία ζωής που παραπέμπει στα κοσμοσωτήρια γεγονότα της Σταυρικής Θυσίας και της Ανάστασης του Κυρίου. Παρελαύνουν πρώτα τα πρόσωπα του ευσχήμονα βουλευτή Ιωσήφ του από Αριμαθαίας και του Νικόδημου, που ήταν κρυφός μαθητής του Χριστού. Στη συνέχεια προβάλλουν τρεις άγιες γυναικείες μορφές. Πρόκειται για τη Μαρία τη Μαγδαληνή, τη Μαρία τη μητέρα του Ιακώβου και τη Σαλώμη, τη μητέρα των υιών του Ζεβεδαίου, του Ιωάννου και του Ιακώβου. 
ΣΧΕΔΙΑΣΜΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΥ ΚΗΡΥΓΜΑΤΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ

«Τις αποκυλήσει ημίν τον λίθον εκ της θύρας του μνημείου;»
(Μάρκ. 16, 3)

 Στα γεγονότα της Μ. Παρασκευής και «τη μια των Σαββάτων», της πρώτης ημέρας της Αναστάσεως του Κυρίου, μάς μεταφέρει το Ευαγγελικό ανάγνωσμα. Ο Ιωσήφ από την Αριμαθαία, μόνος από όλους τους μαθητές, «τολμήσας» πήγε στον Πιλάτο και ζήτησε το νεκρό σώμα του Ιησού. Το πήρε και το ενταφίασε σε «καινόν μνημείον εν ω ουδείς ουδέποτε ετέθη», ενώ οι μυροφόρες γυναίκες ξημερώματα ξεκίνησαν για τον τάφο προκειμένου να επιτελέσουν τα νεκρικά έθιμα, αλείφοντας το σώμα του Ιησού με τα προβλεπόμενα αρώματα. Δεν φοβήθηκαν το σκοτάδι αλλ’ ούτε και τους ρωμαίους στρατιώτες.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ

῾᾽Ιωσήφ ὁ ἀπό ᾽Αριμαθαίας...τολμήσας εἰσῆλθε πρός Πιλᾶτον καί ᾐτήσατο τό σῶμα τοῦ ᾽Ιησοῦ᾽ (Μάρκ. 15, 43)

᾽Από τά πρόσωπα πού κυριαρχοῦν στό εὐαγγέλιο τῆς Κυριακῆς τῶν Μυροφόρων εἶναι ὁ ᾽Ιωσήφ ὁ ἀπό ᾽Αριμαθαίας, ὁ ὁποῖος προβάλλεται μέ τό κυριαρχικό γνώρισμά του, τῆς τόλμης, μέ τήν ὁποία κατώρθωσε γιά τήν ἐποχή ἐκείνη τό ἀκατόρθωτο: νά πάει στόν Πιλᾶτο καί νά ζητήσει καί νά ἀποκτήσει τό νεκρό σῶμα τοῦ ᾽Ιησοῦ, τό ὁποῖο βεβαίως στή συνέχεια μέ τή βοήθεια καί ἄλλων τό ἐκήδευσε.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ (ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ)

῾Οὐκ ἀρεστόν ἐστιν ἡμᾶς καταλείψαντας τόν λόγον τοῦ Θεοῦ διακονεῖν τραπέζαις᾽ (Πρ. ᾽Απ. 6, 3)

 Μία θεωρούμενη παράδοξη ἀπάντηση, ἰδίως γιά τά σημερινά δεδομένα, εἶναι ἡ ἀπάντηση τῶν ἀποστόλων μπροστά στό κοινωνικό πρόβλημα πού παρουσιάστηκε στήν πρώτη κοινότητα τῶν ῾Ιεροσολύμων: μπροστά στόν γογγυσμό τῶν ἑλληνοφώνων πιστῶν κατά τῶν ἑβραιοφώνων ὅτι παραθεωροῦνταν στήν διανομή τῶν τροφίμων οἱ ἑλληνόφωνες χῆρες, οἱ ἀπόστολοι ἀρνοῦνται νά ἀσχοληθοῦν οἱ ἴδιοι μέ τό πρόβλημα. ῾Οὐκ ἀρεστόν ἐστιν ἡμᾶς καταλείψαντας τόν λόγον τοῦ Θεοῦ διακονεῖν τραπέζαις᾽
«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ (Μάρκ. ιε΄,43 – ιστ΄, 8)

Κυριακή 26 Απριλίου 2015

Αδελφοί Χριστός Ανέστη!

Η σημερινή Κυριακή, αποτελεί για όλους μας μια σπουδαία ευκαιρία να θαυμάσουμε αλλά και να μιμηθούμε την ακλόνητη πίστη και το υποδειγματικό θάρρος το οποίο επέδειξε μια ομάδα γυναικών που ακολουθούσε και διακονούσε τον Κύριό μας καθ’ όλη τη διάρκεια της επι γης δραστηριότητός Του. Είναι οι λεγόμενες «Μυροφόρες» στις οποίες είναι αφιερωμένη η σημερινή ημέρα.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ

(Μρ. 15, 43 – 16, 8)

Κα­νέ­νας ἄν­θρω­πος δὲν εἶ­δε τὸν Ἀ­δὰμ νὰ πλά­θε­ται καὶ νὰ ζω­ο­ποι­εῖ­ται. Ὅ­ταν ὅ­μως ἔ­λα­βε τὴν πνο­ὴ τῆς ζω­ῆς μὲ τὸ θεῖ­ο ἐμ­φύ­ση­μα, πρώ­τη ἀ­πὸ ὅ­λους τοὺς ἄλ­λους τὸν εἶ­δε μί­α γυ­ναῖκα, δη­λα­δὴ ἡ Εὔα, ἀ­φοῦ ἦ­ταν ὁ πρῶ­τος ἄν­θρω­πος με­τὰ ἀ­πὸ ἐ­κεῖ­νον. Μὲ τὸν ἴ­διο τρό­πο καὶ τὸν δεύ­τε­ρο Ἀ­δάμ, δη­λα­δὴ τὸν Κύ­ρι­ο, κα­νέ­νας ἄν­θρω­πος δὲν τὸν εἶ­δε ὅ­ταν ἀ­νί­στα­το ἀ­πὸ τοὺς νε­κρούς. Πλη­ρο­φο­ρή­θη­κε ὅ­μως τὴν ἀνά­στα­ση τοῦ Κυ­ρί­ου ἀ­πὸ τὸν λαμ­προ­φο­ροῦν­τα ἄγ­γε­λο πρώ­τη ἀ­πὸ ὅ­λους μί­α γυ­ναῖκα.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ – 26 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2015
Ιερά Μητόπολις Σερβίων και Κοζάνης

(Μαρκ. ιε΄43 – ιστ΄8)

 Ἀγαπητοί μου χριστιανοί,

Πέρασαν ἤδη δύο ἑβδομάδες ἀπὸ τὴν ἡμέρα τῆς λαμπρῆς καὶ πανεφρόσυνης ἡμέρας τῆς ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ. Κι ἐμεῖς ὡς μέλη τῆς ἁγίας Ἐκκλησίας συνεχίζουμε νὰ πανηγυρίζουμε καὶ νὰ ζοῦμε μέσα στὴν ἴδια ἀναστάσιμη χαρά. Αὐτὸ τὸ ἀναστάσιμο πανηγύρι εἶναι πανηγύρι διαρκείας. Δὲν εἶναι μόνον οἱ τρεῖς ἡμέρες τὴς κύριας ἑορτῆς. Οὔτε μόνον οἱ σαράντα ἡμέρες μετὰ τὴν Κυριακὴ τὴς Ἀναστάσεως.
Κυριακή τῶν Μυροφόρων 26.4.2015

(Πράξεων στ΄ 1-7)

«Τά προσόντα τῶν Κληρικῶν»

Στό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα τῆς Κυριακῆς τῶν Μυροφόρων γίνεται λόγος γιά τήν πρώτη χειροτονία διακόνων πού ἔκαναν οἱ Ἀπόστολοι. Καί εἶναι ἐνδιαφέρον νά δοῦμε τά προσόντα πού ζήτησαν νά ἔχουν οἱ ὑποψήφιοι πού θά ἀνελάμβαναν τό ἱερό ἔργο τῆς διακονίας τῶν πιστῶν. Ἔτσι θά μπορέσουμε νά βγάλουμε χρήσιμα συμπεράσματα.

Κυριακή 19 Απριλίου 2015

 Tο νόημα της Κυριακής των Μυροφόρων
Ακούγοντας τη διήγηση για τη σταύρωση και το θάνατο του Χριστού, κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας, με εντυπωσιάζει συνεχώς μια λεπτομέρεια της ιστορίας: η μέχρι τέλους αφοσίωση μιας χούφτας ανθρώπων, κυρίως γυναικών, για τις οποίες το ευαγγέλιο δεν λέει σχεδόν τίποτε άλλο.Αυτό που γνωρίζουμε είναι πως οι μαθητές του Χριστού, όλοι τους, έφυγαν και τον άφησαν μόνο. Ο Πέτρος Τον αρνήθηκε τρεις φορές. Ο Ιούδας Τον πρόδωσε. Τα πλήθη ακολουθούσαν το Χριστό ενώ κήρυττε, και όλοι περίμεναν να πάρουν κάτι απ'; Αυτόν: προσδοκούσαν βοήθεια, θαύματα και θεραπείες, περίμεναν την απελευθέρωσή τους από τη μισητή Ρωμαϊκή κατοχή, περίμεναν απ'; Αυτόν να ασχοληθεί με τις επίγειες μέριμνές τους. [...]
 ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ

(Μρ. 15, 43 - 16, 8)

Οἱ Μυ­ρο­φό­ρες, ἡ Μα­ρί­α ἡ Μα­γδα­λη­νή, ἡ Μα­ρί­α ἡ τοῦ Κλω­πᾶ, ἡ Ἰ­ω­άν­να, ἡ γυ­ναί­κα τοῦ Χου­ζᾶ, ἐ­πι­τρό­που τοῦ Ἡ­ρώ­δη, ἡ Σα­λώ­μη, ἡ μη­τέ­ρα τῶν υἱ­ῶν Ζε­βε­δαί­ου, ἡ Σω­σάν­να καὶ ἡ Πα­να­γί­α, μη­τέ­ρα τοῦ Κυ­ρί­ου, ἦ­ταν οἱ γυ­ναῖ­κες, οἱ ὁ­ποῖ­ες εἶ­χαν ἔλ­θει στὸν τά­φο τοῦ Κυ­ρί­ου, φέ­ρον­τας μα­ζί τους μύ­ρα γιὰ νὰ ἀ­λεί­ψουν, σύμ­φω­να μὲ τὴν τό­τε συ­νή­θει­α, τὸ σῶ­μα τοῦ δι­δα­σκά­λου. Ἦ­ταν οἱ ἴ­διες γυ­ναῖ­κες ποὺ ἀ­κο­λου­θοῦ­σαν καὶ δι­α­κο­νοῦ­σαν τὸν Κύ­ρι­ο, κα­τὰ τὸ δι­ά­στη­μα τῆς τρι­ε­τοῦς δρά­σης του, πα­ρέ­με­ναν μα­ζί του καὶ τοῦ συμ­πα­ρα­στά­θη­καν καὶ κα­τὰ τὸ Πά­θος του.
 «Τις αποκυλίσει ημίν τον λίθον εκ της θύρας του μνημείου;»
Τη αυτή ημέρα μνήμη των ΑΓΙΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ γυναικών, Ιωσήφ του από Αριμαθαίας και ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ

«Τις αποκυλίσει ημίν τον λίθον εκ της θύρας του μνημείου;»

            Το πρόβλημα τούτο είχον να αντιμετωπίσουν αι μυροφόροι. Τας απησχόλει, αλλά δεν ανέκοψε την μετάβασίν των εις το μνημείον του Διδασκάλου, δια να επιτελέσουν το μυροφόρον έργον των.

1.Συμβαίνει εν τούτοις να θάπτωνται όχι σπανίως και να καλύπτωνται από τον βαρύν λίθον της απογοητεύσεως τα υψηλά ιδανικά και αι κατά Χριστόν διαθέσεις και βλέψεις και κίνητρα πολλών ανθρώπων, κατ’ αρχήν χριστιανών. Και «τις αποκυλίση τον λίθον» και την ταφόπετραν, ίνα μη τα επικαθήσαντα εις την ψυχήν-και την καρδίαν και την συνείδησιν- προσχώματα καλύψουν και αφανίσουν τον ζήλον και την προς τα άνω έλξιν του χριστιανού;
Γ΄ ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ
ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ

Υπό
Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου
Aντινόης  κ.κ. ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ

Χριστός Ανέστη!  Αληθώς Ανέστη ο Κύριος!

Παράδοξο και θαυμαστό είναι το γεγονός ότι η Aποκαθή-λωση και η Ταφή του Κυρίου μας Ιησού Χριστού δεν φροντίζεται από τους ιδίους τους Μαθητές του Κυρίου, αλλά από δύο βουλευτές, τον Ιωσήφ και τον Νικόδημο, οι οποίοι ήσαν μέλη του Σώματος της Βουλής του Ιουδαϊκού έθνους.  Και ο μεν Πέτρος έκλαιε πικρά για την τριπλή άρνησή του’ οι δε υπόλοιποι είχαν διασκορπιστεί, όπως ακριβώς τους το είχε προείπει ο Διδάσκαλός τους, “Πατάξω τον ποιμένα, και διαρσκορπισθήσονται τα πρόβατα της ποίμνης” (Ματθ. 26:31).

Σάββατο 18 Απριλίου 2015

Κυριακή του Θωμά - «Ἀντίπασχα». Ας χαρούμε με την Ανάσταση του Χριστού μας. (Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμία)

Δημητσάνα - Μεγαλόπολη, Κυριακή 19 Ἀπριλίου 2015
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΕΓΚΥΚΛΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ
AΣ ΧΑΡΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΑΣ
1. Ἡ σημερινή Κυριακή, ἀδελφοί μου χριστιανοί, μία ἑβδομάδα μετά τήν Κυριακή τοῦ Πάσχα, λέγεται «Ἀντίπασχα». Αὐτό σημαίνει ὅτι κάθε Κυριακή εἶναι Πάσχα, εἶναι ἑορτή τῆς Ἀνάστασης τοῦ Χριστοῦ. Γιά τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, λοιπόν, θά σᾶς πῶ λίγα λόγια σήμερα, ἀδελφοί μου, πού δέν μπόρεσα νά σᾶς τά πῶ τήν προηγούμενη Κυριακή, λόγῳ τῆς πανηγυρικῆς λαμπρότητας τοῦ Πάσχα.
ΚΗΡΥΓΜΑ Κυριακη του Αντίπασχα(Θωμά)
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!!! ΑΛΗΘΩΣ Ο ΚΥΡΙΟΣ!!!

Ἡ Κυ­ρι­α­κὴ εἶ­ναι ἡ και­νὴ καὶ πρώ­τη ὅ­λων τῶν ἡ­με­ρῶν ἡ­μέ­ρα. Εἶ­ναι αὐ­τὴ ποὺ ὁ θε­ό­πτης Μω­υ­σῆς ὀ­νό­μα­σε ὄ­χι «πρώ­τη» ἀλ­λά «μί­α», ὡς ὑ­πε­ρυ­ψω­μέ­νη πά­νω ἀ­πὸ τὶς ἄλ­λες ἡ­μέ­ρες καὶ ὡς προ­οί­μι­ο τῆς μί­ας καὶ ἀ­νέ­σπε­ρης ἡ­μέ­ρας τοῦ μέλ­λον­τος αἰ­ῶ­νος. Τὴν ἡ­μέ­ρα τῆς Κυ­ρι­α­κῆς ἐ­πι­συ­νέ­βη ἡ δε­σπο­τι­κὴ ἀ­νά­στα­ση, μὲ τὸν Κύ­ρι­ο νὰ γί­νε­ται ἡ ἀ­παρ­χὴ τῶν κεκοι­μη­μέ­νων καὶ πρω­τό­το­κος τῶν νε­κρῶν. Ὅ­σο ὑ­πε­ρέ­χουν ἡ τε­λει­ό­της καὶ ἡ ἀ­λή­θει­α ἀ­πὸ τὸν τύ­πο καὶ τὴ σκι­ά, γρά­φει ὁ ἅγιος Γρη­γό­ρι­ος ὁ Πα­λα­μᾶς, τό­ση ὑ­πε­ρο­χὴ καὶ ἱ­ε­ρό­τη­τα ἔ­χει ἡ Κυ­ρι­α­κή.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ:19-04-2015:«ΔΙΣΤΑΓΜΟΣ ΚΑΙ ΥΠΕΡΒΑΣΗ»

Στήν ἱστορία αὐτῶν ποῦ ἀκολούθησαν τόν Χριστό ὑπῆρξαν ἀρκετές περιπτώσεις ἀνθρώπων, πού σέ μία στιγμή ἀδυναμίας λύγισαν. Τά γεγονότα γύρω ἀπό τό Πάθος καί τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου, μᾶς θύμισαν τρεῖς χαρακτηριστικές ἐπώνυμες περιπτώσεις: τήν κάμψη τοῦ Πέτρου, τήν πτώση τοῦ Ἰούδα καί, σήμερα, τήν ἀναστολή τοῦ Θωμᾶ
ΣΧΕΔΙΑΣΜΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΥ ΚΗΡΥΓΜΑΤΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΟΥ ΘΩΜΑ

«Εχάρησαν ουν οι μαθηταί ιδόντες τον Κύριον» (Ιωάν. 20, 21)

α. Πρώτη Κυριακή μετά την Ανάσταση του Κυρίου – Αντίπασχα ονομαζόμενη – και όπως είναι γνωστό από σήμερα αρχίζει η ανακύκληση της εορτής του Πάσχα, ώστε αυτό να προσδιορίζει και όλη την εκκλησιαστική χρονιά: κάθε Κυριακή την Ανάσταση του Κυρίου εορτάζουμε. Τα περιστατικά του Ευαγγελικού αναγνώσματος ακολουθούν τη χρονολογική σειρά καταγραφής τους: ο φόβος των κεκλεισμένων λόγω των Ιουδαίων μαθητών, η εμφάνιση του Κυρίου και η χαρά αυτών από την Ανάστασή Του,
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΘΩΜΑ (ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ)

῾Ὤ, καλή ἀπιστία τοῦ Θωμᾶ!᾽

 Ἡ πρώτη Κυριακή μετά τήν ᾽Ανάσταση τοῦ Κυρίου, ἡ καί ᾽Αντίπασχα ὀνομαζομένη, εἶναι ἀφιερωμένη στόν μαθητή τοῦ Χριστοῦ  Θωμᾶ, ὁ ὁποῖος γίνεται πιά τό ῾μέσον᾽ διά τῆς ἀπιστίας του,  προκειμένου νά καταστεῖ βέβαιο τό γεγονός τῆς νίκης κατά τοῦ θανάτου. ῾᾽Απιστία πίστιν βεβαίαν ἐγέννησε᾽, κατά τόν ὑμνογράφο. Καί τοῦτο γιατί ἡ ἀπιστία αὐτή ῾προκαλεῖ᾽ τόν Κύριον νά τοῦ φανερώσει πιό ἔντονα τά σημάδια τῆς παρουσίας Του καί νά τόν ὁδηγήσει στή σωτήρια ὁμολογία: ῾ὁ Κύριός μου καί ὁ Θεός μου᾽.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΘΩΜΑ (ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ)

῾Πορεύεσθε, καί σταθέντες λαλεῖτε ἐν τῷ ἱερῷ τῷ λαῷ πάντα τά ῥήματα τῆς ζωῆς ταύτης᾽ (Πρ. ᾽Απ. 5, 20)

α. Στά ἐγκαίνια τῆς ἀνακύκλισης τοῦ Πάσχα πού γίνεται στήν ᾽Εκκλησία μας τήν Κυριακή τοῦ Θωμᾶ καί ἐφεξῆς, τό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα πού ἀκούγεται ἀπό τίς Πράξεις τῶν ᾽Αποστόλων μᾶς μεταφέρει στόν πρῶτο καιρό τῆς δράσεως τῶν μαθητῶν τοῦ Κυρίου μετά τήν Πεντηκοστή: τό κήρυγμά τους καί τά θαύματα πού ἐπιτελοῦνταν δι᾽ αὐτῶν προσέθεταν διαρκῶς καί νέα μέλη στήν ᾽Εκκλησία τόσο πού προκλήθηκαν γιά μία ἀκόμη φορά οἱ θρησκευτικοί ἄρχοντες, οἱ ὁποῖοι ἀπό φθόνο κινούμενοι ἔκλεισαν στήν φυλακή τούς ἀποστόλους.

Παρασκευή 17 Απριλίου 2015

ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ

19 Ἀ­πρι­λί­ου 2015
Κυ­ρια­κή τοῦ Θω­μᾶ
(Πράξ. ε΄, 12-20)
«Ἐν ταῖς ἡ­μέ­ραις ἐ­κεί­ναις, διὰ τῶν χει­ρῶν τῶν ἀ­πο­στό­λων ἐ­γί­νε­το ση­μεῖ­α καὶ τέ­ρα­τα ἐν τῷ λα­ῷ πολ­λά». (Πράξ. ε΄, 12)

Ὅ­λοι γνω­ρί­ζου­με, ἀ­πό τά Εὐ­αγ­γέ­λια πού δι­α­βά­στη­καν στίς ἱ­ε­ρές ἀ­κο­λου­θί­ες τῆς Με­γά­λης Ἑ­βδο­μά­δας, πώς ὅ­ταν ὁ Χρι­στός μας συ­νε­λή­φθη καί ὁ­δη­γή­θη­κε μπρο­στά στό Συ­νέ­δριο, οἱ μα­θη­τές Του Τόν ἐγ­κα­τέ­λει­ψαν. Ὁ ἀ­πό­στο­λος Πέ­τρος φά­νη­κε τό­σο δει­λός, ὥ­στε Τόν ἀρ­νή­θη­κε μπρο­στά σέ μί­α ὑ­πη­ρέ­τρια. Οἱ ἐ­χθροί Του χαί­ρον­ταν νο­μί­ζον­τας πώς τό ὄ­νο­μά Του θά λη­σμο­νη­θεῖ τε­λεί­ως.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΘΩΜΑ«Ο Κύριός μου και ο Θεός μου» (Ιωάν.20,28) Εσύ είσαι ο κύριος της ζωής μου, Εσύ είσαι και ο Θεός μου.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΘΩΜΑ
Απόστολος: Πραξ. ε΄ 12 – 20
Ευαγγέλιον: Ιωαν. κ΄ 19 – 31
19 Απριλίου 2015
«Ο Κύριός μου και ο Θεός μου» (Ιωάν.20,28)
Εσύ είσαι ο κύριος της ζωής μου, Εσύ είσαι και ο Θεός μου.
Πολύ μεγάλη σημασία αποδόθηκε στη διακήρυξη του άπιστου Θωμά. Και όχι άδικα. Γιαυτό και η Εκκλησία μας, εμπνεόμενη από τον Κύριο, καθόρισε την πρώτη Κυριακή μετά το Πάσχα, ως Κυριακή του Θωμά, αναφερόμενη στην ομολογία του, που υπερεκάλυψε την προηγούμενη δυσπιστία του.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΘΩΜΑ (Ιω. κ΄, 19-31)

Κυριακή 19 Απριλίου 2015

Αδελφοί Χριστός Ανέστη!

Μας αξίωσε η αγάπη και το έλεος του Τριαδικού Θεού για μια ακόμη φορά, να ζήσουμε το κοσμοχαρμόσυνο και κοσμοσωτήριο και συνάμα μοναδικό γεγονός της Αναστάσεως του Κυρίου μας. Από την περασμένη Κυριακή του Πάσχα, αντηχεί ο αναστάσιμος ύμνος «Χριστός Ανέστη εκ νεκρών θανάτω θάνατον πατήσας και τοις εν τοις μνήμασι ζωήν χαρισάμενος» για να μεταδίδεται αδιάκοπα το μήνυμα της Αναστάσεως,
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΑΣΧΑ (ΤΟΥ ΘΩΜΑ)

(Ἰω. 20, 19-31)

Ἡ Κυ­ρι­α­κὴ εἶ­ναι ἡ και­νὴ καὶ πρώ­τη ὅ­λων τῶν ἡ­με­ρῶν ἡ­μέ­ρα. Εἶ­ναι αὐ­τὴ ποὺ ὁ θε­ό­πτης Μω­υ­σῆς ὀ­νό­μα­σε ὄ­χι «πρώ­τη» ἀλ­λά «μί­α», ὡς ὑ­πε­ρυ­ψω­μέ­νη πά­νω ἀ­πὸ τὶς ἄλ­λες ἡ­μέ­ρες καὶ ὡς προ­οί­μι­ο τῆς μί­ας καὶ ἀ­νέ­σπε­ρης ἡ­μέ­ρας τοῦ μέλ­λον­τος αἰ­ῶ­νος. Τὴν ἡ­μέ­ρα τῆς Κυ­ρι­α­κῆς ἐ­πι­συ­νέ­βη ἡ δε­σπο­τι­κὴ ἀ­νά­στα­ση, μὲ τὸν Κύ­ρι­ο νὰ γί­νε­ται ἡ ἀ­παρ­χὴ τῶν κεκοι­μη­μέ­νων καὶ πρω­τό­το­κος τῶν νε­κρῶν. Ὅ­σο ὑ­πε­ρέ­χουν ἡ τε­λει­ό­της καὶ ἡ ἀ­λή­θει­α ἀ­πὸ τὸν τύ­πο καὶ τὴ σκι­ά, γρά­φει ὁ ἅγιος Γρη­γό­ρι­ος ὁ Πα­λα­μᾶς, τό­ση ὑ­πε­ρο­χὴ καὶ ἱ­ε­ρό­τη­τα ἔ­χει ἡ Κυ­ρι­α­κή. Ἡ ὑπεροχὴ καὶ ἡ ἱερότητα ὀφείλονται ἀκριβῶς στὸ ὅτι τὴν ἡμέρα αὐτὴ ἔγινε ἡ ἀνάσταση τοῦ Κυρίου, ἡ ὁποία ἀνάσταση τοῦ Κυρίου προμηνύει τὴν κοι­νὴ ἀ­νάσταση καὶ τὴν τε­λεί­α εἴσοδο τῶν ἀνθρώπων στὴ θεί­α κα­τά­παυ­ση, καθὼς καὶ τὴν ἀ­να­στοι­χεί­ω­ση ὅ­λου τοῦ κό­σμου.
Κυριακή τοῦ Θωμᾶ 19.4.2015

(Πράξεων ε΄ 12-20)

«Τό λαϊκό στοιχεῖο στήν Ἐκκλησία»

Ὁ ρόλος πού ἔπαιξε ὁ λαός στά πρῶτα βήματα τῆς θρησκείας μας ἀποκαλύπτεται στά ὅσα ὁ Ἱερός συγγραφέας τῶν Πράξεων ἀναφέρει στό ε΄ κεφάλαιο «Τῶν δέ λοιπόν οὐδείς ἐτόλμα κολλᾶσθαι αὐτοῖς (τοῖς ἀποστόλοις) ἀλλ’ ἐμεγάλυνεν αὐτούς ὁ λαός» (Πράξεων ε΄ 13). Ἀπό τά λόγια αὐτά ἀναδύεται ἡ σημασία τοῦ λαϊκοῦ στοιχείου μέσα στήν Ἐκκλησία.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΘΩΜΑ – 19 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2015
Ιερά Μητόπολις Σερβίων και Κοζάνης
(Ἰω. 20, 19-31)

Τό ἔργο καί ἡ διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ, ἀγαπητοί Χριστιανοί, δέν τελειώνει στό σταυρό καί τήν ταφή του. Ὁ Χριστός «ἀπέθανε καί ἀνέστη». Ἡ Ἀνάστασή του εἶναι τό κέντρο τοῦ κηρύγματος τῆς Ἐκκλησίας. Ἄν δέν ὑπῆρχε ἡ Ἀνάσταση, θά εἴμασταν «οἱ ἐλεεινότεροι τῶν ἀνθρώπων», κατά τόν Ἀπόστολο Παῦλο, ἐμεῖς οἱ χριστιανοί. Ζοῦμε λοιπόν μέσα στήν ἀτμόσφαιρα τῆς αἰωνίου εὐφροσύνης, γιατί «τά πάντα πεπλήρωται φωτός, ὁ οὐρανός τέ καί ἡ γῆ καί τά καταχθόνια».
ΚΥΡΙΑΚΗ 19 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2015
ΤΟΥ ΘΩΜΑ
(Ιω. κ΄ 19-31) (Πραξ. ε΄ 12-20)

Ομολογία Πίστεως

 “ο Κύριός μου και ο Θεός μου”

Χριστός Ανέστη αγαπητοί αδελφοί.  

Κλεισμένοι στο υπερώο των Ιεροσολύμων ήταν οι δέκα μαθητές (απουσίαζε ο Θωμάς). Από παντού τους έζωνε φόβος και τρόμος μετά από τα όσα έζησαν κατά τη διάρκεια του Πάθους του Διδασκάλου τους. Ιδιαίτερα μετά το μεγάλο γεγονός της Αναστάσεως ο κίνδυνος καταδίωξής τους ήταν ιδιαίτερα έντονος. Γι’ αυτό και οι αντιδράσεις τους ήταν ανάλογες.
Ο  ΛΟΓΟΣ  ΤΗΣ  ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ  ΚΑΙ  ΤΟ  ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ  ΑΥΤΟΥ

Αποστολικό ανάγνωσμα
Κυριακής του Θωμά

(Πραξ. ε' 12-20)

Σε κάθε εποχή, αλλά κυρίως στη δική μας που τόσα ρεύματα έχουν διαπεράσει τον κόσμο και συνεχίζουν να κυκλώνουν την οικουμένη, τίθενται δύο ερωτήματα.

α) Έχει λόγο η Εκκλησία; και β) ποιο πρέπει να είναι το περιεχόμενο αυτού του λόγου - κηρύγματος που εάν έχει, οφείλει να καλλιεργεί η Εκκλησία;

Τρίτη 14 Απριλίου 2015

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ
Ζωοδόχου Πηγής (Παρασκευή της Διακαινησίμου)
Η Πηγή της Ζωής
Μέσα στην ατμόσφαιρα της Αναστάσιμης χαράς και ευδαιμονίας, αγαπητοί μου αδελφοί, προβάλλεται σήμερα το πρόσωπο της Παναγίας Μητέρας μας, της Υπεραγίας Θεοτόκου, της επονομαζομένης Ζωοδόχου Πηγής. Η Εκκλησία μας Της απέδωσε αυτή την ονομασία, γιατί η Παναγία μας είναι εκείνη από την οποία προήλθε η ζωή, ο νικητής του θανάτου, διά της Αναστάσεως, ο Ιησούς Χριστός.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΗΣ ΔΙΑΚΑΙΝΗΣΙΜΟΥ: ΤΑ ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΔΕΣΠΟΙΝΗΣ ΗΜΩΝ ΚΑΙ ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ, ΤΗΣ ΖΩΗΦΟΡΟΥ ΠΗΓΗΣ. ΕΤΙ ΔΕ ΚΑΙ ΜΝΕΙΑΝ ΠΟΙΟΥΜΕΘΑ ΤΩΝ ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΤΕΛΕΣΘΕΝΤΩΝ ΥΠΕΡΦΥΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ ΠΑΡΑ ΤΗΣ ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ
῾Ο ναός αυτός (στο Μπαλουκλί της Κωνσταντινούπολης) καταρχάς συστήθηκε από τον βασιλιά Λέοντα τον μεγάλο, ο οποίος έχει ονομαστεί και Μακέλλης. Ήταν καλός και επιεικέστατος άνθρωπος, λόγω της συγκαταβατικότητάς του, και πριν γίνει βασιλιάς, όταν ακόμη ήταν ιδιώτης, ευρισκόμενος κάπου εκεί που είναι ο ναός, βρήκε έναν  τυφλό άνδρα που παρέπαιε και τον καθοδηγούσε. Όταν λοιπόν πλησίασαν στον τόπο, καταλαμβάνεται ο τυφλός από πολύ μεγάλη δίψα και παρακαλούσε τον Λέοντα να του δώσει νερό. Αυτός  πράγματι μπήκε σε μία πυκνή συστάδα δένδρων και αναζητούσε νερό.
ΤΑ ΤΡΙΑ ΝΕΡΑ Ζωοδόχου Πηγῆς +Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου
ΤΑ ΤΡΙΑ ΝΕΡΑ
ΣΗΜΕΡΑ, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἑορτή, συνέχεια τῆς μεγάλης ἑορτῆς τῆς ἀναστάσε­ως τοῦ Κυρίου στὴν ἑβδομάδα τῆς Διακαινη­σί­μου. Εἶνε ἡ ἑορτὴ τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς. Ἑ­ορ­τάζουν χωριὰ καὶ πόλεις, ὅπου ἡ εὐσέβεια τῶν κατοίκων ἔ­χει κτίσει ναοὺς τῆς Ζωοδόχου Πη­γῆς. Ἑορτάζουν ἀκόμα καὶ μοναστήρια, μοναστήρια τοῦ ἁγίου Ὄρους, ὅπως κ᾽ ἕνα μονα­στή­ρι στὸ Αἰγαῖο πέλαγος, ἡ περίφημος μονὴ Λογ­γοβάρδας στὴν ἰδιαιτέρα μου πατρίδα Πάρο.
ΛΟΓΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΓΡΥΠΝΙΑΝ ΕΠΙ Τῌ ΕΟΡΤῌ ΤΗΣ ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΠΗΓΗΣ
Ιερά Μονή Πετράκη
Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί, Χριστός Ἀνέστη.
Μέσα στήν λαμπρή ἀτμόσφαιρα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας, συναχθήκαμε ἀπόψε ἐπί τῇ ἑορτῇ τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς. Δέν θά μπορούσαμε νά ξεχάσουμε αὐτήν τήν ἑβδομάδα, τήν ὀνομαζομένη Διακαινήσιμο, πού ὡς μία ἡμέρα ὑπολογίζεται, τήν πηγήν τῆς Ζωῆς, τήν Ὑπεραγία μας Θεοτόκο. Ἡ θαυματουργός της ἐπέμβασις μέ τό ἁγίασμά της στήν Κωνσταντινούπολη τί ἄλλο μαρτυρεῖ ἀπό τήν συνέχεια τῆς εὐεργεσίας της στόν ἄνθρωπο•
Λόγος πανηγυρικός εις την Ζωοδόχο 
ὑπὸ τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Φιλοθέου Ζερβάκου (+1980)

Καὶ μερικῶν θαυμάτων διήγησις τῆς Ὑπερενδόξου Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου, τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς.
Πάλιν ἑορτὴ καὶ πάλιν πανήγυρις. Καὶ διὰ νὰ εἰπῷ καλύτερα, μέσα εἰς τὴν ἑορτὴν ἐπεφάνη ἡμῖν καὶ ἄλλη χαρμόσυνος ἑορτή, αὐξάνουσα τοῖς πιστοῖς τὴν χαράν, καὶ πληροῦσα τὰς καρδίας αὐτῶν ἀῤῥήτου ἀγαλλιάσεως. Διότι ἐνῷ πανηγυρίζομεν ἀκόμη τὴν λαμπροφόρον καὶ κοσμοσωτήριον Ἀνάστασιν Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν, ἰδοὺ ἐπέλαμψεν εἰς ἡμᾶς καὶ ἄλλη πανήγυρις τῆς Ἁγνῆς καὶ Ἀχράντου Αὐτοῦ Μητρός,
Η ΖΩΟΔΟΧΟΣ ΠΗΓΗ
Η Εκκλησία μας κάθε χρόνο γιορτάζει, την Παρασκευή της Διακαινησίμου εβδομάδος, την εορτή της Ζωοδόχου ή Ζωηφόρου Πηγής। Η εορτή αυτή καθιερώθηκε ως εξής। Στη Κων/πολη, τον 5ο αιώνα, ανευρέθη υπό του βασιλέως Λέοντος Α΄ του Θρακός (457-474), του επικαλουμένου Μακέλη, αγίασμα της Παναγίας, πλησίον του οποίου ο βασιλεύς έκτισε μεγαλοπρεπέστατο ναό αφιερωμένο στη Ζωοδόχο ή Ζωηφόρο Πηγή, δηλαδή την Παναγία μας. Η Παναγία μας ονομάζεται έτσι, γιατί δέχθηκε μέσα στα σπλάχνα της τον χορηγό και εξουσιαστή της ζωής τον Χριστό. Έτσι για το αγίασμα που ανέβλυζε συνεχώς και παρείχε ιάσεις δίπλα στο ναό δεν μπορούσε να υπάρξει καλύτερο όνομα. Τα εγκαίνια του ναού αυτού ετελέσθησαν την Παρασκευή της Διακαινησίμου εβδομάδος και έκτοτε καθιερώθηκε να γιορτάζει η Εκκλησία μας τη μνήμη των εγκαινίων αυτού του ναού κάθε χρόνο την ίδια μέρα.
Η ΖΩΟΔΟΧΟΣ ΠΗΓΗ + Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου
ΣHMEPA, αγαπητοί μου, η Eκκλησία μας εορτάζει την εορτή της Zωοδόχου Πηγής. H εορτή αυτή ανήκει στις λεγόμενες κινητές εορτές του εκκλησιαστικού έτους.Kινητές λέγονται οι εορτές του Tριωδίου και του Πεντηκοσταρίου, που έχουν ως κέντρο την ημέρα του Πάσχα. Tο Tριώδιο (10 εβδομάδες, δηλαδή 70 ημέρες) προηγείται της Kυριακής του Πάσχα, το δε Πεντηκοστάριο (7 εβδομάδες, δηλαδή 50 ημέρες) ακολουθεί.

Δευτέρα 13 Απριλίου 2015

    Κυριακή του Αντίπασχα (του Θωμά)
«Μακάριοι οἱ μὴ ἰδόντες καὶ πιστεύσαντες» (Ιω 20,29).


Ο Κύριός μας αργά το απόγευμα της ημέρας της Αναστάσεώς του συνάντησε τους μαθητές, που ήταν μαζεμένοι με κλειστές τις πόρτες «διὰ τὸν φόβον τῶν Ἰουδαίων», και τους έδωσε την ειρήνη του· «εἰρήνη ὑμῖν». Αμέσως μετά, ως λαμπρά στοιχεία της ταυτότητάς του τους έδειξε τα τρυπημένα χέρια και την λογχισμένη πλευρά. Και εκείνοι κατάλαβαν και πί-στεψαν ότι ήταν ο αναστημένος Διδάσκα-λός τους και χάρηκαν.
 ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΘΩΜΑ 27-4-2014

«Εἰρήνη ὑµῖν»

Οἱ ἐµφανίσεις τοῦ Χριστοῦ µετά τὴν Ἀνάστασή Του ἦταν πολλές. Μία ἀπὸ τὶς πιὸ ἐπίσηµες ἦταν ἡ ἐµφάνιση τοῦ Ἰησοῦ στοὺς µαθητές Του καὶ µάλιστα στὸ Θωµᾶ. Ἡ παρουσία τοῦ Χριστοῦ φέρνει µιὰ ταραχὴ κι ἕναν φόβο στοὺς τροµαγµένους καὶ κρυµµένους στὸ ὑπερῷο µαθητές. Ὁ Κύριος λύει τὸν φόβο λέγοντας «εἰρήνη ὑµῖν» (Ἰωαν. 20,21 καὶ 26). Ὁ Χριστὸς «ἐν µέσῳ ἔστη, εἰρήνην παρέχων αὐτοῖς», λέγει ἕνα τροπάριο τῆς ἑορτῆς.
 ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΘΩΜΑ (ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ)


῾Πορεύεσθε, καί σταθέντες λαλεῖτε ἐν τῷ ἱερῷ τῷ λαῷ πάντα τά ῥήματα τῆς ζωῆς ταύτης᾽ (Πρ. ᾽Απ. 5, 20)

α. Στά ἐγκαίνια τῆς ἀνακύκλισης τοῦ Πάσχα πού γίνεται στήν ᾽Εκκλησία μας τήν Κυριακή τοῦ Θωμᾶ καί ἐφεξῆς, τό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα πού ἀκούγεται ἀπό τίς Πράξεις τῶν ᾽Αποστόλων μᾶς μεταφέρει στόν πρῶτο καιρό τῆς δράσεως τῶν μαθητῶν τοῦ Κυρίου μετά τήν Πεντηκοστή: τό κήρυγμά τους καί τά θαύματα πού ἐπιτελοῦνταν δι᾽ αὐτῶν προσέθεταν διαρκῶς καί νέα μέλη στήν ᾽Εκκλησία τόσο πού προκλήθηκαν γιά μία ἀκόμη φορά οἱ θρησκευτικοί ἄρχοντες, οἱ ὁποῖοι ἀπό φθόνο κινούμενοι ἔκλεισαν στήν φυλακή τούς ἀποστόλους. Μέ παρέμβαση ὅμως ἀγγέλου τοῦ Κυρίου ἀπελευθερώθησαν, γιά νά τούς δοθεῖ ἡ ἐντολή: ῾Πορεύεσθε, καί σταθέντες λαλεῖτε ἐν τῷ ἱερῷ τῷ λαῷ πάντα τά ῥήματα τῆς ζωῆς ταύτης᾽. Πηγαίνετε στόν ναό καί κηρύξτε στόν λαό τό μήνυμα γι᾽ αὐτήν την καινούργια ζωή.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΘΩΜΑ
Aπιστος Θωμάς· η στάση του αυτή έμελλε να χαρακτηρίσει από τότε όλους τους δύσπιστους ανθρώπους ανά τους αιώνες. Διαπνεόταν, ωστόσο, στ' αλήθεια, από απιστία η συμπεριφορά του αυτή ή μήπως αποτελούσε περίτρανη απόδειξη της ποιότητας των μαθητών του Κυρίου; Απόδειξη ότι δεν ήταν απλώς άβουλα πρόβατα, που άγονταν και φέρονταν υπό τις διαταγές κάποιου «τσαρλατάνου», αλλά όντα με οξεία κριτική ικανότητα, τα οποία μολονότι είχαν γίνει μάρτυρες θαυμαστών γεγονότων και είχαν πληροφορηθεί, προκαταβολικώς, από τον Ίδιο την επερχόμενη Ανάστασή Του, δεν αρκέστηκαν σ' αυτό. Αντιθέτως, μετά τη Σταύρωσή Του, λούφαξαν πανικόβλητοι και κρύφτηκαν σαν τα ποντίκια, που εγκαταλείπουν πρώτα το πλοίο σα βυθίζεται... Ούτε λόγος να πλησιάσουν τον τάφο του διδασκάλου τους πόσο μάλλον να «κλέψουν» το σώμα Του.
 ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΑΣΧΑ (ΤΟΥ ΘΩΜΑ)

(Ἰω. 20, 19-31)

Τὸ ἀ­πό­γευ­μα τῆς ἡ­μέ­ρας τῆς Ἀ­να­στά­σε­ως τοῦ Κυ­ρί­ου, δέ­κα ἐκ τῶν ἕν­τε­κα Ἀ­πο­στό­λων, βρι­σκόν­του­σαν, «δι­ὰ τὸν φό­βον τῶν Ἰ­ου­δαί­ων», φο­βού­με­νοι δηλαδὴ μὴ συλληφθοῦν καὶ αὐτοὶ καὶ καταδικαστοῦν ἀπὸ τοὺς ὁμοεθνεῖς τους, κλει­δαμ­πα­ρω­μέ­νοι σὲ κά­ποιο σπί­τι στὴν Ἱ­ε­ρου­σα­λήμ. Ξαφ­νι­κὰ ἐμ­φα­νί­ζε­ται ὁ ἀ­να­στη­μέ­νος Κύ­ρι­ος, ὁ νι­κη­τὴς τοῦ παμ­φά­γου Ἅ­δου, ἀ­νά­με­σά τους καὶ τοὺς λέ­ει: «Εἰ­ρή­νη ὑ­μῖν», δεί­χνον­τάς τους ταυ­τό­χρο­να τὰ ση­μά­δια τῶν πλη­γῶν του, γιὰ νὰ πει­σθοῦν ὅ­τι εἶ­ναι ὄν­τως ὁ ἴ­διος. Στὴ θέ­α τοῦ ἀ­να­στη­μέ­νου Κυ­ρί­ου οἱ πα­ρόν­τες Ἀ­πό­στο­λοι ἐ­πλή­σθη­σαν χα­ρᾶς.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΘΩΜΑ 
Απόστολος: Πραξ. ε΄ 12 - 20 
Ευαγγέλιον: Ιωαν. κ΄ 19 - 31 
19 Απριλίου   2015 

«Ο Κύριός μου και ο Θεός μου» (Ιωάν.20,28) 
Εσύ είσαι ο κύριος της ζωής μου, Εσύ είσαι και ο Θεός μου. 
Πολύ  μεγάλη  σημασία  αποδόθηκε  στη  διακήρυξη  του  άπιστου Θωμά. Και όχι άδικα. Γιαυτό και η Εκκλησία μας, εμπνεόμενη από τον Κύριο,  καθόρισε  την  πρώτη  Κυριακή  μετά  το  Πάσχα,  ως Κυριακή  του Θωμά,   αναφερόμενη   στην   ομολογία   του,   που   υπερεκάλυψε   την προηγούμενη δυσπιστία του. 

Σάββατο 4 Απριλίου 2015

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ (ΙΩΑΝ. ιβ´ 1-18)
Ἔξω οἱ Ἰοῦδες ἀπὸ τὴν ζωήν μας!
«ΕΙΠΕ ΔΕ ΤΟΥΤΟ... ΟΤΙ ΚΛΕΠΤΗΣ ΗΝ» (ΙΩΑΝ. ιβ´ 6)
Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Γεωργίου Μεταλληνοῦ
1.ΛΙΓΟ πρὶν ἀπὸ τὴν θριαμβευτικὴ εἴσοδό του στὰ Ἱεροσόλυμα ὁ Χριστὸς ἔρχεται στὴ Βηθανία. Ἐπισκέπτεται τὸν φίλο του Λάζαρο καὶ τοὺς ἄλλους φίλους του ἐκεῖ σὲ μιὰ ἀποχαιρετιστήρια ἐπίσκεψη πρὶν ἀπὸ τὸ πάθος του. Κάποιος μάλιστα κάλεσε τὸν Χριστὸ σὲ δεῖπνο.

Κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ δείπνου ἡ ἀδελφή τοῦ Λαζάρου Μαρία, κυριευμένη ἀπὸ τὴν μυστικὴ ἀγαλλίαση τῆς παρουσίας τοῦ Κυρίου, ἀφήνει νὰ ξεχειλίσει ἡ εὐγνωμοσύνη της γιὰ τὴν ἀνάσταση τοῦ ἀδελφοῦ της. Παίρνει, λοιπόν, ἕνα πολύτιμο μύρο καὶ ἀλείφει μ᾽ αὐτὸ τὰ πόδια τοῦ Χριστοῦ. Καὶ ἡ ποσότητα καὶ ἡ ποιότητα τοῦ μύρου δείχνουν τὴν ἀγάπη καὶ ἀφοσίωση τῆς γυναίκας πρὸς τὸν Διδάσκαλο.
Κυριακή των Βαΐων. Η είσοδος του Ιησού στα Ιεροσόλυμα (Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμία)

H EΙΣΟΔΟΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΣΤΑ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΑ
1. Ἡ σημερινή Κυριακή, ἀδελφοί χριστιανοί, λέγεται Κυριακή τῶν Βαΐων. Στό σημερινό Εὐαγγέλιο εἴδαμε τόν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό νά εἰσέρχεται στά Ἱεροσόλυμα καθισμένος σέ γαϊδουράκι καί μάλιστα σέ πουλάρι, γέννημα ὑποζυγίου. 
ο Κύριος εγγύς...

Αποτέλεσμα εικόνας για βαίων
Η Εκκλησία μας πιστεύει σε έναν Θεό ο Οποίος δεν είναι νοητικό κατασκεύασμα, ούτε περιμένει τον θάνατο για να συναντήσει τον άνθρωπο. Πιστεύει σε έναν Θεό ο οποίος αποκάλυψε τον εαυτό Του τόσο στην Παλαιά Διαθήκη σε κάποια πρόσωπα και σε έναν λαό, τον ιουδαϊκό, όσο και στην Καινή Διαθήκη, σε έναν Θεό ο Οποίος έγινε άνθρωπος και την ίδια στιγμή έδωσε στους ανθρώπους την δυνατότητα να Τον συναντήσουν όχι περιμένοντας από αυτούς να έρθουν σε Εκείνον, αλλά εισερχόμενος ο Ίδιος στις ζωές τους.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΙΩΝ «Η ΨΥΧΟΛΟΓΑ ΤΩΝ ΜΕΤΑΠΤΩΣΕΩΝ»
Σάν πελώρια κύματα τά πλήθη τῆς Ἱερουσαλήμ τρέχουν νά ὑποδεχθοῦν τό Μεσσία. «Ὡσαννά! ὡσαννά!», ξεσποῦν οὐρανομήκεις οἱ ζητωκραυγές. Δόξα καί τιμή στό Σωτήρα πού φθάνει. «Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου». Ὁ Χριστός ὅμως γνωρίζει πόσο θολές εἶναι οἱ πηγές τοῦ ἐνθουσιασμοῦ τοῦ ὄχλου, πόσο ἐπιφανειακά τά αἰσθήματά του. Τά γεγονότα πού ἀκολούθησαν ὑπογράμμισαν μέ ἀφάνταστη τραγικότητα τήν ἀλλοπρόσαλλη καί ἐγωπαθῆ ψυχολογία τῶν μαζῶν. Ὅταν εἷδαν ὅτι τά πράγματα δέν ἐξελίχθηκαν ὅπως περίμεναν, ὅτι ὁ Ἰησοῦς δέν ἀνακηρύχθηκε βασιλιάς, ὁ ἐνθουσιασμός τους μεταβλήθηκε σέ ἀποκαρδίωση καί περιφρόνηση. Οἱ πολλοί τόν ἐγκατέλειψαν, ἀρκετοί δέν δίστασαν νά σμίξουν τίς φωνές τους μέ τούς φανατικούς ἐχθρούς Του μπροστά στόν Πιλάτο:
Ευλογημένος ο Ερχόμενος. Κυριακή των Βαΐων. Φώτης Κόντογλου
(Εκείνος που έχει θρόνο τον ουρανό και υποπόδιο τη γη, ο γυιός του Θεού και ο Λόγος του ο συναΐδιος, σήμερα τα­πεινώθηκε και ήρθε στη Βηθανία απάνω σ” ένα που­λάρι. Και τα παιδιά των Εβραίων τον υποδεχθήκανε φωνάζοντας: «Ωσαννά εν τοις υψίστοις, ευλογημένος ο ερχόμενος, ο βασιλιάς του Ισραήλ».
Κυριακή των Βαΐων Ο χαρμόσυνος χαρακτήρας της γιορτής και οι υποχρεώσεις των Χριστιανών.
Κυριακή των Βαΐων 2003
Η Μεγάλη Εβδομάδα χριστιανοί μου έφθασε και για φέτος. Και από σήμερα το βράδυ εισερχόμεθα στο Θείο Δράμα, που ολοκληρώνεται τη Μεγάλη Παρασκευή, αλλά σφραγίζεται με την Ανάσταση την Κυριακή, Κυριακή πρωί.
Η σημερινή Κυριακή των Βαΐων μαζί με την Κυριακή της Πεντηκοστής είναι αυτές και μόνες που δεν έχουν Αναστάσιμο χαρακτήρα.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΙΩΝ ΩΣΑΝΝΑ…
«Εκ βαϊων και κλάδων ως εκ θείας εορτής εις θείαν μεταβάντες εορτήν, προς σεβασμίαν του Χριστού Παθημάτων , πιστοί συνδράμωμεν, τελετήν σωτήριον και τούτον υπέρ ημών πάθος υφιστάμενον, κατοπτεύχωμεν εκούσιον…» (απόστιχον Λυχνικού Κυριακής Βαϊων).
Την ημέρα αυτή γιορτάζουμε την πανηγυρική είσοδο του Κυρίου Ιησού Χριστού στην Ιερουσαλήμ.
 Τότε, ερχόμενος ο Ιησούς από τη Βηθανία στα Ιεροσόλυμα, έστειλαε δύο από τους Μαθητές του και του έφεραν ένα γαϊδουράκι.
Ομιλία στην Κυριακή των Βαίων
Ἀγαπητοί ἀδελφοί ἀκροατές καί ἀκροάτριες τοῦ Ἑλληνικοῦ Ραδιοφώνου Λονδίνου καλημέρα σας. Βρισκόμαστε ἤδη στή τελευταία Κυριακή τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Σήμερα γιορτάζουμε τήν πανηγυρική εἴσοδο τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ στήν Ἱερουσαλήμ καί ἀπό τό ἀπόγευμα εἰσερχόμεθα στή Μεγάλη Ἑβδομάδα. Κατά τούς πρώτους αἰῶνες τοῦ Χριστιανισμοῦ ἡ ἑορτή τῆς εἰσόδου τοῦ Χριστοῦ στήν Ἱερουσαλήμ   ἑορταζόταν μαζί μέ τήν ἀνάσταση τοῦ Λαζάρου. Ἀργότερα μετατέθηκε κατά μία ἡμέρα μετά, δηλαδή τήν έπομένη τού Σαββάτου τοῦ Λαζάρου.
Κυριακή των Βαΐων – «Ιδού αναβαίνομεν…».
«Ωσαννά, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου»
Αν στο πρώτο μέρος της Μεγάλης Σαρακοστής η προσπάθεια μας αποσκοπούσε στην κάθαρση του νου και της καρδιάς με τη νηστεία, την προσευχή, τη συμμετοχή μας στο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, τώρα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτή η κάθαρση δεν είναι αυτοσκοπός. Τώρα όλα πρέπει να μας οδηγήσουν στην οικειοποίησή μας με τον Σταυρικό θάνατο και την Ανάσταση.
«Την κοινήν ανάστασιν…»
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ (Ιωάν. ΙΒ΄ 1-18) ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΙΩΗΛ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΟΣ

(Ιωάν. ΙΒ΄ 1-18)
Για μια ακόμα φορά, η ανέκφραστη αγάπη του Θεού, μας αξιώνει να ακούσουμε και να ζήσουμε τα γεγονότα της Αγίας και Μεγάλης Εβδομάδος. Από την Κυριακή των Βαΐων το βράδυ, σ΄ όλους τους ναούς μας, θα ακούγεται ο συγκλονιστικός ύμνος: «Ιδού ο Νυμφίος έρχεται…».
Βεβαίως, όπως βλέπουμε στην Ευαγγελική περικοπή, οι Ιουδαίοι, με τους κλάδους των φοινίκων στα χέρια, έτρεξαν με ενθουσιασμό να υποδεχθούν τον Κύριο Ιησού στα Ιεροσόλυμα.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ, Αποστ.Ανάγνωσμα: Φιλιπ. 4.4-9
Η Κυριακή των Βαΐων μας εισάγει στο λειτουργικό κλίμα της Μεγάλης Εβδομάδας. Άλλωστε ο κύκλος των εορταζόμενων γεγονότων έχει αρχίσει από εχθές με την εορτή της αναστάσεως του Λαζάρου στη Βηθανία. Γίνεται περιγραφή δύο γεγονότων της Ανάστασης του Λαζάρου και της θριαμβευτικής εισόδου του Χριστού στα Ιεροσόλυμα. Η θεολογική σκέψη του Απ. Παύλου περιστρέφεται γύρω απ την προαγγελία που κάνει ότι ο Κύριος εγγύς, δηλαδή ο Κύριος έρχεται σύντομα. Ο Απόστολος Παύλος όταν αναγγέλλει και βεβαιώνει για την εγγύτητα  της ελεύσεως του Χριστού, εννοεί τη Δευτέρα Παρουσία και τη φανέρωση της δόξας του Υιού του Θεού να κάθεται δοξασμένος στα δεξιά του Πατέρα και ως κριτή της Οικουμένης.
Κυριακή τῶν Βαΐων
(Ἰω. ιβ΄ 1-18)
Κυριακὴ τῶν Βαΐων σήμερα καὶ ὁ Χριστὸς εἰσέρχεται στὴν πόλη τῶν Ἱεροσολύμων μετὰ βαΐων καὶ φοινίκων. Ἐπευφημεῖται ἀπ᾿ αὐτοὺς ποὺ βγῆκαν ἀπὸ τὴν πόλη γιὰ νὰ τὸν ὑποδεχθοῦν.
Ποιοί ἦταν ὅμως αὐτοί; Μήπως οἱ ἄρχοντες καὶ οἱ τῆς ἀνωτέρας τάξεως κάτοικοι τῆς πόλεως; Μήπως οἱ μεγάλοι καὶ οἱ τρανοὶ τῆς ἐποχῆς αὐτῆς; Ποιοί ἦσαν; Μὰ ὁ ἴδιος ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης θὰ μᾶς δώσει τὴν ἀπάντηση: «ὁ πολὺς λαός, ὁ ὁποῖος εἶχεν ἔλθει εἰς τὴν ἑορτήν». Καὶ αὐτὸς ὁ λαός, κρατώντας στὰ «χέρια τους κλαδιὰ ἀπὸ χουρμαδιές, ποὺ ἦσαν κατὰ μῆκος τοῦ δρόμου, ἐβγῆκε ἀπὸ τὴν πόλη διὰ νὰ ὑποδεχθεῖ καὶ φώναζε δυνατά. Δόξα καὶ τιμὴ εἰς αὐτὸν ποὺ ὑποδεχόμαστε…»
Κυριακή τῶν Βαΐων Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Ὁ Κύριος εἰσέρχεται σήμερα θριαμβευτικά στά Ἱεροσόλυμα. Πλῆθος κόσμου ξεχύθηκε στούς δρόμους, γιά νά τόν ὑποδεχθεῖ μέ κλαδιά ἀπό φοίνικες. Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος, φώναζαν, ἐν ὀνόματι Κυρίου, ὁ βασιλεύς τοῦ Ἰσραήλ.
Τά βαΐα τῶν φοινίκων συμβόλιζαν τήν νίκη τοῦ Χριστοῦ καί προμήνυαν τήν ἀνάστασή του. Ποιοί ἀποτελοῦσαν τά πλήθη; Μήπως οἱ ἄρχοντες, οἱ ἄνθρωποι τῆς ἀνωτέρας τάξεως; Μήπως οἱ μεγάλοι καί τρανοί τῆς ἐποχῆς ἐκείνης; Ὄχι.
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ
Κυριακή των Βαΐων – Ιωάν. 12, 1-18 (5/4/2015)
Τα πρόσωπα του Πάθους

Καθώς από σήμερα, το πρώτο βράδυ της Αγίας και Μεγάλης Εβδομάδος, αγαπητοί μου αδελφοί, θ’ αρχίζει να ξετυλίγεται ο μίτος του Ιερού Δράματος, όλοι οι Χριστιανοί θα κληθούμε να ψηλαφήσουμε τα πρόσωπα και τα γεγονότα, ν’ αγγίξουμε το μυστήριο της ανείπωτης θυσίας, να περπατήσουμε, στα ίχνη Εκείνου που μάτωσε τα μονοπάτια της Ιερουσαλήμ, Εκείνου που δέχθηκε να πιει το ποτήρι της οδύνης, του πόνου και της ταπείνωσης. Καθώς η Εκκλησία από σήμερα θα μαυροφορεθεί, θα κληθούμε κι εμείς να συμμετάσχουμε ενεργά στο ζωηφόρο πένθος και να καταθέσουμε στις παρυφές του Γολγοθά τον κακό μας εαυτό, να συμπορευτούμε και να συσταυρωθούμε, να νεκρωθούμε, «ίνα συζήσωμεν Αυτώ…»1.
Κυριακή των Βαΐων
 "Πρό ἕξ ἡμερῶν τοῦ Πάσχα" ὁ Ἰησοῦς ἀποθεώνεται στά Ἰεροσόλυμα. Εἰσέρχεται ὡς Βασιλεύς ἔστω καί "ἐπί πῶλον ὄνου". Μετά ταῦτα ὅμως, σέ λίγες ἡμέρες, ἀμέσως, ἀκολουθοῦν ἡ σύλληψις, τά φρικτά πάθη, ὁ σταυρός. Ὅμως καί αὐτή τήν ὥρα τῆς θριαμβευτικῆς εἰσόδου τοῦ Ἰησοῦ στά Ἰεροσόλυμα εἶναι παρών ὁ Σταυρός, τό μαρτύριο, ἡ ἀγωνία τῆς Γεθσημανῆ. Καί θά μποροῦσε κανείς νά πεῖ ὅτι ἡ ἔνδοξος εἴσοδος τοῦ Ἰησοῦ στήν Ἁγία Πόλη, εἶναι ἡ εἴσοδος τοῦ μαρτυρίου στήν ἐπίγεια ζωή τοῦ Κυρίου καί κατ' ἐπέκταση καί στήν ζωή τοῦ κόσμου, στή ζωή ὅλων μας.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ (Ματθ. κα΄, 1-11. 17-17)

Κυριακή 5 Απριλίου 2015

Με την Χάρη του Αγίου Θεού, αξιωθήκαμε αγαπητοί αδελφοί να ολοκληρώσουμε και φέτος, την ευλογημένη περίοδο της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, κατά την οποίο αγωνιστήκαμε πνευματικά εν όψει της μεγάλης εορτής της Αναστάσεως του Κυρίου μας.

Έχοντας πλέον ο καθένας στα χέρια του, τους καρπούς αυτού του πνευματικού αγώνα, βρισκόμαστε πλέον στο κατώφλι της Αγίας και Μεγάλης εβδομάδος η οποία ονομάζεται έτσι όχι βέβαια διότι διαρκεί περισσότερο, αλλά διότι σε αυτή πρόκειται να συντελεστούν τα μεγάλα γεγονότα του Πάθους του Κυρίου μας τα οποία συγκλόνισαν αλλά και οδήγησαν στη σωτηρία την ανθρωπότητα.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ 5-4-2015

Σήμερα ἀκούσαμε τὸν Ἀπόστολο Παῦλο νὰ μᾶς λέει: «Ἀδελφοί, νὰ χαίρεστε πάντοτε μὲ τὴ χαρὰ ποὺ δίνει ἡ κοινωνία μὲ τὸν Κύριο. Θὰ τὸ πῶ καὶ πάλι: νὰ χαίρεστε. Σ΄ ὅλους νὰ δείχνετε τὴν καλοσύνη σας. Ὁ Κύριος ἔρχεται σύντομα. Γιὰ τίποτε νὰ μὴν σᾶς πιάνει ἄγχος, ἀλλὰ σὲ κάθε περίσταση τὰ αἰτήματά σας νὰ τὰ ἀπευθύνετε στὸν Θεὸ μὲ προσευχὴ καὶ δέηση, ποὺ θὰ συνοδεύονται ἀπὸ εὐχαριστία. Καὶ ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ, ποὺ εἶναι ἀσύλληπτη στὸ ἀνθρώπινο μυαλό, θὰ διαφυλάξει τὶς καρδιὲς καὶ τὶς σκέψεις σας κοντὰ στὸν Ἰησοῦ Χριστό.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ

(Ἰω. 12, 1-18)

Ἡ ἀ­νά­στα­ση τοῦ Λα­ζά­ρου ἀ­πο­τε­λεῖ τὴν ἀ­πό­δει­ξη καὶ τὸ προ­α­νά­κρου­σμα καὶ τῆς δι­κῆς μας ἀ­νά­στα­σης. Ἀ­πο­τε­λεῖ τὴν πι­στο­ποί­η­ση τῆς νί­κης τοῦ Χρι­στοῦ κα­τὰ τοῦ ἔ­σχα­του ἐ­χθροῦ τοῦ ἀν­θρώ­που, δη­λα­δὴ τοῦ θα­νά­του. Τὸ θαῦ­μα τῆς ἔ­γερ­σης τοῦ τε­ταρ­ταί­ου Λα­ζά­ρου ἄ­φη­σε εὐ­γνώ­μο­νες τὶς ἀ­δελ­φές του καὶ πα­ράλ­λη­λα κα­τέ­πλη­ξε τὰ πλή­θη τῶν Ἑ­βραί­ων. Οἱ μὲν ἀ­δελ­φὲς Μάρ­θα καὶ Μα­ρί­α, ὅ­ταν ὁ Χρι­στὸς ἐ­πι­σκέ­φθη­κε τὴ Βη­θα­νί­α, πα­ρέ­θε­σαν τρά­πε­ζα, στὴν ὁ­ποί­α ὑ­πη­ρε­τοῦ­σαν τὸν εὐ­ερ­γέ­τη τους. Ἡ Μα­ρί­α μά­λι­στα ἄ­λει­ψε τοὺς πό­δας τοῦ Χρι­στοῦ μὲ μύ­ρο «νάρδου πιστικῆς πολυτίμου», ἐ­πι­δει­κνύ­ον­τας ὄ­χι μό­νο τὴν εὐ­γνω­μο­σύ­νη της, ἀλ­λὰ προ­ε­τοι­μά­ζον­τας ταυ­τό­χρο­να τὸν Κύ­ρι­ο γιὰ τὴν τα­φή του.
ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2015 – ΒΑΪΩΝ
(Ιω. ιβ΄ 1-8) (Φιλιπ. δ΄ 4-9)

Θριαμβικές ιαχές

«Ωσαννά εν τοις υψίστοις ευλογημένος ο ερχόμενος»

Κυριακή των Βαϊων σήμερα και θυμούμαστε το γεγονός της εισόδου του Κυρίου μας στα Ιεροσόλυμα. Ο λαμπρός και μεγαλοπρεπής του χαρακτήρας το αναδείκνυε με ξεχωριστή σημασία. Πραγματικά η υμνολογία της Εκκλησίας μας εμπεριέχει το βασιλικό και θριαμβευτικό στοιχείο, το οποίο αναδύεται τόσο ζωντανά μέσα από το πλούσιο περιεχόμενό της. Αλλά και το Ευαγγελικό Ανάγνωσμα εμφανίζει τον Βασιλέα των βασιλέων να εισέρχεται στην αγία πόλη σε μια πορεία κατάργησης του θανάτου και ανάδειξης του λαμπροφόρου μηνύματος της Αναστάσεως.
Σάββατο του Λαζάρου (4 Απριλίου 2015)

 Η Αγία Εκκλησία μας εορτάζει την τετραήμερη Ανάσταση του αγίου και δικαίου φίλου του Χριστού Λαζάρου, και πρώτου Επισκόπου Κιτίου.

Ο Λάζαρος ήταν φίλος του Χριστού και οι αδελφές του Μάρθα και Μαρία τον φιλοξένησαν πολλές φορές (Λουκ. ι΄, 38-40, Ιωαν. ιβ΄, 1-3) στη Βηθανία. Λίγες μέρες προ του πάθους του Ιησού Χριστού, ο Λάζαρος ασθένησε και οι αδελφές του ενημέρωσαν τον Ιησού, που τότε ήταν στη Γαλιλαία, να τον επισκεφθεί. Ο Θεάνθρωπος Κύριος όμως, παιδαγωγικά προς τους μαθητές του και όλους τους μετέπειτα πιστούς, καθυστέρησε να μεταβεί στη Βηθανία. Κι έτσι δεν πρόλαβε τον Λάζαρο, οποίος ήδη είχε πεθάνει.
ΣΧΕΔΙΑΣΜΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΥ ΚΗΡΥΓΜΑΤΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ

«άφες αυτήν…» (Ιωάν. 12, 7)

α. Το Σάββατο του Λαζάρου αποτελεί το τέλος της Μ. Σαρακοστής. Από σήμερα Κυριακή εισερχόμαστε ουσιαστικά στη Μ. Εβδομάδα, η οποία συνιστά τη σπουδαιότερη περίοδο όλου του χρόνου λόγω ακριβώς των γεγονότων εκείνων με τα οποία πραγματοποιήθηκε η σωτηρία μας, του Σταυρού και της Αναστάσεως του Κυρίου. Από τον εσπερινό μάλιστα της Κυριακής των Βαΐων υπήρχε η παράδοση να  συνάζονται στα μοναστήρια και όλοι οι μοναχοί που ζούσαν στα ερημητήρια και τις μοναστικές καλύβες, όπως το ακούμε και στο πολλαπλώς ψαλλόμενο τροπάριο «Σήμερον η χάρις του αγίου Πνεύματος ημάς συνήγαγε…».
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ

Τήν Κυριακή τῶν Βαΐων ἡ ᾽Εκκλησία μας ἑορτάζει τή θριαμβευτική εἴσοδο τοῦ ᾽Ι. Χριστοῦ στά ᾽Ιεροσόλυμα. Πολύς κόσμος εἶχε μαζευτεῖ στήν πόλη, ὄχι μόνο γιά νά δοῦν τόν Χριστό, ἀλλά καί τό φίλο Του Λάζαρο, πού τόν εἶχε ἀναστήσει πρίν ἀπό λίγες ἡμέρες. Κρατώντας στά χέρια κλαδιά ἀπό φοίνικες, ρίχνοντας κάτω τά ροῦχα τους Τόν ἐπευφημοῦσαν κατά τήν εἴσοδό Του, καθισμένο πάνω σέ πουλάρι καί προπορευόμενο τῶν μαθητῶν Του, μέ τά λόγια: ῾᾽Ωσαννά τῷ Υἱῷ Δαυΐδ. Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου᾽!
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ (ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ)

῾῾Ο Κύριος ἐγγύς. Μηδέν μεριμνᾶτε᾽ (Φιλ. 4, 6)

α. ῾Η Κυριακή τῶν Βαΐων σηματοδοτεῖ τήν ἀπαρχή τῆς Μεγάλης ῾Εβδομάδος. ῾Ο Κύριος, λίγες ἡμέρες πρό τοῦ ἐπιγείου τέλους Του, ἔχει ἀναστήσει τόν ἀδελφικό φίλο του Λάζαρο καί δίνει μέ τόν θριαμβευτικό ἐρχομό Του στά ῾Ιεροσόλυμα ῾ἐπί πῶλον ὄνου᾽ τήν δυναμική τῆς νίκης κατά τοῦ θανάτου, κάτι πού θά σφραγιστεῖ μέ τήν δική Του ᾽Ανάσταση, ἀφοῦ περάσει ὅμως μέσα ἀπό τήν ὀδύνη τῆς Σταυρικῆς Του θυσίας. ῎Ετσι ἀπό τήν εἴσοδο ἤδη τῆς Μεγάλης ῾Εβδομάδος προβάλλεται ὁ χαρμολυπικός χαρακτήρας αὐτῆς:
Κυριακή τῶν Βαΐων 5.4.2015

(Φιλιππησίους δ΄ 4-9)

«Ὁ Προσδωκόμενος»

 Θριαμβευτική καί ἔνδοξη εἶναι ἡ ἡμέρα τῶν Βαΐων. Ἡμέρα πού ἀναμένεται ὁ Προσδωκόμενος, γι’ αὐτό καί θά γράψει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ὅτι «ὁ Κύριος ἐγγύς» μᾶς κυριεύει ἡ γλύκα τῆς προσδοκίας τοῦ ἀγαπημένου, αὐτοῦ πού πάντοτε ἔρχεται πρός τό μέρος μας. Καί ἔχει ὄχι μόνο ἐσχατολογικές, ἀλλά καί ὀντολογικές ὑπαρξιακές διαστάσεις αὐτή ἡ προσδοκία, ὅπως θά δοῦμε καί παρακάτω.
Η ΕΓΕΡΣΙΣ ΤΟΥ ΕΝ ΤΑΦΩ ΤΕΤΡΑΗΜΕΡΟΥ, ΑΓΙΟΥ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΥ ΦΙΛΟΥ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ

      "Ο Λάζαρος ήταν Εβραίος κατά το γένος, Φαρισαίος κατά την αίρεση, και υιός, όπως έχει βρεθεί, του Φαρισαίου Σίμωνα, καταγώμενος από την κώμη της Βηθανίας. Ενώθηκε με δεσμά φιλίας με τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό, ο Οποίος ήλθε στον κόσμο για τη σωτηρία μας. Επειδή λοιπόν ο Χριστός συνεχώς διαλεγόταν με τον Σίμωνα, διότι και αυτός πίστευε πολύ στην ανάσταση από τους νεκρούς, και πήγαινε στο σπίτι του, κατά φυσικό τρόπο ο Λάζαρος, όπως και οι δύο του αδελφές, η Μάρθα και η Μαρία, αγάπησαν γνήσια τον Κύριο.

Παρασκευή 3 Απριλίου 2015

Η Ανάσταση του Αγίου Λαζάρου

«Την ψυχωφελή, πληρώσαντες Τεσσαρακοστήν, και την Αγίαν Εβδομάδα τον πάθους σον, αιτούμεν κατιδείν Φιλάνθρωπε …». Με αυτά τα λόγια του στιχηρού στον εσπερινό της Παρασκευής, πριν την Κυριακή των Βαΐων, τελειώνει η Μεγάλη Σαρακοστή. Μπαίνουμε πια στην «Αγία Εβδομάδα», στην περίοδο του εορτασμού των παθών του Χριστού, του Θανάτου και της Αναστάσεως Του. Περίοδος που αρχίζει από το Σάββατο του Λαζάρου .
Τα γεγονότα της διπλής γιορτής, η ανάσταση του Λαζάρου και η είσοδος του Κυρίου στα Ιεροσόλυμα, αναφέρονται στα λειτουργικά κείμενα σαν «προοίμιο του Σταυρού»…Έτσι, για να καταλάβουμε καλύτερα αυτά τα γεγονότα, θα πρέπει να τα δούμε μέσα στα πλαίσια της Μεγάλης Εβδομάδας.

Τετάρτη 1 Απριλίου 2015

 Γ Στάσις Χαιρετισμών ΑΚΑΡΠΑ ΔΕΝΤΡΑ; «Χαίρε ,δένδρον αγλαόκαρπον, έξ ου τρέφονται πιστοί» +Μητροπολίτης Φλωρίνης Αυγουστίνος

ΑΠΟΨΕ, αγαπητοί μου, είναι ή τρίτη στάσης του Ακάθιστου. Ό Ακάθιστος ύμνος είναι ένα ποίημα, ένα τραγούδι. Τραγούδι όχι σαν αυτά πού υμνούν τον επίγειο σαρκικό έρωτα, αλλά τραγούδι πνευματικό, υπέροχο.
Είναι θαυμαστό για δύο λόγους. Πρώτον για την αντοχή του στο χρόνο. Τα τραγούδια του κόσμου αλλάζουν. Κάθε γενεά έχει τα δικά της. Αλλιώς τραγουδούσαν πριν 30-40 χρόνια, αλλιώς σήμερα. Άλλα το τραγούδι αυτό διαρκεί αιώνες. Ό Ακάθιστος ύμνος, λέει ή ιστορία, εψάλη για πρώτη φορά στο ναό των Βλαχερνών της Κωνσταντινουπόλεως το 626 μ.Χ.. Συγκεντρώθηκαν έκει όλοι οι Χριστιανοί, άντρες γυναίκες παιδιά, για να εκφράσουν την ευγνωμοσύνη και ευχαριστία προς την ύπερ-αγία Θεοτόκο, πού είχε σώσει την Πόλη από βαρβαρική επιδρομή Περσών και Αβαρών. Πέρασαν από τότε 14 αιώνες. Στο διάστημα αυτό πολλά άλλαξαν.