ΜΗΝΥΜΑ

ΓΙΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΥΡΙΑΚΩΝ, ΕΟΡΤΩΝ ΚΑΙ ΑΓΙΩΝ ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΕΤΙΚΕΤΕΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Σάββατο 23 Σεπτεμβρίου 2017

Κυριακή Α. Λουκά – το Ευαγγελικόν Ανάγνωσμα της Θ. Λ., ομιλία του Νικηφόρου Θεοτόκη, η τήρησις των θείων εντολών είναι χορηγός και των επιγείων αγαθών.

Η Ευαγγελική περικοπή της Θείας Λειτουργίας.
Κατά Λουκάν Ευαγγέλιον Κεφ. Ε. 1 – 11

Επιμέλεια κειμένου, Νικολέτα – Γεωργία Παπαρδάκη.

Ομιλία Νικηφόρου Θεοτόκη, Αρχιεπισκόπου Αστραχάν και Σταυρουπόλεως, περί του ότι η τήρησις των θείων εντολών είναι χορηγός και των επιγείων αγαθών.

Δύο προστάγματα του Θεού ακούει ο Πέτρος και οι άλλοι μαθηταί του Χριστού που ήσαν μαζί του. «Χαλάσατε (ρίψετε δηλαδή) τα δίκτυα υμών εις άγραν», και, «δεύτε οπίσω μου και ποιήσω υμάς αλιείς ανθρώπων». Οι μαθηταί, υπακούοντας προθύμως, στο μεν πρώτον είχαν επιτυχίαν, έπιασαν δηλαδή αναρίθμητον πλήθος ιχθύων, υπακούοντας δε ευθύς και στο δεύτερον, έγιναν σύνθρονοι του Ιησού Χριστού. Τούτο αποδεικνύει επαρκώς, ότι όσοι υποτάσσονται στα θεία προστάγματα, όχι μόνον κληρονομούν την αιώνιαν βασιλείαν, αλλά γίνονται ευτυχείς και σε αυτήν την πρόσκαιρον ζωήν. Επειδή όμως ορισμένοι, στοχαζόμενοι ότι το ανθρώπινον γένος, από την αμαρτίαν του προπάτορος, εξωρίσθη σ’ αυτήν την γη για να πάσχει πάντοτε και να τιμωρείται, νομίζουν ότι όλοι οι νόμοι και τα προστάγματα του Θεού δεν αποβλέπουν καθόλου στην ειρηνικήν και ευτυχή κατάσταση του ανθρώπου στον κόσμον αυτόν, αλλά αφορούν ειδικώς και μόνον στην ψυχικήν σωτηρία μας, γι’ αυτό είναι ωφέλιμο να λαλήσωμε σήμερα κατά της πεπλανημένης αυτής γνώμης, και να δείξωμε ότι αυτή εναντιώνεται όχι μόνον στην διδασκαλία των θείων Γραφών και στα ιστορούμενα και βλεπόμενα παραδείγματα, αλλά και σε αυτόν τον ορθόν λόγον.
Μπροστὰ στὶς εὐλογίες τοῦ Θεοῦ

Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 24 Σεπτεμβρίου 2017, Α΄ Λουκᾶ (Λουκ. ε΄ 1-11)

«Ἔξελθε ἀπ᾿ ἐμοῦ, ὅτι ἀνὴρ ἁμαρτωλός εἰμι, Κύριε»

Ἀπὸ σήμερα, τελευταία Κυριακὴ τοῦ Σεπτεμβρίου, μέχρι σχεδὸν τὰ Χριστούγεννα ἀναγινώσκονται στὴν ἐκκλησία περικοπὲς ἀπὸ τὸ κατὰ Λουκᾶν Εὐαγγέλιο. Σήμερα ἀκούσαμε τὴ θαυμαστὴ ἁλιεία καὶ τὴν κλήση τῶν πρώτων μαθητῶν, ποὺ ἦ­ταν ψαράδες. Μὲ τὶς ὁδηγίες τοῦ Κυρίου ἔπιασαν ἀνέλπιστα – μέρα μεσημέρι! – πρω­τοφανὲς πλῆθος ψαριῶν. Τότε ὁ Πέτρος ἀντέδρασε μὲ τρόπο παράδοξο. Ἔ­πεσε στὰ γόνατα τοῦ Κυρίου καὶ Τοῦ εἶπε: «Ἔξελθε ἀπ᾿ ἐμοῦ, ὅτι ἀνὴρ ἁμαρτωλός εἰ­μι, Κύριε»· βγὲς ἀπὸ τὸ πλοῖο μου, διότι εἶμαι ἄνθρωπος ἁμαρτωλός, Κύριε. Ἀ­προσδόκητη πράγματι στάση! Γι᾿ αὐτὸ ἀξίζει νὰ ἐπιμείνουμε καὶ νὰ δοῦμε τί σημαίνει αὐτὸς ὁ λόγος τοῦ Πέτρου καὶ πῶς μπορεῖ νὰ ἐφαρμοσθεῖ στὴ δική μας ζωή.

1. Βαθιὰ συναίσθηση ἁμαρτωλότητος
ΚΗΡΥΓΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Α’ ΛΟΥΚΑ 24 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2017

ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΕΣΗ ΖΩΓΡΩΝ

Αναρωτιόμαστε, αγαπητοί μου αδελφοί, γιατί ο πολιτισμός μας να αγωνίζεται να ελκύσει στα δίχτυα του τους ανθρώπους όχι με την προοπτική να χτίσουν μεταξύ τους γνήσιες σχέσεις, αλλά για να αποδεχτούν τα προϊόντα που αυτός προσφέρει, μόνο και μόνο για να γίνουν καταναλωτές τους και να ενταχθούν στην κατηγορία των χρηστών ή των θαυμαστών τους. Κάποτε και οι άνθρωποι γίνονται προϊόντα. Αντικείμενα. Αρκεί να σκεφθεί κάποιος πόσοι εικονικά δολοφονούνται σε σειρές, ταινίες και ηλεκτρονικά παιχνίδια βίας. Πόσοι καταναλώνονται ηδονιστικά στην εικονική πραγματικότητα. Και σε πόσους ο πολιτισμός εγείρει την επιθυμία, αληθινά δαιμονικά, να χρησιμοποιούν τους άλλους, όχι ως πρόσωπα, αλλά ως σώματα προς απόλαυσιν.
ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2017 – Α΄ ΛΟΥΚΑ

 (Λουκ. ε΄1-11), (Β΄ Τιμ. γ΄10-15)

Κοντά στο μεγάλο Δάσκαλο

«αφέντες άπαντα ηκολούθησαν αυτώ»

Η σημερινή ευαγγελική περικοπή ξεδιπλώνει μπροστά μας με ένα εκπληκτικό τρόπο το περιστατικό της κλήσης των πρώτων μαθητών του Κυρίου. Ο Λόγος του Θεού είναι εκείνος που πρώτος σπεύδει να απευθύνει την πιο ευλογημένη πρόσκληση. Καλεί όλους τους ανθρώπους από την ανυπαρξία στη ζωή. Γι’ αυτό και στην ευχαριστιακή σύναξη ακούμε την ομολογία: «Συ εκ του μη όντος εις το είναι ημάς παρήγαγες». Ο άνθρωπος καλείται από τον Χριστό όχι απλά να διατηρήσει το «είναι», δηλαδή έτσι απλά να υπάρχει, αλλά να καταξιωθεί ενός μεγαλείου ανώτερου. Ν’ ατενίσει τις κορυφογραμμές του «εύ είναι», να φθάσει δηλαδή στη θέωση.
ΚΥΡΙΑΚΗ Α΄ ΛΟΥΚΑ

(Λκ. 5, 1-11)

Τὸ ση­με­ρι­νὸ εὐ­αγ­γε­λι­κὸ ἀ­νά­γνω­σμα ἀ­πο­τε­λεῖ συ­νέ­χει­α τοῦ εὐ­αγ­γε­λί­ου τῆς πε­ρα­σμέ­νης Κυ­ρι­α­κῆς, στὸ ὁ­ποῖ­ο ἀ­κού­σα­με πὼς ὅ­ποιος θέ­λει νὰ ἀ­κο­λου­θή­σει τὸν Κύ­ρι­ο πρέ­πει νὰ ἀ­παρ­νη­θεῖ τὸν ἑ­αυ­τό του. Τὸ ση­με­ρι­νὸ μᾶς λέ­ει πὼς οἱ ψα­ρά­δες τῆς λί­μνης Γεν­νη­σα­ρὲτ ἀ­παρ­νή­θη­καν τὸν ἑ­αυ­τό τους, ἀ­κο­λού­θη­σαν τὸν Χρι­στὸ καὶ ἔ­γι­ναν μα­θη­τὲς καὶ ἀ­πό­στο­λοί του.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «ΕΥΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ»

Κουρασμένοι ὁ Πέτρος, μαζί μέ τόν ἀδελφό του Ἀνδρέα, ἔραβαν τά δίχτυά τους στήν ὄχθη τῆς λίμνης τῆς Γεννησαρέτ. Ἡ προηγούμενη βραδιά, ἐκτός ἀπό ἐξαντλητική, ἦταν συνάμα καί ἀπογοητευτική- παρόλη τήν κοπιώδη προσπάθεια, οἱ ἔμπειροι ψαράδες δέν ἔπιασαν τίποτα. Κι ἐνῶ ἡ κούραση καί ἡ θλίψη ἦταν πρόδηλες, ἔρχεται ὁ γνωστός τους ἀπό τόν Ἰωάννη τόν Πρόδρομο Διδάσκαλος καί ζητᾶ μιά χάρη. Ἦταν τόσος πολύς ὁ κόσμος πού τόν ἀκολουθοῦσε, ὥστε ὁ μόνος τρόπος νά καταφέρει νά τούς μιλήσει ἦταν νά καθίσουν ὅλοι στήν ἀμφιθεατρική πλαγιά τοῦ λόφου πού κατέληγε στή λίμνη καί Ἐκεῖνος μέσα ἀπό κάποιο πλοιάριο νά τούς ἀπευθύνει λόγους σέ μικρή ἀπόσταση ἀπό τήν ἀκτή. Κι ἄπ’ ὅλα τά πλοιάρια ὁ Διδάσκαλος διάλεξε αὐτό τοῦ Πέτρου.
Κυριακή 24 Σεπτεμβρίου 2017 (Α’ ΛΟΥΚΑ) (Λουκ. ε’ 1-11)

«Ἐπί τῷ ῥήματί σου χαλάσω τό δίκτυον».

 Ὁ λόγος αὐτός τοῦ ἀποστόλου Πέτρου στήν προσταγή τοῦ Κυρίου νά ρίξει τα δίχτυα στά δεξιά τοῦ πλοίου, μᾶς δίνει τήν ἀφορμή νά δοῦμε ὅτι ἡ ὑπακοή στό θέλημα τοῦ Θεοῦ εἶναι ἀρετή δύσκολη ἀλλά ἀπαραίτητη, γιά νά ἔλθει ἡ εὐλογία τοῦ Θεοῦ στήν ζωή μας.

Τό περιστατικό τοῦ εὐαγγελικοῦ ἀναγνώσματος μᾶς μεταφέρει στη λίμνη τῆς Γεννησαρέτ. Οἱ μαθητές τοῦ Κυρίου κουρασμένοι καί ἀπογοητευμένοι ἀπό μιά ὁλονύκτια προσπάθεια γιά ψάρεμα, τακτοποιοῦν τά δίχτυα τους.
ΚΥΡΙΑΚΗ Α΄ ΛΟΥΚΑ
Απόστολος: Β΄ Τιμ. γ΄ 10-15
Ευαγγέλιο: Λουκ. ε΄ 1-11
24 Σεπτεμβρίου 2017

Κανείς μας δεν θέλει να βρεθεί στην ανάγκη να νιώσει ευάλωτος, να
συνειδητοποιήσει πως δεν έχει τον απόλυτο έλεγχο της ζωής του. Όμως ανεξάρτητα από το
τι θέλουμε και τι όχι, η ανάγκη και η ευπάθεια χαρακτηρίζουν την ανθρώπινη ζωή
συνολικά, κατά βάθος είναι η κοινή εμπειρία όλων μας. Υπάρχουν όμως και αυτοί που
αρνούνται να αποδεχτούν αυτή την αλήθεια.
ΚΥΡΙΑΚΗ Α΄ ΛΟΥΚΑ – 24 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2017

(Λκ. ε΄ 1-11)

Ἡ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπή, ἀδελφοί, ἔχει ὡς θέμα της τὴν κλήση τοῦ Πέτρου, τοῦ Ἰακώβου καὶ τοῦ Ἰωάννη, στὰ πρῶτα στάδια τῆς δημόσιας δράσης τοῦ Χριστοῦ στὴ Γαλιλαία. Τὰ πλήθη, ὁπουδήποτε μιλοῦσε ὁ Χριστός, στὶς συναγωγὲς ἢ στὸ ὕπαιθρο, συνωθοῦνταν γιὰ νὰ τὸν ἀκούσουν. Σὲ μία ἀπὸ τὶς πολλὲς ἐξόδους του, καὶ ἀκολουθούμενος ἀπὸ μεγάλο πλῆθος, βρέθηκε στὴ λίμνη Γεννησαρέτ.
 Μάταιοι κόποι!
«Ἐπιστάτα, δι’ ὅλης τῆς νυκτὸς κοπιάσαντες, οὐδὲν ἐλάβομεν· ἐπὶ δὲ τῷ ρήματί σου χαλάσω τό δίκτυον».
 Κυριακή Α΄Λουκᾶ (Λουκ. ε΄  1-11)

(†) ἐπισκόπου Γεωργίου Παυλίδου Μητροπολίτου Νικαίας

Ἦτο δραματικὴ ἡ νύχτα ἐκείνη, ποὺ ἐπέρασν οἱ μετέπειτα μαθηταὶ καὶ ἀπόστολοι τοῦ Χριστοῦ, ἀγαπητὲ ἀναγνῶστα. Δὲν ἦσαν πρωτόπειροι. Χρόνια τώρα τοὺς εἶχε χτυπήσει ἡ ἅλμη τῆς θαλάσσης.  Εἶχαν ζυμωθῆ πιὰ μὲ τὸ ψάρεμα.
Ὅλη, λοιπόν, τὴ νύχτα ἠγρύπνησαν, πάλεψαν. Ἀποτυχία!  Δὲν ἔπιασαν οὔτε ἕνα ψάρι. Ξημέρωσε πλέον.
 Κατάκοποι καὶ πικραμένοι εἶχαν βγάλει τὰ δίκτυα στὴν ἀκρογιαλιά καὶ τὰ ἔπλυναν. Ἔρχεται αἴφνης ὁ Χριστός. Τοὺς παρακαλεῖ νὰ τοῦ προσφέρουν γιὰ λίγο τὸ πλοιάριο.  Θέλει νὰ τὸ κάμῃ ἄμβωνα.
Ὁ κόσμος περιμένει μὲ δίψαν τὸ κήρυγμα.
 Ἁλιεία ψυχῶν
«Μὴ φοβοῦ· ἀπὸ τοῦ νῦν ἀνθρώπους ἔσῃ ζωγρῶν» (Λουκ. 5,10)
Κυριακὴ Α΄ Λουκᾶ (Λουκ. 5,1-11)

 † ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης

Οσοι, ἀγαπητοί μου, κατοικοῦμε στὴ γωνία αὐτὴ τῶν Βαλκανίων, ποὺ λούζεται ἀπὸ τὰ κύματα τῆς Μεσογείου, θὰ ἔχουμε δεῖ τὸ ὡραῖο θέαμα ποὺ παρουσιάζει ἡ ἁλιεία, τὸ ψάρεμα. Περιγραφὴ τῆς ἁλιείας ἔδωσε ὁ Ὅμηρος κι ἄλλοι ἀρχαῖοι ποιηταί.
 Ὅπως τότε ἔτσι καὶ σήμερα μικρὰ πλοῖα, οἱ τράτες, σχίζουν τὰ νερά, προχωροῦν στὸ βάθος, ῥίχνουν τὰ δίχτυα ἡμικυκλικά, καὶ με τὰ οἱ ψαρᾶδες κρατώντας τὶς δύο ἄκρες τῆς τράτας τὴ σέρνουν στὴν ἀκτή.
Ἡ ἀναγκαιότης τῆς διδαχῆς. Κυριακὴ Α΄ Λουκᾶ
«Καὶ καθίσας ἐδίδασκεν ἐκ τοῦ πλοίου τοὺς ὄχλους» (Λουκ. 5,3)
(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Ν. Καντιώτης

Τὸ ἀκούσατε τὸ εὐαγγέλιο. Τί λέει; Διηγεῖται ἕνα ἀπὸ τὰ θαύματα, τὰ ἄπειρα θαύματα ποὺ ἔκανε κάνει καὶ θὰ κάνῃ ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός.
Σὲ μιὰ λίμνη οἱ ψαρᾶδες ψάρεψαν τὴ μία φορὰ χωρὶς τὸ Χριστὸ καὶ τὴν ἄλλη μαζὶ μὲ τὸ Χριστό, καὶ μὲ τὴν εὐλογία του τὰ ἀδειανὰ δίχτυα τους γέμισαν ψάρια.
Ἀλλὰ ἐγώ, ἀγαπητοί μου, δὲν θέλω σήμερα νὰ μιλήσω γιὰ τὸ θαῦμα· θέλω νὰ μιλήσω γιὰ κάτι ἄλλο ἀνώτερο. Τὸ εὐαγγέλιο λέει, ὅτι πρῶτα ἔγινε αὐτὸ καὶ με τὰ ἔγινε τὸ θαῦμα.
Τὸ θεῖο προσκλητήριο Ἰωάννης Καραβιδόπουλος

Οἱ εὐαγγελικὲς περικοπὲς ποὺ ὅρισε ἡ Ἐκκλησία μας νὰ διαβάζονται στὴ θεία Λειτουργία ἀπὸ τὰ τέλη Σεπτεμβρίου, καὶ συγκεκριμένα ἀπὸ τὴ δεύτερη Κυριακὴ μετὰ τὴν Ὕψωση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ μέχρι τὰ Χριστούγεννα, εἶναι παρμένες ἀπὸ τὸ εὐαγγέλιο τοῦ Λουκᾶ. Ἡ πρώτη αὐτῆς τῆς σειρᾶς περιέχει τὴν κλήση τῶν πρώτων τεσσάρων μαθητῶν τοῦ Ἰησοῦ στὸ ἀποστολικὸ ἔργο, τοῦ Πέτρου, Ἀνδρέα, Ἰακώβου καὶ Ἰωάννου.

Σάββατο 16 Σεπτεμβρίου 2017

Ἡ ἀξία τῆς ψυχῆς

Εὐαγγελικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 17 Σεπτεμβρίου 2017, μετά τὴν ὕψωση τοῦ Τιμ. Σταυροῦ (Μάρκ. η΄ 34 - θ΄ 1)

«Τί ὠφελήσει ἄνθρωπον ἐὰν κερδήσῃ τὸν κόσμον ὅλον, καὶ ζημιωθῇ τὴν ψυχήν αὐτοῦ;»

Σήμερα εἶναι Κυριακὴ μετὰ τὴν Ὕψωσιν τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. Στὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα τῆς ἡμέρας ἀκούσαμε ὅτι ὅποιος θέλει νὰ γίνει ἀληθινὸς μαθητὴς τοῦ Κυρίου, ὀφείλει νὰ Τὸν ἀκολουθήσει μὲ ἀπόφαση σταυρικοῦ θανάτου. Ἀκούγεται σκληρὸς ὁ λόγος αὐτὸς τοῦ Κυρίου, παρακάτω ὅμως ὁ Ἴδιος δίνει ἐξηγήσεις. Λέει δηλαδή: Τί θὰ ὠφελήσει τὸν ἄνθρωπο ἐὰν κερδίσει τὸν κόσμο ὅλο, ἀλλὰ στὸ τέλος χάσει τὴν ψυχή του; Ἂς δοῦμε λοιπὸν πολὺ σύντομα ποιὰ εἶναι ἡ ἀξία τῆς ψυχῆς καὶ τί σημασία ἔχει αὐτὸ γιὰ τὴ ζωή μας.

1. Ἡ ἀνεκτίμητη ἀξία τῆς ψυχῆς
«Ζῌ ΕΝ ΕΜΟΙ ΧΡΙΣΤΟΣ»

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 17 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2017

Μετὰ τὴν Ὕψωσιν: Γαλ. β΄ 16-20

1. Η ΙΣΧΥΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ

   Στὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα τῆς Κυρια­κῆς μετὰ τὴν ἑορτὴ τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τι­μίου Σταυροῦ, ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἀπο­λο­γεῖται ἀπέναντι σὲ πολλοὺς Ἰουδαί­-ους ἐπικριτές του, οἱ ὁποῖοι τὸν κατηγο­ροῦσαν ὅτι ἐγκατέλειψε τὸν ἰουδαϊκὸ νό­μο. Καὶ λέει:
   Ἐπειδὴ μάθαμε ἀπὸ τὴν προσωπική μας πείρα ὅτι ὁ ἄνθρωπος δὲν μπορεῖ νὰ σω­θεῖ μὲ τὴν τήρηση τῶν διατάξεων­ τοῦ μω­­­σαϊκοῦ νόμου ἀλλὰ μόνο μὲ τὴν πίστη­ στὸν Ἰησοῦ Χριστό, κι ἐμεῖς πιστεύσαμε σ’ Αὐτὸν γιὰ νὰ σωθοῦμε ἀπὸ τὴν πίστη στὸν Χριστὸ καὶ ὄχι ἀπὸ τὰ ἔργα τοῦ νόμου. ­Διότι, ὅπως ἀναφέρεται στοὺς Ψαλμούς, μὲ τὰ ἔργα τοῦ νόμου δὲν θὰ σωθεῖ κανέ­νας ἄνθρωπος. Ἀλλὰ ἐὰν ὑποθέσουμε ὅτι ἡ τήρηση τοῦ μωσαϊκοῦ νόμου εἶναι ἐπι­βεβλημένη καὶ συνεπῶς ἐμεῖς ποὺ τὸν ἀ­­­φήσαμε ἁμαρ­τήσαμε, τότε γεννιέται τὸ ἄ­­­­τοπο ἐρώτημα:
ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΗ

(Μρ. 8, 34 - 9, 1)

Σή­με­ρα, τὴν Κυ­ρι­α­κὴ με­τὰ τὴν Ὕ­ψω­ση τοῦ Τι­μί­ου Σταυ­ροῦ, στὸ εὐ­αγ­γε­λι­κὸ ἀ­νά­γνω­σμα ὁ Κύ­ρι­ος μᾶς κα­λεῖ νὰ ση­κώ­σου­με μὲ πί­στη τὸν δι­κό μας σταυ­ρό. «Ἐ­κεῖ­νος ποὺ θέ­λει νὰ εἶ­ναι πι­στὸς μα­θη­τὴς καὶ ἀ­κό­λου­θός μου», μᾶς λέ­γει ὁ Κύ­ρι­ος, «ἂς ἀ­παρ­νη­θεῖ τὸν ἁ­μαρ­τω­λὸ ἑ­αυ­τό του καὶ ἂς ση­κώ­σει τὸν προ­σω­πι­κό του σταυ­ρό, ἀ­γω­νι­ζό­με­νος κα­τὰ τῶν δυ­σκο­λι­ῶν, τῶν δυ­σχε­ρει­ῶν, τῶν πει­ρα­σμῶν, τῶν ἀ­σθε­νει­ῶν. Δι­ό­τι, ὅ­ποιος θέ­λει νὰ σώ­σει τὴν πρό­σκαι­ρη ζω­ή του, θὰ χά­σει τὴν αἰ­ώ­νι­ο. Ὅ­ποιος ὅ­μως θυ­σι­ά­σει, ἀ­φι­ε­ρώ­νον­τας, τὴ ζω­ή του γιὰ μέ­να καὶ τὸ Εὐ­αγ­γέ­λι­ό μου, αὐ­τὸς θὰ σώ­σει τὴν ψυ­χή του καὶ θὰ κερ­δί­σει τὴ μα­κα­ρι­ό­τη­τα τοῦ πα­ρα­δεί­σου».
ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΙΝ
Απόστολος: Γαλ. β΄ 16-20
Ευαγγέλιο: Μαρκ. η΄ 34-θ΄1
17 Σεπτεμβρίου 2017

Κυριακή μετά τη μεγάλη Δεσποτική εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού η σημερινή, αγαπητοί μου αδελφοί, και η Αγία μας Εκκλησία, μας διακρατεί στο εορταστικό κλίμα της μεγάλης εκείνης εορτής. 
Τόσο οι μεθέορτοι ύμνοι όσο και τα αναγνώσματα περιφέρονται γύρω από τον Σταυρό του Κυρίου τον οποίο ο ίδιος ο Κύριος μας καλεί, όσοι θα τον ακολουθήσουμε, με την ελεύθερη βούλησή μας με την οποία είμαστε προικισμένοι, «όστις θέλει…», να αναλάβουμε το βάρος του διωγμού, των θλίψεων, του μαρτυρίου, ακόμα και του θανάτου.
ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2017 – ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΙΝ

 (Μαρκ. η΄34- θ΄1), (Γαλ. β΄16-20)

Σωτήρια απάρνηση

«Απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού…»

Η εφιαλτική κρίση που ζώνει σε όλα τα επίπεδα το σημερινό κόσμο και η οποία δεν είναι μόνο οικονομική, όπως καθημερινά διαπιστώνουμε στο βάθος της, αφήνει ένα παγερό αίσθημα ανασφάλειας να περιλούζει το σημερινό άνθρωπο, ο οποίος αισθάνεται φοβερά αδύναμος και προδομένος από κοσμικά συστήματα και ιδεολογίες, που τόσο ασφυκτικά τον κυκλώνουν. Η κρίση αυτή αποκαλύπτει τελικά την αδυναμία του. Και ας νόμιζε για τόσα χρόνια ότι μπορούσε να είναι παντοδύναμος, με το αίσθημα της υπερηφάνειας και της αλαζονείας να είναι διάχυτο σε όλες τις δραστηριότητές του αλλά και γενικότερα στη στάση που διαμόρφωνε σε όλο το πλέγμα των σχέσεών του: με τον Θεό, το συνάνθρωπο, αλλά και με την κτίση ολόκληρη.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΗ – 17 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2017

(Μρ. η΄ 34 – θ΄ 1)

«Ὅστις  θέλει ὀπίσω  μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω
ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ,  καὶ ἀκολουθείτω μοι».

Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ἀγαπητοὶ  ἀδελφοί, δὲν ἦταν κοσμικὸς ἄρχοντας οὔτε σοφὸς δάσκαλος μὲ τήν   κοσμικὴ ἔννοια. Ἦταν καὶ εἶναι ὁ Μοναδικὸς Μέγας Διδάσκαλος. Εἶναι ὁ  Λυτρωτὴς καὶ Θεός. Δὲν δίδαξε στοὺς ἀνθρώπους κοινωνικὰ συστήματα, ἀλλὰ ὅσα δίδαξε ἦταν ὁ  Αἰώνιος Λόγος τοῦ Θεοῦ, ἡ πλήρης καὶ τέλεια ἀλήθεια. Γι’ αὐτὸ ὅταν μιλάει γιὰ τήν ἐφαρμογὴ τῆς Εὐαγγελικῆς ἀλήθειας  σὲ ἐκείνους  ποὺ θέλουν νὰ εἶναι μαθηταὶ Του, εἶναι σαφὴς καὶ κατηγορηματικὸς καὶ σὲ ὅσα λέει δὲν χωράει συμβιβασμός.
Κυριακή 17 Σεπτεμβρίου 2017 (ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΙΝ) (Μάρκ. η’ 34-38, θ’ 1)

          Στήν σημερινή εὐαγγελική περικοπή ὁ Κύριος μᾶς ἀποκαλύπτει τήν ἀνεκτίμητη ἀξία τῆς ψυχῆς μας μέ ἕνα καίριο ἐρώτημα: «Τί γάρ ὠφελήσει ἄνθρωπον ἐάν κερδήσῃ τόν κόσμον ὅλον, καί ζημιωθῇ τήν ψυχήν αὐτοῦ;». Καί τί μπορεῖ νά δώσει κανείς ἀντάλλαγμα, γιά νά ἐξαγοράσει τήν ψυχή του ἀπό τήν αἰώνια κόλαση; Καί ἀπαντᾶ: Τίποτε ἀπολύτως. Διότι, ἐάν χάσει κανείς τήν ψυχή του, χάνει τή σωτηρία του, χάνει τό Θεό του, χάνει τά πάντα.

           Ἄς προσπαθήσουμε λοιπόν νά κατανοήσουμε τήν ἀνυπολόγιστη ἀξία τῆς ψυχῆς καί τήν φροντίδα πού θά πρέπει νά δείξουμε γι’ αὐτήν.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «ΚΕΡΔΗ ΖΗΜΙΕΣ ΚΑΙ ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑΤΑ»

Καθώς «ἡ ὡραιότης τῆς Ἐκκλησίας», ὁ Τίμιος Σταυρός, εἶναι ἀκόμη ὑψωμένος στό κέντρο τῶν ναῶν μας, καθώς ἡ Ἐκκλησία μας ἀκόμη πανηγυρίζει τήν Παγκόσμια «Ὕψωσή του, καθώς δέν χορταίνουμε νά ἐνατενίζουμε τό ὄργανο πού ἀπό μέσο θανάτου καί ἐξουθένωσης ἔγινε σύμβολο δύναμης καί δόξας, ἔρχεται ἡ σημερινή εὐαγγελική περικοπή νά μᾶς ὑπενθυμίσει ἕνα λόγο τοῦ Κυρίου, ὄχι ἁπλῶς ἐκφραστικό, ἀλλά τόσο κατηγορηματικό, ὥστε νά ἀγγίζει τά ὅρια τῆς πρόκλησης.
ΚΗΡΥΓΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 17 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2017-ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΗ 
Α ΚΑΤΕΛΥΣΑ, ΤΑΥΤΑ ΠΑΛΙΝ ΟΙΚΟΔΟΜΩ 

  Πόσες φορές στη ζωή μας, αγαπητοί μου αδελφοί, αυτά που έχουμε πάρει απόφαση να γκρεμίσουμε τα ξαναβάζουμε στη θέση τους, τα οικοδομούμε και πάλι (Γαλ. 2, 18); Ο άνθρωπος δύσκολα αποχωρίζεται σημεία του χαρακτήρα του, επιλογές του, σχέσεις του. Ακόμη και αν διαπιστώνει ότι τον οδηγούν σε αδιέξοδα στη ζωή του, του είναι δύσκολο να αλλάξει. Οι εμμονές αυτές έχουν ως αιτία τους το γεγονός ότι ο άνθρωπος είναι εγωιστής. Ότι δεν θέλει να παραδεχθεί τα όποια σφάλματα ή αδυναμίες του και πάντοτε προσπαθεί να δικαιολογήσει τα αρνητικά που του συμβαίνουν αποδίδοντάς τα όχι στον εαυτό του, αλλά στους άλλους. Κι αυτό διότι ο άνθρωπος φοβάται, φανερά ή αφανώς, ότι αν αποχωριστεί τις αδυναμίες του, τις συμπεριφορές που πληγώνουν τους άλλους, τις σχέσεις του, αν αρνηθεί τις επιλογές που έκανε, τότε θα καταρρεύσει, δεν θα μπορεί να διαχειριστεί την πορεία του εαυτού του, με αποτέλεσμα να μην έχει νόημα η ζωή του.

Πέμπτη 14 Σεπτεμβρίου 2017

Τα μηνύματα της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού

Γέροντος Νεκταρίου Μουλατσιώτη, Πρωτοσυγκέλλου Ι.Μ. Φωκίδος

Αδελφοί μου σήμερα, 14 Σεπτεμβρίου, η αγία Εκκλησία μας τιμά και δοξάζει τον Τίμιο Σταυρό. Σήμερα όλη την ημέρα οι πιστοί ψάλλουμε «τόν Σταυρόν σου Χριστέ προσκυνούμεν καί τήν ἁγίαν σου Ἀνάσταση ὑμνοῦμε καί δοξάζουμε». Σήμερα οι πιστοί αναφωνούμε ότι: «διά τοῦ Σταυροῦ ἦλθε χαρά ἐν ὅλω τῶ κόσμω».
''Μη τοίνυν επαισχυνθής τοσούτον αγαθόν''

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καστορίας κ. Σεραφείμ

«Σήμερον προέρχεται ο Σταυρός του Κυρίου και πιστοί εισδέχονται αυτόν εκ πόθου και λαμβάνουσιν ιάματα ψυχής τε και σώματος και πάσης μαλακίας. Αυτόν ασπασώμεθα τη χαρά και τω φόβω· φόβω δια την αμαρτίαν, ως ανάξιοι όντες· χαρά δε δια την σωτηρίαν, ην παρέχει τω κόσμω, ο εν αυτώ προσπαγείς Χριστός»1.
''Ο Λόγος ο του Σταυρού ... ημίν δύναμις Θεού εστι'' (Α' Κορ.1,17)

Του Λάμπρου Κ. Σκόντζου Θεολόγου - Καθηγητού

Η μεγάλη εορτή της Παγκοσμίου Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού είναι ένας ακόμα σημαντικός εορτολογικός σταθμός της Εκκλησίας μας.

Οι πιστοί την ημέρα αυτή καλούνται να τιμήσουν και να προσκυνήσουν τον Τίμιο Σταυρό του Κυρίου ώστε να αντλήσουν δύναμη και χάρη από αυτόν.

Σάββατο 9 Σεπτεμβρίου 2017

Ἀπόδειξη ἄπειρης ἀγάπης

Εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 10 Σεπτεμβρίου 2017, πρὸ τῆς Ὑψώσεως (Ἰω. γ΄ 13-17)

«Οὕτω γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν»

Καθὼς πλησιάζει ἡ μεγάλη ἑορτὴ τῆς Παγκοσμίου Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου καὶ Ζωοποιοῦ Σταυροῦ, ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία μᾶς καλεῖ νὰ ἀναλογιστοῦμε τὴν ἄπειρη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, ὅπως αὐτὴ κορυφώθηκε μὲ τὴ σταυρικὴ θυσία τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ. Σ’ αὐτὴ τὴ θεϊκὴ ἀγάπη ἀναφέρεται ὁ Κύριος μὲ ἕνα συγκλονιστικὸ λόγο του, ποὺ ἀκοῦμε στὸ σημερινὸ ἱερὸ Εὐαγγέλιο: «Οὕτω γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν». Τόσο πολὺ ἀγάπησε ὁ Θεὸς τὸν κόσμο τῶν ἀνθρώπων ποὺ ζοῦσαν στὴν ἁμαρτία, ­ὥ­­­στε γιὰ τὴ σωτηρία τους παρέδωσε σὲ θάνατο τὸν μονάκριβο υἱό του.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΥΧΗΜΑ ΚΑΙ ΒΙΩΜΑ

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 10 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2017

Πρὸ τῆς ὑψώσεως: Γαλ. ϛ΄ 11-18

ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΥΧΗΜΑ ΚΑΙ ΒΙΩΜΑ

1. ΚΑΥΧΗΣΗ ΣΤΑΥΡΟΥ

   Δέστε μὲ πόσο μεγάλα γράμματα σᾶς ἔγραψα μὲ τὸ ἴδιο μου τὸ χέρι, λέγει στοὺς Γαλάτας ὁ ἀπόστολος Παῦλος. ῞Οσοι θέλουν νὰ ἀρέσουν σὲ ἀνθρώπους γιὰ πράγματα ποὺ ἀναφέρονται στὴν σάρκα, αὐτοὶ σᾶς παρακινοῦν καὶ σᾶς παραπείθουν νὰ περιτέμνεσθε, μόνο καὶ μόνο γιὰ νὰ μὴν καταδιώκωνται ἀπὸ τοὺς ᾿Ιουδαίους γιὰ τὸ κήρυγμα τοῦ Σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ. Οὔτε ὅμως κι αὐτοὶ ποὺ ἔχουν περιτμηθῆ, τηροῦν τὶς τελετουργικὲς διατάξεις τοῦ νόμου, τὶς καθάρσεις δηλαδὴ καὶ τὶς ζωοθυσίες. ᾿Αλλὰ θέλουν νὰ περιτέμνεσθε, γιὰ νὰ καυχηθοῦν ὅτι σᾶς ἔπεισαν νὰ δεχθῆτε τὴν περιτομή.
ΚΥΡΙΑΚΗ 10 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2017 – ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ

(Ιω. γ΄13-17), (Γαλ. στ΄11-18)

Αγάπη σε απύθμενο βάθος

«Ούτω γαρ ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον…»

Η σύνδεση της παρουσίας του Θεού στη ζωή του κόσμου με την πληρότητα της αγάπης, αναδεικνύει και την αυθεντικότητα της σχέσης που σφυρηλατείται στο χώρο της Εκκλησίας. Στους ορίζοντες αυτούς το ευαγγελικό ανάγνωσμα της Κυριακής πριν από την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού, αποκαλύπτει το απύθμενο βάθος της θεϊκής αγάπης: «εν τούτω εφανερώθη η αγάπη του Θεού εν υμίν, ότι τον Υιόν αυτού τον Μονογενή απέσταλκεν ο Θεός εις τον κόσμον, ίνα ζήσωμεν δι’ Αυτού» (Α΄Ιω. δ΄9).
ΚΗΡΥΓΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ  ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ
 10 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2017 
ΣΤΑΥΡΟΣ: Η ΚΑΥΧΗΣΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ  

Καθώς πλησιάζουμε, αγαπητοί μου αδελφοί,  στην εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, η Εκκλησία μάς προετοιμάζει για να ατενίσουμε τον Σταυρό του Κυρίου στην μέση του ναού και να οικειωθούμε τα μηνύματα που φέρει στον κόσμο. Τα μηνύματα αυτά μπορούμε να τα δούμε σε τρεις διαστάσεις: η πρώτη έχει να κάνει με το Θεό. Η δεύτερη με τον άνθρωπο. Η τρίτη με την καθημερινότητα. Οι διαστάσεις αυτές αποτυπώνονται στον λόγο του Αποστόλου Παύλου προς τους Γαλάτες: «εμοί δε μη γένοιτο καυχάσθαι ει μη εν τω σταυρώ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, δι’ ου εμοί κόσμος εσταύρωται καγώ τω κόσμω» (Γαλ. 6,14). 
Κυριακή 10 Σεπτεμβρίου 2017 (ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ) (Ἰωάν . γ’ 13-17)

          Ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ πρός τόν ἄνθρωπο εἶναι ἄπειρη. Ἀμέτρητες εἶναι οἱ ἐκδηλώσεις της. Ἡ Ἁγία Γραφή, τό ἀλάθητο αὐτό βιβλίο τοῦ Θεοῦ, χρησιμοποιεῖ χίλιους δυό τρόπους καί λόγους, γιά νά δείξει πόσο καί πῶς ἀγαπᾶ ὁ Θεός τόν κόσμο, πῶς ἔρχεται σέ στενή ἐπαφή μέ τόν ἄνθρωπο, γιά νά τοῦ δείξει τήν ἀγάπη του αὐτή, πῶς μέ ὅλα τά μέσα τῆς τελείας του ἀγάπης ζητεῖ νά τόν ἀνεβάσει ἀπό τή γῆ στόν οὐρανό, γιά νά τόν ἔχει πάντοτε πανευτυχῆ μαζί  του. Στό σημερινό ὅμως εὐαγγέλιο αὐτός ὁ Κύριος μᾶς παρουσιάζει τήν τελειότερη, τήν ἁγιότερη, τήν πλέον συγκινητική, τήν ἀσύγκριτη ἐκδήλωση τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ καί Πατρός. Μᾶς λέει: «Οὕτως ἠγάπησεν ὁ Θεός τόν κόσμον, ὥστε τόν Υἱόν αὐτοῦ τόν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτόν μή ἀπόληται, ἀλλ’ ἔχῃ ζωήν αἰώνιον».
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «Η ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΝ ΘΕΟ»

Καθώς προετοιμαζόμαστε νά γιορτάσουμε τή μεγάλη γιορτή τῆς Παγκοσμίου Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου καί Ζωοποιοῦ Σταυροῦ, ἡ ὁποία κατά τή λειτουργική παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μᾶς φέρει τά ἴσα πρός τήν Μεγάλη Παρασκευή -γι’ αὐτό καί ἡ αὐστηρή νηστεία- τό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα τῆς ἡμέρας μᾶς ὑπενθυμίζει μία ἄλλη παράξενη ὕψωση πού εἶχε προηγηθεῖ καί εἶχε λάβει χώρα στό μέσο τῆς ἐρήμου, αἰῶνες πρίν, κατά τήν ἔξοδο τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ ἀπό τή δουλεία τῆς Αἰγύπτου. Τί εἶχε συμβεῖ;
ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ

(Ἰω. 3, 13-17)

Τὸ ση­με­ρι­νὸ εὐ­αγ­γε­λι­κὸ ἀ­νά­γνω­σμα μᾶς λέ­ει πὼς ὁ Υἱ­ὸς τοῦ Θε­οῦ ἐ­ναν­θρώ­πη­σε γιὰ νὰ σώ­σει τὸν κό­σμο καὶ ὄ­χι γιὰ νὰ τὸν κα­τα­κρί­νει γιὰ τὴν ἁ­μαρ­τί­α του: «οὐ γὰρ ἀ­πέ­στει­λεν ὁ Θε­ὸς τὸν υἱ­ὸν αὐ­τοῦ εἰς τὸν κό­σμον ἵνα κρί­νῃ τὸν κό­σμον, ἂλλ’ ἵ­να σω­θῇ ὁ κό­σμος δι’ αὐ­τοῦ».
ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ
Απόστολος: Γαλ. στ΄ 11-18
Ευαγγέλιο: Ιωάν. γ΄ 13-17
10 Σεπτεμβρίου 2017
«Καθώς Μωυσής ύψωσε τον όφιν εν τη ερήμω, ούτως υψηθήναι δει τον υιόν του ανθρώπου» (Ιωάν. γ΄ 14).
Σε μια προτύπωση, αλλά και σε μια αναγκαιότητα αναφέρεται σήμερα ο Ιησούς. Αναφέρεται σε μια προτύπωση της δικής του υψώσεως πάνω στο Σταυρό. Είναι η ύψωση του χάλκινου φιδιού, μέσα στην έρημο από το Μωϋσή, σαν έκφραση του ελέους του Θεού προς τους μετανοημένους Ιουδαίους. Όμως, την ίδια στιγμή αυτή η ύψωση αποτελούσε προτύπωση της υψώσεως του Υιού του Θεού, του Ιησού, πάνω στο Σταυρό σαν έκφραση της αγάπης, του Θεού αλλά και με στόχο τη σωτηρία όλων των λαών και όλων των ανθρώπων που με πίστη θα προσφεύγουν σ’ αυτόν.
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ

Κυριακή προ της Υψώσεως

10 Σεπτεμβρίου 2017

  Η σημερινή Κυριακή λαμβάνει τον εορτολογικό της χαρακτήρα από την επικείμενη εορτή της Υψώσεως του τιμίου και ζωοποιού Σταυρού. Παράλληλα συνεχίζει ο απόηχος της μεγάλης Θεομητορικής εορτής που μόλις βιώσαμε, του Γενεσίου της Θεοτόκου. Συνεπώς, ο πρώτος μήνας του εκκλησιαστικού έτους, ο Σεπτέμβριος, περιέχει δυο σημαντικές εορτές οι οποίες ευλογούν και αγιάζουν το νέο εκκλησιαστικό έτος. Η πρώτη είναι η γέννηση, ή όπως ονομάζεται στο εκκλησιαστικό εορτολόγιο, το Γενέσιον της Θεοτόκου πού εορτάζουμε στις οκτώ του μηνός Σεπτεμβρίου και η άλλη εορτή είναι η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού η οποία εορτάζεται στις δεκατέσσερις Σεπτεμβρίου. Δηλαδή, η Θεοτόκος και ο Τίμιος Σταυρός ευλογούν το νέο εκκλησιαστικό έτος.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ – 10 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2017

(Ἰω. γ΄ 13-17)

Σ᾿ ὅλες τὶς μεγάλες γιορτές, ἀγαπητοὶ μου ἀδελφοί, ἡ Ἐκκλησία μας ἔχει ὁρίσει προεόρτια καὶ μεθέορτα, θέλοντας νὰ δώσει διάρκεια, ἀλλὰ καὶ νὰ τονίσει τὴ σημασία ποὺ ἔχει γιὰ τὴ σωτηρίας μας ἡ κάθε γιορτή. Γιατὶ οἱ γιορτὲς τῆς Ἐκκλησίας δὲν εἶναι ἁπλῶς μιὰ ἐθιμοτυπικὴ τάξη, ἀλλὰ ἕνας κόσμος ζωντανὸς, ποὺ κάθε φορὰ μᾶς δίνει καὶ μιὰ μοναδικὴ εὐκαιρία νὰ ἐκφράσουμε αὐτὸ ποὺ πιστεύουμε κι᾿ αὐτὸ ποὺ ζοῦμε μέσα μας. Εἶναι μιὰ πραγματικὴ δυνατότητα νὰ συμμετάσχουμε στὴ δόξα καί τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Οἱ Κυριακὲς πρὸ καὶ μετὰ τὴν Ὕψωση τοῦ Σταυροῦ εἶναι ἀφιερωμένες στὸ «τίμιο ξύλο» τῆς σωτηρίας μας, στό Σταυρό τοῦ Χριστοῦ. Ὑπάρχει ἕνα γεγονός, πού εἶναι τό κέντρο τῆς ἱστορίας τοῦ κόσμου, μιά δύναμη, πού κρατάει τόν κόσμο στή ζωή, πού εἶναι ἡ αἰτία τῆς Δημιουργίας καί ὁ ἄξονας τοῦ μυστηρίου τῆς θείας Οἰκονομίας. Ἡ δύναμη αὐτή εἶναι ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ πρός τόν ἄνθρωπο. Γι᾽ αὐτό μᾶς μιλάει καί τὸ σημερινὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα.

Σάββατο 2 Σεπτεμβρίου 2017

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 3 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2017

ΙΓ ΜΑΤΘΑΙΟΥ: Ματθ. κα’ 33-42

Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΚΑΚΩΝ ΓΕΩΡΓΩΝ

   1. Ἄξιος νοικοκύρης, ἔργατικος καὶ δημιουργικὸς ἦταν ὁ ἄνθρωπος τῆς σημερινῆς παραβολῆς. Μὲ περισσὴ ἐπιμέλεια «ἔφυτευσεν ἀμπελώνα» καὶ ἔκανε ὅλες τὶς ἀπαραίτητες ἐγκαταστάσεις γιὰ μία καλὴ συγκομιδή. Ἔβαλε δηλαδὴ φράχτη γύρω - γύρω γιὰ νὰ ἀποτρέψει τὶς φθορὲς ἀπὸ ἀνθρώπους καὶ ζῶα. Ἔσκαψε πάνω σὲ βράχο κατάλληλο χῶρο γιὰ νὰ πατηθοῦν τὰ σταφύλια. Ἐπιπροσθέτως ἀνοικοδόμησε καὶ «πύργον», ἕνα κτίριο ψηλὸ καὶ ἀσφαλὲς γιὰ τοὺς ἐργάτες καὶ ἔτσι ἕτοιμο τὸ παρέδωσε τὸ ἄμπελι σὲ ὁρισμένους γεωργούς, ἐνῶ αὐτος ὁ ἴδιος ἔφυγε σὲ ἄλλη χώρα.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ΄ ΕΠΙΣΤΟΛΩΝ

(Α΄ Κορ. 16, 13-24)

Ὁ ἀπόστολος Παῦλος μᾶς ζητάει ὅλες μας οἱ πράξεις καὶ οἱ ἐνέργειες νὰ ἐμπνέονται ἀπὸ τὴν ἀγάπη: «πάντα ὑμῶν ἐν ἀγάπῃ γινέσθω», γράφει. Ἡ ἀγάπη ὅμως δὲν εἶναι πρᾶγμα εὔκολο, δεδομένο ἢ καὶ αὐτονόητο. Ἀπαιτεῖ πολλὴ προσπάθεια καὶ ἔχει ἀνάγκη ὀρθῆς καθοδήγησης.

Ἕνας ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ μᾶς καθοδηγεῖ εἶναι ὁ Ἰσαὰκ ὁ Σύρος, ὁ ὁποῖος μέσα ἀπὸ τὶς διδαχές του ὑποδεικνύει τὸν σωστὸ τρόπο τῆς ἀγάπης. Κατ᾿ ἀρχὰς μᾶς ζητάει νὰ τιμήσουμε τὸν συνάνθρωπό μας καὶ νὰ τὸν τοποθετήσουμε πάνω ἀπὸ τὸν ἑαυτό μας, τόσο μὲ τὰ λόγια, ὅσο καὶ μὲ τὰ ἔργα μας. Αὐτοῦ τοῦ εἴδους ἡ συμπεριφορὰ βέβαια ἀπαιτεῖ τὴν ἄσκηση πίεσης στὸν ἑαυτό μας, ὥστε νὰ ὑπερβοῦμε τὶς συμβατικότητες τῆς κοινωνίας.
ΚΥΡΙΑΚΗ 3 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2017 – ΙΓ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(Ματθ. κστ΄ 33-42) (Α΄ Κορ. ιστ΄ 13-24)

Η ευλογημένη κληρονομιά

 «Άνθρωπός τις ην οικοδεσπότης, όστις εφύτευσεν
αμπελώναν και φραγμόν αυτώ περιέθηκε»

Φύτεψε ένα αμπέλι ο οικοδεσπότης και γύρω του τοποθέτησε ένα φράκτη. Όταν ήλθε ο καιρός της συγκομιδής, οι γεωργοί κακοποίησαν τους απεσταλμένους του οικοδεσπότη. Μάλιστα δεν δίστασαν να φονεύσουν ακόμα και τον υιό του. Αυτή είναι η εικόνα που ξεδιπλώνει σήμερα μπροστά μας η Εκκλησία με την παραβολή του Ευαγγελίου. Πραγματικά, μέσα από το βαθυστόχαστο περιεχόμενό της, φαίνεται η αχαριστία και η σκληροκαρδία που εκδηλώνεται από τους ανθρώπους χωρίς όρια, αλλά συνάμα και η απέραντη αγάπη του Θεού, στην ωκεανό της οποίας μπορεί να κολυμπά η κάθε ανθρώπινη ύπαρξη.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ – 3 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2017

(Μτθ. κα΄ 33-42)

Ἀδελφοὶ μου χριστιανοί,

Κάθε ἡμέρα στὸ πέρασμα τοῦ βίου μας διαπιστώνουμε ὅλο καὶ περισσότερο τὴν ἔξαρση τοῦ κακοῦ μέσα στὸν κόσμο μας. Ἀδικίες, ἁρπαγές, ἐκβιασμοί, ληστεῖες, βασανιστήρια, πόλεμοι. Φοβούμαστε νὰ περπατήσουμε στοὺς δρόμους τῶν μεγάλων πόλεων. Σκεπτόμαστε πῶς θὰ μᾶς ἀντιμετωπίσουν σὲ δεδομένες στιγμὲς οἱ ἄνθρωποι μὲ τοὺς ὁποίους συναναστρεφόμαστε. Μὲ ἐγωϊσμό, μὲ φθόνο, μὲ κακία, μὲ ὑποκρισία, μὲ ὑπουλότητα; Κινδυνεύει ὁ κόσμος μας νὰ γίνη μία ἀπέραντη κόλαση. Κι ἐμεῖς διερωτώμαστε: Γιατὶ τόση κακία μέσα στὸν κόσμο μας; Ποῦ βρίσκεται ἡ ρίζα τοῦ κακοῦ; Καὶ πῶς μποροῦμε νὰ ἀντιμετωπίσουμε αὐτὴν τὴν λαίλαπα τοῦ κακοῦ; Ἀπαντήσεις γιὰ τὰ ἐρωτήματα αὐτὰ μποροῦμε νὰ βροῦμε στὴ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπή.
ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 3 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

Κυριακή 3 Σεπτεμβρίου 2017

ΙΓ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(Α΄Κορ. ιστ΄13-24)

Τό σημερινό ἀποστολικόν ἀνάγνωσμα, ἀδελφοί μου, εἶναι ἕνα τμῆμα ἀπό τήν Α΄πρός Κορινθίους ἐπιστολήν τοῦ Ἀποστόλου Παύλου.  Γιά νά κατανοήσωμε τό περιεχόμενό του, θά πρέπῃ νά γνωρίζωμε γιά ποιόν λόγον ἔγραψε αὐτήν ὁ Ἀπ. Παῦλος. Ποιός ὁ λόγος; Ἡ Κόρινθος σήμερα εἶναι μία μικρή σχετικά πόλις. Ἀλλά στήν ἀρχαιότητα, στήν ἐποχήν τοῦ Ἀποστόλου Παύλου καί ἀκόμα παλαιότερα, ἦτο μία ἀπό τίς μεγαλύτερες πόλεις τῆς οἰκουμένης. Εἶχε ἀναπτυχθῆ πολύ, εἶχε πλοῦτον πολύν.  Ἀλλά εἶναι παρατηρημένον ὅτι, ὅπου πλοῦτος, ἐκεῖ καί διαφθορά. Εἰδικά στήν Κόρινθον, δύο παράγοντες ἔκαναν τήν διαφθοράν μεγάλην.
ΚΗΡΥΓΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 3 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2017
ΤΟ ΑΝΑΘΕΜΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ  

Πολλοί άνθρωποι, αγαπητοί μου αδελφοί, μεγαλωμένοι με προκαταλήψεις εναντίον της Εκκλησίας, θεωρούν ότι η Εκκλησία θέλει να έχει εξουσία επάνω στους ανθρώπους τέτοια που να ελέγχει τη ζωή τους. Όταν μάλιστα η τελευταία είναι παραδομένη στην αμαρτία και στις διάφορες μορφές της, ασχέτως της βαρύτητας των ηθικών και πνευματικών παραπτωμάτων, τότε οι άνθρωποι πιστεύουν πως η Εκκλησία τους έχει απορρίψει, τους έχει αφορίσει, τους έχει απομακρύνει από τη ζωή τους. Από την μία δεν αισθάνονται «ούτε άξιοι ούτε ικανοί» να συμμετέχουν στη ζωή της Εκκλησίας και από την άλλη αναπτύσσουν μία τάση να θεωρούν αυτή τη ζωή ως κάτι που μπορεί να μην απορρίπτουν, ωστόσο νιώθουν ότι δεν είναι γι’ αυτούς. Υπάρχουν και άλλοι οι οποίοι προτιμούν να ζούνε στο σκοτάδι, αισθανόμενοι ότι έχουν ό,τι τους δίδει χαρά και απόλαυση, έστω και πρόσκαιρα, οικειοποιούμενοι τα αγαθά του κόσμου και του πολιτισμού, αποκλείοντας τον εαυτό τους από την ελπίδα της πίστης και βάζοντας τη ζωή τους στην πορεία του ορθολογισμού και της παρούσας πραγματικότητας.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΑ»

Πλησιάζουμε στήν μεγάλη γιορτή τῆς Παγκοσμίου Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ πού φέρει τά ἴσα τῆς Μεγάλης Παρασκευῆς καί ἡ Εὐαγγελική Περικοπή κάνει λόγο γιά τούς ἀπεσταλμένους ἀπό τόν Θεό κατά τήν περίοδο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, γιά τήν τύχη αὐτῶν καί τέλος γιά τήν ἀποστολή τοῦ μονογενοῦς Του Υἱοῦ.

Στήν παραβολή τῶν κακῶν γεωργῶν, προβάλλεται κατά τόν πλέον ἐντυπωσιακό τρόπο ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ γιά τόν κόσμο, παρ’ ὅλες τίς ἁμαρτωλές ἐκδηλώσεις του καί μάλιστα τίς ἐχθρικές πολλές φορές πρός τόν Θεό.