ΚΥΡΙΑΚΗ 3 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2017 – ΙΓ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(Ματθ. κστ΄ 33-42) (Α΄ Κορ. ιστ΄ 13-24)

Η ευλογημένη κληρονομιά

 «Άνθρωπός τις ην οικοδεσπότης, όστις εφύτευσεν

αμπελώναν και φραγμόν αυτώ περιέθηκε»

Φύτεψε ένα αμπέλι ο οικοδεσπότης και γύρω του τοποθέτησε ένα φράκτη. Όταν ήλθε ο καιρός της συγκομιδής, οι γεωργοί κακοποίησαν τους απεσταλμένους του οικοδεσπότη. Μάλιστα δεν δίστασαν να φονεύσουν ακόμα και τον υιό του. Αυτή είναι η εικόνα που ξεδιπλώνει σήμερα μπροστά μας η Εκκλησία με την παραβολή του Ευαγγελίου. Πραγματικά, μέσα από το βαθυστόχαστο περιεχόμενό της, φαίνεται η αχαριστία και η σκληροκαρδία που εκδηλώνεται από τους ανθρώπους χωρίς όρια, αλλά συνάμα και η απέραντη αγάπη του Θεού, στην ωκεανό της οποίας μπορεί να κολυμπά η κάθε ανθρώπινη ύπαρξη.

Πατερική ερμηνεία

Ο ιερός Χρυσόστομος αναλύοντας τη συγκεκριμένη παραβολή, σημειώνει ότι μετά την έξοδο από την Αίγυπτο ο Θεός έδωσε νόμο στους Ισραηλίτες. Ο νόμος αυτός είναι ο φράκτης στον οποίο αναφέρεται το Ευαγγέλιο. Προσφέρθηκε στο λαό για να τον προφυλάξει από την πλάνη και την αποστασία. Βέβαια, ο φράκτης δεν ήταν μόνο για την Παλαιά Διαθήκη αλλά υπάρχει και στην Καινή, στον καινούργιο κόσμο του Θεού.

Ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής, άλλη μια μεγάλη πατερική μορφή, επισημαίνει ότι ο Θεός για να χειραγωγήσει τον άνθρωπο στην πνευματική ζωή του έδωσε τρεις νόμους: το φυσικό (τη συνείδηση), το γραπτό που δόθηκε στον Μωυσή, και τον ευαγγελικό που είναι ο νόμος της Χάριτος, της εν Χριστώ αποκαλύψεως και σωτηρίας. Μετά την πτώση όμως, ο άνθρωπος σκοτίσθηκε φοβερά, με αποτέλεσμα να μην είναι σε θέση να διακρίνει το θέλημα του Θεού. Γι’ αυτό, ο Θεός μέσα από την αγάπη του έδωσε το νόμο του για να βοηθήσει τον άνθρωπο να βρίσκεται σε διαρκή κοινωνία μαζί Του και να τον προφυλάσσει από τις πλάνες και την απομάκρυνση από κοντά Του. Είναι γι’ αυτό το λόγο που το άγιο θέλημα του Θεού που εκφράζεται με τις εντολές Του, θα πρέπει να το ακολουθεί ο άνθρωπος στη ζωή του για να ζει στην αγάπη Του και να γεύεται την παραδείσια κατάσταση.

Στην παραβολή φαίνεται ότι οι γεωργοί του αμπελώνα σκότωσαν πρώτα τους απεσταλμένους και ύστερα τον υιό του οικοδεσπότη. Εδώ βλέπουμε όλη την ιστορία των Ιουδαίων, οι οποίοι όχι μόνο φόνευσαν και εδίωξαν τους προφήτες, αλλά σταύρωσαν και τον Υιό του Θεού. Με τον ίδιο τρόπο βλέπουμε να εκδηλώνεται παρόμοια συμπεριφορά και  απέναντι σε όλους τους αγίους που κοσμούν την Εκκλησία του Χριστού, οι οποίοι στην ευλογημένη πορεία που ακολούθησαν γνώρισαν διώξεις μέχρι θανάτου.

Απεσταλμένοι όμως του Θεού που μας καθοδηγούν για να τηρούμε το άγιο θέλημά του είναι και οι ιερείς και γενικά οι ποιμένες της Εκκλησίας που εργάζονται με την ευλογία του επισκόπου που είναι εις τύπον και τόπον Χριστού. Έτσι, στους πνευματικούς πατέρες της Εκκλησίας θα πρέπει να να καταφεύγουμε για να μας κατευθύνουν στο άγιο θέλημα του Κυρίου και ποτέ να μην αφήνουμε τον εαυτό μας να συμπεριφέρεται όπως την περίπτωση των κακών εκείνων γεωργών που καταδίωξαν τους απεσταλμένους του Θεού. Όπως φαίνεται μέσα από την διήγηση, ο Θεός απέσυρε την χάρη του από τον Ισραηλιτικό λαό, διότι απεδείχθη ανάξιος της μεγάλης κληρονομιάς που του πρόσφερε. Αυτή την κληρονομιά χάρισε στην Εκκλησία και σε όσους είναι ενωμένοι με το Σώμα του Χριστού.

Αγαπητοί αδελφοί, είναι σημαντικό να διαφυλάσσουμε στη ζωή μας τη μεγάλη κληρονομιά που μας προσφέρει ο Θεός με τη χάρη Του και να το εκφράζουμε αυτό με την αντιπροσφορά της δικής του αγάπης. Αυτή την πορεία μπορούμε να ακολουθήσουμε μέσα στο χώρο της Εκκλησίας που ανοίγει τους ορίζοντες της αυθεντικής πνευματικής ζωής. Στο χώρο αυτό διαφυλάσσεται ανόθευτη η αλήθεια της πίστεως, την οποία οι αγωνιστές και όλες οι άγιες μορφές προτάσσουν με το ευλογημένο παράδειγμά τους. Για να το επιτύχουμε χρειάζεται διαρκής αγώνας και μετάνοια και κυρίως μεγάλη προσοχή για να μην καταντήσουμε όπως τους κακούς γεωργούς και να απολέσουμε τη Θεία Χάρη.

ΠΗΓΗ