ΜΗΝΥΜΑ

ΓΙΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΥΡΙΑΚΩΝ, ΕΟΡΤΩΝ ΚΑΙ ΑΓΙΩΝ ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΕΤΙΚΕΤΕΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Σάββατο 25 Μαρτίου 2017

ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΚΑΣ)

«Τοῦτο τό γένος ἐν οὐδενί δύναται ἐξελθεῖν εἰ μή ἐν προσευχῆ καί νηστεία»

Στήν πορεία του γιά τήν ἕνωσή του μέ τόν Θεό ὁἄνθρωπος θά συναντήσει ὁπωσδήποτε ἀντίσταση ἀπό τό γένος τῶν δαιμόνων. Ἡὅλη ἀσκητική τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μέ ἔμφαση στήν προσευχή καί τήν νηστεία, ἐπιτρέπει μέ τήν χάρη τοῦ Θεοῦ τήν νικηφόρα διάβαση.

Οἱ δαίμονες εἶναι πεπτωκότες ἄγγελοι. Ἡ πτώση τους συνέβη πρίν τήν δημιουργία τοῦ Ἀδάμ καί μισούν τούς ἀνθρώπους. Ὁ Χριστός ἀποκάλεσε τόν διάβολο «ἀνθρωποκτόνο» καί ὠμίλησε γιά «τό πῦρ τῶ ἠτοιμασμένω τῶ διαβόλω καί τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ». Οἱ δαίμονες γνωρίζουν ὅτι τούς περιμένει τό πῦρ καί παρ’ὅλα αὐτά δέν μετανοοῦν. Προσπαθοῦν νά σταματήσουν τήν πορεία τῶν ἀνθρώπων πρός τόν Θεό. Ὅμως ἡ ἐπίδρασή τους εἶναι ἀδύναμη καί ἡ δύναμή τους περιωρισμένη ἐφόσον ὁἄνθρωπος εἶναι προσδεδεμένος στόν Θεό.
Τὰ παιδιά μας στὸ Χριστὸ

Εὐαγγέλιον Κυριακῆς 26 Μαρτίου, Δ΄ Νηστειῶν, Ἁγ. Ἰωάννου τῆς Κλίμακος (Μάρκ. θ΄ 17-31)

«Διδάσκαλε, ἤνεγκα τὸν υἱόν μου πρός σε»

Τὸ σημερινὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα μᾶς παρουσιάζει μὲ ἔντονα χρώματα τὸ δράμα ἑνὸς πατέρα. Ὁ γιός του ἐδῶ καὶ χρόνια – ἀπὸ παιδί – εἶχε κυριευθεῖ ἀπὸ δαιμόνιο, τὸ ὁποῖο τοῦ εἶχε ἀφαιρέσει τὴ λαλιά. Καὶ σὰν νὰ μὴν ἔφθανε αὐτό, τὸν ἔριχνε σὲ φωτιὰ καὶ σὲ νερό, γιὰ νὰ τὸν θανατώσει. Ὁ πατέρας ἀπελπισμένος ἀπὸ ὁποιαδήποτε ἄλλη βοήθεια ὁδήγησε τὸν γιό του στὸν Κύριο καὶ Ἐκεῖνος τὸν θεράπευσε. Αὐτὸ μᾶς παραδειγματίζει, γιὰ νὰ κάνουμε καὶ ἐμεῖς τὴν ἴδια κίνηση. Διότι καὶ σήμερα τὰ παιδιά μας μεγαλώνουν μέσα σὲ μία κυριολεκτικὰ δαιμονοκρατούμενη κοινωνία. Μὲ αὐτὴ τὴν ἀφορμὴ λοιπὸν ἂς δοῦμε πῶς μποροῦμε νὰ τὰ ὁδηγήσουμε στὸ Χριστό.

1. Μὲ τὴν ἔγκαιρη καὶ ἐπιμελημένη ἀγωγὴ
Ὁ Ἀβραάμ καὶ οἱ δύο ἐπαγγελίες

Ἀπόστολος Κυριακῆς 26 Μαρτίου, Δ΄ Νηστειῶν, Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κλίμακος (Ἑβρ. ς΄ 13-20)

1. Οἱ ὑποσχέσεις τοῦ Θεοῦ

Τὸ ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα μᾶς μεταφέρει στὴ συγκλονιστικὴ ἐκείνη στιγμὴ ποὺ ὁ Θεὸς στὴν Παλαιὰ Διαθήκη ἔδωσε τὶς μεγάλες ὑποσχέσεις του στὸν Ἀβραὰμ καὶ τοῦ εἶπε: Θὰ σὲ εὐλογήσω πλούσια­ καὶ θὰ σοῦ δώσω πάρα πολλοὺς ἀπογό­νους. Καὶ ὁ Ἀβραὰμ ἀφοῦ περίμενε ὑπο­μονετικὰ πάρα πολλὰ χρόνια, πέτυχε τὴν ἐκπλήρωση τῆς εὐλογίας ποὺ τοῦ ὑπο­σχέθηκε ὁ Θεός. Ἀπέκτησε δηλαδὴ παιδὶ ἀπὸ τὴ Σάρρα, τὸν Ἰσαάκ. Κι ἀπ’ αὐτὸν πληθύνθηκαν οἱ ἀπόγονοί του σὲ μεγάλο ἔθνος. Γιὰ νὰ τὸν βεβαιώσει ὅμως ὁ Θεὸς γι’ αὐτὲς τὶς ἐπαγγελίες, ἔδωσε ὅρκο ὅτι θὰ τὶς πραγματοποιήσει. Κι ἐπειδὴ δὲν ὑπῆρχε τίποτε μεγαλύτερο στὸ ὁποῖο νὰ ὁρκισθεῖ, ὁρκίσθηκε στὸν ἑαυτό του.
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ
ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ - Μάρκ. 9, 17-31 (26/3/2017)

Τρεις κατηγορίες γονέων

Είναι γνωστή, αγαπητοί μου αδελφοί, η αγάπη που έτρεφε ο Κύριός μας για τα παιδιά. Όπως διασώζεται στα ιερά κείμενα των Ευαγγελίων, πολλές φορές ήρθε σε συναναστροφή με μικρά παιδιά και μίλησε γι’ αυτά. Ας θυμηθούμε ότι επετίμησε τους Μαθητές Του όταν, κάποια στιγμή, εμπόδισαν τα μικρά παιδιά να Τον πλησιάσουν1.
Κήρυγμα Κυριακῆς

Δ΄ Νηστειῶν- Ἰωάννου τῆς Κλίμακος

26 Μαρτίου 2017

(Ἑβραίους στ΄, 13-20)

Ἀσφάλεια ζωῆς.

       Στήν ταραγμένη ἐποχή μας οἱ ἄνθρωποι χάνουν ὅλο καί περισσότερο τό αἴσθημα τῆς ἀσφάλειας. Γι’ αυτό θέλουν κάπου νά ἀκουμπήσουν, κάπου νά στηρίξουν τή ζωή τους γιά νά ἀσφαλιστοῦν. Τά ἀνθρώπινα ὅμως μέτρα ἀσφαλείας ἀποδεικνύονται συνήθως ἀνίσχυρα, χωρίς καμιά ἤ σχεδόν καμιά ἀποτελεσματικότητα. Καί διερωτᾶται κανείς ἄν ὑπάρχει κανένας τρόπος πραγματικῆς ἀσφαλίσεως τῆς ζωῆς μας. Ὑπάρχει! Ἀπαντᾶ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στή σημερινή περικοπή καί συγχρόνως ὑποδεικνύει δύο σταθερές ἐγγυήσεις ἐξασφαλίσεως τῆς ζωῆς.
ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΜΑΡΤΙΟΥ 2017 – Δ΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ

ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΚΑΣ

(Μαρκ. θ΄ 17-31)  (Εβρ. στ΄ 13-20)

Ασκητής του Θεοβάδιστου Όρους

«Έρωτι και πυρί θείας αγάπης πυρπολούμενος»

Αληθινό πρότυπο ζωής, ζωντανής και αυθεντικής πίστης είναι ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακας, τη μνήμη του οποίου όρισε να τιμά η Εκκλησία μας τη Δ΄ Κυριακή των Νηστειών. Το μεγάλο αυτό πνευματικό ανάστημα, δεν ήταν τίποτε άλλο παρά ένας ταπεινός ασκητής. Έπλεε όμως μέσα στο πέλαγος της θείας Χάριτος. Ήταν ο κατ’ εξοχήν ασκητής του θεοβάδιστου όρους Σινά.

Το υψηλό ανάστημα
ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ
Απόστολος: Εβρ. στ΄13-20
Ευαγγέλιο: Μάρκ. θ΄17-31
26 Μαρτίου 2011
Είδαμε μέσα από τη σημερινή ευαγγελική περικοπή τον Χριστό να θεραπεύει ένα παιδί που είχε δαιμονικό πνεύμα. 
Ένας πατέρας οδηγεί το παιδί του στους μαθητές του Χριστού, γιατί το ταλαιπωρούσε δαιμονικό πνεύμα, για να το θεραπεύσουν. Όταν αυτοί δεν το επιτυγχάνουν, το οδηγεί στον Χριστό ο οποίος πρώτα καταδικάζει την απιστία ως τον κύριο λόγο που δεν μπόρεσαν οι μαθητές να θεραπεύσουν το παιδί. Στη συνέχεια αφού βλέπει τον πατέρα να δυσπιστεί, ζητά από αυτόν να έχει πίστη. «Ει δύνασαι, πιστεύσαι, πάντα δυνατά τω πιστεύοντι» του λέγει. Όταν ακούει τον πατέρα να απαντά μετά δακρύων: «πιστεύω Κύριε βοήθει μου τη απιστία» τότε επιτιμά το ακάθαρτο πνεύμα, που βρισκόταν μέσα στο παιδί και το παιδί θεραπεύεται. Επιτιμά ακριβώς τον διάβολο ονομάζοντάς τον πνεύμα ακάθαρτο, άλαλο και κωφό, γνωρίζοντας ότι αυτός ήταν η αιτία που το παιδί αυτό υπέφερε από μακρού όπως μαρτυρεί ο πατέρας του.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «Η ΥΠΕΡΝΙΚΗΣΗ ΤΗΣ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑΣ»

Ἕνα δυστυχισμένο παιδὶ στέκει αἰχμάλωτο μιᾶς σκληρῆς κυριαρχίας: τῆς ἐξουσίας τοῦ διαβόλου. Ψυχικὰ κὰι σωματικὰ τὸ ἔχει τσακίσει. Ὅσοι βρίσκονται γύρω του καὶ παρακολουθοῦν τὴν τραγωδία, ἀποδεικνύονται ἀνίκανοι νὰ τὸ βοηθήσουν. Μὲ τὴν ἀπιστία τους ὀρθώνονται ἐμπόδια στὴ λύτρωσή του. Σ’ αὐτὸ τὸ δύσπιστο κόσμο ἀνήκουν ὄχι μόνο οἱ ἐχθροὶ τοῦ Ἰησοῦ, οἱ γραμματεῖς καὶ οἱ φαρισαῖοι, ἀλλ’ ἀκόμη καὶ οἱ μαθητές του καὶ οἱ ἀμέσως ἐνδιαφερόμενοι γιὰ τὸ βασανισμένο παιδὶ -ὅπως ὁ πατέρας του. Τὴ διάχυτη δυσπιστία στὴν ἀποτελεσματικότητα τῆς δυνάμεως τοῦ Χριστοῦ ἔναντι τοῦ δαιμονικοῦ κατεστημένου ἐκφράζει παραστατικὰ ὁ διάλογος μὲ τὸν πατέρα τοῦ παιδιοῦ.
Κυριακή 26 Μαρτίου (Δ΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ) ( Μάρκ. θ΄ 17-31)

Πικραμένος ἀφάνταστα ὁ πατέρας ἑνός δυστυχισμένου παιδιοῦ, ἀδελφοί μου, πλησιάζει τόν Κύριο καί γονατίζοντας μπροστά Του τοῦ λέει: - Σοῦ ἔφερα τό παιδί μου, Κύριε, διότι ἔχει κυριευθεῖ ἀπό δαιμόνιο, πού τό κάνει νά ἀφρίζει καί νά τρίζει τά δόντια του καί νά μένει ξερό, ἀναίσθητο. Καί εἶπα στούς μαθητές Σου νά βγάλουν τό δαιμόνιο, ἀλλά δέν τό κατόρθωσαν.Καί ὁ Κύριος ἀκούγοντας αὐτά τά λόγια τοῦ πατέρα ἀναφωνεῖ:  -Ὦ γενεά ἄπιστη, μέχρι πότε θά εἶμαι ἀκόμη μαζί σας; Μέχρι πότε θά σᾶς ἀνέχομαι;
ΚΗΡΥΓΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Δ’ΝΗΣΤΕΙΩΝ 26 ΜΑΡΤΙΟΥ 2017
ΤΟ ΑΚΑΘΑΡΤΟ ΠΝΕΥΜΑ  

Αμέσως μετά την Μεταμόρφωσή Του ο Κύριος, κατεβαίνοντας με τους τρεις μαθητές, τον Πέτρο, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη, από το Θαβώρ, συναντά τους υπόλοιπους εννέα περιστοιχισμένους από κόσμο. Μαζί τους βρίσκεται κι ένας πατέρας, ο οποίος έχει φέρει το παιδί του να το θεραπεύσει ο Χριστός από το δαιμονικό πνεύμα, το οποίο τον διακατέχει. Ο πατέρας ζήτησε πρώτα από τους υπόλοιπους μαθητές να κάνουν καλά το παιδί του, αλλά αυτοί δεν μπόρεσαν. Έτσι, έρχεται στον ίδιο το Χριστό. Ο Κύριος, αφού λέει ότι η γενιά των ανθρώπων είναι άπιστη στο Θεό και αναρωτιέται μέχρι πότε θα την ανέχεται, ζητά να του φέρουν το παιδί. Μόλις το πνεύμα βλέπει το Χριστό, κάνει το παιδί να ταράζεται και να κυλιστεί βγάζοντας αφρούς. Αυτό το έκανε από την μικρή του ηλικία. Άλλοτε το έριχνε στη φωτιά και άλλοτε στο νερό.
«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»
Κυριακή Δ΄ Νηστειών. «Αγίου Ιωάννου της Κλίμακος»
(Μαρκ. θ΄ 17-31)
26 Μαρτίου 2017

Αγαπητοί μου αδελφοί, όλη αυτή την ευλογημένη περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής που συνεχίζουμε να διανύουμε, καλούμαστε από την Εκκλησία μας να εντείνουμε τον πνευματικό μας αγώνα και να ενεργοποιήσουμε όλες αυτές τις δυνάμεις που διαθέτουμε, ώστε να μπορέσουμε να καλλιεργήσουμε στην ψυχή μας διάφορες αρετές που από την πρώτη ημέρα του Τριωδίου άρχισε η Εκκλησία να μας τις παρουσιάζει. Στόχος όλου αυτού του πνευματικού αγώνα, δεν είναι απλά και μόνο να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι, αλλά να μπορέσουμε τελικά να πλησιάσουμε όσο γίνεται το Σωτήρα Χριστό και να καταφέρουμε να τον συναντήσουμε. Η συνάντηση αυτή θα είναι καθοριστική για τη ζωή μας και έτσι θα έχει επιτευχθεί ο σκοπός αυτής της περιόδου.
ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ, 26 ΜΑΡΤΙΟΥ 2017

(Μρ. 9, 17-31)

Σύμφωνα μὲ τὴ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπὴ πο­νη­ρὸ δαι­μό­νι­ο, «ἄ­λα­λον καὶ κω­φόν», εἶ­χε εἰ­σέλ­θει σὲ κάποιο νε­α­νί­α καὶ τὸν βα­σά­νι­ζε. Ὁ πα­τέ­ρας τοῦ παι­διοῦ τὸ ἔ­φε­ρε πρὸς θε­ρα­πεί­α, ὅ­μως οἱ ἐν­νέ­α μα­θη­τὲς τοῦ Χρι­στοῦ ἀ­πέ­τυ­χαν νὰ ἐκ­δι­ώ­ξουν τὸ δαι­μό­νι­ο. Ὁ Χρι­στός, κα­τερ­χό­με­νος ἀ­πὸ τὸ ὄ­ρος Θα­βὼρ μὲ τοὺς ἄλ­λους τρεῖς μα­θη­τές, πλη­ρο­φο­ρεῖ­ται τὸ πε­ρι­στα­τι­κὸ καὶ ζη­τᾶ νὰ τοῦ φέ­ρουν τὸν νε­α­νί­α. Τό­νι­σε τότε στὸν πα­τέ­ρα τοῦ παι­διοῦ τὴν ἀ­νάγ­κη ἰ­σχυ­ρῆς πί­στης: «ὁ δὲ Ἰ­η­σοῦς εἶ­πεν αὐ­τῷ τὸ εἰ δύ­να­σαι πι­στεῦ­σαι, πάν­τα δυ­να­τὰ τῷ πι­στεύ­ον­τι». Ὁ βα­σα­νι­σμέ­νος πα­τέ­ρας φώ­να­ξε δυ­να­τά, ζη­τῶν­τας νὰ ἐ­λευ­θε­ρω­θεῖ ἀ­πὸ τὴν ἀ­πι­στί­α του: «πι­στεύ­ω, κύ­ρι­ε», τοῦ λέ­ει, βο­ή­θη­σέ με ὅ­μως νὰ πι­στεύ­σω βα­θύ­τε­ρα καὶ τε­λει­ό­τε­ρα. Τε­λι­κὰ ὁ φι­λάν­θρω­πος Χρι­στὸς λυ­τρώ­νει τὸν νε­α­νί­α ἀ­πὸ τὴν ἐ­ξου­σί­α τοῦ δαι­μο­νί­ου.
ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ – 26 ΜΑΡΤΙΟΥ 2017

– Ἰωάννου τῆς Κλίμακος –

Μρκ. θ, 17-31

Ἡ Μεγάλη Τεσσαρακοστὴ, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, εἶναι κατεξοχὴν περίοδος πνευματικῶν ἀγώνων. Ἡ ζωὴ τοῦ πιστοῦ, μέσα σ’ αὐτὸν τὸν κόσμο τῆς ἀσθένειας, τοῦ κακοῦ καὶ τῆς φθορᾶς, εἶναι ἕνας συνεχὴς ἀγώνας. Αὐτὸ μᾶς ὑπενθυμίζει ἡ περίοδος ποὺ διανύουμε.

Ἡ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπὴ ἀναφέρεται στὴ θεραπεία ἑνὸς δαιμονισμένου παιδιοῦ, τὸ ὁποῖο φέρνει ὁ πατέρας τοῦ παιδιοῦ στοὺς μαθητὲς τοῦ Χριστοῦ γιὰ νὰ τὸ θεραπεύσουν ἀλλὰ ἀδυνατοῦν. Ὁ Χριστός, ὅμως, κατεβαίνοντας ἀπὸ τὸ ὅρος, ὅπου συνέβη τὸ γεγονὸς τῆς Μεταμόρφωσης, θεραπεύει τὸ ἄρρωστο παιδί.

Παρασκευή 24 Μαρτίου 2017

"Χαίροις ω χαράς της επουρανίου γεννήτρια"

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καστορίας κ. Σεραφείμ

Μας μυσταγωγεί και πάλι, αυτήν τη χαρμόσυνη ημέρα του Ευαγγελισμού της Υπεραγίας Θεοτόκου ο θεοφόρος ποιμήν των Ιεροσολύμων Άγιος Σωφρόνιος.

Μας μεταφέρει με το ποιητικό του τάλαντο, αλλά κυρίως με τη θεόπνευστη γλώσσα του ευχάριστα μηνύματα και χαρμόσυνες αγγελίες.

«Από τότε (από τον Ευγγελισμό της Υπεραγίας Θεοτόκου)», λέγει ο ιερός πατήρ, «ενώθηκαν αυτά που δεν ενώνονται ... από τότε συνδέθηκαν αυτά που δεν συνδέονται ... από τότε τα θεία γίνονται ανθρώπινα, προκειμένου τα ανθρώπινα να γίνουν περισσότερο θεϊκά ...

Σάββατο 18 Μαρτίου 2017

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ)

ΙΕΡΑ  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΤΑΓΩΝ  ΚΑΙ  ΜΕΤΕΩΡΩΝ  

«ἀπαρνησάτω ἑαυτόν…»

Ἡ  Τρίτη Κυριακή τῶν Νηστειῶν εἶναι τό κέντρο τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς καί στό μέσον τοῦ Ναοῦ τοποθετεῖται ὁ Σταυρός τοῦ Χριστοῦ γιά νά μᾶς ἐνδυναμώσει ἀλλά καί νά μᾶς προετοιμάσει γιά τό ἐπερχόμενο Πάθος.
Κάθε ἕνας ἀπό ἐμᾶς ἔχει ἕνα σταυρό. Αὐτό μπορεῖ νά εἶναι μία ἀσθένεια, μία οἰκογενειακή δυσκολία, ἕνα παιδί στἀ ναρκωτικά. Ὁ Χριστός μᾶς προτρέπει νά σηκώσουμε αὐτόν τόν σταυρό καί νά τόν ἀκολουθήσουμε. Τό ὅνομα χριστιανός σημαίνει ὅτι εἴμαστε τοῦ Χριστοῦ. Γιά νά εἴμαστε μαθητές του ὅμως καί ὄχι ἁπλοί ὁπαδοί πρέπει νά ἔχουμε ἀποφασίσει μέσα στήν καρδιά μας ὅτι ὁ Χριστός εἶναι ἡ πρώτη ἀγάπη, τό μέγιστο ἀγαθό στήν ψυχή μας.
Τὸ πολίτευμα τοῦ σταυροῦ

Εὐαγγέλιον Κυριακῆς 19 Μαρτίου 2017, Γ΄ Νηστειῶν, Σταυροπροσκυνήσεως (Μάρκ. η΄ 34 - θ΄ 1)

«Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ»

Κυριακὴ τῆς Σταυροπροσκυνήσεως σήμερα, προσκυνοῦμε τὸν Τίμιο Σταυρό, ἐπάνω στὸν ὁ­ποῖο καρφώθηκε ὁ Κύριος γιὰ τὴ σωτηρία μας. Ὁ Σταυρὸς ὅμως δὲν μᾶς ὑπενθυμίζει μόνο πόσο μᾶς ἀγάπησε ὁ Θεός· μᾶς ὑπενθυμίζει καὶ ποιὰ εἶναι ἡ ἀληθινὴ χριστιανικὴ ζωή, ποιὰ εἶναι ἡ σταυρικὴ ζωή, ποὺ καλεῖται νὰ ζήσει κάθε συν­ειδητὸς πιστὸς γιὰ νὰ σωθεῖ. Γι’ αὐτὸ θὰ ἀναφερθοῦμε στὴ συνέχεια στὰ βασικὰ γνωρίσματά της, αὐτὰ ποὺ ἀναφέρει ὁ Κύριος στὸ σημερινὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα, καὶ στὸ πῶς θὰ κατορθώσουμε νὰ ζήσουμε τὴ ζωὴ τοῦ σταυροῦ.

1. Τὰ γνωρίσματα τῆς σταυρικῆς ζωῆς
Συνοδοιπόρος στὶς θλίψεις

Άπόστολος Κυριακῆς 19 Μαρτίου, Γ΄ Νηστειῶν, Σταυροπροσκυνήσεως (Ἑβρ. δ΄ 14 - ε΄ 6)

«Οὐ γὰρ ἔχομεν ἀρχιερέα μὴ δυνάμενον συμπαθῆσαι ταῖς ἀσθενείαις ἡμῶν, πεπειρασμένον δὲ κατὰ πάντα καθ’ ὁμοιότητα χωρὶς ἁμαρτίας»

Κυριακὴ τῆς Σταυροπροσκυνήσεως σήμερα καὶ ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία προβάλλει ἐνώπιόν μας τὸν Τίμιο Σταυρὸ τοῦ Κυρίου καὶ μᾶς καλεῖ νὰ Τὸν προσ­κυνήσουμε γιὰ νὰ λάβουμε χάρη καὶ δύναμη, ἀλλὰ καὶ νὰ ἐμβαθύνουμε στὸ μυστήριο ποὺ κρύβει.

Ἀλήθεια πόση ἐνίσχυση καὶ παρηγοριὰ μᾶς χαρίζει ὁ ἐσταυρωμένος Κύριος! Αὐτὸς εἶναι ὁ συνοδοιπόρος σὲ κάθε θλίψη καὶ δοκιμασία μας, διότι μόνο Αὐ­τὸς μᾶς καταλαβαίνει σὲ τέλειο ­βαθμό, συμπάσχει μαζί μας καὶ μᾶς ἀνοίγει τὸν δρόμο γιὰ τὴ λύτρωση καὶ τὴ ­σωτη­ρία. Αὐτὴν ἀκριβῶς τὴν ἀλήθεια μᾶς ὑπενθυμίζει τὸ σημερινὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνω­σμα, τὸ ὁποῖο ἀναφερόμενο στὸν Κύριο Ἰησοῦ ὡς τὸν αἰώνιο Ἀρχιερέα λέ­γει:
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ
ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ)
Μάρκ. 8, 34-9,1 (19/3/2017)

Ο Χριστός αιτία της καύχησής μας

Έχοντας προ οφθαλμών το ανυπέρβλητο σύμβολο της θυσίας του Θεανθρώπου, τον Τίμιο και Ζωοποιό Σταυρό, αδελφοί μου, κατά τη σημερινή Γ΄ Κυριακή των Νηστειών, ακούσαμε στην Ευαγγελική περικοπή τον Κύριό μας να καλεί όλους μας σε ανάληψη του προσωπικού μας σταυρού, αν θέλουμε να νοούμαστε και να είμαστε πραγματικοί και όχι ψευδεπίγραφοι μαθητές Του. Τον ακούσαμε να διακηρύσσει ότι η σωτηρία της ψυχής δε μπορεί να συγκριθεί ούτε με την απόκτηση του κόσμου όλου. Τον είδαμε να στηλιτεύει εκείνους που θα ντραπούν σ’ αυτή τη ζωή για την Χριστιανική τους ιδιότητα και πίστη. Γι’ αυτούς και ο Χριστός θα νιώσει ντροπή εν ημέρα κρίσεως. Σ’ αυτό το τελευταίο σημείο θα επικεντρώσουμε τη σκέψη μας και την προσοχή μας.
ΚΗΡΥΓΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Γ’ ΝΗΣΤΕΙΩΝ 19 ΜΑΡΤΙΟΥ 2017
Η ΧΑΡΜΟΛΥΠΗ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ 

Αν ερωτήσουμε τον κόσμο μας, αγαπητοί μου αδελφοί, αλλά και τον εαυτό μας, πώς εννοούμε την σχέση με το Χριστό, θα διαπιστώσουμε ότι την περιορίζουμε στο επίπεδο του «δούναι και λαβείν». Πιστεύουμε σε έναν Θεό για να μας δίνει αυτός και να λαμβάνουμε εμείς. Κι έτσι θεωρούμε ότι ο Σταυρός ήταν ο δρόμος του Θεού. Δεν είναι ο δικός μας. Έχουμε δημιουργήσει έτσι μία πίστη η οποία φορτώνει τις ευθύνες για την αιωνιότητα, αλλά και γι’ αυτόν τον κόσμο στον Εσταυρωμένο Θεό. Εκείνος μας αγαπά. Εκείνος θυσιάστηκε για μας. Εκείνος μας τα δίνει όλα. Εμείς δεν έχουμε να κάνουμε τίποτε άλλο, παρά να πιστεύουμε σ’ Αυτόν. Να ζητάμε την κατανόησή Του στη ζωή μας. Να προνοεί για μας. Να μας εξασφαλίζει και τα αγαθά της αυτάρκειας και την άφεση για τις αμαρτίες μας και την αιωνιότητα. 
ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 19 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ

Κυριακή 19 Μαρτίου 2017

Γ΄ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ

( Ἑβρ. δ΄14-ε΄ 6 )

Κυριακή τῆς Σταυροπροσκυνήσεως ἡ σημερινή ἡμέρα, ἀδελφοί μου. Ποῦ ὀφείλει τήν ὀνομασία της; Μᾶς τό λέγει ἡ ἴδια ἡ λέξις. Ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία προβάλλει τόν Τίμιον καί Ζωοποιόν Σταυρόν τοῦ Κυρίου καί μᾶς καλεῖ νά τόν προσκυνήσωμε.  Ἆράγε, γιατί ἔχει ἐπιλέξει τήν σημερινή ἡμέρα; Διότι ἡ σημερινή ἡμέρα εἶναι τό μέσον τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Μᾶς προβάλλει, λοιπόν, πρός προσκύνησιν τόν Τίμιον Σταυρόν, ὥστε νά ἀντλήσωμεν ἀπό αὐτόν δύναμιν καί νά συνεχίσωμεν τόν πνευματικόν ἀγῶνα τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς μέ νηστεία, προσευχή, μετάνοια κ.λπ καί νά φθάσωμεν «ἀκατακρίτως προσκυνῆσαι καί τήν Ἁγίαν Ἀνάστασιν».
Κήρυγμα Κυριακῆς Γ΄ Νηστειῶν- Σταυροπροσκυνήσεως

19 Μαρτίου 2017

(Ἑβραίους δ΄, 14-ε΄, 6)

Ὁ Σταυρός τοῦ Χριστοῦ.

    Ἡ προτροπή αὐτή τοῦ Ἀποστόλου Παύλου ἔχει ἰδιαίτερη ἐφαρμογή στήν πνευματική καί ἱστορική ζωή τοῦ ὀρθόδοξου ἑλληνικοῦ λαοῦ. Διότι καί σάν χριστιανοί  καί σάν Ἕλληνες μόνο στό σταυρό τοῦ Χριστοῦ βρήκαμε ἔλεος γιά τά ἁμαρτήματά μας, ἐνίσχυση δέ καί βοήθεια στίς μεγάλες περιπέτειες τοῦ ἔθνους μας.

Καταφυγή τῶν χριστιανῶν.
ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ)
Απόστολος: Εβρ . δ' 14 – ε΄ 6
Ευαγγέλιον: Μαρκ . η’ 34 – θ΄ 1
19 Μαρτίου 2017
Φτάσαμε ήδη, αγαπητοί μου αδελφοί, στην τρίτη εβδομάδα νηστειών.
Βρισκόμαστε περίπου στο μέσο της μεγάλης τεσσαρακοστής προ της αναστάσεως του Κυρίου μας. Έχει οριοθετηθεί η περίοδος αυτή, ως περίοδος αγώνων πνευματικών, αγώνων για την καλλιέργεια των αρετών. Συνδυάζεται και με την τήρηση της νηστείας, ως βοηθητικού τρόπου στην αγωνιστική μας διαδικασία, για την τήρηση των αρετών και την κάθαρση της ψυχής μας.
Ωστόσο, αγαπητοί μου, στην πράγματι δύσκολη και συνεχή αυτή προσπάθεια, αναγκαία είναι η βοήθεια του Κυρίου μας.
«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»
Κυριακή Γ΄ Νηστειών. «Της Σταυροπροσκυνήσεως»
(Μαρκ. η΄ 34 θ΄-1)
19 Μαρτίου 2017

Τρεις εβδομάδες πέρασαν από την ημέρα που μπήκαμε στην περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, αγαπητοί μου αδελφοί, και σήμερα τρίτη Κυριακή των Νηστειών, παρατηρούμε πως φθάσαμε στο κέντρο αυτής της ευλογημένης περιόδου και η Εκκλησία μας, πολύ σοφά όπως θα δούμε παρακάτω, μας υψώνει και μας προβάλει τον τίμιο και ζωοποιό Σταυρό. Και το κάνει αυτό, ακριβώς στο μέσο αυτής της περιόδου, για να πάρουμε από τον Τίμιο Σταυρό δύο πράγματα, την δύναμη και τον φωτισμό του. Την δύναμη, για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε τόσο τον αγώνα της ζωής μας, όσο και τον πνευματικό αγώνα της μεγάλης Τεσσαρακοστής και της νηστείας. Τον φωτισμό, για να αλλάξει λίγο ο λογισμός μας και να γυρίσει προς την κατεύθυνση της αλήθειας του Θεού.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «ΤΟ ΠΑΡΑΔΟΞΟ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ»

Γιὰ ὅλες τὶς ἐποχὲς ὁ περὶ Σταυροῦ λόγος ἦταν ἕνα πρόσταγμα δύσκολο καὶ ἔκανε τοὺς ἀνθρώπους νὰ προβληματίζονται. Ἰδιαίτερα ὅμως παρουσιάζεται βαρὺς γιὰ τὸν ἄνθρωπο τῆς ἐποχῆς μας, ποὺ ζεῖ στὴν «κοινωνία τῆς εὐημερίας», ποὺ ἔχει θεοποιήσει τὴν ἄνεση καὶ τὴν ἀσφάλεια. Γι’ αὐτὸ ὅταν ὁ Κύριος λέγει: «Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθήτω μοι», πολλοὶ ἀντιδροῦν.
Κυριακή 19 Μαρτίου (Γ΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ) (Μάρκ. η΄ 34 - θ΄ 1)

Ἀκριβῶς στό κέντρο τῆς καρδιᾶς τῆς Μ. Τεσσαρακοστῆς ἡ Ἐκκλησία προβάλλει ἐνώπιόν μας σήμερα τόν Τίμιο Σταυρό τοῦ Κυρίου. Γιά ποιόν σκοπό ἄραγε;

Ὄχι, ἀσφαλῶς, ἁπλῶς γιά νά Τόν προσκυνήσουμε καί νά πάρουμε ἕνα κλαδάκι δενδρολίβανο γιά εὐλογία στό σπίτι μας. Ὄχι! Ὁ λόγος εἶναι βαθύτερος καί μυστικότερος. Τό κάνει, λένε οἱ ἅγιοι Πατέρες, γιά νά ἐνισχύσει καί νά ἐνθαρρύνει ἐμᾶς τά παιδιά της στόν πνευματικό ἀγώνα πού αὐτή τήν περίοδο εἶναι, πρέπει νά εἶναι, ἐντονότερος, ὅπως ἄλλωστε μᾶς τό ζητάει ὁ Κύριος στό Εὐαγγελικό μας ἀνάγνωσμα.

Πέμπτη 16 Μαρτίου 2017

«ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ»

Ἀπόσπασμα ἀπό τό βιβλίο
Πρωτ. Δημητρίου Στανιλοάε (†),
«Στὸ φῶς τοῦ Σταυροῦ καὶ τῆς Ἀναστάσεως»,
ἔκδ. Ἱ. Μ. Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος,
Κύμη 1984, σελ. 30-32

… Στήν Ὀρθόδοξη ᾿Εκκλησία, ὅλα τά πρόσωπα καί ὅλα τά πράγματα, μέσῳ τοῦ σταυροῦ, θυσιάζονται καί προσφέρονται. Οἱ χριστιανοί, κάνοντας τό σημεῖο τοῦ σταυροῦ ζητοῦν τήν δύναμη νά φερθοῦν μέ καθαρότητα ἀπέναντι στόν κόσμο. ᾿Ακόμη διαδηλώνουν τήν θέλησή τους, νά ὑψωθοῦν μέ τήν προσπάθειά τους, ὥς τήν συνάντηση αὐτῆς τῆς δύναμης· νά δοξάσουν τόν Θεό μέ ὅλες τους τίς πράξεις καί τίς ὀδύνες μέσα στόν κόσμο, ἀκόμη καί μέ τό θάνατό τους· νά ζήσουν καί νά πεθάνουν γιά τόν Θεό, νά ἐκδηλώσουν μέ κάθε τρόπο, ὅτι θυσιάζονται σ᾿ ᾿Εκεῖνον. ῾Η ᾿Εκκλησία διά τοῦ σταυροῦ ἁγιάζει τά πάντα· τό νερό, μέ τό ὁποῖο ραντίζει τούς πιστούς, τίς τροφές, τά σπίτια, τά περιβόλια καί τά χωράφια μέ τούς καρπούς τους, τά δῶρα πού προσφέρονται στόν Θεό.

Σάββατο 11 Μαρτίου 2017

ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΠΑΛΑΜΑ)

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΤΑΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΕΩΡΩΝ

«Ἰδών δέ ὁ Ἰησοῦς τήν πίστιν αὐτῶν…»


Τό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα τῆς σημερινῆς Κυριακῆς ἀφορᾶ στήν ἄφεσιν τῶν ἁμαρτιῶν πού δίδεται μόνο ἀπό τόν Θεό καί καταδεικνύει τήν δύναμη τοῦ Ἰησοῦ πού θεραπεύει μέ ἕνα λόγο τόν παραλυτικό. Ὅμως ἐμεῖς θά ἐπικεντρωθοῦμε στόν ἀγώνα τῶν τεσσάρων «βαστάζων» πού μετέφεραν τόν ἀσθενῆ ἐνώπιον τοῦ Χριστοῦ. Αὐτῶν ἡ πίστη ὑπῆρξε ἡ ἀφορμή τῆς θεραπείας τοῦ παραλυτικοῦ(Μαρ. 2,5).
Ἡ παγγνωσία τοῦ Θεοῦ

«Τί ταῦτα διαλογίζεσθε ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν;»

Ἀκούσαμε στὸ σημερινὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα ἕνα θαῦμα τοῦ Κυρίου: τὴ θεραπεία τοῦ παραλυτικοῦ τῆς Καπερναούμ. Πρὶν ὅμως θεραπεύσει τὸ σῶμα του, ὁ Κύριος θεράπευσε τὴν ψυχή του, τοῦ συγχώρησε τὶς ἁμαρτίες. Τότε οἱ γραμματεῖς ποὺ ἦταν ἐκεῖ παρόντες καὶ δὲν πίστευαν ὅτι ὁ Κύριος εἶναι Θεός, σκέφθηκαν ὅτι αὐτὸ ποὺ εἶπε ὁ Χριστὸς ἦταν βλασφημία – μόνο ὁ Θεὸς μπορεῖ νὰ συγχωρεῖ ἁμαρτίες. Ἀμέσως Ἐκεῖνος ὡς Θεὸς ἀντιλήφθηκε τὶς σκέψεις τους καὶ τοὺς εἶπε: «Τί ταῦτα διαλογίζεσθε ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν;». Γιατί δέχεσθε καὶ κυκλοφορεῖτε τέτοιους λογισμοὺς μέσα στὶς καρδιές σας; Μὲ αὐτὴ τὴν ἐρώτηση τοὺς ἀπέδειξε ὅτι εἶναι Θεός, Θεὸς παν­τογνώστης καὶ παντεπόπτης· γνωρίζει τὰ πάντα καὶ βλέπει τὰ πάντα, ἀκόμη καὶ τὰ βάθη τῶν καρδιῶν. Μὲ αὐτὴ τὴν ἀφορμὴ ἂς δοῦμε σήμερα τί σημαίνει γιὰ τὴ ζωή μας αὐτὴ ἡ ἀλήθεια.
Μᾶς ὑπηρετοῦν ἄγγελοι!

Ἀπόστολος Κυριακῆς 12 Μαρτίου 2017, Β΄ Νηστειῶν (Ἁγ. Γρηγορίου Παλαμᾶ, Ἑβρ. α΄ 10-β΄ 3)

«Οὐχὶ πάντες (οἱ ἄγγελοι) εἰσὶ λειτουργικὰ πνεύματα εἰς διακονίαν ἀποστελλόμενα διὰ τοὺς μέλλοντας κληρονομεῖν σωτηρίαν;»

Ὁ ἀπόστολος Παῦλος μ’ ἕνα λόγο του στὸ σημερινὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα στρέφει τὴ σκέψη καὶ τὸ ἐνδιαφέρον μας στὸν ἀόρατο πνευματικὸ κόσμο καὶ συγκεκριμένα στοὺς ἁγίους ἀγγέλους: «Οὐχὶ πάντες (οἱ ἄγγελοι) εἰσὶ λειτουργικὰ πνεύματα εἰς διακονίαν ἀποστελλόμενα διὰ τοὺς μέλλοντας κληρονομεῖν σωτηρίαν;», ἐρωτᾶ. Κι ἐννοεῖ ὅτι ὅλοι οἱ ἄγγελοι εἶναι ὑπηρετικὰ πνεύματα, ποὺ ἐνεργοῦν ὄχι ἀπὸ δική τους πρωτοβουλία, ἀλλὰ ἀποστέλλονται ἀπὸ τὸν Θεὸ γιὰ νὰ ὑπηρετοῦν ἐκείνους ποὺ πρόκειται νὰ κληρονομήσουν τὴν αἰώνια ζωή. 
Μὲ ἀφορμὴ λοιπὸν αὐτὸν τὸν λόγο τοῦ ἁγίου Ἀποστόλου ἂς δοῦμε πρῶτον ποιὰ εἶναι ἡ ἀποστολὴ τῶν ἁγίων ἀγγέλων σὲ σχέση μὲ τοὺς ἀνθρώπους, καὶ δεύτερον ποιὰ ὀφείλει νὰ εἶναι ἡ δική μας στάση ἀ­­πέναντί τους.

1. Διάκονοι τῆς σωτηρίας μας
Κήρυγμα Κυριακῆς Β΄ Νηστειῶν – Γρηγορίου Παλαμᾶ

12 Μαρτίου 2017

(Πρός Ἑβραίους α΄, 10-β΄, 3)

Χριστιανική κοσμολογία.

     Μέ μεγάλη καί αἰνιγματική περιέργεια στέκεται πάντοτε ὁ ἄνθρωπος μπροστά στό μυστηριῶδες σύμπαν. Ὁ κόσμος μέ τούς ἀναρίθμητους «γαλαξίες» καί τά «νεφελώματα», τούς «ἡλίους», τά «ἄστρα», ἀλλά καί τό πλανητικό σύστημα, στό ὁποῖο ἀνήκει ἡ γῆ, ἡ Σελήνη καί οἱ  γνωστοί μας πλανῆτες συγκεντρώνουν τό μεγάλο ἐνδιαφέρον τοῦ σύγχρονου ἰδίως ἀνθρώπου, πού ζεῖ στή λεγόμενη «ἐποχή τοῦ διαστήματος». Ἐπειδή δέ γιά τό θέμα αὐτό λέγονται καί γράφονται πολλά μερικά ἀπό τά ὁποῖα εἶναι ἀντίθετα καί πρός τή σύγχρονη ἐπιστημονική ἔρευνα θά πρέπει νά προσέξουμε ἰδιαίτερα ὅσα γράφει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στή σημερινή περικοπή γύρω ἀπό τίς βασικές ἀλήθειες τῆς χριστιανικῆς κοσμολογίας.
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ
ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ – Μάρκ. 2, 1-12 (12/3/2017)

Αμαρτία και σωματική υγεία

Την πασίγνωστη περικοπή της θεραπείας του παραλύτου της Καπερναούμ από τον Κύριό μας, διηγείται ο Ευαγγελιστής Μάρκος στο σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα. Οι συγγενείς του αρρώστου, λόγω του πλήθους, είναι αδύνατο να πλησιάσουν τον Χριστό. Γι’ αυτό χαλούν τη σκεπή του οικήματος και τον κατεβάζουν ενώπιον του Θεανθρώπου, δείχνοντας, με τον τρόπο αυτό, τόσο την πίστη εκείνου, όσο και την δική τους στη σωστική Του δύναμη. Και ενώ θα περίμενε κανείς ο Ιησούς να θεραπεύσει απευθείας τον ασθενή, Εκείνος θέτει τα πράγματα σε άλλη βάση και συγχωρεί, καταρχήν, τις αμαρτίες του, γεγονός που εξαγριώνει τους παρευρισκομένους εκπροσώπους της θρησκευτικής ηγεσίας της περιοχής.
ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΜΑΡΤΙΟΥ 2017 – Β΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ

ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ

(Μαρκ. β΄ 1-12) (Εβρ. α΄ 10-14, β΄ 1-3)

Ευχαριστιακές οριζοντιώσεις

«Τέκνον αφέωνταί σοι αι αμαρτίαι σου»

Ζωηφόρα ήταν τα μηνύματα που αντλήσαμε την περασμένη Κυριακή που ήταν αφιερωμένη στο θρίαμβο της Ορθοδοξίας. Σε συνέχεια των ψυχωφελών αυτών μηνυμάτων, η δεύτερη Κυριακή των νηστειών έρχεται με τα ξεχωριστά της αλλά και βαθυστόχαστα νοήματά της να μάς τροφοδοτήσει για να συνεχίσουμε τον αγώνα μας που οδηγεί στη συνάντηση με τον Αναστημένο Χριστό. Μάλιστα για να μάς ενισχύσει στην πορεία μας, η Μητέρα μας Εκκλησία προβάλλει τη μεγάλη μορφή του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, ο οποίος όρθωσε το πνευματικό ανάστημά του απέναντι σε όλους εκείνους που επιχειρούσαν να διασαλεύσουν την αλήθεια της πίστεως και να διαβρώσουν το οικοδόμημα της Εκκλησίας του Χριστού.
Κυριακή 12 Μαρτίου (Β΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ) (Μάρκ. β΄ 1-12)

Συναρπαστικό τό θέαμα πού μᾶς παρουσιάζει η εὐαγγελική μας περικοπή, ἀδελφοί. Ἕνας παράλυτος ἄνδρας πάνω σ᾽ ἕνα κρεβάτι δεμένο μέ σχοινιά κατεβαίνει ἀπό τή στέγη στό δάπεδο τοῦ σπιτοῦ μέσα στό ὁποῖο ὁ Κύριος δίδασκε τά συγκεντρωμένα πλήθη. Ὁ χῶρος ἦταν ἀσφυκτικά γεμάτος καί οἱ ἄνθρωποι, πού τόν μετέφεραν, δέν δίστασαν νά ἀναρριχηθοῦν στή σκεπή τοῦ σπιτιοῦ, νά ἀφαιρέσουν ἕνα τμῆμα της καί ἀπό ἐκεῖ νά κατεβάσουν τόν ἀνήμπορο ἄνθρωπο μπροστά στον Κύριο.
ΚΗΡΥΓΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Β’ ΝΗΣΤΕΙΩΝ 12 ΜΑΡΤΙΟΥ 2017
Η ΑΠΟΣΤΕΓΑΣΗ 

Ο Χριστός, αγαπητοί μου αδελφοί,  βρίσκεται στην Καπερναούμ. Κηρύττει σε ένα σπίτι, στο οποίο επικρατεί συνωστισμός. Ούτε έξω από την πόρτα δεν μπορούσε κάποιος να πλησιάσει, για να Τον ακούσει. Και τότε, τέσσερις άνθρωποι ανοίγουν την στέγη του σπιτιού και κατεβάζουν μπροστά στο Χριστό έναν παραλυτικό ξαπλωμένο σε ένα κρεβάτι. Ο Χριστός θαυμάζει για την πίστη τους, για το πόση δύναμη τους έδωσε, πόση εφευρετικότητα τους έκανε να έχουν, αλλά και πόση βεβαιότητα είχαν στην καρδιά τους ότι ο κόπος τους δεν θα πήγαινε χαμένος, ώστε συγχωρεί αρχικά τις αμαρτίες του παραλυτικού και στη συνέχεια, διαβλέποντας τις αντιδράσεις των γραμματέων του μωσαϊκού νόμου, την σκληροκαρδία και την απιστία τους προς το πρόσωπό Του, θα του δώσει και την σωματική υγεία. Κάνει έτσι όλους τους παραβρισκόμενους να δοξάσουν το Θεό, αναφέροντας ότι τέτοια σημεία δεν είχαν δει ποτέ. 
ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΠΑΛΑΜΑ)

(Μρ. 2, 1-12)

Ἡ Ἐκ­κλη­σί­α ὅ­ρι­σε νὰ ἑ­ορ­τά­ζε­ται σή­με­ρα ὁ ἅ­γι­ος Γρη­γό­ρι­ος ὁ Πα­λα­μᾶς, τοῦ ὁ­ποί­ου ἡ συ­νει­σφο­ρὰ καὶ οἱ ἀ­γῶ­νες ὑ­πὲρ τῆς Ὀρ­θο­δο­ξί­ας ἦ­ταν πο­λὺ με­γά­λοι. Τὸ ἀ­πο­λυ­τί­κι­ό του εἶ­ναι ἐν­δει­κτι­κὸ τῆς ἀ­να­γνώ­ρι­σης τῆς με­γά­λης του πνευ­μα­τι­κό­τη­τας, ἀλ­λὰ καὶ τῶν ἀ­γώ­νων του: «Ὀρ­θο­δο­ξί­ας ὁ φω­στήρ, Ἐκ­κλη­σί­ας τὸ στή­ριγ­μα καὶ δι­δά­σκα­λε, τῶν μο­να­στῶν ἡ καλ­λο­νή, τῶν θε­ο­λό­γων ὑ­πέρ­μα­χος ἀ­προ­σμά­χη­τος».
«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»
Κυριακή Β΄ Νηςτειών. «Γρηγορίου του Παλαμά» (Μαρκ. β΄ 1-12)

12 Μαρτίου 2017

Ήδη φθάσαμε στην δεύτερη Κυριακή των Νηστειών, αγαπητοί μου αδελφοί, και σήμερα η Εκκλησία μας θέλησε να μας θυμίσει μέσα από το πανέμορφο Ευαγγέλιο που ακούσαμε, ένα πολύ γνωστό θαύμα του Κυρίου μας Ιησού που έκανε στην Καπερναούμ σε κάποιον άνθρωπο παραλυτικό. Λέει ο μεγάλος Πατέρας της Εκκλησίας μας, ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος ότι τα θαύματα του Χριστού μας είναι περισσότερα από τις σταγόνες της βροχής. Ένα όμως είναι βέβαιο, ότι το θαύμα που μας περιγράφει το σημερινό Ευαγγέλιο, αδελφοί μου, δεν μοιάζει με κανένα άλλο θαύμα του Χριστού. – Τι κάνει αυτό το θαύμα να ξεχωρίζει; - Ποια είναι η ιδιαιτερότητά του; Ο τρόπος με τον οποίο φέρανε στον Χριστό τον άρρωστο παραλυτικό τέσσερις άνθρωποι.
ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ
Απόστολος: Εβρ. α΄ 10 –β΄ 3
Ευαγγέλιο: Μαρκ. β΄ 1-12
12 Μαρτίου 2017
«Ιδών δε ο Ιησούς την πίστιν αυτών λέγει τω παραλυτικώ τέκνον, αφέωνται σοι αι αμαρτίαι σου» (Μαρκ. β΄ 5)
Η Καπερναούμ, που ήταν μια παραθαλάσσια πόλη της Γαλιλαίας, υπήρξε το σημαντικότερο κέντρο της διδασκαλίας του Κυρίου. Εδώ εγκαταστάθηκε μετά την σύλληψη του Ιωάννου του Προδρόμου, μεταφέροντας στους ανθρώπους το αγαθό μήνυμα της βασιλείας του Θεού με την παράλληλη πρόσκληση για μετάνοια. Από την Καπερναούμ, που κατά τον Ευαγγελιστή Ματθαίο ήταν η «δική του πόλη» (Ματθ. θ΄ 1), πραγματοποιούσε εξορμήσεις εκλέγοντας τους Μαθητές Του, θεραπεύοντας ασθενείς και παράλληλα μεταφέροντας το ελπιδοφόρο μήνυμα της εξόδου του ανθρώπου από τα αδιέξοδα της αμαρτίας.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ»

Ἰδιαίτερη ἐντύπωση κάνει τό ὅτι ὁ Χριστὸς στήν σημερινή Εὐαγγελική Περικοπή θεραπεύοντας τὸν παραλυτικὸ δὲν ἀναφέρεται στὴν πίστη τοῦ ἀρρώστου, ποὺ τελικὰ γίνεται καλά, ἀλλὰ στὴν πίστη ἐκείνων ποὺ τὸν μεταφέρουν.

Στό θαῦμα πού περιγράφεται στό σημερινό Εὐαγγέλιο εἶναι παροῦσα μιά πίστη συλλογική, πού προϋποθέτει συνεργασία, κοινό προγραμματισμό, κοινή ἐνέργεια. Ὅλα αὐτά συνυφαίνονται μέ ἀληθινό ἐνδιαφέρον γιά τόν ἄρρωστο, συνδέονται μέ τόλμη καί ἐφευρετικότητα.
ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ) – 12 ΜΑΡΤΙΟΥ 2017

(Μαρκ. β΄ 1-12)

Στὴ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπή, ἀδελφοί μου, βλέπουμε τὸ Χριστὸ νὰ κηρύττει σ’ ἕνα μεγάλο πλῆθος τοῦ λαοῦ εὐρισκόμενος σὲ κάποιο σπίτι στὴν Καπερναούμ. Καὶ ὁ Ἰησοῦς «ἐλάλει λόγον», ὅταν ἔρχονται τέσσερεις ἄνθρωποι «παραλυτικὸν φέροντες». Ἐπειδή, ὅμως, ἦταν ἀδύνατον νὰ φτάσουν ἐνώπιον τοῦ Χριστοῦ, παίρνουν τὴν παράτολμη ἀπόφαση νὰ ξηλώσουν ἕνα μέρος τῆς σκεπῆς καὶ νὰ κατεβάσουν μὲ σχοινιὰ τὸν παράλυτο, ὁ ὁποῖος βρίσκεται πάνω σ’ ἕνα κρεβάτι, μπροστὰ στὰ πόδια τοῦ Ἰησοῦ γιὰ θεραπεία.

Παρασκευή 10 Μαρτίου 2017

«Χαῖρε, ἀνόρθωσις τῶν ἀνθρώπων»

   Ὅ,τι πολυτιμότερο ἔχει νὰ ἐπιδείξει ἡ ἀνθρωπότητα μέσα στὴν ἱστορία της, ἐντοπίζεται στὸ πρόσωπο «τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας». 
   Ἐξέχουσα καὶ μοναδικὴ ἡ θέση της στὴ ζωὴ τῆς ἁγίας μας Ἐκκλησίας μὲ τὶς πολλὲς καὶ διαφορετικὲς ἑορτές της, μὲ τὶς προσφιλεῖς στοὺς πιστοὺς Ἀκολουθίες της. Μάλιστα στὴν κατανυκτικὴ περίοδο τῆς «Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς» οἱ ἅγιοι Πατέρες ὅρισαν νὰ ψάλλεται ἡ Ἀκολουθία τῶν «Χαιρετισμῶν» γιὰ νὰ στηρίζει τὴν ἐλπίδα τῆς σωτηρίας μας.
''Η ανόρθωσις των ανθρώπων''

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καστορίας κ. Σεραφείμ

Το πρόσωπο της Παναγίας, πολύ περισσότερο δε η διακονία της στο ανερμήνευτο μυστήριο της Σαρκώσεως του Υιού και Λόγου του Θεού, είναι πραγματικά ένα θαύμα.

Πώς ένας Θεός έγινε άνθρωπος στα σπλάχνα μιας γυναικός και πώς μια γυναίκα έφερε το Θεό στην άχραντη γαστέρα της και στη ζεστή αγκαλιά της;

Σάββατο 4 Μαρτίου 2017

ΚΥΡΙΑΚΗ Α΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ)

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΤΑΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΕΩΡΩΝ

«ἀπ’ἄρτι ὄψεσθε τόν οὐρανόν ἀνεῳγότα…» 

Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας σήμερα, ἀδελφοί, καί γιορτάζει τό εἶναι μας, τό βάθος τῆς ὕπαρξής μας. Γιατί αὐτό πού μᾶς χαρακτηρίζει εἶναι τό γεγονός ὅτι εἴμαστε Ἕλληνες καί Ὀρθόδοξοι.
Ὀρθοδοξία, ἀσφαλῶς, δέν εἶναι μόνο οἱ εἰκόνες. Εἶναι ὁ συνολικός πολιτισμός πού πρόσφερε καί προσφέρει στήν οἰκουμένη ὁ ὀρθόδοξος κόσμος: τά δόγματα, τά γραπτά τῶν Πατέρων, τό νέφος τῶν Ἁγίων, παλαιῶν καί συγχρόνων, ἡ ψαλτική, ἡ ναοδομία, τά ψηφιδωτά, οἱ τρόποι τῶν γονιῶν μας ἀκόμη καί ἡ ταπεινή ἀγάπη τῆς γιαγιᾶς μας. Εἶναι τό πιό ἀκριβό ἄνθος πού παρήγαγε ἡ ἀνθρωπότητα σάν ἀπάντηση στήν ἀπίστευτη δωρεά τῆς ἐνανθρώπισης τοῦ Θεοῦ. Ἀφοῦ ὁ Θεὀς εἶναι τόσο ταπεινός καί ἀγαπητικός, οἱ Ἅγιοί μας ἀλλά καί οἱ καθημερινοί ὀρθόδοξοι ἄνθρωποι ἀνταπέδωσαν ἕνα ἴδιο πρότυπο: τοῦ ταπεινοῦ ἀνθρώπου πού ὁδεύει στήν θέωση, τήν πορεία ἀπό τό κατ’εἰκόνα στό καθ’ὁμοίωση.
Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ

Εὐαγγέλιον Κυριακῆς τῆς Ὀρθοδοξίας (Α΄ Νηστειῶν, Ἰω. α΄ 44-52)

«Ραββί, σὺ εἶ ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ»

Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας σήμερα, γιορτάζουμε τὸν θρίαμβο τῆς Ὀρθοδοξίας ἐνάν­τια σὲ ὅλους τοὺς ἐχθρούς της, διῶκτες καὶ αἱρετικούς. Στὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα ἀκούσαμε τὴν ὁμολογία τοῦ Ναθαναήλ: «Ραββί, σὺ εἶ ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ»· Διδάσκαλε, Ἐσὺ εἶσαι ὁ ἐνανθρωπήσας Υἱὸς τοῦ Θεοῦ. Ἡ ὁμολογία ὅμως αὐτὴ εἶναι ὁμολογία ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων. Σ᾿ αὐτὴ τὴν ὁμολογία ἔγκειται τὸ μεγαλεῖο τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἂς δοῦμε σήμερα πολὺ σύντομα δύο μόνο πτυχὲς τοῦ μεγαλείου της: ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία ἔχει τὴ μοναδικὴ ἀλήθεια καὶ ὅτι ἡ δύναμή της εἶναι ἀκατάλυτη.

1. Κατέχει τὴ μοναδικὴ ἀλήθεια
Τὸ μαρτυρικὸ φρόνημα τῶν Χριστιανῶν

Ἀπόστολος Κυριακῆς 5/3/2017, τῆς Ὀρθοδοξίας (Α΄ Νηστειῶν, Ἑβρ. ια΄ 24-26, 32-40)

«Οὗτοι πάντες μαρτυρηθέντες διὰ τῆς πίστεως οὐκ ἐκομίσαντο τὴν ἐπαγγελίαν»

Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας σήμερα. Ἡ­­­μέρα ἀφιερωμένη στὸν θρίαμβο τῆς Πίστεως. Ἡμέρα τιμῆς πρὸς τὴν ἁγία μας Ἐκκλησία, ἡ ὁποία αἰῶνες τώρα πολεμεῖται ἀλλὰ πάντοτε νικᾶ. Ἡμέρα πανηγυρική, κατὰ τὴν ὁποία ἰδιαιτέρως θυμόμαστε τὴν ἀναστήλωση τῶν ἁγίων εἰκόνων τὸ 843 μ.Χ. καὶ τὴν ὁριστικὴ νίκη τῆς Ὀρθοδοξίας ἐναντίον τῶν αἱ­ρε­τικῶν εἰκονομάχων.
Μέσα στὸ πνεῦμα τῆς ἡμέρας αὐτῆς τὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα ἀπὸ τὴν πρὸς Ἑβραίους ἐπιστολὴ μᾶς παρουσιάζει τὰ ἡρωικὰ κατορθώματα ­ἁγίων ἀνδρῶν τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, οἱ ὁ­­­ποῖοι «μαρτυρηθέντες διὰ τῆς πίστεως οὐκ ἐκομίσαντο τὴν ἐπαγγελίαν», δηλαδή, ἔλαβαν μὲν ἐγκωμιαστικὴ μαρτυρία γιὰ τὴν πίστη τους, περιμένουν ὅμως τὴν πλήρη καὶ αἰώνια ἀνταμοιβή τους μαζὶ μὲ ὅλους ἐμᾶς τοὺς πιστοὺς ποὺ θὰ τοὺς μιμηθοῦμε. 
Πῶς ὅμως θὰ τοὺς μιμηθοῦμε; Θὰ τοὺς μιμηθοῦμε δείχνοντας ἀκλόνητη πίστη καὶ ἔχοντας θερμὸ πόθο γιὰ τὴν αἰώνια ζωή.

1. Ἀκλόνητη πίστη
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ
ΚΥΡΙΑΚΗ Α΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ) – Ιωάν. 1, 44-52
(5/3/2017)

Ορθοδοξία και Ελληνισμός

Κατά τη σημερινή πρώτη Κυριακή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, αγαπητοί μου, προβάλλεται ιδιαιτέρως το ιδεώδες της Ορθοδόξου πίστεως, η οποία συνιστά την αυθεντικότερη και γνησιότερη έκφραση της Χριστιανικής Εκκλησίας στη διάρκεια της ιστορίας. Γι’ αυτό και η σημερινή ημέρα ονομάζεται «Κυριακή της Ορθοδοξίας» και στη Θεία Λειτουργία μνημονεύουμε τα ονόματα εκείνων των προσωπικοτήτων που αγωνίστηκαν και εργάστηκαν για την απελευθέρωση, εδραίωση και αποκάθαρσή της από τις αιρετικές προσμίξεις και αλλοιώσεις μέσα στους αιώνες.
Κυριακή Α’ Νηστειῶν (Τῆς Ὀρθοδοξίας)
π. Λεωνίδας Στ. Ἀμοργιανός
ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ, Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΜΑΣ
Σήμερα Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας ὅπου ὑπάρχει ἐκκλησία Ὀρθόδοξη, χτυπᾶ εὐφρόσυνα τίς καμπάνες της γιά νά διαλαλήσει στά πέρατα τῆς γῆς ὅτι νίκησε ἡ πίστη τῶν Ὀρθοδόξων. 

Ποιά εἶναι ἡ αἰτία τῆς μεγάλης αὐτῆς χαρᾶς;  Ἡ Ὀρθοδοξία μας, μιά βασίλισσα τιμημένη, μέ κορόνα καί στέμμα ἔπεσε στή μάχη, ἐχθροί πολλοί τήν πολέμησαν. Βάλθηκαν νά τήν ἐξοντώσουν. Ἔδωσε ἀγώνα σκληρό, πολύ σκληρό, μάτωσε ἀλλά βγῆκε νικήτρια. 
Ἡ γιορτή τῆς Ὀρθοδοξίας ἔχει παλιά ἱστορία πάνω ἀπό χίλια χρόνια.
Κυριακή 5 Μαρτίου 2017

Κυριακή Α΄ Νηστειῶν - Ὀρθοδοξίας

(Πρός Ἑβραίους ια΄, 24-26, 32-40)

Στήν περιπέτεια τῆς ἱεραποστολῆς.

            Τήν σημερινή « Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας» ἡ Ἐκκλησία μας τήν ἔχει ἀφιερώσει στήν ἐξωτερική ἱεραποστολή. Στούς ἀδερφούς μας, ἐκείνους πού ἀπαρνήθηκαν τούς θησαυρούς καί τήν καλοπέραση τοῦ κόσμου καί ἀφιερώθηκαν στή μεγάλη περιπέτεια τῆς διαδόσεως τοῦ Εὐαγγελίου στίς εἰδωλολατρικές περιοχές τῆς γῆς. Ἄξιοι  μαθητές τοῦ Χριστοῦ καί γνήσιοι  μιμητές τῶν Ἀπόστολων οἱ ἱεραπόστολοι τῆς Ἐκκλησίας μας συνέχισαν καί συνεχίζουν τό φωτιστικό καί λυτρωτικό ἔργο τοῦ πρώτου καί μοναδικοῦ ἱεραπόστολου, τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ! Ἄς τούς πλησιάσουμε σήμερα περισσότερο.
ΚΥΡΙΑΚΗ Α΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ)
Απόστολος: Εβρ. ια΄ 24-26, 32-40
Ευαγγέλιο: Ιω. α΄ 44-52
5 Μαρτίου 2017
Κυριακή της Ορθοδοξίας σήμερα και γιορτάζουμε την αναστήλωση των ιερών εικόνων με την απόφαση της Έβδομης Οικουμενικής συνόδου το 787. Ποιο είναι όμως το κεντρικό μήνυμα της εορτής; Το θεολογικό νόημα της; Πολλές σελίδες έχουν γραφτεί για την κρίση της εικονομαχίας που βασάνισε το Βυζάντιο για σχεδόν ενάμιση αιώνα. Κάποιοι ιστορικοί εστίασαν την προσοχή τους στις πολιτιστικές και οικονομικές αφορμές. Άλλοι υποστήριξαν πως η όλη διαμάχη ήταν μια υπόθεση που αφορούσε την εξωτερική, τυπική και τελετουργική λατρεία:
«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»
Κυριακή Α΄ Νηστειών. «Της Ορθοδοξίας» (Ιωαν. α΄ 44-52)
5 Μαρτίου 2017

Είναι γεγονός, αγαπητοί μου αδελφοί, πως με τη βοήθεια του καλού μας Θεού αξιωνόμαστε για ακόμα μία φορά στη ζωή μας, να βρισκόμαστε στην αρχή της σπουδαιότερης και ποιο ξεχωριστής περιόδου του εκκλησιαστικού έτους που είναι η Αγία και μεγάλη Τεσσαρακοστή. Και λέω, ότι είναι η σπουδαιότερη και ποιο ξεχωριστή περίοδος όχι τυχαία, αλλά γιατί η Μεγάλη Τεσσαρακοστή είναι ο καιρός, είναι η περίοδος που θα ξανά δώσει σε όλους μας, εάν βέβαια το θελήσουμε, μια μοναδική ευκαιρία. Την ευκαιρία, να ξανά μπούμε στην διαδικασία να εξερευνήσουμε τους εαυτούς μας με στόχο να επιστρέψουμε στη σχέση μας με το Θεό και να ξανά ζωντανέψει στην ψυχή μας η ελπίδα της Αναστάσεως. Πόσο σημαντικές ακούγονται όλες αυτές οι αλήθειες. Να εξερευνήσουμε τους εαυτούς μας, να επιστρέψουμε στη σχέση μας με τον Θεό, να ζωντανέψουμε στις ψυχές μας την ελπίδα της Αναστάσεως. Πνευματικές προκλήσεις και ευκαιρίες που η αξιοποίησή τους αποτελεί ανάγκη της ψυχής μας.
ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΜΑΡΤΙΟΥ 2017 – Α΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ
ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

(Ιω. α΄ 44-52) (Εβρ. ια΄ 24-26, 32-40)

Το μεγαλείο της Ορθοδοξίας

«Την άχραντον εικόνα σου»

Όπως γνωρίζουμε, κάθε Κυριακή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής ανοίγει μπροστά μας δύο θέματα στα οποία ο πιστός καλείται να εντρυφήσει και να αντλήσει πλούσια πνευματικά εφόδια. Έτσι και την πρώτη Κυριακή των νηστειών η Εκκλησία μας πανηγυρίζει τον θρίαμβο της Ορθοδοξίας.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

(Ἰω. 1, 44-52)

Πρὶν ἀπὸ δώδεκα αἰῶνες, στὶς 11 Μαρ­τί­ου 843 -τὴν πρώ­τη Κυ­ρι­α­κὴ τῆς Μ. Τεσ­σα­ρα­κο­στῆς ἐ­κεί­νου τοῦ ἔ­τους- ἐ­πὶ Πα­τρι­άρ­χου Με­θο­δί­ου καὶ Αὐ­το­κρά­τει­ρας Θε­ο­δώ­ρας, μί­α σύ­νο­δος στὴν Κωνσταντινούπολη «ἀ­να­στή­λω­σε», δηλαδὴ ἀ­νάρ­τη­σε καὶ πά­λι στοὺς στύ­λους τῶν να­ῶν, τὶς ἅ­γι­ες εἰ­κό­νες, δί­νον­τας ἔ­τσι τέ­λος στὴν ἀ­να­στά­τω­ση ποὺ προ­κά­λε­σε στὴν Αὐ­το­κρα­το­ρί­α ἡ αἵ­ρε­ση τῆς εἰ­κο­νο­μα­χί­ας (726 - 843).
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «ΕΡΧΟΥ ΚΑΙ ΙΔΕ»

Τήν γνωριμία τοῦ Χριστοῦ μέ τούς πρώτους μαθητές του μᾶς διηγεῖται ὁ εὐαγγελιστής Ἰωάννης σήμερα τήν πρώτη Κυριακή τῶν Νηστειῶν, ἀναφερόμενος στή συνάντηση τοῦ Ναθαναήλ μέ τόν Χριστό μέσῳ τοῦ Φιλίππου. Πρόκειται ἄλλωστε γιά τή μοναδική σκηνή πού γνωρίζουμε ἀπό τή ζωή τοῦ μαθητῆ αὐτοῦ. Χαρούμενος ὁ Φίλιππος γιατί ἀνακάλυψε στό πρόσωπο τοῦ  Ἰησοῦ τόν Μεσσία, γιά τόν ὁποῖο χρόνια τώρα διάβαζε στήν Π. Διαθήκη, σπεύδει νά μοιρασθεῖ τήν χαρά καί τήν συγκίνηση τοῦ εὑρήματός του μέ τόν φίλο του Ναθαναήλ.  Αὐτός ὅμως μέ σκεπτικισμό καί ἀμφιβολία ἀντιμετωπίζει τόν ἐνθουσιασμό τοῦ Φιλίππου, λέγοντας «ἐκ Ναζαρέτ δύναταί τι ἀγαθόν εἶναι;», δηλαδή ἀπό τήν ἄσημη καί μικρή αὐτή πόλη εἶναι δυνατό νά κατάγεται ὁ Μεσσίας μας;
ΚΥΡΙΑΚΗ A΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ) – 5 ΜΑΡΤΙΟΥ 2017

ΚΥΡΙΑΚΗ A΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ

(τῆς Ὀρθοδοξίας)

(Ἰω. α΄ 44-52)

Πρώτη Κυριακή τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς ἡ σημερινή, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, ἀφιερωμένη στὴ νίκη καὶ τὸ θρίαμβο τῆς Ὀρθοδοξίας κατὰ τῶν αἱρέσεων. Ἡ εἰκονομαχία, ποὺ ταλαιπώρησε τὴν Ἐκκλησία γιὰ 120 περίπου χρόνια, τὸν 8ο καὶ 9ο αἰώνα, ἦταν ὁ πόλεμος ποὺ ἄνοιξαν κάποιοι ἐναντίον τῶν ἁγίων εἰκόνων. Ὑποστήριζαν πὼς δὲν πρέπει νὰ ἔχουμε τὶς εἰκόνες στὴν Ἐκκλησία καὶ νὰ τὶς προσκυνοῦμε γιατί, ἔλεγαν, αὐτὸ εἶναι εἰδωλολατρία καί τὶς ἀπομάκρυναν ἀπὸ τοὺς ναούς, τὶς ἔκαιγαν καὶ μαζὶ δίωκαν τοὺς ὀρθοδόξους.
Κυριακή 5 Μαρτίου (Α΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ) (Ἰωάν. α΄ 44-52)

Στή σημερινή εὐαγγελική περικοπή, ἀδελφοί, ὁ  Κύριος κάνει τήν κλήση στούς πρώτους μαθητές Του. Ἔχει ἤδη γνωρίσει τόν Ἀνδρέα καί τόν Πέτρο καί τώρα ἀπευθύνεται πρός τό Φίλιππο καί τοῦ λέει:- Ἀκολούθησέ με. Φλογερή ψυχή ὁ Φίλιππος τρέχει ἀμέσως καί βρίσκει τό φίλο του Ναθαναήλ καί τοῦ λέει: -Βρήκαμε Αὐτόν, γιά τόν ὁποῖο ἔγραψε ὁ Μωυσῆς στό Νόμο καί προφήτευσαν οἱ Προφῆτες, τό Μεσσία! Εἶναι ὁ Ἰησοῦς, ὁ «υἱός» τοῦ Ἰωσήφ ἀπό τή Ναζαρέτ. -Ἀπό τή Ναζαρέτ; Ἀπορεῖ ὁ Ναθαναήλ. Ἀλλά εἶναι δυνατόν νά βγεῖ τίποτε καλό ἀπό αὐτό τό κακόφημο καί ἀσήμαντο χωριό; «Ἔρχου καί ἴδε»! Ἔλα καί θά δεῖς, ἀπαντάει αὐθόρμητα καί ζωηρά ὁ ἐνθουσιώδης Φίλιππος, παρακινώντας τό φίλο του νά ἀποβάλει τίς προκαταλήψεις καί νά ἔλθει νά διαπιστώσει μέ τά ἴδια του τά μάτια τή μεγάλη αὐτή ευλογία.