Συνοδοιπόρος στὶς θλίψεις

Άπόστολος Κυριακῆς 19 Μαρτίου, Γ΄ Νηστειῶν, Σταυροπροσκυνήσεως (Ἑβρ. δ΄ 14 - ε΄ 6)

«Οὐ γὰρ ἔχομεν ἀρχιερέα μὴ δυνάμενον συμπαθῆσαι ταῖς ἀσθενείαις ἡμῶν, πεπειρασμένον δὲ κατὰ πάντα καθ’ ὁμοιότητα χωρὶς ἁμαρτίας»

Κυριακὴ τῆς Σταυροπροσκυνήσεως σήμερα καὶ ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία προβάλλει ἐνώπιόν μας τὸν Τίμιο Σταυρὸ τοῦ Κυρίου καὶ μᾶς καλεῖ νὰ Τὸν προσ­κυνήσουμε γιὰ νὰ λάβουμε χάρη καὶ δύναμη, ἀλλὰ καὶ νὰ ἐμβαθύνουμε στὸ μυστήριο ποὺ κρύβει.

Ἀλήθεια πόση ἐνίσχυση καὶ παρηγοριὰ μᾶς χαρίζει ὁ ἐσταυρωμένος Κύριος! Αὐτὸς εἶναι ὁ συνοδοιπόρος σὲ κάθε θλίψη καὶ δοκιμασία μας, διότι μόνο Αὐ­τὸς μᾶς καταλαβαίνει σὲ τέλειο ­βαθμό, συμπάσχει μαζί μας καὶ μᾶς ἀνοίγει τὸν δρόμο γιὰ τὴ λύτρωση καὶ τὴ ­σωτη­ρία. Αὐτὴν ἀκριβῶς τὴν ἀλήθεια μᾶς ὑπενθυμίζει τὸ σημερινὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνω­σμα, τὸ ὁποῖο ἀναφερόμενο στὸν Κύριο Ἰησοῦ ὡς τὸν αἰώνιο Ἀρχιερέα λέ­γει:

«Οὐ γὰρ ἔχομεν ἀρχιερέα μὴ δυ­νάμενον συμπαθῆσαι ταῖς ἀσθενείαις ἡ­­­­μῶν, πεπειρασμένον δὲ κατὰ πάντα καθ’ ὁμοιότητα χωρὶς ἁμαρτίας». Δηλαδή, δὲν ἔχουμε ἀρ­χιερέα ποὺ νὰ μὴν μπορεῖ νὰ δείξει συμ­πάθεια στὶς ἀσθένειες καὶ τὶς ἀδυναμίες μας‧ ἀλλὰ ἔχουμε ἀρχιερέα ὁ ὁποῖος ἔχει ἀντιμετωπίσει πειρασμοὺς μ’ ὅλους τοὺς τρόπους τοὺς ὁποίους εἶναι δυνατὸν νὰ δοκιμασθεῖ ἡ ἀνθρώπινη φύση, ἐξ ὁλοκλήρου ὅμοια μ’ ἐμᾶς, χωρὶς ὅμως νὰ ὑποπέσει σὲ καμία ἁμαρτία.

Ἂς δοῦμε λοιπὸν πῶς ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς γίνεται συνοδοιπόρος στὶς θλίψεις καὶ τὶς δοκιμασίες μας.

1. Ἔχει πείρα τῶν θλίψεών μας

Ἐκεῖνο ποὺ πρωτίστως συγκινεῖ τὴν ψυχή μας καὶ μᾶς κάνει νὰ αἰσθανόμαστε τὸν Κύριο συνοδοιπόρο στοὺς πόνους καὶ τὶς ἀγωνίες μας, εἶναι τὸ γεγονὸς ὅτι καὶ ὁ Ἴδιος γεύθηκε τὸ πικρὸ ποτήριο τῶν πειρασμῶν καὶ τῶν θλίψεων καὶ μάλιστα στὸν μεγαλύτερο βαθμὸ ποὺ θὰ μποροῦσε κανεὶς ποτὲ νὰ δοκιμάσει. Ἔτσι ὥστε «ἐν ᾧ πέπονθεν αὐτὸς πειρασθείς, δύναται τοῖς πειραζομένοις βοηθῆσαι» (Ἑβρ. β΄ 18). Καθὼς δηλαδὴ δοκίμασε ὁ Ἴδιος πειρασμούς, μὲ πολλὴ συμπάθεια θὰ βοηθήσει κι ἐκείνους ποὺ πειράζονται καὶ δοκιμάζονται. 

Πράγματι ὅλη ἡ πορεία τῆς ­ἐπιγείου ζωῆς τοῦ Κυρίου, ἀπὸ τὴ Βηθλεὲμ μέχρι καὶ τὸν Γολγοθᾶ, ἦταν ­γεμάτη ἀ­­­πὸ θλίψεις καὶ ­δοκιμασίες. ­Ἔζησε ­φτωχός, ἄστεγος, μετανάστης, ­πρόσφυ­γας... Ἀν­­­­­τιμετώπισε τοὺς ­πειρασμοὺς τοῦ δια­­­­βόλου, δοκίμασε ­ἀμέτρητους ­κό­­­­­πους καὶ στερήσεις ἀλλὰ καὶ ­πόνους ὀδυ­νηρούς. Δέχθηκε βαριὰ ­πλήγματα ἀκόμη κι ἀπὸ τοὺς στενότερους ­φίλους καὶ συν­εργάτες του: τὴν ­ἄρνηση τοῦ Πέτρου, τὴν προδοσία τοῦ ­Ἰούδα, τὴν ἐγκατάλειψη τῶν μαθητῶν του. ­Ὑ­­­­πέμεινε διωγμούς, ἐμπαιγμούς, ὕβρεις, συ­κοφαν­τί­ες. Τὸν συνέλαβαν καὶ Τὸν καταδίκασαν, καὶ τελικὰ ἔφθασε στὸ ἀποκορύφωμα ὅλων τῶν θλίψεων: τὸν Σταυρὸ καὶ τὸν θάνατο. 

Κανεὶς ποτὲ δὲν πόνεσε καὶ δὲν ὑπέφερε τόσο πολύ ὅσο ὁ ­ἀναμάρτητος Κύ­­­ριος ἐπάνω στὸν Σταυρὸ. Ἂς μὴν ἀ­­­­­πελπιζόμαστε λοιπόν, ὅταν καλούμαστε κι ἐμεῖς νὰ σηκώσουμε τὸν δι­κό μας σταυρό. Ἂς ­ἀναθέτουμε ὅλες τὶς δυσ­κολίες καὶ τὰ προ­βλήματά μας στὸν ἐσταυρωμένο Κύριο. Ἐ­­­κεῖνος ποὺ ­δοκίμασε τὸν πόνο σὲ ὅλο του τό βάθος καὶ τήν ἔκταση, ὁ­­­πωσδήποτε μᾶς καταλαβαίνει. Μᾶς καταλαβαίνει, ἀφοῦ Αὐ­τὸς σήκωσε πάνω στὸ Σταυρὸ τὸ βάρος τῶν ἁμαρτιῶν ὅλων τῶν ἀνθρώπων!

2. Μᾶς ἐνισχύει μὲ τὴ Χάρη του

Δὲν εἶναι ὅμως μόνο τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ Κύριος μᾶς καταλαβαίνει καὶ συμπάσχει στοὺς πειρασμοὺς καὶ στὶς δοκιμασίες μας. Ὑπάρχει καὶ κάτι ἀκόμη πιὸ σημαντικό: τὸ ὅτι Ἐκεῖνος μᾶς δίνει πλούσια τὴ Χάρη καὶ τὴ δύναμη γιὰ νὰ ξεπεράσουμε τὶς ἀδυναμίες καὶ τὶς θλίψεις μας. Ὁ ἀπόστολος Παῦλος μᾶς διαβεβαιώνει: «Πιστὸς ὁ Θεός, ὃς οὐκ ἐάσει ὑμᾶς πειρασθῆναι ὑπὲρ ὃ δύνασθε, ἀλλὰ ποιήσει σὺν τῷ πειρασμῷ καὶ τὴν ἔκβασιν τοῦ δύνασθαι ὑμᾶς ὑπενεγκεῖν» (Α΄ Κορ. ι΄ 13). Δηλαδή, εἶναι ἀξιόπιστος ὁ Θεὸς καὶ σύμφωνα μὲ τὶς ὑποσχέσεις του δὲν θὰ σᾶς ἀ­­φήσει νὰ πειρασθεῖτε παραπά­νω ἀπὸ τὴ δύναμή σας, ἀλλὰ μαζὶ μὲ τὸν πειρασμὸ θὰ φέρει καὶ τὸ τέλος του, ὥ­στε νὰ μπορεῖτε νὰ τὸν ἀντέξετε. 

Πραγματικά, σὲ κανέναν ἄλλον δὲν εἶ­ναι τόσο κοντὰ ὁ ­Κύριος ὅσο στὸν χριστιανὸ ποὺ ­ὑπομονετικὰ ­βα­­στάζει τὸν ­σταυ­ρό του: «Μετ’ αὐτοῦ εἰμι ἐν ­θλίψει» (Ψαλμ. 90, 15). Στὴ ­θλίψη καὶ στὸν πόνο του εἶ­­μαι μαζί του, μᾶς βεβαιώνει ἐ­­­παν­α­λαμβά­νον­τας λό­για τοῦ θεοπνεύστου Ψαλμωδοῦ του. Εἶμαι μαζὶ μὲ τὸν κάθε πιστό, ποὺ σηκώνει τὸ σταυρό του στὴ ζωή του. 

❁ ❁ ❁

Τὶς ἡμέρες αὐτὲς διερχόμαστε περίοδο ἀ­­­­­­γώνα πνευματικοῦ, ἐ­­φόσον ἤδη ­διανύουμε τὴν Ἁγία καὶ Μεγάλη Τεσ­σαρακοστή, ἀλλὰ καὶ ἀγώνα γιὰ τὴν ἐπιβίωσή μας, ἀφοῦ ὅλοι μας σὲ μικρότερο ἢ μεγαλύτερο βαθμὸ ὑφιστάμεθα τὶς ὀδυνηρὲς συνέπειες ἀπὸ τὴν οἰκονομικὴ κρίση ποὺ μαστίζει τὴ χώρα μας. 

Σὲ μιὰ τέτοια κρίσιμη περίοδο δὲν ὑ­­­πάρχει τίποτε πιὸ ἐνισχυτικὸ καὶ παρήγορο ἀπὸ αὐτὸ ποὺ προβάλλει σήμερα ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία: τὸν Τίμιο Σταυρό στολισμένο μὲ ἀνοιξιάτικα λουλούδια, γιὰ νὰ μὴν ξεχνοῦμε ὅτι, ὅπως μετὰ τὸν χειμώνα ἔρχεται ἡ ἄνοιξη, ἔτσι καὶ μετὰ τὸν Σταυρὸ ἀκολουθεῖ πάντα ἡ Ἀνάσταση!

ΠΗΓΗ