ΜΗΝΥΜΑ

ΓΙΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΥΡΙΑΚΩΝ, ΕΟΡΤΩΝ ΚΑΙ ΑΓΙΩΝ ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΕΤΙΚΕΤΕΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Σάββατο 30 Δεκεμβρίου 2017

Κυριακή προ των Φώτων: Ερμηνεία Αποστολικού αναγνώσματος 
(Συμεών Κούτσας, Μητροπολίτης Ν. Σμύρνης)

(Β΄ προς Τιμόθεον 4, 5-8)

«Τέκνον Τιμόθεε, νήφε εν πάσι, κακοπάθησον, έργον ποίησον ευαγγελιστού, την διακονίαν σου πληροφόρησον. Εγώ γαρ ήδη σπένδομαι, και ο καιρός της εμής αναλύσεως εφέστηκε. Τον αγώνα τον καλόν ηγώνισμαι, τον δρόμον τετέλεκα, την πίστιν τετήρηκα· λοιπόν απόκειταί μοι ο της δικαιοσύνης στέφανος, όν αποδώσει μοι ο Κύριος εν εκείνη τη ημέρα, ο δίκαιος κριτής, ου μόνον δε εμοί, αλλά και πάσι τοις ηγαπηκόσι την επιφάνειαν αυτού».

«Παιδί μου Τιμόθεε, πρόσεχε άγρυπνα σε όλα. Κακοπάθησε, κάνε έργο ευαγγελιστή, εκπλήρωσε τη διακονία που σου ανατέθηκε. Όσο για μένα, ήρθε η ώρα να χύσω το αίμα μου σπονδή στον Θεό, κι έφτασε ο καιρός ν’ αναχωρήσω από τον κόσμο.
Κυριακή μετά τήν Χριστοῦ Γέννησιν
καί πρό τῶν Φώτων
(Μρ. 1, 1 – 8)
31 Δεκεμβρίου 2017
«...ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν Κυρίου, εὐθείας ποιεῖτε τὰς τρίβους αὐτοῦ»
Τά Χριστούγεννα πέρασαν γιά τούς πολλούς. Οἱ ἑορτές συνεχίζονται μέ τήν ἀναμονή τῆς Πρωτοχρονιᾶς καί τῶν Φώτων. Τό κλίμα λαμπερό, τά σπίτια φωτισμένα καί στολισμένα, τά τραπέζια μας γεμάτα, ὅσο τό ἐπιτρέπουν οἱ συνθῆκες, οἱ καρδιές μας γιορτινές. Μιά γλυκιά θαλπωρή πλανιέται παντοῦ σάν μιά ἀόρατη εὐλογία τῶν ἡμερῶν. Μία νωχελική ραστώνη γιά τούς μαθητές, πού ἀπολαμβάνουν τίς χειμερινές τους διακοπές, ἀλλά καί γιά τούς ἐνήλικες, πού ξεκουράζονται στίς ἀλλεπάλληλες ἀργίες τοῦ Ἁγίου Δωδεκαημέρου. Ἡ ζωή ξεφυλλίζει τίς σελίδες τοῦ χρόνου καί κυλάει στό ἀέναο ποτάμι του, ἀφήνοντας πίσω τά σημάδια τῆς πορείας μας, τά κατορθώματα ἀλλά
καί τίς πληγές μας.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ

(Μρ. 1, 1-8)

Ὁ Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος, ὁ οἰκήτορας τῆς ἐρήμου, ὁ ἄγγελος τοῦ Θεοῦ, ἀπετέλεσε Ἀπόστολο πρὸ τῶν Ἀποστόλων. Ἕνας τόσο μεγάλος Βασιλέας, ὅπως ὁ Χριστός, τοιοῦτον στρατιώτη ἔπρεπε νὰ ἔχει καὶ ἕνα τόσο μεγάλο Προφήτη ὁ μέγιστος Ἀρχιερέας. Ἂς κατανοήσουμε ὁποῖο καὶ πόσο μεγάλο μυστήριο ἔχουμε ἐνώπιόν μας: ἐπειδὴ ἦταν ἀνάρμοστο, ἐνῶ παρευρίσκεται ὁ νυμφαγωγός, νὰ ἀπουσιάζει ὁ νυμφίος, καὶ ἐνῶ ἡ φωνὴ ἀναβοᾶ, νὰ μὴν ἀκούεται ὁ Λόγος, ὁ Θεὸς οἰκονόμησε τὰ πράγματα κατὰ τὸν ἑξῆς τρόπο: παραμένει στὴν ἀφάνεια ὁ Ἰωάννης ἀπὸ τὴ βρεφικὴ ἀκόμη ἡλικία, ζῶντας ὡς «λύχνος ὑπὸ τὸν μόδιον» μέσα στὴν ἔρημο.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ – 31 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2017

Μρκ. α΄, 1-8

Ἀποκαλυπτική φαίνεται στό βάθος, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ἡ σημερινή εὐαγγελική περικοπή. Τό περιεχόμενό της, οἱ ἀλήθειες καί ὁ τρόπος, μέ τόν ὁποῖο αὐτές ἐκφράζονται, μᾶς ὁδηγοῦν στόν ἴδιο τό Θεό. Αὐτός εἶναι στήν πραγματικότητα ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος δρᾶ καί ἐνεργεῖ.

Ὁ Εὐαγγελιστής Μάρκος, ὅταν γράφει «ἀρχή τοῦ Εὐαγγελίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ», θέλει νά φανερώσει τό σχέδιο τῆς οἰκονομίας τοῦ Θεοῦ, τό ὁποῖον ἔγινε γνωστό διά τῶν προφητειῶν. Αὐτές οἱ προφητεῖες ἐκπληρώνονται στό πρόσωπο τοῦ Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου, ὁ ὁποῖος κλείνει τήν παλαιά ἐποχή καί στέκεται στήν ἀρχή τῆς νέας ἐποχῆς τοῦ Μεσσία.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ
Απόστολος: Β΄Τιμ. δ΄ 5-8
Ευαγγέλιο: Μάρκ. α΄1-8
31 Δεκεμβρίου 2017
«Αρχή του Ευαγγελίου Ιησού Χριστού, Υιού του Θεόυ» (Μαρκ. α΄1)
Μέσα από τον πρώτο κι όλας στίχο, ο Ευαγγελιστής Μάρκος μας εισάγει στην εξιστόρηση της παρουσίας, της ζωής και της διδασκαλίας του Ιησού Χριστού, ο οποίος είναι Υιός του Θεού και ο Σωτήρας του κόσμου. Είναι δε ιδιαίτερα συμβολική η σημερινή μέρα που σηματοδοτεί την λήξη μιας περιόδου και προαναγγέλει την έναρξη μιας νέας περιόδου. Έτσι και το σημερινό Ευαγγέλιο καθορίζει την λήξη της περιόδου της Παλαιάς Διαθήκης και την έναρξη της εποχής της Καινής Διαθήκης με αγγελιοφόρο τον Ιωάννη τον Βαπτιστή.
Κυριακή  31 Δεκεμβρίου 2017 (ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ)

(Μάρκ. α’ 1- 8)

Κυριακή πρό τῶν Φώτων σήμερα μέ τή μορφή τοῦ ἁγίου Ἰωάννη τοῦ Βαπτιστοῦ νά δεσπόζει στήν Ἐκκλησία μας. Αὐτόν μᾶς παρουσιάζει τό ἱερό Εὐαγγέλιο, τόν μέγιστο Πρόδρομο, τόν μεγαλύτερο τῶν προφητῶν, τόν ἁγιότερο τῆς Π. Διαθήκης. Τό δήλωσε ὁ Χριστός: «οὐκ ἐγήγερται ἐν γεννητοῖς γυναικῶν μείζων Ἰωάννου τοῦ βαπτιστοῦ». Μεγίστη δόξα καί τιμή γιά τόν Πρόδρομο. Αὐτήν τή δόξα καί τιμή πρός τόν ἅγιο Ἰωάννη τή συνεχίζει ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία. Πολλές γιορτές  καί πολλούς ναούς ἔχει στή μνήμη του. Μετά τήν Παναγία μας δεύτερο τόν μνημονεύει, καί ἐπικαλεῖται τίς ἱκεσίες του κατά τίς ἱερές ἀκολουθίες της. Στό τέμπλο κάθε ναοῦ μετά τήν ἁγία εἰκόνα τοῦ Κυρίου, ἔχει τή δική του εἰκόνα. Καί κάθε Τρίτη τόν γιορτάζει καί τοῦ ψάλλει ὕμνους καί ἐγκώμια. Τοῦ ἀξίζουν ὅλα αὐτά «τοῦ τιμίου, ἐνδόξου, προφήτου, Προδρόμου καί βαπτιστοῦ Ἰωάννου». Τοῦ ἀξίζει ἡ τιμή καί ἡ δόξα ἀπό τόν Κύριο, πού τόν ἀνέδειξε προφήτη του, πρόδρομο καί βαπτιστή του. Τοῦ ἀξίζει καί ὅλη ἡ δόξα καί τιμή ἀπό τήν ἁγία Ἐκκλησία μας. Γιατί;
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ»

Τό σημερινό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα ἀπό τήν ἀρχή τοῦ κατά Μάρκον εὐαγγελίου μᾶς παρουσιάζει τή ζωή καί τή φωνή τοῦ «βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ» Ἰωάννου τοῦ Βαπτιστοῦ. Ἡ φωνή αὐτή προαγγέλλει τόν Μεσσία.
«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Κυριακή 31 Δεκεμβρίου2017

Κυριακή προ των Φώτων

(Μάρκου α΄1-8)

Η σημερινή ευαγγελική περικοπή μας τοποθετεί χρονικά 30 χρόνια μετά την γέννηση του Ιησού Χριστού. Είναι ακριβώς η ηλικία, που ο Κύριος θα άρχιζε, σύμφωνα με τον νόμο, το δημόσιο έργο Του. Έπρεπε όμως να προηγηθεί η βάπτιση του Χριστού από τον Ιωάννη τον Πρόδρομο και Βαπτιστή. Η μεγάλη αυτή δεσποτική εορτή μας αποκαλύπτει την πιστοποίηση του Θεού-Πατρός, ότι ο Χριστός είναι «ο Μονογενής, Υιός και Λόγος του Θεού», την τρανή φανέρωση του μυστηρίου της Αγίας Τριάδος, την εν Χριστώ σωτηρία, που είναι η δια του Αγίου Πνεύματος ανακαίνιση και αναγέννηση του ανθρώπου, και τέλος το μεγάλο και σπουδαίο μυστήριο του Αγίου Βαπτίσματος που εορτάζεται την ημέρα της εορτής των Φώτων. Έτσι το περιεχόμενο της ευαγγελικής περικοπής που ακούσαμε κάνει λόγο για την προετοιμασία της Βάπτισης του Ιησού Χριστού, που συντελείται δια του Αγίου Ιωάννου, Προφήτου και Βαπτιστού, εις τον Ιορδάνη ποταμό.

Σάββατο 23 Δεκεμβρίου 2017

ΤΟ ΟΝΟΜΑ «ΙΗΣΟΥΣ»
ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017
Εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 24 Δεκεμβρίου 2017, Πρὸ τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως (Ματθ. α΄ 1-25)

«Καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν· αὐτὸς γὰρ σώσει τὸν λαὸν αὐτοῦ ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν»

Κυριακὴ πρὸ τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως σήμερα, καὶ τὰ Ἀναγνώσματα εἶναι σχετικὰ μὲ τὴ μεγάλη ἑορτὴ τῶν Χριστουγέννων. Ἀκούσαμε στὸ εὐαγγελικὸ Ἀνάγνωσμα μετὰ τὸν γενεαλογικὸ κατάλογο τοῦ Κυρίου τὰ περιστατικὰ τῆς κατὰ σάρκα Γεννήσεώς Του. Ἄγγελος Κυρίου ἐμφανίσθηκε στὸν Ἰωσὴφ στὸ ὄνειρό του καὶ τοῦ εἶπε ὅτι ἡ μνηστή του Μαρία εἶναι ἀθώα, καὶ τὸ παιδὶ ποὺ κυοφορεῖ, δὲν εἶναι συνηθισμένο· προέρχεται ἀπὸ δημιουργικὴ ἐνέργεια τοῦ Ἁγίου Πνεύμα­τος. Τὸν γιὸ ποὺ θὰ γεννήσει θὰ πρέπει νὰ τὸν ὀνομάσει Ἰησοῦ· διότι Αὐτὸς θὰ σώσει τὸν λαό Του ἀπὸ τὶς ἁμαρτίες του… Ἂς δοῦμε λοιπὸν σήμερα τί σημαίνει τὸ ὄνομα «Ἰησοῦς» καὶ τί σημασία ἔχει αὐτὸ γιὰ τὴ ζωὴ τοῦ κάθε πιστοῦ.

1. Ὁ Σωτὴρ τοῦ κόσμου
ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΖΩΗ

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 17 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2017

Τῶν ἁγίων Προπατόρων: Κολ. γ΄ 4-11

ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΖΩΗ

1. Ἡ νέκρωση ποὺ ὁδηγεῖ στὴ ζωὴ

Ὁ κόσμος ποὺ ζεῖ μακριὰ ἀπὸ τὸν Θεό, δὲν μπορεῖ νὰ καταλάβει τί σημαίνει χριστιανικὴ ζωή. Νομίζει ὅτι αὐτὴ συνεπάγεται στερήσεις καὶ ἀπαγορεύσεις, οἱ ὁποῖες μάλιστα δὲν φαίνεται νὰ ἔχουν ἄμεσο ἀντίκρισμα. Ὡστόσο αὐτὴ ἡ προσέγγιση εἶναι πολὺ ἐπιφανειακὴ καὶ ἀπέχει πολὺ ἀπὸ τὴν οὐσία τῆς χριστιανικῆς ζωῆς ποὺ εἶναι μία: ὁ σύνδεσμος μὲ τὸν Χριστό, ὁ Ὁποῖος εἶναι ἡ πηγὴ τῆς ὄντως ζωῆς. Αὐτὴ τὴ διάσταση μᾶς ἀποκαλύπτει ὁ ἀπόστολος Παῦλος στὸ σημερινὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα.
Κυριακή πρό τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως
 (Μτθ. 1, 1 – 25)
24 Δεκεμβρίου 2017
«...ἰδοὺ ἡ παρθένος ἐν γαστρὶ ἕξει καὶ τέξεται υἱόν, καὶ καλέσουσι τὸ ὄνομα αὐτοῦ ᾿Εμμανουήλ,
ὅ ἐστι μεθερμηνευόμενον μεθ᾿ ἡμῶν ὁ Θεός»
Παραμονή Χριστουγέννων φέτος ἡ Κυριακή πρό τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως. Ἤδη ἔχουμε εἰσέλθει στή μητρόπολη τῶν ἑορτῶν. Σέ λίγο ἡ ἱστορία τεμαχίζεται σέ πρό Χριστοῦ καί μετά Χριστόν ἐποχή. Ὁ κόσμος ἀναπλάθεται, τά σύμπαντα ριγοῦν καί σκιρτοῦν ἀπό τήν ἐπέλαση τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ καί Δημιουργοῦ μέσα στά σπλάχνα τους. Ἐμεῖς ἐνεοί στέκουμε μπροστά στό Μυστήριο καί ὑμνολογοῦμε τόν Πλάστη πού μηχανεύτηκε αὐτή τήν ἀπίστευτη κάθοδο, γιά νά μᾶς δείξει πόσο μᾶς ἀγαπάει.
«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Κυριακή 24 Δεκεμβρίου 2017

Κυριακή προ της Χριστού Γεννήσεως

(Ματθαίου α΄1-25)

Η σημερινή Κυριακή είναι η πριν από την μεγάλη και Δεσποτική εορτή της Σαρκώσεως του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, ήτοι τα Χριστουγέννα. Γι΄αυτό και σύμφωνα με το συναξάρι της Εκκλησίας μας « μνήμην ποιούμεθα πάντων των απ’ αιώνος ευαρεστησάντων από Αδάμ άχρι και Ιωσήφ του μνήστορος της Υπεραγίας Θεοτόκου, κατά γενεαλογίαν ομοίως και των Προφητών και Προφητίδων».
ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2017

ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ

 (Ματθ. α΄ 1-25) (Εβρ. ια΄ 9-10,32-40)

Υποδοχή του Θείου Βρέφους
«Αυτός γάρ σώσει τον λαόν αυτού από των αμαρτιών αυτών»

Ένα μόλις εικοσιτετράωρο μάς χωρίζει από την κοσμοσωτήρια ημέρα της Γεννήσεως του Θεανθρώπου. Οι χαρμόσυνες κωδωνοκρουσίες των ναών θ’  αντιλαλούν στα πέρατα της οικουμένης και θ’  ακούμε και πάλιν τους αγγέλους να δοξολογούν το μεγάλο και παράδοξο μυστήριο της σάρκωσης του άναρχου Θεού.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ – 24 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2017

(Μτθ. α΄, 1-25)

Κυριακὴ «πρὸ  τῆς Χριστοῦ γεννήσεως» ἡ σημερινὴ καὶ γι’ αὐτὸ, σύμφωνα μὲ τὸ συναξάριο τῆς ἡμέρας, θυμόμαστε λειτουργικὰ ὅλους τους προπάτορες τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ὅσους εὐαρέστησαν τὸ Θεὸ ἀπὸ τὸν Ἀδὰμ μέχρι καὶ τὸν Ἰωσὴφ τὸ μνήστορα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ

(Μθ. 1, 1-25)

Με­τὰ τὴν πα­ρα­κο­ὴ τῶν πρω­το­πλά­στων, ὁ ἄν­θρω­πος ἔ­χα­σε τὸν Θε­ό, βγῆ­κε ἀ­πὸ τὸν Πα­ρά­δει­σο καὶ ὑπήχθη στὴ φθο­ρὰ καὶ τὴν ἁ­μαρ­τί­α. Ὁ εὔ­σπλα­χνος, ὅ­μως, Θε­ὸς πο­τὲ δὲν ἐγ­κα­τέ­λει­ψε τὸ πλά­σμα του, ἀλ­λὰ προ­σπά­θη­σε ποι­κι­λο­τρό­πως νὰ τὸ ἐ­πα­να­φέ­ρει κον­τά του: τοῦ ἔ­δω­σε τοὺς Προ­φῆ­τες, τὸν Νό­μο, τὸν παι­δα­γώ­γη­σε, τὸν εὐ­ερ­γέ­τη­σε, τὸν ἀ­πεί­λη­σε, τὸν τι­μώ­ρη­σε, καὶ ἐν τέ­λει, ὅ­ταν ἦλ­θε τὸ πλή­ρω­μα τοῦ χρό­νου, ἔ­στει­λε τὸν Υἱ­ό του γιὰ νὰ ἀ­να­ζη­τή­σει καὶ νὰ σώ­σει τὸ «ἀ­πο­λω­λός», δηλαδὴ τὸν ἀ­πο­στά­τη ἄν­θρω­πο. Ἔ­τσι ἔ­λα­βε χώ­ρα τὸ μέ­γα μυ­στή­ρι­ο τῆς Ἐ­ναν­θρώ­πη­σης τοῦ Υἱ­οῦ τοῦ Θε­οῦ. Τα­πει­νώ­νον­τας τὸ ἀ­τα­πεί­νω­τό του, κα­τέρ­χε­ται ἀ­πὸ τοὺς οὐ­ρα­νούς, εἰ­σέρ­χε­ται στὴν εὐ­τέ­λει­α τοῦ κό­σμου, γεν­νᾶ­ται καὶ γί­νε­ται ἄν­θρω­πος.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ
Απόστολος: Εβρ. ια'9-10 & 32-40
Ευαγγέλιον: Ματθ. α' 1 – 25
24 Δεκεμβρίου 2017
«Τέξεται δέ υἱόν καί καλέσεις τό ὂνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν. Αὐτός γάρ σώσει τόν λαόν αὐτοῦ ἀπό τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν.
Ελπιδοφόρος η αναγγελία στον Ιωσήφ. Το όνομα του Γιου του, που θα γεννήσει η Μαρία είναι Ιησούς, Σωτήρ, γιατί Αυτός θα σώσει τον λαό Του. Ελπιδοφόρος η είδηση για τον λαό Του, για όλους τους ανθρώπους, για όλους μας! Αναγγελία σωτηρίας από τα λάθη και αποτυχίες, που καταστρέφουν την ζωή μας. Ευχάριστη είδηση απαλλαγής από τις αμαρτίες μας, που μας απομακρύνουν από το θέλημα του Θεού. Εμφαντικά μεταφέρει την πληροφορία ο άγγελος, αγαπητοί μου αδελφοί: Αυτός θα μας σώσει. Αυτός είναι ο Σωτήρας του κόσμου.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «Ο ΣΚΑΝΔΑΛΙΣΜΟΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ»

Μιὰ πρώτη ἀντίδραση στὰ γεγονότα τῆς ἐνανθρωπήσεως καί τῆς ἐλεύσεως τοῦ Χριστοῦ στὴ γῆ ὑπῆρξε ὁ σκανδαλισμός. Ὁ σκανδαλισμὸς ἑνὸς ἀπὸ τοὺς πιὸ καλοπροαίρετους ἀνθρώπους, τοῦ Ἰωσήφ. Ὅταν ἀντιλαμβάνεται πὼς ἡ Παρθένος Μαριάμ, ἡ ἐκλεκτὴ καὶ εὐσεβέστατη κόρη, μὲ τὴν ὁποία εἶχε μηστευθεῖ, ἑτοιμάζεται νὰ γίνει μητέρα, τὰ χάνει, σκανδαλίζεται φοβερά. Ἕνα σωρὸ ὑποψίες τὸν τυραννοῦν. Ξέρει πολὺ καλὰ τὸν ἄσπιλο χαρακτήρα τῆς Μαρίας, γι’ αὐτὸ βρίσκεται σὲ σύγχυση. Τοῦ εἶναι δύσκολο νά ἔξηγήσει ὅλα αὐτά πού συμβαίνουν στήν ζωή της.
Κυριακή 24 Δεκεμβρίου 2017 (ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ) (Ματθ. α΄ 1-25)
«Βίβλος γενέσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ, υἱοῦ Δαυίδ υἱοῦ Ἀβραάμ».

            Στό Εὐαγγέλιο τῆς Κυριακῆς πρό τῶν Χριστουγέννων, παρατίθεται ἕνας μακρύς γενεαλογικός κατάλογος τοῦ Κυρίου μας, ὅπου καταδεικνύεται ὅτι ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός, πού ἐγεννήθη ἐκ τῆς Παρθένου Μαρίας, εἶναι σύμφωνα μέ τίς προφητεῖες ἀπόγονος τοῦ πατριάρχου Ἀβραάμ καί τοῦ βασιλέως Δαβίδ. Ὁ κατάλογος αὐτός διαιρεῖται σέ τρεῖς ἱστορικές περιόδους. Ἡ πρώτη περίοδος διαρκεῖ ἀπό τόν Ἀβραάμ μέχρι τόν Δαβίδ, ἡ δεύτερη ἀκολουθεῖ μέχρι τήν αἰχμαλωσία τῆς Βαβυλῶνος καί ἡ τρίτη ἀπό τήν Βαβυλώνια αἰχμαλωσία μέχρι τήν γέννηση τοῦ Κυρίου μας. Ὅλες αὐτές οἱ γενεές περίμεναν μέ πόθο ἀσίγαστο τόν ἐρχομό τοῦ Μεσσία. Ἄς δοῦμε λοιπόν ποιά ἦταν ἡ προσμονή τῶν γενεῶν αὐτῶν καί ποιά θά πρέπει νά εἶναι ἡ δική μας προσμονή.
Βίβλος γενέσεως

Ἡ ἐρχόμενη Κυριακή εἶναι ἡ ἡμέρα πρίν τή μεγάλη Δεσποτική ἑορτή τῶν Χριστουγέννων, κατά τήν ὁποίαν «... μνήμην ἄγειν ἐτάχθημεν παρά τῶν Ἁγίων καί Θεοφόρων Πατέρων ἡμῶν πάντων τῶν ἀπ’ αἰῶνος Θεῷ εὐαρεστησάντων ἀπό Ἀδάμ ἄχρι καί Ἰωσήφ τοῦ μνήστορος τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου...». 
Ἡ εὐαγγελική περικοπή ξεκινάει μέ τόν γενεαλογικό κατάλογο τοῦ Κυρίου. Εἶναι ἕνας κατάλογος ἀνθρώπων, πού παίρνουν ἐνεργά μέρος στό σχέδιο τῆς Θείας Οἰκονομίας γιά τή σωτηρία τοῦ ἀνθρώπινου γένους.

Παρασκευή 15 Δεκεμβρίου 2017

Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΔΕΙΠΝΟΥ

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 17 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2017

ΙΑ΄ Λουκᾶ: Τῆς Κυριακῆς: Λουκ. ιδ΄ 16-24

Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΔΕΙΠΝΟΥ

1. Χωρὶς καμία ἀναβολή!

    Γιὰ μιὰ ἰδιαίτερα τιμητικὴ πρόσκληση μᾶς ὁμιλεῖ τὸ σημερινὸ ἱερὸ Εὐαγγέλιο. Πρόσκληση σὲ δεῖπνο ἐπίσημο καὶ μεγαλοπρεπές, τὸ ὁποῖο συμβολίζει τὴ Βασιλεία τῶν οὐρανῶν.
    Κάποιος ἄνθρωπος, εἶπε ὁ Κύριος, «ἐποίησε δεῖ­πνον μέ­γα καὶ ἐκάλεσε πολλούς»· ὀργάνωσε μεγάλο βραδινὸ συμπόσιο κι ἔστειλε προσκλήσεις σὲ πολλοὺς γνωστούς του. Ὅταν λοιπὸν ἔφτασε ἡ ὥρα τοῦ δείπνου, ἔστειλε τὸν δοῦλο του νὰ εἰδοποιήσει τοὺς προσκεκλημένους ὅτι εἶναι πλέον ὅλα ἕτοιμα, καὶ καλοῦνται νὰ σπεύσουν νὰ λάβουν τὶς θέσεις τους. 
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ΄ ΛΟΥΚΑ (ΠΡΟΠΑΤΟΡΩΝ)

(Λκ. 14, 16-24)

Στὸ σημερινὸ εὐ­αγ­γε­λι­κὸ ἀ­νά­γνω­σμα ἀ­κού­σα­με τὴν πα­ρα­βο­λὴ τοῦ με­γά­λου δεί­πνου. Σύμφωνα μὲ αὐτή, ἕ­νας ἄν­θρω­πος ἑ­τοί­μα­σε μέ­γα δεῖ­πνο, στὸ ὁποῖο κάλεσε πολλούς. Ὅταν ὅλα εἶχαν ἑτοιμαστεῖ, ἔστειλε τὸν δοῦλο του νὰ εἰδοποιήσει τοὺς προσκεκλημένους, οἱ ὁποῖοι ὅμως, χρησιμοποιῶντας διάφορες δικαιολογίες, ἀρνήθηκαν νὰ παραστοῦν. Τότε ὁ οἰκοδεσπότης ὀργίστηκε γιὰ τὴν κα­τα­φρό­νη­ση τῆς πρό­σκλη­σης καὶ ἔστειλε ἐκ νέ­ου τὸν δοῦ­λο του νὰ προ­σκα­λέ­σει αὐτὴ τὴ φορὰ τοὺς καταφρονημένους καὶ πε­ρι­θω­ρι­ακούς, οἱ ὁ­ποῖ­οι καὶ ἀ­πο­δέ­χθη­καν τὴν κλήση γιὰ τὸ δεῖ­πνο. Ἐπειδὴ ὅμως ἀπέμειναν θέσεις κενές, ὁ οἰκοδεσπότης ἔστειλε ξα­νὰ τὸν δοῦ­λο του, ὥστε νὰ φέρει καὶ ἄλλους, ἀναγκάζοντάς τους, γιὰ νὰ πληρωθοῦν οἱ θέσεις στὸ μεγάλο δεῖπνο. Ἡ πα­ρα­βο­λὴ τε­λει­ώ­νει μὲ τὴ δι­α­βε­βαί­ω­ση τοῦ οἰ­κο­δε­σπό­τη ὅ­τι κα­νέ­νας ἀ­πὸ αὐ­τοὺς ποὺ ἀρ­νή­θη­καν τὴν πρό­σκλη­σή του δὲν ἐπρόκειτο νὰ γευ­τεῖ τὸ δεῖ­πνο του.
ΚΥΡΙΑΚΟΔΡΟΜΙΟ 2017-18 1
11η Κυριακή Λουκᾶ
 (Λκ. 14, 16 – 24, Μτθ. 22, 14)
17 Δεκεμβρίου 2017
«Ἀγρόν ἠγόρασα,...ζεύγη βοῶν ἠγόρασα πέντε,...γυναῖκα ἔγημα»
Στή ζωή μας πολλές φορές ἔρχονται κάποιες χρυσές εὐκαιρίες. Εὐκαιρίες στή δουλειά μας, στήν κοινωνική μας ζωή. Εὐκαιρίες γιά καταξίωση, γιά ἀναγνώριση τῶν κόπων μας, εὐκαιρίες γιά κατάκτηση τῆς εὐτυχίας. Ἡ μεγαλύτερη εὐκαιρία, ὅμως, εἶναι ἡ πρόσκληση τοῦ Θεοῦ. Ἄν ὅλες οἱ ἄλλες εὐκαιρίες ἔχουν νά κάνουν μέ τήν ὑλική πραγματικότητα, ἡ εὐκαιρία πού μᾶς δίνει ὁ Θεός νά λάβουμε μέρος στό Δεῖπνο τῆς Βασιλείας Του ἔχει νά κάνει μέ τήν αἰωνιότητα. Ἑκατοντάδες προσκλήσεις λαμβάνουμε καί θά λάβουμε στή ζωή μας γιά διάφορες ἐκδηλώσεις.
Προσκλήσεις γιά γάμους, γιά βαφτίσεις, γιά γεύματα, γιά δεῖπνα, γιά ἐκθέσεις ζωγραφικῆς, γιά ἐγκαίνια καταστημάτων, γιά ἀμέτρητες ἐκδηλώσεις τοῦ κοινωνικοῦ μας βίου.
ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2017 – ΙΑ΄ ΛΟΥΚΑ

ΤΩΝ ΠΡΟΠΑΤΟΡΩΝ

 (Λουκ. ιδ΄ 16-24) (Κολ. γ΄ 4-11)

Το Δείπνο της Θείας Αγάπης

«Εποίησε δείπνο μέγα και εκάλεσε πολλούς»

Σ’ ένα δείπνο αλλιώτικο, το οποίο παρομοιάζεται με τη Βασιλεία των Ουρανών, προσκαλεί τον άνθρωπο η αγάπη του Θεού. Στην τιμητική πρόσκληση που τους απευθύνει για συμμετοχή στο ξεχωριστό αυτό δείπνο, οι προσκεκλημένοι με εύσχημο τρόπο προφασίζονται και επικαλούνται τις μέριμνες της καθημερινής ζωής για ν’ αρνηθούν να παραστούν. Το χωράφι, η αγορά βοδιών και ο γάμος, από ευλογία του Θεού μετατράπηκαν σε προφάσεις για ν’ απορρίψει ο άνθρωπος το μεγαλείο που του πρόσφερε η θεϊκή αγάπη.

Οι δικαιολογίες
«Ἄνθρωπός τις ἐποίησε δεῖπνον µέγα καὶ ἐκάλεσε πολλούς»
(Λουκ. 14, 16).
Ἀγαπητοὶ ἀδελφοὶ καὶ ἀναγνῶστες
Ἐγγίζει ἡ µεγάλη ἑορτὴ τῶν Χριστουγέννων καὶ ἡ Ἐκκλησία µας τιµᾶ τὴ µνήµη τῶν ἁγίων Προπατόρων τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. ∆ὲν τιµοῦµε, βέβαια, ὅλους ἐκείνους ποὺ ἀναφέρονται στὸν κατάλογο τοῦ Ματθαίου καὶ ποὺ ἀναγινώσκονται στὴν πρὸ τῶν Χριστουγέννων Κυριακή· ἐκεῖνοι δὲν εἶναι ὅλοι ἅγιοι· ἁπλῶς, ἀποτελοῦν τὴν ἁλυσίδα τῶν γενεῶν «ἐξ ὧν ὁ Χριστὸς τὸ κατὰ σάρκα» (Ρωµ. 9, 5).
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ΄ ΛΟΥΚΑ – 17 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2017

(Λουκ. ιδ΄, 16-24, Μτθ. κβ΄ 14)

Τὴν  παραβολὴ τοῦ μεγάλου δείπνου ἀκούσαμε ἀπὸ τὸν   Κύριο σήμερα, ἀγαπητοὶ μου ἀδελφοί, ὅπου μᾶς εἶπε τὰ ἑξῆς: «Κάποιος ἄνθρωπος, ἑτοίμασε ἕνα μεγάλο δεῖπνο καὶ κάλεσε πολλούς. Ὅταν ἦλθε ἡ ὥρα, ἔστειλε τὸ  δοῦλο του νὰ πῆ στοὺς καλεσμένους ὅτι τὰ πάντα ἦταν ἕτοιμα. Τότε οἱ καλεσμένοι ἄρχισαν ὁ ἕνας μετὰ τὸν ἄλλο νὰ βρίσκουν δικαιολογίες. Ὁ πρῶτος τοῦ εἶπε ὅτι ἀγόρασε κάποιο χωράφι καὶ πρέπει νὰ πάη νὰ τὸ δῆ, ὁ ἄλλος εἶπε πὼς θέλει νὰ δοκιμάση τὰ βόδια ποὺ ἀγόρασε, καὶ ὁ τρίτος καλεσμένος εἶπε ὅτι παντρεύτηκε καὶ γι’ αὐτὸ τὸν λόγο δὲν μποροῦσε νὰ παρευρεθῆ». Σὰν ἐπίλογο τῆς ἄρνησης, ὁ καθένας ἀπὸ τοὺς καλεσμένους παρεκάλεσαν στὸν δοῦλο νὰ τὸν δικαιολογήση στὸν οἰκοδεσπότη.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ΄ΛΟΥΚΑ
Απόστολος: Κολ. γ΄4-14
Ευαγγέλιο: Λουκ. ιδ΄16-24
17 Δεκεμβρίου 2017
«Έρχεσθε, ότι ήδη έτοιμά εστι πάντα. Και ήρξαντο από μιάς παραιτείσθαι πάντες» (Λουκ. ι δ ΄17-18)
Ο Θεός, όταν έπλασε τον άνθρωπο, τον έπλασε για να είναι κοινωνός μαζί του, αλλά και μέτοχος των αγαθών της βασιλείας του.
Δυστυχώς με την πτώση του ο άνθρωπος απαξίωσε όχι μόνο την προσφορά αυτή του Θεού, αλλά και περιφρόνησε και τον ίδιο το Θεό Παρά την προσβλητική αυτή συμπεριφορά του ανθρώπου, ο Θεός εξακολουθεί να τον περιβάλλει με αγάπη και να καταβάλλει κάθε προσπάθεια για να τον καταστήσει και πάλι κοινωνό της βασιλείας του.
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ

Κυριακη ΙΑ΄ Λoυκά (Των Προπατόρων) Λκ. ΙΔ΄ 16-24 - (17 Δεκεμβρίου 2017)

H παραβολή του Μεγάλου Δείπνου

Η Αγία Εκκλησία μας αυτή την περίοδο, μας προετοιμάζει κατά τρόπο παιδαγωγικό αλλά και πνευματικό, προβάλλοντας μας τις κατάλληλες περικοπές (αποστολικές, ευαγγελικές) για να υποδεχθούμε την κατά σάρκα Γέννηση του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «ΕΞΑΝΑΓΚΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑ»

Ἡ ἐποχή μας ἄν καί διεκδικεῖ τήν κατοχύρωση ὅρων ἐλευθερίας καί δυνατότητας ἐπιλογῶν, χαρακτηρίζεται ἀπό στυγνό πειθαναγκασμό καί χειραγώγηση. Παρ΄ ὅλους δέ τούς σχετικούς ἀγῶνες πολλῶν, μάλλον ἀποτυγχάνει τό ὅραμα τῆς ἐλευθερίας καί κυριαρχεῖ ἡ πραγματικότητα τοῦ ἐξαναγκασμοῦ.

Σάββατο 9 Δεκεμβρίου 2017

Ὁ ἐκκλησιασμός τῆς Κυριακῆς

Εὐαγγελικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 10 Δεκεμβρίου 2017, Ι΄ Λουκᾶ (Λκ. ιγ΄ 10-17)

«Ἦν διδάσκων ἐν μιᾷ τῶν συναγωγῶν ἐν τοῖς σάββασι»

Ὁ Κύριος δίδασκε ἕνα Σάββατο στὴ συν­αγωγή. Στὸ ἀκροατήριό Του ξεχώρισε μιὰ γυναίκα ἡ ὁποία ἀπὸ δαιμονικὴ ἐνέργεια γιὰ δεκαοχτὼ ὁλόκληρα χρόνια ἦταν «συγ­κύπτουσα καὶ μὴ δυναμένη ἀνακῦψαι εἰς τὸ παντελές»· ἦταν σκυμμένη διαρκῶς, σχεδὸν διπλωμένη στὰ δύο, καὶ δὲν μποροῦσε νὰ σηκώσει καθόλου τὸ σῶμα της καὶ νὰ σταθεῖ ὄρθια. Ὁ Κύριός μας τὴν θεράπευσε, ἐπιβραβεύοντας τὸν ζῆλο της νὰ πηγαίνει στὴ συναγωγή… Οἱ Ἰουδαῖοι τὸ Σάββατο πήγαιναν στὴ συναγωγή, ὅπου συμπροσεύχονταν, συνέψαλλαν καὶ ἄκουγαν τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ. Ἐμεῖς τὴν Κυριακὴ πηγαίνουμε στὴν ἐκκλησία γιὰ νὰ συμμετάσχουμε στὴ Λατρεία τοῦ Θεοῦ, ἀσυγκρίτως ἀνώτερη ἀπὸ τὸ Σάββατο καὶ τὴ Λατρεία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Παίρνοντας λοιπὸν ἀφορμὴ ἀπὸ τὴν εὐσεβὴ συγκύπτουσα ἂς δοῦμε πῶς μποροῦμε νὰ ἐπιμεληθοῦμε τὸν κυριακάτικο ἐκκλησιασμό μας.

1. Ἀνελλιπὴς ἐκκλησιασμὸς
ΚΥΡΙΑΚΗ 10 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2017 – Ι΄ ΛΟΥΚΑ

 (Λουκ. ιγ΄ 10-17) (Εφεσ. στ΄ 10-17)

Ουράνιες ενατενίσεις 

«Γύναι, απολέλυσαι της ασθενείας σου»

Ο άνθρωπος στην κατά φύση κατάστασή του δεν μπορεί παρά να αναζητεί την αγάπη του Θεού. Σε μια διάσταση που αισθάνεται ότι καταξιώνεται η ύπαρξή του και αποκτά μια μοναδική πληρότητα. Και αυτό, όσο κι αν οι δυσκολίες και οι δοκιμασίες της ζωής ξεδιπλώνονται καθημερινά σε κάθε βήμα και σε κάθε στιγμή. Η περίπτωση ακριβώς της συγκύπτουσας γυναίκας, την οποία μάς παρουσιάζει η σημερινή ευαγγελική περικοπή, επιβεβαιώνει την αλήθεια αυτή και την αναδεικνύει σε υψιπετείς ενατενίσεις.

Η δοκιμασία της γυναίκας
Κυριακή 10 Δεκεμβρίου 2017 (Ι΄ ΛΟΥΚΑ) (Λουκ. ιγ΄ 10-17)

«Ἦν διδάσκων ὁ Ἰησοῦς ἐν μιᾷ τῶν συναγωγῶν ἐν τοῖς σάββασι».

            Κάποιο Σάββατο πού ὁ Κύριος δίδασκε σέ μία Συναγωγή, ἀνάμεσα στό πλῆθος τῶν πιστῶν εἶδε μία δυστυχισμένη γυναίκα φοβερά καμπουριασμένη, «μή δυναμένην ἀνακῦψαι εἰς τό παντελές», σκυμμένη μέχρι κάτω, ὥστε δέν μποροῦσε νά σηκώσει καθόλου τό σῶμα καί τό κεφάλι της ὄρθιο, νά ὑψώσει τό βλέμμα της πρός τόν οὐρανό. Ἡ ταλαιπωρημένη αὐτή γυναίκα, ἄν καί βρισκόταν σέ τέτοια τραγική κατάσταση, δέν παρέλειπε τό ἱερό της καθῆκον. Βρισκόταν στόν τόπο τῆς προσευχῆς τήν ἡμέρα τῆς λατρείας τοῦ Θεοῦ, διότι λαχταροῦσε νά ἀκούσει τό λόγο τοῦ Θεοῦ καί νά μετέχει στήν κοινή προσευχή. Ἐνῶ εἶχε κάθε δικαιολογία ν’ ἀπουσιάζει ἐκείνη τήν ὥρα ἀπό τή Συναγωγή λόγῳ τῆς ἀσθενείας της, αὐτή ἦταν παροῦσα στόν τόπο λατρείας τοῦ Θεοῦ. Ἄς δοῦμε λοιπόν τή σημασία καί τήν ἀνάγκη τοῦ ἐκκλησιασμοῦ.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «ΠΡΟΤΥΠΟ ΥΠΟΜΟΝΗΣ»

Στό σημερινό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα περιγράφεται ἡ θεραπεία τῆς συγκύπτουσας, δηλαδή τῆς γυναίκας ἐκείνης πού δέν μποροῦσε καθόλου νά σηκώσει τό κεφάλι της πρός τά πάνω, καθώς τό κυρτωμένο ἀπό τήν ἀσθένεια σῶμα τήν ὑποχρέωνε νά εἶναι διαρκῶς σκυμμένη.
ΚΥΡΙΑΚΗ Ι΄ ΛΟΥΚΑ

(Λκ. 13, 10-17)

Στὴν καθημερινή μας ζωὴ καὶ στὶς μεταξύ μας σχέσεις στενοχωριόμαστε ἂν συμβεῖ νὰ μὴν μᾶς ἀναγνωρίσουν κάτι καλὸ ποὺ ἐνδεχομένως κάναμε καὶ νὰ μὴν μᾶς δείξουν τὴν ἀνάλογη εὐγνωμοσύνη. Εἴτε γονεῖς εἴμαστε καὶ τὰ παιδιά μας ἔδειξαν ἀγνωμοσύνη, εἴτε φίλοι εἴμαστε καὶ ὁ εὐεργετηθεὶς δὲν ἀναγνωρίσει τὴν εὐεργεσία, πληγωνόμαστε βαθειά. Καὶ μάλιστα καμιὰ φορὰ αὐτὸ τὸ παράπονο μᾶς συνοδεύει σὲ ὅλη μας τὴ ζωή, ἀκόμα καὶ μέχρι τὸν τάφο.
ΚΥΡΙΑΚΗ Ι΄ ΛΟΥΚΑ – 10 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2017

Λουκ. ιγ΄, 10-17

 «Ἐκεῖνο τὸν καιρό, δίδασκε ὁ Ἰησοῦς κάποιο Σάββατο σὲ μία ἀπὸ τὶς συναγωγές. Καὶ νά! Ἔρχεται μία γυναίκα ποὺ εἶχε πνεῦμα ἀσθένειας δεκαοκτὼ χρόνια, καὶ ἦταν συγκύπτουσα, καὶ δὲν μποροῦσε νὰ σηκώση καθόλου τὸ κεφάλι της. Καὶ ὅταν τὴν εἶδε ὁ Ἰησοῦς τὴ φώναξε καὶ τῆς εἶπε· γυναίκα, ἐλευθερώνεσαι ἀπὸ τὴν ἀσθένεια σου· καὶ ἔβαλε τὰ χέρια του ἐπάνω της· καὶ ἀμέσως στάθηκε ὄρθια, καὶ δόξαζε τὸ Θεό. Ἀποκρίθηκε δὲ ὁ ἀρχισυνάγωγος γεμάτος ἀγανάκτηση, διότι θεράπευσε ὁ Ἰησοῦς τὸ Σάββατο, καὶ εἶπε στὸν ὄχλο· ἕξι μέρες εἶναι, ποὺ πρέπει νὰ ἐργάζεσθε· σ᾽ αὐτές, λοιπόν, νὰ ἔρχεστε καὶ νὰ θεραπεύεσθε καὶ ὄχι τὴ μέρα τοῦ Σαββάτου. Ἀποκρίθηκε τότε σ᾽ αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς καὶ τοῦ εἶπε· ὑποκριτή, ὁ καθένας ἀπὸ σᾶς τὸ Σάββατο δὲν λύνει τὸ βόδι του ἤ τὸ γαϊδούρι του ἀπὸ τὸ παχνὶ καὶ πηγαίνει νὰ τὸ ποτίση; Αὐτὴ ἐδῶ ποὺ εἶναι ἀπόγονος τοῦ Ἀβραάμ, καὶ τὴν ἔδεσε ὁ σατανᾶς, ἐδῶ καὶ δεκαοκτὼ χρόνια, δὲν πρέπει νὰ λυθῆ ἀπὸ τὸ δέσιμο αὐτὸ τὴ μέρα τοῦ Σαββάτου; Καὶ ἐνῶ ἔλεγε αὐτὰ καταντροπιάζονταν ὅλοι ποὺ ἦταν ἀντίθετοι σ᾽ αὐτόν, καὶ ὅλος ὁ ὄχλος χαιρόταν γιὰ ὅλα τὰ ἔνδοξα ποὺ γινόταν ἀπ᾽ αὐτόν».

* * *

Μὲ τὴ θεραπεία τῆς συγκύπτουσας γυναίκας τὴ μέρα τοῦ Σαββάτου, ποὺ ἔκαμε σήμερα ὁ Ἰησοῦς Χριστός, μᾶς δίδαξε τὸ πραγματικὸ νόημα τῆς ἡμέρας αὐτῆς, ποὺ εἶναι ἡ ἀγαθοεργία καὶ ἡ λατρεία τοῦ Θεοῦ.
ΚΗΡΥΓΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 10 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2017  
ΟΥΚ ΕΔΕΙ ΛΥΘΗΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥ ΔΕΣΜΟΥ ΤΟΥΤΟΥ; 

                Υπάρχουν στιγμές στη ζωή μας, αγαπητοί μου αδελφοί,  στις οποίες καλούμαστε να σκεφτούμε ποια σημασία έχουν άνθρωποι του περιβάλλοντός μας για μας. Δεν έχει να κάνει μόνο με το πόσο τους αγαπούμε. Κυρίως έχει να κάνει με το πόσο το χρειαζόμαστε, πώς τους χρησιμοποιούμε. Μιά τέτοια θέαση, η οποία συνήθως γίνεται όταν οι άλλοι φεύγουν για κάποιον λόγο από τη ζωή μας, είτε οριστικά είτε προσωρινά,  αποκαλύπτει τον χαρακτήρα μας, τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τον πλησίον μας, αλλά και τι είναι εκείνος για μας. Ταυτόχρονα, διαπιστώνουμε ποιος είναι ο χαρακτήρας μας, αλλά και ποια είναι η κοσμοθεωρία μας. Αυτή η σκέψη για το τι είναι οι άλλοι στη ζωή μα θα μας βοηθήσει τελικά να δούμε το αληθινό μας πρόσωπο. Να δούμε πόσο και αν αγαπάμε. Αν είμαστε περιχαρακωμένοι στον εαυτό μας. Αν είμαστε εύκολοι στο να κατακρίνουμε τους άλλους. ουσιαστικά μας βοηθά να καταλάβουμε πόση ταπεινοφροσύνη έχουμε και την ίδια στιγμή πόσο κοντά ή μακριά από τις εντολές του Θεού βρισκόμαστε.
10η Κυριακή Λουκᾶ
(Λκ. 13, 10 – 17)
10 Δεκεμβρίου 2017

«...ταῦτα λέγοντος αὐτοῦ κατῃσχύνοντο πάντες οἱ ἀντικείμενοι αὐτῷ»

Τό μίσος καί ἡ ἀντιπάθεια τυφλώνουν πολλές φορές τόν ἄνθρωπο. Δέν ξέρει τί κάνει καί τί λέει ὁ ἄνθρωπος πού ἄφησε τήν κακία νά φωλιάσει μέσα του.
Ἀπό τήν κακία του ὁ ἄνθρωπος πολλές φορές γίνεται γελοῖος, καθώς κάνει πράγματα πού δέν στέκουν μέ τή λογική καί ἐκτίθεται, χωρίς νά τό θέλει. Αὐτό ἔπαθε ὁ ἀρχισυνάγωγος τοῦ σημερινοῦ περιστατικοῦ. Ἀντιπαθεῖ τό Χριστό καί δέν ξέρει πῶς νά ἐκφράσει τό μίσος τῆς καρδιᾶς του γιά τόν Κύριο. Πουθενά δέν εἶναι δυνατόν νά Τόν φέρει σέ δύσκολη θέση. Ὁ Κύριος δέν συλλαμβάνεται στά λόγια. Προσπαθεῖ, λοιπόν, νά βρεῖ κάποιο λάθος στά ἔργα τοῦ Θεανθρώπου. Ὁ ἀναμάρτητος Χριστός, ὅμως, καί ἐκεῖ εἶναι ἄψογος.
ΚΥΡΙΑΚΗ Ι΄ ΛΟΥΚΑ
Απόστολος: Εφεσ. στ΄ 10-17
Ευαγγέλιο: Λουκ. ιγ΄ 10-17
10 Δεκεμβρίου 2017
«Γύναι, απολέλυσαι της ασθενείας σου»
Ο άνθρωπος που αναζητεί και εγκολπώνεται στη ζωή του την αγάπη του Θεού, γίνεται δέκτης των θείων ευεργεσιών του, οι οποίες τον καταξιώνουν στην προοπτική της αληθινής χαράς και ευτυχίας.
Ακριβώς, η περίπτωση της συγκύπτουσας γυναίκας, που τόσο ζωντανά ξεδιπλώνει η σημερινή ευαγγελική περικοπή, είναι αποκαλυπτική της αλήθειας αυτής, η οποία στέλνει στην εποχή μας πολύ ξεκάθαρα και αποκρυσταλλωμένα μηνύματα.
«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Κυριακή Ι΄Λουκά (Λουκά ιγ’ 10-17) - ( 10 Δεκεμβριου 2017)

Η θεραπεία της συγκυπτούσης γυναικός

Η σημερινή ευαγγελική περικοπή από τον Ευαγγελιστή Λουκά κάνει λόγο για την θαυματουργική θεραπεία μιας άρρωστης γυναικός και μας μεταφέρει, μέσα από την διήγησή του, στον χώρο της συναγωγής (τόπος προσευχής των Ιουδαίων), όπου ο Κύριος, με την χάρη και την αγάπη Του, ευεργέτησε και απάλλαξε από την μακροχρόνια ασθένεια την άρρωστη γυναίκα. Συνάμα όμως ο Χριστός, βλέπουμε ότι υπερασπιζόμενος τους αδύναμους και εκείνους που τον εμπιστεύονται, ξεσκεπάζει και καταισχύνει τους ανθρώπους του φθόνου και της υποκρισίας. Είναι η περίπτωση των Γραμματέων και Φαρισαίων.

Σάββατο 2 Δεκεμβρίου 2017

Ἡ θεραπεία τοῦ τυφλοῦ τῆς Ἰεριχοῦς

Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 3 Δεκεμβρίου 2017, ΙΔ΄ Λουκᾶ (Λκ. ιη΄ 35-43)

1. Μὴν κλείνεις τὸν δρόμο...

Κόσμος πολὺς ἀκολουθοῦσε τὸν Κύριο ποὺ ἤδη πλησίαζε ἔξω ἀπὸ τὴν Ἱεριχώ. Καθὼς προχωροῦσε ὅλος αὐτὸς ὁ λαός, ἕνας τυφλὸς ζητιάνος, ποὺ καθόταν στὴν ἄκρη τοῦ δρόμου, ἄκουσε τὸν θόρυβο, ρώτησε τί συμβαίνει καὶ ὅταν ἔμαθε ὅτι θὰ περνοῦσε ἀπὸ ἐκεῖ ὁ Χριστός, ἄρχισε νὰ φωνάζει δυνατά:

–Ἰη­σοῦ, ἔν­δο­ξε ἀπόγονε τοῦ Δαβίδ, σπλαχνίσου με, ἐλέησέ με!
Φῶς τοῦ κόσμου

Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 3 Δεκεμβρίου 2017, κς΄ ἐπιστολῶν (Ἐφεσ. ε΄ 8-19)

1. «Τέκνα φωτὸς»

Πυκνὸ τὸ σκοτάδι τῆς ἁμαρτίας καὶ τῆς πλάνης παρασύρει τὸν κόσμο σὲ τραγικὰ ἀδιέξοδα. Κι ὁ ἄνθρωπος δὲν παύει ν’ ἀναζητᾶ φῶς κι ἐλπίδα. Γι’ αὐτὸ κι ὁ ἀπόστολος Παῦλος στὴ σημερινὴ ἀποστολικὴ περικοπὴ καλεῖ τοὺς πιστοὺς χριστιανοὺς νὰ γίνουν αὐτοὶ φῶς μέσα στὴν κοινωνία. Ἐφόσον εἶστε ἑνωμένοι μὲ τὸν Κύριο, ἀκτινοβολεῖτε τὸ φῶς Του, γράφει. Κι ἐσεῖς λοιπόν, «ὡς τέκνα φωτὸς περιπατεῖτε». Νὰ συμπεριφέρεστε σὰν παιδιὰ τοῦ φωτός· σὰν ἄνθρωποι ποὺ ὅλη τους ἡ ζωὴ εἶναι φῶς, καὶ λάμπουν μὲ τὴν ἀρετή τους.
ΚΥΡΙΑΚΗ 3 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2017 – ΙΔ΄ ΛΟΥΚΑ

 (Λουκ. ιη΄ 35-43) (Εφεσ. δ΄ 8-19)

Ωδές ευχαριστίας

                     «Ηκολούθει αυτώ δοξάζων τον Θεόν· και πας ο λαός ιδών έδωκεν αίνον τω Θεώ»

Τραγική ήταν η θέση του τυφλού της σημερινής ευαγγελικής περικοπής. Ο πόνος του ήταν αβάστακτος και η θλίψη του ασήκωτη. Βίωνε χωρίς τέλος ένα αδιαπέραστο σκοτάδι. Όλα γύρω του είχαν καλυφθεί από το έρεβος της απελπισίας. Άκουε, αλλά δεν έβλεπε. Άγνωστη ήταν γι’ αυτόν η πολυσύνθετη αρμονία των χρωμάτων, η ποικιλομορφία των αντικειμένων. Επιπλέον ήταν βυθισμένος και στην ανέχειά του. Επαιτούσε την βοήθεια των άλλων για να μπορέσει να ζήσει.
14η Κυριακή Λουκᾶ
(Λκ. 18, 35 – 43)
3 Δεκεμβρίου 2017
Μήνας Δεκέμβριος
«...αὐτὸς δὲ πολλῷ μᾶλλον ἔκραζεν· υἱὲ Δαυΐδ, ἐλέησόν με.»
Σήμερα βλέπουμε ἕνα ἀκόμη θαῦμα τοῦ Κυρίου μας, τό θαῦμα στόν τυφλό τῆς Ἱεριχοῦς. Ἀπό τό περιστατικό αὐτῆς τῆς περικοπῆς ἄς ἀφήσουμε τόν τυφλό νά γίνει ὁδηγός μας, διότι πλέον ἔχει θεραπευτεῖ ὄχι μόνον στή σωματική του τύφλωση ἀλλά καί στόν ἐσωτερικό του σκοτασμό.
Τί μᾶς διδάσκει ὁ πρώην τυφλός δάσκαλός μας; Μᾶς λέγει πώς, γιά νά καταφέρουμε νά προοδεύσουμε στήν ὁλοκλήρωσή μας καί στήν πορεία μας πρός τή σωτηρία, χρειάζεται νά ἔχουμε δυναμισμό. Ἡ πνευματική μας προκοπή δέν θά ἔλθει μέσα ἀπό τήν ἡττοπάθεια καί τή μεμψιμοιρία.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΔ’ ΛΟΥΚΑ

Καθώς πλησίαζε ὁ Ἰησοῦς στήν Ἱεριχώ, ἀδελφοί μου, καθόταν ἕνας τυφλός κοντά στόν δρόμο καί ζητιάνευε. Σ' αὐτή τήν πόλη ζοῦσε ὁ τυφλός τῆς σημερινῆς Εὐαγγελικῆς περικοπῆς, ὁ ὁποῖος ἦταν ἕνας δυστυχισμένος ἄνθρωπος. Ἡ φοβερή τύφλωση δέν τοῦ ἐπέτρεπε νά ἐργάζεται καί ἔτσι ἦταν ἀναγκασμένος, γιά νά ζήσει, νά κάνει τόν ζητιάνο. Εἶναι μιά εἰκόνα πού, δυστυχῶς, τή διαπιστώνουμε σ' ὅλες τίς ἐποχές, ἀκόμα καί σήμερα.
«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»

Κυριακή ΙΔ΄Λουκά (Λουκά ιη΄ 35-43) - (3 Δεκεμβρίου 2017)

Η θεραπεία του Τυφλού στην Ιεριχώ

Η σημερινή ευαγγελική περικοπή, αδελφοί μου, αναφέρεται στο θαύμα της θεραπείας του τυφλού στην Ιεριχώ. Αποτελεί θαυμαστό υπόδειγμα προσωπικής κοινωνίας ανθρώπου με τον Ιησού Χριστό, ως Σωτήρα και Λυτρωτή. Με το θαύμα αυτό βοηθείται ο άνθρωπος να αναγνωρίσει τον Θεάνθρωπο Κύριο ως απεσταλμένο του Θεού και να προσφέρει την δοξολογία του στον ίδιο τον Θεό, παραδίδοντας παράλληλα τον εαυτό του στην αγάπη του Χριστού. Με αυτόν τον τρόπο ο άνθρωπος γίνεται μέτοχος της αιωνίου ζωής και της βασιλείας των ουρανών.

<< Ιησού Υιέ Δαβίδ, ελέησόν με >>
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΔ΄ΛΟΥΚΑ
Απόστολος :Εφεσ. ε΄18-19
Ευαγγέλιο: Λουκ. ι η ΄ 35-43
3 Δεκεμβρίου 2017
« Ιησού υιέ Δαυίδ, ελέησον με. Και οι προάγοντες επέτιμων αυτώ ίνα σιωπήση αυτός δε πολλώ μάλλον έκραζεν υιέ Δαυίδ ελέησον με» (Λουκ. ι η΄ 38-39)
Δυνατή η κραυγή, αλλά ακόμα δυνατότερη η πίστη του τυφλού του σημερινού Ευαγγελίου. Ενώ σωματικά μειονεκτεί έναντι των άλλων ανθρώπων που συνωστίζονται γύρω από τον Χριστό, αφού είναι τυφλός, στην πραγματικότητα υπερέχει όλων των άλλων μέσα από τη δύναμη της πίστης, γιατί μέσα από αυτήν και με τα μάτια της ψυχής «βλέπει» στο πρόσωπο του Ιησού τον «Υιό του Δαβίδ» δηλαδή τον αναμενόμενο Μεσσία.
Κυριακή 3 Δεκεμβρίου 2017 (ΙΔ΄ ΛΟΥΚΑ) ( Λουκ. ιη΄ 35-43)

        Στό σημερινό ἱερό Εὐαγγέλιο παρουσιάζονται δύο ἀντίθετοι κόσμοι. Ὁ τυφλός τῆς Ἱεριχοῦς πού πίστεψε στό Χριστό καί ὁ «κόσμος» πού ἐμποδίζει τόν τυφλό νά φτάσει στό Χριστό. Ὅ,τι ποθεῖ ὁ πιστός τό ἀπορρίπτει ὁ «κόσμος». Καί ὅ,τι προσφέρει ὁ «κόσμος» τό ἀποκρούει ὁ πιστός. Τί ποθεῖ ὁ τυφλός; Νά πλησιάσει, νά συναντήσει τό Χριστό, γιά νά λάβει τό φῶς τῶν ὀφθαλμῶν του, νά ἀντλήσει φῶς καί δύναμη καί ζωή ἀπό τό φωτοδότη καί ζωοδότη Θεό καί Κύριο. Καί τί ζητᾶ ὁ «κόσμος»; Νά σταματήσει τόν πιστό, νά ἐμποδίσει τόν τυφλό  νά πλησιάσει τό Χριστό. Ἀπό ἀσπλαγχνία; Ἀπό ἄγνοια γιά τό Χριστό; Ἀπό ἀδιαφορία γιά τόν πόνο τοῦ ἄλλου; Πιθανόν. Μά κυρίως ζητᾶ νά ἐμποδίσει τόν τυφλό νά πλησιάσει τόν Χριστό, διότι ὁ «κόσμος» δέν πιστεύει στό Χριστό. Ὁ τυφλός εἶναι πιστός θερμός, ἀκλόνητος στήν πίστη του.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «Ο ΠΟΘΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΤΑ ΕΜΠΟΔΙΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ»

Μέσα στὸ πλῆθος τῶν ἀνθρώπων ποὺ περιστοιχίζουν τὸν Χριστὸ γιὰ νὰ ἀκούσουν τὴ διδασκαλία του ἀκούγεται ἡ ἱκετευτικὴ φωνὴ ἑνὸς τυφ-λοῦ: «Ἰησοῦ υἱὲ Δαυΐδ, ἐλέησόν με». Τὸ πλῆθος ἐνοχλημένο ἀπ’ αὐτὴ τὴ φωνὴ προσπαθεῖ νὰ τὴν σταματήσει, γιατὶ δὲν θέλει νὰ χάσει τὴν ὡραία διδασκαλία. Ἀλλ’ ὁ τυφλὸς ἐπιμένει νὰ κραυγάζει ἀκόμη δυνατότερα καὶ νὰ ζητᾶ ἔλεος.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΔ΄ ΛΟΥΚΑ – 3 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2017

Λκ. ιη΄, 35-43

Ἡ σημερινή Εὐαγγελική περικοπή, πού διαβά­στηκε στούς Ἱερούς Ναούς, ἀναφέρεται στήν θεραπεία ἑνός τυφλοῦ ἀπό τόν Χριστό στήν Ἱεριχώ. Ὅταν ὁ τυφλός πλησίασε τόν Ἰησοῦ Χριστό, τόν ρώτησε: «Τί σοι θέλεις ποιῆσαι;». Ἡ ερώτηση τοῦ Χριστοῦ μᾶς βάζει σε σκέψεις. Δέν γνωρίζει ὁ Χρι­στός τί θέλει ἔνας τυφλός, πού ἀπεγνωσμένα τόν παρακαλεῖ: «Ἰησοῦ υἱέ τοῦ Δαυΐδ, ἐλέησόν με»; Γνω­ρίζει πολύ καλά καί τίς σκέψεις καί τίς ἐπιθυμίες μας ὁ Χριστός, σάν Θεός. Ἀλλά θέλει ἀπό τόν άνθρωπο νά τίς ἐκφράσει καί νά τίς ὁμολογήσει μπρο­στά του.