ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΘΕΣΣΑΛΙΩΤΙΔΟΣ ΚΑΙ ΦΑΝΑΡΙΟΦΕΡΣΑΛΩΝ

ΟΜΙΛΙΑ ΕΠΙ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Γιά τήν Κυριακή 4 Μαΐου 2014

Κυριακή τῶν Μυροφόρων (Μαρκ. ιε΄ 43-ιστ΄ 8)

ΘΑΡΡΟΣ ΚΑΙ ΤΟΛΜΗ

«Τολμήσας εἰσῆλθε πρός Πιλάτον»

Συχνά οἱ ἀκόλουθοι τοῦ Κυρίου, οἱ χριστιανοί, παρουσιάζονται χωρίς θάρρος, μέ δειλία, φοβισμένοι... Τό σημερινό ἱερό Εὐαγγέλιο μᾶς δίνει μιά διαφορετική εἰκόνα. Ἄς τήν προσέξουμε.

* * *

α) Ὁ φόβος παντοῦ.

1. Ὅταν τελείωσαν ὅλα τά σχετικά μέ τόν Ἰησοῦ, καί ἐπιτέλους οἱ ἐχθροί Του τόν εἶδαν καρφωμένο ἐπάνω στό Σταυρό, ἕνας φό­βος, ἕνας τρόμος εἶχε ἁ­πλωθεῖ σ’ ὅλους. Ἰδίως στούς μαθητές. Τά πά­ντα γι’ αὐτούς εἶχαν τελειώσει.

2. Μήν ξέροντας τί νά κάνουν, σκόρπισαν... Μερικοί γύρισαν στίς συνηθισμένες ἀσχολίες τους, στίς δουλειές τους. Οἱ προσδο­κίες τους εἶχαν διαψευστεῖ. Τούς ἀπέμενε μιά ἀπογοήτευση, μιά ἀπελπισία.

3. Οἱ ἐχθροί τοῦ Κυρίου, ἔνοιωσαν νικητές! Παρουσιάζονταν τώρα σά θρι­αμ­βευτές! Ἔτριβαν τά χέρια τους. Ὁ ἀντίπαλός τους, αὐτός πού τόσο τούς εἶχε μπερδέψει, δέν ὑπῆρχε πιά!

β) Οἱ τολμηροί.

1. Ὅμως μερικοί δέν ἀκολουθοῦν αὐτό τό ρεῦμα. Νοιώθουν διαφορετικά. Ἀσφαλῶς εἶναι λίγοι, μά μέσα τους ὑπάρχει μιά ἄλλη τοποθέτηση, μιά διαφορετική διάθεση. Εἶναι ὁ Ἰωσήφ ἀπό τήν Ἀρι­μαθαία, εἶναι καί κάποιες γυναῖκες.

2. Τί ἔκανε ὁ πρῶτος; Πῆρε τό θάρρος καί ἦρθε καί ζήτησε ἀπό τόν Πιλάτο, τό νεκρό σῶμα τοῦ Ἰησοῦ. Καί μέ ἰδιαίτερη φροντίδα τό ἐκήδευσε.

3. Καί οἱ γυναῖκες αὐτές τί ἔκαναν; Παρακολουθοῦσαν ἀπό κά­ποια ἀπό­σταση, «άπό μακρόθεν», ὅλα αὐτά. Καί μόλις πέρασε τό Σάββατο, καί ἄρχισε νά ξημερώνει ἡ ἄλλη μέρα, ἡ πρώτη τῆς ἑβ­δομάδος, ξεκίνησαν γιά τό μνημεῖο...

γ) Μέ τόν Ἀναστάντα.

1. Ἡ Ἀνάσταση ἀλλάζει τά πράγματα. Ὅλα ἀλλάζουν μ’ αὐτή. Οἱ δειλοί καί φοβισμένοι μαθητές, γίνονται τολμηροί καί δυνατοί. Γίνονται ἀτρόμητοι κι ἀποφασιστικοί, ἕτοιμοι ἀκόμα καί γιά κάθε θυσία.

2. Καί στή συνέχεια, ἀμέτρητοι αὐτοί πού μέ τή δύναμη τοῦ Ἀ­ναστάντος, φτάνουν στό μαρτύριο... Ἡ βεβαιότητα τῆς Ἀναστάσεως τούς δίνει ἕνα ἄλλο νό­η­­μα στή ζωή τους, τούς κάνει μέ θάρρος νά ὁμολογοῦν τήν πίστη τους...

3. Κι αὐτό σέ κάθε ἐποχή. Ἀκόμα καί σήμερα. Πιστεύουν στόν Ἀ­ναστά­ντα Κύριο, εἶναι «μάρτυρες τῆς Ἀναστάσεως», καί κατα­θέ­τουν τή μαρτυρία τους, μέ τή ζωή καί τό θάνατό τους.

* * *

Ἐμεῖς, ἀδελφοί μου, μέ ποιούς εἴμαστε; Ἀνήκουμε σ’ αὐτούς, ἤ στούς δειλούς καί φοβισμένους; Ἄν εἴμαστε πραγματικοί ὀπαδοί τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου μας, τότε πρέπει νά εἴμαστε θαρραλέοι καί τολμηροί. Ἔτσι νά δίνουμε πάντοτε τή μαρτυρία μας, νά κάνουμε τήν ὁμολογία μας. Γιά τήν πίστη μας, τή χριστιανική μας ζωή καί ἰδιότητα...

(Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως)