ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ 5-4-2015

Σήμερα ἀκούσαμε τὸν Ἀπόστολο Παῦλο νὰ μᾶς λέει: «Ἀδελφοί, νὰ χαίρεστε πάντοτε μὲ τὴ χαρὰ ποὺ δίνει ἡ κοινωνία μὲ τὸν Κύριο. Θὰ τὸ πῶ καὶ πάλι: νὰ χαίρεστε. Σ΄ ὅλους νὰ δείχνετε τὴν καλοσύνη σας. Ὁ Κύριος ἔρχεται σύντομα. Γιὰ τίποτε νὰ μὴν σᾶς πιάνει ἄγχος, ἀλλὰ σὲ κάθε περίσταση τὰ αἰτήματά σας νὰ τὰ ἀπευθύνετε στὸν Θεὸ μὲ προσευχὴ καὶ δέηση, ποὺ θὰ συνοδεύονται ἀπὸ εὐχαριστία. Καὶ ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ, ποὺ εἶναι ἀσύλληπτη στὸ ἀνθρώπινο μυαλό, θὰ διαφυλάξει τὶς καρδιὲς καὶ τὶς σκέψεις σας κοντὰ στὸν Ἰησοῦ Χριστό.

Τέλος, ἀδερφοί μου, ὅ,τι εἶναι ἀληθινό, σεμνό, δίκαιο, καθαρό, ἀξιαγάπητο, καλοφημο, ὅ,τι ἔχει σχέση μὲ τὴν ἀρετὴ καὶ εἶναι ἄξιο ἐπαίνου, αὐτὰ νὰ ἔχετε στὸ μυαλό σας. Αὐτὰ ποὺ μάθατε, παραλάβατε κι ἀκοῦστε ἀπὸ μένα, αὐτὰ ποὺ εἴδατε σ΄ ἐμένα, αὐτὰ νὰ κάνετε κι ἐσεῖς. Καὶ ὁ Θεὸς ποὺ δίνει τὴν εἰρήνη θὰ εἶναι μαζί σας.»

            «Χαῖρε καὶ εὐφραίνου πόλις Σιών, τέρπου καὶ ἀγάλλου ἡ Ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ..» Στὴν πορεία πρὸς τὸν Γολγοθᾶ δὲν κυριαρχεῖ ἡ θλίψη καὶ ἡ ἀπόγνωση, ἀλλὰ ἡ ἐλπίδα καὶ ἡ χαρά, διότι μὲ τὸν θάνατό του ὁ Χριστὸς κατήργησε τὸ κράτος τοῦ θανάτου. Γι’ αὐτὸ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος μᾶς καλεῖ νὰ ἔχουμε χαρά· χαρὰ ποὺ πηγάζει ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν Χριστὸ καὶ θεμελιώνεται στὸ γεγονὸς ὅτι  ὁ Χριστὸς σὲ λίγο θὰ εἶναι κοντά μας. Ἡ Ἐκκλησία φρόντισε, καθ’ ὅλη τὴ διάρκεια τοῦ Τριωδίου, νὰ μᾶς βοηθήσει νὰ κατανοήσουμε τὸ μυστήριο τῆς σταυρικῆς θυσίας καὶ νὰ νιώσουμε ἔτσι τὴν ἀνάγκη τῆς ἀπαλλαγῆς ἀπὸ τὰ διάφορα πάθη καὶ τὶς ἀδυναμίες μέσα ἀπὸ ἕνα ἐσωτερικὸ αὐτοέλεγχο, γιὰ νὰ μπορέσουμε ἔτσι νὰ βιώσουμε πραγματικὰ Ἀνάσταση στὶς καρδιές μας.

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος μᾶς καλεῖ ὅλους νὰ χαιρόμαστε «ἐν Κυρίῳ». Πνευματικὸς καρπὸς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἡ χαρά. Αὐτὴ ἡ χαρὰ δὲν προκαλεῖται ἀπὸ γήινες καὶ κοσμικὲς ἀπολαύσεις. Ὁ χριστιανὸς πρέπει «πάντοτε» νὰ χαίρετε, καὶ σὲ ὧρες θλίψεων καὶ δοκιμασιῶν. Γιὰ τὴν ἀνθρώπινη λογικὴ κάτι τέτοιο φαίνεται ἀδιανόητο. Κι ὅμως, μόνο ἂν ἀφήσουμε κάθε μας πρόβλημα καὶ κάθε βιοτικὴ μέριμνα καὶ ἀνησυχία μας στὰ χέρια τοῦ Θεοῦ, κι ἀποδεχθοῦμε τὴν ἀγάπη, τὴ ζωή του, ἐφαρμόζοντας τὶς ἐντολές του, τότε πραγματικὰ μποροῦμε νὰ βιώσουμε τὴ χαρὰ τοῦ Χριστοῦ ποὺ εἶναι καὶ ἡ σωτηρία μας. Ἡ ἀληθινὴ χαρὰ καὶ ἡ εἰρήνη τοῦ Χριστοῦ εἶναι μιὰ πνευματικὴ πραγματικότητα, ποὺ δὲν ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὶς δυσμενεῖς συνθῆκες τῆς παρούσας ζωῆς, ἀλλὰ ἐκδηλώνεται ὡς ἐπιείκεια καὶ καλοσύνη πρὸς κάθε συνάνθρωπό μας.

Παρόλα αὐτὰ ὁ καιρὸς τῆς ἀπελευθέρωσης πλησιάζει: «ὁ Κύριος ἐγγύς». Ἡ προσδοκία μας αὐτή εἶναι τὸ θεμέλιο τῆς ζωῆς μας. Ὁ ἀπόστολος τῶν ἐθνῶν μὲ τὴν ἀναφορά του ἐννοεῖ ἐδῶ δύο πράγματα: α) ὅτι ὁ Χριστὸς θὰ ἔλθει σύντομα μὲ τὴν Δευτέρα Παρουσία του «ὡς κλέπτης ἐν νυκτὶ» καὶ  β)  ὅτι θὰ πᾶμε ἐμεῖς σὲ αὐτὸν μὲ τον  θάνατό μας, ποὺ μπορεῖ νὰ συμβεῖ σὲ κάθε στιγμή. Ἔχουμε ἀνάγκη τὴν ἐπιείκεια καὶ τὸ ἔλεός του. Ἐφ’ ὅσον ὁ Κύριος εἶναι «ἐγγύς», μᾶς προτρέπει ἐπιπλέον νὰ μὴν μεριμνοῦμε γιὰ τὶς ἀνάγκες τοῦ παρόντος βίου. Ὁ χριστιανὸς γνωρίζει ὅτι ἡ ζωὴ θὰ βρεῖ τὴν πληρότητά της μόνο στὴν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, γι’ αὐτὸ καὶ οἱ βιοτικὲς μέριμνες παραμερίζονται. Αὐτὸ δὲν σημαίνει, ὅμως, καὶ ἀδιαφορία γιὰ τὴν καθημερινότητα. Ἡ σταθερότητα τῆς σχέσης μας μὲ τὸ Χριστὸ ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὸ πόσο ἐλευθερία ἔχουμε στὴ ψυχή μας. Συνήθως πλησιάζουμε τὸ Χριστὸ ἐλπίζοντας ὅτι θὰ τὸν ἔχουμε βοηθὸ στὴ ἐπίλυση τῶν διαφόρων προβλημάτων μας. Αὐτὸς ὁ σκοπὸς δὲν θεωρεῖται καταρχὰς κακός· εἶναι μάλιστα μιὰ πράξη ποὺ προϋποθέτει πίστη στὴ δύναμη καὶ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Ὁ Χριστός, ὅμως, δὲν θέλει νὰ ἔρθει στὴ ζωή μας ὡς ὑπηρέτης τῶν ἀναγκῶν μας, γιατί αὐτὸ δὲν μᾶς σώζει. Καὶ ὅταν ζητᾶμε λύση στὰ προβλήματα ποὺ μᾶς ταλαιπωροῦν, αὐτὸς δρᾶ ἀνάλογα μὲ τὴν πίστη μας καὶ σύμφωνα μὲ τὸ ἀληθινό μας συμφέρον, τὸ ὁποῖο μπορεῖ μερικὲς φορὲς νὰ εἶναι ἀντίθετο μὲ τὶς ἐπιθυμίες μας. Γι’ αὐτὸ ἀμέσως  μετὰ ὁ Ἁπ. Παῦλος  μᾶς συμβουλεύει πῶς πρέπει νὰ ἀντιμετωπίζουμε τὰ προβλήματα καὶ τὶς ἀνάγκες μας:  «ἐν παντὶ τῇ προσευχῇ καὶ τῇ δεήσει μετὰ εὐχαριστίας τὰ αἰτήματα ὑμῶν γνωρίζει πρῶτον τὸν Θεῷ». Γιὰ ὅλα καὶ πάντοτε νὰ καταφεύγουμε στὸν Θεό, πρὸς τὸν Ὁποῖο νὰ ἀπευθύνουμε τὰ αἰτήματά μας μὲ προσευχὴ καὶ δέηση, ποὺ θὰ συνοδεύεται ἀπὸ εὐχαριστία.

Καλούμαστε, λοιπόν, νὰ μὴν μεριμνοῦμε γιὰ τὰ πράγματα τοῦ κόσμου τούτου, ἀλλὰ νὰ ἔχουμε στὸ μυαλό μας ἕνα μόνο πρᾶγμα: τὴν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Ἂν θέλουμε νὰ γίνουμε πολῖτες τῆς Βασιλείας αὐτῆς, εἶναι ἀναγκαῖο νὰ ἐναρμονίσουμε τὴν ζωή μας μὲ τὶς εὐαγγελικὲς ἐντολές. Αὐτὸ θὰ ἔχει ὡς ἀποτέλεσμα νὰ ἀποκτήσουμε καὶ ἐμεῖς τὴν εἰρήνη τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν πραγματικὴ χαρά. Εὐτυχισμένοι, λοιπόν, ὅσοι μπορέσουν νὰ ἀφήσουν τὶς βιοτικές τους μέριμνες αὐτὲς τὶς ἡμέρες κι ἀρχίσουν ἀπὸ τώρα τὴν εὐλογημένη πορεία δίπλα στὸν πορευόμενο πρὸς τὸ Πάθος Χριστό. «Δεῦτε οὖν καὶ ἡμεῖς, συμπορευθῶμεν αὐτῷ καὶ συσταυρωθῶμεν, καὶ νεκρωθῶμεν δι’ αὐτόν, ταῖς τοῦ βίου ἠδοναῖς», «ἵνα μὴ μείνωμεν ἔξω τοῦ νυμφῶνος Χριστοῦ». Καλὴ Ἀνάσταση!