ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟΣ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ – 8 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2019

(Ἰω. γ΄ 13-17)

Ἡ Παλαιὰ Διαθήκη εἶναι προτύπωση τῆς Καινῆς Διαθήκης. Ὅσα συμβαίνουν ἐκεῖ στοὺς Ἰσραηλῖτες ποὺ εἶναι ὁ περιούσιος λαὸς τοῦ Θεοῦ, προτυπώνουν αὐτὰ ποὺ θὰ γίνουν, ὅταν ἔλθη ὁ Χριστὸς στὴ γῆ. Καὶ τὴν ἑρμηνεία αὐτὴ τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης μᾶς τὴν ἔδωσε ὁ ἴδιος ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς καθὼς ἀκούσαμε στὴ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπή. Μᾶς μίλησε γιὰ τὸ χάλκινο φίδι στὴν ἔρημο, ὅταν τοὺς δάγκωναν τὰ φαρμακερὰ φίδια. Τότε, λοιπὸν, σύμφωνα μὲ τὸ ἱερὸ  κείμενο, ὁ Μωϋσῆς ποὺ ἦταν ὁ ὁδηγὸς τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ, ὕστερα ἀπὸ ὑπόδειξη τοῦ Θεοῦ, ἔστησε στὴν κορυφὴ ἑνὸς βουνοῦ ποὺ φαινόταν ἀπὸ παντοῦ ἕνα μεγάλο χάλκινο φίδι ἐπάνω σ᾽ ἕνα ξύλο, τὸ ὁποῖο μόλις τὸ ἔβλεπαν οἱ Ἰσραηλῖτες ποὺ δαγκώνονταν ἀπὸ τὰ φαρμακερὰ φίδια, γιατρεύονταν ἀμέσως, καὶ γίνονταν καλά. Ἔφευγε ὁ πόνος καὶ ὁ θάνατος.

Ἡ ὕψωση αὐτὴ τοῦ χάλκινου φιδιοῦ στὴν ἔρημο ἀπὸ τὸν Μωυσῆ προτύπωνε τὸ Σταυρὸ τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, καθὼς ὁ ἴδιος ἀκούσαμε νὰ λέη· «ἔτσι πρέπει νὰ ὑψωθῆ καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου», δηλαδὴ νὰ σταυρωθῆ, γιὰ νὰ μὴν χαθοῦν οἱ ἄνθρωποι, ἀλλὰ νὰ σωθοῦν ἀπὸ τὴν ἁμαρτία καὶ νὰ γίνουν κληρονόμοι τῆς αἰώνιας ζωῆς. Ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ποὺ ἀπὸ ἀληθινὸς Θεὸς ποὺ εἶναι κατέβηκε ἀπό τόν οὐρανό στὴ γῆ καὶ ἔγινε καὶ τέλειος ἄνθρωπος, «υἱὸς ἀνθρώπου», γιὰ νὰ πάθη καὶ νὰ σταυρωθῆ γιὰ τὴ σωτηρία τὴ δική μας. Χωρὶς τὴν κατάβαση τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τὸν οὐρανὸ στὴ γῆ, καὶ χωρὶς τὴν ὕψωση τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου, τὴ σταύρωση δηλαδὴ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἦταν ἀδύνατον ὁ ἄνθρωπος νὰ σωθῆ ἀπὸ τὰ ἰοβόλα χτυπήματα τοῦ μεγάλου φιδιοῦ τοῦ σατανᾶ ποὺ ἔριξε στὸν ἄνθρωπο τὸ θανατηφόρο δηλητήριο τῆς ἁμαρτίας.

Ὁ Σταυρὸς τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ ἔκφραση τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ στὸν ἄνθρωπο· «τόσο πολὺ ἀγάπησε  ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπο, ὥστε ἔδωσε τὸν υἱόν του τὸ μονογενῆ, γιὰ νὰ μὴ χαθῆ κάθε ἄνθρωπος, ποὺ πιστεύει σ᾽αὐτόν, ἀλλὰ νὰ ἔχη τὴν αἰώνια ζωή». Μεγαλύτερη ἀγάπη ἀπ᾽ αὐτὴν δὲν ὑπάρχει· ὁ Θεὸς γίνεται ἄνθρωπος καὶ σταυρώνεται γιὰ μᾶς. Ὄχι μόνο συγκαταβαίνει καὶ σαρκώνεται, ἀλλὰ καὶ πάσχει γιὰ μᾶς ὡς ἄνθρωπος. Ἤ μᾶλλον γιὰ νὰ πάθη καὶ νὰ σταυρωθῆ γίνεται ἄνθρωπος. Γιατί ἡ θεία φύση εἶναι ἀπαθής. Ἐκεῖνο ποὺ πάσχει καὶ σταυρώνεται εἶναι ἡ ἀνθρώπινη φύση τὴν ὁποία προσέλαβε ὁ Κύριος ἀπὸ τὴν Ἀειπάρθενο Μαρία. Ἀνέβηκε ἐπάνω στὸ Σταυρὸ ὡς Θεὸς καὶ ἄνθρωπος, καὶ ἔπαθε ὡς τέλειος ἄνθρωπος, γιατί ἡ θεία φύση εἶναι ἀπαθής.

Ἡ σωτηρία ποὺ ἀνέβλυσε ἀπὸ τὸ ζωηφόρο ξύλο τοῦ Σταυροῦ τοῦ Κυρίου τρέχει γιὰ ὅλο τὸν κόσμο, διότι ὁ Χριστὸς ἔπαθε γιὰ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους τῆς γῆς. Κάθε ἄνθρωπος ποὺ πιστεύει στὸ Χριστὸ καὶ προσβλέπει στὸ Σταυρό του λαμβάνει καὶ τὴ θεία χάρη δωρεά. Ἡ πίστη στὸ Σταυρὸ τοῦ Κυρίου εἶναι ἐκείνη ποὺ σώζει τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τὴν θανατηφόρο ἁμαρτία καὶ τοῦ χαρίζει τὴν αἰώνια ζωή. Χωρὶς τὴν πίστη αὐτὴ εἶναι ἀδύνατον ὁ ἄνθρωπος νὰ σωθῆ. Πιστεύω στὸ Σταυρὸ τοῦ Χριστοῦ σημαίνει τιμῶ καὶ ἀσπάζομαι τὸ Σταυρὸ τοῦ Κυρίου μὲ πίστη καὶ εὐλάβεια· σημαίνει σταυρώνω τὴν ἁμαρτία ποὺ εἶναι μέσα μου καὶ ζῶ σύμφωνα μὲ τὰ θεῖα λόγια τοῦ σταυρωμένου Ἰησοῦ Χριστοῦ. Καὶ σταυρωμένη ζωὴ θὰ πῆ νέκρωση τῶν παθῶν.

Ὁ Χριστὸς ἦλθε στὴ γῆ ἀπὸ τὸν Θεὸ Πατέρα γιὰ νὰ σώση τὸν κόσμο καὶ ὄχι νὰ τὸν κρίνη. Αὐτὸς ἦταν ὁ σκοπὸς τοῦ πρώτου ἐρχομοῦ τοῦ Χριστοῦ στὴ γῆ. Θὰ ἔλθη καὶ πάλι, μὲ τὴ δεύτερη παρουσία του, γιὰ νὰ κρίνη τὸν κόσμο· νὰ δώση τὴν αἰώνια ζωὴ σ᾽αὐτοὺς ποὺ πίστεψαν στὸ Σταυρό του καὶ ἔζησαν τὴ σταυρωμένη ζωὴ του καὶ τὴν αἰώνια κόλαση σ᾽ αὐτοὺς ποὺ ἀρνήθηκαν τὸ λόγο τοῦ Σταυροῦ του καὶ δὲν τὸν πίστεψαν. Ὁ πιστὸς καὶ καλὸς χριστιανὸς, ἀπὸ σήμερα, Κυριακὴ πρὸ τῆς ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ ἑτοιμάζεται γιὰ τὴν ἡμέρα τῆς παγκόσμιας ὕψωσης τοῦ Σταυροῦ τοῦ Κυρίου, ποὺ θὰ γίνη τὴν ἑβδομάδα αὐτή, 14 Σεπτεμβρίου, στοὺς Ἱεροὺς Ναοὺς, καὶ θὰ κληθοῦμε ὅλοι νὰ τὸν προσκυνήσωμε, ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

π.ΓΔΣ

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

ΠΗΓΗ