ΚΥΡΙΑΚΗ 15 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2019

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΙΝ

(Γαλ. β΄ 16-20) (Μάρκ.η΄ 34 – θ’ 1)

Η ζωή στην αγάπη του Χριστού

«…ζή δε εν εμοί Χριστός»

Η σύνδεση της ζωής του ανθρώπου με την αγάπη του Χριστού συνιστά την κορυφαία πράξη στη ζωή του.  Σ’ αυτή την προοπτική καταξιώνεται σε δυσθεώρητα πνευματικά ύψη. Φθάνει στη θέωση που είναι ο ανώτερος προορισμός του. Αυτό το ένιωθε έντονα ο απόστολος Παύλος, για τον οποίο η ζωή του ανθρώπου αποκτά αληθινή αξία μόνο κοντά στον Χριστό. Ο Χριστός είναι η αυτοζωή. «Εγώ ειμί η ανάστασις και η ζωή» (Ιω. 11,25). Σ’ αυτόν υπάρχει η ζωή (Ιω. 1,4).Μόνο όποιος είναι συνδεδεμένος με τον Χριστό έχει μέσα του ζωή. Οι άλλοι είναι πνευματικά νεκροί, όσο κι αν τρέφουν ψευδαισθήσεις ότι μπορούν να κατορθώσουν τα πάντα στη ζωή τους.

Άλλωστε, έτσι μπορεί να εξηγηθεί γιατί ο Κύριος προέτρεψε το μαθητή του να τον ακολουθήσει και δεν τον άφησε να θάψει τον πατέρα του. Μάλιστα του υπέδειξε: «Ακολούθει μοι, και άφες τους νεκρούς θάψαι τους εαυτών νεκρούς» (Ματθ. 8,22). Οι Πατέρες της Εκκλησίας κινούνται στις ίδιες συχνότητες. Με τα βιώματα που είχαν, διακηρύσσουν πως η πραγματική ζωή, η όντως ζωή, είναι ο Χριστός. Ο Μέγας Βασίλειος σημειώνει χαρακτηριστικά ότι η εν Χριστώ διαγωγή μας, η βίωση του Χριστού εντός μας «ζωή εστίν αληθινή».

Τα γνωρίσματά της

Όταν ο άνθρωπος αφήνει την ύπαρξή του να πλημμυρίζει από αγάπη στον Θεό και κυριεύεται από τον θείο έρωτα, δεν ζει για τον εαυτό του αλλά για τον Θεό. Όσο κι αν αυτό μπορεί να φαίνεται παράξενο στον κόσμο και τη λογική του. «Ζω δε ουκέτι εγώ, ζη δε εν εμοί Χριστός» (Γαλ. 2,20). Βέβαια, η φυσική ζωή δεν συνιστά οποιασδήποτε μορφής εκτροπή, αλλά πολλές φορές εκείνο που παρατηρείται είναι ότι η προαίρεσή μας οδηγεί στην αμαρτία. Άλλωστε, ο Θεός εμφύτευσε μέσα μας τη ζωοποιό του ενέργεια. Έχουμε μέσα μας τη θεία πνοή, είμαστε εικόνα του Θεού. Υπάρχει όμως και η ζωή της αμαρτίας, στην οποία μάς σπρώχνει ο διάβολος. Προσβάλλει την προαίρεσή μας και μάς σπρώχνει στον θάνατο. Για να εγκολπωθούμε την πραγματική ζωή του Χριστού, ο απόστολος Παύλος αλλά και οι άγιοι της Εκκλησίας, μάς συμβουλεύουν ν’ αποφεύγουμε την κατάσταση της αμαρτίας, η οποία βραχυκυκλώνει επικίνδυνα την ύπαρξή μας. Ν’ αγωνιζόμαστε για να μεταβάλλονται σε αρετές τα πάθη που ριζώνουν μέσα μας και καταδυναστεύουν την ύπαρξή μας. Ο χριστιανός οφείλει ν’ απαρνηθεί την αμαρτωλή ζωή και να χάσει ακόμα και την ψυχή του που ταυτίζεται με τα πάθη και τις κακίες. Για να την κερδίσει βέβαια σε μια άλλη διάσταση, εκείνη της αληθινής και αιώνιας ζωής. Αυτή την έννοια έχει η ρήση «ός δ’ αν απολέση την ψυχήν αυτού ένεκεν εμού και του ευαγγελίου, σώσει αυτήν» (Μάρκ. 8, 35).

Ποια όμως είναι η ζωή στην οποία μάς σπρώχνει η αγάπη του Χριστού και της Εκκλησίας; Είναι η ζωή της ακολουθίας του θελήματός του. Είναι η ζωή που ξανοίγεται στην τήρηση των εντολών του. Ο άνθρωπος καλείται να πορευθεί την οδό της δικαιοσύνης. Η λέξη δικαιοσύνη ταυτίζεται με τη ζωή. «Εν οδοίς δικαιοσύνης ζωή» (Παρ. 12,28). Ο άγιος Νικόδημος ο αγιορείτης γράφει ότι το Άγιο Πνεύμα δεν δίνει ζωή μόνο στους νοερούς αγγέλους και στους λογικούς ανθρώπους, αλλά και στα άλογα ζώα, τα χερσαία, δηλαδή τα πετεινά, τα ένυδρα, τα αμφίβια, τα ερπετά και τα στο βάθος της γης ζώντα, όπως είναι τα σκουλήκια και τα ζωύφια. Η ενέργεια αυτή του Θεού ονομάζεται ζωοποιός.

Η παρανόηση

Ο κόσμος, ωστόσο, αδυνατεί πολλές φορές ν’ αντιληφθεί στις σωστές της διαστάσεις τη ζωή. Νομίζει πως τα χρήματα και τα υλικά αγαθά μπορούν ν’ απολυτοποιούνται ή και να θεοποιούνται. Πολλοί είναι εκείνοι που επιθυμούν να έχουν μια μεγάλη κοσμική ζωή. Να έχουν ισχυρές διασυνδέσεις, να σπαταλούν αλόγιστα τα χρήματα και να ικανοποιούν όλες τις αμαρτωλές τους ορέξεις. Ζουν με την ψευδαίσθηση ότι τώρα που υπάρχει ζωή μπορούν όλα να τα κάνουν και να τα απολαύσουν. Δεν έχουν πίστη στον Θεό. Πιστεύουν μόνο στο χρήμα, τη δόξα, την εξουσία, την κοσμική απόλαυση. Ωστόσο, η αληθινή ζωή και η ποιότητά της εξασφαλίζονται μόνο όταν έχουμε μέσα μας τον Χριστό. Όταν αφήνουμε την ύπαρξή μας να εγκολπώνεται την αγάπη του. Η επιτυχία της ζωής έχει να κάνει τελικά όχι με τα γνωστά κριτήρια που θέτει συνήθως ο άνθρωπος και συνδέονται με την ανάδειξή του στο επίπεδο του κόσμου και των ανθρώπων, αλλά με την ψηλάφηση της όντως ζωής, της ζωής του Χριστού και της Εκκλησίας του.

Αγαπητοί αδελφοί, εκείνο που πρέπει να επιδιώξουμε στον κόσμο αυτό και που αποτελεί την κορυφαία επιτυχία είναι την χριστοειδή ζωή. Όταν βιώνουμε την αγάπη του Θεού τότε μπορούμε να αισθανόμαστε ότι έχουμε και κατέχουμε τα πάντα. Οι άγιοι πάτησαν τις ουράνιες κορυφογραμμές γιατί ακριβώς αποκρυπτογραφούσαν την αυθεντική ζωή στην αγάπη του Χριστού. Σήμερα τιμούμε τη μνήμη του Νικήτα του μεγαλομάρτυρα, του αγίου Φιλοθέου, του Βησσαρίωνος Λαρίσης κ.α. Πρόκληση είναι ν’ ακολουθήσουμε το παράδειγμά τους που είναι εμβαπτισμένο στην κολυμβήθρα της αγάπης του Χριστού. Πρόκειται για την πιο ασφαλή πορεία που αναδεικνύει την αυθεντικότητα της ζωής.

Χριστάκης Ευσταθίου, Θεολόγος

ΠΗΓΗ