ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΕ΄ ΛΟΥΚΑ

ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ

Κυριακή 25η Ιανουαρίου 2015

            Επειδή η σημερινή Κυριακή συνέπεσε με την πανίερη μνήμη του μεγάλου Πατέρα και Διδασκάλου της Εκκλησίας μας Αγίου Γρηγορίου, του Θεολόγου, γι΄ αυτό κρίνουμε σκόπιμο, να αναφερθούμε σ΄ αυτή την εξέχουσα προσωπικότητα. Ο θείος Γρηγόριος ανήκει στους Καππαδόκες Θεολόγους. Προέρχεται από ευγενή οικογένεια της Καππαδοκίας. Γεννήθηκε πιθανόν το έτος 328 στο χωριό Αριανζό, κοντά στην πόλη Ναζιανζό. Γονείς του υπήρξαν ο Γρηγόριος και η θαυμάσια Νόννα, η οποία σε περασμένη ηλικία και ύστερα από προσευχές, εκτός από τον Γρηγόριο, απέκτησε ακόμα άλλα δύο παιδιά, την Γοργονία και τον Καισάριο, που έγινε γιατρός.

            Ο Γρηγόριος σπούδασε στην Καισάρεια της Καππαδοκίας, στην Καισάρεια της Παλαιστίνης, στην Αλεξάνδρεια και στην Αθήνα που εκεί είχε συμφοιτητή τον Μεγάλο Βασίλειο, με τον οποίο συνδέθηκε με ιερή και αγνή φιλία. Μετά από τις σπουδές του στην ρητορική και στην φιλολογία, επέστρεψε στην Ναζιανζό, όπου για λίγο εργάσθηκε ως ρητοροδιδάσκαλος.

            Έπειτα εβαπτίσθηκε και αποσύρθηκε για μικρό χρονικό διάστημα στον Πόντο με τον φίλο του Βασίλειο. Εκεί εμελέτησε Θεολογία, και μαζί με τον Άγιο Βασίλειο συνέταξαν μοναστικούς κανόνες. Μόλις επέστρεψε από τον Πόντο εχειροτονήθηκε Διάκονος και κατόπιν Πρεσβύτερος. Δέκα χρόνια μετά από την Χειροτονία του σε πρεσβύτερο, δηλαδή το έτος 372, παρά την θέληση του, εχειροτονήθηκε Επίσκοπος από τον Μεγάλο Βασίλειο και ανέλαβε την Επισκοπή των Σασίμων, που ήταν ένα ασήμαντο χωρίο στον δημόσιο δρόμο μεταξύ της Καισάρειας και των Τυάνων.

            Ἀργότερα, τον εκάλεσαν στήν Κωνσταντινούπολη οι ορθόδοξοι, για να τους ενισχύσει στην ορθόδοξη πίστη, επειδή τότε επίεζαν πολύ οι αρειανοί τους ορθοδόξους και είχαν καταλάβει όλους τους Ιερούς Ναούς τους. Αρειανοί ήταν οι αιρετικοί που ακολουθούσαν τον Άρειο, ο οποίος αθετούσε το ότι ο Ιησούς Χριστός είναι Θεός αληθινός. Στην Κωνσταντινούπολη λοιπόν και σε μικρό χώρο που τον διασκεύασε σε Ναό, ο Γρηγόριος εξεφώνησε τους πέντε περίφημους λόγους του «Περί Θεολογίας», δηλαδή περί της Θεότητας του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Γι΄ αυτό και ονομάσθηκε «Θεολόγος». Και οι λόγου του αυτοί είναι από τα καλύτερα έργα της ανατολικής Εκκλησίας, ενώ, παράλληλα , μετέστρεψαν στην ορθόδοξη πίστη όλους τους αιρετικούς, δηλαδή τους αρειανούς, Και ο Ναός αυτός ονομάσθηκε Ναούς της Αγίας Αναστασίας, επειδή εκεί, έγινε η ανάσταση της Ορθοδοξίας μας.

            Το έτος 380 αναγνωρίσθηκε από τον λαό Τού Θεού και από τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως. Όμως, από την θέση αυτή θεληματικά αποχώρησε, για λόγους προσωπικούς και εκκλησιαστικής δεοντολογίας. Ήλθε στην Καισάρεια της Καππαδοκίας. Από εκεί επέστρεψε στην Αριανζό, όπου και άφησε την τελευταία του πνοή, μετά το έτος 390.

            Όλη του την περιουσία με διαθήκη του, που σώζεται, την άφησε στην Εκκλησία της Ναζιανζού, για την περίθαλψη των φτωχών.

            Συνέγραψε πολλά και θαυμάσια συγγράμματα, ομιλίες κυρίως αντιαιρετικές, εορταστικούς λόγους, επιστολές και ποιήματα (έπη), στα οποία εξιστορεί τον βίο του, διδάσκοντας συγχρόνως Θεολογικές και πνευματικές αλήθειες του Χριστιανισμού.

            Όπως όλοι μας ξέρουμε, ο Άγιος Γρηγόριος συγκαταλέγεται μεταξύ των Αγίων Τριών Ιεραρχών και οικουμενικών Διδασκάλων, των οποίων την κοινή και πανσέβαστη γιορτή, συν Θεώ, θα γιορτάσουμε την ερχόμενη Παρασκευή. Και διαχρονικά θαυμάζεται για τα πληθωρικά του χαρίσματα για την βαθύτατη Θεολογική του κατάρτιση, με την οποία ανέλυσε τις αλήθειες περί του Αγίου Πνεύματος και της Αγίας Τριάδος, εξ΄ ου και λέγεται «Θεολόγος Τριαδικός». Θαυμάζεται επίσης και για την ρητορική του δεινότητα.

            Με την αταλάντευτη προσήλωσή του στις γραμμές της ορθόδοξης πίστεώς μας, με τους συνεχόμενους αντιαιρετικούς του αγώνες, με τις ποικίλες περιπέτειες που ολοπρόθυμα υπέμεινε για την Ορθοδοξία μας, με τον ευαίσθητο χαρακτήρα του, με την αγάπη του για τον Τριαδικό Θεό και τον άνθρωπο, με την εν γένει αγιότητα του βίου του, πραγματικά, άφησε διαχρονικά και άσβεστα τα ίχνη του.

            Ο Ιερός Γρηγόριος έκτός των πολλών άλλων, μας παρουσιάζει το μήνυμα της ζωντανής και ενεργούσης πίστεως, το αθάνατο, κρυστάλλινο νερό, που αναπηγάζει από τις ανεξάντλητες πηγές της Αγίας Γραφής και της πατερικής διδασκαλίας. Μας καλεί να μένουμε σταθεροί και ακλόνητοι στις επάλξεις των ορθοδόξων αληθειών της πίστεώς μας. Να είμαστε σε πνευματική εγρήγορση, προσοχή και ετοιμότητα πάντοτε, ώστε να μη ξεφεύγουμε, με την Χάρη Του Θεού, από την Αγιοπνευματική μας παράδοση και πορεία, να μη φεύγουμε από την ενεργούμενη αγάπη, που θα πρέπει να έχουμε μεταξύ μας. Μια αγάπη και μια σύμπνοια, όπως αυτή η αγάπη και σύμπνοια που έχουν μεταξύ τους τα τρία πρόσωπα της Αγίας Τριάδος. Επισημαίνει χαρακτηριστικά ο Αγιοπνευματοκίνητος Γρηγόριος. «Ο Χριστιανισμός είναι μίμηση της Αγίας Τριάδος». Και θα κατακλείσουμε την σημερινή μας ομιλία, πάλι με την διδαχή του ίδιου αυτού Αγίου, που μας λέει: «Ας πούμε αδελφούς μας όσους μας μισούν. Ας συγχωρήσουμε κάτι το μικρό, για να κερδίσουμε το μεγαλύτερο που είναι η ομόνοια. Ας νικηθούμε για να νικήσουμε…!». Οι ευχές του Αγίου Γρηγορίου ας είναι μαζί μας!

π. Α.Μ.