ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ (Μαρκ. 1, 1-8)
Η αρχή του χαροποιού μηνύματος για τον ερχομό του Ιησού Χριστού, που είναι ο Υιός του Θεού, είναι ο Ιωάννης, ο Βαπτιστής και Πρόδρομος του Κυρίου. Και έγινε ο Ιωάννης η αρχή του ευαγγελίου, σύμφωνα με εκείνο που λέει ο επουράνιος πατέρας στο Μεσσία δια του προφήτου Μαλαχία: «Να, εγώ στέλνω μπροστά από σένα τον απεσταλμένο μου, για να προετοιμάσει τις ψυχές των ανθρώπων, να σε υποδεχτούν σαν Λυτρωτή και έτσι να ανοίξει εμπρός από σένα δρόμο, ώστε να πλησιάσεις σαν δάσκαλος και σωτήρας τους ανθρώπους».
Και έγινε ο Ιωάννης ο Πρόδρομος αρχή του ευαγγελίου με το βάπτισμα, που έκανε στην έρημο, και με το κήρυγμα που έλεγε ότι το βάπτισμα πρέπει να συνοδεύεται από τη μετάνοια, για να επιτύχουν έτσι τη συγχώρεση όσοι βαπτίζονταν. Και είχε τόση παρρησία και δύναμη το κήρυγμα του Προδρόμου, ώστε πήγαιναν κοντά του οι κάτοικοι ολόκληρης της Ιουδαίας. Και όλοι βαπτίζονταν από τον Ιωάννη μέσα στο νερό του Ιορδάνη, ενώ συγχρόνως εξομολογούνταν τα αμαρτήματά τους φανερά.
Ο σκοπός του Προδρόμου μας είναι πια γνωστός. Προετοίμαζε με το κήρυγμά του τους ανθρώπους, για να δεχτούν το Χριστό. Μήπως όμως το ίδιο κήρυγμα θα μας χρειαζόταν και σήμερα; Αν και ο Χριστός έχει ήδη έρθει εδώ και δυο χιλιάδες τόσα χρόνια, εν τούτοις πρέπει να ομολογήσουμε πως μας είναι απαραίτητος, διότι αν ρίξουμε μια σύντομη ματιά στον εαυτό μας, θα δούμε ότι μέσα μας δεν υπάρχει ο Ιησούς. Αντίθετα, φωλιάζει ένας ολόκληρος κόσμος, που τρέφεται από την αμαρτία. Είναι ο εγωισμός, τα πάθη τα αμαρτωλά, η υλιστική νοοτροπία, γενικά ο κόσμος της προσωπολατρίας και της αμαρτίας. Άρα το κήρυγμα του προδρόμου είναι αναγκαίο στον καθένα μας.
Πρέπει να προετοιμάσουμε το δρόμο του Κυρίου. Να καθαρίσουμε τις ψυχές μας από τον ρύπο της αμαρτίας. Να λυτρώσουμε τις συνειδήσεις μας από τα δεσμά της κακίας. Να γκρεμίσουμε το κράτος του εγωισμού και της φαυλοκρατίας. Και να κόψουμε κάθε δεσμό που έχουμε με το κακό. Αν επιθυμούμε πραγματικά τη λύτρωση και τη χαρά, δεν έχουμε παρά να ξεκαθαρίσουμε τη θέση μας. Δεν είναι σωστό να είμαστε χριστιανοί και παράλληλα να υπηρετούμε και τον αντίχριστο. Και αφού αναγνωρίζουμε ότι η παρουσία του Θεού στη ζωή μας, μας συμφέρει από κάθε τι άλλο, πρέπει να κόψουμε κάθε σχέση με την αμαρτία και να καλέσουμε τον Κύριό μας να έρθει και να στήσει το θρόνο του στο κέντρο των καρδιών μας. Πάντως για να πετύχουμε στην προσπάθειά μας αυτή, πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν και ορισμένες άλλες υποδείξεις του Αγίου Ιωάννου του προδρόμου, που μας τις παραθέτει το ιερό ευαγγέλιο στη συνέχεια.
Ο ευαγγελιστής Μάρκος μας λέει ότι όλη η ζωή και η εμφάνιση του Ιωάννη ήταν σύμφωνη με το κήρυγμά του. Φορούσε ρούχο φτιαγμένο από τρίχες καμήλας και είχε δερμάτινη ζώνη γύρω από τη μέση του. Έτρωγε για φαγητό ακρίδες, από εκείνες που έφερνε ο άνεμος σα σύννεφο από την Αραβία, και μέλι που έβρισκε μέσα στις σχισμές των βράχων που το αποθήκευαν οι αγριομέλισσες. Και όταν πήγαιναν οι περίεργοι ή καλοθελητές από τα Ιεροσόλυμα και την υπόλοιπη Ιουδαία κοντά του, κήρρυτε και έλεγε:«Μη με θαυμάζετε. Εγώ δεν είμαι ο Μεσσίας. Εγώ είμαι ένας άνθρωπος σαν και εσάς. Πίσω όμως από μένα έρχεται ο Κύριος, που με τόση αγωνία περιμένετε. Και είναι λόγω της θείας φύσεώς του και του αξιώματός του τόσο πολύ πιο δυνατός από μένα, που εγώ δεν είμαι άξιος να παίξω μπροστά του ούτε το ρόλο του υπηρέτη, ώστε να σκύψω και να λύσω το λουρί από τα υποδήματά του. Και ακόμα, όπως βλέπετε, εγώ σας βαπτίζω με νερό, ο Κύριος όμως θα σας βαπτίσει με Πνεύμα Άγιο, που θα καθαρίσει τις ψυχές σας από το βούρκο της αμαρτίας και θα σας κάνει με την παντοδύναμη χάρη του πραγματικά παιδιά του πατέρα μας, που κατοικεί στους ουρανούς». Ο Ιωάννης ο Πρόδρομος, όπως είδαμε, σαν κύριο έργο του είχε να κηρύττει και να βαπτίζει. Αλλά παρ’ όλο που ήταν άνθρωπος θεόπνευστος, υστερούσε πολύ απ’ τον Κύριο. Βέβαια βοηθούσε όλους εκείνους, που ένιωθαν το βάρος της αμαρτίας, να προετοιμαστούν ψυχικά, για να υποδεχτούν αντάξια το Μεσσία, που ερχόταν. Από εκεί και πέρα όμως δεν μπορούσε να τους προσφέρει καμιά βοήθεια. Γι’ αυτό συνιστούσε τον Κύριο: «Αυτός βαπτίσει υμάς εν πνεύματι Αγίω».
Ο Πρόδρομος έλεγε στους ανθρώπους να μετανοήσουν και τους βάπτιζε στο νερό. Αλλά έτσι δεν εύρισκαν οι βαπτιζόμενοι τη σωτηρία. Ο Κύριος όμως αμέσως μετά τη μετάνοια, βάζει τη χάρη του στα άτομα, απαλλάσσει αυτά από την αμαρτία και τα κάνει πολίτες της βασιλείας του. Αρκεί φυσικά να προηγηθεί η σχετική προετοιμασία. Και η προετοιμασία για να γίνει χρειάζεται περισυλλογή και αυτοσυγκέντρωση.
Για να έρθει ο Χριστός να κατοικήσει στις καρδιές μας, πρέπει να καθαρίσουμε οπωσδήποτε το εσωτερικό μας. Να κοιτάξουμε τον εαυτό μας. Να δούμε το βούρκο, που σκεπάζει την ψυχή μας. Ας ξεριζώσουμε το κακό, που φωλιάζει μέσα μας και ας καλέσουμε τον Κύριο να έρθει να κατοικήσει στην καρδιά μας για πάντοτε.
Ο πόθος της λυτρώσεως πρέπει να μας γίνει καθημερινή μέριμνα. Όπως βραδιάζει-ξημερώνει και σκεπτόμαστε τι θα φάμε, το ίδιο και ακόμα περισσότερο θα έπρεπε να μας ενδιαφέρει η σωτηρία μας. Και επειδή ξέρουμε ότι σωζόμαστε μόνο με το πνεύμα του Θεού, αυτό πρέπει να έχουμε πάντα μαζί μας. Το Άγιο Πνεύμα να γεμίζει την ύπαρξή μας. Αυτό να φωτίζει τη διάνοιά μας. Αυτό να κατευθύνει τις ενέργειές μας. Τότε θα καταλάβουμε ποια είναι στην πραγματικότητα η θέση μας μέσα στον κόσμο. Διότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να είναι ένα παράλογο ζώο, ούτε ο αιώνιος κουβαλητής της αμαρτίας. Ο άνθρωπος πλάστηκε για τα μεγάλα και υψηλά. Ορίστηκε από το Θεό βασιλιάς της γης. Και πρέπει να στέκεται πάντα στη θέση αυτή. Αλλά αυτό θα το πετύχει ο καθένας μας, μόνο αν ανοίξει η πόρτα της καρδιάς μας και μπει μέσα στην ψυχή μας το πνεύμα του Θεού. Δεν έχουμε λοιπόν παρά τώρα που είναι και η αρχή του νέου χρόνου, όλοι όσοι ποθούμε τη λύτρωση και τη σωτηρία, να προσέξουμε ιδιαίτερα το κήρυγμα αυτό του Προδρόμου. Έτσι θα γίνουμε πραγματικά παιδιά του Θεού, κληρονόμοι της Ουρανίου βασιλείας του και υμνητές της αιωνίας του δόξης. Γένοιτο.
π. Ε.Σ.
Η αρχή του χαροποιού μηνύματος για τον ερχομό του Ιησού Χριστού, που είναι ο Υιός του Θεού, είναι ο Ιωάννης, ο Βαπτιστής και Πρόδρομος του Κυρίου. Και έγινε ο Ιωάννης η αρχή του ευαγγελίου, σύμφωνα με εκείνο που λέει ο επουράνιος πατέρας στο Μεσσία δια του προφήτου Μαλαχία: «Να, εγώ στέλνω μπροστά από σένα τον απεσταλμένο μου, για να προετοιμάσει τις ψυχές των ανθρώπων, να σε υποδεχτούν σαν Λυτρωτή και έτσι να ανοίξει εμπρός από σένα δρόμο, ώστε να πλησιάσεις σαν δάσκαλος και σωτήρας τους ανθρώπους».
Και έγινε ο Ιωάννης ο Πρόδρομος αρχή του ευαγγελίου με το βάπτισμα, που έκανε στην έρημο, και με το κήρυγμα που έλεγε ότι το βάπτισμα πρέπει να συνοδεύεται από τη μετάνοια, για να επιτύχουν έτσι τη συγχώρεση όσοι βαπτίζονταν. Και είχε τόση παρρησία και δύναμη το κήρυγμα του Προδρόμου, ώστε πήγαιναν κοντά του οι κάτοικοι ολόκληρης της Ιουδαίας. Και όλοι βαπτίζονταν από τον Ιωάννη μέσα στο νερό του Ιορδάνη, ενώ συγχρόνως εξομολογούνταν τα αμαρτήματά τους φανερά.
Ο σκοπός του Προδρόμου μας είναι πια γνωστός. Προετοίμαζε με το κήρυγμά του τους ανθρώπους, για να δεχτούν το Χριστό. Μήπως όμως το ίδιο κήρυγμα θα μας χρειαζόταν και σήμερα; Αν και ο Χριστός έχει ήδη έρθει εδώ και δυο χιλιάδες τόσα χρόνια, εν τούτοις πρέπει να ομολογήσουμε πως μας είναι απαραίτητος, διότι αν ρίξουμε μια σύντομη ματιά στον εαυτό μας, θα δούμε ότι μέσα μας δεν υπάρχει ο Ιησούς. Αντίθετα, φωλιάζει ένας ολόκληρος κόσμος, που τρέφεται από την αμαρτία. Είναι ο εγωισμός, τα πάθη τα αμαρτωλά, η υλιστική νοοτροπία, γενικά ο κόσμος της προσωπολατρίας και της αμαρτίας. Άρα το κήρυγμα του προδρόμου είναι αναγκαίο στον καθένα μας.
Πρέπει να προετοιμάσουμε το δρόμο του Κυρίου. Να καθαρίσουμε τις ψυχές μας από τον ρύπο της αμαρτίας. Να λυτρώσουμε τις συνειδήσεις μας από τα δεσμά της κακίας. Να γκρεμίσουμε το κράτος του εγωισμού και της φαυλοκρατίας. Και να κόψουμε κάθε δεσμό που έχουμε με το κακό. Αν επιθυμούμε πραγματικά τη λύτρωση και τη χαρά, δεν έχουμε παρά να ξεκαθαρίσουμε τη θέση μας. Δεν είναι σωστό να είμαστε χριστιανοί και παράλληλα να υπηρετούμε και τον αντίχριστο. Και αφού αναγνωρίζουμε ότι η παρουσία του Θεού στη ζωή μας, μας συμφέρει από κάθε τι άλλο, πρέπει να κόψουμε κάθε σχέση με την αμαρτία και να καλέσουμε τον Κύριό μας να έρθει και να στήσει το θρόνο του στο κέντρο των καρδιών μας. Πάντως για να πετύχουμε στην προσπάθειά μας αυτή, πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν και ορισμένες άλλες υποδείξεις του Αγίου Ιωάννου του προδρόμου, που μας τις παραθέτει το ιερό ευαγγέλιο στη συνέχεια.
Ο ευαγγελιστής Μάρκος μας λέει ότι όλη η ζωή και η εμφάνιση του Ιωάννη ήταν σύμφωνη με το κήρυγμά του. Φορούσε ρούχο φτιαγμένο από τρίχες καμήλας και είχε δερμάτινη ζώνη γύρω από τη μέση του. Έτρωγε για φαγητό ακρίδες, από εκείνες που έφερνε ο άνεμος σα σύννεφο από την Αραβία, και μέλι που έβρισκε μέσα στις σχισμές των βράχων που το αποθήκευαν οι αγριομέλισσες. Και όταν πήγαιναν οι περίεργοι ή καλοθελητές από τα Ιεροσόλυμα και την υπόλοιπη Ιουδαία κοντά του, κήρρυτε και έλεγε:«Μη με θαυμάζετε. Εγώ δεν είμαι ο Μεσσίας. Εγώ είμαι ένας άνθρωπος σαν και εσάς. Πίσω όμως από μένα έρχεται ο Κύριος, που με τόση αγωνία περιμένετε. Και είναι λόγω της θείας φύσεώς του και του αξιώματός του τόσο πολύ πιο δυνατός από μένα, που εγώ δεν είμαι άξιος να παίξω μπροστά του ούτε το ρόλο του υπηρέτη, ώστε να σκύψω και να λύσω το λουρί από τα υποδήματά του. Και ακόμα, όπως βλέπετε, εγώ σας βαπτίζω με νερό, ο Κύριος όμως θα σας βαπτίσει με Πνεύμα Άγιο, που θα καθαρίσει τις ψυχές σας από το βούρκο της αμαρτίας και θα σας κάνει με την παντοδύναμη χάρη του πραγματικά παιδιά του πατέρα μας, που κατοικεί στους ουρανούς». Ο Ιωάννης ο Πρόδρομος, όπως είδαμε, σαν κύριο έργο του είχε να κηρύττει και να βαπτίζει. Αλλά παρ’ όλο που ήταν άνθρωπος θεόπνευστος, υστερούσε πολύ απ’ τον Κύριο. Βέβαια βοηθούσε όλους εκείνους, που ένιωθαν το βάρος της αμαρτίας, να προετοιμαστούν ψυχικά, για να υποδεχτούν αντάξια το Μεσσία, που ερχόταν. Από εκεί και πέρα όμως δεν μπορούσε να τους προσφέρει καμιά βοήθεια. Γι’ αυτό συνιστούσε τον Κύριο: «Αυτός βαπτίσει υμάς εν πνεύματι Αγίω».
Ο Πρόδρομος έλεγε στους ανθρώπους να μετανοήσουν και τους βάπτιζε στο νερό. Αλλά έτσι δεν εύρισκαν οι βαπτιζόμενοι τη σωτηρία. Ο Κύριος όμως αμέσως μετά τη μετάνοια, βάζει τη χάρη του στα άτομα, απαλλάσσει αυτά από την αμαρτία και τα κάνει πολίτες της βασιλείας του. Αρκεί φυσικά να προηγηθεί η σχετική προετοιμασία. Και η προετοιμασία για να γίνει χρειάζεται περισυλλογή και αυτοσυγκέντρωση.
Για να έρθει ο Χριστός να κατοικήσει στις καρδιές μας, πρέπει να καθαρίσουμε οπωσδήποτε το εσωτερικό μας. Να κοιτάξουμε τον εαυτό μας. Να δούμε το βούρκο, που σκεπάζει την ψυχή μας. Ας ξεριζώσουμε το κακό, που φωλιάζει μέσα μας και ας καλέσουμε τον Κύριο να έρθει να κατοικήσει στην καρδιά μας για πάντοτε.
Ο πόθος της λυτρώσεως πρέπει να μας γίνει καθημερινή μέριμνα. Όπως βραδιάζει-ξημερώνει και σκεπτόμαστε τι θα φάμε, το ίδιο και ακόμα περισσότερο θα έπρεπε να μας ενδιαφέρει η σωτηρία μας. Και επειδή ξέρουμε ότι σωζόμαστε μόνο με το πνεύμα του Θεού, αυτό πρέπει να έχουμε πάντα μαζί μας. Το Άγιο Πνεύμα να γεμίζει την ύπαρξή μας. Αυτό να φωτίζει τη διάνοιά μας. Αυτό να κατευθύνει τις ενέργειές μας. Τότε θα καταλάβουμε ποια είναι στην πραγματικότητα η θέση μας μέσα στον κόσμο. Διότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να είναι ένα παράλογο ζώο, ούτε ο αιώνιος κουβαλητής της αμαρτίας. Ο άνθρωπος πλάστηκε για τα μεγάλα και υψηλά. Ορίστηκε από το Θεό βασιλιάς της γης. Και πρέπει να στέκεται πάντα στη θέση αυτή. Αλλά αυτό θα το πετύχει ο καθένας μας, μόνο αν ανοίξει η πόρτα της καρδιάς μας και μπει μέσα στην ψυχή μας το πνεύμα του Θεού. Δεν έχουμε λοιπόν παρά τώρα που είναι και η αρχή του νέου χρόνου, όλοι όσοι ποθούμε τη λύτρωση και τη σωτηρία, να προσέξουμε ιδιαίτερα το κήρυγμα αυτό του Προδρόμου. Έτσι θα γίνουμε πραγματικά παιδιά του Θεού, κληρονόμοι της Ουρανίου βασιλείας του και υμνητές της αιωνίας του δόξης. Γένοιτο.
π. Ε.Σ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου