ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ

Απόστολος: Εφεσ. δ΄ 7-13

Ευαγγέλιο: Ματθ. δ΄ 12-17

13 Ιανουαρίου 2019

«Γαλιλαία των εθνών, ο λαός ο καθήμενος εν σκότει είδε φως μέγα, και τοις καθημένοις εν χώρα και σκιά θανάτου φως ανέτειλεν αυτοίς» (Ματθ.δ΄15-16)

Η σημερινή «Κυριακή μετά τα Φώτα» σηματοδοτεί όχι μόνο την έναρξη της δημόσιας δράσης του Χριστού, αλλά και αποκαλύπτει το λυτρωτικό Του έργο. Ένα έργο οικουμενικό, που ξεκινά συμβολικά από τη «Γαλιλαία των εθνών», αλλά την ίδια στιγμή καθίσταται και προσωπικό, αφού απευθύνεται στον καθένα ξεχωριστά καλώντας τον, μέσα από τη μετάνοια, να γίνει κοινωνός της Βασιλείας του Θεού.

Για να γίνει ευκολότερα αντιληπτό από τους ανθρώπους, ότι Αυτός που πρόβαλε ως «φως μέγα», ήταν ο αναμενόμενος Μεσσίας, προηγήθηκαν κάποια σημαντικά γεγονότα. Αυτά ήταν, η Βάπτιση του Χριστού, μέσα από την οποία αποκαλύφθηκε ο Τριαδικός Θεός. Ένα άλλο σημαντικό γεγονός που ενίσχυε την άποψη αυτή ήταν η δημόσια ομολογία του Ιωάννου του Βαπτιστού που έλεγε: «Είδα το Πνεύμα να κατεβαίνει σαν περιστέρι από τον ουρανό και να μένει πάνω του. Εγώ δεν τον ήξερα ποίος ήταν, εκείνος όμως που με έστειλε να βαπτίζω με νερό, εκείνος μου είπε: «εκείνος που πάνω του θα δεις να κατεβαίνει και να μένει το Πνεύμα, αυτός είναι που βαπτίζει με Άγιο Πνεύμα.

Κι αυτό εγώ το είδα και διακήρυξα πως αυτός είναι ο Υιός του Θεού» (Ιωάν.α΄32-34).

Η ομολογία του Βαπτιστού είναι ξεκάθαρη. Ο Ιησούς Χριστός είναι όχι μόνον ο Λυτρωτής, ο Μεσσίας που περίμεναν, αλλά Αυτός είναι και ο Υιός του Θεού. Αυτός είναι «φως μέγα», κατά τον Προφήτη Ησαΐα που ανέτειλε για να φωτίσει «τους καθημένους εν χώρα και σκιά θανάτου».

«Φως ανέτειλεν αυτοίς». Αυτό το φως δεν το επεδίωξαν και δεν το βρήκαν από μόνοι τους οι άνθρωποι. Αυτό το φως αποκαλύφθηκε στους ανθρώπους μέσα από την αυτεπάγγελτη θεληματική είσοδο στον κόσμο του Υιού του Θεού, του Χριστού, ο οποίος είπε «εγώ ειμί το φως του κόσμου∙ ο ακολουθών εμοί ου με περιπατήση εν τοι σκοτία, αλλ’έξει το φως της ζωής» (Ιωάν. η΄12).

Ο Χριστός, λοιπόν, προβάλλει ως «φως του κόσμου», δηλαδή ως φως του συνόλου των ανθρώπων και των λαών, γιατί όλοι κατοικούσαν στο σκοτάδι, είτε

λόγω της ειδωλολατρίας, είτε κυρίως λόγω της αμαρτίας.

Κατά το σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα «Ενί δε εκάστω ημών εδόθη η

χάρις κατά το μέτρον της δωρεάς του Χριστού». Κι αυτό «για να καταρτίζουμε

και να διακονούμε τους πιστούς, ώστε να οικοδομείται το σώμα του Χριστού.

Έτσι θα καταλήξουμε όλοι στην ενότητα που δίνει η πίστη και η βαθιά γνώση

του Υιού του Θεού, θα γίνουμε ώριμοι και θα φτάσουμε στην τελειότητα που

μέτρο της είναι ο Χριστός».

Αυτή η πορεία προς την τελειότητα, με πρότυπο τον Χριστό, θα

αποτελεί, από τη μια τη δική μας αποδοχή και από την άλλη την δική μας 

απάντηση στη σημερινή πρόσκληση του Χριστού για να γίνουμε κοινωνοί της

Βασιλείας Του. Και αποδοχή αυτής της πρόσκλησης σημαίνει ότι

εγκαταλείπουμε οριστικά το σκοτάδι της αμαρτίας που το σκιάζει ο Θάνατος.

Για τούτο και ο Χριστός αρχίζει σήμερα το δημόσιο κήρυγμά Του με την

προτροπή «Μετανοείτε». Μια προτροπή που δεν σταματά απλώς σε μια

αυτοκριτική ή και στην στιγμιαία έκφραση λύπης για τις όποιες πράξεις ή

παραλείψεις μας. Στόχος της μετάνοιας, είναι από τη μια, η αποστροφή της

αμαρτίας και από την άλλη η ολοκληρωτική επιστροφή στον Θεό και η

συμμόρφωση με το θέλημά Του.

Η εκπλήρωση των πιο πάνω επιβεβαιώνεται μέσα από τη ριζική αλλαγή

στον τρόπο που σκεφτόμαστε, στον τρόπο που εκφραζόμαστε και στον τρόπο

που συμπεριφερόμαστε. Κι όλα αυτά είναι κατορθωτά μόνο με την απάρνηση

του «εγώ» και την «καταστροφή» όλου του παράλογου μηχανισμού που χτίσαμε

γύρω από αυτό.

Έτσι, το σημερινό «μετανοείτε» του Χριστού δεν είναι πράξη

αναγκαστική. Είναι πράξη συνειδητής ελευθερίας, που ανοίγει διάπλατα την

πόρτα της Βασιλείας του Θεού. Με τον τρόπο αυτό το «ελθέτω η Βασιλεία σου»,

από παράκληση, μεταβάλλεται και σε μια υπόσχεση ότι κι εμείς θα

συνεργούμε μαζί με τις ουράνιες δυνάμεις στο να επιτευχθεί το «γενηθήτω το

θέλημά σου, ως εν ουρανώ και επί της γης» (Ματθ.στ΄10).

Δύσκολη αυτή η πορεία. «Στενή η πύλη και τεθλιμμένη η οδός η

απάγουσα εις την ζωήν και ολίγοι εισίν οι ευρίσκοντες αυτήν!» (Ματθ. ζ΄14).

Δύσκολη η πορεία, κατά την ομολογία του ίδιου του Χριστού. Δύσκολη, γιατί

όπως ο σπόρος πρέπει να πέσει στη γη, να ταφεί και να νεκρωθεί, έτσι και ο

«παλαιός άνθρωπος» που υπάρχει μέσα μας, πρέπει να νεκρωθεί, για να

μπορεί να προβάλει με νέα μορφή. Αυτή η εσωτερική «αλλοίωση» και

μετάπλαση του εαυτού μας, όπως και του σπόρου, θα είναι η επιβεβαίωση, όχι

απλά ότι «ήγγικεν η Βασιλεία των ουρανών», αλλά ότι «η Βασιλεία του Θεού

εντός ημών εστίν» (Λουκ. ιζ΄21), κατά τον ίδιο τον Χριστό.

Αδελφοί μου, η Βασιλεία των ουρανών, η Βασιλεία του Θεού, είναι

βασιλεία ειρήνης, δικαιοσύνης και αγάπης. Είναι βασιλεία που γκρεμίζει τα

τείχη του μίσους και της πολεμικής αντιπαράθεσης. Είναι η βασιλεία που

μέσα από τη μετάνοια, προσφέρει τη δυνατότητα της συμφιλίωσης του εαυτού

μας, πρώτα με τον Θεό και ύστερα με τον συνάνθρωπο. Αν κατορθώσουμε,

μέσα από τη μετάνοια να διαγνώσουμε την αγάπη του Θεού, τότε με τη μορφή

της συμφιλίωσης και της αγάπης, ας την επιστρέψουμε στον άνθρωπο. Σαν

συνεργάτες πια στην εγκαθίδρυση αυτής της Βασιλείας του Θεού, ας

συμβάλουμε ο καθένας με όλες μας τις δυνάμεις για έναν καλύτερο κόσμο,

για ένα καλύτερο αύριο. Αμήν.

Θεόδωρος Αντωνιάδης

ΠΗΓΗ