Κυριακή μετά τα Φώτα: Ομιλία περί σκανδάλου (Νικηφόρος Θεοτόκης, Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως)
(Ματθ. δ’ 12-17)
– Θα πρέπει να αποφεύγουμε τον άνθρωπο που θέλει να μας βλάψει;
– Θα έπρεπε οι απόστολοι να σταματήσουν το κήρυγμα αφού έβλεπαν τους απίστους να σκανδαλίζονται; Η αγάπη γι’ αυτούς δεν θα έπρεπε να τους κάνει να σιωπήσουν και να φύγουν;
– Εάν δεν παραβαίνω κάποιο νόμο και δεν δημιουργώ αταξία, φταίω αν ο άλλος σκανδαλίζεται από τις ενέργειές μου;
– Μεγάλο το βάρος της αμαρτίας του σκανδαλισμού των αδελφών μας. Γιατί ενώ μία αμαρτία κρυφή βλάπτει μόνον εκείνον που την πράττει, η φανερή αμαρτία βλάπτει και όλους όσους την βλέπουν ή την ακούν.
– Γιατί όμως το φανερό αμάρτημα μεταδίδεται τόσο εύκολα στους ανθρώπους;
– Η αυθάδεια μητέρα όλων των αμαρτημάτων.
– Μεγάλο το βάρος της αμαρτίας του σκανδαλοποιού, αλλά και ο σκανδαλιζόμενος γίνεται υπόδικος κολάσεως.
– Πρέπει να φεύγουμε από τους ανθρώπους που μας σκανδαλίζουν;
– Ποιός όμως άνθρωπος ποτέ κανέναν δεν εσκανδάλισε; Κανείς. Ποιός λοιπόν μπορεί να σωθεί;
– Είναι πράγματι η υπόθεσις του σκανδάλου τόσο δύσκολη; Με ποιό τρόπο μπορούμε να καταφέρουμε να μην σκανδαλίσουμε;
– Σε ποιά περίπτωση πρέπει να εγκαταλείπουμε το έργο μας προκειμένου να μην σκανδαλίσουμε τον αδελφό μας;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου