“ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ”

Κυριακή 27η Ιανουαρίου 2019

Κυριακή ΙΕ΄ Λουκά

(Εβρ. Ζ΄ 26 – Η΄ 2)

            Επειδή σήμερα η Εκκλησία μας επιτελεί την ανάμνηση τής ανακομιδής των πανσέπτων Λειψάνων τού Αγίου Ιωάννου τού Χρυσοστόμου, τού κορυφαίου αυτού πατρός και διδασκάλου, γι΄ αυτό ορίσθηκε ως αποστολικό ανάγνωσμα να διαβάζεται τμήμα από το έβδομο κεφάλαιο τής προς Εβραίους επιστολής τού Θείου Παύλου.

            Το ιερό αυτό κείμενο μάς μιλάει για το αρχιερατικό αξίωμα τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού.

            Και θα μπορούσαμε να πούμε, ότι μέσα στις αποστολικές αυτές γραμμές, τονίζεται με τρόπο πολύ αναλυτικό και σαφέστατο η αιώνια αρχιερωσύνη τού Λυτρωτή μας.

            Είναι μεγαλειώδης και ασύγκριτη η υπεροχή τής αρχιερωσύνης τού Κυρίου μας έναντι τής Ιουδαϊκής λατρείας. Και αυτή την υπεροχή, εξαίρει το σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα. Μάς λέει λοιπόν, ότι ο Μεγάλος Αυτός Αρχιερέας δεν έχει ανάγκη όπως οι αρχιερείς τού Ιουδαϊκού Νόμου  να προσφέρει θυσίες πρώτα για τις δικές Του αμαρτίες και έπειτα για τις αμαρτίες τού λαού. Αφ΄ ενός μεν, γιατί είναι απόλυτα Άγιος και Αναμάρτητος, αφ΄ ετέρου δε, γιατί προσέφερε μια φορά προς χάρη τού λαού την ύψιστη λυτρωτική Θυσία τού Εαυτού Του «λύτρον αντί πολλών» στον Σταυρό τού Γολγοθά.

            Έτσι, ανέλαβε όλες τις αμαρτίες όλου τού ανθρωπίνου γένους και εξασφάλισε σε όλους μας την απολύτρωση, την συγχώρηση και την σωτηρία.

            Οι Ιουδαϊκές θυσίες ήταν σύμβολα, εικόνες και προτυπώσεις της μοναδικής εξιλαστήριας θυσίας τού Ιησού Χριστού.

            «Ο λόγος τής ένσαρκης υπόσχεσης τού Θεού που μετά από τόν Μωσαϊκό Νόμο δόθηκε με τον προφήτη Δαβίδ, εγκαθιστά αιώνιο Αρχιερέα Τον Υιό τού Θεού, ο Οποίος, υπερτέλειος ων ως Θεός, αναδείχθηκε και ως Άνθρωπος κατά πάντα τέλειος και μένει τέλειος στους αιώνες.

            Το δε βασικότερο και χρηστικότερο για μάς, είναι το ότι έχουμε τέτοιο Αρχιερέα, ο Οποίος κάθισε στα δεξιά τού θρόνου τής θείας Μεγαλειότητας επάνω στους ουρανούς και έγινε Λειτουργός στα Άγια των ουρανών και στην αληθινή σκηνή, δηλαδή στην Αγία μας Εκκλησία, που θεμελίωσε ο Κύριος και όχι ο άνθρωπος». Αυτές σε γενικές γραμμές μάς λέει ο αποστολικός λόγος.

            Μελετώντας αυτή την περικοπή προσεγγίζομε και θαυμάζομε την ανερμήνευτη αγάπη, φιλανθρωπία και άπειρη συγκατάβαση τού Θεού για τον άνθρωπο.

            Ως βασικά μηνύματα από όλα αυτά, ας κρατήσουμε τα εξής:

            Πρώτο: Το ότι ο θησαυρός τής πίστεώς μας θα πρέπει να είναι και παραμένει συνεχόμενος και αδιάσπαστος μέχρι θανάτου. Και αυτό είναι το αναγκαίο ζητούμενο για τον καθένα μας. Και μάλιστα στις δύσκολες ανήσυχες και ισοπεδωτικές ημέρες μας, που πολλοί άνεμοι φυσούν από παντού και προσπαθούν να σβήσουν την λάμψη τής πίστεως.

            Η πίστη μας θα πρέπει πάντοτε να παραμένει δυνατή και ακμαία. Έτσι, ώστε όταν θα ξαναέλθει ο Αρχηγός τής πίστεώς μας, να την βρει σε όλους μας άσβεστη, ζωντανή και ενεργούμενη.

            Αυτό δεν μας είπε ότι θέλει από εμάς;

            Δεύτερο: Να μη παύσουμε να αγαπούμε με όλη μας την ψυχή και την καρδιά τον Τριαδικό Θεό. Γιατί καθώς ο Ίδιος μάς βεβαίωσε, η αγάπη για τον Θεό και για τον κάθε συνάνθρωπο μας είναι η πρώτη και μεγαλύτερη αρετή. Και αυτό σημαίνει, ότι η μεγαλύτερη αμαρτία είναι το να μη αγαπούμε τον Θεό.

            Για τον συνειδητό Χριστιανό, ιστορία σημαίνει το να μη ξεχνούμε, ότι ο Χριστός ήλθε και σταυρώθηκε για μάς. Έτσι, για τον καθένα μας η ιστορία ταυτίζεται επάνω από όλα με την σωτηρία. Και ακριβώς αυτό θα πρέπει να κινητοποιεί και να κρατάει την αγάπη μας για τον Θεό.

            Ο ιερός μας Χρυσόστομος που σήμερα γιορτάζει, με αξιοθαύμαστο τρόπο μιμήθηκε τον Μεγάλο και Αιώνιο Αρχιερέα, τον Σωτήρα μας Χριστό. Και έτσι έμεινε σε διαχρονία στην μνήμη τής Εκκλησίας μας, αλλά και στις καρδιές των πιστών. Των πιστών τής εποχής του, αλλά και τής εποχής μας, των πιστών όλων των αιώνων.

            Ας ακούσουμε τι μας λέει σε ερμηνευτική του ομιλία στην περικοπή που μελετήσαμε. Μάς λέει λοιπόν:

            «Αφού έχουμε τέτοιο Αρχιερέα, ας μιμηθούμε και ας ακολουθήσουμε τα ίχνη Του. Δεν υπάρχει άλλη θυσία, μία μάς έκανε καθαρούς, η θυσία τού Θεανθρώπου. Όσοι λοιπόν αξιωθήκαμε την σφραγίδα τού Θείου Βαπτίσματος, όσοι απολαύσαμε την Θυσία, ας διαφυλάσσουμε την ευγενική μας καταγωγή…»

            Αυτά μάς διδάσκει και μάς προτρέπει. Οι θείες Ευχές και πρεσβείες Του ας είναι μαζί μας. Και η μνημόνευση τού ιερώτατου ονόματός του στην απόλυση κάθε Θείας Λειτουργίας, μακάρι να προσφέρει Χάρη και ευλογία σε όλους μας. Έτσι, ώστε στις περίεργες ημέρες μας, να επικρατεί γαλήνη στις καρδιές μας και η μόνιμη αγάπη και ειρήνη στην πατρίδα μας, αλλά και σε όλους τους λαούς της πολύπαθης γης, Αμήν!

π. Α.Μ.

ΠΗΓΗ