ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ΄ ΛΟΥΚΑ

Απόστολος : Κολ. γ' 4 - 11

Ευαγγέλιο: Λουκα ιζ΄ 12 - 19

20 Ιανουαρίου 2019

Μια συντονισμένη δυνατή σπαραξικάρδια κραυγή απόγνωσης, μιας ομάδας δέκα δυστυχισμένων κινουμένων ρακένδυτων σκιών, αγαπητοί μου αδελφοί, υποδέχεται τον Ιησού καθώς πλησιάζει μια μικρή κωμόπολη. Είναι αυτοί που ζουν άπραγοι και απομονωμένοι, χωρίς ελπίδα, μακριά από τους άλλους ανθρώπους, κουβαλώντας την αθεράπευτη αρρώστια τους. Περιμένουν καρτερικά τη σπλαχνική βοήθεια εκείνων από τους συνανθρώπους τους, που παραμερίζοντας τον φόβο για την υγεία τους και την απέχθεια που προκαλεί η εμφάνισή τους, προσφέρουν για την επιβίωσή τους. Έχουν όμως ακούσει για τον θαυματουργό θεραπευτή ασθενών και δυστυχισμένων. Έχουν εμπιστοσύνη στη δύναμή Του, κι όταν μαθαίνουν ότι έρχεται, σπεύδουν να Τον συναντήσουν.

Σχεδόν δεν χρειάστηκε να Του ζητήσουν τη θεραπεία τους. Ο Κύριος γνωρίζει την ασθένεια και την επιθυμία τους, αλλά κυρίως γνωρίζει την πίστη με την οποία προσέρχονται.

«Ἰησοῦ, ἐπιστάτα ἐλέησον ἡμᾶς»

Κύριε, Ιησού, ελέησέ μας, φωνάζουν όλοι μαζί. Συντονισμένη, η λυπητερή φωνή ζητάει τη βοήθεια του Κυρίου. Σπλαχνικός ο Κύριος, αμέσως, έτσι απλά, τους στέλνει στους ιερείς που έχουν την αρμοδιότητα να διαπιστώσουν τη θεραπεία τους για να επιτρέψουν την ελεύθερη επικοινωνία με τους υγιείς. Συνήθως, στις άλλες περιπτώσεις, αγαπητοί μου, διαβάζουμε στις ευαγγελικές περικοπές, ότι αμέσως πραγματοποιήθηκε το θαύμα ή παραχρήμα θεραπεύτηκε ο ασθενής. Εδώ σημειώνει ο ευαγγελιστής Λουκάς «καί ἐγένετο ἐν τῷ ὑπάγειν αὐτούς, ἐκαθαρίσθησαν». Ήταν ακόμη λεπροί, όταν απομακρύνθηκαν οι δέκα λεπροί, μετά από την εντολή του Κυρίου! Ενώ όμως πήγαιναν, να τους εξετάσουν οι ιερείς, καθαρίστηκαν από τη λέπρα, που κατέτρωγε τις σάρκες τους. Το καταπληκτικό θαύμα, πραγματοποιήθηκε. Οι ιερείς διεπίστωσαν ξαφνιασμένοι τη μαζική αυτή θεραπεία. Δέκα λεπροί, θεραπευμένοι! Ελεύθεροι και χαρούμενοι σπεύδουν να βρουν συγγενείς και φίλους, να επιδείξουν τη θεραπεία τους, να χαρούν τη ζωή, που για χρόνια στερήθηκαν. Ξέχασαν ωστόσο εντελώς το περιστατικό της συνάντησης με τον Κύριο. Ξέχασαν τα πολύχρονα βάσανα της απομόνωσης και της οδυνηρής και αηδιαστικής ασθένειάς τους. Ξέχασαν Αυτόν, που, χωρίς να έχει κάποια υποχρέωση, τους χάρισε μια νέα, καθαρή κοινωνική ζωή με την πολύτιμη υγεία τους. Δεν θεώρησαν αναγκαίο να ευχαριστήσουν τον θεραπευτή τους. Ένας μόνο. Ένας μόνο, όταν είδε ότι θεραπεύτηκε, γεμάτος από αισθήματα ευγνωμοσύνης, έσπευσε να βρει τον Ιησού. Επέστρεψε χαρούμενος κι ευτυχισμένος στον Ιησού, και με δυνατή φωνή, δόξαζε τον Θεό. Ένας από τους δέκα που θεραπεύτηκαν. Και μάλιστα δεν ήταν `Ιουδαίος, αλλά «ἀλλογενής». Αυτό το «ἀλλογενής» αναφέρεται στην περικοπή αυτή, για να τονίσει ότι δεν είναι επιτρεπτό να γίνονται διακρίσεις. Άλλωστε ο Κύριος, δεν έκαμε ποτέ διακρίσεις, σε δίκαιους και άδικους, Ιουδαίους και εθνικούς όπως και ο καλός Σαμαρείτης. «Καί αὐτός ἦν Σαμαρείτης»! Ένας Σαμαρείτης, που είναι περίεργο, πώς, ίσως από ανάγκη, δέχονταν οι άλλοι εννέα, να είναι μαζί του. Ένας ευγνώμων όμως Σαμαρείτης! Επιστρέφει να ευχαριστήσει τον Κύριο για την τεράστια δωρεά που ουσιαστικά, του έδωσε ξανά τη ζωή. Η πίστη του Σαμαρείτη συμπληρώνεται με έργα. Επιστρέφει και έρχεται κοντά στον Κύριο. Αισθάνεται την ανάγκη Του. Ένα ακόμη μήνυμα του Σαμαρείτη για εμάς. Κοντά στον Κύριο, στην Εκκλησία και την μυστηριακή ζωή. Και ακολουθεί η απορία που εκφράζει ο Ιησούς, για να τονίσει το γεγονός. Να μας υπενθυμίσει την υποχρέωση ευχαριστίας αλλά και δοξολογίας, το καθήκον της ευγνωμοσύνης, για τις πολλές και καθημερινές, αδιόρατες, ίσως,

ευεργεσίες Του. Είναι δωρεά και ευεργεσία, και η τακτική συμμετοχή μας στα

μυστήρια της Εκκλησίας μας, την εξομολόγηση και τη θεία κοινωνία, η διαρκής

παρουσία του Θεού στη ζωή μας, στην ψυχή μας. Είναι η πρακτική

συμπαράστασή Του, χωρίς καν να προλάβουμε να τη ζητήσουμε. Εμείς όμως πώς

ανταποκρινόμαστε; «Οὐχί οἱ δέκα ἐκαθαρίσθησαν; Οἱ δέ ἐννέα ποῦ;» Ίσως ο Κύριος

να βρίσκεται ήδη μέσα στην κωμόπολη, περιτριγυρισμένος από τους μαθητές και

ακολούθους Του και το πλήθος του κόσμου, όταν Τον πλησίασε ο ευγνώμων

Σαμαρείτης. Γι’ αυτό και η ερώτησή Του: Δεν καθαρίστηκαν δέκα, οι εννιά που

είναι; Δεν έπρεπε να επιστρέψουν για να δοξολογήσουν τον Θεό, αλλά μόνο αυτός

ο ξένος; Μάλλον απευθύνεται στους ακροατές Του, αλλά και σε όλους εμάς.

Χαρακτηριστικός ο αριθμός. Από τους δέκα, μόνο ένας γύρισε να ευχαριστήσει. Οι

άλλοι; Οι πολλοί, αγαπητοί μου, ξεχνούμε να ευχαριστήσουμε και να

δοξολογήσουμε τον Θεό μας, για τις πλούσιες δωρεές Του. Τα περισσότερα από

εκείνα που μας συμβαίνουν στη ζωή μας, ή τα θεωρούμε τυχαία και αναγκαία, ή

ότι είναι αποτέλεσμα της σκληρής μας εργασίας ή ίσως της κάποιας βοήθειας

άλλων. Και φυσικά δεν θεωρούμε υποχρέωση να ευχαριστήσουμε τον Δωρητή.

Μόνο όταν βρεθούμε σε δυσκολίες, όταν δεν πάνε καλά οι δουλειές μας, όταν

αντιμετωπίζουμε αρρώστιες και προβλήματα, ξεφεύγει ασυναίσθητα και άθελα από

το στόμα μια κραυγή αγωνίας, παράκλησης: Θεέ μου, Χριστέ μου, Παναγία μου.

Αλλά μόλις βρέθηκε μια λύση στο πρόβλημά μας, όταν γλυτώσαμε από τη σοβαρή

ασθένεια, ή πετύχαμε τον στόχο μας, ξεχνούμε τα πάντα. Λίγοι από εμάς και

σπάνια θυμόμαστε να προσφύγουμε στον Θεό, για να τον ευχαριστήσουμε. Και για

να μιλήσουμε με ανθρώπινα μέτρα. Πώς θα μπορούσαμε να επανέλθουμε σε

κάποιον που μας ευεργέτησε στο παρελθόν, να του ζητήσουμε ξανά τη βοήθειά

του, αν δεν τον είχαμε προηγουμένως ευχαριστήσει; Κι όμως στην ανάγκη μας

επανερχόμαστε. Ζητούμε ξανά και ξανά βοήθεια και ο Θεός μάς ακούει! Ατελείωτα

και απειράριθμα τα δώρα του Θεού, αγαπητοί μου αδελφοί. Όταν ξυπνούμε για

άλλη μια φορά και βλέπουμε το φως της ημέρας, δεν είναι δώρο Θεού; Όταν

εξασφαλίσαμε «τόν ἐπιούσιον ἄρτον», ότι ζούμε και αναπνέουμε, και μπορούμε να

εργαζόμαστε, σε Κείνον τα χρωστάμε! Θα τα είχαμε πετύχει εμείς με τις δικές μας

δυνάμεις, αν δεν είχαμε βοηθό και συμπαραστάτη τον Κύριο; Γι’ αυτό, αγαπητοί

μου, ας μη λησμονούμε, να ευχαριστούμε καθημερινά τον Κύριο μας για τα

πλούσια αγαθά που, χωρίς να τα ζητήσουμε, μας παραχωρεί. Και Εκείνος θα

βρίσκεται πάντοτε κοντά μας αλλά και μέσα μας, με την θεία κοινωνία, προστάτης,

συμπαραστάτης και βοηθός! Γένοιτο!

Δ.Γ.Σ.

ΠΗΓΗ